http://www.wanttoknow.nl/gezondheid/bedenker-van-de-adhd-diagnose-adhd-is-fictie/
Deze link plukte ik van de Rilatineblog van apotheker Haesbrouck : http://blog.seniorennet.be/rilatine .
Ik ergerde me vroeger mateloos aan het amateurisme en lichtzinnigheid waarmee mijn collega's ADHD-diagnoses stelden. Voor hen was diagnosestelling kinderspel en ze waren gecharmeerd omdat ze meetelden in de hype rond ADHD. Ze vroegen zich niet eens af waarom ADHD vroeger niet bestond, en nu ineens wel. Dwepen met de 'ziekte' ADHD en zwaaien met de medicatie Rilatine. Dat was de rage!
Van bij de aanvang had ik geen respect voor ouders die hun kinderen overleverden aan de farmacie in plaats van zélf hun kind op te voeden. Een aangepaste pedagogische aanpak, door ouders én leerkrachten, moet er zijn, en geen wonderpilletje waarop klakkeloos vertrouwd wordt. Het is gemakzuchtig en goedgelovig.
Nu blijkt dat ADHD geen ziekte is, ADHD is verzonnen, ADHD heeft nooit bestaan. ADHD is fictie! De ADHD-'ziekte' blijkt onbekend te zijn, even onbekend als de werking van de rilatine-medicatie ertegen. De bedenker van de ADHD-diagnose, psychiater Leon Eisenberg, bekent op zijn laatste levensdagen: "ADHD is een fictieve ziekte". Lees hierover en klik op de bovenste link.
Heer Haesbrouck bleef altijd consequent bij zijn correcte standpunt: "ADHD is een verzonnen aandoening waarvoor geen neurobiologische diagnosecriteria bestaan. Een verzonnen ziekte, omdat een ziekte voorgewend moest worden om een toxicomanie te mogen instellen. Verzonnen om van rilatine als psychoticum een kaskraker te maken. In rilatine zit de chemische stof methylfenidaat die onder de opiumwetgeving valt, daarom is rilatine schadelijk, het verwoest zenuwstelsels van kinderen, het doet controleverlies over het gedrag ontstaan, agressief gedrag dat dan weer bijgestuurd moet worden door antipsychotica. En door deze winstgevende bipolariteit zwijgt de medische wetenschap over het werkingsmechanisme van rilatine"...
De rilatine-rage en de verering van de wonderpil zijn vergeefse opvoedingspogingen, want de druktemakertjes kennen slechts een lichte tijdelijke opflakkering van rust, kalmte en bezinning. Pedagogisch comfortabel, maar de rapportcijfers van rilatinegebruikers heb ik nóóit zien verbeteren! Als gedrogeerde willoze automaten zitten ze in een klas samen met alerte medeleerlingen die geen rilatine nodig hebben!
|