Cafégeheimen
Zoals er biechtgeheimen en beroepsgeheimen bestaan, zo zijn er ook cafégeheimen. Cafébazin Bertie is gebonden aan een cafégeheim. Ze houdt iets verborgen. Klanten gissen. Tooghangers speculeren. Maar Bertie zwijgt. Dorpelingen en fietstoeristen aan de tafeltjes, en verstokte tooghangers blijven bewonderend staren naar een buitenaards boeket. Aanleiding van alle geheimzinnige tumult waren prachtige kleurrijke bloemen die midden op den toog stonden te pronken tussen de glanzende koperen tapkranen en het hele gewriemel van lege glazen en lege kopjes van gepasseerde klanten... Heeft Bertie een geheime aanbidder?
Herfstkleuren in een ijsemmer
De herfstkleurige bloemen stonden in een ijsemmer. Een lumineus idee waarop alleen Bertie kon komen. Een ijsemmer om de dorstige bloemetjes te laven...
Ze heeft nog altijd niet de plas op de vloer opgekuist waar ne zwarte vluchteling gezeten heeft, die kwam regelrecht van z'n natte bootje naar 't café om zich op te drogen. De natte plas onder zijn barkruk ligt erbij als aandenken aan een uniek exotisch gebeuren. Alledaagse klanten die nooit verder dan hun dorpswinkeltje en het dorpscafeetje onder de kerktoren komen, kijken verwonderd bij de aanblik van nen zwarte aan den toog. Alsof die van het andere eind van de wereld kwam, of toch van heel ver. De picture van nen neger aan den toog werkt storend op ons netvlies. Het wringt, het botst, het klikt niet... Die zwarte is ook nooit meer teruggekeerd.
Hoe we ook ons best doen, een neger past niet in ons midden, die hoort elders thuis, heel ver weg, bij de zwartjes, bij de hutjes en bij zijn stamhoofd. Ontheemding vraagt om problemen, om desoriëntatie, om psychische verwarringen, om ontwrichtingen van bestaande structuren. En het ergste moet nog komen!
Romantische Kreeft
Bertie mag dan wel een romantisch boeket op haren toog staan hebben, maar een romantische kreeft? En toen verwees ze ons naar een Romantische Italiaan met een Romantisch Restaurantje waar 'Romantische Kreeft' op het menu stond.
|