Het is onjuist om 'kansarmoede' automatisch te linken aan migranten. En toch gebeurde het veel te vaak. In een reflexbeweging sorteerden we alle allochtonen onder kansarmoede. O, wat waren we toch genereus en onzelfzuchtig jegens het vreemde volkje. Wij brave Vlamingen kennen er wat van om onszelf bescheiden op de achtergrond te zetten, in de schaduw van alles wat vreemd is.
En ondertussen zaten Vlaamse leerlingen in multiculturele klassen te verkommeren omdat ze geen volwaardig onderwijs genoten. De leerstof werd aangepast aan allochtonen met taal- en leerachterstand, en het onderwijspeil donderde naar onder. Het was de tijd dat multiculturaliteit geprezen envereerd werd. Ik heb ouders gekend die er een principekwestie van maakten om hun kind naast nen Turk in de klas te zetten. Kindermishandelaars.
Het geval Bert N.
Bert N. was een leerling aan het lyceum, schooljaar 1996-1997. Hij woonde in een klein rijtjeshuisje langs de spoorweg, samen met zijn vader. Zijn moeder was overleden. Op school was er weinig begrip voor zijn sociale situatie omdat allochtone klasgenootjes alle aandacht opeisten van de leerkracht.
Bert was een lieve verstandige jongen, getalenteerd en van goede wil. Maar hij miste thuis een degelijke begeleiding. Hij was veel alleen thuis omdat vader vaak ook 's avonds moest werken. Toch deed vader pogingen om Bert te controleren en aan te moedigen. Dat was te merken aan periodes dat het goed ging met huiswerk en lessen, en ook zijn voorkomen was verzorgder. Maar even later ging het weer bergafwaarts, om daarna weer te verbeteren. Deze ups en downs zijn natuurlijk ongezond voor later studiesucces.
Bert N. was één van de prototypes van kansarme Vlaamse leerlingen. In hem waren alle ingrediënten aanwezig om te schitteren op school, en toch bakte hij er niets van. Leerlingbegeleiders en migrantenwerkers negeerden Bert en zijn vader. De duurbetaalde medewerkers zaten liever hun tijd te verprutsen in Turkse en Marokkaanse gezinnen...
|