|
Een Vluchteling als Huisgenoot?... Pleegzorg Vlaanderen is nu al meer dan een jaar op zoek naar gezinnen die een vluchteling in huis willen nemen. Het pilootproject 'Geef de wereld een thuis' was niet direct een succes, toch meldden zich al bijna 2.000 kandidaatgezinnen die bereid waren om een exotische vrucht in huis te nemen, om hun leven te delen met een wildvreemde.
Ziekelijke menslievendheid, noem ik het. En daarom is het goed dat toekomstige gastgezinnen eerst gescreend worden alvorens er een ontwortelde vluchteling met duistere achtergronden op losgelaten wordt. Ja, vluchtelingen zijn bodemloos, ze hebben geen onderlaag want hun fundamenten liggen ginder ver weg, waardoor ze ondoorgrondelijk en onvoorspelbaar zijn. Ze drijven op een soort niemandsland en zijn een mysterie voor het gastgezin. Een vreemdeling komt uit een onbekende baarmoeder, heeft een onbekende voorgeschiedenis, heeft geen gegevens over eventuele ziektes of afwijkingen, of over andere geheimzinnige antecedenten. Onze deuren openzetten voor onbekenden die we totaal niet kennen, lijkt me zeker geen goed idee.
En nog niet zo lang geleden zocht de stad Antwerpen jonge mensen die samen willen leven met een vluchteling. Het project droeg de verleidelijke naam 'Woonbuddyproject'. Net iets voor wankele zielen en zwakke persoonlijkheden.
En nu recent is Pleegzorg Oost-Vlaanderen dringend op zoek naar pleeggezinnen om jonge vluchtelingen op te vangen. Er is al een wachtlijst van minderjarige vluchtelingen, terwijl de stroom vluchtelingenkinderen blijft aanhouden. Als ze ginderachter te weten komen dat ze hier huizen kunnen binnen geraken, bij particulieren, zal de instroom van vluchtelingen nog méér aanzwellen.
We zitten nu in de fase van de VRAAG naar pleeggezinnen. Straks breekt de fase aan van DWANG. Nu zijn het nog voorzichtige pogingen die een beroep doen op onze naastenliefde en ons gulle hart. Vertederende kreten als " Zet je huis en je hart open... De wereld klopt aan je deur..." moeten ons voorlopig warm maken en ons doen smelten om spontaan een vluchteling in ons hart te sluiten. Straks zullen ze ons verplichten om onszelf weg te cijferen en ons leven in dienst te stellen van vluchtelingen. En alles wat we in ons leven bereikt hebben met zwoegen en wroeten, dat moeten we dan delen met een wildvreemde, of misschien wel met een hele familie wildvreemden.
En zo geraken onze Vlaamse gezinnen stilaan geïnfiltreerd door buitenlanders met een andere taal, een andere cultuur, andere verwachtingen, andere gewoonten, alles totaal verschillend van het oorspronkelijke gastgezin. Botsingen, conflicten, ruzies en meningsverschillen zullen onze authentieke Vlaamse gezinnen aantasten en verstoren...
|
