Mijn echtgenote èn ikzelf hebben nooit kinderen GEKREGEN, en, om er te KOPEN, of ADOPTEREN... hadden wij het geld niet, dààrdoor stond er niks ànders op dan ze samen te maken op de ouderwetse manier.
Eérst een meisje, (niet zo moeilijk voor mij, want het voorbeeld lag "bij de hand").
25 maand later kwam numéro twee (en het was er wéér eentje voor de "compagnie sans-floche")
Dan, 7 jaar làter... (ik dacht al dat "het-er-niet-meer zou-van-komen") een kastaartje mèt een sigaartje.
Pff... Wié had dààr nog aan gedacht (?) NOG zeven jaar làter... ('k was er dan al 52) Wéér een zoontje als dessert. ! mo vint togh. wij hadden, nà die twee dochters, reeds alle kinderspullen, inclusief park & kindervoiture, reeds weggegeven aan "jonge beginners" en... idem nà 1e zoontje ... allee, wéér opnieuw alles aanschaffen.
Enfin, 'k heb geen klagen want zij verdienen allen goed hun brood, en drie van de vier, zien we praktisch iedere dag (de jongste vindt het zo goed bij moeders'pappot dat hij 'nog) geen zin heeft in een vaste relatie...
04-10-2017 om 14:22
geschreven door Victor van Vosselaar
|