Mijn tekst over voyeurisme van 13.3.18 is nog niet afgekoeld of ik hoor over een explosieve stijging van feiten van voyeurisme. De nadruk in het bericht ligt op celstraffen. Sinds 1 februari 2016 is voyeurisme strafbaar. Merkwaardig... Er wordt geoordeeld over voyeurisme als over een crimineel feit zonder rekening te houden met de zielige psychische toestand van de voyeur en met eventuele ontoerekeningsvatbaarheid. En zeer eigenaardig is de link met de MeToo-beweging. Gluren is niet gendergebonden. Er zijn niet alleen peeping-mannen, er zijn ook watching-vrouwen.
Voyeurisme of scopofilie is een infantiele vorm van seksuele bevrediging. Gluren als afwijkend seksueel gedrag. Voyeurs zijn zielige mensen, ze raken seksueel opgewonden bij het heimelijk bespieden van naakte mensen, liefdebedrijvende koppeltjes, minnende paartjes, mensen die zich wassen, aan- en uitkleden, die seksuele handelingen stellen, zichzelf bevredigen... Intense seksuele prikkels gaan uit van het stiekem gadeslaan van geslachtsverkeer van anderen. Gluurders willen anoniem blijven, zelf durven ze zich niet wagen aan geslachtsgemeenschap door onbewuste angst, bang voor een confrontatie met een mens van vlees en bloed. Zij beleven het opperste seksueel genot als stiekeme toeschouwer op de achtergrond waar ze heimelijk genieten zonder zelf betrokken te raken in een liefdesaffaire.
Achter slot en grendel rest de voyeur alleen nog maar het sleutelgaatje van de celdeur...
|