Vroeger in de nonnenschool maakten ze ons wijs dat de negerkes in Afrika heel arm waren. Ze woonden in hutjes en droegen strooien rokjes en hadden altijd honger. En daarom moesten wij, rijke blanke kindjes, hen helpen. De nonnen zadelden ons op met een schuldgevoel, en om dat te verzachten spaarden we zilverpapiertjes die rond chocoladerepen gewikkeld waren. Zilverpapier voor de negerkes. De school stuurde ze op naar de negerkes in het arme Afrika.
Op de winkeltoog van elke kruidenier stond er een klein zwart negerke, een lelijk beeldhouwwerkje met een gleufje in de kom die het negerke op z'n schoot hield. En als je in dat gleufje een paar centjes dropte, bewoog het negerkopke heen en weer om zijn dankbaarheid te betuigen. Toen voelden we ons als kind opgelucht en was het alsof we meewerkten aan de heropbouw van het arme Afrika.
De nonnen vertelden over missionarissen die naar de brousse gingen om negerkes te leren lezen, schrijven en rekenen. 't Zal niet veel uitgehaald hebben want over missionarissen hebben we niets meer gehoord. Ik denk dat ze vervangen zijn door ontwikkelingsgelden.
Naarmate ik de nonnenschool ontgroeide kwam ik tot heel andere inzichten over de zwarte bevolking. In mijn opleiding leerde ik over de superioriteit van het blanke ras op het zwarte ras. Ik maakte kennis met theorieën over rasverschillen, over een hogere intelligentie bij Europeanen dan bij Afrikanen. Meerdere onderzoekers publiceerden hun rastheorieën die later helaas weggezet werden als wetenschappelijk racisme.
Later ontluisterden de Afrikanen hun imago met hun veroveringstocht naar het rijke Europa, een invasie van opportunisten die niet zo slim waren om in hun thuislanden de handen uit de mouwen te steken. Met bootjes trotseerden ze de woeste golven, maar het mislukte wel eens waardoor ze overboord zwiepten. En nu liggen ze te zieltogen op de zeebodem. Zeeënvervuiling.
Negers hebben het helemaal verkorven met hun sekte Black Lives Matter, waarmee ze de media bespelen die geweld en plunderingen door zwarten goedkeuren. Criminele chaos in de zwarte gemeenschappen van de VS wordt bijna verheerlijkt.
Jeugdige zwarten zien we op tv vaak spastische bewegingen maken op afstompende ritmes, een walgelijke rapcultuur, zonder fatsoen, vulgaire kleding, plat taalgebruik. Zo zijn ze opgevoed. Zwarte jongeren zijn de oorzaak van hun eigen ellende.
En tenslotte is er hun hypergevoeligheid voor opmerkingen over hun uiterlijk, hun fysiek die zoveel verschilt van de blanken, ze kunnen er niet mee leven, zijn gefrustreerd en krimpen ineen bij de vergelijking met apen. Afrikaanse apen. Qua ontwikkeling staan ze dichter bij apen dan blanken: Professor Genetica: “Afrikanen hebben meer aap gelijkende gen-varianten dan andere rassen”
Gisteren vertelde de nieuwslezer op tv dat "in het Afrikaanse continent nog geen enkel spuitje gezet is tegen corona". Europa werkt een zorgvuldige vaccinatiestrategie uit, terwijl ongevaccineerde immigranten uit Afrika naar Europa blijven komen...
|