1 september 2021... een heuglijke eerste schooldag voor de schoolgaande jeugd na een véél te lange zomervakantie, maar ook een bijzondere dag voor tooghangers. Vanaf 1 september zijn barkrukken weer toegelaten in 't café. Nu kunnen tooghangers na een jaar weer vanop hun vertrouwde plekje aan den toog hun verhalen kwijt, over hoe ze maatschappelijke problemen in een handomdraai oplossen, over hun gedacht over politici en virologen, en soms ook over hun vrouw die alweer vergeten is om een bak jupiler in huis te halen. Die tooghangers hebben allemaal het beste voor met de wereld en met de mensheid, en dat willen ze graag laten horen aan de cafébazin en allen die hun pint hijsen op de gezondheid van zichzelf en van de hele wereld.
Voor scholieren ziet het er minder fraai uit. Zij starten een wazig schooljaar dat al geteisterd werd nog voor het begon. Het enthousiasme waarmee de tv het nieuwe schooljaar aankondigt, is misleidend. Wij hoeven ons geen illusies te maken over de onderwijskwaliteit waarvan corona de schuld krijgt. De aftakeling begon al veel eerder toen de eerste migrantenleerlingen onze scholen bestormden. Lang geleden. Maar toen viel het niemand op en moesten we ons verdraagzaam opstellen.
Vandaag op de eerste dag van het nieuwe schooljaar, zijn leerkrachten bevend en sidderend naar school gekomen, net zoals een jaar geleden toen corona voor het eerst toesloeg, om alweer de schade op te meten die leerlingen opliepen tijdens maandenlange wispelturige lestijden, wazige online-leerstof, verlengde paas- en kerstavakanties en nog zo wat losse spijbeldagen tussendoor.
Terwijl ze de vorderingen bekijken van elke leerling, breekt hun angstzweet uit, de moed zinkt in hun schoenen, de moed der wanhoop. Ze stellen vast dat met de leerstof van het nieuwe schooljaar niet kan gestart worden. Eerst nog materie van de twee vorige schooljaren herzien, en dan tegen kerstmis of zo zullen leerlingen heel misschien de nieuwe leerstof aankunnen. Of zelfs nooit meer. En jaren overzitten mag ook al niet, dat is taboe.
Eigenlijk hadden de meesten vorig jaar al moeten zittenblijven, maar dat mocht niet van corona, er moest mild beoordeeld worden, en dus was iedereen geslaagd. Milde beoordelingen en menslievende toleranties hebben nooit vruchten opgeleverd.
Het schooljaar is pas begonnen en het dreigt al te gaan instorten. Er zal de neiging zijn om de leerstof aan te passen aan de grootste achterblijvers, anderstaligen, nieuwkomers en andere sukkelaars.
Linkse nivellering. De lat zakt. De onderwijskwaliteit kraakt. Komt het ooit nog wel goed? Over inhaalbewegingen van de leerstof komen we weing te weten. Ik heb de indruk dat hopeloze leerachterstanden weggemoffeld worden.
Misschien heeft de jeugd nog méér nood aan vrije dagen en vakanties? Alleszins blijven de media goed gestemd bij de heropening van de scholen en het hele onderwijs dat weer op gang gebracht wordt. Beste lezers, laat u niet zinsbegoochelen noch belazeren door de praatjesmakers op tv, de toestand over de onderwijskwaliteit is echt zorgwekkend.
|