Er is een nieuw artikel verschenen over 'pesten op school'.  Zoals gewoonlijk met dergelijk geleuter over pesterijen wordt de bal helemaal misgeslagen in de foute richting. Om te beginnen is de auteur op zoek naar mensen die als tiener gepest werden op school, om hun ervaringen te delen met anderen, en hoe ze gesteund werden door leerkrachten. En dan gaan de auteurs er van uit dat de trauma's op school opgelopen worden. Niets is minder waar. Het is thuis, THUIS, waar de eigenlijke wortels van het pestprobleem liggen. Binnen de vier muren van een huishouden, dáár begint het echte pesten!

Pesten in het gezin, zindert langer na dan pesten op school, en is gevaarlijker en dramatischer. Toch wordt pestgedrag in het gezin verzwegen door de bedenkers van pestprojecten en door auteurs van allerlei teksten over pesten. Alsof pesten alleen maar op school gebeurt. Het echte pesten, thuis in de huiskamers tussen broers en zussen, is lang niet altijd onschuldig. Aanhoudende plagerijen, dagelijks terugkerende wrijvingen en vernederingen tekenen de 'slachtoffers' voor hun hele leven. Hun jeugd werd gestolen... omdat hun ouders nooit tussenbeide kwamen.