|
Er zijn al gastgezinnen die hun Oekraïense vluchtelingen buitengesjot hebben. O ellende en irritaties! "Geen privacy meer in mijn eigen huis", "ik wil weer terug naar de rust van mijn eigen gezin" zijn de meest gehoorde wanhoopskreten.
Het sprookje begon met nobele bedoelingen en menslievende intenties. Onbezonnen en impulsief heetten ze de vluchtelingen welkom. Zij konden niet wachten om vreemde Oekrainers in hun privé leven binnen te laten. Maar al gauw kwamen er wrijvingen en conflicten. Zo gaat dat bij mensen die hun huisje en tuintje willen openstellen voor wildvreemden.
Hun gulle gastvrijheid hingen ze aan de takken van de treurwilg en hun grenzeloze naastenliefde aan de kapstok. Nu is hun wilde enthousiasme afgekoeld en zelfs verkleumd.
Rode lopers die uitgerold werden om Oekraïense sukkelaars in de intimiteit van de huiselijke kring op te vangen zijn al verkleurd. Het felle rode is vaal geworden en de lopers liggen allang weer op zolder.
Dat komt ervan als we niet genoeg van onszelf en ons gezin houden. Eigenliefde wordt aan de kant gezet en opgeofferd voor valse naastenliefde, voor wildvreemden met wie we onze privacy willen delen. Hoe gekker kunnen we nog zijn?
Kandidaat-gezinnen stonden in vuur en vlam toen Sammy Mahdi zijn oproep lanceerde #PlekVrij. Halsoverkop maakten ze plek vrij, ook al was er geen plek. Mahdi scoorde met #PlekVrij, het was een schot in de roos, maar niet voor lang.
|
