In een regenboogkleurige maatschappij zien we mannen verwijven. Ze dragen vormeloze t-shirts en korte broeken, of geruite hemdjes en armbandjes, witte sloefkes en roze brilletjes. Hun wilde haren dragen ze in een staartje of laten ze gewoon los bengelen... Zulke mossels en kwallen maken vrouwen machtig.
Zo beginnen vrouwen zich belangrijk te voelen, hun ego zwelt aan en ze willen zich op alle fronten manifesteren, als 't maar niet achter 't fornuis is. Ze zijn niet weg te slaan van het tv-scherm. Overal zijn ze ook wel ergens burgemeester of gouverneur, minister of voorzitter, woordvoerder of nieuwslezer, overal vrouwen op tv, allemaal vrouwen, als kwaakeenden aan balies en aan telefoons, bij de politie en in de rechtbank, en in allerlei sporten, liefst mannensporten... En dat gaat van bazige manwijven tot lieftallige verschijningen, alle merken van vrouwen doen mee, met of zonder sexappeal.
Als ergens een vrouw in de politiek in een machtspositie belandt, houd ik mijn hart vast. Mijn oren beginnen te wapperen en mijn voelsprieten staan op scherp. Vrouwelijk beleid is van een ander kaliber dan van mannelijke leiders. Zij redeneren anders, laten zich eerder leiden door gevoelens dan door rede. En zo komen ze soms met gekke kronkelideeën uit de hoek.
Zet een vrouw nooit op een troon met een kroon, want vanuit die hoogte is ze vaak zichzelf niet meer en haar beslissingen laat ze ingeven door goedkope vrouwelijke intuïtie. Niet zo erg als waarzegsters in obscure kermiskraampjes, maar 't scheelt niet veel. Deze transformatie zien we ook naar het hoofd stijgen bij mannelijke leiders, maar die kunnen dat beter verstoppen. Of ze nemen ontslag. Of ze gaan graaien in de EU.
En de Feminisering schrijdt voort... Er is een EU-akkoord bereikt over het invoeren van genderquota om meer vrouwen aan de top van bedrijven te krijgen. Quotagekken in het Europees Parlement zijn al jaren bezig met het zoeken naar genderevenwichten in bestuursraden van grote bedrijven.
Vrouwen, het miskende en ondervertegenwoordigde geslacht, zullen nu meer aan hun trekken kunnen komen om te heersen over mannen. Zij hoeven niets te kennen, niets te kunnen, niets te weten... Kennis en vaardigheden zijn bijkomstig, Als hun aanwezigheid de genderquota bereikt, is EU tevreden. Ze sleuren grote bedrijven mee naar de ondergang, maar dat is inherent aan genderquota. Tot 2026 krijgen bedrijven de tijd om te zorgen dat er genoeg vrouwvolk bij hen tewerkgesteld is.
Tussen haakjes, dolle feministen: als moslims hier ooit de baas gaan spelen, is het afgelopen met 'Het Rijk der Vrouw'!
Roberta Metsola, voorzitter Europees Parlement, en Ursula Von der Leyen, voorzitter Europese Commissie,
twee machtige vrouwen die tot een akkoord gekomen zijn aangaande de genderquota in grote bedrijven.
|