Het was rustig deze nacht, op het tikken van de regen op ons
dak na. Blij dat we toch wat gedaald
zijn, anders zouden we wellicht enkele uurtjes vastgezeten hebben in de sneeuw.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Het hotel was
inderdaad dicht, er brandde wel licht maar we veronderstellen dat dat een
nachtlichtje was.
Als we opstaan, staan we letterlijk in de wolken. Als je op een zekere hoogte in de bergen
staat is dit natuurlijk niet abnormaal. We zien wel hier en daar wat gaatjes
komen in de wolken. Hopen maar dat de zon tevoorschijn komt!
We rijden door naar Lom. Hier zien we onderweg nog een fantastisch plaatsje voor de toekomst. Lom
is een klein stadje, en een bezoekje waard. Er staat een staafkerkje en is
de moeite om enkele fotos te nemen. In
de binnenstad is er ook een waterval waar je met een touw overheen kunt glijden
(dead ride?). Niks voor ons
hoor! We eten ons boterhammetjes op bij
het kerkje en vervolgen onze weg in de richting
van Otta.
Op de kruising van de RV51 rijden we de Veslevassfjellet
op. Weer een route die ons door een mooi
berggebied leidt. Na enkele kilometers zien we
een wegwijzer naar Ridderspranget. We
vragen ons af wat dat bordje zou kunnen betekenen. Na een fikse daling met Vroem moeten we te
voet verder. Wat blijk : het is een
kloof met, jawel, een legende aan verbonden. Geen trollenverhaal deze keer. Het gaat over een ridder (Sigvat)
die het lief stal van een andere ridder (Iva).
Iva liet zich niet doen en met een aantal manschappen ging hij achter
Sigvat aan. Wat hij niet wist, was dat
het meisje eigenlijk verliefd was op Sigvat. De twee ridders ontmoetten elkaar bij de kloof. Sigvat nam het meisje in zijn armen en sprong
over de kloof. Iedereen die probeerde
achter hem aan te springen duwde hij in de kloof. En zo kon Sigvat met zijn
lief er vandoor gaan. (Er stond niet bij of ze lang en gelukkig verderleefden).
Van die kloof willen we ook wel wat fotos trekken, maar het
is niet makkelijk om erbij te komen. Gelukkig is het gestopt met regenen en kunnen we de kloof van naderbij bekijken.
Als we verder over de RV51 rijden zien we mooie landschappen verschijnen. Meertjes omgeven door besneeuwde toppen. Ongeveer halverwege en op een hoogte van
1300m houden we halt. Het is zo mooi dat
we beslissen te overnachten. Het wordt
wel koud (-1) maar Vroem kan dit makkelijk aan en verwarmt ons heel de nacht tot een gezellige warmte
onder een sterrenhemel. s Avonds
kijken we naar een aflevering van Wallander - we ontdekken dat Vroem ook als
bioscoopzaal kan dienst doen.
En we staan weer alleen!
|