De Mariamaand is bij uitstek de maand om zoveel mogelijk kapellen van Maria te bezoeken.
Vandaar dat ik u mee wil nemen op een rondleiding langs de Maria huisjes binnen onze gemeente en  in de onmiddellijke omgeving daarvan.

Veldkapel in het dorp Rucphen


Mariakapel in het dorp Zegge.


Openingstijden in Zegge


Mariagrot in St. Willebrord


Fatimatuin in Sprundel

18-05-2009 om 19:47 geschreven door W. Smeekens

Op een bidprentje voor meisjes, uit het jaar 1954,  stond het volgende gebed tot Maria in de meimaand te lezen.
Wij willen U danken voor al wat Gij deed bij Elisabeth.
Want Gij hebt ons zo'n prachtig voorbeeld gegeven.
Gij, in Uw hoge uitverkiezing, hielp zo nederig en zo blij de oudere vrouw die Moeder ging worden.
Terwijl Ge toch zelf ook de ongemaaken en lasten van Uw eigen Moederschap al te dragen had.
Maar Ge hebt U zelf vergeten om, de andere die ge dienen wilde.
Wij danken U om dit voorbeeld.
En wij vragen U: Maak ons dienstbaar, zo vol eenvoud als Gij.
Geef ons eerbied voor het dienende werk in het huisgezin.
Zegen alle moeders, die zo hard hulp nodige hebben.
Geef hun elke nieuwe dag weer blije moed en nieuwe kracht.
Geef ons grote eerbied voor het Moederschap.
O.Lieve Vrouw, Wees Gij de oorzaak van onze blijdschap en de roem en eer van alle meisjes en vrouwen.

13-05-2009 om 19:40 geschreven door W. Smeekens

             
              Reintje de vos                                   Grimbaard de wolf
Reintje sprak aldus den Grimbaard aan:
"Lieve vriend, zo'n oude haan,
of taaie kip te kraken,
wil ik niet langer maken.
         

Gij immers weet altijd eenvoudig weg
U 'n buit te pakken, zeg.
Want terwijl ik moeizaam rondzwerf
Op 't een of andere boeren erf,
Stroopt gij, vrank en vrij
de malste vleespartij.
Leer mij, o Wolf, uw edel handwerk,
Zodat ik als eerste vosje, slim en sterk,
mij kan laven aan 'n schapenvlerk."


"Welaan dan," sprak de wolf.
"Zo juist stierf m'n broer,
Dus neem zijn buiten kolf
En vermom u, dapper en stoer.
Dan gaan wij getwee opweg
Zodat gij kunt doen, wat ik u zeg."

Na 'n korte wijle waken
zagen ze 'n groep schapen naken.
Eén liep er achteraan
Meer te slapen dan te gaan.
"Kijk," zei de wolf - vol jagers zin -
"Die pak je nu wel heel eenvoudig in."

De vos sloop wolfig naderbij
En juist toen hij
Verpletterend toe wilde slaan
Kraaide er een haan.
Zonder er nog een seconde bij stil te staan
Stortte ons vosje zich op de haan.
                       

Moraal:
Het is al duizend maal gebleken
Ondanks gestoken achter 'n mom
De oude gang en streken
Keren altoos en immer weerom.

07-05-2009 om 16:31 geschreven door W. Smeekens

HEDEN 4 MEI 2009

Wat de Nazareëner zijn volgelingen te leven voor hield:
"Bemin God {= de Scheppende kracht in de kosmos, die 't menselijk verstand ver te boven gaat}
met heel uw hart, geheel uw ziel en al uw verstand
en bemin vervolgens uw naasten als uzelf.
(Mattheüs 22, 37-40)
Want de Scheppende kracht in de kosmos kan alleen maar liefde zijn;
het allerbeste wat voor handen is, in al het bestaande.
Het is de mens,
die vanaf het moment dat hij zich kennis verschaft van goed en kwaad,
deze tegenstelling - in steeds groter wordende mate - creëerde,
totaal vergetend,
 dat ieder individuele mens zorg voor zichzelf - en in gelijke maten - voor de ander had.
Het gevolg hiervan was:
onmin, achterdocht, haat en strijd,
zodat de Christelijke Bijbel voor het overgrote deel gevuld is met verhalen
over de onderlinge meningsverschillen der mensen
en hun oorlogsvoering,
om 't gelijk van de sterkste te bevestigen.
Het aller kleinste deel van die Bijbel bevat
 't "Boek der Liefde",
door Jezus ter kennis der mensheid gebracht
en voor geleefd,
zodat allen die er voor kiezen zijn volgelingen te worden,
in vrede en geluk met elkaar kunnen samenleven,
om uiteindelijk 't hele mensdom vreedzaam te maken.
Want dan kan daadwerkelijk de wens waar gemaakt worden:

"DIT NOOIT MEER!"

Laten we daarom
hun offers voor onze vrede en vrijheid,
tot op het einde der dagen,
blijven herinneren.

Een van de velen oorlogsbegraafplaatsen,


waar bovenstaande mensen hun laatste rustplaats vonden.


Laat wij ons hun namen voor altijd blijven herhinneren.


Zelfs de onbekenden.



Over dit pad voerde hun laatste gang.
Zij waren elf in getal,
Die men hier hun leven stal.


Hun rest slechts deze steen naast het pad.


Ongeveer 20 km. oostwaarts,
in hun dorp Baarle Nassau,
staat als herinnering dit monument.


Sta even stil, wie hier passeert.


En lees de plakette.
Want 'n mens is eerst dood
als niemand zijn naam nog noemt.


Jaarlijks, op 4 mei,
staan wij - als Rucphense gemeenschap -
in alle vrijheid en rust,
stil bij deze marmeren tegel
en lezen er hun namen.

04-05-2009 om 16:02 geschreven door W. Smeekens

Het mensdom groeide en zwierf uit over de wereld.


Er ontstonden aparte leefgroepen[volkeren],
die totaal van elkaar vervreemden,
maar die wel iets gemeenschappelijks behielden:
't Geloof in na-aards leven, dat iedere groep voor zichzelf vorm gaf.
Maar bij allen werd 't echter wel een afspiegeling van 't aardse bestaan;
met opperhoofden {Oppergoden},
maagden{godinnen},
  dienaren{halfgoden}
 en dienaressen{menselijke bijzitten der goden}.
Iedere leefgroep maakte ook in bouwwerken hun afspiegeling van het hiernamaalse duidelijk.


Egyptenaren


Grieken


Hindoestanen


Maya's


Kelten

In de tussen tijd ontstonden er bij de diverse leefgroepen ook bijzondere verhalen.
Ergens langs de oevers van de Nijl in 't Oude Egypte
 - zo ongeveer 3000 jaar voor Chr. -
ontstond 't verhaal van 'n kind-koning,
 die door onbevlekte ontvangenis was geboren.
Hij leerde zijn volk de wetenschap over de zon,
die men aanbad als de God van de Vruchtbaarheid;
deed wonderen
en toen hij stierf, zei men, dat hij was opgestegen naar de sterren.
Men noemde hem de gevederde slang.

In Zuid Amerika, meer precies in Mexico, werd rond 1300 voor Chr.
 - aldus de overlevering -
in 't oerwoud 'n kind-koning geboren,
middels een onbevlekte ontvangenis,
die zijn volk de wetenschap over de zon leerde
en deze aanbad, als de God van de vruchtbaarheid.
Hij deed wonderen
en toen hij stierf, zei men, dat hij opsteeg naar de sterren.
En men noemde hem de gevederde slangengod.

In Palestina leerde [in 't jaar 30 na Chr] 'n kind-koning
- geboren via een onbevlekte ontvangenis -
zijn volk de naaste liefde en noemde God zijn Vader.
Bovendien overschaduwde hij z'n volgelingen met de Geest Gods.
Hij deed wonderen.
En toen hij stierf, zei men,
dat hij opsteeg naar de hemel [sterren]
en men noemde hem: Jezus zoon van God.

02-05-2009 om 15:06 geschreven door W. Smeekens

Maar hoe zit 't dan met die goden, halfgoden, engelen en duivels?
Hier komen we in 't gebied van de volksverhalen, de overlevering.
De eerste mensen zagen dingen rond zich, waarvoor een verklaring moest zijn!
Er was een oorzaak en dat had een gevolg.
De zon, maan en sterren waren fasinerende zaken.
't Zonlicht dat deed groeien en zorgden voor het ontstaan van de dag en bij afwezigheid voor de nacht.
Maar in die nacht vielen roofdieren aan.
De nacht werd als kwaad ervaren.
Bovendien vermoedde de mens iets van 'n bestaan elders.
Het zonlicht kwam en verdween niet uit zichzelf.
Er was iets dat die zaak regelde.
En omdat er goede en minder goede mensen waren - precies als [tamme] dieren en rovers - zo zou 't in dat andere bestaan ook wel zijn.
Men praatte er met elkaar over en net als met de uitleg omtrent de jacht:


tekende de mens ook over dat andere bestaan.



Hierna leerde de mens afbeeldingen in stenen muren  beitelen,
waarmee bijzondere gebeurtenissen werden vastgelegd.


Het maken van boten en er mee varen.


Aanlegsteigers bouwen in vreemde oorden.


Jachttafrelen vast leggen,
waarbij hulpmiddelen als paard en wagen gebruikt werden.

Nog weer later leerde de mens schrifttekens
en werden verhalen opgetekend in kleitafels.
't Zijn deze tafels die ons de oudste verhalen hebben overgeleverd.
Zoals het Gilgamesj epos met het verhaal van een zondvloed.

Na deze schrijvende mensen,
ontstond er een cultuur,
waarin de astrologie [= wetenschap over de zon, sterren en planeten]
een voorname rol ging spelen.
Men bouwden graftomben voor de eeuwigheid
en versierden die met beelden EN schrifttekens.

30-04-2009 om 10:54 geschreven door W. Smeekens

Hemel en aarde; goed en kwaad;
scheppingsverhaal uit de bijbel;
evolutietheorie van Darwin;
waren de goden astronauten? van von Denicken;
UFO's en
goden en half goden uit de oudheid.
Hoe zit het allemaal?
Misschien is de volgende denkwijze min of meer 'n verklaring voor een en ander.
Laten we uitgaan van:
"In 't begin was er niets, alleen God [= de scheppende kracht; energie]"
Volgens Einsteins theorie kan energie omgezet worden in massa. {E = mc2}
Als nu 'n deeltje van God {= energie}
omgezet is in massa,
zou dat de verklaring kunnen zijn voor de "big bang"[= de oerknal]
{Volgens de Bijbel: [Gen.I, 1] 'In het begin schiep God de hemel en de aarde.'}


De oerknal

De energie werd massa en het tastbare [=fysieke] heelal begon.
Een deeltje van deze uiteengespatte massa koelde langzaam af
en er vormde zich een gaslaag [= de atmosfeer] rond dat deel.
Vanuit 't binnenste van dit afkoelende brok massa brak
 - bij tijd en wijle -
't inwendige vurige deel nog naar buiten.

Met dit alles was ook het fenomeen "tijd" ontstaan.
Er gebeurde iets, nadat iets anders had plaats gehad.
En gedurende de verstrijkende tijd ontstond er land en water.
In 't water ontlook leven,
dat in 'n later stadium aan land kroop
en er vervolgens evolueerde tot mens.
    
In de massa was immers ook energie besloten.
De scheppende kracht in de kosmos [= God, aldus Teilhard de Chardin] was z'n werk begonnen.

28-04-2009 om 19:30 geschreven door W. Smeekens

Zittend op mijn bankje in de heemtuin met uitzicht op:


het heide ven, kun je soms zowel eens wegdromen.
Waar komt al dat moois toch eigenlijk vandaan?
Als je de bijbel moet geloven, heeft God dit alles in zeven dagen geschapen.
Maar Darwin zette daar grote vraagtekens bij.
Volgens hem is alles een kwestie van evolutie.
Maar hoe is die dan begonnen?
Terugvallend op het evangelie van Johannes lees je daar:
"In den beginne was het woord
en het woord was God."
Men zou dan kunnen stellen:
in het begin was er helmaal niets dan God.
[= de scheppende kracht in de Kosmos, aldus Teilhard de Chardin]
En die kracht ontwikkelde 'betaan' {= leven}
De hemel met de engelen, bijvoorbeeld.
Want oude volksverhalen en overleveringen uit allerhande vroegere culturen,
hebben allemaal iets over individuen, die meer hebben dan de mens.

Neem de Griekse beschaving.
Die kende een Olympus vol met goden en half goden
en lieten ons de mooiste verhalen [Ilias; de Giganten] 
en bouwwerken na, die aan dat geloof gewijd waren.


De Egyptische cultuur, die de Griekse vooraf ging,
kende ook zijn Goden en heilige dieren
en bouwden zelfs graftombes voor de eeuwigheid.
Want er was een leven na de aardse dood.


De Chinese cultuur - aan het andere eind van Europa - kende zijn Boedha
en het geloof in het uiteindelijke heiligste, na vele wedergeboorten te bereiken.


En wat te denken van de Mayacultuur in Zuid Amerika?
Zij bouwden voor hun goden de prachtigste tempels,
die we slechts sinds enkele jaren aan het oerwoud onttrokken hebben.


Maar ook in Ethiopië staan kerkgebouwen uit lang vervlogen tijden,
die fresco's bezitten over engelen en heiligen
en gewijd zijn aan de opstanding van Jezus uit de dode.


Kortom, er moet dus iets meer zijn dan ons aardbolletje met alles erop en eraan.
Want als zovele generaties mensen, door alle tijden heen, er mee bezig zijn geweest
en er majestueuze bouwwerken voor hebben opgericht,
dan moet er buiten dit aardse leven nog iets anders bestaan.
Maar wat heeft het een met het ander van doen?
Vondel schreef er het drama: "Lucifer" over, 
in 1654,
 en gaf daarbij als uitgangspunt aan:
'" Hoovaerdy is een liefde tot zijn eigen grootsheit,
maar de Nydigheit een haetster van eens anders geluk."
Of met andere woorden: 
de hoogmoedige benijdt zijn gelijke, omdat deze hem gelijk is
en benijdt zijn mindere, omdat hij vreest dat deze hem gelijk wordt
en zijn meerdere omdat die boven hem staat.
Ergo: aards bestaan en het hiernamaals hebben kennelijk iets van doen met goed en kwaad.
Maar hoe verbindt je dan de evolutieleer met dit na-aards bestaan?
Wat hebben hemel en aarde met elkaar vandoen?

27-04-2009 om 00:00 geschreven door W. Smeekens