In de stad Groningen is The Passion, het lijdensverhaal van Jezus, opgevoerd als spektakelstuk. Ik heb de laatste tien minuten ervan op tv gezien en er natuurlijk ook over gelezen. Ik begrijp dat elke tijd zoekt naar vormen om een eeuwenoud verhaal eigentijds te maken. Vanuit die invalshoek bekeken kan The Passion als straattoneel de inhoud van het lijdensverhaal voor mensen, die niet meer zijn opgegroeid zijn met de kerkelijke, liturgische invulling van de evangelieteksten over de laatste uren van Jezus, op een hedendaagse manier vertolken. Sowieso is goed dat er meerdere vormen zijn: voor elk wat wils. Wat me niet zo aanspreekt is dat de omroepen EO en RKK nogal jubelen over het binnenhalen van het geld dat de verkoop van het format aan een Amerikaanse producent op gaat brengen. Zou Jezus zich niet in zijn lege graf omdraaien?
Wat me ook niet zo zint is het showkarakter van The Passion. De uitzending moet goede kijkcijfers scoren en dus het kijkpubliek boeien. Gaat dit niet ten koste van de inhoud van het lijdensverhaal? Mag je van een intrieste gebeurtenis een spektakel maken met de bedoeling de kassa te laten rinkelen?
|