Tatiana de lieve groothertogin
Tatiana, jij was de tweede dochter van de tsaar, Samen met je zus Olga vormde je het grote paar, het kleine paar waren je jongere zussen. En je zieke broer hoorde ook bij de hoop. Je was de lieveling van je moeder, die altijd op je aanwezigheid kon rekenen. Jij werd ook de gouvernante van de familie genoemd je nam steeds de leiding van de groep. Je was ook aanwezig bij het optreden, toen die minister werd vermoord samen met je vader. Op je zestiende verjaardag kreeg jij je eerste bal je genoot er nog zo van, o wat voelde jij je toen groot. Maar een paar jaar nadien, werd jij ook gevangen genomen en hebt fier je gevangenschap gedragen zonder ooit te klagen. Want ook in die zomerse Siberische nacht werd je vermoord door de beulen die je zeiden dat je naar veiliger oorden gingen. Later ben jij ook terug gevonden en, ben je tachtig jaar na je dood ook opnieuw samen met je familie herbegraven. Ook jou zullen we nooit of te nimmer vergeten. Jij met je korte leven. rust in vrede.
|