Anastasia, jij was de jongste dochter van de tsaar, je was de clown van de familie, jij hield van het leven, Samen met je broer kon je deugenieterijen uitsteken, je trok veel met hem op en daar was je zo fier van, Als hij ziek was dan was jij treurig. je kon zo mooi bloemen schilderen en in iemand anders hun benen bijten, je was en echte plaag, en wilde actrice worden. je kon zo mooi toneel spelen, en dartelen in het park. samen met je zussen voerde je zo mooi toneel op. Maar lang heb je niet geleefd om dit te voltooien, want ook in die zomerse Siberische nacht ben je gestorven, en voor wie eigenlijk of voor wat? Dertig bajonetsteken hebben een einde aan je leven gemaakt. Je wilde nog weglopen voor de beulen, maar het lukte niet. Een gruwelijke dood ben je gestorven. En in een onbekend graf lag je ergens daar in Siberie. Ze hebben je gevonden en je hebt een graf gekregen tachtig jaar na je dood krijg je eindelijk de eeuwige rust.
|