Aan de rechterkant kan je het Egidiuslied lezen van Jan Moritoen. Jan overleed te Brugge eind l416 of begin 1417 als lid van de gilde van de bontverwerkende lamwerkers. Hij was zelfs een bepaald moment schepen van de stad Brugge. In het Egidiuslied spreekt hij zijn overleden vriend en rivaal in de liefde lyrisch toe. Egidius en Jan Moritoen waren beiden verliefd op Mergriete. Na Egidius' dood trad zij in het klooster en liet de liefde van Jan Moritoen onbeantwoord.
P.S. Egidius was een gewaardeerd zanger en musicus. Egidius is het latijn voor Gillis.
Zoeken in blog
Zoeken met Google
Op de foto (1) zien we hoe Jan de tekens van een witchdoctor in Z.-Afrika intving. Op de 2de foto Jan en zijn vriend Norbert in Venetië
Bij bovenstaande foto: waar is de tijd ? Rustpauze tijdens de blok van 1959...Op de achtergrond het kerkje van " 't Vewt"...!
Bij de start van de tekst over het boek van Dirk Musschoot staat een foto van het dorp waar Jan woont, Nkodusweni...
Na de strijd door Pieter Nicolas Van Eyck
't Abrupt geratel zwijgt in 't duin Vreemd-stil is 't. Luwte en vogelzang; En 't kalm gedruis uit gindse tuin Van maaien, heel de middag lang.- De strijd beslecht, ligt alles neer. Maar toch, dit diepe hunkren weer:
Of 't hart,o, éénmaal voelen kon De milde, lieflijke zoen Van alle strijd in avondzon Door ceder-, roos- en berkengroen, En wolken, drijvend als een vlucht Van witte vogels door de lucht.
Loon door Hélène Swarth
Ik zong en zie! de beek gaf mij een dronk tot loning, De wijnstok, wijn, het koren, brood, Geen struik die mij geen bloem, geen bloem die mij geen honing, Geen boom die mij geen schaduw bood.
De zon gaf mij haar goud, de morgen haar juwelen En de avond, al zijn hemelrood. Maar wie mij had beloofd, zijn ziel met mij te delen, Gaf haar voor liefde en steen voor brood.
Jacqemijne Bolats werd te Leuven begraven in 1520 naast haar man en haar kind. Ze had bei met dezelfde liefde bemind, al haar dagen.
Ik heb haar zerksteen gevonden, op een regennoen, onder wat mos en veel gele blaren. Kinderen spelen er rond, en bij zomernacht paren geliefden hier hun bevenden mond.
Zij werd in Antwerpen geboren, - o mijn sterke stad, - wie voerde haar de Brabantse heuvelen over? Daar vond zij een man en won zij een kind, en de rust, onder mos en wat herfstig lover.
Want, toen God zag hoe volmaakt deze drie stonden in 't licht van rustig geluk, het jubelende kind,en dees vredige beiden, toen was hij als David, die wenend zijn zoon overwint. Hij kon deze kalme zielen niet scheiden en brak alle drie hun hulzen stuk.
Zie, zo lange tijd is aan elk mens gegeven, dat zijn woord rijpe tot lied voor Gods aangezicht. Hoe vaak het hernomen , geaarzeld, getracht, tot duidlijk en klaar klinke het rhytme dat door elk leven vleit; God luistert en wacht, de zanger verdwijnt, maar het zingen ruist uit in Gods wezenheid.
De morgenlucht is een bezoedeld kleed een bladzij met een ezelsoor een vlek
de stad een half ontverfde vrouw
maar schokkend steigert zij den hemel in als een blauw paard van Marc in 't luchtgareel
Berlijn
de zon is geel
Vader door Michel van der Plas
Vader, wat zou ik ervoor willen geven als je er af en toe nog eens kon zijn en een zondag kwam zitten in mijn leven bij mijn werk en mijn boeken en mijn wijn.
Soms zie ik mannen van vijfentachtig (je weet wel waar) met een gezicht vol zon en zin, en dan denk ik godallemachtig als ik hem zo nog eens meenemen kon.
Want op de een of de andere manier leeft ik toch ook nog steeds voor lou: louw ogen wil ik, met hun aandacht, pret en mededogen bij mijn geploeter, mijn huis en mijn hier: en ik zag ze zo graag en keer genieten van al wat ze vol tranen achterlieten
Gij wast aan mij gelijk de winde... door Karel van de Woestijne
Gij wast aan mij gelijk de winde die wentelt om een koren-aar; dra zal ik aan mijn wang bevinden de zomer streling van uw haar.
Dra zult gij 't glanzend voorhoofd beuren tot waar mijn slapen komm'rend staan: zo ziet men, wild, een winde geuren naast 't wegend rijpen van het graan.
o, 'k Ben geen sterke: moe-gedragen, verzwaart vaak de angst mijn levens-last; maar 't is mij waar 'k uw wasdom schrage, of blijde een échte steun me omwast
Zo reikt de liefde, o mijn beminde, verrijkt me uw liefde in vreze en vaar, - gelijk een geur'ge wentel-winde die sterkt en loont heur koren-aar.
Paradise Regained door Hendrik Marsman
De zon en de zee springen fonteinen bliksemend open: waaiers van vuur en zij; langs blauwe bergen van den morgen scheert de wind als een antilope voorbij
zwervende tussen fonteinen van licht en langs de stralende pleinen van 't water, voer ik een blonde vrouw aan mijn zij, die zorgeloos zingt langs het eeuwige water
een held're, verruk'lijke wijs:
'het schip van den wind ligt gereed voor de reis, de zon en de maan zijn sneeuwwitte rozen, de morgen en nacht twee blauwe matrozen - wij gaan terug naar 't Paradijs'
Ida Gerhardt (1905-1997)
De gestorvene door Ida Gerhardt
Zeven maal om de aarde gaan, als het zou moeten op handen en voeten; zeven maal, om die éne te groeten die daar lachend te wachten zou staan. Zeven maal om de aarde te gaan.
Zeven maal over de zeeën te gaan, schraal in de kleren, wat zou het mij deren, kon uit de dood ik die éne doen keren. Zeven maal over de zeeën te gaan -- zeven maal, om met zijn tweeën te staan.
De Zwerver door Jan van Nijlen
Ik ben vermoeid. Toch ben ik nog gestegen Tot op de heuveltop in het late licht, en voor mij kronkelen de duistere wegen Van 't avonddorp, dat daar verlaten ligt.
Is nu de wereld zoveel eeuwen ouder? Alles lijkt mij zo vreemd en toch bekend. Ik mis alleen een vriendelijken schouder, Een lichaam, dat mijn lust voelt en herkent.
Ik ben alleen voor gans mijn verder leven, Er is niets meer dat me aan deze aarde bindt. En toch, ik voel mijn hart onstuimig beven: Dààr staat een boom, dààr speelde ik als kind.
Jan van Nijlen (1908-1975)
De klok ( zie boven rechts) tikt gestaag verder...Mijn teller staat reeds op 72...!
Om alle teksten op het BLOG te lezen klik je onderaan de laatste tekst op de naar links gerichte pijl...
De Axa-man met twee gezichten en dit na meer dan 50 jaar, toen hadden we de Krüger-man...! Wat goed is blijft dus goed...
Haiku
De zon brandde fel
op het wit berijmde gras.
Ver is de lente... (WVO)
Dropbox
Druk op onderstaande knop om je bestand naar mij te verzenden.
Jeugd is geen leeftijd, het is een geestestoestand (Samuel Ullman)
We hebben het al vaker gezegd, we zijn een lezer van de Druivelaar...Het heeft iets met onze jeugd te maken, want Samuel heeft gelijk...jeugd is sentiment...Zo speelden bepaalde rituelen een rol omtrent de Druivelaar. Elke avond werd het blaadje na het avondeten door vader de de almanakblok geplukt...en voorgelezen...en becommentarieerd. Vooral de weer- en zeispreuken genoten de aandacht. Bij Oude Jaar was er nog een bijkomend ritueel, dan werd de nieuwe almanak met veel heisa op het het plankje gelijmd...en bovenop het 5 kilo-gewicht uit de winkel, want lijm was indertijd niet zo fel als nu...Het plankje hebben we nog . Het is van stevig donkerbruin, bijna zwart hout, met onderaan een koperplaatje : "kalender" erop. Het vormde een stel met een pijpenrek ( hebben we ook nog) en we vermoeden een huwelijkskado van vader en moeder? Het gewicht is een ook nog en doet alleen nog dienst als we iets stevig dienen vast te zetten...Dit allemaal om te zeggen, we houden nog van de Druivelaar. Lazen we vorige vrijdag toch wel op de Druivelaar: " Feest van het Heilig Hart"...Juist. Wie zou het vandaag de dag nog weten? , de Druivelaar helpt dus, zoals bij de Verzenderkesdag, Sluiterkesdag voor ouders, schoolmeesters etc...Toen we het blaadje hadden afgescheurd en vroegen aan onze vrouw," Weet je welke dag we vandaag zijn? ", wist ze het zo waar . "Feest van het Heilig hart", zei ze. We vermoeden dat ze heimelijk had gespiekt ..., maar toch. Eigenlijk besften we , bij nader inzicht, dat het indertijd allemaal nogal hard in onze kinderkopjes was ingeklopt. Maart: maand van de Heilige Jozef, mei: maand van O.- L.- Vrouw en juni de maand van het Heilig Hart...Op dat feest moesten alle kinderen van het dorp hulde brengen aan het Heilig Hart en daarom een ruiker boemen neerleggen voor het beeld. Voor ons was het geen probleem, want we waren misdienaar en waren van het bloemen neerleggen ontslagen, maar voor de rest...Amaai..., want begin juni waren er niet zoveel bloemen, buiten de rododendrons...en toch slaagden de kinderen er in bloemen te brengen al kostte het zweet, bloed en vooral tranen...Het hele geval was één van de eerste feiten waarom we ons ergerden...Des anderendaags lagen alle moeizame vergaarde bloemen respectloos op een hoop achter de kerk gezwierd . We vonden dat niet kunnen en zegden dat ook...Weet je wat de reacties waren: " Jij bent een rare"...Toen reeds en waarschijnlijk nog, want anders zou je er geen stukje over schrijven. Jeugd is wel een geestesgesteldheid...Daag...!!!
Nederlands moet een verdraaid moeilijke taal zijn...ene Robert Wasseige (...als een konijn op de plein...), Elio di Rupo ( geen tekst, te veel eigenlijk...) en nu Marc Wilmots ondersteepten het. We kunnen niet begrijpen dat de bondscoach van oh dierbaar België (...), getrouwd met een Vlaamse, na zoveel jaren nog met zo'n afschuwelijk accent broebelt...De huidige Minister van Mobiliteit doet beter, want ie spteekt alleen Frans...Bij Wilmots is het dan niet alleen de uitspraak, hij verkracht steeds de waarheid...Hij neemt ene Jean François Gillet mee, want hij is zo'n sfeermaker...Wat dat ook moge zijn, maar ooit zei Wilmots dat hij jonge talenten als de jongste Lukako bijvoorbeeld een kans wil geven. Waarom valt Sels, een jong keeperstalent, dan uit de boot? Geen smaakmaker? Neen, maar Wilmots zegt de waarheid niet, Gillet mag mee omdat ie franstalig is...al was ie ooit voor fraude 13 maanden geschorst in Italië...Er is nog meer. De heer Wimots verwijt de KBVB dat ze te veel geld vragen om de "vedetten" te bewonderen...i.c. toegangsgeld voor de matches. Is de heer Wilmots socialist geworden? Als er nu altijd gestaakt wordt dan is het om de putten van de gratiscultuur alla Stevaert te vullen. Babe Freya bleef niet achter en het zilverfonds van de Keizer van Oostende is ook een lege doos. Dus Wimots vindt de toegangsprijzen te duur, maar ie zegt er NIET bij op welke manier de KBVB de centen moet halen om zijn miljoenenwedde, de onethische premies en andere wensen van de spelers te betalen...Steve, Freya, Johan maakten ook de putten...en vele schulden en al zegde grote staatsman Mathiot dat de schuld wel weer van zelf zou verdwijnen , we weten dat het niet waar is...en daarom gaan ze nu staken. We laten het EK aan ons voorbij gaan en Wilmots is een petit joueur om eens in zijn sport en taal te blijven!
Wij zijn geboren om de waarheid te zoeken ( Michel Eyquem de Montaigne)
We zijn er hoe langer hoe meer van overtuigd dat Marcus Tullius Cicero gelijk had: "Historia magistra vitae est"(1) , maar we zijn er even erg van overtuigd dat de meeste mensen er erg anders over denken...Neem nu de vakbondsleiders...Ze zouden toch dienen te weten dat langdurige stakingen geen zoden aan de dijk zetten en dat is in het verleden meer dan eens bewezen, maar de heren denken er anders over, want ze willen alleen maar hun macht bevestigd zien en daaruit voortvloeiend hun riante lonen..Laten we even de geschiedenis in duiken...In 1961 wilden de vakbonden de stemming van de Eenheidswet ( idee van vader Eyskens) beletten en legden het land plat...en zeker niet steeds op de zachte manier...we weten er niet veel over, want we waren op dat moment onder de wapens ( jawel...) in Duitsland ( in Lüdenscheid om precies te zijn) en de vaderlandse politiek ging aan ons voorbij...maar op een zekere koude januarinacht was er in de kazerne "de Ijzer" in Lüdenscheid groot alarm. We moesten de kitbag klaar maken voor een "lange trip", de tanks werden gestart...en we stonden een hele lange nacht in de rij te wachten op het definitieve vertrek- signaal... Het kwam er niet, doch later vernamen we dat de regering er aan gedacht had pantsertroepen naar België te laten komen...Om maar te zeggen hoe hevig de stakingen toen waren...Ondanks alles werd de Eenheidswet goedgekeurd en later ook uitgevoerd...en iedereen moet nu toegeven ( al doet de linkerzijde het niet) dat dankzij die wet België een bloeiperiode gekend heeft waar de andere Europese landen nog in het moeras zaten...We kunnen ook nog de battle tussen the Iron Lady en de Britse mijnwerkers aanhalen...Magret heeft het gehaald... We wilden hier niet bewijzen dat de vakbonden geen reden hebben van bestaan, integendeel, maar ze zouden moeten leren dat bruut geweld geen oplossingen biedt, maar dat de beste resultaten aan de onderhandelingstafel worden gerealiseerd..De Gewelddadige staking van 1961 heeft ons alleen geleerd dat Vlaanderen en Wallonië twee verschillende landen zijn qua mentaliteit etc...We waren het bijna vergeten, maar na 55 jaar en met de hulp van de cipiers en spoorwegmannen wordt het weer extra duidelijk...De echte Belgen mogen bang gaan worden , want met partijen als Vlaams Blok en NVa zou het met België wel 's de verkeerde kant kunnen gaan. De nationale partijen ( daarom heten ze ook zo) deden steeds veel water in de wijn om het land van de von Saksen Cobrug Gotha's te redden...Voor mij hoeft het niet meer, maar als het blijft bestaan gaan we ook de slaap niet laten...
(1) De geschiedenis is de leermeesters van het leven
Gaston Berghmans is gestorven...We hebben de onhebbelijke gewoonte steeds te zeggen bij het vernemen van een afsterven: " We hebben nog tien jaar te gaan...Als je weet dat Gaston negentig werd, dan weet je hoe oud wij zijn...Een onhebbelijke gewoonte dus, want er zijn er velen die zelfs de tachtig van mij niet haalden...We vinden het echter nog veel erger de schijnheiligheid die primeert rond zo'n overlijden...We schreven het hier reeds zo vaak: De mortuis nil nisi bene, maar je moet ook niet gaan overdrijven. We geven toe , de sketch met de rekensom was grandioos , want ooit zond de Nederlandse TV hem uit met Oude Jaar in de reeks van de tien beste Nederlandse huomristische acts van het voorbije jaar. Als je weet hoe Nederlanders steeds over Vlaanderen denken is het wel een eer om tussen Hermans, Kan, Sonneveld te staan. Gaston verdiende die eer, maar het feit dat ie alleen maar in het dialect zijn ding kon doen , zorgt er toch voor dat ie beperkt is, want buiten Antwerpen hield het toch op...Maar eigenlijk gaat het daar niet over, maar over de schijnheiligheid...Iedereen die de mening over Gaston mocht komen zeggen deed het op de volgende manier of met woorden van deze strekking: " Nu zit ie samen in de hemel moppen te tappen met Leo..." Zelfs cartoonist Marec deed Gaston vanachter de hemelpoort piepen naar Leo die in de hemel piano zit te spelen... De kerken in Vlaanderen lopen leeg, naar de preken van de pastoors wordt niet meer geluisterd en toch gaan al die BV's gaan lullen over de hemel...Waarom, want in interviews geven ze steeds toe dat ze niet meer geloven, dat ze wegens een handtastelijke kapelaan het geloof afgezworen hebben...en nu gaan ze weer in de hemel geloven...Het kan nog erger, want ene Celie Dehaene zei zelfs dat ene Jean-Luc er vanuit de hemel voor zou zorgen dat Club Brugge kampioen zou spelen...Zit die Jean-Luc wel in de hemel , want als we lezen hoe Jezus de tollenaars en ander gespuis uit de tempel ranselde, dan maakt de man met connecties bij Dexia toch weinig kans... We vragen ons af, waarom doen ze het dan...over de hemel spreken...Ze trekken de zaak voortdurend in het absurde, maar plots past het in hun kraam...en hupsakee, daar gaan ze...Leve de schijnheiligheid ...en zeggen dat ene Geert Hoste daar uren lang vanop het podium kan lullen... over de schijnheiligheid...Wedden dat we het straks weer zullen mogen horen...Bah...!
We zijn terug en eigenlijk was het geeneens onze fout, want Telenet moest zo nodig "werken" in onze straat zodat telefoon, internet en zelfs tv niet functioneerden...Het is voorbij...Het beloofde voorbije zaterdagavond niet veel goeds te worden, want Eurosong stond geprogrammeerd...De Russen zullen het geweten hebben...Wij daarentegen begonnen te zappen en je gelooft het nooit we kwamen op Canvas terecht bij Thomas Vanderveken en Hugo Camps. We moeten bekennen en vinden het zelfs heel erg, het onvolprezen programma "Alleen Elvis blijft bestaan" lieten we te veel aan ons voorbij gaan..., dus we mogen Eurosong nog dankbaar zijn, want we beleefden dankzij Thomas en Hugo een heerlijke avond...We moeten eerlijk zijn we hebben het altijd voor Hugo Camps gehad...de vrijzegger, maar ook vaak de pispaal, want Hugo trok tenstrijde, maar zowel links of rechts deelde in de klappen en dus had ie bij de zuilen geen vrienden...Neem nu bij de dood van Steve Stevaert...Links betitelde hem meteen als een groot staatsman en begon zo waar fondsen te garen om een standbeeld op te richten . Niet Hugo Camps , want in een column maakte hij wijlen Stevaert met de grond gelijk . Het werd ter linkerzijde allesbehalve dan op applaus aangenomen. We moeten hier stellen dat we de tekst van Hugo gelezen hebben en durven met stelligheid beamen dat de heer Steve Stevaert alles buiten een groot staatsman en zelfs socialist was...Eerder een wellustige, profiterende opportunist die alleen de dood als uitweg zag. We zijn niet van plan hier de hele uitzending van anderhalf uur te bespreken, maar willen alleen terugkomen op het stuk dat over internaten handelde...De lezers weten hoe wij over internaten denken en toen we Hugo Camps hoorden zeggen: " Afschaffen die handel, er moet benzine overheen en in de fik..." dan voelden we ons hart in de keel kloppen van opwinding. Nog nooit hadden we iemand zo met de internaten horen afrekenen , want we begonnen zelfs te denken dat we abnormaal waren , want volgens velen was het toch zo prettig op internaat . Neen, dus en alles wat ie zei kunnen we beamen: de band en alle intimiteit met de familie wordt brusk afgebroken ...en je draagt het je hele leven mee. Je mist de zachte hand van je moeder en de sterke steun van je vaders schouder...Je hebt niet geleerd om intiem te zijn, want elke vorm van intimiteit op internaat was uit den boze... en dat draagje je hele leven mee. Om het eens heel erg te stellen de zes jaren internaat zijn precies een dode periode in je leven. In je herinnering is er de tijd voor het internaat en de tijd erna...We keken samen met de vrouw naar het programmen ze toen het gedaan was zei de vrouw: " Nu begrijp ik waarom jet het internaat zo haat..." Juist. Dank Hugo Camps en Thomas Vanderveken...!
Twee halve waarheden maken geen waarheid...(Multatuli)
1 mei en de dag van Rerum novarum zijn voorbij...en er is weer wat afgelogen. Op de dag van de arbeid trokken de Rode Broeders weer van leer. De voorzitter van de SPa , ene John Crombez, zei dat het erg was dat " het altijd de armen zijn die betalen"...We vragen ons af wat John bedoelde met altijd, ook toen de Rode Broeders aan de macht waren en dat was toch een hele tijd...Natuurlijk mocht madame Freya niet achterblijven en zij vond dat we naar de 30 uren werkweek moeten. Erg maar erger is dat ze niet eens rood worden met zo'n uitspraak. We zijn ons nog zwart aan het betalen met alle gratis-acties van de grote staatsman Steve en de zonnepaneel bonussen van Freya herself...en nu moeten we nog minder gaan werken...Jean Pierre van Rossem zou toch wel gelijk kunnen hebben dat Freya haar thesis indertijd niet zelf geschreven heeft...Bovendien haar vader was ook geen toonbeeld van grote socialist of m.a.w. iemand de eerst aan de armen dacht...Ooit zei me eens een echte ouwe rooie rakker: " Vandaag stellen socialisten te veel daden die een socialist niet doet...zoals in beheerraden van multinationals zetelen, ontslagpremies innen, vliegtuigen charteren om huwelijksfeest op tropisch eiland te houden...of elke maand meer dan 2000 euro te innen zonder enige tegenprestatie zoals in Blankenberge...Eigenlijk zouden ze beter zwijgen, maar waarom op O.-L.-Heershemelvaart (1) dan de Tsjeven hetzelfde. We hoorden de voorzitter van de Christelijke vakbond fulmineren over de grote vermogens...De moeten hard aangepakt. We zijn zo vrij te vragen of diezelfde meneer aan zelfkastijding gaat doen. We hoorden ooit eens zeggen dat hij, Marc Leemans, maar ook zijn rode rivaal , Rudy De Leeuw zo'n 500.000 euro per jaar innen als gage. Stel nu dat ze zo'n 100.000 eurl nodig hebben om royaal te leven dat blijft er nog 400.000 over en aangezien ze al vele jaren aan het hoofdstaan van "hun " bond dan behoren ze toch ook tot de kapitaalkrachtigen...Wedden dat ze in plaats van jan-met-de-pet echt financieel te steunen , ze bezig zijn om allerlei construchties op te zetten om zo weinig mogelijk belastintgen te betalen... Het bedrijf van de familie De Leeuw profiteert toch ook mee van de omstreden notionele aftrek...We ergeren ons te barsten...De tsjeven, de Rooien maken er een potje van en wat de Liberalen rond Turtelboom en Tommelein uitspookten hoeft geen verdere woorden. Austin O'Malley heeft gelijk: " De staatsman scheert de schapen, de politicus vilt ze"..;en in België hebben geen staatsmannen...
(1) In Oostende houden ze van zeer typerende namen: Onze-Lieve-Heershemelvaart noemen ze "Mastklimming" ..;
Een staatsman is een man op wie men geen staat kan maken....(C. Buddingh)
We vermoeden dat het vader Gaston Eyskens was die het ooit zei: " Je grootste vijanden vind je in de eigen partij..." In het voorbije weekend is het weer gebleken, want de heren, maar nu ook de dames, hebben de oneliner van Gaston alle eer aan gedaan...Buddibngh heeft dus meer dan gelijk op een staatsman kan je geen staat maken...Neem nu twee vriendinnen, Turtelboom en Rutten, beiden in Leuven gestudeerd, dus wellicht van katholieke huize, maar door de charmes van ene Verhofstadt ( waren het zijn tanden die het deden...?) naar de Open VLD overgestapt...In principe toch maar overlopers...en zijn die wel te betrouwen? Maar kom, al wat we schreven is wellicht waar , want nu bleek dat beiden hartsvriendinnen waren ( OVT al zou het nu VVT moeten zijn...) Nu wou madame Rutten (1) weer voor de tweede keer voorzitter van de Open VLD worden, maar helaas door de negatieve reacties van niet alleen leden maar ook partijbonzen aangaande de "turteltaks" dreigden haar wensen niet in vervulling te gaan...dus madam Rutten beloofde aan jan en alleman dat ze " Turtelboom naar de uitgang zou begeleiden"...of met andere woorden dat haar hartsvriendin geslachtofferd zou worden . We weten allemaal dat politici altijd alles doen in het belang van de mensen, enfin ze zeggen het steeds zo, maar de kenners weten wel beter, ze doen steeds alles in eigen belang en soms wel eens in het belang van de partij...Naar het schijnt zouden ze nu blij zijn in Oostende, want we hebben weer een vice-eerste minister ( Nero zegt steeds vieze-eerste minister). De vorige is Keizer geworden, wat Bart Tommelein gaat worden, weten we niet al zijn er in Oostende al die nu spreken van de Tommeltaks. Bart past wel in het kader van Turtelboom en Rutten, want het is ook een overloper , want ooit VU-jongerenvoorzitter en zoon van de notoire Nationalist, Jef...Bart speelde de politiek al vroeg zeer hard. Ooit zorgde ie er voor dat een neef van hem die schepen was in Oostende, niet kon zetelen in de nieuw verkozen gemeenteraad, wegens familieband. Een week later verhuisde Bart naar Brussel en het kwaad was geschied ...De neef werd dan maar cafébaas...Mogen we besluiten met een boutade van ene Artemus Ward (2) : " Ik ben geen politicus en mijn andere gewoontes zijn goed".
(1) Rut betekent: a) niets meer bezittend b) onkruid c) flauwe praat
(2)Amerikaans schrijver uit de 19de eeuw ( van 1834 -1867) die in een fonetische spelling zijn belevenissen noteerde...
Een tiran zwemt ' t veiligst in een rode vloed...( Christopher Marlowe)
Gisteravond naar de documentaire op Canvas over Stalin gekeken...We huiverden en begrepen niet dat er ooit in het Westen mensen waren die van Stalin als het ware een heilige hebben gemaakt...en wat nog erger is vandaag de dag, bij wat er ook gebeurt in de werteld, het hoge woord voeren alsaf ze nooit een misstap hebben begaan. Eigenlijk vragen we ons af of het Russische Volk er na de Tsaren het zoveel beter had onder de dictatuur van het proletariaat...De leuze " Van alle macht aan de arbeiders" bestond slechts op papier, want Lelin, Trotski en vooral Stalin waren slechts belust op zoveel mogelijk macht en om die te verkrijgen en daarna te behouden mocht er of moest er zoveel mogelijk bloed vloeien en Marlowe had het reeds in de zestiende eeuw juist voor...Vooral ene Joseph Stalin, die ooit een opleiding voor priester volgde, was een ongelooflijk beest...Iedereen zelfs de naaste familieleden moesten er aan geloven als ze iets gedaan hadden dat de machtspositie van de dictator in gevaar zijn brengen. De mede-oprichter van de CCCP, Trotski, liet hij tot in Mexico achtervolgen en veroorden...Je weet maar nooit. We vinden dat het er vandaag de dag in Rusland niet beter aan toegaat..., want ene Poetin doet precies hetzelfde om de touwtjes stevig in haden te kunnen houden...Hij liegt zo slecht dat het kleinste kind zijn leugens als een kermisballon kan doorprikken...maar hij schrikt ook niet terug om bloedbaden aan te richten ,hoe anders zijn steun voor Assad in Syrië te verklaren en de vergiftegingszaak op de journalist die hem aanklaagde...Allemaal heel erg, maar erger is nog dat gisterenavond heel waarschijnlijk weinigen naar de documentaire hebben gekeken, hoewel Cicero zei dat de geschiedenis de leermeesteres van het leven is...In Vlaanderen kijken we liever hoe geleerden twee mensen aan mekaar koppelen, hoe drie meiden straks kleine kinderen met verkeerde muziek opzadelen of hoe pseudo geleerden twee wildvreemden aan mekaar kunnen koppelen ...Alweer iemand die gelijk heeft: Pater Stacke. Arm Vlaanderen schreef hij... En zegge dat de partij, Cd&V om geen naam te noemen, steeds zegt dat ze er alles aan doen om Vlaanderen te verheffen, juist en zei richtten de commerciële VTM op en sedertdien dwalen we af: de kijkcijfers en dus de sensatie zijn VEEL belangrijker dan de volksverheffing...en de populaire media-organen spelen aardig mee . Bah!
Tachtig is prachtig...maar toch al een beetje veel...!
We verjaren vandaag...we werden tachtig jaar oud. We hadden natuurlijk ook de cliché kunnen gebruiken : tachtig jaar jong, maar dat is uiteraard onzin, want als je tachtig bent, ben je oud. Juist. Maar het zette ons toch aan het mijmeren. Tijdens onze opleiding in de geschiedenis vroegen we ons steeds af, bij elke episode, hoe raakten de gewone mensen dan door het leven? Marsman vond de Middeleeuwen de vurigste aller tijden..., waren de godsdienstoorlogen dan de bloedigste ? Maria Theresia bracht naar het schijnt een heerlijk-rustige periode in onze gewesten, maar toen kwam de twintigste eeuw...en precies in die eeuw werden we geboren.Op 26 april , drie maanden later zou de Spaanse burgeroorlog beginnen en we waren vertrokken om de periode van de gosdienstoorlogen in alle wreedheden te overtreffen...en toch vinden we dat we een heerlijk leven achter de rug hebben. Alle historici van de 20ste eeuw zijn er van overtuigd dat er tijdens de Tweede Wereldoorlog meer vooruitgang werd gemaakt dan in alle vorige eeuwen samen. Hadden ze zo lang niet vastgehouden aan de slavernij , dan hadden ze wellicht eerder naar krachtbronnen gezocht...We groeiden op toen het telefoontoestel nog uit twee grote houten bakken aan de muur hing. Je moest eerst de centrale ( open van 6 tot 22 uur) opbellen, het gevraagde nummer doorgeven en daar verbonden ze je dan door. Denk maar aan de wildwestfilms. Des nachts mocht er niets gebeuren en zo kwam de huisarts te laat bij het sterfbed van onze grootmoeder. Toch vonden we het een heerlijke tijd, zelfs ondanks de oorlog. Het leven in het dorp was veel intenser . Na de bevrijding probeerde men verder te leven, maar het werd helemaal anders. Wim Sonneveld zong erover: " Het dorp werd gemoderniseerd en nou zijn ze op de goeie weg, kijk hoe rijk het leven is, ze zien de Televiste quiz en wonen in betonnen dozen..." Wij moesten naar kostschool en daar gaan we geen woorden meer aan vuil maken, maar de studies werden bekroond met vier jaar Leuven : Oh, heerlijke dagen mijner jeugd...! Dan zijn we, toegeven, in de tred molen van de moderne maatschappij gaan lopen: trouwen, kindjes kopen, huisje bouwen...en nu, achteraf bekeken, we vonden het allemaal heerlijk, want we zijn steeds een beetje rebel gebleven...en verzetten ons kordaat tegen te veel modernisme: kochten geen auto, wilden niet scheiden, drinken geen wijn , hebben een ongelooflijke afkeer van commerciële TV-zenders en liberalen (1) Voor de rest geen problemen al kenden we ook tegenslagen, want in 2007 stierf onze oudste zoon, maar samen zijn we er doorgeraakt en nu staat ie te kijken van op het boekenrek hoe we dit stukje maken op het klavier van mijn PC, die staat op de speciale tafel die hij nog in mekaar stak, want mijn twee linkse handen konden dat niet . Tachtig is toch prachtig...vooral met zijn tweeën!
(1) Hebben ondertussen wel ons geloof in de kerk verloren ...en dat de Russen dertig jaar geleden Tsjernobyl lieten ontploffen op mijn verjaardag konden we matig waarderen...
Er zijn dus grote financiële problemen in België en natuurlijk doen de gekende zuilen er alles aan om de schuld naar de anderen door te schuiven...nochtans is er een makkelijke oplossing. We willen nu helemaal niet arrogant doen, integendeel, want het probleem kan zo opgelost...We zijn zo vrij om eventjes te verwijzen naar ons eigen leven...Daar gaan we dan. We hadden steeds gedroomd om journalist te worden, maar vader en moeder zagen dat niet zitten en wellicht hadden ze gelijk, want ze kenden hun knaapje en wellicht zou ie wel nu en dan een scheve schaats rijden...Toen we ons voornemen om jourlanist te worden aan onze leraar retorica -- zoals toen gebruikelijk -- meedeelden wist hij ons van idee te doenen veranderen en we vermoeden dat vader en moeder in 't spel zaten...Wat was nu het argument van de leraar: " Het zal moeilijk gaan, want in België zijn er momenteel ( ...we waren in de jaren vijftig van vorige eeuw..) geen scholen waar je voor journalist kan leren. Bovendien, " besloot hij, " De meesten die journalist willen worden gaan geschiedenis aan de univ studeren...en aangezien je goed bent in geschiedenis zou dat voor jou het beste zijn...." Hij toonde ons zo waar een copie van ons laatste proefwerk geschiedenis met bovenaan 40/40...dus correct. We zijn dus in Leuven geschiedenis gaan studeren...en kwamen daarna in het veilige ( althans voor vader en moeder...) onderwijs terecht...Doch het bloed kruipt waar het niet gaan kan, en steevast begonnen we toch te dromen om alsnog journalist te worden...We waren actief in het sportgebeuren in de stad en zo leerden we de hoofdredacteur van een regionale krant kennen en van het één kwam het andere en we werden medewerker van dit regionaal weekblad...Maar...We werden zelfstandig medewerker wat betekende dat de verloning op 50 ( vijftig) procent werd belast... Even een voorbeeld. We moesten elke maand naar de wijkraad, die duurde twee uur, we maakten er een stuk over ...en toucheerden daarvoor 200 frank. Eventjes rekenen, de belastingen pakten daarvoor 100 frank, bleef 100 frank over...en we werkten dus aan 50 frank per uur. Onze tuinman rekende toen reeds 500 frank per uur. Toen we ooit eens zijn zoon met Nederlands hielpen voor een herretje en ook 500 frank vroegen was 't kot te klein en op mijn vraag waarom ie zoveel mocht vragen en wij niet , wist ie geen antwoord en liep kwaad weg.Dit terzijde en toch bleven we mederwerker van de krant, omdat we het zo graag deden...en nu komen we tot de oplossing. Als we eens al die grootverdieners, politici, vakbondsmannen etc...onder handen namen. Ze hebben allemaal meerdere mandaten, dus het hoofdberoep wordt normaal belast, maar alle nevenmandaten tegen 50 % . Wedden dat de begroting in orde zou zijn. We vermoeden dat velen al die mandaten zouden opgeven, nochtans geven ze vandaag de indruk het graag te doen . Stel dat ze al die mandaten toch opgeven, niet erg, dan nemen anderen het mandaat over en zouden daarop dan belast worden. De oplossing, maar we weten het wel, ze zullen het nooit uit proberen, want zeg zelf, wie snijdt er ooit in het eigen vel..?
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Dat was gheselescap goet ende fijn, Het sceen teen moeste ghestorven sijn. Nu bestu in den troon verheven Claerre dan der zonnen scijn, Alle vruecht es di ghegheven.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors de doot, du liets mi tleven.
Nu bidt voor mi: ic moet nog sneven Ende in de weerelt liden pijn. Verware mijn stede di beneven: Ic moet noch zinghen een liedekijn . Nochtan moet emmer ghestorven sijn.
Egidius, waer bestu bleven? Mi lanct na di, gheselle mijn. Du coors die doot, du liets mi tleven.
Op de foto mijn familie: vader , moeder, mijn zussen Camilla en Maria, mijn broer Joris (+) en mezelf. Foto genomen tijdens de oorlog in 1943. Daaronder het gemeentehuis van Oedelem, mijn geboortedorp, Dr. Wyns noemde het één van de mooiste gemeentehuizen van Vlaanderen...
De vierde latijnse van het Sint-Rembertscollege in 1953 met klastitularis Jozef 'Basiel' Verstraete ( achterste rij...) op schoolreis in Brussel. Gehurkt helemaal rechts zit ikzelf.
In december 1958 speelden enkele Oedelemse jongeren het toneelstuk "Smidje Smee". De "acteurs" werden uiteraard voor het nageslacht op foto vastgelegd...Bovenste rij: (v.l.n.r.) Willy Beernaerts (souffleur), Antoine Dhaese(+), Antoine Depestel, kapelaan Demuynck, René Dewulf, Roger Vanhullebusch, (zittend v.l.n.r.): Roger Vandeweghe, Edward Gilliaert en Marcel Denaeghel
Mijn oude Roldersklacht (mei 1958) aan de Zoete Waters in Heverlee...Eern triest moment!
We zijn de 33de week van 2025
Herfstavond door Albert Verwey
Op 't donkre buiten Boomkruinen ruisen; Stormwolken drijven: In 't lamplicht huis en Voor donkre ruiten, Zit 'n dromend beeld Woorden te schrijven, En 't kruinenruisen, En 't wolkendrijven Staat, een geluid,in Schrift gepenseeld.
De Waterlelie door Frederik van Eeden
Ik heb de witte waterlelie lief, daar die zo blank is en zo stil haar kroon uitplooit in 't licht
Rijzend uit donker koelen vijvergrond, heeft zij het licht gevonden en ontsloot toen blij het gouden hart.
Nu rust zij peinzend op het watervlak en wenst niet meer...
Een vrucht die valt door Karel van de Woestijne
Een vrucht, die valt... -- waar 'k wijle in 't onontwijde zwijgen,
buigt statiglijk de nacht zijn boog om mijn gestalt. De tijd is dood, omhoog, omlaag. Geen sterren rijgen haar paarlen aan 't stramien der roereloze twijgen. En geen gerucht, dan deze vrucht die valt
Een vrucht. -- En waar ik sta, ten zatten levens-zome, vol als de nacht maar even stil; blind als de lucht hoe rijk ook aan 't verholen van mijne dromen, voel 'k -- lomer dan in 't loof der luideloeze bomen een vrucht die valt, -- mijn hart, gelijk een vrucht die valt...
'k Hore tuitend' hoornen.... door Guido Gezelle
'k Hore tuitend' hoornen en de navond is nabij voor mij: kinderen, blij en blonde kom, de navond is nabij, kom bij: zegene u de Allerhoogste, want de navond is nabij, kom bij: 'k hore tuitend hoornen en de navond is nabij, voor mij!
blinde non waanzin spon zacht geflonker in de ogen
donker
pracht
Nacht door Hermen Gorter
Het gras heeft den nacht al begonnen, de tuin is stil bezonnen. De hemel is onbezonnen, licht nog zo ongeschonden.
Bomen wit als boekweit hangen neer stil in schoonheid, maar de losse kastanjebladen zijn schichtig en overladen van wind...
In memoriam amici J. Campert door Louis de Bourbon
In de open dromen van den wreden dag heb ik jouw pijn gevoeld, jouw brandend leed, soms hoor ik in den nacht jouw stervenskreet en ik zie een blik die breekt, jouw laatste oogopslag.
Ik hef het glas. Ik zie den roden gloed van 't heulsap dat ons beiden heeft verheugd in vroegere nachten luid en licht van jeugd, maar sinds jouw dood smaakt alle wijn naar bloed.
En sinds jouw dood is alle licht te schel, elk vuur te heet, alle genot doet pijn en ik hoor in ieder lied dit bittere refrein: o, hart, jouw hart, o bloedrode rebel.
Louis de Bourbon (1908-1975)
Klik op de pijl onderaan laatste tekst om het archief op te roepen...
Haiku
Het jaar is gestart
en we beloven weer veel,
want we zijn zo dom!
(WVO)
Haiku
Het ouder worden
is zeker geen sinecuur
en je doet 't alleen...
(WVO)
Haiku
De vorst is weer weg,
bakken regen stromen neer,
helaas, godgeklaagd...
(WVO)
Haiku
De minister spreekt:
het zijn zeer droeve tijden,
de riem dient gesnoerd... (WVO)
Over mijzelf
Ik ben Willy Beernaerts, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Wim van Oostveld .
Ik ben een man en woon in Mariakerke-Oostende (Vlaanderen ) en mijn beroep is leraar Nederlands - geschiedenis aan het VTI in Oostende en freelance journalist bij de Zeewacht .
Ik ben geboren op 26/04/1936 en ben nu dus 89 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen en schrijven.
Schreef een roman " Het zwarte Schaap" die spijtig genoeg al uitverkocht is. Het vervolg staat op mijn Blog " De Tocht terug" Nu schrijf ik voor het Jaarboek " Bos en Beverveld" van de heemkundige kring van Beernem-Oedelem-St.-Joris .