Toen we in in de retorica "zaten" moesten we op bezoek bij de klastitularis, een man van net twee meter, die we dan ook zeer origineel " Duim" noemden,  om over onze toekomst te praten.Toen we zegden dat we journalist wilden worden zagen we de schrik op zijn gezicht verschijnen..." Journalist" stamelde hij..." Ja" antwoordden we. " Dat zal moeilijk gaan, want in Vlaanderen bestaat er geen school waar je voor journalist kan studeren ( we waren in 1955) en bovendien heb je een ziekelijke verbeelding", zei ie en wat het ene met het andere te maken heeft begrijpen we vandaag de dag nog niet. Hij kon ons dan overtuigen geschiedenis te gaan studeren, maar wel in Leuven, want ze hadden in Vlaanderen net de ziel van het kind in een bitsige schoolstrijd tegen minister Leo Collard gered.Daar werden we dan voor de eerste keer met de hypocrisie geconfronteerd , want de zonen van depolitieke kopstukken uit het procvinciestadje , waar de kostschool gevestigd was, gingen vrolijk aan de Rijksuniversiteit studeren, omdat het dichterbij, maar vooral VEEL goedkoper was ... Toen we aan de vader van de primus uit onze klas, die zoals gebruikelijk, een feestmaal aan de klasgenoten aanbood, vroeg waaom zoonlief naar Leuven ging zei ie: " Je zal dat later wel begrijpen"We hebben het nog nooit begrepen, of eigenlijk wel..." Luister naar onze woorden, maar kijk niet naar onze daden..." Dat bedoelen leiders, zowel religieuze of politieke. Je gelooft het niet, maar dat is allemaal waarop we peinsden na de verkiezingen en vooral bij het lezen van alle bedenkingen omtrent de uitslag. Vreemd, maar als steeds weten alle pennenridders waar het mis ging, maar, vragen we ons af, waarom schreven ze dan  vooral niet waar het zou misgaan. Ze  lullen vooral veel over racisme en als we het mogen geloven dan zijn wij Vlamingen racisten. Goed laten we even kijken. Francofonen zijn in België een beetje overal gaan, maar laten we het netjes houden en dus schrijven ze vertikten het zich aan te passen en de taal van de streek te leren. Waarom, laten we het weer netjes houden, omdat ze vinden dat zij  en hun taal hoger in te schatten zijn dan het Nederlands, want ze ene Mercier, kardinaal overigens (**), dat Nederlands GEEN taal was om aan wetenschap te doen. Volgens mij is dat de hoogste vorm van racisme en moeten ze ophouden met dat lullen over Vlamingen en racisme. Hoeveel jaren schoppen die echte Belgen reeds tegen onze schenen ( we houden het weer netjes, want  er zijn meerdere lichaamdelen, nietwaar...)  Daarom begrijpen we Beke, Rutten, Crombez niet waarom ze zo aan het heilige vaderland vasthouden? Het is te klein, zeer sterk argument, want ga het eens na in Europa waar het zo vlotjes verloopt...allemaal ministaatjes  en om het netjes te houden laten we Vaticaanstad buiten beschouwing. Besluit: we zouden graag van de bovengeciteerde politici de echte reden kennen, maar nooit zullen ze het achterste van de tond laten zien, want waarschijnlijk zouden ze in de Republiek Vlaanderen niets meer in de melk te brokkelen hebben.    

(*)Claude Helvétius( 1715-1771) werd als Schweitzer  geboren, maar wat velen deden hij verlatijnste de naam. Hij was een 18de eeuws Franse filosoof die aanleunde bij de Encyclopedisten. Zijn magnum opus van 1758 , " De l'Esprit"werd aan de Sorbonne in 1759 in het openbaar verbrand omdat het zo negatief handelde over kerk en staat wat toen we heel gevaarlijk was en daarom nam ie er ook afstand van...

(**) Vandaag de dag is dat geen winstpunt, nietwwaar als je  weet van Van 

04-06-2019 om 00:00 geschreven door Wim van Oostveld  

Zondag waren er verkiezingen en eerlijk en tegen onze gewoonte in volgden we de raad -- en dit voor de allereerste keer -- de aanbeveling die op onze kiesbrief stond: " om lange rijen te vermijden zou U zich best tussen 14 en 15 uur  op het bureau aanmelden." Juist, we waren buiten de verplichte aanwezigen alleen in het bureau. Er was een lid van het bureau een appel aan het eten, iemand anders proefde een banaan en een juffrouw zat de nagels te lakken. Volgens een bepaalde partij zijn wij West-Vlamingen een provincie van "Doenders": Wat hier dan bewezen werd...! Nu we dit allemaal "reconstrueren" dachten we aan onze eerste stembusgang. We schreven 1 juni 1958 en dat waren nog 's tijden. De Koningskwestie was nog maar net voorbij en de schoolkwestie toch ook al opgelost. De Koningskwestie was wel leuk, want aan de voorgevel van het St.-Amandsgesticht in een buurtdorp ( in het volksmond het Zothuis genaamd...)  hing een prachtige grote foto van de verbannen koning, Leopold III, met als onderschrift: "We willen de Koning terug." Er werd wat afgelachten uiteraard en velen vroegen zich af " wanneer de koning daar wel "gezeten" had????". De schoolkweste was dan weer een ander verhaal, want we studeerden op dit moment in Leuven  en zeg nu zelf wat is er leuker dan een spelletje kat en muis met de pandoeren spelen?  Dus we gingen voor de eerste keer stemmen en vreemd genoeg we voelen vandaag de dag , na 61 jaar, nog precies hoe we ons voelden. Het zal misschien vreemd klinken  maar het is de waarheid : er stroomde als het ware een vreugde door ons lichaam, maar ook fierheid, want we hoorden er eindelijk bij, ons leven kon beginnen. Op weg naar de stembus vonden wij dat de mensen anders naar ons keken. In het stembureau zaten allemaal gekende vrolijke gezichten achter een lange tafel.De voorzitter was een gezette postman, want ie kon lezen en schrijven en was pintjes aan het uitdelen. "Neen", zeiden we en " Och ja sportmannen drinken niet", was het antwoord en hij ging verder met " de garde zal het wel soldaat maken"...Wat bewees dat ie veel over gardes wist, maar minder over sportlui...Nu was het dus allemaal anders, zelfs niet met poltlood en papier, maar digitaal...Ook de blijheid en fierheid waren er niet meer bij, maar eerder een bange gedachte: zullen we er in 2024 nog bij zijn? Nu denken we even aan moeder, die zou zeggen: als 't godblieft wel...Glimlach. We gaan niet  verklappen voor wie we stemden en ook niets zeggen over de uitslag alleen dit: we zijn in een ander tijdperk gekomen, de ouwe krokodillen hebben afgedaan. De kiezer doorziet hun leugen en beamen niet meer wat Vondel schreef ( zie titel)...Of het allemaal de fout is van de sociale media...natuurlijk niet, maar de kiezer is meer gaan nadenken en neemt het niet dat in één zin door een politicus tweemaal  gelogen wordt: " We luisteren naar de kiezer en gaan voor de democratie" en ze voegen er meteen aan toe " partijen  X en Z  kunnen niet mee regeren..." Vreemde democratie, nietwaar en dat hebben de kiezers vandaag de dag door. Gelukkig maar vandaar wellicht de ietwat bizarre uitslag. Toch nog één vraag: Hoe lag kan een land met twee  groepen met uitermate verschillende opinies nog verder blijven bestaan en waarom houden bepaalde heren (...) tegen beter weten in daar nog aan vast? Voor het postje? En dat heeft de kiezer nu ook doorzien. Joepie!

28-05-2019 om 00:00 geschreven door Wim van Oostveld  

Straks zijn er weer verkiezingen in België, het land dat heet ons vaderland te zijn...Als we dit woord vaderland horen, dan denken we steevast aan René Dubois. Een vreemd figuur uit ons geboortedorp. Hij woonde met zijn moeder in een hutje ( wat ie liet ombouwen tot huis...) en werkte in de Waalse koolmijnen. Hij sprak dus keurig Frans en was bovendien communist. In de meidagen van 1940 weigerde ie naar  zijn legereenheid te trekken en de rijkswacht kwam hem halen met de woorden:  " Dubois je moet je vaderland verdedigen", maar René antwoordde: " Ik heb geen vader en mijn moeder heeft geen land!" Hij sprak de waarheid, want in het dorp werd verteld dat zijn moeder hem had gekocht aan de mosselkar en zelf had ze inderdaad geen land...De lezer zal dan wel de toenaam van René, Mossel, begrijpen. De communist is dan later rustig in een Brugs christelijk rusthuis gestorven. Zo zie je maar!!!! Maar eigenlijk stellen we nu vast dat we ook nooit zo hoog opgelopen hebben met de naam vaderland. De eerste keer dat we daarmee geconfronteerd werden was in 1947, want we "zaten" in het vijfde studiejaar Op een dag kwam de meester met het volgende verhaal, we moeten een nieuw vaderlands volkslied leren, want het oude was verkeerd. Inderdaad tot dan toe hadden we steeds gezongen. Juicht! Belgen ,Juicht in vreugdevolle akkoorden. Dat bleek een tekst te zijn van ene Victor Ceulemans, maar fout. Wat er fout aan was werd niet uitgelegd, maar we dienden wel de tekst van Frans Van Campenhout (1) te leren: O, Dierbaar België, o, heilig land der vaadren...Nu weten we nog héél goed dat we toen niet enthoesiast waren. Hoe zou dat gekomen zijn...? We pijnigen onze hersenen? Zouden we afstammen van een familie van Orangisten? We weten dat bij ons thuis veel naar Radio Hilversum werd geluisterd,  vooral voor het weerbericht, want daar gaven ze steevast de weersverwachting voor Vlissingen  en dat was dichtbij. Ook  " De dinsdag bonte avondtrein", " Negen heit de klok", "Arbeidsvitamienen" werden beluisterd. Door het steeds naar Hilversum te luisteren wouen  we op een dag niet naar school, want op het nieuws hadden we gehoord dat er een prinsesje (2)  was geboren en de kinderen vrijaf kregen...Het  kostte moeder veel overtuigingskracht om ons alsnog naar school te krijgen. Bovendien bestond die grens niet echt, want we hadden familie in Ede ( Djee in de taal van de streek), in Aardenburg en gingen daar zelfs naar de tandarts Nu stellen we vast dat we even goed de voetballers van Nederland uit die tijd ( Kraak, Terlouw, Lenstra, Wilkes) als de Belgen kunnen opsommen en bij de Belgen "zaten" er steeds een paar Walen die de selectie niet verdienden. De aanvaringen met Walen in Leuven en de botsing met Franstalige officieren in het leger zullen er wel geen goed aangedaan hebben . De lezer zal denken dat we dan voor een nationalistische partij zullen stemmen...Neen, misschien wel de PVDA...Om te eindigen we ergeren  ons weer aan de hetze omtrent Julie. Erg, heel erg, afschuwelijk, maar witte of stille marches helpen niets, maar programm's als "Temptation Island" ook  niet en is het dan niet te verwonderen dat psychopaten  toeslaan als ze zien hoe er lof wordt gestoken en de beste dekstieren heelder lovende pagina's krijgen in de kranten en bepaalde madammen geprezen worden naar het volume van de boezem...Dat ze daar 's iets aan doen...!

(1) In Oostende kwam er ooit eens een politicus op onder de naam "Marcel Velo" met als echte naam: Marcel Van Campenhout, familielid van de schrijver van de Brabançonne. Onze zoon was zelfs lijstduwer van die partij met nr 10...

(2) Prinses Marijke ( ° 1947) , jongste dochter van Koningin Juliana

14-05-2019 om 17:12 geschreven door Wim van Oostveld  

Het was me wat...de kranten stonden er bol van: het had gesneeuwd in mei en dat terwijl de scholieren weer aan het staken waren. Misschien wel omdat op de laatste stakingsdag er slechts 500 waren komen opdagen. Maar goed, sneeuw in mei. We keken ook op, want we waren nog volgelingen van : " Een nieuwe lente en een nieuw geluid: Ik wil dat dit lied klinkt als het gefluit, -Dat ik vaak hoorde  voor een zomernacht In eeen oud stadje, langs de watergracht - " Dat soort mei, bedoelen we,  van Herman Gorter, de grote Nederlandse dichter, die later communist werd en dat werd hem nooit vergeven. Hij stierf wel in België in St.-Joost-ten-Node (15 september 1927) en er zijn er daar niet veel die Nederlandse poëten bovendien communisten kennen. Je kan het niet geloven, maar met sneeuw in mei hadden we ervaring. Echt. Het was op het einde van de jaren veertig van de vorige eeuw. We haaden een draak van een pastoor...We schreven, "we" omdat we toen misdienaar waren en dus de pastoor een beetje van "ons" was. Het was een pastoor waarvan we nu zeggen, zij zorgden er voor dat de kerken leeg  liepen. Het was een zondag diep in mei, want de mensen zegden ..." de rogge stond al in de aar..."Sylvère en ik dienden de eerste zondagsmis en ze liep naar het einde . In een moment van verstrooidheid goot Sylvère op het einde van de mis , zoals gewoonlijk,   een slokje water in de kelk en nadat de pastoor het water een beetje in de kelk had gewalst dronk ie het water op...Plotser dan plots schreeuwde de pastoor, terwijl ie rood aanliep ( en dat kon ie): " Wat nu?" , terwijl hij Sylvère een muilpeer verkocht. Vooraleer we een beetje uitleg verstrekken dienen we ook nog te schrijven dat de pastoor niet gewoon was zachthandig op te treden, want wie de roede spaart...Nu de uitleg...Op ons dorp was er maar één pastoor ( gelukkig...) . Dus moest ie twee missen celebreren op zondag, maar om tijdens de tweede mis de Heilige Hostie te kunnen nuttigen diende ie nuchter te zijn ...en dat slokje water was er te veel aan. Begrijp je wat soort individu het was...Had ie van krommen haas gebaard, nietwaar . Maar neen, hij draaide zich om, naar de gelovigen en zei:" Er zal vandaag geen tweede mis zijn...!" Verbazing en geschuifel, maar de pastoor ging verder: " We vragen de gelovigen naar de naburige parochies een mis bij te wonen of gewoon een poosje te komen bidden in onze kerk". Toen de eerste mis een kwartier gedaan was begon het te sneeuwen, we herinneren ons niet ooit zo'n sneeuwvlaag te hebben meegemaakt  er was zelf veel schade, want we schreven het al, de rogge stond al in de aar, was dus van hoogte en de vele sneeuw drukte het koren plat en vond de kracht niet meer om zich te rechten en het oogsten ging moeilijk...Sneeuw in mei, het kan, zelfs voor de opwarming van de aard en met een pastoor die de pedalen verloor. Lter in de dorpscafés werden we er nog over aangesproken  dat we hen een mooiste zondag van hun leven hadden bezorgd, want als de wijn is in de man, de wijsheid is in de kan...of gaan ze overdrijven. Na de middag was de sneeuw reeds verdwenen en mochten we nog naar de vespers. Ze hebben ons wat aangedaan, nietwaar! 

07-05-2019 om 16:38 geschreven door Wim van Oostveld  

Naar het schijnt, het stond in de krant, zou president Trump al meer dan 10.000  keer gelogen hebben...en dit in een periode van 2 jaar ofwel de tijd dat ie reeds president was. Geef toe, niet slecht. Eén van zijn leugens was dat ie zei dat ie  Duitser is...Trump is echter in USA geboren ,dus, maar het is maar een klein leugentje , want zijn grootvader werd dan wel in Duitsland geboren. Als we eventjes nadenken dat was de opa van Trump een generatiegenoot van Dolf. Misschien kan dat iemand meedelen aan de heer Trump, dan kan ie dat kleine leugentje bijwerken...Het is wel verontrustend , niet alleen dat ie Duitser is, maar dat één van de machtigste mensen van de wereld zo durft te liegen. Bovendien staat er aan de andere kant ene Poetin en die kan er ook wat van, want ooit was ie medewerker van de dienst in de USSR die de leugens in de kranten voor waarheid moest doen doorgaan. Foto's waarop dissidenten op stonden  moesten weggezuiverd worden. Huiveringwekkend! Tijdens Wereldoorlog II waren ze alcoholicus, polio-patiënt en paranoicus en wellicht logen ze ook wel. We kunnen dat allemaal erg vinden, maar hoe zit het vandaag de dag met de waarheid...Trump liegt en hij is er  nog fier op ook, Poetin vindt liegen  bovendien ook normaal..., maar wij? Straks nadert 26 mei, je weet wel, de verkiezingen...Zijn we klaar voor de leugens te aanvaarden? Wellicht wel, want de grootste leugenaars zullen de verkiezingen winnen? Stel ( een oud gebruik) dat we alle kopstukken: Beke , Rutten, De Wever , Almaci, Crombez, Di Rupo, Michel in een zak stoppen, wie zou je er als niet leugenaar willen uithalen? Misschien die Vlaams-Waalse jongen, Raoul Hedebouw  uit Rudervoorde...?  Eigenlijk worden we dag in dag uit met leugens geconfronteerd ...beter zouden we schrijven halve waarheden. Wat bedoelen we? De media vertellen nooit de volledige waarheid, dus denken ze dat ze niet liegen. Neem de spijtge gebeurtenissen met Mawda...Ze deelden niets mee over de fouten die de chauffeur maakte, over de inzittenden van het busje die de chauffeur niet aanduidden zodat ie nu pas "gevonden" werd. De schietende agent kreeg alle schuld...Bij de moord op Daniël...Nooit vroegen de media zich af: Waarom vluchtte moeder uit Libanon, gaat het daar zo slecht? Hoe zit het met de verhouding tussen de families van de moeder en de vader, sjiieten en soennieten? De moeder mocht al de schuld op België steken, maar dat ze illegaal bezig was, vergeet ze en dat kinderen van 9 des avonds om 22 uur niet meer buiten fietsen   ook...We worden dus steeds voorgelogen, want de media willen steeds politiek correct zijn...Inderdaad, een  oude Turkse spreuk waarschuwt: Wie de waarheid spreekt, moet één voet in de stijgbeugel  hebben. 

(*)  Schrappen want niet past...

30-04-2019 om 17:01 geschreven door Wim van Oostveld  

Na het lezen van het schitterend werk van Bart Van Loo "De Bourgondiërs, zijn we nu het oeuvre van Edward de  Maesschalck " De Graven van Vlaanderen 861-1384" aan het doorworstelen. Eigenlijk lazen we ze in verkeerde volgorde  want Van Loo begint waar de Maesschalck ophoudt. Hoe langer hoe meer zijn we er nog steeds meer van overtuigt dat de historici lange tijd het belang van Vlaanderen probeerden te minimaliseren. Als je kijkt hoe de Europese machthebbers reageerden na de dood van Karel de Goede ( Brugge 2 maart 1127) om alsnog "hun" kandidaat op de Vlaamse troon te krijgen, dan voel je het belang van Vlaanderen...het werd Diederik van de Elzas, voor de Franse koning en de Duitse keizer liever een notoire onbekende  dan een kandidaat van de andere...Veel later is ene Leopold aan "zijn" kolonie geraakt omdat toen dezelfde gedachte heerste tussen de sterke machten...Gelukkig voorVlaanderen, want de twee Elzassers, vader Diederik en zoon Filips, gaven Vlaanderen een zeer degelijke bestuursstructuur en maakten het klaar voor een stevige bloeiperiode. Het waren vreemd genoeg twee vrouwen die in de 13de eeuw voor de ongekende bloei van Vlaanderen zorgden. De dochters van Boudewijn IX van Constantinopel ( regeerde van 1194 tot 1206) zorgden niet alleen voor de rust in hun graafschap, maar ook voor een ongekende bloei . Steden werden opgericht, kloosters gesticht, de handel floreerde, maar ook de kunst, denkt maar aan " Van de Vos Reinaerde"...Johanna van Constantinopel was aan de macht van 1205 tot 1244 en haar jongere zus Margaretha van Constantinopel van 1244  tot 1278. Vooral de laatste deed vele kroniekschrijvers uit die tijd dagdromen en ze vergeleken haar zelfs  met  Helena van Troje...Dat deed ons nadenken, want wat stellen we vast: als mannen aan het roer stonden werd er meer gevochten dan wat anders  en na de twee dames was Dampierre aan de macht en was het weer van dat...! Het was wachten tot Maria Theresia  aan de macht kwam : 1740-1780...weer een periode van rust en bloei. Ze liet om haar land te ontsluiten door Ferraris kaarten van de wegen maken en die waren zo goed dat ene Napoleon ze gebruikte om zijn troepen te laten marcheren. Die wegen  waren zo goed en steeds kaarsrecht. In een deel van Maldegem, Groot Burkel,is er nog zo'n stuk kaarsrechte weg te bewonderen. Zelfs tot in de jaren vijftig was de weg afgesloten en moest er tot betaald worden om er temogen  passeren...Ook Catharina II, de Grote, tsarina van 1762 - 1796 in Rusland was indrukwekkend. Ze dweepte met Machiavelli en de aanhangers van de Verlichting, Voltaire en Montesquieu...en leidde haar land naar een bloeiperiode...De manier waarop is dan wel weer een ander verhaal...Maar het deed me toch een beetje dagdromen...moeten de vrouwen dan toch aan de macht...? 

23-04-2019 om 16:48 geschreven door Wim van Oostveld  

Vandaag begon de goede week, maar geen mens die daar nu nog wakker van ligt, maar het is ooit anders geweest, want we herinneren ons nog dat we tijdens de Goede Week, meer in de kerk waren dan thuis. We liggen  d'er ook niet wakker van, maar mijmeren er nu toch eens over en hoe alles "anders" is geworden. Niet dat we er niet aan herinnerd worden dat Pasen op komst is, integendeel, want de paashazen, -kuikens en  - eieren doen je steevast struikelen. Wie weet er nog dat de tweede zondag voor Pasen Passiezondag is...? In Knesselare was er toen Plechtige communie...Op Passiezondag werden de kruisbeelden in de kerk met een paars doekje bedekt, op Witte Donderdag werd dit dan vervangen door een wit doekje met gouden randen  en op paaszaterdag werd tijdens de Gloria in de mis de verrijzenis als het ware visueel voorgesteld door het doekje te verwijderen en luidden de klokken allemaal, want ze waren terug uit Rome. Geef toe, beste lezers, je kijkt noal op, nietwaar. We gaan door, want weten jullie nog wat Beloken Pasen is...? De eerste zondag na Pasen. Beloken is het voltooid deelwoord van het oude werkwoord beluiken wat afsluiten betekende. Van Dale zegt nu over beluiken: een huis van luiken voorzien, het blijft toch nog een beetje in dezelfde zin...Dus Beloken Pasen is de zondag waarop de paasweek werd afgesloten.In de liturgie was dit: dominica in albis ( de zondag in het wit...). In het Jubeljaar 2000 ( om de vijftig jaar is er een Jubeljaar) veranderde de Paus Johannes-Paulus de naam Beloken Pasen in: Barmhartigheidsszondag. Je moet maar durven. Dus als de paus al helpt om de tradities om zeep te helpen, nietwaar...Er is nog een mooie traditie die wij persoonlijk wisten verdwijnen .In de Goede Week gingen de misdienaars het dorp rond om eieren op te halen om ze achteraf bij de kutser te verkopen en zodoende wat drinkgeld  maakten. Onze oudste broer heeft het nog meegemaakt, maar toen ie naar kostschool vertrok, volgden wij hem als misdienaar  op, we waren net zeven, maar het eieren ophalen mocht niet meer. We vermoeden dat de oorlog er voor iets tussen zat, want eieren waren toen behoorlijk duur bovendien keek de bezetter goed toe of er voldoende eieren "geleverd" werden. Na de bevrijding hadden de mensen andere zaken om het hoofd en de oude traditie werd niet in eer hersteld ...Al vermoeden wij dat de toenmalige pastoor dat "te werelds" vond en de zaak saboteerde, want geld maakt niet gelukkig...Maar niet om een onnodige school te bouwen, doordenkertje een beetje als wraak bedoeld  Doei!!!

15-04-2019 om 17:03 geschreven door Wim van Oostveld  

Wat ooit de pispaal van Mark Uytterhoeven was, denkt nu dat hij het grote licht is...We bedoelen Wouter Vandenhaute...De omhoog gevallen "sportkotter". Nog niet zo lang geleden dacht ie ook RSC Anderlecht te moeten kopen, met andermans geld uiteraard, maar toen de grote mensen aan zet waren, was  zijn liedje rap uitgezongen, bovendien als ie zoveel geld heeft waarom moet zijn madam nog voor de VRT-sportredactie werken? Anderlecht heeft geluk gehad al dient er meteen aan toegevoegd... het Coucke-verhaal blijkt ook niet van ons dat, want het is inderdaad alweer Coucke-bak, maar dan wel in de verkeerde betekenis. Meneer (...) Vandenhaute moest zo nodig het Vlaamse wielermonument onder handen nemen..., want er moest méér "uitstraling" komen en dit op het moment dat iedereen vreesde dat het wel eens te groot zou worden. De echte reden zei ie uiteraard nooit, maar eigenlijk was geld de reden, want Woutertje  is een geldwolf, want ie wou RSCA kopen, nietwaar...Goed. Nu is nog een ander  reden opgedoken, waarom de Rondestart naar Antwerpen moest verhuizen. In een interview in"  Het laatste  Nieuws" ( roddelkrant par excellence) de dag voor de Ronde (6 april) beweerde ie dat bij het nieuwe parcours nooit een outsider zou winnen en hij noemde zelfs ene Alberto Bettiol. Vroeger won ooit eens een Cees Bal...nu kan dat niet meer, want sedert de wijziging van het parcours alleen maar grote namen. Grote namen? Nick Nuyens...? Nu bewezen is dat Wouter zich ook kan vergissen, willen we dat weer het "oude" parcours genomen wordt, want velen vinden dat de start te Brugge veel indrukwekkender was dan die te Antwerpen. We willen er Wouter echter op wijzen dat de naam van de Koers " Ronde van Vlaanderen" dan ook verwacht dat de wedstrijd in Vlaanderen verreden wordt...We willen Wouter eventjes op enkele zaken wijzen. Toen we in Leuven studeerden ( geen Sportkot weliswaar...) werden wij steevast door Antwerpenaars er attent op gemaakt dat we slechts  " uit de Vlaanders" kwamen. Bij navraag bedoelden ze  West- en Oost-vlaanderen. Ze hadden nog gelijk ook, want dat was inderdaad Vlaanderen.: Rijks Vlaanderen. Nu we juist " De Bourgondiërs " van Bart Van Loo    en " De Graven van Vlaanderen  861-1384" van Edward De Maesschalck lazen  zijn we er nog meer van overtuigd. Vlaanderen dat was indertijd Frans-Vlaanderen, West- en Oostvlaanderen  en Zeeuws-Vlaanderen. Antwerpen , Brabant etc...behoorden tot het Duitse Keizerrijk. Er komt zelfs hulp uit onverwachte hoek. In zijn TV-programma" Tournée général" toonde hij aan dat in Vlaanderen anders bier werd gebrouwen dan in de rest van België, want in Vlaanderen ware ze niet gebonden aan het "Reinheitsgebot" dat vanaf einde 15de eeuw in Duitsland van  kracht werd en vreemd genoeg volgens Blaute vandaag de dag nog steeds herkendbaar is zodat aan de ene kant van de Schelde anders gebrouwen wordt dan aan de andere kant. Bijgevolg de " Ronde van Vlaanderen" moet in Vlaanderen gereden worden en vooral in Vlaanderen starten. Tradities zijn belangrijker dan geld Woutertje of anders toegeven waarom je het anders begon te doen , maar je aangehaalde argumenten: uitstralingen en beter winneers kloppen niet. Dus je liegt! 

08-04-2019 om 16:13 geschreven door Wim van Oostveld  

De hete hangijzers vandaag de dag zijn : het klimaat en het onderwijs en zoals zo dikswijls, degenen die er bitter weinig over weten, roepen het luidst...We zijn eens over onze eigen onderwijscarrière gaan nadenken en vonden het allemaal niet zo "kwaad"... maar het blijkt volgens die roepers allemaal verkeerd te zijn geweest al weten we wel nog dat de IJzer door Diksmuide stroomt en dienen niet als excuus te gebruiken: " Diksmuide, waar ligt dat?"

Kleuterschool...

In onze tijd spraken we over de bewaarschool. Wellicht omdat daar de kindjes " in bewaring werden gegeven" om de moeders een handje toe te steken bij de zorg. Je had de grote kant, de oudsten van de klas en de kleine kant, de nieuwelingen in de klas.De grote kant moest de juf ( in ons geval een non...) een beetje bijstaan  om de zaak op orde te houden...We leerden er prikken, plukken, tekenen, ...en vooral luisteren. Soms moesten stoute kindjes in de hoek staan of kregen wel 's een tik op de poep...maar thuis zweeg je daarover, want anders volgden daar nog meerdere tikken. Smalend werd die klas ook wel 's "de kakschool" genoemd...de lezer zal wel begrijpen dat er dan nu en dan 's een ongelukje gebeurde...dus, maar daar kraaide geen haan over. Wie een beetje indruk wou maken nam al 's het woord fröbelklas in de mond, maar ze waren zeldzaam...Ons oordeel: het was er leuk!

Lagere school

We zagen er naar uit om naar de studiejaren over te stappen, want je kon dan geregeld zeggen : " We zitten niet meer in de kakschool"...Jongens en meisjes samen in het 1ste en 2de studiejaar, meer dan 30 stuks. We leerden er lezen, schrijven en rekenen. Met harde hand werd er gedrild. Tekenen werd een ontspanning doch erg leuk. Dan volgde de tweede klas: 3de,4de en 5de  studiejaar samen. Ga de maar tegen aan als leerkracht, daarna de derde klas: 6de,7de en 8ste studiejaar. Gelukkig waren er nog geen oudercomités en de meester loste de problemen zelf wel op en we moeten toegeven: we konden rekenen, schrijven, lezen, aardrijkskunde, geschiedenis, natuurkennis . Leerlingen die indertijd de lagere school met vrucht doorlopen hadden, slaagden in test voor douanebeambte, postbode, NMBS-bediende...nu lukt het soms niet meer na lager middelbaar. We herinneren ons ( nu we toch aan het mijmeren zijn...)dat we in het 7de studiejaar de eerste begrippen van algebra meekregen, we konden de landen van de wereld op kaart aanduiden en hun hoofdstad noemen, de geschiedenis van België : de Oud Belgen, Karel de Grote, de Bloei van Vlaanderen in de middeleeuwen, de rust met Maria Theresia, de Belgische onafhankelijkheid. We wisten wie Gezelle, Streuvels, Claes, Timmermans waren. Nu moet je 's naar een quiz kijken en horen hoe universitairen stuntelen...

Middelbaar

Kostschool was niet leuk, maar we willen er meteen aan toevoegen, het ging niet wat er in de klas gebeurde, want dat was fijn, echt waar, maar buiten de klas... Vooral des avonds als heimwee je besprong...de band met je dorp, je familie weg...Wreed! Maar we leerden er wel fijna dingen: mijn liefde voor geschiedenis, letteren etc en zeggen dat we soms les in groepen  van meer dan 60 leerlingen kregen, nu memmen ze over " Een groep van 20 lastige pubers..." Op kostschool was er een lokaal dat we het parlement noemden, omdat het zo groot was, maar er een stond een diaprojector ...dus .  

Unief

De mooiste tijd van ons leven. Basta! Leuven , o heerlijke tijd mijner jeugd al stond die prof in de aula voor 600 man en enkele porren onduidelijk te lullen...Heerlijk!

Weet je wat het allemaal is: de leerkrachten deden hun ding, goed, maar nu komt jan en allelman zich moeien. Alleen in het onderwijs moeten alle wijsneuzen zich gaan moeien. Ze staken in het onderwijs, maar er moet opvang zijn, als de spoorweg staakt is er dan opvang en bij de post? Ken je de boutade? Er zijn geen goeie leerkrachten ! Als zoon of dochter schitteren klinkt het: " Hij of zij, doen het prima..." In het ander geval: " Hij of zijn troffen het niet met de leerkrachten" Een vak leren mag toch niet voor de zoon van een arts, dus  moet ie latijn volgen, maar het lukt niet en dan begint het circus...Het M-decreet, hoe dom moet je zijn om daar achter te staan. Allen samen in de klas en iedereen is de dupe, want de knapperds willen meer en de minder begaafden kunnen niet volgen, wie is er tevreden...? Of toch bij iedere leerling een presoonlijke begeleider, zou John Crombez zeggen ,want  geld is voor sossen NOOIT een probleem...    

25-03-2019 om 16:27 geschreven door Wim van Oostveld  

Het was me nogal de storm...en vandaag de dag weet je meteen hoe erg het is/was, want de sociale media houden je op de hoogte...of dit een winstpunt is, uiteraard een heel ander verhaal! Zo kregen we te zien dat er in ons geboortedorp aan de rand van het Koningsbos door de storm lelijk huis werd gehouden. Bomen werden ontworteld wat meteen een heerlijke reactie te weeg bracht: dat is de eerste keer dat dit in het dorp gebeurt. We schrokken en twijfelden daar zeer aan. Zo herinneren we ons dat er in 1947 ook een felle storm over Vlaanderen raasde. Hoe weten we precies het jaartal? Wel  iedereen zei toen steevast dat ze de hele stormnacht hadden liggen denken op het in aanbouw zijnde huis van onze opa. We weten met zekerheid dat het huis in 1947 werd gebouwd, bovendien verhuisde opa rond Sinterklaas 1947 van "zijn" boerderij naar het dorp, want op die dag hielpen we de dozen binnenshuis dragen en we droegen gele klompjes met een mooie paardenkop op de bolle neus van elke klomp en die hadden we precies dit jaar van de heilige man gekregen...Dus....Die storm dus: fel, want een hele reeks  betonnen afsluitingen van tuinen waren onderuit gegaan . Ze waren nog maar pas opgezet, de ene deed het, dus ook de andere, je weet hoe het gaat in een dorp en het was dus verzamelen geblazen  achter de kerk om commentaar te geven en de boel te controleren...We vermoeden dat het tijdens de paasvakantie was, want hoe konden we anders de hele voormiddag  daar aanwezig zijn als het geen vakantie was? Een zondag was het niet, want dan zaten "ze" in de kerk of in het dorpscafé en zou de commentaar nog intenser zijn geweest.  We herinneren ons nog dat ze naar "onze" afsluiting keken, want die stond nog kaarsrecht. " Hij heeft het zelf gedaan" hoorden we zeggen en die hij was  vader. Toen ze nader gingen kijken zagen ze hoe dun de betonijzers in de platen waren en toen ging uiteraard de plaatselijke uitvoerder van de werken over de tong. In alle stilte herstelde ie alles en naar we geloven deed ie het degelijk, want de meest platen staan er nog...Dit allemaal om te zeggen dat uitspraken als: " 't Is de eerste keer dat dit in het dorp gebeurt", snijdt geen hout. Bovendien is er nog "de Bokke" , een begrip in het dorp. "Bokke" is het dialect woord voor beuk Het was een eeuwenoude beuk, die tot de verbeelding sprak: hij gaf "zijn" naam aan de wijk, aan een herberg met boltra voor de deur. Was er iets gebeurd? Waar? "Wel aan de Bokke" Maakten ze een afspraak, waar? Aan de Bokke! Des zondags middags gingen we soms met oom daar naar de bolders kijken, mochten een limonade drinken en oom kletste met de boeren over koeien, vaarzen en zelfs  stieren...Wel, dat begrip is ooit eens door een storm weggeblazen en naar het schijnt was ie meer dan 300 jaar oud. In de herberg die jaren door de familie Van Hullebusch werd geëxploiteerd werd Pater Van Hullebusch geboren . De pater was lange jaren actief in Congo. We hebben in dat huis menigmaal ontbeten, want bij elke hoogdag, Kerstmis, Pasen, Sinksen , Onze-Lieve-Heerhemelvaart , Onze-Lieve-Vrouwehemelvaart  en de Biddag (1) droeg de pastoor van de parochie het Heilig Sacrament naar de zieken. Er waren drie routes en op het einde van elke route werd ontbeten. Heerlijk, bovendien moest je niet naar school en elkeen spande zich in om het beste ontbijt te maken...Kwestie van eer, nietwaar.  Dus  niet te vlug denken: het was de eerste keer dan het gebeurt, bovendien als we de verhalen van de vroegere dorpshelden mogen geloven ( waarom niet eigenlijk?) dan zijn er nog andere stormen geweest.  Zo was er één waar heelder  spillen van achtkanten , een arm dik, afscheurden en honderden meters verder teruggevonden werden en er waren nog hagelstenen bij  van katseballen( 2) dikte en getroffen kippen overleefden het niet...Dus het stormpie van vorige zondag was kleinbier...

(1) Biddag: een dag ( in het dorp op 4 februari) waarbij het Heilig Sacrament de godganse dag uitgesteld werd. Juist, maar er moest telkens tenminste één persoon ( liefst meer) aanwezig zijn  in de kerk. Vader was telkens het slachtoffer over de middag..., want de pastoor moest dineren en middagpauze houden. Dus

(2) dialectwoord van speelbal al werd ook het woord "wipper" gebruikt.

PS We gaan nu opzoeken wanneer de Bokke het leven liet... 

12-03-2019 om 16:50 geschreven door Wim van Oostveld  

Vandaag de dag moet je over het klomaat schrijven of anders ben je niet mee...Al is het met het klimaat een beetje zoals het Belg zijn...Wat we bedoelen...? De voorstanders enigszins van het klimaat en dus ook van het Belg zijn, vertrouwen we niet, want...We lazen in de krant dat er voor miljoenen gefraudeerd werd bij het plaatsen van zonnepanelen, we nemen aan dat dit fervente voorvechters waren om het klimaat te beschermen, geef toch toe dat met die verspilde miljoenen aardig wat kon ondernomen worden om het klimaat te beschermen...Idem dito bij die fiere Belgen, ze roepen steevast dat België moet blijven bestaan, maar veel van die roepers wonen in belastingsparadijzen om aan de Belgische belastingen te ontsnappen, geef alweer maar toe dat veel met die gemiste belastingen kan gedaan worden om België te redden al hoeft dit niet perse voor mij..en toch betalen we belastingen zelfs als gepensioneerde...Dus het klimaat...en plots dachten we er aan dat het klimaat soms een aardige rol speelde in ons leven, maar de dachten er niet verder over na, laat staan dat we het wilden redde...We probeerden er iets van te maken..

1942:

We hebben het hier al dikwijls aangehaald, die strenge oorlogswinter. Alles was dichtgevroren, de straten lagen onder het ijs zodat van het ene dorp naar het andere kon geschaatst, sneeuwpoppen "gingen" maanden "mee"...We moesten er iets van maken. We zeurden vader de oren van de kop, want op de klompen naar school was een glijdend geval , dus wilden we spijkers onderaan de klomp zoals op soldatenschoenen...Het brak ons zuur op, want baantje glijden lukte niet meer...

1956:

Ons eerste jaar in Leuven. Een strenge februari:( Je weet, wel, korte maand is een dullen...), glijdend naar de colleges en het lukte niet steeds . Erger was dat alle voetbalmatches steeds werden uitgesteld en dit voor de eerste keer dat we in competitie speelden, want op kostschool MOCHT het niet. Ook erg was om je kot verwarmd te krijgen  en met een schamel potkacheltje was het een hele karwei.... We   hebben die maand februari( vaak rillend weliswaar) dan maar veel geblokt en het voetballen lukte ook, want voor mij hangt hier nog een diploma : speler van F.C. St.-Joris Sportief  Kampioen KBVB  1955-1956  3de reeks B . Zo zie  je maar....!!!!

1961:

Al zijn we nooit een echte Belg geweest toch dienden we het zogezegde vaderland  al vonden we veel in de uitspraak van ene René Dubois ( alias Mossel en notoire vondeling) toen de rijkswachters hem in 1940 kwamen ophalen met de zin: " Dubois, je moet je vaderland verdedigen" Het antwoord: " Ik heb geen vader en mijn moeder heeft geen land!" Dus het ABL(**)...Eerst Leopoldsburg, dan Soest en tenslotte Lüdenscheid. Een winter om van te gruwen, sneeuw ruimen voor de rest van het leven en dan een februarimaand met temperaturen zoals we de laatste weken ook meemaakten ! We maakten er iets van. Op wacht zetten we in de rusttijd alle meubilair buiten om het lokaal een grondige beurt te geven. We kregen een strenge berisping , want dat was géén bevel...en eigen initiatief, neen niet bij het ABL...

1963:

Een jaar getrouwd...In september hevige stormen en de eerste Vlaamse piratenzender ( we vermoeden "de Uilenspiegel...") werd op het strand geworpen , maar toen kwam de winter: van december tot eind maart duurde ie. Wegen onberijbaar, kanalen en rivieren dichtgevroren, leidingen van de trein knapten af van de kou: het land lag stil. Geen kolen of slechts voor de klanten, maar we woonden nog maar in de stad, dus waren nergens klant. Kolen halen in geboortedorp, echt. Ondanks alles veel bezoek, want de zee was dicht gevroren en dat was een attractie. Bovendien werden enorm grote hoeveelheden tong gevangen en dus waren ze spot goedkoop...We maakten er iets van: 4 mei werd onze eerste zoon geboren...!

Inderdaad, klimaat speelt dus een rol!

(*) Vertaling in het Engels, want bij betogingen omtrent het klimaat zijn de slogans in het Engels ( All together we practise fraud for the climate)

(**) ABL volgens de gewone milicien A(rm)B(elgisch)L(eger), maar eigenlijk: A(rmée)B(elge) of B(elgisch)L(eger). Toch spitsvondige kerels, nietwaar 

PS: alle lekken zijn gedicht, dachten we, doch vandaag "ontdekten" we alweer een waterplasje bij de CV...en een buiskoppeling drupt een beetje...Hou er de moed maar inen wat gaan de spijbelaars doen in de vakantie? Krokussen plukken of toch gaan skiën? 

05-03-2019 om 16:35 geschreven door Wim van Oostveld  

Thermostaat CV defekt, groot lek in een toevoerbuis naar radiator, tuinterras zo lek als een zeef...en zonnestores in de woonkammer kaduuk...Dit wordt allemaal van de week gerepareerd...Wens ons financiële sterkte...Volgende week weer de kracht om te schrijven??? Adhuc coelum volvitur, de hemel draait nog, schreef Erasmus

20-02-2019 om 15:50 geschreven door Wim van Oostveld  

Het was weer leuk op " de Zevende Dag" . Vooral de discussie omtrent Anna-Maria, het 8-jarig Armeense meisje, was prettig ( alhoewel...) om volgen. Stel dat er een prijs zou uitgereikt worden om beste leugenaar aan te duiden, dan hadden we niet graag deel van de jury uitgemaakt. Wellicht zou ene Jean-Marie Dedecker niet mogen deelnemen, want het was de enige die de waarheid sprak, maar ja, de waarheid past niet in politieke debatten...! Het  was   verder ontroerend te zien en te horen hoe het Groen-Licht uit Oostende , Wouter De Vriendt, het Armeense meisje verdedigde. Wellicht zal "zijn" voorzitter Meyram Almaci dat niet zo leuk vinden, want Armeniërs liggen haar niet zo nauw aan het hart, want ze had geen tijd om te komen stemmen over de Armeense genocide...Dus.Vooraleer verder te schrijven willen we eerst twee vastellingen maken: ten eerste: met kinderen wordt NIET gesold, maar wie het wel doet wordt gestraft en ten tweede :wat weten we over Armenië? Armenië is een socialistische republiek ( niet slecht linkse rakkers...) ligt in Azië in de Zuidelijke Kaukasus met een 3 miljoen inwoners. Er is een algemeen stemrecht, de economie groeit er jaarlijks met 2,5 %  , de werkloosheid bedraagt er 7 % , de grootste handelspartner is Israël , het land staat op de 38ste plaats op de Economic Freedom Index ( België  staat 48ste) en sedert een akkoord  met blaaskaak Recep Tayip Erdogan(Turkije) in 2009 ( onthouden) gaat het alsmaar beter. Wat is er nu aan de hand? In 2009 vluchtten meneer en mevrouw Khmoyan naar België. Waarom? Zie boven! Asiel of verblijf alhier wordt meteen ( logisch)  niet toegestaan en ze worden in afwachting naar een terugkeerwoning gebracht. Na een week ontvluchtten ze die woning. Waarom ? Uit protest tegen het politiegeweld. Wat zei Loekie steeds: " Asje me nou...!" Inderdaad. De familie op de dool, twee meisjes worden geboren Anna-Maria in 2011 en een zusje dat nu twee is. Steeds worden er allerlei acties onder nomen, maar ze worden steeds  als maar weer afgewezen. Vraag: wie fluisterde al die nieuwe acties in hun oren? Nu is het voor België genoeg en de moeder alle moeders Maggie De Block treedt op: ze moeten er uit. En de kinderen, vragen de politiek correcten en ook de raadgevers ( zeg maar de advocaten), die er wellicht niet armer van werden. Juist, de kinderen...We schreven het reeds, wie aan kinderen raakt, moet getraft...Waarom vluchtten de ouders uit Armenië? Waarom leefden de ouders  de eerste beslissing tot  uitlevering niet na? Wie moedigde hen aan om verder illegaal in België te blijven? Eigenlijk zijn de antwoorden op de vragen degenen die de kinderen raakten en dus moeten gestraft..., maar ja, zo help je de kinderen niet, maar anders schep je ook wel precedenten en dan staan er weer legers advocaten en politiek corecten klaar om aan te vallen...

Tot slot nog eventjes een paar leugens . Anna -Maria spreekt alleen Nederlands. Komaan. Een kindje wordt geboren in een Armeens gezin, leert uiteraard de moedertaal  en gaat vanaf drie naar school en leert er Nederlands. Onlangs zei de Nederlandse dierenarts Dr. Pol , die al jaren in USA woont er werkt, je moedertaal vergeet je NOOIT...Anna dus wel. Maar hoe leerde ze Nederlands, want een ander argument van Wouter is ze kan geen vreemde taal meer leren, want ze heeft een vreemde aandoening waarvan we nog nooit gehoord hebben . Dus  volgens Wouertje ( Barbertje moet hangen) spreekt ze slechts Nederlands dus ze kan niet terug naar Armenië , want ze kan die taal niet meer leren...Wouter, toen ze naar school ging moest ze Nederlands leren, telde dat syndroom dan niet. Je mag liegen, maar ernstig blijven, nietwaar. Je wint dus de prijs die we in het begin van dit stukje in het leven riepen.   

04-02-2019 om 17:27 geschreven door Wim van Oostveld  

We zijn alweer een maand verder, maar gelukkig zijn er de eindejaarskado's  om de donkere dagen door te komen.Eigenlijk zijn we vandaag gaan  bedenken hoe het komt dat we zo veel interesse voor de geschiedenis hebben en vooral door het vele lezen nog steeds meteen vaststellen dat de geschiedenis vaak op een vreemde manier verteld werd...en wordt. We hadden ooit een collega die vond dat de " Gulden Sporenslag" voor de Fransen een fait divers was en nooit uitvoerig behandeld werd. Op de vraag of het niet meer zei over de Franse geschiedschrijving dan over het belang van die slag, bleef ie het antwoord schuldig. Als die slag niet zo belangrijk was, waarom sprak Zijne Heilige Vader destijds de banvloek over Vlaanderen uit? Er zijn nog vele voorbeelden: als je de Fransen vraagt over de Slag bij Poitiers, dan verhalen ze steeds hoe Clovis de Alamannen in de pan hakte , maar hoe de Engelsen het deden in de 14de eeuw ( Honderdjarige Oorlog) met de Fransen dat zijn ze dan weer vergeten...Maar hoe kwamen we tot die historische interesse...? Naar het schijnt was die er al bij de beide families van onze voorouders, zowel van vaders- als moederszijde. Het manifesteerde zich reeds bij ons in het derde studiejaar...Hoe weten we het zo zeker? Wel in het klaslokaal hingen een paar prenten die ons meteen aanspraken. De eerste was blijkbaar de weergave van een belangrijke vergadering met figuren met mijters op het hoofd ( bisschoppen?) en ridders gezien de zwaarden. "Vrede  van Fexhe 18 juni 1316" was het onderschrift. Niettegenstaande we in Leuven geschiedenis hebben gestudeerd, herinneren we ons niet dat noch bij Van Houtte noch bij Lousse  die vrede aan bod is gekomen...Nochtans , een belangrijke gebeurtenis, want het was een eerste stap naar democratie zoals de Magna Carta in Engeland en de Blijde Inkomst in Vlaanderen. Adolf van der Mark ( Prins Bisschop), het kapittel van Sint-Lambertus, de Luikse Adel en de Goede Steden (1) sloten vrede en daarin stond ( grosso modo) : dat burgers voor een gewone rechtbank moesten behandeld worden, het  domicilie was onschendbaar, idem de eigendommen en de macht van de ambtenaren werd beknot...Toch  belangrijke  zaken, nietwaar en ze bleven van kracht tot in de 18de eeuw toen de Fransen hier het zaaklje overpakten. Toch vreemd dat we zoweinig over die vrede geleerd hebben...Wou men de gewone man op niet nog meer vrijheden doen denken. Zo vinden wij dat Jakob Van Artevelde ook een beetje verkeerd werd voorgesteld...Zeker hij was belangrijk voor Gent en Rodebach had gelijk toen ie hem vernoemde in Klokke Roeland, maar toen Jacob op  2 mei 1345 ( den  quaeden maendach) door de wever Thomas Denijs werd vermoord, gebeurde het in een opstand van het plebs tegen de aristocratie. In vele steden : Parijs, Rijssel, Cambrai, Kortrijk, Reims, Rouen, Orléans, kwam het plebs in opstand en "Gent" werd de slogan van de opstandelingen. De opstand werd in de kiem gesmoord omdat de Engelsen tot veel bereid waren om de Franse koning te dwarsbomen, maar niet om het plebs te helpen en omdat de nieuwe Gentse leider, Filips van Artevelde, arrogant en eigenwijs was en meer eigen macht nastreefde dan volksbelang. Laat dit nu de tweede plaat zijn die in het 3de studiejaar aan de muur hing. Bijzonder realistisch was het tafereel met Jacob bloedend op de grond en Thomas met de bijl nog in de aanslag...Daar begon de interesse...en we zijn oud geworden en toch heeft Cicero gelijk: de geschiedenis is de leermeesteres van het leven ...en we leerden vandaag over de Vrede van Fexhe (2) en dat Artevelde toch iets anders moet gezien worden dan we geleerd hebben...  

(1)Er waren 23 Goede steden:12 Vlaamse , de voornaamste Diest, Beringen, Tongeren, Hasselt, St.-Truiden en 11 franstalige, de voornaamste Borgworm, Luik, Dinant en Verviers

(2) Fexhe -le-Haut-Clocher  is nu een dorpje van een 3000 inwoners in het arr. Borgmorm in de provincie Luik

29-01-2019 om 00:00 geschreven door Wim van Oostveld  

Toen we vanmorgen de gordijnen opentrokken dachten we aan  roman van Hubert Lampo uit 19!5 : " De eerste Sneeuw van het Jaar" We schrijven één van de laatse romans, want hij was al 64 en  20 jaar later stierf de bewonderaar van het magisch realisme. Hubert beschrijft in de roman hoe een belangrijke gebeurtenis in het leven van het hoofdpersonage, Hans Verstraten, samenvalt met de eerste sneeuw van het jaar.... Het is al lang zo dat de mensen vaak verwijzen naar een natuurfenomeen om een gebeurtenis in te kleden...Het was in die strenge winter van 63...toen de zee bervroren was. Vader zei vaak, "'t Zal vriezen vannacht, want het is nieuwe maan". Als ie juist geraden had, was ie fier, als ie er naast zat zweeg ie wijselijk.De Indianen, een heerlijk volk, deelden hun jaar in naar wat er gebeurde in de natuur: de tijd dat de ganzen gaan leggen, de tijd dat de prairie in bloei staat, de tijd dat de bladeren vallen. Mooi en wat meer is, al leven we in de 21ste eeuw, we hadden nooit gedacht dat we er zouden raken, toch laten we ons nog steeds door de natuur een beetje leiden. Het eerste wat we elke morgen doen is de krant uit de brievenbus halen  en op de laatste pagina bij het weerbericht kijken wat er vroeger gebeurd was: zoals  vandaag: op 22 januari was het   in 1942 minimum - 17,9°  en in 1943 maximum + 13,7 °. Dat we een vreemd klimaat met gekke sprongen hadden, was toen ook al duidelijk. In 1942 waren we zes jaar en we herinneren ons nog die winter. Koud en veel sneeuw...Op  de klompen naar school en wie een wit voetje wou bracht sprokkelhout mee, want brandstof was zeldzaam en vooral duur en schlamm (1) ook  niet alles. We herinneren ons dat we tijdens de kerstvakantie  met  vader, de inwonende meester en broer een sneeuwman rolden, meer dan twee meters hoog , hij werd mooi aangekleed..en stond er  in februari nog. Vaak  reden de mensen op de schaatsen naar naburige dorpen of naar het gemeentehuis, want de wegen waren allesbehalve ijsvrij...Het was een heerlijke kindertijd...en het was nochtans oorlog. Hoe alles toch zo relatief kan zijn, maar we trokken ons op aan kleine dingen, moeder bakte pannenkoeken,  des zondagsmiddags, terwijl de mannen kaarten  bakte ze spekken met vliersiroop. De stroop werd in lange slierten gerold op de watersteen  en dan met de schaar in stukken geknipt.Hoe zou je zo'n winter kunnen vergeten...?Dat het in 1943 warm was, dat zijn we vergeten, maar we deden op Witte Donderdag ( 22 april)  van dat jaar wel onze eerste communie. We schrijven het niet graag, maar wat ze er toen ook over zegden, dat het één van de mooie dagen van ons leven zou zijn, dat vonden we niet. Het was een gewone donderdag met zelfs school , dus. Of toch een beetje anders, want na de mis zaten we alleen met een bevriende boerin, tevens nicht van vader, in de beste plaats ( het woord zegt het zelf, een plaats waarin we nooit kwamen) koekenboterhammen , door vader gebakken, te eten. Dat was het dan...Zo zie jaar maar dat we wel met de natuur verbonden zijn. We moesten daarvoor niet spijbelen, want we horen hoe langer hoe meer van ouders dat al die spijbelaars , soms minder natuur-enthoesiast zijn als de vliegvakantie zou geschrapt worden, als de festivalbezoeken zouden wegvallen en het voedsel weer meer inheems zou worden: appelen, pruimen, kersen, persen, wortelen, kool, in plaats van alle exoten...Of met andere woorden: het klimaat is slechts interessant om niet naar school te moeten...Waar hebben we dat nog gehoord!  

(1) Schlamm ( Duits voor slijk)  was een residu van steenkool. De bezetter noemde het Schlamm, de bevolking ook 

22-01-2019 om 16:43 geschreven door Wim van Oostveld  

De scholieren deden van zich spreken, want ze kwamen op straat om de politici op hun plichten te wijzen...Maar politici zijn zo maar niet voor één gat te vangen en inderdaad de dames en heren (...) verkozenen hebben weer op hun specifieke manier geanticipeerd...Ze geven de scholieren meer dan gelijk, ze prijzen hen de hemel in, zorgen voor (te) veel media-aandacht...en laten het allemaal verder sudderen en ze hopen ( of zijn bijna zeker) dat het allemaal zal koelen zonder blazen...en ze zullen alweer over gaan tot de orde van de dag...Of zijn ze al niet bezig, want Elio di Rupo vond dat zijn partij belangrijker is dan al de rest en dus kunnen de heren De Wever, Beke  en madame Rutten niet achterblijven. Dus daar gaan we. Nu schijnt wat die twee Antwerpse meisjesscholieren deden fantastisch, maar we kijken eens terug in "ons" verleden...en dat mocht er ook zijn en daarop steunen we ons om aan te tonen dat het allemaal boter aan de galg (was) is...!

We schreven 1955...en ene Leo Collard ( toen PSB, nu PS) was minister van onderwijs en zou het onderwijs eens aanpakken, maar de Heilge Roomse Katholieke Kerk vreesde de macht te verliezen...en de rangen werden gesloten...de ziel van het kind diende gered, de vereniging School en Gezin werd opgericht, betogingen werden opgericht met als toppunt: de nationale betoging in Brussel. Op alle preekstoelen werd gedirigeerd dat we naar Brussel moesten, op alle lessenaars en katheders  getimmerd...dus het land zou verhuizen en Brussel werd een belegerde en bezette stad. De toenmalige Piet Vermeylen  ( BSP) minister van Binnenlandse zaken maakte het toen zo bond met zijn berichtgeving dat ie de naam "Piet de Leugenaar" kreeg...We zaten op kostschool in ons laatste jaar humaniora, de Retorika, en geregeld kwamen CVP-bonzen , toespraken houden, directeurs,  leerkachten en schoolhoofden zwoeren ons dat de ziel van het kind in gevaar was...al hadden we dat nooit gevoeld...Dus, we besloten naar Brussel te gaan om te  betogen, daar we geen toelating zouden krijgen, besloten we  stiekem te vertrekken. We hadden op die vrijdag in maart  ( de betoging was zaterdag) een koffertje gemaakt en vluchtten via de grote tuin van de school de grote weg op om autostop naar Brugge  te doen...Geluk is voor de durvers, want meteen stopte er een wagen, die uitgerust was om reclame te maken voor allerlei keukengerei, we stapten in en dus we konden van buiten niet gezien worden. Gelukkig , want de subregent had al meteen onraad geroken en de achtervolging ingezet...maar zag ons dus niet. De brave chauffeur zetten ons af te Brugge aan het stationsplein...en daar stond een schoolbediende, die ons meteen informeerde dat de subregent de perrons was gaan controleren...Dus wij stapten op een stadsbus naar de Gentse steenweg om daar alweer autostop te doen. Een niet te voorziene reis: met een open vrachtwagen naar Aalst, daar met  de buurttram A naar Koekelberg om onderdak te vinden in het H.Hartcollege aldaar. We liepen in de betoging , overnachtten weer in het college om de zondag( die dag werd de Ronde van Vlaanderen  gereden)  terug te keren naar de kostschool, maar toen begon het...De niet-inwonende leerlingen kwamen niet naar school, uit solidariteit. Mon oeil, solidariteit...ze konden lekker drie dagen blokken, want de paasproefwerken stonden voor de deur. Een paar inwonenden waren om die reden ook naar huis getogen. Solidariteit! Die beide solidatiteitsmannen werden met rust gelaten, maar wij mochtn de school niet meer binnen of toch alleen met onze ouders. Wat dan ook gebeurde, maar we kregen strafregime: niet meer praten met mekaar, geen ontspanning, strafschrijven in die vrijetijd, rookverbod en alle proefwerken zouden mondeling afgenomen worden...We hebben het geweten, want gelukkig was de derde trimester zeer kort zodat we ons jaar nog konden redden...We denken er nu pas op dat we toen reeds 19 jaar waren...De grootste klap kregen we toen we in Leuven naar een spreekbeurt gingen van een Nederlandse professor geschienis die zei dat Collard eigenlijk gelijk had en het onderwijs goed hervormde en het vooral goed was voor de leraars, want voorheen betaalde de staat een bepaalde som aan de school en die betaalde dan de leerkrachten en de directie betaalde uit naar godsvrucht en vermogen. We hoorden zelfs dat er, nadat de staat de betaling had overgenomen, er in bepaalde leraarskamers hevige discussies ontstonden...om niet meer te zeggen. Wat ons nog het meest raakte: al die schreeuwers om de ziel van het kind te redden stuurden braafjes de kinderen naar Gent, een rijksuniversiteit, de verdervers van de ziel van het kind. Brave ouders uit dorpen onder de knoet van de pastoor, stuurden uit angst en dreigementen  de kinderen naar Leuven. Het zijn de eersten die nu de plak zwaaien in de politiek en ook degenen die later op school waar we les gaven de plak zwaaiden om de postjes te verdelen, de lessenrooster samen te stellen...We deden ooit eens een boutade: vakantiespreiding ja, maar je moet wel de lessenrooster helpen samenstellen. Als je daarop iets zei, was je gefrusteerd...We hebben geen spijt, want Leuven was de MOOISTE tijd van ons leven!!!!

We zijn nog eens gaan betogen: in 1956! Rusland viel Hongarije binnen en daartegen zouden we betogen. Eigelijk ging het zo: we wisten van niets, maar we hadden gemiddagmaald in de Lion  d'Or en kwamen op de oude  markt. Daar stonden  rijen bussen en de verbondswachters porden ons aan om gratis mee te rijden naar Brussel. Waarom niet, want we wisten van niets. Toen we in Brussel kwamen vonden we het veel te druk en zijn naar de biosakoop geweest,een wildwestfilm met John Wayne en dan weer met de bus naar Leuven om te eindigen in de Bacchus, Parijsstraat bij René en zijn Poolse madame. Besluit: de ziel van het kind werd niet gered, Rusland bleef (te) lang in Hongarije, dus de natuur zal verder kapotgaan...Leve de scholieren!De wereld draait door 

15-01-2019 om 17:04 geschreven door Wim van Oostveld  

Alle eindejaarsgekte is voorbij en moeder de vrouw is bezig met " het stalleke van Betlehem" op te bergen voor volgend jaar. Ooit stond het te pronken bij ons thuis in het dorp, niet in de living, want dat hadden we niet of beter gezegd, we kenden dit woord nog niet, maar het stond naast de langebuis kachel. Zoiets roept herinneringen op, natuurlijk en we worden gek van alle hedendaags getjingel en getjangel. Gelukkig zijn er hoe langer hoe meer mensen die teruggrijpen naar de kerstsfeer van weleer...en komen ze samen in kerken, die anders toch niet meer gebruikt worden, om van die heerlijke kerstliederen te zingen van "Nu sijt wellekome" tot " Susa Nina" toe. Maar de slimme mediajongens vergeten dergelijke zaken uiteraard in hun gefrusteerde jaaroverzichten. Veel meer aandacht ging er uit naar de zieltjes van kinderen van ex-Syriëstrijders en naar het kindje dat door een boze politieagent werd doodgeschoten...We weten het met kinderen moet je steeds meevoelen. We hadden een zwager, hij was advocaat, een wijs man dus, want hij zei steeds ( hij is al gestorven) dat de mooiste dag, elk jaar opnieuw, die dag was dat ie bij de belanstingscontroleur zat, want hij bedroog de man steeds en erger nog die vent wist dat ie bedrogen werd, maar kon er juridisch niets tegen beginnen...Bovendien vond ie, al was ie erg katholiek,waarom moeten we belastingen betalen?, ze (...) gooien het toch maar over de balk. Toen we naar de bijbel wezen en naar de tekst over God en de keizer en hun centen, antwoordde hij dat we niet naiëf mochten zijn. Wel die zwager zei dat  juridisch kinderen ALTIJD gelijk krijgen. Hij gaf een voorbeeld: " Als een kind plotser dan plots over de straat loopt en een verraste chauffeur kon de aanrijding absoluut niet verhinderen, dan krijgt het kind steeds gelijk, want de bestuurder moet incalculeren dat hij voorzichtig dient te zijn als ie spelende kinderen ziet...Dus die kinderen van ex-Syiëstrijders moeten beschermd  worden wat hun ouders mispeuterd hebben, zelfs tot tweemaal toe maakten hun moeders België belachelijk, daar konden de kinderen niets aan doen . Zelfs moest de auto waarin de getroffen baby, Mawda, zat hoefde dus niet te stoppen op de vraag van de politie. Lastig, uiteraard, maar kinderen hebben ALTIJD gelijk. Toch hebben we vragen. Tijdens WOII waren  er in de katholieke kerk kapelaans, paters en wie nog meer die jonge Vlaamse kerels gek maakten om tegen het goddeloze  bolsjevistisch gevaar te gaan strijden. Velen deden het, maar kregen achteraf de rekening gepresenteerd. Ooit zagen we in ons geboortedorp hoe een terggekeerde Oostfrontstrijder werd ontvangen. Onder leiding van de man die de hele oorlog het Duits materieel van de Wehrmacht had verzorgd, werd ie hard aangepakt. Als we schrijven hard, was het ook hard, onmenselijk ware beter geweest. Het Belgisch gerecht kon niet achterblijven en deed de nodige uitspraken w.o zelfs doodstraffen. Politiek correcten zijn vandaag de dag tegen doodstraffen. Wat nog erger is, vandaag de dag zijn er nu nog kinderen, kleinkinderen die gebukt gaan onder de straffen van hun vaders, grootvaders...Nu vragen wij of in het licht van wat die kinderen van de ex-Syriëstrijders vragen nu geen amnestie kan gegeven worden aan de kinderen en de kleinkinderen van de Oostfronters, want kinderen hebben toch steeds gelijk...Antwoord aan de politiek correcten. Terloops vijf jaar( ongeveer) na WOII zijn er Belgen gedecoreerd omdat ze gingen vechten tegen de communisten: de Koreastrijders. We houden op, maar degenen  die ons veel geluk wensten voor 2019, beseffen het niet of willen het niet inzien...de hypocrisie zal 2019 weer domineren...Je moet maar eens kijken hoe de sukkels dienen te werken in de goudmijnen in Ghana en in de Spaanse enclave , Ceuta ,in Marokko...Er was een tijd dat " Sale Député " een scheldwoord was...Waarom nu niet meer? 

08-01-2019 om 16:50 geschreven door Wim van Oostveld  

Wellicht een vorm van "Writersblock", want we zijn terug van weggeweest en maar géén goesting om te schrijven...Al dient gezegd dat er veel leeswerk is...Jaarboeken van de heemkundige kring, Vogelbescherming, Bruggelingen buiten Brugge...en de vele ( we schreven bijna 'te') Nieuwjaars  kadoos...Dus nog een beetje geduld... 

03-01-2019 om 17:10 geschreven door Wim van Oostveld  

We wensen alle lezers fijne feestdagen ...en nemen nu een paar (...) dagen rust...

Toen we in 1947 "onze" Plechtige communie deden kregen we een missaal ( als je het niet kent...opzoeken in van Dale).   Op de laatste pagina stond een soort kalender met alle feesdagen  tot en met 1996... we dachen nooit zo ver te raken...en we zijn nu al (bijna) 23  verder. Toch niet slecht...al beginnen de jaren te wegen...Tot binnenkort....!

20-12-2018 om 17:14 geschreven door Wim van Oostveld  

In deze ' droeve' tijden zijn de grapjassen er weer, net of er is al geen triest nieuws genoeg  en de grapjassen willen weer van zich laten horen. Een paar jaar geleden vonden ze dat Zwarte Piet niet meer de beugel kon, maar wel door de schoorsteen...We zijn verheugd dat in Vlaanderen de mensen zich nergens van aan trokken en gewoon verder deden...als usual!!!  De mevrouw die  vooral in Nederland van leer trok tegen de Zwarte Piet hielp hen een beetje, want de roet-piet vindt ze een onwaarschijnlijk verhaal, dus dachten ze in Vlaanderen: we gaan dan maar met de Zwarte Piet door. Gelijk hebben ze, bovendien als madame op de manier begint: " Piet die door de schoorstenen klimt...hoe onwaarschijnlijk". Madame, de sint die met zijn paard over daken galoppeert, heel waarschijnlijk, Roodkapje die heelhuids uit de buik van de wolf komt, het glazen schoentje van Assepoester ...ook, zoals de meeste sprookjes, sagen en legendes...Wellicht dacht Peta daarom we moeten iets anders verzinnen. Peta? Wie? Hou je vast : People ( for the) Ethical Treatment (of) Animals. Jawadde... de zedelijke behandeling der dieren...Alle koeien een BH met vier cups...De grapjassen van Peta vinden dat spreuken en/of zegswijzen met dieren niet meer kunnen. Je mag de koe niet meer bij de hoorns pakken, maar wel de rozen bij de dorens. Zouden ze wel de betekenis van de eerste spreuk begrepen hebben? Twee vliegen in één klap is uiteraard ook verkeerd moet worden dat je twee keer  moet lachen met dezelfde grap...Ook hier tonen de Peta's dat ze geen taalgevoel hebben. Oude koeien moet je in de gracht laten verzuipen, maar oude fietsen eruit halen, uiteraard, want sluikstorten  is verboden. Je mag geen mens met een dode mus blij maken, maar wel met een comptervirus. We hopen dat de Peta-volgelingen nooit iemand ontmoeten die ze blij hebben gemaakt. Al slaan de boeren een brave hond dood, dat mag niet, al vind je wel een stok...Wie een hond wil aaien vindt er wel één. Taalgevoel, alweer...Stel dat we Peta zouden volgen in hun krakkemikkige redenering, dan ziet het er niet goed uit voor onze taal. We mogen niet meer drinken als een Zwitser, roken als een Turk, er zouden geen domme Belgen meer zijn ( leg dat maar 's uit na de politieke bezigheden de laatste week), geen gierige Hollanders...etc...Het zou me wat worden. Eigenlijk wil Peta naar het Ancien Regime terug: mens en beest gelijk, want wat lazen in Biekorf (1) afl.4  december 1996 op p. 370: " Terechtstelling van een zwijn in Dikkebus"We vatten samen: ene R. Opsommer vertelt dat in het Ancien Regime in tegenstelling tot vandaag de dag ook dieren konden veroordeeld worden. Bij de familie Pieter de Puud in Dikkebus drong een zeug de woning binnen  en beet de baby in zijn wiegje dood. "haelde deen kake uute ende selgierde tkind". Het gebeurde terwijl de vader met de andere  kinderen naar de vespers waren en de moeder een familielid na een bezoek uitliet.De baljuw van Ieper vond dat het een ongeluk was en de ouders geen schuld troffen , maar het zwijn werd strafrechterlijk vervolgd en ter doodveroordeeld. Het werd levend begraven in een molenwal te Dikkebus op 26 januari  1460..." Ook in 1562 was er te Kortrijk een dergelijk geval...Dus Peta mens en dier gelijk, nietwaar en de spreuken mogen blijven...! Het is nog niet gedaan, want nu gaan ze actie voeren tegen levende dieren in de kerststal . Zei de boer die twee schapen en twee ezels leverde voor een kerststal: " Indien ik ooit als ezel zou terugkeren, dan wil ik zeker hier in deze stal staan". Je hoort het eens van een kenner

(1) Biekorf. West-Vlaams arcief voor geschiedenis, archeologie, taal- en volkskunde

11-12-2018 om 00:00 geschreven door Wim van Oostveld