nieuwsgierigheidjes
Inhoud blog
  • Ongelooflijk sterke verhalen !..........raar..........maar waar? van overal en nergens ( 2)
  • Ongelooflijk sterke verhalen !..........raar..........maar waar? van overal en nergens ( 1)
  • gelukkigheidjes
  • slimmerickje
  • slimmerickje
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    08-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zomaar een dag....

    dag,
    meisje,
     van alledag
    met die  lach
    zomaar

    eigenlijk
    is dat
    een wonder
    dat
    dat
    zomaar      
    mag


    dag,
    manusje
    van alles
    voor iedereen
    zomaar

    ik zal es
    aan je denken
    zomaar
    dan zijn we
    allebei
    even
    niet
    alleen


    dag fiets
    onderweg
    zomaar
    even
    ik heb zin
    om mee
    te gaan
    zomaar
    even
    wat
    mee
    leven

    wat een geluk
    ook vandaag
    kan al
    niet
    meer
    stuk








    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    08-12-2006, 11:15 geschreven door age o o o
    Reacties (1)
    09-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kerstmis 1999
    Die kerstmiss van die keer
    vergeet ik nooit meer
    wat had ik die graag willen versieren
    dat was nou echt een mooi kerst stuk!
    bloeiend blozend kerstgeluk
    om feest mee te feest mee te vieren
    die kerstmiss van die keer
    wat was haar naam ook weer ?
    ..ik weet het niet meer
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-12-2006, 00:00 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 4
                                               ?

    Deze pagina  "kerstvervolgververhaal" 4 eigenlijk hoofdstuk 3 is dus eigenlijk overbodig....
                             Het lokaal is leeg.....
                             de hele school is leeg.........
                                      
                               WEEKEND !!

    U heeft hier dus niets te zoeken !

    De kinderen zitten nu  thuis zichzelf en hun ouders te vervelen...
    Meester Sybrandus,Siebje drinkt zich nu moed in,want hij heeft vanavond een feestje,bij de tante van zijn hospita.....2 koffie met gebak,2 flesjes bier bakje borrelnootjes en een paar stukjes van die taaie droge worst......en verhalen over ziektes  en dominees..."grrrrrr"

    Of was dat gisteren al....?..oei..dan zou hij het vergeten zijn,omdat hij toen zichzelf ook al moed indronk.Hij weet het niet meer.....

    Siebje heeft dus waarschijnlijk dit weekend meer dan genoeg zorgen aan zijn hoofd...terwijl die kater,of er nog was, of weer terugkomt..en de kerstvoorbereidingen maandag beginnen......

                                      "wel gloeiende..."

    Laten wij Siebje dit verdere weekend maar met rust laten.......

    Wilt u hier weggaan ?
    U wordt bedankt...
    en prettig verder weekend..

    wordt maandag vervolgd...hoop ik...voor u..
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-12-2006, 19:05 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.herdersliedje voor de kerst
    De herders ligggen bij nachte
    weer op de engelen te wachte
    maar
    zoals elk jaar
    is er  nog niets te beleven
    dat duurt nog even
    en er is
     nergens een ster te zien
    bovendien

    dus nemen ze maar een neut
    worden teut
    dronken als apen
    tellen ze schapen
    lallenderwijs
    en gaan maar slapen
    kyrie e leis

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    09-12-2006, 19:27 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    10-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen. van halloween tot christmas carols
    De laatste weken van het jaar in Engeland staan in het teken van herdenken,vieren,gezelligheid  en lief zijn voor naasten van dichtbij tot verder.
    Niet voor niks heet dit "The season of Good Will...to all people...
    The Season begint eigenlijk al met Halloween,waarbij de boze geesten,heksen en spoken worden herdacht,gevierd en  verjaaagd.
    Hierna kunnen de overleden heiligen op All Saints day en een dag later de zielen van anderen,zoals familieleden op All souls day ook worden herdacht.
    November the 5th is nog altijd Guy Fawkes day.
    Hierop  herdenkt men dat een katholiek edelman Guy Fawkes ooit trachtte met buskruit in een roeibootje de Theems over te steken en The Houses of Parlement op te blazen.Hij werd echter verraden en in de kelders gearresteerd,waarna niet The Houses maar hij zelf verbrandde op de brandstapel.
    De kinderen maken elk jaar poppen ("guys")om wat te bedelen en die poppen worden dan op Guy Fawkes evening verbrand bij het vuurwerk.
    Begin November is ook de jaarlijks Rememberence Sunday.Dan is er een grote parade vlak bij het paleis en de parlementsgebouwen waarin met bloemen en kransen de gevallenen van alle oorlogen waaraan Britten deelnamen worden herdacht.
     Hierna begint de stemming voor het naderende kerstfeest er  in te komen en zijn de scholen al druk met voorbereidingen.
    Eind november begint iedereen bijna iedereen die hij of zij kent, een kaartje met "good wishes" te sturen of te geven.
    Natuurlijk krijg je als teacher heel veel kaartjes,van kinderen uit je eigen klas en andere klassen,collegea tot andere personeelleden.
    Ik vond dit best aardig en hing ze graag in het lokaal om al vast wat in de kerststemming te komen.
    Na enkele jaren kreeg ik wat genoeg van het kaarten geven en krijgen van en aan mensen die je dagelijks ziet,dus ik legde,net als een collega al jaren deed in de personeelskamer een grote kaart "To the staff" en ik kreeg daarna ook prompt minder kaarten....
    Het uitdelen,ontvangen,bekijken en bespreken van de kaarten hoorde in december bij het dagelijkse ochtendritueel,in de klas.
    De voorbereidingen voor het kerstspel van de jongsten,infants en de carol service van de oudsten,juniors  was dan ook al begonnen. Het oefenen voor het nativity play was beneden en daar merkten wij niet zoveel van.
    Wel was vanaf midden  november de personeelskamer vol met kostuums voor de wijzen,herders engelen en niet vergeten Jozef en Maria,die gestreken hersteld en gepast moesten worden,waarbij moeders meenden behulpzaam te moeten zijn.....
    Collega David die al heel lang op school was en het kerstverhaal en alles wat daarbij moest gebeuren dus wel kon dromen,gruwde er van.Hij  kon die weken zijn rustige koffiepauze wel vergeten en ontplofte zelfs een keer bijna toen zelfs zijn eigen vaste stoel was bezet,door zo'n helpmother,die hij ooit,lang geleden nog in de klas had gehad!
    "Excuse me!"
    De juniors waren dus al wekelijks en in december dagelijks begonnen te oefenen voor "The Carol Service"die in de week voor kerst in de kerk zou plaatsvinden.
    Dit was het jaarlijks hoogtepunt voor mrs Zosia Gorzales,leerkracht en adjunct hoofd.
    Zij was even vervangend hoofd geweest,maar uiteindelijk was  iemand van buiten, Wijnne Evans als headmaster benoemd.
    Zosia was even zeer teleurgesteld geweest en scheen daarna haar motivatie af en toe kwijt te zijn.
    Zij was van oorsprong Pools en trad in het weekend regelmatig op Poolse feestjes met haar echtgenoot.
    Hier genoot zij van maar maar zij schitterde de maandag daarna nogal eens door afwezigheid.
    Mede hierdoor klikte het niet zo goed tussen the headmaster and deputy head.
    De maand december was echter haar maand,want zij mocht met de kinderen de carols oefenen en op de avond van the Carol Service schitteren als dirigente.
    Dat oefenen gebeurde twee keer per week in de hal tijdens de halfuurlijke Assemblees.
    Wij moesten de kinderen brengen en halen en hoefden niet bij het oefenen te zijn.
    Dat was zeker in het begin ook beter,want collega David zeer muzikaal moest dan altijd lachen,omdat het vlgs hem elk jaar valser werd.......
    In december brak er altijd lichte paniek uit, dus moest er dan dagelijks geoefend worden en kwam het hoofd Wynne ook elke dag Zosia "steunen"door als een soort bewaker aanwezig te zijn.Hij liet zij ongenoegen over de zangkunst  van de kinderen en dus eigenlijk ook Zosia's dirigeren dan nogal eens merken en dit gaf dan weer spanning tussen de beide directieleden.
    De dag voor de Carol Service moest het geheel nog geoefend worden in de kerk en dan heeste daar nou niet bepaald een vredige kerstsfeer.
    In die laatste week van het jaar op school werd er ook per klas Father Christmas gevierd en dat was ongeveer te vergelijken met ons Sinterklaasgebeuren.
    Ik kreeg van de meeste kinderen een cadautje en had ook voor elk kind een kleinigheid.Wij kregen daar van school per kind 1 pond voor.
    Hierna was er nog een soort spelmiddag.
    Op de allerlaatste dag was er na schooltijd en dus voor de Carol Service nog een personeelsfeestje voor alle medewerkers op school.
    Dit betekende dus leerkrachten,directie,de administratrieve,de concierge,de klassenhelpsters en dinnerladies.
    De laatsten werden voor het zg "Christmasdinner'de week daarvoor nooit uitgenodigd en die waren dan altijd een paar dagen boos.
    Dat Christmasdinner was nog een van de weinige overblijfsels van de Engelse klassenmaatschappij.
    Dat etentje waarvoor ruim van tervoren al een restaurant was gereserveerd was bedoeld voor het onderwijzend personeel,met directie.
    Daartoe behoorden ook de administratrice en klassenassistentes,omdat zij ook tot de onderwijsgevende klasse werden gerekend.
    Dat de dinnerladies hun begeleiding van kinderen naar,van en tijdens het eten,tussen de middag, niet tot de onderwijskundige teken werd gereden betekende dus dat zij tot en andere klasse behoorden en niet mochten aanschuiven aan het Christmassdinner.
    Dat gaf dus altijd wel enige onvrede,ook bij de ladies onderling,mede omdat Kim,hoofd van de dinnerladiestaff en ook invals klasassistente weer wel was uitgenodigd.
    Sommige kwadwillende tongen beweerden dat dat was omdat Kim haar echtgenoot voorzittter van het schoolbestuur was nou ja zeg...
    Ik herinner mij dat dat elk jaar weer wat kwaad bloed zette bij de dinnerladies en dat een van hen eens, vlgs mij nadat de ladies tussen de middag zelf hun borreluurtje haden gehad,Wynne eens flink de Waarheid heeft verteld,waarbij zij vlgs mij de Season of Good Will to all people even vergat....
    Op het personeelsfeestje de laatste dag voor de kerstvakantie,waarbij iedereen zelf wat hapjes en drankjes meenam  werden mede onder invloed van de al dan niet nodige alcohol de klasseverschillen al snel opgeheven en de onderlinge irritaties  voor even vergeten.
    Iedereen had plezier endanste met iedereen en het hoofd en adjuncthoofd kusten elkaar en spraken de hoop uit dat de samenwerking het komend jaar goed zou verlopen,tegen beter weten in,wisten wij,maar ach,het was goed bedoeld.....
    De stemming steeg dan en hierna ging iedereen zeer vrolijk richting kerk.
    De kinderen zaten dan al te wachten in de kelders beneden en het was altijd een heidens karwei om ze stil te krijgen.
    Vlgs mij was dat altijd eenvan die momenten,dat collega David tegen mij zei dat hij kinderen echt haatte.Wij mochten dan de klassen de volle kerk binnen leiden   door het midden naar voren,vanwaar ze zouden zingen.
    Zosia stond dan al weer in vol ornaat klaar om te schitteren als dirigente.
    Wij moesten dan als een soort waakhonden op de voorste banken plaatsnemen en proberen de orde of eigenlijk bende  wat in de gaten te houden.
    Dit was dus eigenlijk onmogelijk,maar gelukkig hadden de meeste kinderen dat niet door.
    Ik herinner mij nog wel dat Michael zijn moeder lekker zat uit te dagen met opgestoken vinger,maar dat deed hij altijd en dat was dus en teken dat hij zich lekker voelde.
    Na het optreden van de kinderen en vooral Zosia,afgewisseld met de lezingen en de blijde boodschap van de pastor,werd bijna iedereen nog bedankt en Merry Christmas toegewenst.
    Hierna was er voor alle mederwerkers en aanhang nog wat te drinken in de pub in gewelven onder de kerk.
    Dat werd meestal heel laat.....zo werd mij altijd een dag later verteld......
    Ik weet dat niet meer,gek eigenlijk......

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    10-12-2006, 00:00 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kerstboodschappen
                             1 kalkoen
                              kerstkransjes voor bij de koffie
                              zoete kerstbroodjes
                              koekjes van eigen deeg
                             1 fles wijn 
                              brokken voor de kater
                              knoflookboter
                              kerstversiering
                              goede voornemens (NIET VERGETEN)   
                               zangzaad
                               2 ons geloofsversterkers
                               een sprankje hoop
                               een brok liefde
                               1 pak  van mijn hart    
                               1 fles wonderolie
                                geluk ? (o nee,heb ik genoeg in huis)
                                              



                          
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    10-12-2006, 10:19 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    11-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.recept voor pessimisten..........
                                            SORRY HOOR

    Je bent aan het verkeerde adres


    Ga maar lekker in je eigen vel gaarkoken.. .....

    en neem nog wat bitterkoekjes na,
    met zuurpruimtabak..


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    11-12-2006, 15:37 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder, kerstvervolgverhaal 5

    Hoofdstuk 4 dus  he,

    Beste lezers,lieve lezeressen,

    Het zal u hoop ik na de overigens overbodige inleiding en de eerste hoofdstukken duidelijk zijn, dat vorige week met de introductie van Arend met zijn stokken,in die multi functie veelkleurige klas de  ideale beginsituatiesituatie werd geschapen voor een dramatisch vervolg van dit verhaal?
    Laat ik maar niet niet teveel verklappen,omdat ik dat vervolg zelf ook nog niet zo goed weet en omdat ik daar eigenlijk ook nog geen zin in heb maar ik zou de volgende hoofdstukken in twee woorden kunnnen samenvatten "poeh,poeh"en voor een goed verstaander zeg ik "po"
    Ik denk dat de zg "botsende karakters en sociaal culturele achtergronden wel een belangrijke rol hebben gespeeld in de onvermijdelijke plot waar u en ik op wachten.
    Over de schuldvraag wil ik het hier en nu niet hebben,hoewel ik als schrijver wel de eind verantwoordelijkheid wil en moet nemen.
    Natuurlijk kunnen we meester Sybrand,Siebje kwalijk nemen,dat hij de toch wel duidelijke signalen,dat het dramatisch uit de hand zou lopen,niet heeft gezien...
    Maarrrrrr..."signalen zien?
    "Hoe kun je dat tegenwoordig nog,in een klas vol leerlingen,die zelfstandig hun eigen "leerweg"volgen en de meeste tijd achter computers zitten,zodat er dus weinig tijd en nog minder ruimte is voor sociale interactie..?
    En Siebje was zo tegen de kerst met al die feestjes bij tantes van de hospita enz ook niet zo scherp meer he.
    Tja en de ouders dan....?
    Nou Arend had dus geen ouders meer,die we iets kunnen verwijten.
    Die hadden we immers laten verongelukken toch?
    De ouders van Johan en tweelingzus Rebecca waren zo druk met het aflopen van hun sociale verplichtingen,zeker tegen de kerst,van de datingclub,brei-,thee-en sherrykransjes,rotarymeetings en wederzijdse minnasessen,waarvan ze een zelfs zonder het te weten deelden, daar wil ik nu niet verder op in gaan dat ze geen tijd hadden voor de kinderen en dus helemaal niet voor problemen met...
    Ik denk dat eigenlijk alleen Johan en Arend vanaf het begin aan hebben gevoeld dat dit mis zou moeten gaan.
    Johan,die altijd in de klas en meer nog op het plein in de pauzes en na schooltijd de populaire bink was geweest,merkte steeds meer,dat Arend ondanks of juist dankzij zijn handicap, geaccepteerd werd,sterker, erger nog, gewaardeerd... 
    "Hij kan toch zo mooi lezen!"
    "Hij kan zo zo prachtig vertellen"
    "Hij wil iedereen altijd helpen.."
    Johan gruwde van deze opmerkingen......Hij gruwde van die Arend, wijsneusje Stokje.
    Die hem altijd wilde helpen met lezen.......
    Die, toen onnozele Siebje,pardon meester Sybrand weer eens problemen had met de PC en er zelfs met hulp van Johan niet uitkwam de zaak snel opgelost had.
    Dat de kinderen hierna Arend gingen vragen,als de computers weer eens niet mee wilden werken,was al niet zo bevorderlijk geweest voor de rolverdelingen en verhoudingen in de klas,maar ach daar was nog over heen te komen.
    Wat Johan echt dwars ging zitten,was dat in de pauzes en na schooltijd,steeds meer kinderen liever met Arend gingen spelen dan met hem voetballen....
    Dat ze  lieten merken dat ze zijn "Arend Stokje' opmerkingen niet leuk vonden begreep hij niet echt .....Helemaal niet toen zus Rebecca, zowel in de klas als thuis zei,dat hij vlgs haar jaloers was op Arend.
    In het brein van het verwende,maar wat aandacht betreft verwaarloosde  jochie begon haat te broeien...
    Dat jochie dat vorig jaar op het kerstspel nog engeltje was geweest zou  binnenkort zodra hij de kans kreeg,als een duveltje uit een doosje komen.

    Wordt vervolgd


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    11-12-2006, 17:14 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    12-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 6
    Hoofdstuk 5 dus he ...
    eigenlijk een intermez zootje..

    Beste lezers,lieve lezeressen...
    Hoewel ik het idee heb dat ik met het gegeven van de die multiculturele veelkleurige klas,met daarin het te verwachten conflict,tussen Arend en Johan,dat al smeult,zal ontploffen zo tegen de kerst en naar een vredige ontknoping zal leiden bij de kribbe best wat kan,vrees  ik dat zo het toch wat magertjes dreigt te worden..
    Ik mis nog de dubbele bodem,de boodschap tussen de regels en meerdere lagen door.
    Even dacht ik er over het probleem van vreemdelingen,racisme,generale excuses etc lekker door het verhaal heen te weven.
    Maar zulke grote mensenproblemen,spelen niet bij kinderen,die denken ook op dat gebied,kinderlijk eenvoudig zwart-wit.
    Trouwens in die multi kleurrijke klas,van meester Siebje vormen de allochtonen al een meerderheid.
    Het idee om meester Siebje een verhouding te laten beginnen met Arend lijkt mij ook niet zo goed tegen de kerst en meester is al acoholist,dus om hem ook nog homofiel en zelfs pedofiel te maken zou teveel van het kwade zijn.
    Laat ik daarom maar een andere bedreigde soort in gooien,die het richting kerst ook altijd goed doet,nl de zwervers,daklozen dus..
    Nee,nee weest u niet bang,ik zal u niet vragen er deze laatste weken van het jaar,een in huis te nemen en die begin januari met de kerstboom weer buiten te gooien.
    Het lijkt mij mooi om zo rond de kerst zo'n vaak ongewenste,maar bedreigde minderheid in het verhaal te brengen om hem later een heel belangrijke rol te geven.
    Op het  5 mei plein schuin tegenover  de school was Harco een bekende hangoudere.
    De kinderen zagen hem vrijwel dagelijks en niemand wist eigenlijk waar hij vandaan kwam.
    U weet dat natuurlijk ook niet en ik wist het tot voor kort ook niet en ik had het ook nooit geweten als hij mij het kort geleden,niet verteld had.
    Ik weet niet meer of hij toen dronken was,of ik of wij beide,maar ik geloof hem graag,mede omdat dit zo mooi in het kerstvervolgverhaal past.
    Vlgs Harco kon en wilde hij zijn zwerversbestaan niet wijten aan een moeilijke jeugd of zo.Hij was gelukkig opgegroeid in een stad ver achter  de horizon.
    Na de lagere en middelbare school leek vlgs hem en vooral zijn ouders een studie theologie een prima stap naar hogere sferen.
    Zijn verkering met Metsje de dochter van een vrijgemaakte dominee,was echter om geloofsredenen,geloof ik plots beeindigd..
    Harco geloofde  het toen wel en hij trok vervuld met duivelse gedachten de  wijde wereld in.
    Hij  was toen,na een jaar gereisd te heben genezen van deze jeugdzonde en terug in het stad,getrouwd met een bankiersdochter,die hem twee zonen en een saaie baan schonk.
    Toen de kinderen het huis uit waren, was zij er  met Noorderzon,zo noemde iedereen de jongste klerk, vandoor gegaan.
    Harco was hierdoor behoorlijk van slag  en aan de drank geraakt.
    Uiteraard he...
    Hij werd vervroegd afgekeurd en verwaarloosde het huis en zichzelf steeds meer.
    De kinderen hadden een avond ruzie gemaakt wat er met vader moest gebeuren.
    Uiteindelijk werd hij toch maar niet in een inrichting opgenomen,want dat bleek veel te duur,omdat hij dan eerst zijn spaargeld moest opmaken,aan verblijfkosten.
    Zoon Bas en schoondochter Babette vonden dat dat geld beter in de familie kon blijven en pa werd liefdevol in het gezin opgenomen.
    Waarschijnlijk had Babette aan haar studie aan de Sociale Academie ook het idee overgehouden dat dat beter was voor paps....
    Nou paps dacht er dus duidelijk anders over zo bleek al snel.
    Hij werd steeds meer een "probleemouwere" en een gevaar voor zijn omgeving.
    Uiteindelijk besloot de familie dat het zo niet langer kon en zag zelfs Babette dat idealen ook hun grenzen hadden.
    Er werd een plaatsje gevonden in een soort sociaal pension van het Leger des Heils.
    De familie ging met Harco op kennismakingsbezoek en voor een zg intakegesprek....
    Harco zei dat het hem wel wat leek en vroeg toen of hij even van het toilet gebruik kon maken.
    Dat was het laatste wat de familie hem hoorde vragen........
    Hij verdween die middag spoorloos.
    Zelfs advertenties en telexberichten brachten hem niet terug.......
    Hoe hij dan vijf jaar geleden opdook in de stad hier wist niemand meer.
    Hij presenteerde zich graag als vertegenwoordiger voor de "vereniging van plaatselijke dak- en thuislozen"
    De vereniging wilde een eigen gebouw in de stad voor dagopvang van de leden en andere behoeftigen,met dagelijkse warme en koude maaltijden,douchegelegenheden en nachtopvangruimte voor de koude winterdagen.
    Harco beweerde altijd dat de vereniging wekelijks vergaderde,maar omdat hij naast voorzitter,penningmeester,secretaris ook enigst lid van verdienste was,verliepen die samenkomsten onopvallend.
    Hij was,toen dit verhaal zich begon te ontwikkelen een bekend figuur op en rond het 5 mei plein geworden.
    De kinderen waren vaak vriendelijk tegen hem en gaven hem eten,wat ze meegekregen hadden voor school,maar niet lusten.

    Dat die Harco later in het vervolg zo'n belangrijke rol zal spelen..........


    Wordt,ook daarom vervolgd.....


     
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    12-12-2006, 20:08 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    13-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 7
    Hoofdstuk eh  6..ja...

    Na het intermez zootje van gisteren,dat even nodig was om het verhaal enigzins te verdiepen en het vervolg mogelijk te maken,schuiven wij Harco even ter zijde,al raad ik u aan hem niet weg te denken hoor..
    Laten wij maar zeggen dat hij na een avondje stappen met collegea vrije vogels in een andere stad even spoorloos was,maar wij zullen hem later in het verhaal onderweg ongetwijfeld nog tegenkomen......

    De sfeer in de muliculti kleurrijke klas,of eigenlijk groep.zoals dat tegenwoordig heet. was wat onrustig en dat had dus niet alleen te maken met de naderende kerst en de drukte er omheen.
    De onrust werd ook,eigenlijk  vooral veroorzaakt door Johan,die er steeds meer moeite mee had,dat hij niet meer de onbetwiste leider leek te zijn.
    In de klas,zo merkte hij,werden zijn opmerkingen,in groepsgesprekken,die altijd gebasseerd waren geweest op stoerheid,bluf en overschreeuwen,maar eigenlijk een grote onzekerheid en gebrek aan sociale vaardigheden verborgen,door steeds minder  kinderen echt gewaardeerd.
    De klas voelde steeds meer aan dat hij niet automatisch altijd zijn gelijk en  zin hoefde te krijgen,omdat hij groot en sterk was en altijd meer geld en mooier speelgoed had en kinderen  bij hem thuis mochten spelen.
    Tja,echte vriendschap is niet te koop he....
    De kinderen vonden werken in de klas en spelen met Arend eigenlijk veel leuker,omdat  die niet blufte en overheerste maar gewoon leuke ideeen had en ook kon luisteren,iets wat Johan nooit geleerd had.
    Die had eerst geprobeerd Arend te negeren in de klas en later zelfs  bij het spelen op het plein,maar hij merkte dat veel kinderen liever met dat "kreupele armoedige rotjochie"computerspelletjes speelden met hun PC tjes dan met hem voetbalden.Nadat  meester Sybrandus, sommige kinderen geklaagd hadden over het voetballen op het plein,dit verbannen had naar het veldje naast school,begon hij echt haat tegen die "Arend Stokje",die hij als schuldige zag  voelen opkomen en begon hij hem steeds meer te sarren,waardoor hij door de meesten van de klas,hem echt begonnen te ontlopen,omdat ze dat gepest flauw vonden,waardoor hij nog meer wrok ging koesteren.Toen zijn zus thuis zei dat hij moest stoppen met die Arend altijd te pesten,omdat daardoor de rest hem Johan niet meer mocht,was de villa even te klein geweest.
    Uiteindelijk zou het maandelijks "Open,Open podium"de laatste druppel zijn die het niet zo smeulend  heilig vuurwerk  in dit verhaal zou doen ontbranden en zelfs voor en daverende knal zou zorgen.
    Ik zie,in gedachten tenminste,de lezers en lezeressen,zelfs de beste en liefste hun wenkbrauwen fronsen.
    "Open,Open podium?"
    "Is het zover al gekomen met het onderwijs tegenwoordig?"
    Ik vrees het ja en Siebje vreesde het al jaren,steeds weer,steeds meer......
    De school had als een van haar doelstellingen,dat er "een podium moest zijn voor het ontplooien van de talenten van de kinderen"
    Dit betekende dat er naast de ontwikkeling van taal-en rekenvaardigheden, ook ruim aandacht moest zijn voor muziek,dans,drama en andere creatieve de vaardigheden.
    Daarom waren er elk jaar meedere podia.
    Op het  open podium .lieten de klassen beurteling samen aan de rest van de school en familie iets van hun vaardigheden zien.
    Siebje had dit de eerste jaren nog wel interessant gevonden,omdat hij er als regiseur iets van zijn nooit ontdekte talenten kwijt kon,waarbij hij zichzelf ook een kleine maar wel belangrijke rol gaf rol.
    De laatste jaren toen de kinderen steeds meer zelf wilden bepalen wat ze als klas lieten zien en zijn ideeen niet zo welkom meer waren,was zijn enthousiasme snel verminderd.
    Het "Open,Open podium waarin kinderen,individueel of samen met anderen iets mochten voorbereiden en uitvoeren was voor hem helemaal een gruwel.
    Misschien was dat ook een van de oorzaken,dat hij in de tijd rond deze "drama's"altijd meer ging drinken?
    Ook nu, dit jaar kon hij er in de volle aula niet echt van genieten.
    Dat was een van die momenten dat hij het liefst heel ver weg wilde zijn.
    Hij kreeg weer het zo bekende "deja vu" gevoel.
    Hij zag het "ontroerende spontane spel,guttegut toch" van de allerkleinsten en wist dat het over een paar jaar,in de hoogste klas weer vervelende ettertjes zouden zijn,die hij dan in te korte tijd moest klaarstomen voor de CITO toets,waar de meesten echt niks van snapten,net als hun ouders trouwens....
    Hij keek eens,zg open minded naar het publiek en bedacht,dat je ook door naar de gezichten van de ouders te kijken,al veel van de kinderen kon begrijpen.
    Neem nou mevr.Boersma,hij knikte vriendelijk,in gedachten dus he...als je die ziet,dan hoef  je, toch van Nathalie niet een hoge score bij de CITO toets  te verwachten?"
    Ze zong nu op dat podium best goed trouwens,samen met Dawn,daar hadde ze hun best op gedaan.
    Jammer dat die twee dat nooit deden met rekenen en taal...
    Hij gluurde stiekum even naar de grote klok,boven het podium.....
    Nog een kleine vier uur dan zat de halve week er al weer op...gelukkig.
    Hij probeerde belangstellend te kijken en  luisteren naar het optreden van Stephen,die vlgs hem hetzelfde liedje,als vorig jaar speelde op het orgel en hij lachte vriendelijk naar de trots kijkende ouders.
    Die snapten het ook niet echt he.
    He,Johan deed dat rap nummer nu toch wel weer aardig..zeg,jammer dat het zo'n rotventje was.
    Vlgs mij zou die best weer eens de eerste prijs kunnen winnen in de bovenbouw.
    Hoewel,hij was best benieuwd naar het optreden van Johan's tweelingzusje Rebecca,met Arend..
    Die hadden zelfs bij Rebecca thuis geoefend wist hijen vlgs de andere kinderen was het "vet cool"
    Het optreden werd inderdaad een groot sukses!
    Ze speelden een sketchje uit een film van Charly Chaplin,met Rebecca als arm blind geworden meisje en Arend als de zwerver,waarbij hij slim en komisch zijn krukken gebruikte.
    Wat was dat goed zeg!
    Ze kregen een daverend applaus en iedereen vond het dan ook terecht dat ze de eerste prijs kregen...nog voor Johan...met zijn Ali B nummer.
    Die was daar niet echt blij mee en wist nu zeker dat hij zodra hij de kans kreeg dat joch eens flink te grazen zou nemen.
    Die kans zou snel komen..........morgen al.....
    Dat zal ook tijd worden,want ik begin het zo langzamerhand wel wat saai te vinden,net als Siebje,die eigenlijk al geen podium meer kan zien.



    Word vervolgd...
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    13-12-2006, 18:24 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    14-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 8
    Dit is dus eigenlijk hoofdstuk 7..
    Omdat ik het zat ben steeds maar weer een hoofdstuk achter te lopen lijkt het mij goed,hoofdstuk 7 maar als niet geweest over te slaan..zodat we direct naar hoofdstuk 8 kunnen gaan.
    Deze korte tijdsverdichting is alleen een schrijver toegestaan he...
    Als u als beste lezer of lieve lezeres denkt zomaar een hoofdstuk over te kunnen en mogen slaan,wil ik u wel waarschuwen dat u dan de draad kwijt kunt raken.
    Laat ik hier volstaan met het feit dat in hoofdstuk 7 op school niets gebeurd is,omdat de kinderen een dagje vrij waren,zodat we nu snel verder kunnen gaan met hoofdstuk 8.


    Hoofdstuk 8

    Dat Elisabeth Druif, meestal Betsie genoemd en soms Druifje uiteindelijk de indirecte oorzaak zou zijn,dat dit verhaal een dramatisch vervolg zou krijgen,had zij zelf nooit kunnen denken en haar klasgenoten ook niet en  meester Sybrand zeker niet,want die zag het altijd eind december allemaal niet zo helder meer.
    Betsie was eigenlijk altijd onopvallend aanwezig,alleen als ze er eens niet was werd ze gemist.
    Zij was,wat men tegenwoordig "een kind met en rugzakje" zou noemen,een kind dat dus veel extra hulp nodig had ivm lees-,schrijf_en taalproblemen,zoals diezelfde men zei.
    Hoewel problemen,zij had zelf nergens last van......De medeleerlingen hadden er trouwens ook geen problemen mee.
    Iedereen wilde haar graag helpen en met haar spelen.
    Vanaf groep 1 waren zij en Rebecca al dikke vriendinnen en speelden ze vaak bij elkaar thuis.
    Het gekke was,dat broer Johan,die over het algemeen andere  kinderen graag overblufte 
    en niet altijd vriendelijk tegen leeftijdsgenoten en meester Siebje  was zich naar haar toe altijd als een aardigebeschermheer gedroeg,alsof zij zijn tweede zus was.
    Hij had er misschien  daarom ook moeite mee dat het tussen Betsie en Arend zo goed scheen te klikken.
    Arend hielp haar altijd met lezen en toen meester eens zei dat haar lezen mede door Arend was vooruitgegaan kreeg hij nog meer een hekel aan die rottige Arend Stokje.
    Ze hadden er thuis zelfs ruzie om gehad toen Betsie en Rebecca zeiden dat hij jaloers was op Arend,omdat die beter kon lezen.
    Het was de dag na de onverwachte vrije dag.....
    Betsie kwam opgewonden en vrolijk op school, met een nieuw computerspelletje dat ze voor haar verjaardag gekregen had.
    Ze liet het aan de klas zien en iedereen mocht er het spel direkt even proberen.
    Meester Sybrand bleek,zoals verwacht niet echt te snappen hoe het werkte,maar de meesten hadden het snel door.
    Johan had lang de hoogste score,maar werd aan het eind nog overtroefd door ...Arend.....
    Weer die Arend..
    "Zo,we gaan aan het werk"zei meester,"toen iedereen het computerspel geprobeerd had en hijzelf twee keer,zonder succes,"stop het maar even in mijn bureaula Elisabeth dan kun je het om twaalf uur meenemen".
    Iedereen ging daarna ijverig aan het rekenen of deed alsof.
    Toen het pauze was besloot Betsie haar nieuwe spelletje maar niet mee te nemen naar het.
    Iedereen ging naar buiten,al dan niet met eten en drinken.
    Arend bedacht plotseling dat hij zijn appel vergeten was.
    Hij glipte de school weer in en kwam in het lege lokaal.
    Hij merkte niet dat Johan hem gezien had en gevolgd was.
    Hij liep naar zijn kastje en pakte zijn appel.
    Toen,zonder erbij na te denken liep hij naar meesters bureau,opende de bovenste la en pakte het computerspelletje.
    Hij keek er bewonderend naar.
    "Gaaf zeg!"
    Toen stopte hij het met een gevoel van spijt terug.
    Hij zag niet dat Johan door een ruitje naar binnen zat te kijken,naar wat hij deed en hij zag dus ook niet dat die een rare grijns op zijn gezicht kreeg........
    Toen Arend het lokaal uitliep,in zijn appel bijtend had Johan zich in snel het  toilet  verstopt.
    Nadat Arend door de voordeur naar buiten gegaan was glipte Johan het lokaal in en liep  met diezelfde grijns,die weinig goeds beloofde  naar het bureau en haalde het computerspel ook uit de la....
    "Wacht maar jochie...."
    Hij liep om zich heen kijkend naar  de jas van Arend,die op de gang hing en stopte het computerspelletje..in de binnenzak van de lange jas....
    Toen ging hij ook het plein op.......
    Hij zag Arend,Rebecca en Betsie een boek bewonderen,dat de jarige ook gekregen had en hij kon met moeite een lach onderdrukken.
    Later,na de pauze  terug in het lokaal,hield hij zich heel rustig.
    Zelfs tijdens het stillezen keek hij zg geinteresseerd in zijn boek.
    Zijn gedachten waren echter bij wat komen ging.......
    Toch lukte het hem nog om na het lezen even te lachen om een grapje van meester, ipv zoals gewoonlijk luid te gapen.
    Toen was het tijd om naar huis te gaan, iedereen legde het leesboek in de la onder de eigen tafel en Betsie liep naar meesters bureau en opende de la..........
    "Mmmm  meester..!"
    "Wat is er Elisabeth?"
    Mmmm  mm  mmijn  computerspelletje ....is weg!
    "Wat ? Kijk eens goed meisje!"
    Mmmmaa aa  rrr  echt mmm eester  weg!"
    Meester liep, wat verbaasd kijkend naar de la.........
    Inderdaad het computerspel lag er niet ....!
    Het was doodstil geworden in de klas..
    "Weet iemand hier iets van?"
    Iedereen keek stomverbaasd.
    Johan stak een vinger op.
    "Johan,heb jij?"
    "Nee meester maar.."
    "Wat maar?"
    "Nou meester ik weet het ook niet hoor,maar ik zag in de pauze Arend in het lokaal enne..."
    "Ben jij in het lokaal geweest,Arend.?"
    'Ja meester ik moest mijn appel pakken."
    "Nou ja,dat mag eigenlijk niet maar......verder niks ?"
    "Nee meester"
    "Nou meester,hij opende uw la een pakte dat spelletje en....."
    "Is dat zo Arend.."
    "Ik keek er alleen maar even naar!"
    "?"
    "Echt!"
    "Nou meester,ik weet het niet zeker hoor,maar,ik zag Arend toen naar de gang gaan,ik verstopte me snel in de wc's, maar ik zag nog net hoe Arend iets in zijn jas stopte..."
    "Dat is niet waar!          Je liegt!!
    Arend schreeuwde het uit...
    "Pak jij je jas eens Arend",zei meester Siebje met de meest dramatisch en ernstig mogelijke toon in zijn stem.
    "Snotver..dat ik nooit bij het toneel ben gegaan"dacht hij..
    Arend liep diep gebogen naar de gang.
    Hij wist dat hij niets verkeerds gedaan had maar hij vreesde plotseling het ergste...
    Hij voelde dat iedereen naar hem keek en hoorde nog hoe Johan hem toesiste "dief"..
    Toen hij zijn jas pakte wilde hij het liefst weg hollen.....
    "Nu wist hij ongeveer", dacht hij,"hoe Jezus zich gevoeld moet hebben toen Hij naar het kruis geleid werd..maar dat was toch met Pasen en het is nu bijna kerst..?
    Hij liep nog steeds diep voorovergebogen terug en gaf zonder op te kijken de jas aan meester.
    Meester Siebe nam de jas,voelde in  de zakken en had toen .............
    ..........daar lag...
    dat wat Siebje,Arend en de klas vreesden maar niet wilden denken,maar Johan al wist en U en ik......inderdaad daar lag dat computerspelletje.......
    Oooooooooooooooh " klonk het in koor.........
    "Meester ik heb dat niet gedaan,echt niet " riepSiebe wanhopig.
    "Oh Arend toch,hoe kon je?"fluisterde Rebecca,verbaasd.
    "Tja wat Arend niet kan he"grijnslachte Johan.
    "Maar"
    Arend draaide zich om zag de valskijkende Johan,de verwijtende blik van anderen,inclusief Rebecca en de tranen in de zachte ogen van Betsie.
    "Ik heb het niet gedaan.........echt niet"
    "Wat val jij me tegen Arend" zuchtte meester,"Dit had ik nooit verwacht"
    Ga nu,naar huis en zeg tegen je oma,dat ik haar straks wil spreken.
    "Ik heb het niet gedaan!"
    Arend krukte snikkend weg,als hij ooit gewild had dat hij kon rennen.........
    Hij voelde 28 paar ogen die hem verwijtend nakeken......waarvan 1 paar betraand.......



    Pauze



    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen)
    14-12-2006, 21:08 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    15-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ode aan advent
    Hij heette ad
    dat
    is
    wat
    ik nog
    weet
    van
    ad

    ach
    hij was
    niet veel
    onze ad
    van
    een beetje scheel
    tot en
    met
    een dikke neus
    en nek
    heus

     gek,
    elk gebrek
    was de zijne
    van  kleine
    tot grote pijne

    er
    was
    altijd
    wel wat
    met ad
    het hele jaar
    raar
    maar
    waar
    was hij  er niet
    stil verdriet


    MAAR !!!!!
    het eind van het jaar
    was ad weer daar
    klein
    maar fijn
    van
    kerstman
    tot dichter
    en verlichte
     kerst ster
    nooit ver
    meer
    ad
    was dan
    het ventje
    ad ventje

    gewoon
    een bijzonder
    wonder




    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-12-2006, 00:00 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 9
    Hoofdstuk 9

    U zult begrepen hebben beste lezer en lieve(re) lezeres,dat het gebeuren in het vorige hoofdstuk in het multi-culti kleurrijke klasje van meester Siebje nogal wat los had gemaakt.
    Er was dezelfde dag,direkt na schooltijd  nog een pittig gesprek geweest tussen meester en Metsje de oma van Arend.
    Zij reageerde stomverbaasd en hoewel Siebje met zijn jarenlange praktijkervaring wist dat ouders en grootouders bijna nooit zouden kunnen toegeven dat hun lieve(klein)kind ook maar iets verkeerds zou kunnen denken,laat staan doen,bevestigde dit gesprek zijn  twijfels.....over  het verhaal van Johan.
    Dat kwam ook omdat hij door zijn eigen afkomst uit een eenvoudig en arm milieu,waarbij hij ook altijd het kind van de rekening geweest was, eigenlijk automatisch een hekel had aan rijkeluiskinderen.
    Hij noemde die kinderen altijd "rijk en lui"...
    Hij wilde Arend graag het voordeel van zijn twijfel geven,maar hij wist haarscherp dat het een moeilijke situatie was.
    De meeste kinderen hadden zo bleek ook de dagen na dit incident hun mening over die "zo aardige en behulpzame" Arend drastisch veranderd......
    Dat kwam denk ik mede door de houding van  veel ouders.
    Die zagen het gebeuren rond dat computerspelletje vooral als diefstal,waarbij ze vlgs Siebje niet schenen te beseffen dat hun materiele rijkdom eigenlijk diefstal op grotere schaal was.
    Het had Siebje zelfs moeite gekost te de witteboordencriminelen er van te weerhouden de  politie in te schakelen...
    Het gevolg was wel dat de machtsverhoudingen in de klas nogal veranderd waren en dat dat Johan weer in ere werd hersteld als onbetwiste leider van de groep.
    Hij had dan wel en nog steeds,misschien zelfs nog meer dan voorheen, die blufferige,schreeuwerige en overheersende houding,die Siebes handen regelmatig deden jeuken,maar hij was tenminste geen dief he....
    Johan maakte dankbaar gebruik van zijn teruggekregen populariteit en deed er alles aan om Arend voorgoed uit te schakelen.
    Hij maakte elke keer,als hij de kans kreeg opmerkingen over computerspelletjes als "Ontmasker de boef "en noemde  Arend graag "ons kreupele klassediefje"..hoewel meester Sybrandus dit verboden had...
    Hij deed dat dus mede daarom vooral na schooltijd en hij had er zo  voor gezorgd dat Arend geen vrienden en  vriendinnen meer leek te hebben.
    Zelfs Betsie en Rebecca vroegen Arend nooit meer om bij hun thuis te komen spelen.
    Zo sjokte Arend elke dag eenzaam en alleen naar huis........"leefde Andre Hazes nog maar..die zou er een mooie smartlap over kunnen zingen..."
    Als hij dan naar huis krukkend,Harco,die terug was in het dorp, zag zitten op diens bankje.omringd door zijn hele huishouden en biervoorraad op het 5 mei plein besefte hij,dat hij Arend, waarschijnlijk ooit wel zo zou eindigen....
    Of er zou in het vervolg nog een groot kerstwonder moeten gebeuren........
    Maar,daar geloofde hij nog Harco al niet meer in..al kon die door de alcohol de problemen makkelijker even vergeten...net als Siebje thuis,na zijn tweede fles wijn....
    Maar die problemen kwamen altijd een dag later wel dubbelhard terug..

    Het zou eerst zelfs nog veel erger worden,volgende week.......

    Gelukkig was het nu eerst weekend.......


    Wordt vervolgd

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    15-12-2006, 17:10 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    16-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 10 intermez zootje
    Inderdaad hoofdstuk 10

    Weekend,dus niets over school te melden..............dus is dit hoofdstuk eigenlijk overbodig he.
    U kunt dit hoofdstuk dan ook gerust overslaan en maandag naar hoofdstuk 11 gaan.
    Ga toch eens wat nuttigs doen zeg!

    De meeste kinderen hebben zich zoals vaak dit weekend ook alleen maar verveeld en daardoor vervelend gedaan..
    Sommigen,zoals de tweeling,Rebecca en Johan  waren zaterochtend al vroeg met een flinke hoeveel geld,bij diverse sportclubs gedropt,waar ze elk weekend in wedstrijdverband actief waren tegen andere vervelende leeftijdsgenoten,die dat ook niet echt leuk vonden.
    De meeste ouders gebruikten de verdere dag om boodschappen te doen,te fitnessen,omdat dat zo hoorde en andere bezigheden,binnen of buiten met,met hun vaste of vrije relatie,al dan niet tegen betaling.
    Enkelen hadden omdat ze daarvoor zelf geen tijd hadden,opa en oma meegenomen en als supporters langs de lijn gezet,zodat die hun kleinkinderen ook nog eens zagen,uiteraard ook met wat zakgeld,voor de verdere dag.....Zij die dat konden betalen hadden zelfs daarvoor een au pair ingehuurd,want hun kinderen moesten geen aandacht te kort komen he....dat moesten andere ouders niet denken!

    Johan,anders altijd een fanatiek hockeyer speelde deze zaterdag bijna even druilerig als het weer.Dat kwam omdat hij de laatste dagen slecht geslapen had en raar gedroomd had over over een rappende Arend op krukken met een PC spelletje en een lezende Betsy met tranen in haar ogen.

    Het was Rebecca al opgevallen dat  Johan er al een paar dagen vermoeid uitzag en  ook onrustig was alsof hem iets dwars zat..
    Zij had hem al eens gevraagd of er iets was,maar hij had dat ontkend en gebromd dat hij hoofdpijn had.
    Zij voelde zich mede hierdoor en omdat dat zo bij tweelingen zo schijnt te zijn ook niet lekker.
    Er was iets dat voelde ze,maar ze wist niet wat ze begreep het niet.

    Iemand die het helemaal niet begreep was natuurlijk Betsie.
    Ze had Arend altijd vertrouwd zelfs nog meer dan Johan en toen hij die jas haalde wilde ze nog geloven dat het niet waar zou zijn,wat Johan zei....tot meester dat  spelletje uit de binenzak haalde.
     Haar kleine wereldje stortte in!
    Ze had eigenlijk nergens meer zin in.
    Ze wilde zaterdags ook niet meer mee met Rebecca en Johan naar hockey,want hoewel ze zelf niet speelde keek ze altijd  graag.

    Arend kon uiteraard niet aan sportactiviteiten deelnemen,maar hij had er deze dagen sowieso geen zin in andere kinderen tegen te komen....en omdat Betsie en Rebecca hem ook niet gevraagd hadden te komen spelen,was hij maar de alledaagse harde werkelijkheid ontvlucht door te gaan lezen.
    Zijn oma Metsje zat zoals altijd tegen het eind van december wat te mijmeren,over vroeger en nu.
    Hoe het leven haar en Arend niet altijd goedgezind scheen te zijn geweest.
    Bij haar was het ooit begonnen met een teleurstelling in de liefde,met als gevolg een verstandshuwelijk met een materieel, rijke maar gevoelsarme slager,die haar wel een kind had geschonken,maar weinig liefde.
    Toch deed zijn  te vroege,plotselinge overlijden haar meer verdriet dan velen dachten.
    Zij had haar dochter Alette met liefde opgevoed  tot een pienter sociaal voelend meisje,die na een studie als chirurg een bekwaam chirurge werd.
    Toen Alette trouwde met een psychiater en er snel een gezonde zoon Arend  werd geboren was Metsje een zeer trotse oma.
    Het geluk mocht echter niet lang duren..Tijdens een vakantie kreeg het nog jonge gezin een dramatisch ongeluk,waarbij Arend zijn ouders verloor en hij zelf voor altijd invalide werd.
    Dat had misschien voorkomen kunnen worden als er direct de juiste medische hulp aanwezig was geweest.
    Die was er niet in of bij dat kleine dorpje in Italie en Arend kwam als wees bij zijn oma terecht,die hem wel veel liefde kon geven,maar uiteraard geen geld had voor een dure medische ingreep,al was het daar toen waarschijnlijk ook al te laat voor.
    Omdat het wonen in het  grote oud herenhuis,waarin ooit de slagerij was geweest te duur werd,zeker omdat de regering nu bezuinigde en ze van een kleine uitkering moesten rondkomen waren ze naar het een kleiner plaatsje enkele kilometers verderop verhuisd.
    Misschien was het ook om te proberen oud verdriet enigzins te vergeten en nieuw geluk te vinden?
     Het leek er even op dat dat zou lukken,voor zover mogelijk.
    Tot Arend op een dag thuis kwam en vertelde van dat computerspelletje.....
    Hij had haar gezworen dat hij het niet gedaan had en zij geloofde hem.
    Helaas scheen zij de enige te zijn.
    Zo bracht ieder de zaterdag op verschillende wijze door,van lezend,sportend,vervelend,winkelend,spelend tot en met mijmerend.

    De zondag gingen zij die geloofden naar de kerk en zij die het wel geloofden sliepen uit en brachten de verdere dag in rust door.

    Meester Siebje had ook een rustig en redelijk geslaagd weekend.
    Hij was daar ook wel aan toe trouwens,zo midden in de drukte richting kerst.
    De kerstrapporten waren weer geschreven,meegegeven en zelfs met de meeste ouders besproken.
    Het schrijven was vlgs zij,die dat dachten te weten, tegenwoordig op computer veel eenvoudiger.
    Nou Siebje wist wel beter hoor...
    Er ging elk jaar wel wat mis met de PC en hem........
    Zo waren  dit jaar opeens alle al uitgewerkte  en in documenten opgeslagen rapporten plotseling spoorloos!!
    "Wel gloeiende snotverde snotver driedubbelepotjandorie hinnekont nog es an toe zeg............."
    Hij had uiteindelijk de vader van Stephen,aan wie hij eigenlijk een even gloeiende  hekel had als de zoon thuis moeten bellen om hulp.
    Natuurlijk nam dat jochie de hoorn op....
    Toen vader uiteindelijkbij de telefoon kwam  hem zo probeerde te instrueren en dat niet lukte voelde Siebje zich heel klein e onnozel worden.
    Uiteindelijk was Stephens vader,met dat akelige jochie,dat vals grijnsde gekomen en bleek het probleem,vlgs hem.......heel simpel....op te lossen.
    Hij wist toen hij de vader bedankte dat Stephen dit later in de klas nog vaak even zou zeggen.
     "Jammer dat onderwijzers niet meer mochten slaan"
    Hij was die nacht om twee uur klaargeweest....Hoewel klaar..het kostte hem nog een avond extra op school om alles na te kijken.
    Nou ja,dat viel op zich nog mee.
    Hij herinnerde zich hoe hij wel eens de dag voordat de kinderen de rapporten  uitgereikt kregen ontdekte dat hij bij  enkele kinderen de namen en prestaties door elkaar had gehaald....
    Dat was op zich niet zo'n probleem maar hij wist dat enkele ouders die rapporten echt goed zouden lezen!
    Het had hem een nacht doorwerken gekost en sindsdien had hij zich aangewend tijdens het rapport schrijven niet te drinken.
    Ook de besprekingen later met de ouders waren redelijk tot goed verlopen.Hij wist door jarenlange ervaring wel hou hij ouders toch tevreden naar huis moest laten gaan.
    Ach,hij was niet altijd helemaal eerlijk wist hij zelf best.maar moest hij dan in groep 8 voor het eerst de harde waarheid vertellen,alsof ze dat dan nog niet wisten?
    Hierna kon het wat werken betrof natuurlijk wat relaxter,zo richting kerst,maar juist dat maakte Siebje altijd onrustiger.
    De kinderen waren drukker door de kerstvoorbereidingen en minder te motiveren en het kostte Siebje soms zelfs moeite het dagelijks leeskwartiertje rustig te laten verlopen.
    Natuurlijk was het drama in de klas met het verdwenen computerspelletje ook niet bevorderlijk geweest voor een optimaal werk- en leerklimaat.
    Al met al merkte Siebje dat hij elk jaar meer en dit jaar nog meer last kreeg van najaarsmoeheid.
    Hij genoot dan ook,juist de decemberweken van de vrije weekenden.
    Vooral de vrijdagavond en de zaterdag met nog een vrije zondag in het vooruitzicht waren heerlijk als er tenminste geen verplichte verjaardagsvisites waren met rare tantes en valse nichten.
    Eigenlijk waren dat de momenten om zich in een cafe lekker te bevrolijken,wetende dat er nog een dag was om te herstellen.
    Siebje had het deze keer rustig gehouden en bracht de zondag wat hangerig,niks moetend door.

    Gek trouwens de enige die dat weekend nog wat scheen te werken was Harco.
    u was hem waarschijnlijk even vergeten,maar ik niet hoor!
     Hij had zaterdag,nou ja zaterdag,zaterdagochtend,of tenminste een deel van de ochtend gepost als kerstman,hoewel hij alleen zodanig herkenbaar was aan een rode muts,actievoerend en collecterend voor "de zwakkeren,de behoeftigen op UW 5 mei 1945 plein"
    Na een uur werken,had hij genoeg mensen overtuigd en geld verdiend om van de rest van het weekend  vrolijk te genieten.
    Hij merkte daarom die zondagavond niet dat het echt begon te vriezen...anders had hij zich wel gemeld bij de winternachtopvang.
    Eigenlijk best mooi dat het zo richting kerst wat ging winteren.
    Achteraf zou blijken dat dat ook prima past in het verhaal.......

    Wordt vervolgd..





    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    16-12-2006, 17:43 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    17-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kerstslimmerickje
    Jozef en Maria uit Isra el..
    waren een ongetrouwd st el
    In een stal kregen zij een vredes kind
    nog steeds overal bemind
    het staat beschreven in de bij bel



    Ook ik wordt nog steeds weer
    en meer
    door dat Wonder geraakt

    maar....
    heel raar...
    ik heb wel betere slimmericks gemaakt.

    maar
    ach
    mag ik
    't is
    zondag

    zo'n dag
    is
    rust

    dag

    hoor....
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    17-12-2006, 14:15 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    18-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 11
    Hoofdstuk 11

    Zo,dat schiet al lekker op he...
    Dat dacht Siebje,meester Sybrandus..dus ook ook...
    Hij wist dat dit weer zo'n rotweek zou worden,zoals elk jaar naar de kerstvakanie toe,met al die speciale activiteiten,van kerstspel,kerstdiner, met collegea,tja je familie kon je niet kiezen he maar je collegae dus eigenlijk ook niet,net als je klas trouwens,de kerstzangdienst en als dieptepunt de laatste dag waarop de kinderen vrij mochten spelen.....de hele dag...
    Het lukte hem zulke dagen zelfs niet,om zijn verplichte stilleeskwartiertje door te zetten.
    Maar goed vrijdagmiddag half vier,dan..was het vakantie !
    Twee weken,geen school,geen kinderen,geen ouders,geen collegae.......
    Maar dus eerst...... deze week overleven.
    Hij vroeg zich die ochtend tijdens het kwartiertje verplicht stillezen,dat hij ere met enige moeite en veel freigementen toch doorgedrukt had, af, of hij  deze week richting kerst,het feest van het Wonder,het Licht,de Vredesbrenger in een wereld vol oorlog en verdriet,  met de kinderen  nog aandacht moest schenken aan vrede en vergeving in de hun omgeving'thuis,op straat en school,mede in verband met de diefstal..van dat computerspelletje en de daardoor ontstane houding van de klas naar Arend toe.? 
    Maar Stephen en Johan,zouden als hij het ter sprake bracht,wist hij dit thuis wel weer vertellen en dan zou hij weer boze ouders  moeten uitleggen,dat dit toch ook een tijd voor vergeving was..
    Of zou hij het maar niet meer noemen en hopen dat het tijdens de vakantie,wel vergeten zou worden?
    Hij hoorde wat geroezemoes in de klas en keek verstoord op..
    "Meester het sneeuwt"
    "We krijgen een witte kerst meester !"
    "Fijn he meester!"
    "Ook dat nog...."
    Hij keek naar buiten en inderdaad het sneeuwde al weer.......
    Zoals het vannacht ook gesneeuwd had en gevroren.....er lag zelfs al een stevige laag ijs....
    Deskundigen kunnen dan wel beweren,dat er door de klimaatverandering nooit weer strenge winters zouden komen,daar trekt het weergoden zich niets van aan he,die gaan gewoon hun eigen gang,weer of geen weer.
    Hij had zelfs al op het nieuws gehoord dat in Friesland de elfstedenkoorts al weer was begonnen.
    Tja die Friezen ontdooien pas als het vriest, wist Siebje,want hij was er zelfs ook een.
    De kinderen vonden het uiteraard ook schitterend.
    Siebje dus niet.
    De kinderen zouden de komende dagen wel weer wel weer opgewonden worden en hopen dat ze ijsvrij zouden krijgen.
    Nou wat hem betreft kregen ze tot de kerst  ijsvrij...
    Kon hij eerder op vakantie,naar een warm land.
    Arend keek ook niet bepaald blij, naar buiten.
    Hij wist dat het naar huis gaan nu echt strompelen zou worden en niemand zou zo vermoedde hij, aanbieden hem met een slee te halen en brengen.
    Hij wilde dat trouwens ook niet,hij wilde beslist niet geholpen worden....
    Toen Betsie dan ook om half vier vroeg, of zij en Rebecca hem even naar huis moesten sleeen,weigerde hij nukkig.
    "Nee,ik red mezelf wel...."
    "Nou,zeg,ons diefje is wel weer dankbaar he."riep Johan op het besneeuwde plein."kom op jongens we gaan schaatsen,op het kanaal en daarna  tracteer ik op op chocolademelk,wie gaat mee ?"
    "Ja,ja leuk Johan!"
    "Ga je mee,Arend?",vroeg Betsie zachtjes........
    "Nee,ik heb geen zin!"
    Ach toe nou,ik kan ook niet schaatsen,maar kunnen toch kijken?"
    Nee!"
    "Ach laat hem toch Betsie,hij speelt liever met spelcomputers,he"
    Toen de kinderen huiswaarts renden om hun schaatsen te halen'krukte Arend eenzaam weg door de dwarrelende sneeuwvlokken.
    Mede daardoor zag hij niet hoe Betsie hem bedroefd nakeek.
    Hij wilde ...hij wist eigenlijk niet eens wat hij wilde ..


    Ik weet niet of u beste lezers,lieve lezeressen gemerkt heeft dat ik eigenlijk wat an het vertragen,uitmelken ben?
    Dat komt omdat ik dit verhaal naar kerstavond wil toeschrijven,dan moet alles gebeurd zijn en iedereen in feeststemming,om te vieren,dat er een wonder is gebeurd.
    Dat duurt  nog een klein weekje en ik moet dus nog wat dagen vullen. 
    Mijn vertragen heeft echter ook alles te maken met dat wat morgen gaat gebeuren. 
    Ik wilde dat vanmorgen nog eventjes uitstellen...


    Wordt vervolgd.......en hoe !
    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    18-12-2006, 16:45 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    19-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 12
    Hoofdstuk 12

    Het winterde 4 dagen lekker op z'n Hollands.
    Het lukte Gieten weer om de eerste schaatswedstrijden van de winter  te organiseren. 
    Er kwamen wel protesten uit andere dorpen,omdat er uit een koeling in een fabriek 's nachts ijsblokken zouden zijn gestort op de ijsbaan,maar in Gieten noemde men dat "zielige afgunst."
    In Friesland kwam het elfstedenbestuur weer bijeen,voor een besloten vergadering,al waren er wel livebeelden van de geheime bijeenkomst in het journaal.
    Dat leek trouwens meer op een beerenburg avondje..
    De diverse rayonhoofden instrueerden hun ijsmeesters om de komende dagen en nachten stand by te zijn.

    Heel  Nederland leek plotseling  te zijn omgetoverd tot een groot Anton Pieck achtig schilderij.

    Ook  de school van meester Sybrandus stond deze week in het teken van de plotselinge winter.
    Op het plein waren de kinderen uren lang druk met het namaken van een oud hollands dorpje in het wit..
    Er werden oliebollen en chocolademelk gemaakt en slee- en schaatswedstrijden georganiseerd.
    Siebje had het niet zo op die winterpret.
    Hij herinnerde zich dan altijd pijnlijk,hoe hij als kind mocht,nee moest schaatsen op Friese doorlopers.....terwijl de meeste kinderen  hoge noren hadden.
    Terwijl het hardstikke koud was,gingen die doorlopers steeds scheef en los onder zijn al verkleumde voeten staan.
    Dan moest hij dus stoppen,de wollen handschoenen uitwurmen en proberen de schaatsen weer recht onder zijn voeten te zetten en de riemen steviger vast te knopen.
    Hierna kon hij weet even verder strompelen,maar dan gleden de doorlopers weer onder zijn voeten vandaan.
    Hij kwam altijd thuis met ijskoude bevroren handen en voeten die echt op ijsklompen leken.
     Hij was dan ook blij,dat het die donderdag plotseling wat begon te dooien.

    Arend vond het trouwens ook prima.
    Hij kon zelf niet schaatsen en had ook geen zin te kijken.Hij had trouwens nergens zin in.

    Meester Sybrandus waarschuwde de kinderen 's middags nog dat ze nu niet meer op het ijs moesten gaan,voor hij ze liet gaan.
    Hij ging zelfs direkt na het stillezen,dat hij gewoon gehandhaafd had,juist nu even naast zijn bureau staan,zodat de klas wist dat hij iets belangrijks te vertellen had.
    "Als je nu op het ijs gaat,kun je er door zakken en onder het ijs glijden en dan kun je in het koude water weinig meer doen"zei hij ernstig
    "Spannend meester,"riep Johan.
    Siebje keek hem vernietigend aan en kon de opmerking,dat die waarschuwing,wat hem betreft niet voor Johan gold nog net inslikken. 
    Hij riep ze bij het weggaan om half vier,nog eens na voorzichtig te zijn.

    Arend ging zoals gewoonlijk direkt naar huis.
    Een paar kinderen gingen toch nog wat spelen bij de vijver en keken wat spijtig  het al  dun geworden ijs.
    De meesten durfden er niet op,omdat het gevaarlijk begon te kraken.
    Het waren eigenlijk alleen Stephen en Johan die onder luid gejuich van de anderen en gevaarlijk  gekreun over het meegolvende ijs  renden.
    Het leek of ze elkaar opjutten en beide niet bang wilden lijken.........voor elkaar...voor de toeschouwers.........voor zichzelf........?
    Toen de meesten al naar huis waren gegaan,wilde Johan nog een keer.......
    Hij nam een aanloopje en gleed met een duidelijk gevoel van trots over het ijs.........
    "Yeeeeaaah"
    Toen..."kraaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaak !!!!!!
    Het ijs brak onder zijn voeten.
    "OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOHHHHH
    Hij gleed in het plotselinge ontstane wak............
    Hij zocht houvast aan de ijsrand het ijs en voelde  het ijskoude water............
    "HEEEEEEEEEEEELLPP!!"
    Wat moeten we doen"? riep Rebecca...
    "IK BEN ZO KOUD!!"
    "Houd je vast,niet loslaten.."
    "O IK KAN NIET MEER!!"
    "Wij gaan hulp halen......."gilde Stephen"niet opgeven!"
    "MMM AAAA RRR  IK KAN NIET MEER !!
    "OH JOHAN.."
    "HELP IK VERDRINK!!"
    Toen hoorde hij een geluid wat hij wel kende....."tik,tik..slof,slof "
    Hij keek en zag :
    Arend !!!!!!!!!!
    Arend stokje...

    Wordt vervolgd

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    19-12-2006, 19:02 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    20-12-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Op weg naar het wonder kerstvervolgverhaal 13 om te denken....


    Hoofdstuk 13.........oei...

    Inderdaad was het Arend,die er aan kwam krukken...!!
    Hij moest van oma Metsje in het dorp nog even brood halen en kon zijn nieuwsgierigheid toen hij langs de vijver kwam  niet bedwingen.
    Hij was dus op veilige afstand achter wat bomen,even gaan kijken,naar wat hij nooit zou kunnen,spelen op het ijs..
    Plots hoorde hij een afgrijselijke gil,gevolgd door verward angstig geschreeuw.
    Toen hij dichterbij kwam zag hij Johan paniekerig spartelen in een wak.......
    Johan,die hem eerder die dag nog uitgescholden had.......
    Johan,die altijd zo stoer deed......
    Hij hoorde nu geen gescheld,geen stoere woorden... 
    Hij hoorde angst,huilen bijna en een schreeuw om hulp.........
    HEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEELLLLLPPPPPPPPP 
    Hij keek naar zijn plaageest,nu hulpeloos spartelend,zich wanhopend vastklemmend.......

    Hij wilde,dat hij nooit was gaan kijken en ik had dat ook graag gewild beste lezers,lieve lezeressen......
    Nu stond hij daar in diepe twijfel,zoals ik dat nu hier ook zit.....
    Een stemmetje,van een winterduiveltje,Thialf,fluisterde hem in,dat dit toch de verdiende straf was,voor dat joch,dat hem vals beschuldigd had en daarna bijna elke dag voortdurend gepest.?.
    Dat verwende ventje dat alles had en hem nu ook zijn vriendschappen had afgepakt.?
    "Nu kun je hem terug pakken Arend" hoorde hij.
    "Nu kun je vragen of hij geen computerspelletje wil lenen..."
    "Eigen schuld dikke bult."
    "Jij bent toch de stoere bink?"
    Hij bedacht dat hij nu eindelijk ook eens zou kunnen lachen.......sinds tijden....
    Hij zou die Johan die hem altijd Arend Stokje noemde nu eens daarmee om de oren kunen slaan.......
    "Wil jij mijn stokken even lenen?
    Toen hoorde hij een andere stem :"Is dit niet de tijd om vrede te maken...om elkaar te helpen...zelf een lichtje te zijn..geluk brengen.
    Hij dacht even na...haalde toen nukkig zijn schouders op.
    "Ach wat vrede maken..die Johan helpen,..zelf een lichtje zijn....anderen geluk brengen  ?"
    Zijn eigen leven was toch steeds oorlog geweest.....een leven in het donker....altijd pech.......?
    Wie had hem ooit geholpen?
    Eerst zijn beide ouders verloren,zelf kreupel geworden toen vals beschuldigd,gepest...
    Deze gedachten schoten heel snel door hem heen.......
    Hij wist dat hij nu een keuze moest maken....
    Zoals het hele leven uit keuzes maken bestaat..

    Ying  of  Yan
     +  of -
    pro of contra
    AJAX of Feijenoord
    Goed of kwaad..
    HET geloven  of het wel geloven...
    een tweede huis of tweede vriendin...
    gewenste vrienden of ongewenste vreemdelingen
    leven of dood
    enz of niet verder zo doorgaan..

    Dat mensen dat moeten is al moeilijk genoeg,maar dat zo'n kind al voor zulke beslissingen staat!
    En zoals Johan heel snel moet beslissen.....

    Ik weet het ook nog niet...wie ben ik dat ik hierover mag beslissen..nb.in hoofdstuk 13......

    ik wil er nog een nachtje over slapen......
    het duurt toch nog een paar dagen voor het kerst is dus...



    Wordt vervolgd


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-12-2006, 19:59 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.kolderrijmpje 25
    Flierefluiters
    vliegen
    en
    fluiten
    altijd buiten
    maar beminnen
    liever binnen
    omdat ze niet zo
    van
    de kussen
    van koude
    mussen
    houde

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-12-2006, 20:18 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ode aan de vleermuizen

    Vleermuizen houden duistere  feesten
    waarbij ze zomers als boze  geesten,
    enge beesten,
    grrrriezeligg feessssssten,
    zuipen als vliegende fladderende apen 
    en daarna hele winters slapen


    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    20-12-2006, 22:16 geschreven door age o o o
    Reacties (0)
    Archief per week
  • 12/03-18/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 01/01-07/01 2007
  • 18/12-24/12 2006
  • 11/12-17/12 2006
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek

    Blog als favoriet !
    bekijk het maar
    Een interessant adres?
    Dit is wat men noemt een vrije tekst : 

                                                             "Utferswanmuobarfoemoyijsto"
     
    Daar wilde ik het dan ook maar bij laten
    Ik hoop dat ik niemand gekwetst heb ?

    Hoewel............?

    Dan kan die gekwetste wat mij betreft ook  "de liophtderwsazotskijzels" krijgen 

    Lijkt mij wel duidelijk.

    Trouwens, een goed lezer heeft genoeg aan  

                "DE KIJZELS.." !!

                                                                

    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!