Kleine groene sabelsprinkhaan nieuw in Vlaanderen
De kleine groene sabelsprinkhaan, een broertje van de grote groene sabelsprinkhaan, is een nieuwe sprinkhaansoort voor Vlaanderen. De soort werd afgelopen zomer gehoord en gezien in Destelbergen en is volgens Natuurbericht.be allicht meegelift met vakantiegangers uit Frankrijk of Duitsland.
Eind juli werd een zingend mannetje gehoord in een tuin in Destelbergen, een maand later werd op ongeveer twee kilometer van deze locatie een tweede zingend mannetje aangetroffen dat zich schuilhield in de vegetatie van een droge greppel. "Het ontbreken van waarnemingen elders in Vlaanderen, op één onzekere waarneming in Limburg na, en het feit dat de soort geen goed vliegvermogen heeft, wijst erop dat deze dieren hier niet op eigen kracht zijn geraakt", aldus Marjan Speelmans van Saltabel, de sprinkhanenwerkgroep van Natuurpunt.
De grote groene sabelsprinkhaan is wellicht onze meest bekende sabelsprinkhaan, vooral door het achtergrondgeluid van de zingende mannetjes. Alhoewel voor het ongeoefende oog de grote en de kleine groene sabelsprinkhaan sterk op elkaar lijken, zijn ze relatief makkelijk te onderscheiden. "De kleine groene sabelsprinkhaan heeft kortere vleugels in vergelijking met die van zijn grote broer, waar de voorvleugels tot ver voorbij de achterknie reiken." Bijkomend determinatiekenmerk is het ratelachtige tot zoemende geluid van zingende mannetjes.
Het verspreidingsgebied in Europa strekt zich uit ten oosten van de lijn Bremen-Frankfurt tot voorbij de Oeral, tussen 40 en 60 graden noorderbreedte. De soort werd in het meest zuidelijke gedeelte van Wallonië, in de valleigebieden van de Lesse, Lomme, Semois en hun zijbeken, voor het eerst in de jaren 80 opgemerkt, maar populaties blijven er geïsoleerd. (br.hln)
|
