Vrees wordt waarheid: olie richt drama aan onder water

Een paar weken geleden trokken onafhankelijke wetenschappers voor het eerst aan de alarmbel. Ze hadden oliepluimen onder water vastgesteld. Volgens BP was er helemaal niets aan de hand en onlangs liet CEO Tony Hayward nog weten dat er helemaal geen oliepluimen zijn, de wetenschappers nog net niet beschuldigend van incompetentie.

De wetenschappers vreesden dat de oliepluimen die zich onder water verspreiden, een gevolg waren van chemische stoffen die BP gebruikte in een poging om het lek te dichten. De geruchten werden toen nog van tafel geveegd, aangezien dat momenteel niet onze grootste zorg is. Ook Jane Lubchenko, een gerespecteerd oceanografe die Obama aan de leiding plaatste van het NOAA (National Oceanic and Atmospheric Administration), zei dat er geen oliepluimen waren. Tot ze vorige week toch toegaf dat de olie zich ook onder water verspreidt.

Intussen beginnen steeds meer stemmen de geruchten te bevestigen. Wat aanvankelijk een gewone, ernstige olielek bleek, is in een ramp zonder voorgaande veranderd. Vorige week plaatste BP een koepel over het lek, maar zelfs dan zal de olieramp nog dramatischer worden. Niet alleen werden de kwetsbare kusten getroffen, de olie richt ook schade aan diep in de oceaan, op plaatsen die nog nauwelijks onderzocht zijn.

"Ik ben eigenlijk niet bang van de olie op het wateroppervlak", zegt chemicus Ed Overton van Louisiane State University. "De olie zal ernstige schade aanrichten - zoals erosie en dode vogels en schildpadden. Maar dat wisten we al. Ik maak me vooral zorgen over de dingen die we niet kunnen zien." Overton vraagt zich af wat er bijvoorbeeld zal gebeuren als de kwallen uitgeroeid worden. "We kennen hun rol in het milieu niet precies. Maar Moeder Aarde heeft ze er voor een reden gezet."

Het is volgens de wetenschappers een mythe dat olie alleen naar het oppervlak gaat drijven. Door de stoffen waarmee de olie gemengd wordt, breekt de olie af en de pluimen worden door stromingen meegevoerd. Dat terwijl BP-topman Hayward blijft herhalen dat "olie drijft". De vastgestelde oliepluimen zouden alvast kilometers lang zijn.

Sommige schildpadden en potvissen zwemmen heel diep en zullen een gemakkelijk slachtoffer zijn voor de olie. De dieren zijn niet in staat om de oliepluimen als iets gevaarlijk te herkennen. Ook plankton, de basis van de voedselketen, is in gevaar. De zwarte pelikanen die we dagelijks op beelden zien, zijn dus nog niets vergeleken met wat er in de wereld onder water staat te gebeuren. (gb)