Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
30-11-2006
Zutabe nr. 111
ETA ampara el rebrote de la violencia callejera en
su último boletín interno
Documento al que ha tenido acceso la Cadena SER
29-11-2006 CADENA
SER
In het meest recente bulletin Zutabe nr. 111, een interne
brochure van ETA, kondigt ETA aan dat er nog meer straatgeweld (Kale Borroka)
zal komen als de huidige situatie niet verandert. ETA beschouwt de daden van
Kale Borroka als een logisch antwoord op de gerechtelijke en politionele
aanvallen op de abertzales. Het document is in handen gekomen van Cadena
SER, die er de nodige aandacht aan besteed.
Er wordt ook een oproep gelanceerd naar Batasuna, waarbij de
politieke partij gewezen wordt op de uitdaging om deel te nemen aan de komende
verkiezingen, zowel gemeentelijk als autonoom, en ook bij de president- en
wetgevende verkiezingen in Frankrijk.
Er wordt ook een oproep gelanceerd naar Frankrijk, om de
juridische schijnprocessen voor uitzonderingsrechtbanken te stoppen.
Er wordt een verwittiging gestuurd naar de Franse media die
de bevolking opzet tegen ETA.
De Guardia Civil arresteerde in Pamplona twee
personen die ervan beschuldigd worden hulp te hebben geboden bij de vlucht van
Jorge Olaiz. Hoewel Olaiz incomunicado bij de Guardia Civil zit, zonder
assistentie van een advocaat, zijn er in de krant Diario de Navarra toch
delen verschenen van de verklaringen die inmiddels uit hem geslagen werden. Zo
zou hij gezegd hebben dat hij van plan was geweest een aantal personen te
ontmoeten. Hij zou zelfs hun namen genoemd hebben. En toen werden er maar
meteen twee daarvan opgepakt, die dan op hun beurt weer namen gaan noemen.
Enzovoorts, enzovoorts
Dat de streek volledig uitgekamd wordt maakt
duidelijk dat de overigen niet gevonden worden.
Magistraat Guillermo Ruiz Polanco zou de periode van
afzondering met 48 uur verlengd hebben. Zouden de gevolgen (littekens) van de
ondervraging eerst moeten geheeld (weggewerkt) worden? Dit alles wordt
toegejuicht door de Navarrees-Spaanse fascisten en met hun stilzwijgen
toegedekt door PNV en EA die in Baskenland aan de macht zijn
Het rommelt al geruime tijd in de huishoudens van de PP en
PSOE. De politieke minnaars van weleer, gezamenlijk in de strijd tegen ETA, gunnen
elkaar het licht in de ogen niet meer. Ze gooien niet met huisgerief naar
elkaar, maar met verwijten en uiteindelijk met videos.
Een paar maanden terug bestookte de PP de PSOE met een video
waarin zij de PSOE beschuldigden van toegevingen te doen aan ETA.
Op maandag, 27 november 2006, was het dan de beurt aan de PSOE om er de PP van
langs te geven. Op de iPSOEtv, internettelevisie van de PSOE werden beelden getoond van Aznar die bij
de wapenstilstand van 1998-1999 precies hetzelfde deed als wat de PSOE nu doet,
en zelfs nog meer. Om 18.00 u, drie uren na de start van de video op het net,
waren al 50.000 bezoekers genoteerd. De PP is woest en spreekt van een
bofetada, een kaakslag.
Batasuna, bij monde van Arnaldo Otegi, is verontwaardigd dat met het
verspreiden van die video, de PSOE er prat op gaat dat ze nu minder doet dan
wat Aznar deed in 1998-1999. Otegi is van oordeel dat dit één van de knelpunten
is waarom het vredesproces zich in een crisis bevindt. De enige bedoeling van
de PSOE blijkt te zijn de gunstige electorale positie waarin ze zich nu
bevindt, te consolideren. Hij hoopt wel dat iedereen zijn verantwoordelijkheid
zal opnemen om de huidige verontrustende situatie te overstijgen.
Via het internet
wordt door een zichzelf zo noemende de gewapende anti-terroristische bende BAAT informatie verstrekt
over Baskische nationalisten. EA vraagt via Begoña Lasagabaster aan Aznar of
hij deze webpagina kent en wat hij er
tegen gaat ondernemen.
www.8ung.at/antiborroka
(Let op 8ung en lees Achtung! Intussen verwijderd van het net)
De informatie is
vaak erg volledig: Nr. identiteitskaart, nummerplaat en de ouderdom van het
model auto, GSM-nummer, evenals dingen als neemt deel aan tegenmanifestaties
van ETA (terwijl ETA toch geen manifestaties inricht).
Er staan ook leden
van EA en PNV op de lijst.
29 november 2004
Vandaag daalde ex-president
naast God, José Maria Aznar nog eens ter aarde neder. In Madrid verscheen hij
voor de speciale commissie die de aanslag moet onderzoeken van de
Moslimterroristen op 11 maart in Madrid. Hij was vergezeld van bijna alle kornuiten
die samen met hem de laatste regering vormden. Buiten stonden tegenstanders, voornamelijk
familieleden van slachtoffers maar er waren ook supporters. Ze waren met 100!
De tijden dat Franco aan Madrid een halve dag vrij gaf om hem spontaan op
straat te komen steunen, is duidelijk
voorbij! Er was een rechtstreekse Tv-uitzending.
Aznar hield eerst een lezing van 16 kantjes A4
en daarin bleef hij verder toeteren dat ETA er zeker mee te maken had. Daarna
werd hem het leven erg zuur gemaakt door een parlementariër van de Catalaanse
Republikeinen.
In heel het betoog van
Aznar klonk zijn obsessie door tegen het Baskische nationalisme en
onafhankelijkheidstreven en zijn ziekelijke vijandigheid tegen de
sociaalcommunisten, evenals tegen de communicatiemedia die hij niet onder
controle kreeg.
Het enige nieuwe punt kwam
van de sympathieke PNVer, Emilio Olabarria die wist te vertellen dat de Spaanse
strijdkrachten om 11 uur s morgens al in contact traden met de Baskische
politie en waaruit duidelijk bleek dat er op dat ogenblijk al weinig twijfel
was over het daderschap, daar waar de PP de hele verdere dag de aanslag in de
schoenen van ETA bleef schuiven.
Er is al een paar weken hoogspanning tussen de Rechterlijke Macht en de
Uitvoerende Macht in Baskenland, tussen de
TSJPV-Tribunal Superior de Justicia del País Vasco en de Regering
van de Baskische Autonome Gemeenschap.
Wat is er gaande?
De Tribunal
Superior de Justicia del País Vasco wil de Lehendakari, de president van de
Baskische regering, dagvaarden omdat hij, als staatshoofd een bijeenkomst gehad heeft met leden van de politieke groep Batasuna. Dit is een precedent dat nergens in de
wereld vertoond werd.
Stel u voor: de hoogste Baskische politieke leider moet
voor de rechtbank verschijnen, enkel en alleen omdat hij aan politiek doet!
Is het dan
verwonderlijk dat er aan de onpartijdigheid van de justitie getwijfeld wordt?
Is het dan verwonderlijk dat velen menen dat de justitie in dienst staat van de
fascistische PP? Politieke benoemingen, weet u wel?
Het anti-terrorismepact tussen PP en PSOE
werkt aan een project om de staatssubsidie die elke partij krijgt, afhankelijk
van het aantal kiezers, niet meer toe te kennen aan de abertzalepartij
Batasuna. EH-Euskal Herrirarrok eist een achterstallige som op van ca. 1.000
miljoen pesetas.
Dit is,
volgens Batasunakopstukken, Arnaldo
Otegi en Joseba Permach, enkel mogelijk in Spanje en in Turkije.
ETA zegt het
eenzijdig uitgeroepen bestandop dat ze 14 maanden eerder,
september 1998, hadden afgeroepen, omdat: Spanje en Frankrijk verder gaan met
hun heerschappij, hun bezetting en hun repressieve aanvallen.
27 november 2003
De Guardia Civil
heeft een nieuwe webpagina over terrorisme. Enkele uren vóór ze openbaar werd is er een
belangrijke wijziging doorgevoerd. In eerste instantie stonden Joxean Lasa en Joxi Zabala, evenals MikelGoikoetxea en Bixente
Perurena, Eugenio Gutiérrez
Salazar en nog 23 anderen op de lijst van slachtoffers van terroristische activiteiten van GAL. Nu verdwenen die namen plots! Juan Carlos
García Goena wordt ook niet meer als laatste slachtoffer genoemd, maar wel
Cardosa Morale, de postbode die het leven verloor toen op 24 juli 1987 het
pakje bestemd voor een militant van Herri Batasuna tot ontploffing kwam.
De directie van de paramilitaire Guardia Civil
zegt tot de schrapping te zijn overgegaan om verwarring te vermijden. Nu blijven enkel slachtofferleden van de Guardia Civil over. De directeur generaal van het militaire instituut, Santiago López Valdivielso, sprak van een zware vergissing.
De lijst slachtoffers
van het terrorisme van ETA en het terrorisme
van Grapo bleef wél op de pagina.
Voor één keer heeft de Guardia Civil gelijk. Lasa en
Zabala kwamen niet om
het leven door een terroristische aanslag, ze werden in Bayonne ontvoerd en in
San Sebastiàn, in een villa van de
Spaanse Regering, doodgefolterd
door de Guardia Civil zélf. De militaire bevelhebber van de kazerne
van Intxaurrondo (San Sebastiàn) Galindo kwam tijdens de
foltersessies op bezoek en werd, evenals twee lagere bevelhebbers, hier trouwens voor veroordeeld tot 80 jaar
gevangenschap!
Gisteren, 25 november 2006, is
AVT-Asociación de Víctimas del Terrorismo, het PP aanhangsel dat slachtoffers
recupereert weer eens op straat gekomen in Madrid.
De regering van de Autonome
Gemeenschap Madrid, in handen van de PP, sprak van 1.300.000 manifestanten. Een
afvaardiging van de Spaanse regering sprak van 129.715 betogers.
Onder het motto Overgave? Niet in mij naam!, werd de betoging geopend door de
PP-gladiatoren Aznar, Mariano Rajoy, Angel Acebes, Eduardo Zaplana, Esperanza Agirre, Alberto Ruiz-Gallardón, María San Gil, Carmelo Barrio, Antonio Basagoiti en nog een paar andere
verzuurden. Zeg maar de nakomelingen van het Francoterrorisme (waar blijkbaar
geen slachtoffers waren).
Op 26 november 1985 werd Mikel Zabalza, samen
met zijn vriendin en enkele vrienden, opgepakt in Donostia waar hij
buschauffeur was. Hij werd in de kazerne van Donostia ondervraagd en zijn vrienden hoorden hem schreeuwen van de pijn. Zijn
vriendin ving nog een glimp van hem op en merkte daarbij dat hij in erg slechte
toestand verkeerde.
Dan wordt er niets meer van hem gehoord. Als
door de Guardia Civil bekend wordt gemaakt dat Mikel Zabalza aan de dam van de
elektriciteitscentrale in Endarlatsa,
in de grensrivier Bidasoa zou gesprongen zijn, met de handen geboeid op de rug,
om op die manier te vluchten, stijgt de onrust bij familieleden en
vrienden. Zabalza kon niet zwemmen!
Het Rode Kruis begint tevergeefs het hele stuwmeertje af te duiken. Enkele
dagen later vindt de politie hem in het
(stilstaande) water op een plaats die eerder volledig doorzocht werd. Als blijkt dat het water in de longen 10 keer
erger vervuild is dan het water in de rivier wordt alles duidelijk: Zabalza
werd dood gefolterd!
In het dorpje Orbaizeta, in het groene deel van
Navarra, waar hij vandaan kwam, werd een pleintje naar hem genoemd. De
grafsteen op het kerkhof staat er al jaren scheefgezakt bij.
Staatsterrorisme is terrorisme dat wordt beschouwd als terrorisme dat
uitgevoerd of gesteund wordt door een staat. Zoals terrorisme in het algemeen,
gaat het over moedwillige aanvallen op burgers, met als doel het bereiken van
een politiek doel. Zoals het gebruik van het woord 'terrorisme' al
controversieel is, is het woord 'staatsterrorisme' nog controversiëler. De staat
overschrijdt hier de grenzen van democratie.
Wij herinneren ons nog allemaal levendig de Dwaze moeders van de Plaza de
Mayo in Argentinië. Maar herinneren wij ons de Baskische moeders, als we er al
weet van hebben? Want, inderdaad ook Spanje stuurde zijn doodseskaders uit in
de Guerra Sucia, de vuile oorlog van het Spaanse staatsterrorisme. Klik hier voor een
grondige bijdrage.
Op 25.11.2004 kwam Batasuna haar
initiatief Oarain Herria, Orain Bakea in Brussel voorstellen aan politici van
verschillende Europese volkeren. Dit gebeurde door Koldo Gorostiaga, euro-parlementair voor de
radicale partij Batasuna (tot op het ogenblik dat deze buiten de wet werd
gesteld). Gorostiaga verklaarde achteraf dat alle parlementariërs positief gereageerd hadden, met uitzondering van
PP-leden en politici van de Franse UMP (Union pour un Mouvement Populaire, de
partij van Nicolas Sarkozy).
Gorostiaga riep iedereen op om iets te doen ten
voordele van een politieke oplossing van het conflict. Het vredesvoorstel van Lizarra-Garazi kende niet de gewenste goede
afloop en dat was deels te wijten aan de houding van de EU. De EU dacht dat het
een binnenlandse aangelegenheid van een lidstaat gold en dat daarom niet
ingegrepen moest worden. In de Ierse kwestie kreeg het vredesproces de steun
van de Verenigde Staten en president
Bill Clinton en van president Jacques Delors. We vragen dan ook dezelfde
houding van de Europese instellingen. We staan er nu slechter voor dan in 1998.
Het journaille van de PP-krant ABC heeft weer gescoord. De
Guardia Civil zou over een lijst beschikken met 700 namen van een nieuwe ETA,
en dit ondanks de pogingen van ETA-kopman Txeroki om zijn militair apparaat
en commandos zo geheim mogelijk te houden. De nieuwe ETA zou teruggrijpen naar
de gewapende strijd als het vredesproces zou mislukken.
Inlichtingendiensten zouden geïnfiltreerd zijn bij de
herdenkingsplechtigheid Gudari Eguna.
Op zaterdag, 23 september 2006, werd de Gudari Eguna, de
dag van de Baskische Soldaat gevierd. Het is eigenlijk geen viering, maar een
herdenking van alle gudaris die in de strijd voor een onafhankelijk Euskal
Herria hun bloed hebben gegeven. Dat zijn er intussen 218. Op een bepaald
ogenblik stapten 3 Etarras uit de bossen om een nieuw communiqué voor te lezen.
Na voorlezing werden een aantal schoten in de lucht gelost.
Volgens ABC zouden de infiltranten de namen van 700
aanwezigen hebben kunnen bemachtigen (hoe, werd er niet bijgezegd, wel dat die
700 als de meest radicalen mogen beschouwd worden). Het feit dat de herdenking
in Oiartzun werd gehouden (een Batasuna-bolwerk) is voor het PP-journaille het
ultieme bewijs.
Momenteel
zijn er ongeveer 146 gevangenen die lijden aan een of andere vorm van een
fysisch of psychisch ziektebeeld. Het merendeel van de ziektesymptomen zijn: ademhalingsproblemen
en hyperventilatie, verstoorde bloedcirculatie en aantasting van het
beendergestel. Van de 146 lijden er 6 aan een ernstige en ongeneeslijke ziekte.
Volgens artikel 92 van het Strafwetboek moeten zij vrijgelaten worden: presos
deben ser puestos en libertad en caso de enfermedad grave ( gevangenen moeten
in vrijheid gesteld worden in geval van ernstige ziekte )
Dit gebeurt niet!
Daarenboven
is er een gebrek aan sanitaire voorzieningen, weinig beroepseer van
ongeïnteresseerde gevangenisdokters, de onmogelijkheid om een vertrouwensarts
te raadplegen of een tweede opinie te vragen, geen adequate opvolging van de
pathologie, geen aangepaste verzorging van de ziekte, kortom een
weerzinwekkende belevenis voor de zwaar zieken.
Marilo
Gorostiaga. 50 jaar, in 2006 reeds 12 jaar cel
In mei 2005 werd borstkanker vastgesteld. In
juli 2005 werd een gedeeltelijke mastectomie uitgevoerd en in augustus
2005 is de chemotherapiekuur begonnen. In februari 2006 werden twee myomen
(vleesbomen) gevonden in de baarmoeder. Zij is diabetica en lijdt aan
hypertensie.
Jon
Agirre Agiriano. 64 jaar, in 2006 reeds 25 jaar cel
Lijdt aan artrose en beschadigde heupen. In
2005 werd een heupprothese (rechts) ingepland. Een paar maanden later de andere
kant. Hij heeft ook een discale hernia
en diabetes. Bijziendheid op beide ogen, hypercholesterol, riskeert een infarct
aan de hartspier en heeft de ziekte van Dupuytren.
Jon
Ioseba Rego Vidal. 67 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel
Suikerziekte
en hypertensie. Gezichtsverlies op beide ogen en gehoorverlies op beide oren.
Hypertrofie van de prostaat en ernstig gebrek aan vitamine B12. Op 13 en 15
november 2005 wordt hij geveld door een trombose (kan zich niet meer bewegen en
verliest het volledige gezicht gedurende 10 minuten). Bij de overbrenging naar
het ziekenhuis wordt hij constant vernederd en geprovoceerd. Via de
spoedgevallen en de dagkliniek Neurologie en constant bewaakt door 6 agenten,
wordt hij na 24 uur terug opgesloten.
Verschrikkelijke
diagnose: Colitis ulcerosa. Ondergaat een colectomie en
een ileostomie (wegsnijden van gedeelten van de dikke darm,colectomie, en van
de dunne darm, ileostomie, als gevolg van darmkanker). In 2003 nieuwe ingreep:
weghalen dikke darm.
Hij lijdt ook aan chronische ontstekingen van de gewrichten, aan herhaalde
koortsaanvallen, onnatuurlijk gewichtsverlies en kan zich nauwelijks nog
bewegen. Maar hij moet blijven rotten in zijn cel.
Josu
Uribetxebarria. 50 jaar, in 2006 reeds 11 jaar cel
In
2005 werd de linkernier weggehaald als gevolg van een tumor. Moet nu voor de
rest van zijn leven (in de gevangenis?) een behandeling volgen.
Ioseba
Foruria. 56 jaar, na uitlevering door Venezuela reeds 3 jaar cel in 2006
In 2004 werd
carcinomaurotelie (een carcinoom, kankergezwel in de blaas) ontdekt. Dit type
van kanker vereist een strikte opvolging en bewaking, omdat het risico op
uitbreiding constant aanwezig is. Volgens de magistraten die moeten oordelen
over artikel 92 van het Strafwetboek is de gevangenis de ideale plaats voor
opvolging en bewaking, en zijn de cipiers de beste verplegers.
Superrechter Garzón
zorgt voor de totale waanzin door het onderwijsplatform AEK- Alfabetatze
Euskalduntze Koordinakundea te criminaliseren. Er worden 19 personen
gearresteerd, waaronder er 14 tot AEK horen.
AEK ontvangt
meteen morele steunbetuigingen uit vrijwel heel Spanje en alle Europese landen,
maar eveneens uit Latijns Amerika. Zelf beweert AEK dat een aantal arrestanten
nooit tot hun platform behoorden of er reeds lang geleden uitgestapt zijn. Hun
relatie met EGIN is dezelfde als die met alle andere persorganen. En met ETA
hebben ze nooit een relatie gehad.
23 november 2002
De PNV-krant, Deia,
schrijft een editoriaal onder de titel nationaal katholicisme, naar aanleiding van het Herderlijk Schrijven van het Spaanse episcopaat
over het terrorisme. Van de 63 leden van de Bisschoppenconferentie stemden 8
leden tegen en 5 anderen onthielden zich. Bij zijn aankomst op de assemblee van
de Bisschoppenconferentie, enkele dagen geleden, verklaarde Monseñor Setién, de bisschop emeritus van Donostia, niets te weten van een
document over terrorisme. Dit werd geïnterpelleerd als een bewijs van zijn
woede, omdat geen enkele Baskische prelaat vooraf geconsulteerd werd aangaande
de tekst!
En
dan de belangrijkste stukken uit de tekst:
Neen
aan het recht op zelfbestuur
Indien bepaalde
naties of nationale realiteiten zich wettelijk verbonden voelen via
historische, familiale, religieuze, culturele of politieke banden binnen
eenzelfde Staat wil dit niet zeggen dat deze naties het recht hebben op een
soevereiniteit.
Geen
zelfbeslissing
De naties op
zichzelf hebben helemaal niet het recht over hun eigen lot te beslissen. Het is moreel onacceptabel dat naties
unilateraal over een eigen bestuur menen te mogen beschikken of zelfbestuur
vorderen.
"Het terrorisme is
een zondige structuur."
ETA-gevangenen
mogen niet ideologisch 'gepolitiseerd' worden. (Laat ze dus maar stikken!)
Iñaki Anasegasti,
PNV-woordvoerder in het Congres zegt dat de tekst stinkt naar grondwettelijk patriottisme.
Hij herinnert eraan dat de Spaanse Kerk nooit de staatsgreep van Franco heeft
veroordeeld. Ze moeten ons geen les in ethiek geven.
Gara eindigt zijn
editoriaal met de zin: De Spaanse Kerk heeft van de Spaanse eenheid een morele
waarde gemaakt. De Baskische katholieken hebben nu het woord.
Gisteren, 21 november 2006, was het de eerste
verjaardag van het macroproces 18/98. Al een jaar lang sleept dat proces zich
nu voort. Het is een proces tegen het Baskisch nationalisme en daar waar de
persbelangstelling vorig jaar overweldigend was, is er nu bijna geen sprake
meer van enige interesse. Dit proces maakt de Spaanse Staat en de Spaanse
Justitie belachelijk. Ontelbare incidenten hebben het verloop verstoord:
documenten met bewijslast die niet teruggevonden werden, problemen met
vertalertolken, opschortingen van zittingen tot 45 maal toe, rechten van de
verdediging die met de voeten getreden werden, tegenstrijdige verklaringen van
politiebeambten, beklaagden die altijd aanwezig moesten zijn ook als hun zaak
niet op de rol stond, beslissingen van het Hof die vorige beslissingen
volstrekt tegenspraken en een voorzitster, Angela Murillo, die niet tegen haar
taak opgewassen en zelfs vooringenomen is. Dit proces is een aanfluiting van
alle beginselen van een rechtspraak. Maar wie maalt daarom, het zijn toch maar
Basken die terechtstaan
In tegenstelling tot andere plaatsen, waar
duizenden vrouwen haast in katzwijm vallen, brengt het bezoek van kroonprins
Felipe de Borbón y Grecia, aan het museum San Telmo in Donostia-San Sebastiàn amper 200 belangstellenden op de been.
En dan waren er daaronder ook nog onverlaten die riepen dat hij niet in zijn land was Monarkia kanpora! Monarchie
oprotten! Vooraf had de Ertzaintza de vuilbakken en containers verzegeld. Burgemeester Odón Elorza
had de leden van Izquierda Unida-Verenigd Links bevolen de republikeinse vlag
van het balkon van hun bureau op het stadhuis te strijken. (niet met een strijkijzer!).
22 november 2004
Bij de laatste arrestatiegolf en de daarbij
horende isolatie werden opnieuw ondervragingsmethoden gebruikt die
hemeltergend zijn. De klachten van foltering waren dan ook legio. De Spaanse onderzoeksjournalistiek verzwijgt wel
de folteringen, maar niet de gevolgen ervan. Zo werd er gemeld dat de arrestanten bijna alle aanslagen bekend hadden
die tot op dat ogenblik niet opgelost waren (La Razón: De
politie onderzoekt of één der arrestanten acht moorden pleegde. El Mundo: De
politie gelooft dat de laatste arrestanten deelnamen aan negen moorden.)
Ibon Urrestarazu
verklaarde achteraf dat hij zó erg was toegetakeld dat hij zelfs de
verantwoordelijkheid van de dood van Manolete op zich had willen nemen. (Manolete was een legendarisch
torero die in augustus 1947 op de horens werd genomen en overleed.) Ten gevolge
van de bekentenissen van Urrestarazu werden dan twee anderen opgepakt wegens
lidmaatschap (volgens de pers) van het ETA-commando Urbasa. Zij werden
vrijgelaten zonder voor de onderzoeksrechter te verschijnen, wegens geen bewijs.
Daarop werd Urrestarazu door Baltasar
Garzón beschuldigd van een
delict van valselijke beschuldiging.
Het cynisme in de hoogste graad.
Eerder dit jaar
kwamen, na méér dan 2 jaar in de gevangenis te hebben gezeten, vier jongeren uit Pamplona vrij die zichzelf,
na foltering, beschuldigd hadden van aanslagen die ze niet gepleegd hadden! De steeds zo geroemde samenwerking
tussen de beide bezettende staten, Spanje en Frankrijk, had niet eens
doorgegeven dat de werkelijke dader reeds lang in een Franse cel zat!
Dezelfde Spaanse pers haalt dan wél
hun grootste lettertype boven om aan te klagen dat in Eibar onder de auto van
het socialistisch raadslid, José Luis Vallés, een namaakbom geplaatst werd.
Vorige maand, begin oktober 2006,
stond magistraat Garzón opnieuw in de kijker, maar ditmaal niet zoals hij het
gewenst had.
Na de aanslagen van 11 maart in
Madrid wilde het Regime Aznar het daderschap in de schoenen van ETA schuiven,
zelfs toen al lang duidelijk was dat de Baskische Organisatie niets met de zaak
te maken had. De PP beoogde er twee dingen mee: de verkiezingen van enkele
dagen later winnen om nadien definitief af te rekenen met het Baskische
nationalisme.
Magistraat Baltasar Garzón zette
zich aan het onderzoek van de bewijslast tegen ETA. In oktober 2006 beschuldigde Garzón drie
deskundigen in de Zaak van een delict van vervalsing. Zo vervalsten ze
documenten van een onderzoek aangaande de vondst van boorzuur, een substantie
die eerder in 2001 bij ETA gevonden werd. Dit moest het bewijs zijn waarmee ze
ETA wilden linken aan de Al Qaeda-aanslagen in Madrid. De deskundigen waren hogere politiebeambten:
Isabel López, Pedro Manrique en Manuel Escribano.
Garzón die zoveel diensten aan het Vaderland
bewees kwam meteen in het foute kamp terecht.
In El Mundo van 3 oktober 2006, kreeg hij de
Spaanse hyenas over zich heen, met name in het artikel van El Mundo waarin
María Peral titelde: mise-en-scène van Garzón om de experts van justitie te
criminaliseren.
In het hoofdartikel van die dag wordt Garzón
nog eens extra door de mangel gehaald omdat hij op dat ogenblik naar Colombia
gereisd was. Hoewel de agenda van
Magistraat overvol was met zaken over ETA, drugs en Islamterrorisme, trekt hij
toch voor vier dagen naar Zuid - Amerika om er het ster-zijn te cultiveren.
Op 5 oktober 2006 beschuldigde volksvertegenwoordiger
Jaime Ignacio Del Burgo van de UPN (PP-Navarra) de gevallen sterrenmagistraat
ervan de politiek van de PSOE te
steunen. Del Burgo waarschuwde Garzón dat hij op deze manier het risico loopt
zijn eigen gerechtelijke onafhankelijkheid te verliezen. Del Burgo noemde het
optreden van Garzón ongewoon toen hij onlangs experts beschuldigde van
vervalsing van documenten terwijl hij daarvoor niet bevoegd was omdat het niet
gelinkt was aan terrorisme.
Garzón heeft intussen bescherming van de wet gevraagd,
omdat hij systematisch langs alle kanten wordt aangevallen. Hij beweert dat hij
wel bevoegd was, maar al eerder bleek dat hij niet steeds conform de normen
handelde.
Schandaal in het Baskische Parlement. Bij een stemming in het Baskisch
Parlement is op de interne camera duidelijk zichtbaar dat de PP-volksvertegenwoordiger, Iturgaiz, tot
driemaal toe op het stemknopje van zijn afwezige buurman en partijgenoot Jaime
Mayor Oreja drukt! Vóór de stemming had hij al gedurende een halve
minuut op het knopje moeten drukken om
het systeem te activeren. Tevens had hij de magnetische kaart van Oreja gebruikt. Voorzitter Atutxa riep na afloop een
persconferentie samen waarop de beelden getoond werden.
21 november 2005
In een speciaal gebouw, Casa de
Campo, is dan eindelijk het
macroproces 18/98 van start gegaan tegen de Baskische onafhankelijkheidsbeweging.
De betichten, tegen wie 1.000 jaar celstraf wordt geëist, hadden allemaal een
blauw-grijs T-shirt aangetrokken waarop de hele zaak een politiek proces genoemd
werd. Drie beklaagden, Iker Beristain, Rubén Nieto en Iker Casanova, die waren
overgebracht vanuit hun Spaanse cel werden begroet met omhelzingen. Hun boeien
werden afgedaan, maar ze kregen wel speciaal toezicht van politieagenten. Omdat
men wilde vermijden dat de beklaagden zich opnieuw zouden identificeren met een
(ongeoorloofde) Baskische identiteitskaart werd enkel naam en voornaam
gevraagd. Van de 39 betichten waren er slechts 36 aanwezig. Peio Sánchez die in de Parijse gevangenis van
Frennes zit, kreeg de oproep toch thuis bezorgd. Hij werd niet uitgewezen door
Frankrijk. Pako Aranburu en Unai Hernández, tegen wie 15 jaar geëist wordt,
waren evenmin aanwezig.
De eerste beschuldigde, Txente
Askasibar, zette meteen de toon door heel rustig te verklaren dat hij enkel
wenste te antwoorden op de vragen die hem gesteld werden door de verdediging.
Bovendien noemde hij zichzelf fier lid van KAS, één van de organisaties die
door Garzón gesataniseerd werd als zijnde een deel van ETA.
(De organisatie KAS kwam tot leven op hetzelfde ogenblik dat de
Baskische en Spaanse klimmers in de Ronde van Frankrijk uitkwamen voor het
merk KAS!) Hij verklaarde dat hij met zijn bedrijf, Gadusmar, internationaal
in kabeljauw had gehandeld. Die kocht hij aan in IJsland en verkocht hem in
Cuba. Verder zei hij nog dat de zaken vanuit Madrid anders bekeken worden dan
vanuit Baskenland. Toen de advocaat van de verdediging, Kepa Landa, het
originele document wilde zien op basis waarvan Askasibar beschuldigd werd kon
dit na een kwartier niet gevonden worden. De eerste zitdag werd meteen opgeschort.
Klik hier voor een kort relaas
van alle zittingen.
De PP heeft de Tien geboden uit de toverhoed gehaald, met
de enige echte oplossing voor het Baskisch conflict.
Begin vorige week heeft de PP, bij monde van de
secretarisgeneraal Ángel Acebes, in een persconferentie een 10-puntenplan met
minimumvoorwaarden voorgesteld aan Zapatero.
Een
veroordeling van alle terroristische activiteiten door ETA, zowel tegen
personen als op straat
Onmiddellijk
verbod op alle publieke bijeenkomsten, vergaderingen en geheime of
openbare onderhandelingen van Batasuna of ETA, of handlangers
Geen
enkele onderhandelingstafel. Compromissen of akkoorden die al werden
bereikt, onmiddellijk van tafel vegen en geen enkele hervorming van het
juridische bestel doorvoeren
Voor
de Kamer van volksvertegenwoordigers een volledig overzicht geven van wat
tot nu toe besproken werd
De
territoriale integriteit van Navarra garanderen (niet aansluiten bij
Euskal Herria)
Onmiddellijk
de ware toedracht voorleggen aan de bevolking over de roof van 350 wapens
door ETA
Iedere
politieke manifestatie van Batasuna-ETA verbieden, zowel op straat, als in
gebouwen als in de media
De
strikte toepassing van de Ley de Partidos, zodat Batasuna niet kan
deelnamen aan de verkiezingen van 2007, ook als er een nieuwe partij komt
Publiek
de valse internationale steun afkeuren (zie Europees Parlement)
De
herinnering en de waardigheid van de slachtoffers respecteren door een
urgente bijeenkomst samen te roepen om de eisen van Asociación de Víctimas
del Terrorismo (AVT) te kennen.
Ziezo, het probleem van Baskenland is in 10 zinnetjes
opgelost. Wat is Zapatero toch een sukkelaar: jaren probeert men een oplossing
te zoeken en die ligt zo voor de hand.
In de gevangenis van Alicante
wordt de stichter van de Spaanse, fascistische Falange, José Antonio Primo de
Rivera gefusilleerd.
20 november 1975
In Madrid wordt de
dood van Francisco Franco Bahamonde bekend gemaakt.
20 november 1984
In
zijn dokterskabinet in Bilbao wordt Santi Brouard, leider van Herri Batasuna, door
staatsterroristen vermoord.
20 november 1989
In het Madrileense
restaurant van Hotel Alcalá wordt Josu Muguruza, parlementslid van Herri
Batasuna, door staatsterroristen doodgeschoten. Iñaki Esnaola raakt
zwaargewond.
20 november 2004
Naar aanleiding van de 20ste verjaardag van de dood van Santi Brouard en de 15de verjaardag van de dood van
Josu Muguruza vond in Bilbao een bloemenhulde plaats bij het monument
ter ere van Brouard, op dePlaza
Zabalburu.Er waren 1.500 aanwezigen. Vooreerst werd hun strijd
in de verf gezet omdat zij steeds gewerkt hebben opdat alle Basken in vrede
kunnen samenleven en zelf hun toekomst kunnen voorspellen.
20 jaar geleden, op 20 november 1984 werd de kinderarts, Santi Brouard, in zijn
dokterskabinet doodgeschoten door kogels die betaald waren door de Spaanse
Staat. Brouard was een bijzonder aimabele en charismatische figuur aan de top
van Herri Batasuna. Spanje schakelde met
hem een bekwame tegenstander uit.
Vijf jaar later, op 20 november 1989, maakte de
parlementaire fractie van Herri Batasuna zijn opwachting in Madrid voor de
opening van het politieke jaar in het Congres. Toen het groepje zat te eten
viel een politieman in burger, Angel Duce, het restaurant binnen en begon te
schieten. Josu Muguruza verloor het leven. Iñaki Esnaola werd zwaar gewond.
De datum 20 november, waarop beiden werden vermoord, is niet toevallig de verjaardag van de dood van dictator Franco. Later zou blijken dat de Spaanse geheime
dienst achter beide moorden zat.
Fernando Barrena, woordvoerder van Batasuna in Navarra
besloot zijn toespraak met de woorden:Ze weten dat ze met het pistool in de hand tegen ons winnen, maar we
gaan ze in het zand van de vrede laten bijten. Dat legioen Guardia Civiles en
lijfwachten zal spoedig zonder werk komen zitten.
Rechter Garzón vraagt het
Hooggerechtshof de betrokkenheid van Felipe González in de oprichting van GAL
te onderzoeken.
Op 5 november 1996 sprak de tweede kamer van het
Hooggerechtshof zich met zes tegen vier stemmen uit Gonzalez niet op te roepen
als betrokkene in de ontvoeringszaak Segundo Marey, wegens gebrek aan bewijzen.
Vervolg van bericht Olie op het
vuur van 15.11.2006
Op het proces dat op 17.11.2006 van
start ging, riepen Iñaki Esparza en Asier Oiartzabal de Franse regering op de
opportuniteit die zich momenteel voordoet, niet ongemoeid te laten, en een
einde te stellen aan de verergering van de situatie. Als de fundamentele
rechten van het Baskische volk niet erkend worden, zal het conflict scherpere
vormen aannemen. Omdat zij eerst het woord niet kregen, zongen alle verdachten
het Eusko Gudariak.
De zitting werd geopend, in aanwezigheid van de beklaagden Asier Oiartzabal,
Lola Lopez, Didier Agerre, Iñaki Esparza, Juan Angel Otxoantesana, Alberto
Ilundain, Lorentxa Guimon, Zigor Garro en Ibon Gogeaskoetxea en 5 leden van de
familie Erbina Fidel, Xabier, Miren, Amaia, en Kontxi Zubillaga.
Ook Oihane Errazkin, waarvan de ouders uit de rechtszaal
werden gezet, had op die zitting moeten
aanwezig zijn, maar zij pleegde zelfmoord in de cel van de gevangenis van
Fleury-Mérogis op juli 2004. Alle
beklaagden droegen een T-shirt met de foto van Oihane erop, als eerbetoon en
nagedachtenis. (Op de foto, de moeder van Oihane).
Het vonnis wordt vermoedelijk bekendgemaakt op 30 november
2006.
ETA eist in een communiqué 17
acties op sedert 31 juli. Daarbij betreuren ze eveneens de onschuldige burgers
die daarbij als slachtoffers vielen. In dit geval Jesús Sánchez die dood bleef
bij de aanslag op de rechter Luis Portero.
18 november 2001
Duizenden nationalisten stappen op door Bilbao
achter de eis voor zelfbestuur voor Euskal Herria. De start kwam met vertraging
door de vele wegcontroles van de Guardia Civil. Aan de grensovergang in Biriatu
werden alle autobussen uit Noord Baskenland onderschept. Idem dito de bussen uit Pamplona. Verder waren er nog
controles aan de peajes op de snelwegen naar Bilbao. Dit alles ontlokte een
Batasunaleider na afloop de
ironische vondst dat de staart van de
betoging nog aan de controle in Laudio staat.
18 november 2004
TAT, Torturaren Aurkako Taldea, Organisatie Tegen Foltering, en de
pro-amnestiebeweging verschenen gisteren in Bilbao vóór de pers, samen met
enkele arrestanten van de voorbije razzias van de Guardia Civil.
Indien er geen incomunicado-periode was,
zouden er geen folteringen zijn, aldus TAT, en ze gebruiken hiervoor de woorden
van Amnesty International en van Theo
van Boven, de speciale verslaggever bij de Verenigde Naties inzake
foltering. De gerechtsdokters, de rechters van het Hooggerechtshof en de van
ambtswege aangestelde advocaten weten wat er gebeurt, maar ze zwijgen en ze
lachen de slachtoffers zelfs uit als ze een aanklacht indienen;
Jon Enparantza noemt de Guardia Civil een bende folteraars
en moordenaars die een licentie hebben om te doen wat ze willen. De bezettende
macht moet Euskal Herria meteen verlaten. We moeten iedereen die het folteren
beschermt, politiek en sociaal isoleren. Hij roept iedereen op om maandag,
22.11.2004, om 12 uur vóór de rechtbank in Bilbao mee te manifesteren op het
ogenblik dat Arnaldo Otegi terechtstaat
omdat hij de koning van Spanje chef van de folteraars noemde.
Vorig jaar viel het verdict Nº27/05 op 20 juni 2005, in de zaak van de jongerenorganisaties Jarrai, Haika en Segi. De veroordeling luidde: onwettige organisatie en niet terroristische organisatie, omdat er nooit wapens gebruikt werden. Vierentwintig beklaagden werden veroordeeld tot maximum 3,5 jaar cel. Zij werden op vrije gesteld omdat ze al tijd al in voorarrest gezeten hadden (tot zelfs 4 jaar).
Deze uitspraak namen de haatdragers van de PP-organisatie AVT (Vereniging van Slachtoffers) niet en besloten in beroep te gaan om hun eis terroristische organisatie er door te drukken (stelling van Garzón dat alle nationalisten van ETA zijn).
Het proces werd opnieuw geopend op 16.11.2006 bij het Hooggerechtshof, en er zijn drie mogelijkheden:
het verdict van 20 juni 2005 blijft behouden
de aanklacht wordt aanvaard, wat celstraffen 10 jaar zou betekenen
de volledige vrijspraak door de verdediging gevraagd
De beslissing ligt in handen van de magistraten Francisco Monterde, Miguel Colmenero, Andrés Martínez, Joaquín Giménez en de president van het Hof, Juan Saavedra Ruiz. De uitspraak volgt waarschijnlijk op 20.11.2006. Afgaande op de tijd die ze nodig hebben om te delibereren, zal het resultaat niet al te best zijn, vrees ik.
Zopas, 21 november 2006, is vernomen dat er waarschijnlijk geen vonnis zal geveld worden voor 18 januari 2007. Merkwaardig!
Voor de eerste maal werd een enquête gehouden over heel Euskal Herria, dus
over de 7 provincies, waarvan 3 in Frankrijk. De onderneming Gizaker, een
centrum voor sociologisch- en marktonderzoek, heeft in opdracht van Forum
Radio Euskadi het onderzoek op zich genomen.
De resultaten zijn duidelijk:
93,9% is voorstander van
het huidige vredesproces
92,8% is voorstander van
onderhandelingen tussen regering en ETA
Maar:
50,6% ziet weinig (38,2%)
tot geen (12,4%) vooruitgang
29,2% is van oordeel dat er
een kleine vooruitgang is geboekt
12,6% is
van oordeel dat er ernstige stappen gezet zijn
De schuld van de huidige crisis wordt in de schoenen geschoven van:
22,9% de regering
17,6% allen
2,9% de PSOE
10,6 % de PP
10,0% ETA
9,2 % de politiekers
Het meest opvallende aan het onderzoek,
is dat 44,9% zijn stem zou uitbrengen voor onafhankelijkheid, en 6,3% tegen. De
rest is tot nu toe onbeslist.
In Irún wordt een ETA-commando
gevat bestaande uit o.a. 2 kinderen van
ETA-veteranen: Aratz Gómez is zoon van Enrique
Gómez, Korta. De vader werd
in 1979 vermoord door het Batallón Vasco Español in Bayonne, drie maanden vóór de geboorte van Aratz. Arkaitz Sáez was de tweede
arrestant.
17 november 2004
Maandag, 17.11.2004, werd in Donostia Garikoitz Mujika opgepakt. Hij is medewerker van de krant Gara. Hij
wordt beschuldigd van openbare ordeverstoringin relatie met terrorisme. Hij werd de hele nacht vastgehouden in
de kazerne van El Antiguo en s anderendaags opgesloten in de plaatselijke
gevangenis van Martutene. Omdat de relatie met terrorisme betekent dat
een arrestant naar het Hooggerechtshof in Madrid automatisch wordt overgebracht,
begaven zijn ouders zich reeds richting hoofdstad. In de late namiddag werd de
advocaat van Mujika ingelicht dat het Hooggerechtshof niet bevoegd zou zijn. (Konden ze niets
vinden?) Toen hij om 17.30u werd voorgeleid, bleek dat een getuige hem had
geïdentificeerd bij het in brand steken van een vuilnisbak enhem daarna had zien wegrennen. Maar een recente operatie hield hem enkele
weken in bed en belette hem te rennen. Bovendien was hij op het ogenblik van de feiten op de krant.
(Maar die krant is ook van ETA zoals de lezer misschien wel weet ) Toch werd
voorlopige aanhouding bevolen wegens risico
op ontsnapping!!!
17 november 2005
De ULB reikte op 16 november
veertien titels doctor honoris causa uit. Onder de geëerde doctoren de Spaanse
mediageile magistraat Baltasar Garzón Real! Dat het de rector (en zijn
medewerkers) ontbreekt aan enige kennis omtrent deze persoon mag duidelijk
blijken uit zijn toespraak.
In 1998 liet Magistraat Garzón de
Argentijnse ex- dictator Augusto Pinochet arresteren bij diens bezoek aan
Londen. Zo liet U gerechtigheid geschieden aan de moeders van de Plaza de Mayo
in Santiago en aan de duizenden families die hun gefolterde, gedeporteerde,
vermoorde en verdwenen verwanten, démocrates et de gauche, herdachten en
beweenden. Dankzij U konden zij met hun rouwproces beginnen. Zo plantte U, als
liefhebber van stierengevechten, een efficiënte banderilla in het schandaal van de straffeloosheid.
De volgende frase, U streed
tegen elk terrorisme, ook tegen de GAL-commandos, vraagt toch enige
toelichting.
De GAL-commandos waren door het
regime-González ingehuurde criminelen,
waaronder vele Spaanse politiemannen in burger. Ze trokken in de tachtiger
jaren de grens over naar Frans Baskenland om er politieke vluchtelingen te
vermoorden in de Vuile Oorlog tegen het Baskische Volk. Garzón ging in deze
strijd zó ver dat zelfs de toenmalige president, Felipe González, in de
problemen kwam en met de grootste moeite uit de beklaagdenbank kon gehouden
worden. De ULB vergeet in zijn laudatio te vermelden dat Baltasar Garzón ooit
op de kieslijsten van González PSOE deelnam aan de Spaanse verkiezingen. Toen
hij daarna naast het (beloofde?) begeerde ministerschap van Justitie greep,
zwoer de nieuwe eredoctor van de ULB Felipe González te zullen terugpakken.
Hij lukte er ei zo na in. Zijn strijd tegen GAL was dus helemaal niet zo
edelmoedig.
Waar Garzón zich in Argentinië
ging bemoeien met de uitzuivering van de dictatuur, liet hij dat na in eigen
land. Garzón deed nooit een poging om, beter laat dan nooit, ook maar iets te
doen aan de uitzuivering na de dictatuur in zijn eigen land. De tweede
PP-regering van Aznar bestond in hoofdzaak uit kinderen, kleinkinderen, neven
of nichten van politici die een hoge functie hadden tijdens het Francoregime!
Een einde aan de straffeloosheid, maar niet in eigen land.
Gerechtigheid voor de moeders
van de Plaza de Mayo, maar het tegendeel voor de Baskische moeders die nu nog
steeds elke keer méér dan duizend kilometer moeten afleggen voor een
gevangenisbezoek van drie kwartier aan hun kind, in het verre Spanje.
Gerechtigheid voor de gefolterde
Argentijnen maar de Spaanse magistraat keek niet eens op als een beursgeslagen
arrestant vóór hem ondersteund moest worden bij het afleggen van de
verklaringen die hem werden voorgezegd terwijl hij, incomunicado, nog maar
eens de plastic zak over het hoofd getrokken kreeg.
Baltasar Garzón zag mogelijk in
een droom dat hij op een dag alle Baskische patriotten tegen de muur van het
fronton (in elk dorp aanwezig) kon zetten en ze daar laten fusilleren.
Nadat het bestuur van de radicale
partij Herri Batasuna tijdens een verkiezingscampagne een video-opname
verspreidde waarop enkele gemaskerde ETA-leden een vredesvoorstel voorlegden,
liet hij het hele partijbestuur oppakken! Méér dan 20 personen uit alle lagen
van de bevolking kregen zeven jaar effectief en vlogen de cel in voor een
opiniedelict! Tot het Constitutioneel
Hof twee jaar later het vonnis vernietigde. Twee jaar achter de tralies voor
het tonen van een video met een vredesvoorstel!
Na de flauwe KUL met koning Juan Carlos de Borbón
in Leuven, een aantal jaren geleden, komt daar nu de ULB met Baltasar Garzón bij.
Zo verlaag je toch je eigen naam en faam!
Vorige week vrijdag, 10.11.2006, is een demonstratie in
Bilbao uit de hand gelopen. Er waren relletjes en straatgeweld (Kale Borroka)
op de Plaza Unamuno. Meestal
beperkt zich dit tot het in brand steken van afval- en papiercontainers of
bankautomaten, tot het bekladden van gevels van openbare gebouwen met verf.
Deze keer was het anders. De regimepers had alle registers opengetrokken en
alle politieke partijen waren verontwaardigd en schoven de schuld in de
schoenen van ja, van wie dacht u? Batasuna, uiteraard! Dagen aan een stuk werd
het gebeuren meer en meer opgeblazen. Wat was er gebeurd?
Verslag van de regimepers
De krant El Correo Digital opende de hetze als volgt: La kale borroka mostró ayer en Bilbo su cara
más cruel, en una acción del más crudo terrorismo callejero que puso en peligro
la vida de un miembro de la Policía Municipal. Una decena de encapuchados roció
al agente con gasolina e intentó prenderle fuego. (De Kale Borroka heeft
gisteren in Bilbao haar meest wrede gelaat laten zien, in een actie van het
meest meedogenloze straatterrorisme, dat het leven van een gemeentepolitieagent
in gevaar bracht. Een tiental gemaskerden besproeiden de agent met benzine en
probeerden hem in brand te steken.)
Verslag van minstens 8 ooggetuigen
Un municipal fue a
impedir a uno de los jóvenes que rociara uno de los contenedores con gasolina y
en el forcejeo, a lo que se ve, se mojó algo, pero fue por casualidad, nada
premeditado. (Een gemeentepolitieagent trachtte een jongere te beletten om
een container met benzine te besprenkelen, en in het handgemeen, kon je
duidelijk zien dat er benzine gemorst werd op de agent. Een gevolg van de
omstandigheden, niet van enig opzet.)
Hoeft het u te
verbazen dat met het ooggetuigenverslag geen rekening wordt gehouden? Intussen heeft de politie van Bilbao bekend gemaakt dat het 500 brandvrije overalls zal aankopen, en in de regimepers (o.a. Correo Digital) is het aantal gemaskerden benzinespuiters al opgelopen van 10 naar 20.
In Straatsburg klagen de
Europarlementsleden van EH (Koldo Gorostiaga), PNV (Josu Ortuondo) en EA (Gorka
Knörr) de verspreiding van de Baskische gevangenen aan. Zij worden daarin
bijgestaan (voor zover dit nodig zou zijn) door Piet de Pauw van de Vlaamse Liga Mensenrechten, de geneesheer Imaculada
Aguirre en de advocaat Jon Enperantza. Vooral de woorden van Piet de Pauw zijn
erg scherp. Hij spreekt van een junglewet.
16 november 2004
Gisteren begon de Arrondissementsrechtbank van
Donostia met het verzamelen van informatie om te bepalen of de meeting van
Batasuna in de velodroom een delict was wegens het verheerlijken van het
terrorisme. De veroordeling van
Batasuna tot de illegaliteit verbiedt elke publieke activiteit. Maar onduidelijkheid is troef!
De president van het
Hooggerechtshof, Francisco José Hernando zei vooraf
dat Batasuna, Herri Batasuna, Euskal Herritarrok of hoe de opvolgers
ook mogen heten, niet mogen deelnemen aan politieke verkiezingen, noch mogen ze
activiteiten ontwikkelen als politieke partij. Deze formaties zijn
burgerlijk dood en ze staan buiten het publieke milieu.
De Spaanse Procureur
Generaal, Cándido Conde-Pumpidu, verklaart echter dat de meeting valt onder de grondwettelijke vrijheid vanvergaderingen daarbij was er
geen enkel electorale activiteit gemoeid, waarmee men Batasuna nu net wilde
pakken.
Dit recht op vergaderen kan niet ontzegd worden aan individuele
personen. Evenmin kan men verbieden dat er politiek gerichte verklaringen
worden afgelegd. Het probleem is of we voor een specifieke actie van een
organisatie staan die op dit ogenblik niet legaal is, ofwel dat het een
manifestatie betreft met een politiek karakter, van individuele personen die
een politieke lijn vertegenwoordigen die in Baskenland bestaat. We vervolgen
niet bepaalde politieke ideeën, maar we onderzoeken enkel of er samenwerking is
met (het geweld van) Batasuna. Gebruikt Batasuna geweld? Nooit!
Spanje stopt het radicale, linkse nationalisme gewoon in dezelfde zak als
waarin ETA zit. Batasuna werd enkel veroordeeld omdat ze weigeren het geweld
van ETA te veroordelen. Bij elke dodelijke aanslag verklaarde de partij te betreuren dat er slachtoffers
gevallen waren, maar ze weigerden zich verklaringen te laten opdringen!
Frankrijk wil ook wat olie op het vuur gooien en voegt zich bij de
gerechtelijke acties tegen ETA. In de komen dagen en weken zullen Franse
uitzonderingsrechtbanken een oordeel vellen over een twintigtal personen,
verdacht van lid te zijn van ETA.
Een speciale strafrechtbank zal vanaf vrijdag, 17.11.2006, de zaak Txernobil
behandelen: een zulo (schuilplaats) die in juli 2002 ontmanteld werd in Rivière-Saas-et-Gourby
(Les Landes). Op de beklaagdenbank zitten o.a. de twee laatst aangehouden
leiders van het logistieke apparaat van ETA: Asier Oiartzabal, 'Gazte', en
Iñaki Esparza, 'Ana'.
De zulo werd in opdracht van 'Santi Potros' en 'Txikierdi' gebouwd tussen 1980
en 1982. De mythische schuilplaats van 40m2 was een absoluut geheim
en werd alleen bekendgemaakt aan de toenmalige leiders: : 'Pakito', 'Fiti',
'Pototo', Dergi, 'Gadafi', 'Iñaki de Rentería' en 'Gazte'.
Begin december (waarschijnlijk 4-6 december) wordt dan een nieuwe zaak geopend,
de zaak van de advocaten, waarbij advocaten, zoals Unai Larraz Berges en
Itziar Larraz Mozo, verdedigers van
Etarras worden beschuldigd koerier te spelen tussen gevangenen in diverse
gevangenissen en het thuisfront. De documenten handelden over een mogelijke
oproep van een groep Etarras, onder leiding van 'Pakito', om de wapens neer te leggen.
Merkwaardig is dat er zich onder de beklaagden ook Bernardo Fidel Erbina
bevindt. Hij is 81 jaar oud.
In het Parque Ametzola van Bilbao wordt tijdelijk een grote sculptuur (5,6 ton) van Juan Gorriti opgericht ter nagedachtenis aan Santi Brouard. Het beeld zal later een definitieve plaats krijgen in de Calle Santi Brouard, die nog in constructie is. Het beeld zal de monoliet vervangen die na de aanslag werd opgericht in El Arenal, maar die later verdween.
15 november 2005
Gisteren dienden de beklaagden die op 21 november 2005 terecht zullen staan in het megaproces 18/98, tegen alles en iedereen die in Baskenland iets te ver met zijn kop boven het korenveld uitsteekt, zich in Madrid op het Hooggerechtshof aan te bieden. Ze moesten zich naar Madrid begeven om de dagvaarding in ontvangst te nemen, omdat in Spanje de postkoetsen al geruime tijd zijn afgeschaft.
We zijn naar Madrid moeten komen voor een gril van het Hooggerechtshof, aldus de advocaat van de verdediging, Iñigo Elkorro. De zondaars boden zich in grote meerderheid aan met hun Baskische identiteitskaart om zo te kunnen genieten van enig leedvermaak. Deze identiteitskaart is in Spanje natuurlijk niet geldig en bovendien begrijpen ze in Madrid geen enkel woord van wat erop staat! Toch waren ze allemaal zonder moeite met dat document geraakt tot waar ze moesten zijn en daarover werd in de Spaanse media meteen zoveel ophef gemaakt dat de Spaanse Minister van Interieur, Alonso, moest komen verklaren dat het enige geldige identiteitsdocument het Spaanse was.
Omdat de pers er tóch was maakten de beklaagden van de gelegenheid gebruik om het politiek karakter van het proces aan te klagen dat niet enkel tegen henzelf werd gevoerd maar tegen de politieke activiteit van eenieder en tegen Euskal Herria. Vier beklaagden waren er niet omdat ze alsnog in de gevangenis zitten. Eén beklaagde was eerder al thuis verwittigd. Wie er evenmin was dat was de bekende advocaat Txema Matanzas. Meteen werd de Spaanse politie erop uitgestuurd om te onderzoeken of Txema nog op hetzelfde adres woonde. Meteen kregen ze een opsporing- en arrestatiebevel mee voor het geval hij er niet was.
Dit proces, dat op 21 november van start zal gaan en waarin een bepaald deel van politiek Spanje de vrijheid van mening en de vrijheid van identiteit wil kortwieken van een land dat véél ouder is dan Spanje, gaat er mogelijk in lukken de Spaanse Justitie belachelijk te maken tot in het buitenland.
Enkele opmerkelijke vaststellingen.
Al deze zaken worden behandeld door de uitzonderingsrechtbank, de Audiëncia Nacional, met enkel een zetel in Madrid. Zij behandelt enkel gevallen van terrorisme en ze stamt nog uit de Franco- dictatuur. Soms lijkt het erop dat ze zelfs nog afstamt van de Bloedraad, ten tijde van Alva. Als een jongere in Sevilla een steen naar een politiegebouw gooit dan wordt hij voor een provinciale rechtbank in Sevilla gebracht. Gooit een Bask een steen, dan wordt die naar Madrid versleept, want een Bask die een steen gooit moét wel een terrorist zijn!
Terrorisme gebeurt in het geheim. Al de zaken die nu voorliggen, gebeurden in het openbaar. Iedereen wist wie verantwoordelijk was voor de (gesloten) kranten, tijdschriften of de radio, Egin Irratia. Onder de artikels stonden namen. Iedereen kende de burgemeesters en raadsleden die Udalbiltza bestuurden. Iedereen die terecht staat is bekend omdat hij gewoon over straat liep. Van de ene dag op de andere werden de ideeën en de doelstellingen illegaal omdat ze dezelfde waren als die van ETA. Omdat ze de doelstellingen van ETA hielpen verwezenlijken. Maar de manier van actievoeren was toch niet dezelfde!
De mediamagistraat Garzón vond altijd steun bij de Spaanse desinformatiemedia. Rechters met enig gevoel voor rechtvaardigheid werden uit hun functie ontheven.
Opmerkelijke reactiein het proces 18/98 kwam er van de Socialistische burgemeester van Donostia, Odón Elorza,die niet van enige nationalistische reflex kan verdacht worden: Vanuit het respect voor de onafhankelijkheid van de rechters, hoop en vertrouw ik erop dat deze rechtzaak méér in de toekomst zal kijken dan in het verleden. De burgemeester wees erop dat ETA mogelijk een bestand afkondigt en dat de conjunctuur onmogelijk beter kan zijn. Dit proces moet rustig verlopen en er kunnen geen fouten gemaakt worden. Het verloop van het proces is net het tegendeel geworden.
Andoni Alza Hernandez werd in 1991 gearresteerd door de Ertzaintza, en ondanks
zijn aanklacht over de folteringen die
hij moest ondergaan, werd hij opgesloten in de gevangenis van Carabanchel.
Vanaf dat moment heeft hij heel Spanje doorkruist, in gevangenissen wel te
verstaan: Alcalá Meco, Jaén, Valdemoro, Segovia, Cáceres II, Billavona en
Burgos, waar hij momenteel opgesloten is.
Op 24 februari 2001 had hij, na het uitzitten van ¾ van zijn straf moeten
vrijkomen, maar niettegenstaande die wettelijk voorziene maatregel werd pas een
vonnis geveld op 9 november 2006.
Het Spaanse Hooggerechtshof liet de kans niet liggen om ook op hem het strafvonnis
197/2006 toe te passen. In dat strafvonnis wordt met één pennentrek en
retroactief alle voorziene strafverminderingen (nog altijd voorzien in de
Cόdigo Penal van 1973) weggeveegd. Het resultaat is dat hij nu pas kan vrijkomen
in 2018.
Andoni Alza is het 20ste
slachtoffer van de doctrina Parot.
Het CAT, het UNO-comité tegen foltering,
onderzoekt sedert 3 dagen in Genève
de aanklachten tegen Madrid. In 1993 en in 1997 hebben de Verenigde Naties
reeds hun bekommernis getoond over aspecten zoals het isolement (incomunicación) tijdens de ondervragingen. De
aanklachten kwamen van TAT-Torturaren Aurkako Taldea, A.I.-Amnesty International
e.a. Madrid verzekert dat deze
praktijken niet bestaan, behalve in geïsoleerde gevallen. Obstakels
die de onderzoekers ondervinden en de klachten die ze hebben, zijn o.a. de
processen tegen leden van het militaire corps die soms bijzonder lang uitlopen.
(Soms tot 15 jaar!) Uitgesproken straffen gelden zelden een effectieve periode.
De voornaamste aanklacht blijft de periode van isolement waarin de arrestant
niet verdedigd kan worden. Bovendien wordt deze periode steeds maar verlengd om
de fysieke gevolgen van de foltering te laten verdwijnen.
Tussen 1992 en 2001 werden 998
gevallen van foltering aangeklaagd. In 2002 waren het er tot oktober reeds 90.
Bovendien werden de feiten gepleegd door alle politiemachten, hoewel er
verschillen zijn tussen Ertzaintza, Spaanse Politie en Guardia Civil. Bij het
laatste corps werd de grootste vorm van brutaliteit vastgesteld. Ook wordt geklaagd
dat het Hooggerechtshof de aanklachten niet onderzoekt, maar integendeel
straffen uitspreekt na verklaringen die onder foltering werden afgelegd. De
functionarissen werken straffeloos. Na hun veroordeling worden de gevangenen terug fysiek mishandeld,
en in het ongewisse gelaten door de verspreiding, het isolement en de weigering
van voortijdige vrijlating na 3/4de van de straf uitgezeten te
hebben.
De Canadees, Peter Thomas Burns, voorzitter van het CAT, uit zijn twijfels over de goede wil van
Spanje om een einde te stellen aan de folteringen. Volgensde
Chileen, Alejandro González Poblete, lid van hetzelfde comité, zijn de Spaanse
wetten wel bevredigend, maar is er geen informatie over de implementatie. De
isolatie is niet exceptioneel maar routine.
De Deen Ole Vedel Rasmussen,
niet enkel lid van CAT, maar eveneens van het Europees Comité voor de Preventie
van Foltering, haalt het rapport aan dat dit Comité bij zijn laatste bezoek aan
Spanje in 2001 uitwerkte. Aznar weigert het echter te publiceren.
De Spaanse delegatie die
gisteren, 13.11.02, in Genève voor het Comité verscheen, blijft volharden in de
boosheid en blijft herhalen dat het om geïsoleerde
gevallen gaat en dat de betrokkenen vervolgd worden. Hierbij wordt de Zaak Lasa en Zabala
als voorbeeld gesteld. Ook blijft Spanje
herhalen dat de aanklachten van foltering tot de strategie van ETA behoren. Toch vraagt het CAT cameras op
te stellen in de lokalen waar de ondervragingen plaatsvinden. Bovendien
vragen ze dat de arrestanten die incomunicado geplaatst werden eveneens
bijstand krijgen van een vertrouwensgeneesheer
14 november 2004
In de overvolle Velodroom Anoeta, in Donostia, hernieuwde de illegale radicale, nationalistische
partij Batasuna met een olijftak in de hand haar voorstel om een einde te
stellen aan het conflict.
Op
zondag, 14 november 2004, blies de illegale partij Batasuna verzamelen in
het sportpaleis Anoeta in Donostia. (De
democraten van de PP, die geen vrede willen en zelfs politiek leven dankzij
het conflict, hadden de meeting vooraf reeds terroristisch genoemd en daarom hadden ze stappen ondernomen bij de
Baskische Regering om de bijeenkomst te
verbieden!) Het antwoord van Batasuna-leider
Arnaldo Otegi hierop was even gevat als duidelijk: Soms is het
moeilijker vrede te sluiten dan oorlog te voeren. Eerst werd vastgesteld dat dankzij de strijd van Batasuna alle
rechtgeaarde Basken ervan overtuigd zijn dat de huidige politieke status
omgebogen moet worden tot een definitieve regeling en dat dit dient te
gebeuren na een referendum dat
een uitgebreide dialoog moet afsluiten. Hierbij moeten de
mensenrechtenverdragen van 1966 nageleefd worden. Verder werd toegezegd dat een akkoord rekening zal houden
met de actuele realiteit van Baskenland. Dit betekent dat Navarra onder
een aparte regering kan blijven en dat de opdeling onder de Franse en Spaanse
staat nu wel eens institutioneel zou kunnen worden. Batasuna zal er alles aan
doen opdat de bevraging onder vreedzame omstandigheden kan plaatsvinden. Na het referendum dienen ETA en de Spaanse en
Franse staat te onderhandelen over de politieke gevangenen en
vluchtelingen, de slachtoffers van het geweld en over de terugtrekking van de
bezettende troepen. Opvallend is dat
Batasuna als het ware belooft dat ETA geen roet in het eten zal gooien.
Reacties
De PNV komt bij monde van
de partijvoorzitter, Josu Jon Imaz, met het officiële commentaar dat kan
samengevat worden in één zin: De PNV aanvaardt
deel te nemen aan een multilaterale, politieke dialoog, maar die is
enkel mogelijk na de definitieve verdwijning van het ETA-geweld.
De PNV-krant Deia ziet vooruitgang omdat Batasuna
het conflict wil demilitariseren, terwijl ETA steeds op gelijke basis wilde
onderhandelen met het Spaanse leger.
De Catalaanse La Vanguardia brengt verslag uit over de samenkomst die een verboden
Batasuna organiseerde, waarbij ETA niet
werd veroordeeld noch gevraagd werd het geweld te beëindigen, maar wel beloofde
enkel de politieke wegen te zullen volgen.
El Periodico de
Cataluña zegt dat
Batasuna ETA buiten het politieke debat houdt, maar de organisatie niet veroordeelt.
La Voz de Galicia zegt dat het een vergissing zou
zijn als de grote partijen doof zouden blijven voor het aanbod van Batasuna.
El País was bij de start, kort na de
dictatuur, een frisse verschijning, maar toen ze de schandalen van de
Socialistische Regering inzake de Vuile Oorlog tegen de
Basken ging verdedigen, zakte ze bijna even ver als de rest van de Spaanse
pers. Ook nu blijft haar commentaar beperkt tot cafépraat: Als ETA in staat
is het terrorisme op te geven, dat ze het dan zeggen (Daar ging het niet
over!) en als Otegi wil dat hij serieus genomen wordt, dan moet hij openlijk
aan ETA vragen ermee te stoppen.
El Mundoweet niet beter dan te titelen: En de berg ging verder met het baren van het
serpent van altijd, doelend op het anagram van ETA waarin een aks en
een serpent staat.
La Razón (ranzig rechts) is gewoon bang om
toe te geven dat er enige beweging komt in de benadering van het conflict
door het linkse nationalisme en roept de PSOE en de PP op om vastberaden op te treden. (Zij
verstaan hier gewoon onder: alle Basken opsluiten).
De BBCmerkt op dat Batasuna, voor
een menigte van 15.000 Baskische nationalisten, een oproep doet om over vrede
te praten en op die manier een einde wil stellen aan jaren van gewapend
conflict in deze regio van Spanje.
De Franse krant Libération: Batasuna is bereid tot dialoog met Madrid.
De communistische
Italiaanse Liberazionemeldt eveneens dat
Batasuna bereid is te onderhandelen over een blijvende vrede.
Het Spaanse Openbaar Ministerie opende
inmiddels een gerechterlijk onderzoek naar de organisatie van de bijeenkomst.
Batasuna werd immers buiten de wet gesteld, maar de Baskische Regering reageerde
daarop met het argument dat de manifestatie binnenskamers doorging
Gedeelte uit het interview met José Antonio Pastor (zie foto),
woordvoerder van de PSE in het Baskische parlement (CorreoDigital van
12.11.2006).
¿Hay decisiones judiciales que pueden entorpecer o
dificultar el proceso de paz, como dijo Zapatero? (Zijn er juridische
uitspraken geweest die het vredesproces kunnen belemmeren of zelfs torpederen,
zoals Zapatero beweert?)
Waarschijnlijk wel, maar dat betekent niet dat wij kritiek
leveren op de rechterlijke macht. Wij eerbiedigen die uitspraken al zijn we er
soms absoluut niet mee eens. Dit gezegd zijnde, de magistraten zijn burgers die
leven in de maatschappij en ze zijn niet vreemd aan de evolutie. De wet is de
wet, maar kan op verschillende manieren geïnterpreteerd worden al naar gelang
de magistraat. De rechtbank moet de wet toepassen met strengheid, maar ook met
beheersing en voorzichtigheid.
¿No se está poniendo en tela de juicio la independencia de los jueces? (Wordt
de onafhankelijkheid van de rechterlijke macht niet in twijfel getrokken?)
Ik denk dat in het merendeel van de gevallen de magistraten onafhankelijk
werken en handelen volgens hun eigen, vrij en persoonlijk criterium. Maar in
een periode van heel zware politieke spanning worden in de maatschappij extreme
standpunten ingenomen. En de rechterlijke macht maakt deel uit van die
maatschappij. Ik doe dan ook een oproep om steriele polemieken, bedreigingen en
pogingen om druk uit te oefenen, te vermijden. En onder druk versta ik ook
campagnes die door bepaalde partijen worden gevoerd om magistraten te
beïnvloeden.
¿Se refiere al PP? (U bedoelt de PP?)
Zowel de PP als sommige communicatiemiddelen (kranten en TV)
zijn momenteel bezig een soort woordvoerderrol te spelen, met de bedoeling een
bepaalde opinie op te dringen aan de magistraten. Ik wil de magistraten niet
controleren, maar stel wel vast dat het opdringen van die opinie op sommigen
onder hen een nefaste invloed uitoefenen.
¿Considera que la sentencia de 12 años a Iñaki de Juana Chaos es
desproporcionada? (Beschouwt u de strafmaat van 12 jaar voor Iñaki de Juana
Chaos buitensporig?)
Die straf beantwoordt aan het huidige sociale klimaat. De Juana heeft veel
delicten gepleegd en werd daarvoor gestraft. Hoe kan dan dit sociaal klimaat
verklaard worden? Omdat er een campagne gelanceerd werd die de indruk geeft dat
de regering hem zomaar, bij wijze van spreken gratis laat gaan. Deze persoon
heeft zijn straf van 18 jaar volledig uitgezeten, volgens de Código Penal van
1973. Ze zijn hem blijven vasthouden tot aan dit nieuwe proces. Deze nieuwe
straf is wel de hoogst toegekende straf ooit voor vermeende bedreigingen.
Zonder meer.
Alberto López de Lacalle Mobutu,vermeend ETA-lid, onder het regime van gecontroleerd verblijf in hotel La Segeiglière in de Franse stad Aubusson, is zijn verblijfplaats ontvlucht met behulp van aan elkaar gebonden lakens en in een auto gestapt die hem stond op te wachten. López de Lacalle had sedert 7 juli 2000 zijn straf van 7 jaar volledig uitgezeten in Frankrijk en het was nu wachten op het Gerecht in Versailles dat hem zou uitwijzen aan Spanje of aan een derde land. Het enige probleem voor Frankrijk is dat er in Spanje niets tegen López de Lacalle loopt en er dus geen reden tot uitlevering is Maar in Spanje hebben ze daar het volgende op gevonden: trek de prooi gedurende enige tijd een plastic zak over het hoofd en klaar is kees de voorgekauwde reden tot uitlevering zal hij wel ondertekenen.
13 november 2001
Op de Spaans-Italiaanse top in Granada steunt Silvio Berlusconi president Aznar bij diens voorstel om bij de Europese Unie een open lijst van terroristen bij te houden waaraan elke vereniging kan toegevoegd worden die terroristische acties onderneemt of steunt of er sympathie voor heeft. Aznar toont zich tevreden, maar noemt het stupide dat wel commandos gearresteerd kunnen worden, maar niet kan opgetreden worden tegen de financiële bronnen of hun propagandisten. Maar er loopt in Spanje een klacht wegens corruptie tegen Berlusconi en die gaat uit van niemand minder dan mediageile magistraat Garzón!
13 november 2004
De Baskische krant, El Diario Vasco, die door radicale Basken ook wel El Diario Asco (Het Walgelijk Dagblad) wordt genoemd, komt met een artikel van drie socialisten, Odón Elorza (burgemeester van Donostia), Denis Itxaso (schepen in dezelfde stad) en Gemma Zabaleta (parlementaire). Het drietal stelt aan de Spaanse Regeringspresident de mogelijkheid voor enig risico te nemen om de vrijheid te winnen. Ze wijzen op de mogelijkheid de gevangenen dichter bij huis onder te brengen en het verbod van Batasuna te herzien. Misschien kunnen we op deze manier de weg inslaan die leidt naar het einde van de tunnel. Ook een ETA-communiqué sprak in die zin, waarbij de organisatie voorstelt nieuwe wegen te onderzoeken en waarbij ETA geen voorwaarden stelt. Ook de brief waarin de zes gevangen ETA-kopstukken voorstellen de wapens neer te leggen wordt aangehaald.
María Teresa Fernández de la Vega, vice-presidente van de Regering in Madrid, is erg bot in haar antwoord: Batasuna moet niet aan verkiezingsdeelname denken als ze het geweld niet veroordelen. De Baskische PP gaat zoals steeds nog een stapje verder: De ondertekenaars willen het anti-terrorismepact opblazen.
Rafa Diez, secretaris-generaal van de vakbond LAB noemt de tekst interessant en noemt het belangrijk dat de PSE en de PSOE dergelijke standpunten innemen. (De Baskische vakbonden zijn radicaal Baskisch en LAB staat zelfs aan de kant van de radicale nationalisten. In ons land kunnen we daar enkel van dromen. De Vlaamse vakbonden kiezen steeds voor de solidariteit met de melkers van de Belgische koe )
13 november 2005
In een communiqué, zoals gewoonlijk verstuurd naar de krant Gara, schuift ETA de schuld van de dood van Kotto Altzuguren (die verhangen werd aangetroffen in een Spaanse gevangenis) in de schoenen van de uitroeiingpolitiek van de autoriteiten van Spanje en Frankrijk tegen de gegijzelde Baskische burgers. Ze hebben Kotto vermoord en de oorzaak van zijn dood ligt bij de gevangenenpolitiek die door de PSOE werd opgestart. Het zijn zij die de Baskische politieke gevangenen als chantage-instrument gebruiken die de dood van Kotto op hun geweten hebben. De politieke verantwoordelijken zitten in La Moncloa (Madrid) en Matignon (Parijs) maar ook in de salons van Ajuria-Enea (ambtswoning van de Baskische Lehendakari) die door hun stilzwijgen medeplichtig zijn, omdat ze de andere kant opkijken.
Op 10.11.2006 had in
Donostia een manifestatie plaats ter ondersteuning van Iñaki de Jauna Chaos.
Onder het motto "Euskal herriari txantairik ez. Iñaki kalera orain"
(geen chantage op Euskal Herria. Iñaki nu vrij), waren een vijfhonderdtal
manifestanten samengetroept, niettegenstaande deze manifestatie door de
Audiencia Nacional, bij monde van magistraat Garzón, verboden werd. Op de
Bulevard werden ze door de Ertzaintza tegengehouden en verzocht om de
betoging te ontbinden. Na een gesprek tussen de woordvoerder van Askasuna,
Joxean Agirre, en de Ertzaintza maakten de betogers rechtsomkeer en konden zij,
zonder enig incident, verder betogen in het oude stadsgedeelte.
Ook op 10.11.2006 heeft Arnaldo
Otegi verklaard dat hij een einde wil van de Kale Borroka (straatgeweld),
alhoewel Batasuna daar niet verantwoordelijk voor is en er zeker niet toe heeft
opgeroepen. Hij deed zijn aanbod aan vertegenwoordigers van PNV en PSOE om,
indien nodig van dorp tot dorp te trekken om de gemoederen te kalmeren en op te
roepen om aan de Kale Borroka een einde te stellen, op voorwaarde dat de
politionele en juridische agressie ook beëindigd wordt.
Hij voegde er ook aan toe dat ETA een meer dan behoorlijke inspanning doet om
uit de crisis te raken. De manifeste wil is in ieder geval aanwezig. Is dat ook
zo bij de andere partij?
Op 11.11.2006 hebben duizenden nationalisten
deelgenomen aan een toegelaten manifestatie in Bilbo ten gunste van het
zelfbeschikkingsrecht. Vanaf de Plaza Aita Donosita werd verzamelen geblazen. De
Ertzaintza wees er de organisatoren op dat er geen slogans van verboden
organisaties mochten meegedragen worden en verwijderden zich nadien. Een
reuzengrote Ikurriña opende de betoging met daarachter het motto "Euskal Herriak
autodeterminazioa", gedragen door de organisatoren. Nadien kwam de bijna
voltallige leiding van Batasuna, met o.a. Arnaldo Otegi, Joseba Permach, Rufi
Etxeberriaen Pernando Barrena, vergezeld van de secretaris-generaal van
de vakbond LAB, Rafa Díez Usabiaga.
Kort voor de aanvang van de
manifestatie hadden een paar personen een immens spandoek aan een nabijgelegen
brug opgehangen met als slogan Iñaki de Juana Askatu
(Iñaki de Juana Vrij!).
Om te protesteren tegen hun
isolement, waaraan ze sedert 2001 onderworpen zijn, hebben de 9 politieke gevangenen in Algeciras
een hygiënische staking aangevat. Na enkele dagen zijn de
gevangenisfunctionarissen begonnen de gevangenen (en hun uitwerpselen) te lijf
te gaan met hoge drukkranen. Gedurende de voorbije twee jaar heeft noch de
gevangenisdirectie, noch justitie ook maar iets gedaan om dit probleem te
deblokkeren. Bovendien heeft de directie het uurrooster van de bezoeken naar
donderdagmiddag gebracht, hetgeen de familieleden enorm veel verloren werkuren
kost. De afstand vanuit Baskenland naar Andalusië is retour 2.500 km.
12 november 2004
Nadat Garikoitz Urizar,
Gorka Ribadulla, Gaizka Larriñaga en Asier Arriola na vijf dagen isolement werden vrijgelaten brachten ze een
hallucinant relaas over de
ondervragingen. Arriola droeg zichtbare merktekens van de
ondervragingen in zijn gelaat en op andere plaatsen op het lichaam.
Van aanvang aan, in de
auto op weg naar de kazerne, werden ze geslagen, eerst met de vlakke hand, in
het gelaat en tegen de testikels.
Ze moesten zich uitkleden
en soms een uur lang door de knieën zakken om uitgeput te raken of een hele
nacht blijven rechtstaan: Vallen
verboden. Onmogelijke houdingen dienden aangenomen te worden zoals
lopen met het hoofd tussen de knieën. Verder waren er de plastic zak en vele, vele slagen. Er mag niet met neen geantwoord worden,
niet met ik weet het niet en niet antwoorden is al helemaal fout. Arriola
was herhaaldelijk bedreigd met verkrachting door middel van een stok waarover
een condoom getrokken was. Hierbij moest hij op handen en voeten gaan staan en
werd een gel in zijn anus aangebracht, beide maatregelen waren genomen om geen
sporen na te laten.
Ook kreeg hij een pistool
in de handen gedrukt met de bedreiging dat de vingerafdrukken tégen hem zouden
gebruikt worden om hem te beschuldigen van moord! Op vijf dagen had hij opvallend
veel gewicht verloren. Alles heeft enkel de bedoeling de arrestant tot zelfbeschuldiging te krijgen.
12 november 2005
De Pro-Amnestiebeweging van
Navarra klaagt aan dat op 15 november 2005, 12 bewoners van Iruñea en omgeving
zullen terechtstaan voor het Hooggerechtshof enkel en alleen op basis van
verklaringen die afgelegd werden door personen die in het vermaarde
incomunicado-regime zaten en die na afloop klaagden gefolterd te zijn! Jorge Olaiz, met name
klaagde aan gedurende 4 dagen in de kelders van de Guardia Civil in isolement
gezeten te hebben en daar op zon wrede manier werd gemarteld dat hij de namen
van zijn maats had genoemd om onder de foltering uit te komen. Ze worden nu
allemaal beschuldigd van collaboratie met (een) gewapende bende.
In San
Sebastián komt de kazerne van de Guardia Civil in de wijk Intxaurrondo onder
vuur te liggen van granaatlanceerders. Tien agenten van het korps, van de
Spaanse politie en van de Ertzaintza raken gewond, waaronder 3 ernstig.
11 november 2005
In het Parlement van Navarra kwam de nationalistische partij, Aralar,
met een initiatief om permanent de arrestanten te filmen in de kerkers van de
politie en de Guardia Civil. Hiermee wilden ze de garantie afdwingen dat ze
behoorlijk behandeld worden. Patxi Zabaleta (ex-Batasuna en huidig woordvoerder
van Aralar) kreeg de steun van IU, EA en de PNV. Maar dit was onvoldoende om
een meerderheid te halen tegenover de UPN (PP-Navarra) de CDN en de
Socialisten van Navarra. Die vonden de maatregel onnodig en voegden er aan toe dat bij de
Politie van Navarra al cameras hingen. Mensenrechtenorganisaties
blijven nochtans beweren dat foltering in Spaanse politiecommissariaten
gebruikelijk is!
De humanitaire organisatie Henry Dunant-Center for Humanitarian Dialogue (HD Center), gevestigd te Genève, heeft de opdracht op zich genomen om als tussenpersoon, bemiddelaar te fungeren tussen de regering Zapatero en ETA.
Bij elk van de bijeenkomsten met beide partijen heeft het Centrum HD een akte opgesteld over de themas die behandeld werden. Die akte, waar punt voor punt de behandelende items genotuleerd werden, moest dan op het einde van iedere bijeenkomst ondertekend worden door beide partijen. Daarna werden de aktes in een geheime kluis opgeborgen en werden er geen kopieën aan de partijen verstrekt. Het plaatsen van een handtekening was een signaal van vertrouwen over de overeengekomen beslissingen en gaf de akte een plechtig karakter.
Die werkwijze werd ingevoerd om eventuele druk van de betrokken partijen, ten opzichte van elkaar, te vermijden, en om de mogelijkheid te hebben verder te onderhandelen zonder inmenging van om het even wie (we denken hierbij hardop aan inlichtingendiensten). Op die manier kan ook ETA niet met documenten zwaaien (en omgekeerd), want dan kan gewezen worden op het ontbreken van een handtekening.
Het is merkwaardig dat bij de laatste communiqués van ETA veel gesproken wordt over het niet naleven van compromissen en afspraken, maar dat dit nooit gestaafd werd met een document.
Discretie is dus de core business van het Centrum HD. De algemene raad die voorgezeten wordt door een ex-diplomaat, Sir Michael Aaronson, staat in voor de logistiek van het proces, de voorbereidingen van de ontmoetingen, het verstrekken van vliegtuigbiljetten en visa.
Wat evenwel het belangrijkste is wat we moeten onthouden, is dat het Centum HD nooit die opdracht zou aanvaard hebben als niet de uitdrukkelijke en evidente wil aanwezig was bij beide partijen (dus ook bij ETA), en als er weinig kans op slagen was. De gebeurtenissen van de laatste dagen maken er de bemiddelingfunctie van het Centrum niet gemakkelijker op.
De reactie van de Zapatero (PSOE), na de veroordeling van
Iñaki de Juana Chaos, loog er niet om: hij erkende dat deze juridische
beslissing het vredesproces ernstig belemmerde. Hij voegde er wel aan toe dat
het welslagen niet afhangt van een veroordeling, maar van het definitieve
zwijgen van de wapens.
Patxi López (zie foto), secretaris-generaal van de PSE
(Baskische socialisten), was nog duidelijker. Hij verklaarde dat de magistraten
de wet moeten toepassen, maar dat ze wel rekening moeten houden met bepaalde
omstandigheden en met de situatie van ieder moment. Hij voegde er aan toe dat de uitgesproken
straf (alle vorige straffen voor gelijkaardige feiten bleven beperkt tot 2
jaar) de hoogst mogelijke is voor een delict van bedreiging (die er in wezen
niet was) en, of men dat nu graag hoorde of niet, De Juana Chaos zijn straf al
lang had uitgezeten en wel op 25 oktober 2004.
Hij verwees ook rechtstreeks naar de politieke benoemingen
in het gerecht: " Tiene que actuar
sin presiones de ningún tipo, ni la presión de la huelga de hambre de De Juana
Chaos ni la presión de algunos partidos ( De rechterlijke macht moet
handelen zonder in te gaan op druk van buitenaf, niet op de druk van een
hongerstaking, maar ook niet op de druk van bepaalde partijen ). Dat met
partijen de PP bedoeld wordt, zal niemand verbazen. Zij hebben de politieke
benoemingen in het gerecht massaal ingevoerd en zijn dus de broodheren.
Batasuna: De onafhankelijkheid van de Spaanse rechterlijke
macht is een klucht.
Ook de voorzitter van de PNV, Josu Jon Imaz, bekritiseerde
de onaanvaardbare veroordeling van De Juana.
Naast de dagdagelijkse actualiteit, zullen we proberen vanaf vandaag te spitten in het verleden. Markante feiten uit het verleden zullen aan bod komen.
Vandaag bekijken we één van hoofdpunten uit de kranten van:
10 november 2005
Omdat de radicale partij Batasuna
niet meer aan de laatste autonomieverkiezingen mocht deelnemen, raakte de
woordvoerder van de partij, Arnaldo Otegi (zie foto), zijn politieke onschendbaarheid
kwijt.
Voor zijn uitlating aan het adres
van koning Juan Carlos als zou die de
bevelhebber van de folteraars zijn, werd hij al gestraft.
Volgende zaken staan nog op de
menukaart van de Spaanse democratuur:
In september
2003 voerde Otegi het woord op een emotionele herdenking die in Bilbao plaats
vond na de dood van het ETA-lid Arkaitz Otazua. En als Basken hun doden
herdenken dan is dat voor de Spaanse bezetter een verheerlijking van het
terrorisme.
In december
van hetzelfde jaar werd in zijn geboortestad, Arrigorriaga, de historische
ETA-leider José Miguel Beñaran, Argala herdacht. Ook
hier sprak Arnaldo Otegi. Argala werd
door Spaanse Staatsterroristen vermoord in Noord-Baskenland. Hem eren wordt
verheerlijking van het terrorisme genoemd. De daders kregen waarschijnlijk een Spaanse medaille!
Veder staat
het onderzoek van de mediageilemagistraat
Baltasar Garzón in
de zaak Herriko Tabernak nog open. Otegi kwam hierin voorlopig vrij na een
borgsom van maar liefst 400.000 euro neergeteld te hebben.Garzón
meent te kunnen bewijzen dat via de Herrikos (Volkskroegen) geld naar ETA wordt versluisd! In de Herriko
Tabernas worden vooral moppen verteld over de bezettende troepen, hun trawanten
zoals Aznar en zijn vrouw Ana Botella, over Baskische leenknechten als Mayor
Oreja of Iturgaiz en over hun magistraten. Die moppen zijn niet van een
hoog niveau, zoals u hieronder kan zien.
Op een dag had iemand tegen de gevel van de ambtswoning van
toenmalig premier Aznar en diens vrouw, Ana Botella, in Madrid het woord
pelele(sul) geplast. Aznar riep er meteen de Geheime Dienst bij die gelast
werd met een diepgaand onderzoek. Enkele
dagen later kwam het resultaat: de urine was van Mayor Oreja maar het
handschrift bleek dat van Ana Botella te zijn!
De veiligheidsdiensten van de Spaanse en Franse staten hebben een vermoeden geuit als zou Garikoitz Aspiazu Rubina, Txeroki (zie foto), de nieuwe topman van ETA zijn. Hij zou beschikken over een dertigtal onvoorwaardelijke en trouwe Etarras in het militaire apparaat. Dit zijn de zogenoemde liberados (vergoed door ETA, gekend bij politie en inlichtingendiensten). De veiligheidsdiensten vermoeden ook dat die groep het embryo vormt van een nieuwe ETA. Terloops, als dat zo is, dan is de verklaring van liberado, als zijnde gekend bij politie en inlichtingendiensten, toch wat bij het haar gegrepen.
Bovenop dit dertigtal moet dan nog eens een ondefinieerbaar aantal activisten geteld worden. Dit zijn de zogenoemde legales (niet bekend bij de politie, noch inlichtingendiensten).
De opzet zou zijn: een nieuwe ETA bestaande uit Etarras (leeftijd 25 à 30 jaar), voor het overgrote deel onbekend .
Het doel zou zijn: in actie treden als het vredesproces mislukt.
Ongeveer gelijktijdig werd ook, door de Italiaanse zender TG2, bekendgemaakt dat het militaire apparaat van ETA, omwille van tactische redenen, verhuisd was van Iparralde (Frans-Baskenland) naar het noorden van Italië. De veiligheidsdiensten kregen de opdracht van Rome alleen toezicht te houden en te controleren, en pas in te grijpen bij misdrijven op heterdaad. Italië gaat dus akkoord met het verblijf van de inwijkelingen. De Italiaanse zender nam hier een bericht over uit de Spaanse krant ABC.
Speculaties als zou Javier Solana, Romano Prodi en Zapatero hier ook een speciale tactiek volgen, is niet helemaal duidelijk.
De Italiaanse regering is verontwaardigd over het bericht dat het als vals bestempelt en ontkent in alle toonaarden. De woordvoerder van Romano Prodi verklaarde een paar uur na de boodschap het volgende: Dit is een duidelijke overtreding van zowel de geschreven, als de niet geschreven deontologische journalistieke code. Ik begrijp hieruit dat er bij de Italianen nog belang gehecht wordt aan deontologie in de pers. Bij de Spaanse PP-media is dat irrelevant als het om Baskenland gaat.
De regering Zapatero heeft zopas, 08.11.2006, bevestigd dat zijn geen verdere stappen meer zal zetten in het vredesproces tenzij ETA de niet mis te verstane wil toont om de wapens definitief en niet, zoals nu, permanent neer te leggen.
Eén zaak wordt over het hoofd gezien: de hongerstaking van Iñaki de Juana Chaos. Zijn veroordeling is een heel slechte zaak voor het verdere verloop, met de bezwarende belasting dat niets er op wijst dat er ook maar enige grond is voor die veroordeling. Maar welke españolista maalt er nu om een Bask.
Gisteren, 07.11.2006, is het verdict gevallen. Iñaki De
Juana Chaos, momenteel opgesloten in de gevangenis van Aranjuez, wordt
veroordeeld tot 12 jaar en 7 maanden extra opsluiting. Hij moet ook 12.000 euro's betalen aan elk van de 6 "vermeende" bedreigde personen. Zijn artikels die in het
jaar 2004 gepubliceerd werden in de krant Gara worden beschouwd als een
misdrijf van terroristische dreiging. Het vonnis zal vandaag, 08.11.2006, aan
hem bekend gemaakt worden.
Na zijn hongerstaking van 63 dagen, tussen 7 augustus en 8
oktober 2006, is Iñaki de Juana Chaos gisteren, 07.11.2006, bij het horen van de veroordeling aan een
nieuwe hongerstaking begonnen. De straf van 12 jaar en 6 maanden die hem ten
onrechte boven het hoofd hangt, is er teveel aan.
Als dit noodlottig afloopt, zal dit zeer ernstige gevolgen
hebben voor de toestand in Euskadi.
De parlementsleden van PNV, EA, Ezker
Abertzalea en Mixto-Aralar hebben vrijdag, 03.11.2006, bij hoogdringendheid een
wetsvoorstel laten registreren op de rol van de Kamer te Gasteiz-Vitoria (het
Baskische parlement). In het wetsvoorstel wordt de afschaffing van de Audiencia
Nacional geëist, de opschorting van alle hangende rechtszaken waarbij door
beklaagden bekentenissen onder foltering werden afgelegd en waarbij eindelijk
erkend wordt dat foltering aangewend wordt. Bij erkenning zouden de
slachtoffers dan een juridische weg kunnen aangrijpen om schadeloos te worden
gesteld. De hoogdringendheid wordt gerechtvaardigd door het nakende proces (4
en 5 december 2006) door de Audiencia Nacional tegen 13 personen, waaronder Unai Romano.
In harde termen wordt het folteren in sommige gevallen als
systematiek aangeklaagd.
Over de hoogdringendheid van het voorstel werd op dinsdag,
07.11.2006, gestemd en de hoogdringendheid werd verworpen, wat niet betekent
dat het voorstel afgevoerd wordt. Het wordt later afgehandeld.
Iñaki de Juana Chaos is nu 51 jaar. Hij werd in januari 1987
in Madrid gearresteerd. Op 27 oktober 2006 stond hij terecht voor 2 opinieartikels
in de krant Gara, na een tweetal jaren voorlopig opgesloten te zijn geweest, in
afwachting van het proces (zie ook berichten Proces De Juana 1,2 en 3).
De beraadslaging over de strafmaat blijft aanslepen omdat er
geen eensgezindheid was bij de drie magistraten. Eén magistraat was voor
archivering van de aanklacht, wat in de praktijk zou betekenen dat De Juana zou
vrijkomen. De twee anderen waren voor de maximumstraf.
Volgens berichten van de
radiozender Cadena SER zou er een mogelijk akkoord zijn over de strafmaat: 12
jaar en 6 maanden, voor zogezegde bedreigingen in de artikels. De definitieve
uitspraak zou eerstdaags moeten vallen, als ze de derde, de objectieve,
magistraat op de knieën gekregen hebben.
Na zijn hongerstaking van 63 dagen, tussen 7
augustus en 8 oktober 2006, is Inaki de Juana Chaos vandaag aan een nieuwe
hongerstaking begonnen. De straf van 12 jaar en 6 maanden die hem ten onrechte boven
het hoofd hangt, is er teveel aan.
Zondag, 5 november 2006, namen meer dan 700
personen deel aan de marsen van de 5 bergen rondom Bilbo-Bilbao om
zelfbeschikking op te eisen.
De 5 bergen van Bizkaia, zijnde Gorbea, Oiz, Ganekogorta, Kolitza en Sollube, waren getuige van
een massa volk. De deelnemers stapten door de bergen onder de leuze: «¡Vamos a
llevar la autodeterminación a la cima! (we zullen de zelfbeschikking naar de
top brengen). Tot de marsen was opgeroepen door de aficionados a la montaña
(bergliefhebbers), met het oog op het democratisch proces die de sleutel moet
zijn voor de erkenning van Euskal Herria en het recht om zelf te beslissen.
Op de top van de Sollube werd een toespraak
gehouden door Marije Fullaondo, lijsttrekster van de verboden politieke partij
HZ- Herritarren Zerrenda (Batasuna na verbod).
In het nummer 111 van ZUTABE, het
propagandablad van ETA dat eind oktober 2006 verscheen, kondigt ETA een nieuwe
inspanning aan om uit de blokkeringfase en crisisfase te komen. Er is nu genoeg
kostbare tijd verloren met niet het geringste resultaat. Integendeel, de
agressie tegen het Baskische volk blijft in alle hevigheid voortwoekeren. ETA
koppelt aan de vernieuwde inspanning twee voorwaarden: de regering moet het
compromis naleven waarin zij beloofd heeft de repressie en de aanvallen te laten
varen en ten tweede moet zij zich ondubbelzinnig uitspreken over het
respecteren van het resultaat van het proces, m.a.w. de wil van de Baskische
burgers eerbiedigen.
ETA verklaart letterlijk:
El compromiso de ETA es
claro. Tiene la firme voluntad de dar una salida democrática al conflicto
mediante la negociación. Pero, con la misma firmeza, decimos que ETA no
aceptará que el Gobierno español utilice tácticamente el proceso para imponer
un nuevo fraude a Euskal Herria y mantener la situación de opresión sobre
nuestro pueblo. Lo hemos dicho claramente: si continúan esos ataques a Euskal
Herria, ETA responderá.
De belofte van ETA is duidelijk.
Wij zijn vastberaden in onze overtuiging, om een democratische uitweg te zoeken
voor het conflict op basis van onderhandelingen.
Maar, met diezelfde vastberadenheid verklaren wij ook dat ETA nooit zal
aanvaarden dat de Spaanse regering het proces tactisch misbruikt om een nieuwe
fraude aan Euskal Herria op te leggen of om de verdrukking van ons volk te
handhaven. Wij hebben het heel duidelijk gezegd, als de aanvallen op Euskal
Herria voortduren, dan zal ETA antwoorden.
Dit interview is wel al een paar jaar oud, maar heeft nog niets aan actualiteitswaarde ingeboet.
Gorka Martinez (zie foto) was een van de 23 leden van de Mesa Nacional, de Nationale Raad van Herri Batasuna. Hij was verantwoordelijk voor de internationale relaties. Hij was één van de beklaagden in het monsterproces 18/98, maar is intussen overleden.
Wat is de relatie tussen de Eta en Herri Batasuna?
'Er bestaat geen relatie tussen de Eta en Herri Batasuna. De relatie is dat we allebei deel uitmaken van de Baskische samenleving. De Eta streeft een onafhankelijke Baskische socialistische staat na en wij ook. Wij hebben een politiek programma om dit te bereiken, de Eta voert een gewapende strijd. Maar Herri Batasuna is niet de spreekbuis van de Eta en ik ben geen woordvoerder van de terreurorganisatie.'
Waarom heeft Herri Batasuna als enige politieke partij de moord op wethouder Miguel Angel Blanco niet veroordeeld?
'Veroordelen of rechtvaardigen heeft geen enkele zin. Waar het om gaat is dat we op dit moment niet zelf kunnen beslissen over hoe wij als Basken in een Baskische samenleving willen leven, doordat wij deel uitmaken van de Spaanse staat. Daar heeft het Baskische volk nooit voor gekozen. In 1978 heeft het in een referendum de Spaanse grondwet verworpen. In het Statuut van Guernica is vervolgens de status van Baskenland als autonome provincie geregeld. Dat is toen geaccepteerd omdat het de enige mogelijkheid was om nog iets van onze identiteit te behouden.'
Een meerderheid van de Basken stemt op de gematigd nationalistische PNV, die zich heeft neergelegd bij de status van autonome provincie. Dat betekent toch dat de meerderheid van de Basken dat ook heeft gedaan?
'Nee. Want misschien stemt het electoraat wel op de PNV omdat het een liberaalconservatieve partij is, en niet op ons omdat wij een socialistische partij zijn. Maar begrijp me goed: wij eisen geen onafhankelijkheid. Het enige wat wij vragen is dat de beslissingen die het Baskische volk neemt worden gerespecteerd, en dat wij ons kunnen uitspreken over onze toekomst. Op het moment dat de Spaanse staat erkent dat wij een volk zijn en ons zelf laat beslissen over onze toekomst, houdt de gewapende strijd van de Eta automatisch op. Maar als het Baskische volk in een referendum kiest voor een toekomst binnen de juridisch-politieke context van de Spaanse staat, zullen wij en de Eta ons daar bij neerleggen.'
Heeft de moord op Miguel Angel Blanco u aangegrepen?
'De dood is altijd tragisch. Maar als de Spaanse regering eerder was begonnen met het overplaatsen van Eta-gevangen naar Baskenland, was dit nooit gebeurd. Dat wil zeggen, als zij zich aan haar eigen grondwet had gehouden, want daarin staat dat gevangenen het recht hebben hun straf zo dicht mogelijk bij hun woonplaats uit te zitten. Maar de Spaanse regering wilde liever een partijgenoot opofferen dan haar eigen grondwet naleven. Al maanden vragen alle nationalistische partijen - die de meerderheid van de Basken vertegenwoordigen - de katholieke kerk, de vakbonden en verschillende vredesorganisaties dat Eta-gevangenen hun straf kunnen uitzitten in Baskenland. Tevergeefs. Wij zijn ook niet blij met de dood van Blanco, juist omdat wij weten hoe het is om een collega te verliezen. Honderden Basken zijn de afgelopen jaren omgekomen door antiterroristische doodseskaders en door mishandelingen in Spaanse gevangenissen. Ook nu nog worden Eta-gevangenen gemarteld. Lees de rapporten van Amnesty International er maar op na.'
Hebben de massale protesten tegen het geweld van de Eta indruk op u gemaakt?
'Ik zal het belang van de enorme manifestaties niet bagatelliseren. En ik heb ook begrip voor het grote aantal mensen dat uiting heeft gegeven aan hun afkeur van de Eta-methoden. Ik begrijp iedereen die het daar niet mee eens is, of het niet met mij eens is. Maar de manifestaties waren allerminst spontaan. Ze waren georganiseerd door de Partido Popular (de regerende conservatieve Volkspartij - jd). De Spaanse regering heeft haar verantwoordelijkheid voor de moord op Blanco afgewenteld op de Baskische samenleving, met een uitgekiende mediastrategie. Drie dagen lang heeft zij een enkele boodschap eindeloos herhaald: Herri Batasuna is schuldig aan de dood van een onschuldig burger. De Spaanse kranten en tv hebben op zo'n manier verslag gedaan van de gebeurtenissen dat het elk weldenkend mens aan het denken moet zetten over de rol van de media. De massa's die Herri-Batasunaleden wilden lynchen, waren geïndoctrineerd op een wijze die doet denken aan de nazi's. Ik denk dat deze dagen de geschiedenis in zullen gaan als een dieptepunt in de post-franquistische democratie.'
Wat vindt u van de maatregelen die de regering wil nemen tegen Herri Batasuna?
'Dat is niets nieuws. Er gaan al jaren stemmen op om onze partij politiek en sociaal te isoleren. En we worden al sinds onze oprichting in 1983 tegengewerkt. Zo ontvangen wij nooit de financiële steun waar wij als politieke partij recht op hebben. Het enige doel van die maatregelen is om het hele onafhankelijkheidsstreven in Baskenland te criminaliseren. Maar je kunt niet een hele sector van de samenleving - Herri Batasuna heeft zo'n 180.000 sympathisanten - marginaliseren omdat zij andere politieke opvattingen heeft. Na de dood van Blanco zei de PNV te zullen meewerken aan het politiek isolement van Herri Batasuna. Maar onlangs heeft zij alweer een motie van Herri Batasuna ondersteund die de Spaanse overheid verantwoordelijk stelt voor de dood van Juan Carlos Hernando (een Eta-gevangene die opgehangen werd aangetroffen in zijn cel, waarschijnlijk zelfmoord - jd) en eist dat er een einde komt aan de verspreiding van Eta-gevangenen. Het zal nooit lukken Herri Batasuna te isoleren, dus zal de partij vroeg of laat wel verboden worden. Maar ook dat zal de vrede niet dichterbij brengen. Het Baskisch onafhankelijkheidsstreven verdwijnt niet door degenen die dit streven verwoorden achter tralies te zetten.'
Heeft Herri Batasuna niet zelf bijgedragen aan het feit dat de partij op één lijn wordt gesteld met de Eta door tijdens de vorige verkiezingen in haar zendtijd een propagandavideo van de Eta uit te zenden?
'Dat was geen propaganda voor de Eta, de beweging deed er een voorstel voor een bestand. Wij vonden het de moeite waard dat de Baskische bevolking hiervan kennis nam. Dat vonden ook de PNV, de katholieke kerk en verschillende vredesbewegingen in Baskenland. De rechtbank eist nu acht jaar tegen mij en mijn collega's wegens collaboratie met de Eta, terwijl wij geprobeerd hebben om een dialoog op gang te brengen.'
Was te lezen inDe Groene Amsterdammer van 20.08.1997.
Zie ook bericht Preventieve arrestaties, van 25.10.2006.
Gisteren werd het proces tegen de 18 beklaagden (waarvan er 16 al 4 jaar in cel gezeten hebben) afgerond. Het is nu wachten op de uitspraak.
De Openbare Aanklager bleef bij zijn besluit om straffen te eisen tussen de 8 en de 11 jaar cel. Hij gaf wel expliciet toe, gezien de bewijslast grotendeels berust op politionele veronderstellingen, dat die strafmaat misschien wel te hoog was en dat hij er geen moeite mee zou hebben als het Hof deze strafmaat zou verlagen.
Een burleske, ware het niet dat de nakende strafmaat voor de 18 een precedent zijn voor de tientallen beklaagden die nog moeten verschijnen.
Het Baskische Parlement heeft vandaag, 03.11.2006, een voorstel goedgekeurd waarin het recht van het Baskische volk erkend wordt om zelf te beslissen over de toekomst. Er werd ook gekozen voor een dialoog die moet leiden naar een politieke normalisering, zonder het buitensluiten van om het even wie. De onvermijdelijke PP, maar ook de PSE (Baskische socialisten) stemden tegen.
Het voorstel werd ingediend door EA-Eusko Alkartasuna en EB-Ezker Batua (coalitie samen regerend met PNV). Van de gelegenheid werd gebruik gemaakt om het volk van Montenegro te feliciteren voor het geslaagde referendum van 21mei 2006, waarbij zij onafhankelijk van Servië worden.
Leden van de Baskische rockgroep Soziedad Alkoholika, Juan Manuel Aceña, Roberto Miguel Castresana, Fernando Etxabarri, Jesús Jiménez, Fernando Rodríguez en Javier Ballesteros, riskeren anderhalf jaar cel voor een vermeende verheerlijking van het terrorisme in sommige van hun nummers, zoals "Explota Zerdo (uitbuitend zwijn), "Síndrome del Norte" (syndroom van het noorden), "Ya Güelen" (zij rieken, zij stinken) en "Palomas y Buitres" (duiven en gieren). In hun teksten bekritiseren zij o.a. vlijmscherp het militarisme, het fascisme, het racisme en het seksisme in de Spaanse staat.
Explota Zerdo!
Cualquier día estará, cerca tuyo y sentirás, que no puedes soportar, su olor te hará vomitar, ¡explota zerdo! Algún día reventarás, ¡explota zerdo! tus tripas se esparcirán.
Huele a esclavo de la ley, zipaio, siervo del rey, lameculos del poder, carroñero coronel. ¡explota zerdo! Dejarás de molestar, ¡explota txota! Sucia rata morirás.
Uitbuitend zwijn
Op een bepaalde dag zal hij naast jou staan en je zal hem ruiken, ondraaglijk, en zijn stank zal je doen kotsen. explota zerdo! op een bepaalde dag zal jij openbarsten, explota zerdo! en je ingewanden zullen in het rond vliegen Het ruikt hier naar slaaf van de wet, collaborateur, lijfeigene van de koning, gatlikker van de macht, aasverslindende kolonel. explota zerdo! Wil je ophouden met ons lastig te vallen explota txota! Als een vuile rat zal je sterven.
De klacht (al daterend van mei 2004) werd ingediend door de onvermijdelijke PP-adepten van AVT (Slachtoffers van het Terrorisme). Magistraat Grande-Marlaska wilde de klacht eerst op de lange baan schuiven, maar de druk en de intimidaties van de PP-adepten verplichtten hem er toe de zaak te openen.
Gisteren, 02.11.2006, hield de eisende partij, bij monde van Blanca Rodríguez, vol dat de leden van Soziedad Alkoholika, opgericht in 1988, de verheerlijking van het terrorisme verspreid hebben, niet alleen in concerten over heel Spanje in 2003, maar ook op hun webstek.
Al van in het jaar 2002 is de lastercampagne tegen de groep, door AVT en PP, zo immens groot, dat verschillende concerten afgelast moesten worden en dat de winkelketen El Corte Inglés de cds uit de rekken haalde. In de regimekrant ABC van 23/04/2003, noemde de riooljournalist Alfonso Ussia de leden van cultuurverenigingen die de groep gecontacteerd hadden Hijos de puta (hoerenzonen en hoerendochters).
Soziedad Alkoholika heeft altijd ontkend: SER VASCO, TENER CANCIONES CONTRA LA POLICÍA Y CONTRA LO QUE NO NOS GUSTA, NO ES LO MISMO QUE APOYAR A ETA. (Bask zijn, liedjes maken tegen de politie en tegen wat ons niet bevalt, is niet hetzelfde als ETA steunen). Comunicado S.A. 24/04/03
De Guardia Civil opent het vuur op een aanplakbord in Leitza.
In de nacht van 28 op 29 oktober 2006 rukten leden van de Guardia Civil verscheidene aanplakborden los en vernielden ze. De aanplakborden waar ze teveel moeite mee hadden, werden doorzeefd met kogels. Dit gebeurde te Leitza (Navarra), waar op de aanplakborden opgeroepen werd tot zelfbestuur: Errepresiorik ez, Euskal Herriak autodeterminazioa (geen repressie, zelfbestuur voor Euskal Herria). Deze heldendaden gebeurden omstreeks 1.00 uur s nachts bij het binnenrijden van het dorp, toen een paar Guardias uit hun groenwitte patrouillewagen stapten en de vernielingen begonnen aan te richten. Ze sprongen ijlings in hun wagen en gingen er vliegensvlug vandoor toen straatbewoners die daden van moed en zelfopoffering in de mot kregen. Waarin een elitecorps toch groots (lees grotesk) kan zijn. Ik verwed er een tricornio op dat de PP hen voordraagt om gedecoreerd te worden. Want hiermee zijn ze niet aan hun proefstuk. Vorig jaar moest niet ver van Leitza de Olentzero er aan geloven.
De scheiding van de machten is toch een mooi principe.
Artikel 70.2 van het strafwetboek van 1973 stipuleert dat de maximum gevangenisstraf 30 jaar is. Er is strafvermindering voorzien voor goed gedrag, bijwonen workshops, studie Die strafvermindering moet volgens dat strafwetboek afgetrokken worden van de maximumstraf van 30 jaar.
In 1995 werd, onder hevige druk van de Spaanse politieke partijen (PP en PSOE), die strafvermindering gevoelig aan banden gelegd omdat die partijen wilden dat Baskische nationalisten die maximumstraf volledig zouden uitzitten. Maar gevangenen veroordeeld onder het strafwetboek van 1973 konden nog altijd de volledige strafvermindering krijgen, tot het Spaanse Hooggerechtshof bepaalde, in het verdict 197/2006, dat de strafvermindering moest berekend worden op de complete uitgesproken strafmaat (soms honderden tot duizenden jaren). Dit komt natuurlijk neer op de totale afschaffing van de strafvermindering. Deze nieuwe interpretatie van de wet werd vanaf dan systematisch en retroactief toegepast op alle politieke gevangenen. Dit wordt de Parot-doctrine genoemd, omdat Unai Parot er het eerste slachtoffer van was.
Een paar andere slachtoffers zijn:
Jon Agirre Agiriano uit Aramaio (Araba), zit nu 25 jaar in de cel; en moest vrijkomen op 28 oktober 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 3 mei 2011.
Kandido Zubikarai Badiola.uitOndarroa (Bizkaia), zit nu 17 jaar in de cel, en moest vrijkomen op 27 oktober 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2011.
Koldo Hermosa Urra uitSanturtzi (Bizkaia), moest vrijgelaten worden op 8 september 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2017.
Peio Etxeberria Lete uit Soraluze (Gipuzkoa), moest vrijgelaten worden op 10 september 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2019.
Iñaki Gaztañaga Bidaurreta uit Arrasate (Gipuzkoa), moest vrijgelaten worden in maart 2006, na 18 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2018.
Txomin Troitiño Arranz uit Donostia (Gipuzkoa) moest vrijgelaten worden op 18 mei 2006, na 19 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2017.
Joseba Artola Ibarretxe uit Bilbo (Bizkaia), moest ook dit jaar vrijgelaten worden, na 20 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2016.
Josu Bollada Alvarez uit Ortuella (Bizkaia), moest vrijgelaten worden op 20 mei 2006. Hij blijft nu opgesloten tot 2018.
Antxon Lopez Ruiz uitElorrio (Bizkaia), moest ook dit jaar vrijgelaten worden, na 19 jaar cel. Hij blijft nu opgesloten tot 2017.
In juli 2003, terug onder massale druk van dezelfde politieke partijen, werd de Organieke Wet 7/2003 goedgekeurd die de maximum gevangenisstraf verlengde van 30 jaar naar 40 jaar. Die wet was bedoeld voor verdachten die meer dan 2 terroristische aanslagen hadden gepleegd, en waarvan 1 aanslag met meer dan 20 jaar werd bestraft.