Littekens op een stierenhuid Net zoals de Vlamingen streven de Basken naar onafhankelijkheid. Hier is een deel van hun verhaal.
31-10-2006
Recht spreken
In Euskadi zijn er momenteel slechts 11 magistraten die de taal, het Euskara, machtig zijn. Dit staat in schril contrast met de kennis van de andere talen in Spanje. In Catalunya spreken 794 magistraten de taal, in Galicië spreken 218 magistraten het gallego.
Een verklaring voor dat kleine percentage in Euskadi (0,05%) werd door de woordvoerder van de Consejo General del Poder Judicial (Algemene Raad van de Rechterlijke Macht), Enrique López, gegeven:
de extreme moeilijkheidsgraad van aanleren
het geringe gebruik door de burgers voor rechtbanken (leugen)
en de situatie van geweld in de regio (wat heeft dat ermee te maken?)
De echte oorzaak werd evenwel door de woordvoerder van de Asociación Profesional de la Magistratura (Beroepsvereniging van de Magistratuur) en magistraat bij het Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (Hooggerechtshof), Antonio García, gegeven:
een zekere desinteresse en zelfs nalatigheid om de taal te leren (Yves Leterme drukte dit ten aanzien van de Walen wat plastischer uit).
La tortura, un iceberg que ha de salir a la superficie Foltering, een ijsberg die aan de oppervlakte moet komen
Slechts 1/8 van een ijsberg komt aan de oppervlakte, de rest blijft onzichtbaar onder water steken. De auteur Edorta Jiménez vergeleek gisteren, 28 oktober 2006, die ijsmassa met het folteren. Het merendeel van de gevallen van foltering van Baskische nationalisten in Spanje blijft onzichtbaar onder water steken.
Met als objectief dit onmenselijke fenomeen te veranderen, heeft TAT- Torturaren Aurkako Taldeo(groep, vereniging tegen het folteren) een Asamblea Nacional de Víctimas de la Tortura (Nationale Assemblee van Slachtoffers van Foltering) geconvoceerd voor december 2006.
Vanaf 1978 werden door de Spaanse veiligheidsdiensten 35.000 arrestaties verricht, werden 10.000 personen in incomunicado-hechtenis gehouden, werden 7.000 personen gefolterd en vonden 6 slachtoffers de dood (vermoord door foltering).
Kroniek van een aangekondigde levenslange celstraf.
Iñaki De Juana Chaos wordt in januari 1987 in Madrid gearresteerd. Zijn penitentiaire omzwervingen brachten hem in bijna alle gevangenissen van Spanje. Markant is zijn verblijf in de gevangenis Salto del Negro op de Canarische Eilanden begin jaren 90, met drie hongerstakingen in 1992, uit protest en waarbij hij een ernstige nierinsufficiëntie opliep. Opvallend zijn ook de veelvuldige agressies op hem, gepleegd door gevangenisfunctionarissen te Jaén. Hij ontsnapte ook aan een moordaanslag door een gevangene van gemeen recht. Het is nog altijd niet uitgemaakt of die gevangene vrij spel kreeg of niet.
De hiernavolgende chronologie is een manifeste intentie, die aantoont dat men deze gevangene (en samen met hem, bij wijze van precedent, alle Baskische politieke gevangenen), met alle middelen levenslang achter de tralies wil houden.
Augustus 2004 - De Spaanse communicatiemedia maken de nakende vrijlating (na 18 jaar cel, inclusief strafvermindering) van De Juana bekend voor 25 oktober 2004.
22 oktober 2004 - De Audiencia Nacional maakt bekend dat de vrijlating verhinderd werd. De strafvermindering die gevalideerd werd door de Juzgado de Vigilancia Penitenciaria número 3 te Madrid, wordt door de Audiencia Nacional zomaar gesupprimeerd.
December 2004 - Iñaki de Juana publiceert 2 opinieartikels, El Escudo en Gallizo, in de Baskische krant GARA. Dit schrijven wekt heel wat beroering op.
7 januari 2005 - Associaties verwant met de PP eisen dat de nieuwe Código Penal (maximumstraf van 30 naar 40jaar en strafvermindering op het uitgesproken aantal jaren celstraf en niet op het wettelijke maximum) een retroactief karakter krijgt, zodat het Strafwetboek van 1973 niet meer kan toegepast worden op De Juana. Sommige rechters vonden dit al te gortig
8 januari 2005 - Magistraat van de Audiencia Nacional, Fernando Grande-Marlaska die rechter Santiago Pedraz vervangt, dagvaart Iñaki de Juana om op maandag, 10 januari 2004, te verschijnen als beklaagde en verklaringen te komen afleggen. De Openbare Aanklager, Ignacio Gordillo, stimuleert de berechting.
10 januari 2004 - Het uitvoerend bestuur van de Partido Popular verklaart openbaar de steun aan een manifestatie van AVT (Slachtoffers van het Terrorisme) tegen de vrijlating. Grande-Marlaska verordent de verdere opsluiting, om zo de nieuwe vrijlating van 9 februari 2005 te verhinderen.
11 januari 2005 - Vicepresidente van de PSOE-regering, María Teresa Fernández de la Vega, bevestigt dat het niet vrijlaten van De Juana een kalmerend effect heeft op een deel van de bevolking (PP-deel) en dat een groot schandaal vermeden werd.
12 januari 2005 - Minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, verklaart dat vrijlatingen niet kunnen plaatsvinden als er voorafgaandelijk geen berouw werd betoond (dat staat niet in het strafwetboek als dusdanig).
13 januari 2005 - Het Openbaar Ministerie, magistraat Cándido Conde-Pumpido, politiek benoemd door de regering, verklaart dat men alle mogelijke vertragingsmanoeuvres aan het onderzoeken is om toch naar geen Etarras te moeten vrijlaten.
11 februari 2005 - De Audiencia Provincial van Madrid verdedigt zijn bevoegdheid om De Juana de strafvermindering toe te kennen, die in oktober door de Audiencia Nacional werd gesupprimeerd.
22 februari 2005 - De Audiencia Nacional supprimeert een aantal categorieën uit 2003 die aanleiding geven tot strafvermindering.
17 maart 2005 - De AN elimineert nog eens 6 maanden strafvermindering toegekend door de Audiencia Provincial in 2002.
13 juni 2006 - Santiago Pedraz, titularis van de rechtbank die De Juana zal berechten voor 2 opinieartikels verwerpt de klacht en gaat akkoord met een invrijheidstelling op 3 augustus 2005.
14 juni 2006 - De regering van de PSOE beveelt het Openbaar Ministerie om in beroep te gaan tegen elke vrijlating van om het even welke Etarra (en er zijn er heel wat op komst). De minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, verzekert: Wij zijn nieuwe beschuldigingen aan het construeren om te vermijden dat opgesloten Etarras op straat komen. De woordvoerder van de PSOE in de Cortes, Diego López Garrido, beknt dat de regering alle sin het werk stelt zodat De Juana niet kan vrijkomen.
17 juni 2006 - Magistraat Santiago Pedraz bevestigt zijn beslissing om De Juana. niet te procederen.
6 juli 2006 - Minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar, verzekert dat er alles aan gedaan wordt zodat er geen voortijdige vrijlatingen gebeuren, en hij voegt er aan toe dat er aanwijzingen zijn dat De Juana vanuit zijn cel contacten blijft onderhouden met ETA.
7 juli 2006 - De AN verwerpt de weigering van Pedraz daterend van 17 juni 2006 en beveelt Pedraz een aanklacht op te stellen voor lid van gewapende organisatie, voor terroristische bedreigingen en beveelt ook de vrijlating te verhinderen.
9 juli 2006 - De president van de Sala de lo Penal de la Audiencia Nacional, Javier Gómez Bermúdez, ontkent dat de aanklacht tegen Iñaki de Juana het gevolg is van politieke druk.
10 augustus 2006 - Pedraz procedeert tegen Iñaki de Juana. Vijf gevangenisfunctionarissen verklaren voor de rechter dat ze zich bedreigd voelen door de artikelen van De Juana. Er zal een proces komen en in afwachting zal De Juana preventief vastgehouden worden.
7 augustus 2006 - Hongerstaking van 63 dagen door De Juana als protest tegen zijn behandeling. De laatste 10 dagen wordt hij onder dwang gevoed (tegen alle internationale verklaringen in), omdat men vreest voor rellen bij zijn overlijden, maar vooral omdat men hem levenslang wil laten rotten in zijn cel.
9 oktober 2006 - Het Openbaar Ministerie oordeelt dat de gevorderde strafmaat van 96 jaar buiten alle proporties is en stelt 6jaar voor.
27 oktober 2006 - Proces tegen Iñaki de Juana Chaos gaat van start in de Audiencia Nacional. Het Openbaar Ministerie heeft intussen de klacht behorende tot een gewapende organisatie verworpen, omdat de beklaagde geen twee maal voor éénzelfde feit kan veroordeeld worden. Het Openbaar Ministerie, bij monde van Fernando Burgos, geeft het tribunaal twee mogelijkheden: veroordeling voor een delict van verheerlijking van het terrorisme, met 4 jaar celstraf of veroordeling voor een delict van uiten van bedreigingen, met 13 jaar celstraf.
De president van de regering, José Luis Rodríguez Zapatero, heeft gisteren 27 oktober 2006 in een informeel gesprek met journalisten verklaard dat Iñaki de Juana Chaos behoort tot diegenen die het vredesproces steunen.
Die verklaring werd afgelegd in de gemeente San Leonardo de Yagüe (Soria), waar hij op bezoek was bij de ondernemingPuertas Norma. Hij voegde er aan toe dat de verklaring van De Juana, als zouden de artikels pure politieke kritiek zijn en niets meer, steek houdt en coherent is. Hij is tot dit besluit gekomen als gevolg van de informatie waarover hij beschikt.
Als die informatie van Zapatero klopt, en ik twijfel er niet aan, waarom vraagt Fernando Burgos (zie foto) dan nog een straf?
Mariano Rajoy is uiteraard een andere mening toegedaan. Op een meeting, in het Salón del Tinell te Barcelona, vroeg hij openlijk aan Zapatero waartoe die uitspraak dan wel moest dienen, en of Zapatero het lef had dit voor de televisie tegenover alle Spanjaarden te herhalen. Hij voegde er aan toe: Ik nodig hem uit dit zo vlug mogelijk te doen.
NOOT: de uitspraak over de strafmaat volgt waarschijnlijk volgende week.
Vandaag is dan het proces tegen Iñaki de Juana Chaos van start gegaan, die al op 25 oktober 2004 moest vrijgelaten worden. Intussen bleef hij preventief 2 jaar langer in de cel in afwachting van dit proces. Als protest ging De Juana 63 dagen in hongerstaking. Hij wordt beschuldigd van 6 misdaden wegens dreiging in twee opinieartikels, die gepubliceerd werden in de krant Gara. Openbaar Aanklager, Jesús Alonso, eiste hiervoor 96 jaar gevangenisstraf. Zijn superieur, Javier Zaragoza, vond die strafmaat buiten alle proporties en stelde 6 jaar voor. Jesús Alonso weigerde daarop de staat te vertegenwoordigen als Openbaar Aanklager in het proces van vandaag.
Iñaki de Juana Chaos ontkent dreigingen te hebben willen uiten tegen de personen in het artikel vermeld, en verklaarde dat het zijn bedoeling was een pure politieke kritiek te schrijven. Hij wees ook de aanklacht van de hand dat de gevangenissen die hij vernoemde, een indicatie waren voor ETA om aanslagen te plegen. Op de vraag van de eisende partij wat hij zou doen als hij de gevangenis zou mogen verlaten, terug integreren in ETA of in de gemeenschap, antwoordde hij zelfverzekerd: Mijn enig doel is boeken schrijven en samenwerken met uitgeverijen.
Het Openbaar Ministerie heeft intussen de klacht behorende tot een gewapende organisatie verworpen, omdat de beklaagde geen twee maal voor éénzelfde feit kan veroordeeld worden. Het Openbaar Ministerie, bij monde van Fernando Burgos, gaf het tribunaal twee mogelijkheden:
veroordeling voor een delict van verheerlijking van het terrorisme, met 4 jaar celstraf of
veroordeling voor een delict van uiten van bedreigingen, met 13 jaar celstraf
Dit is de kat bij de melk zetten. Wat denkt u dat de rechters zullen kiezen?
De twee artikels waarvan sprake zijn El Escudo en Gallizo gepubliceerd in Gara op 12 en 30.12.2004.
Euskadi is de meest katholieke regio van Spanje en toch lopen de kerken er leeg. Dit is niet te wijten aan de alles kan- en niets is verboden-mentaliteit van de hedendaagse permissieve subcultuur. Integendeel, de Basken weten nog altijd wat waarden betekenen. En ook al willen ze daar een socialistisch tintje aan geven, het blijven de waarden van onze christelijke beschaving.
Wat is dan wel de reden?
De Kerk heeft in de Spaanse burgeroorlog gecollaboreerd met de fascistische dictatuur, en de onwettige en bloedige staatsgreep gezegend met het kruis en omgedoopt tot een Cruzada (een kruistocht). Zoiets vergeten de strengkatholieke Basken nooit! De Kerk heeft een historische schuld te vereffenen ten overstaan van het Baskische volk.
Een merkwaardig satirisch boek over die periode verscheen van de hand van Luis Otero (zie foto):
En el nombre de Franco, del Hijo y del Espíritu Santo Memoria de un tiempo en que caminábamos por el imperio hacia Dios sabe donde
(In de naam van Franco, de Zoon en de Heilige Geest. Herinnering aan een tijd toen we samen optrokken voor een heerschappij naar God weet waar naartoe).
Heeft de Kerk zich intussen niet aangepast?
Eergisteren, op 24 oktober 2006, sprak de woordvoerder van de CEE- Conferencia Episcopal Española (Spaanse Bisschoppenconferentie), Juan Antonio Martínez Camino, de volgende gevleugelde woorden:
Morele principes moeten regelmatig herhaald worden. Om moeilijkheden op te lossen, is dialoog het beste middel. Als we spreken over dialogeren, dan moet het duidelijk zijn dat wij niet naar ETA refereren. Politiek dialogeren met ETA is immoreel. Dat, en dit alleen, is het enige officiële standpunt van de Conferencia Episcopal Española. Hij verwees hiermee naar een Herderlijk Schrijven, getiteld: Valoración moral del terrorismo en España, de sus causas y de sus consecuencias, uit 2002 (klik hier), en verstuurd naar alle bisdommen in Spanje. Over het staatsterrorisme met doodseskaders en huurlingen heeft de CEE uiteraard geen mening. Dat hij die uitspraak misbruikte op een persconferentie tegen een wetsvoorstel op biomedisch onderzoek, toont aan dat de Spaanse clerus in hetzelfde bedje ziek is als de PP. De heimwee naar Franco is nog zeer groot bij beide.
Het zal u opgevallen zijn dat ik over de Spaanse clerus spreek, en niet over de Baskische. Ik zou het mezelf nooit vergeven hen over de dezelfde kam te scheren. Om geen verwarring te scheppen, raad ik u aan het artikel De Baskische Kerk uit mijn webstek te lezen.
Twee kopstukken van het Spaanse episcopaat, kardinaal Rouco van Madrid en kardinaal Cañizares van Toledo, hebben in dit jaar 2006, tijdens een zomercursus, ethisch-theologische bezinningen ten beste gegeven. Daarin verdedigden zij La unidad de España mantener intacta (de eenheid van Spanje onaangeroerd houden). Dit is voor het Spaanse episcopaat de ethische kwestie bij uitstek! Die zomercursus heeft een wervelstorm veroorzaakt.
Tot voor kort beschouwde Europa het conflict tussen Spanje en ETA als een interne, binnenlandse aangelegenheid. Vandaag is die stelling teruggefloten.
Het Europees Parlement heeft vandaag 25 oktober 2006 omstreeks 12.30 u, na een woelige zitting, zijn steun betuigd aan het op gang zijnde vredesproces in Spanje. De resolutie tot steun (er is dus geen sprake meer van inmenging in binnenlandse aangelegenheden) is er gekomen met een kleine meerderheid: 321 stemmen voor, 311 stemmen tegen en 24 onthoudingen. Kort samengevat luidt de resolutie als volgt: Steun aan de strijd tegen het terrorisme aan de ene kant, en steun aan het initiatief tot vrede (onderhandelen met ETA) aan de andere kant.
Niettegenstaande een ontluisterende campagne van de PP, met leugenachtige en bedrieglijke argumenten tegen de resolutie, wordt het conflict nu internationaal als politiek probleem erkend.
Op de cartoon van Tasio verwijst het weghollende ventje naar het politieke "zwaargewicht" Mariano Rajoy van de PP.
Houding van de N-VA (lid van de EVP)
Het Baskisch vredesproces vinden we als N-VA een belangrijke aangelegenheid. Zelfs zo belangrijk dat Brepoels tegen de EVP-resolutie stemde (ondanks zware PP- en andere fractiedruk) en zich onthield bij de socialistische resolutie (wegens teveel Spaansbinnenlands getint). Zij heeft ook een stemverklaring afgelegd.
Stemverklaring door Friede Brepoels: resoluties vredesproces in Spanje
Wij betreuren het feit dat er geen gezamenlijke resolutie tot stand kon worden gebracht; binnenlandse partijpolitieke verschillen over de weg die bewandeld moet worden, zijn te groot. Nochtans is iedereen het erover eens dat een dialoog de enige weg is naar een vredevolle oplossing. Hiervoor zullen alle democratische krachten zich moeten verenigingen om een politieke oplossing tussen alle volkeren in Spanje mogelijk te maken. Het kan dan ook niet dat vooraf reeds elk democratisch proces wordt veroordeeld, dat een wijziging van de interne grenzen van de EU inhoudt, gebaseerd op het zelfbeschikkingsrecht. Meteen worden ook alle democratische en vredevolle processen naar meer autonomie en onafhankelijkheid in andere Europese lidstaten veroordeeld. Neem nu België, waar de roep naar Vlaamse onafhankelijkheid steeds luider klinkt. Regionalisering en Europeanisering kunnen heus wel hand in hand gaan.
Mijn partij, de N-VA staat voor een vredevol Europa waar alle volkeren de kans krijgen zich te ontplooien, vertrekkend vanuit het zelfbeschikkingsrecht en in een geest van "eenheid in verscheidenheid". Dit debat over een mogelijke vredevolle oplossing kan dan ook niet worden verengd tot een debat over terrorisme alleen.
Spanje blijft de wereld verbazen met zijn innovaties, vooral inzake jurisprudentie.
Tussen februari 2003 en juli 2005 werden 116 Basken gearresteerd waarvan de beschuldigingen nog uitgevonden dienden te worden. Hun namen verschenen wel in de pers en 18 zitten er nu, 17.09.2006, op de beschuldigdenbank terwijl 85 anderen hun beurt afwachten. De toenmalige PP-minister van Binnenlandse Zaken, Mariano Rajoy, verklaarde op een bepaald ogenblik schaamteloos: We hebben 35 personen gearresteerd en nu zullen we in de commissariaten zien waarvan we ze kunnen beschuldigen.
In het proces van de preventieve arrestaties, op 22.09.2006, bleek dat elk bewijs ontbrak. In december 2002 werden de eerste vermeende verantwoordelijken voor de ledenwerving van ETA gearresteerd (door de Franse politie). Drie maanden later (februari) werden nog eens 15 Baskische burgers opgepakt. In april volgde een nieuwe arrestatiegolf. Niemand werd opgepakt na een aanslag of een andere criminele daad. Niemand was een aanslag aan het voorbereiden. Sommigen zouden verklaard hebben, dat ze al eens gevraagd waren om lid te worden, maar dat hadden ze geweigerd. Toch werden ze gearresteerd en aangehouden.
De grootste verrassing kwam toen de advocaten van de verdediging constateerden dat niemand (ook zij niet) de documenten hadden gezien die de aanleiding zouden geweest zijn tot de arrestaties. De Franse politie had de gecodeerde namen doorgegeven aan de Spaanse UCI en die hadden zonder meer beslist om tot arrestatie over te gaan! Als hun naam op de lijst stond was meteen bewezen dat ETA in hen geïnteresseerd was! Stond de naam er twee keer op dan moesten ze wel van ETA zijn!
De aangeklaagden hebben, op enkelen na, allemaal verklaard dat ze gefolterd werden (zal dat ook preventief gebeurd zijn?). Het gevolg hiervan zijn zelfbeschuldigingen en beschuldigingen van anderen. Zo bekenden beklaagden uit Navarra dat ze het huis van een gemeenteraadslid van de UPN uit Pamplona schaduwden. Later bleek dat dit huis niet eens bestond! Anderen bekenden een politieman geschaduwd te hebben, maar ze konden niet zeggen over wie het ging...
Hoewel enkelen slechts 16 jaar oud waren bij hun arrestatie werden ze toch gedurende drie dagen geïsoleerd (incomunicado).
Voor een buitenstaander mag het verbazend klinken dat de 27 getuigen ten laste van het Openbaar Ministerie (op één na) allemaal politiemannen waren!
Met militair machtsvertoon is de Guardia Civil gisteren, 23.10.2006, binnengevallen in een aantal Herriko Tabernak (volkskroegen, vooral gefrequenteerd door nationalisten). Een Herriko Taberna is makkelijk te herkennen, er hangt altijd een Ikurriña aan de voorgevel, soms geflankeerd door een Arrano Beltza (de vlag van Navarra met de zwarte adelaar).
Het Hooggerechtshof had een bevel uitgevaardigd, die onmiddellijk van kracht werd, om alle Herriko Tabernak in Euskadi en Navarra in kaart te brengen, en de volledige inboedel te inventariseren. De bedoeling is de kroegen en de inboedel in beslag te nemen en ten gelde te maken. Het Hooggerechtshof baseert zich daarvoor op de L.O.P.P.-Ley Orgánica de Partidos Politicos (Wet op de partijen) van 27 maart 2003. Daarin staat dat de politieke partijen Herri Batasuna, Euskal Herritarrok en Batasuna buiten de wet gesteld worden, dat hun lokalen verzegeld moeten worden en dat al hun bezittingen moeten aangeslagen worden.
Wat hebben de Herriko Taberna daar nu mee te maken?
De jarenlange indoctrinatie van de regeringen en de regimepers heeft één constante teweeggebracht: Alle Basken zijn terroristen. Batasuna en ETA zijn één pot nat. De Herriko Tabernak zijn een verzamelplaats voor o.a. Batasuna-leden en zijn dus ook van ETA.
In Bizkaia werd binnengevallen in Santutxu, Portugalete en Durango. In Gipuzkoa werd binnengevallen in de twee Herriko Tabernak uit de Juan de Bilbaostraat in Donostia en in die uit de wijk Gros. In Zarautz werd binnengevallen in de Herriko Taberna op de Plaza de la Música. In Araba kwamen de Herriko Tabernak van en Salvatierra-Agurain en die uit de Calle Ramiro de Maeztu in Vitoria-Gasteiz aan de beurt. In Navarra kregen 5 kroegen bezoek: 2 in Pamplona en de rest in Tudela, Leitza en Tafalla.
Een historische leider van Herri Batasuna, Tasio Erkizia, noemde de invallen een wilde agressie, directe provocatie, militaire bezetting met het oog op het nogmaals criminaliseren van de Ezker Abertzaleak (de linkse nationalisten).
De Código Penal (Strafwetboek) van 1973 voorzag in een maximumstraf van 30 jaar, ongeachte of de beklaagde tot 100 of tot 3000 jaar werd veroordeeld. Bij het vervullen van bepaalde voorwaarden (universitaire studie b.v.) of na het uitzitten van ¾ van de straf kon er strafvermindering worden toegekend. In de praktijk betekende dit dat een veroordeelde na 15 of 20 jaar cel (al naar gelang) kon vrijkomen.
De poppen gingen aan het dansen toen de eerste Etarras moesten vrijgelaten worden. De redenering meerdere moorden moeten strenger gestraft worden dan één moord is nog te verdedigen, maar de maximumstraf was intussen bepaald op 30 jaar, jaren genoeg dus om een onderscheid te maken. Dit is intussen aangepast naar 40 jaar maximum, evenwel zonder terugwerkende kracht. Er moesten dus drastischer middelen gevonden worden.
De veroordeling van meerdere bloeddelicten mondde uit in veroordelingen van honderden tot zelfs duizenden jaren, al naar gelang het aantal misdrijven. Dit werd de aanleiding om vlug-vlug de wet naar de hand van de gezagvoerders te zetten. De strafvermindering, voorzien in de Código Penal van 1973 kon oplopen tot meerdere jaren. Als je op die manier 14 jaar verzameld had, kon je vrijkomen na 16 jaar cel (30 jaar maximum 14 jaar strafvermindering). Dat moest kost wat kost vermeden worden, dus liet men die 30 jaar voor wat het was en begon men te rekenen op het totale aantal jaren uitgesproken in de veroordeling (3000 jaar - 14 jaar strafvermindering heeft, eufemistisch uitgedrukt, een heel ander resultaat). De eerste Etarra op wie die doctrine werd toegepast, was Unai Parot.
Na Parot volgden nog een hele reeks Etarras die opgesloten blijven (terwijl ze al vrij moesten zijn), zoals Domingo Troitiño Arranz, die moest vrijkomen op 5 mei 2006, en José Antonio López Ruiz Kubati, die moest vrijkomen op 24 juli 2006. Al naar gelang moeten ze nu in de cel blijven tot ten vroegste 2011 en sommigen zelfs tot 2020. Tegen die tijd zullen wel nieuwe drogredenen gevonden worden om hen levenslang te laten rotten in de cel.
Is dit een verdediging van hen die bloedige aanslagen hebben gepleegd? In geen geval. Zij verdienen een zware , maar rechtvaardige straf, die niet aangepast wordt al naar gelang de omstandigheden.
Is dit een aanklacht tegen de supranationale rechtstaat Spanje? In ieder geval. Men kan zo maar niet goedschiks, kwaadschiks wetten aanpassen al naar gelang de omstandigheden. Dit is een rechtstaat onwaardig en ruikt naar willekeur!
Op de ex-generaal van de Guardia Civil, Enrique Rodriguez Galindo, verantwoordelijk voor o.a. de moord op Lasa en Zabala, werd de doctrine Parot niet toegepast. Er werd een doekje voor het bloeden gevonden door te stellen dat men hem vrijliet op basis van gezondheidsredenen. Die basis wordt evenwel alleen toegepast op de ons-kent-ons-vriendjes en niet op Baskische politieke gevangen (zie Bautista Barandella).
Gisteren, 21.10.2006, werden meer dan 400 nationalistische jongeren manu militari tegengehouden aan de Spaans-Franse grens door zowel de Spaanse politie als de Franse politie (Guardia Civil en CRS chargeerden buiten alle proporties). Zij waren op weg van Hondarribia (Gipuzkoa) naar Hendaye (Lapurdi) om deel te nemen aan de Gazte Eguna (Dag van de Jeugd), georganiseerd door SEGI. De Gazte Eguna greep plaats in Senpere (Saint Pée sur Nivelle). Een aantal jongeren was er via de zee ,in rubberbootjes, toch in geslaagd de bijeenkomst te bereiken.
De autoriteiten verklaarden de preventieve tussenkomst noodzakelijk als bescherming van de openbare orde. Als fascisten als Falange verzamelen blazen, zijn er geen maatregelen nodig om de openbare orde te beschermen. De resultaten zijn er dan ook naar (zie artikel Het Spaanse ras van 13.10.2006).
Voor vandaag, 22 oktober 2006, werd in Iruñea opgeroepen tot een manifestatie door Askatasuna (wat de vrijheid betekent), een organisatie die ijvert voor de rechten van de politieke gevangenen.
Zij klagen de veelvuldige politieke en antidemocratische houding aan van de Audiencia Nacional te Madrid en de Tribunal Correccional te Parijs, twee uitzonderingsrechtbanken.
In een motie stellen zij:
Wij eisen,
1. dat de wettelijkheid terugkeert
2. dat de politieke tribunalen die hun oorsprong vinden in de Inquisitie en in de Francodictatuur verdwijnen
3. dat Parijs en Madrid stoppen met aanhoudingen waarbij politieke motieven spelen
4. dat de nachtelijke aanhoudingen en geweld tegen personen en eigendommen verdwijnen
5. dat er geen zogezegd bewijsmateriaal gebruikt wordt op basis van zelfbeschuldiging bij foltering
6. dat de incomunicado-opsluiting, die alleen dient om bekentenissen te bekomen via foltering, verdwijnt
7. dat preventieve gevangenschap niet gebruikt wordt als straf of als anticipatiemiddel op een eventuele toekomstige straf
8. dat de gerechtelijke stukken niet enkel en alleen gebaseerd zijn op inlichtingen door de politie
9. dat het vermoeden van onschuld altijd wordt gerespecteerd
10. dat het gebruik van het buitengewone strafrecht tegen de vijand verdwijnt
11. dat het recht op verdediging gewaarborgd wordt en hersteld, zonder het achterhouden van documenten, inlichtingen, getuigenissen, deskundigen of welk ander bewijs dan ook
12. dat de getuigenis van zogezegde politiedeskundigen, die als enige bewijslast dienen, worden geweerd
13. dat alleen bewijslast, zonder enige redelijke twijfel, de strafmaat mede bepaalt
14. dat de georganiseerde lekken en de parallelle gemanipuleerde processen, gevoerd in de media, verdwijnen
15. dat de veroordelingen niet gebaseerd zijn op politieke voorkeuren of op wraak
16. dat de in het leven geroepen Parotdoctrine (levenslange straf na uitzitten van straf) wettelijk en juridisch wordt afgeschaft
17. dat vanuit louter juridisch standpunt de wettelijke en natuurlijke rechtspraak terugkeert.
Daarom vragen wij de afschaffing van de Audiencia Nacional te Madrid en de Tribunal Correccional te Parijs.
Het Baskische parlement verwierp gisteren, 20 oktober 2006, een voorstel van de PP die de Guardia Civil in de bloemetjes wilde zetten. De PP wilde o.a. hulde brengen aan de reddingseenheid van de GC die in de bergen opereert. De tegenstemmers waren PNV, EA, EB, EHAK en Aralar.
De motivatie tot verwerping werd verwoord door Xavier Agirre, huidig lid van het directiecomité van de PNV in Araba: Mijn partij (PNV) erkent de moed van het reddingsteam, maar zal nooit een algemene lofrede aanvaarden voor de instelling Guardia Civil die een toevluchtsoord is voor personen die zich verlaagd hebben, en nog steeds verlagen, tot foltering, voor personen die staatsgrepen pleegden, voor personen die doodseskaders organiseerden, voor personen die handelden in drugs om de Baskische jeugd te vernietigen, voor personen die smeergeld aanvaardden of voor personen die meerdere malen Olentzero hebben ontvoerd.
Volgende woensdag, 25 oktober 2006, stemt het Europese Parlement een resolutie die steun moet verlenen aan de regering Zapatero in de lopende vredesonderhandelingen.
De PP heeft dat zo niet begrepen en bij monde van de EVP (Europese Volkspartij) van Wilfried Martens (die de PNV dumpte voor de PP, om aan de macht te blijven), werd een nieuwe resolutie ingediend, die poneert dat het onaanvaardbaar is een politieke prijs te betalen, opdat de gewapende organisatie alle geweld zou stoppen. De PP weet blijkbaar niet dat ETA 8 maanden geleden, op 22 maart 2006, een permanent staakt-het-vuren afkondigde en dit tot nu toe correct naleefde (werd bevestigd door 3 regeringscommissies die op de uitvoering ervan moesten toezien).
Als het akkoord al zou geschonden worden, dan is de PP, met haar hatelijke campagnes, verantwoordelijk.
De PP beschuldigde onlangs premier Zapatero ervan dat hij onderhandelde met ETA terwijl de gewapende organisatie een aanslag pleegde op Joseba Pagazaurtundua. De PP is niet aan de eerste leugen toe (de hersenspoeling bij de aanslagen in Madrid waren het voorlopige laagtepunt).
De directeurgeneraal, José Manuel Rodríguez Uribes, van de organisatie Apoyo a las Víctimas del Terrorismo (die organisatie Hulp aan de Slachtoffers van het Terrorisme is opgericht in de schoot van de PSOE-regering en dus niet te verwarren met Asociación Víctimas del Terrorismo Slachtoffers van het Terrorisme, die verwant zijn met de PP), beschuldigt de PP ervan de slachtoffers van het ETA-geweld en het verdriet van de families te misbruiken tegen de regering, die over vrede wil onderhandelen. Hij kwalificeert de uitspraak van de PP, als zou Zapatero onderhandeld hebben met ETA, terwijl de gewapende organisatie een aanslag pleegde op Joseba Pagazaurtundua, als vals, leugen en bedrog. De PP misbruikt het terrorisme en het leed van de slachtoffers alleen voor eigen politiek belang.
Eergisteren, 17.10.2006, werd het verzoek van Filipe Bidart, uit Baigorri in Iparralde, tot voorlopige invrijheidstelling voor de tweede maal afgewezen. Hij voldeed nochtans aan alle voorwaarden en werd door 3 gerechterlijke instanties gesteund. Ook in Frankrijk worden Baskische politieke gevangenen als slachtvee behandeld. Filipe Bidart is een militant van Iparretarrak (IK). Hij was één van de meest gezochte militanten in Frankrijk in de jaren 80. Hij ontpopte zich tot één van symbolen bij uitstek van het Baskisch verzet in Iparralde door zijn niet aflatende verdediging van de Baskische identiteit. Hij werd, bij een politieoperatie op 20 februari 1988, gearresteerd in Bokale in de omgeving van Bayonne, waarbij zijn kompaan Totte Etxebeste zwaar werd gewond. In november 1992 werd hij veroordeeld tot 20 jaar cel. Dat betekent dat hij na ¾ van zijn straf te hebben uitgezeten in aanmerking kwam om van af februari 2003 voorwaardelijk vrij te komen.
29 februari 2004
Bidart vraagt de toepassing van voorlopige invrijheidstelling. Hij heeft een plek gevonden om te wonen en te werken in Montpellier.
06 juli 2004
Het Tribunaal van Reims dat de invrijheidstelling moet goedkeuren, wijst het verzoek af op grond van het feit dat Bidart zijn ideeën nog niet heeft verloochend. Het Hof voegt er nog aan toe dat een nieuwe aanvraag pas een jaar later in overweging kan genomen worden. Zijn advocaat spreekt van een politiek besluit en vraagt zich af of men misschien de Marseillaise moet zingen om vrij te komen.
03 september 2004
Het comité Filipe Aska! (Filipe vrij!) wordt opgericht.
26 oktober 2004
Filipe Aska!, roept op, gesteund door verscheidene groepen, tot een betoging in Baiona en voegt er aan toe reeds 1.000 handtekeningen te hebben verzameld voor de vrijlating van Bidart.
30 oktober 2004
Een duizendtal personen betoogt in Baiona onder de leuze Filipe aska, euskal preso politikoak aska (Filipe vrij, Baskische politieke gevangenen vrij).
5 november 2004
Een Tribunal te Parijs analyseert het aangetekende beroep van Bidart tegen de uitspraak van Reims.
19 november 2004
De uitspraak van het hof te Parijs wordt gevonnist: Er zijn onvoldoende garanties over de verblijfsplaats en de duur van zijn arbeidscontract, en er is ook te weinig gedaan om de slachtoffers te vergoeden. Voor Filipe Aska!, andermaal een politieke zaak.
07 juli 2005
Bidart dient een tweede verzoek in, gestaafd met een arbeidscontract voor onbepaalde duur en een stabiele verblijfsplaats te Béziers.
15 oktober 2005
Massale samenscholing voor het Tribunaal te Baiona, waar Filipe Aska! verklaart al 4.500 handtekeningen te hebben verzameld.
10 december 2005
Meer dan 800 personen geven gehoor aan de oproep van het steuncomité.
13 december 2005
Het Tribunaal van Troyes analyseert de tweede aanvraag van Bidart. De rechtzitting grijpt plaats in de gevangenis van Clairvaux.
03 januari 2006
De verdediging van Bidart hekelt de procedure als een politiek kruisverhoor.
26 januari 2006
Het Tribunaal van Troyes geeft toe dat er positieve elementen te bespeuren zijn, maar dat er onvoldoende inspanning geleverd werd om de slachtoffers te vergoeden. Bidart krijgt 8 maanden de tijd om dit in orde te brengen.
22 september 2006
Filipe Aska! informeert dat de beslissing, ondanks de wettelijke hervormingen van mei jl., in handen blijft van een speciaal tribunaal, en drukt de vrees uit over het politieke karakter van dit tribunaal.
30 september 2006
700 personen manifesteren nogmaals in Baiona voor de vrijlating van Bidart en voor de rest van de politieke gevangenen.
02 oktober 2006
Het speciaal tribunaal onderwerpt Bidart aan een verhoor via videoconferentie van uit de gevangenis van Clairvaux over politieke aangelegenheden.
17 oktober 2006
Het Tribunaal van Parijs verwerpt het tweede verzoek. Nochtans was de directeur van de gevangenis van Clairvaux, de procureur en de rechter van Troyes voorstander van vrijlating. De schande duurt voort. Filipe Bidart zit nu al 18 jaar en 9 maanden vast.
Navarra is de bakermat van de Vascones, de Basken. De loop van de geschiedenis heeft serieuze klappen uitgedeeld aan de telgen van die voorouders. In 1512 werd Navarra, na een bloedige, ongelijke strijd nabij Noain, ingelijfd, bezet en onderworpen door de españolistas van Castilla. Van dan af trad de verspaansingsmachine in actie, met als uiteindelijk resultaat een opsplitsing van Navarra in drie zones: een zona no vascófona (niet Baskisch sprekend, de grootste in omvang), een zona vascófona (Baskisch sprekend, veel kleiner in omvang) en een zona mixta (gemengd).
Onlangs werd in opdracht van de deelregering van Baskenhater Sanz (UPN, zusterpartij van de PP), een onderzoek gevoerd in de zona no vascófona (dit is de uitgestrekte streek rondom Iruñea-Pamplona). Hij kreeg een koekje van eigen deeg. Maar liefst 71% van de inwoners willen toetreden tot de zona mixta, m.a.w. willen dus ook het Euskara spreken en leren. In Navarra werden onder de deelregering van de UPN dus wetten gestemd die voorschrijven welke taal gesproken mocht worden en welke symbolen mochten gebruikt worden. Die wetten zijn de Ley del Vascuence ende Ley de Símbolos.
In het deelparlement van Nafarroa-Navarra zal binnenkort een debat gevoerd worden en zal er gestemd worden over de uitbreiding van de zona mixta. Wordt Sanz met zijn PP-neus op de feiten gedrukt? De taal is gans het volk!
In dat verband is het ook goed te wijzen op het feit dat Ikastolas (Baskische scholen), waar Baskisch onderwijs gegeven wordt, niet gesubsidieerd worden door diezelfde regering. Dit staat in schril contrast met de Baskische Autonome Gemeenschap, die ieder jaar in Iparralde (Frans-Baskenland) een Ikastola laat bouwen en dit ook zelf financiert! Alle kosten van de Ikastolas in Nafarroa moeten door ouders, inrichters, leraars en vrijwilligers zelf opgehoest worden. Een paar dagen geleden, op 15 oktober 2006, werd de jaarlijkse Nafarroa Oinez georganiseerd. Dit is een jaarlijkse bijeenkomst en inzamelactie ten voordele van de Ikastolas (ten gunste van het Euskara en van de Baskische cultuur). Dit jaar was de Ikastola Labiaga te Bera aan de beurt. Deze Ikastola heeft een grote schuldenberg, maar de opkomst was zo overweldigend (meer dan 100.000 aanwezigen) dat de toekomst voor de komende jaren gevrijwaard is. Alle politieke partijen hadden een afvaardiging gestuurd, met uitzondering van Inderdaad, altijd dezelfden.
De onderhandelingen tussen PNV en PSE met Batasuna aan de ene kant, en de indirecte contacten tussen regering en ETA aan de andere kant, zouden volgens bepaalde bronnen een voorakkoord hebben opgeleverd. Ik blijf in de voorwaardelijke wijs spreken, omdat een uitschuiver onmiddellijk weer het vuur aan de lont kan steken, en omdat bepaalde bronnen (regimepers) er een politiek spelletje willen van maken.
En toch. De mogelijke vooropgestelde oplossing is absoluut het bespreken waard, alhoewel de eis betreffende de territorialiteit (Zazpiak, Bat! - 7 provincies, 1 Euskal Herria) van ETA (nog) niet wordt ingewilligd.
Als ETA een verklaring verspreidt waarin het definitief het wapengebruik afzweert (dus een stap verder dan het staakt-het-vuren) en als Batasuna gelegaliseerd wordt (dat moet trouwens vόόr maart 2007 om aan de verkiezingen van mei 2007 te kunnen deelnemen), kan de politieke onderhandelingstafel onmiddellijk van start gaan. De twee voornaamste onderwerpen van die onderhandelingen zouden de volgende zijn:
Het recht om zelf te beslissen zou in een nieuw politiek statuut voor Baskenland (onderworpen aan een referendum) opgenomen worden.
De territorialiteitseis, door ETA en de abertzales gesteld, zou omzeild worden door de toekenning van een soort statuut van euroregio die de 3 provincies van Euskadi, Navarra en de 3 Franse provincies zou omvatten. (Hier moet Frankrijk akkoord gaan en voor Navarra moeten de komende verkiezingen afgewacht worden. Als de socialisten er winnen, zijn zij akkoord de formule goed te keuren).
Er wordt gerekend op Arnaldo Otegi om dit bij Batasuna te verdedigen en op Josu Ternera om dit bij ETA te verdedigen. Otegi en alle andere abertzaleleiders willen voorafgaandelijk de garanties dat beschuldigingen (ze zijn op borgtocht vrij) die tegen hen lopende zijn, in geen geval kunnen uitmonden in gevangenisstraffen.
Wat met nog meer omzichtigheid moet benaderd worden, is de opening die gemaakt wordt om de Parot-doctrine (afschaffing van de voorwaarden die leiden tot vervroegde invrijheidstelling, dus langere straf) door het Tribunal Constitucional (Grondwettelijk Hof) nietig te laten verklaren. Ook zou de regering er bij de magistratuur op aangestuurd hebben om de strafmaat meer aan de werkelijkheid aan te passen en om bij twijfel de vrijspraak te vorderen.
De penibele zaak van de Baskische gevangen (foltering, spreiding ) zou geen onderwerp vormen van de onderhandelingen, maar afhangen van formele en directe contacten tussen ETA en de regeringsafgevaardigden. Conditio sine qua non is ook hier het neerleggen van de wapens. Wat wel opvalt, is dat er niet meer gesproken wordt over de ontbinding van ETA.
Tot slot wil ik toch nogmaals wijzen op de voorwaardelijke wijs waarop dit artikel opgesteld werd.
Graag wil ik nog even terugkomen op de manifestatie van Falange op 12.10.2006. Beelden zeggen soms veel meer dan woorden, en daarom wil ik u nog een foto laten zien. Het zal u opvallen met welk soort crapuul we hier te doen hebben. Veel falangisten waren gekleed in militaire uniformen, en enkele droegen zelfs bivakmutsen. Dat naast Spaanse vlag ook het vaandel van Falange meegedragen werd, zal niemand verwonderen. Alsof dat nog niet voldoende was werden ook nazisymbolen meegedragen. Als ik dat zootje ongeregelde bestempel als fascisten is dit niet lukraak gekozen. Provocatie en intimidatie waren niet uit de lucht. Met hun videocameras legden zij de verslaggevers van de pers vast, maar ook verschillende burgers die hun ongenoegen wilden uiten.
De verontwaardiging bij de regeringsleiders van Navarra, de UNP (PP van Navarra) is niet te stuiten. Niet wegens de provocatie en de intimidatie van de falangisten (die worden met rust gelaten), wel tegen de Baskische nationalisten die in hun ogen verantwoordelijk zijn voor de rellen.
Gisteren, 12 oktober 2006, werd dan de Día de la Hispanidad of de Día de la Fiesta Nacional of de Dag van het Spaanse Ras gevierd. Met welk ras we hier te maken hebben, werd al vlug duidelijk in Iruñea-Pamplona. De fascistische Falange had verzamelen geblazen en dat zullen we geweten hebben. Door hun voortdurende provocaties konden incidenten niet vermeden worden.
De elite van het Spaanse ras had een 200 geëxalteerde idioten kunnen verzamelen die een lange mars doorheen Iruñea in het vooruitzicht hadden gesteld. Zij hebben met moeite 200 meter kunnen betogen, van de bushalte tot aan de Plaza Vínculo. Hun leuzen, op pancarte te lezen en uit hun schorre mond te horen, logen er niet om: Vascos hijos de puta (Basken, hoerenkinderen); Presos vascos a la cámara de gas (Baskische gevangenen naar de gaskamer). Ze zongen in koor wachtwoorden tegen Euskal Herria, voor de verdere verspaansing van Navarra, eisten de dood van de regeringsleider, José Luis Rodríguez Zapatero, van Batasunaleider Arnaldo Otegi, van de leider van Aralar Patxi Zabaleta, en van de Etarra Iñaki de Juana Chaos. De talrijke politie beschermde die elite van het Spaanse ras met alle mogelijke middelen, maar moest noodgedwongen de mars na 200 meter opschorten. ¡España Grande! De goden moeten hun getal hebben.
En wie krijgt de schuld van de incidenten? Inderdaad, volgens bepaalde regeringsleiders (uit Navarra waar de PP aan de macht is) was er geen enkele aanleiding om straatgeweld (Kale Borroka) te rechtvaardigen. De jongerenafdeling van de PP, Nuevas Generaciones (NNGG),moet trouwens niet onderdoen voor de Falange. Eén van hun adepten was verantwoordelijk voor de laffe aanval op een Vlaams priester te Madrid (zie bericht Eenheid in gevaar? van 08.10.2006).
Een paar uur later trok een andere betoging door de straten. Zon 4000 betogers eisten zelfbeschikking voor Euskal Herria en fulmineerden tegen het fascisme. Deze betoging verliep zonder incidenten.
De regering van José Luis Rodríguez Zapatero en ETA zouden geheime contacten hebben in Oslo, en dit met medeweten van de Noorse regering. Aan tafel zouden plaatsgenomen hebben Jesús Eguiguren, voorzitter van de PSE (Baskische socialisten), voor de regering en José Antonio Urrutikoetxea Bengoetxea Josu Ternera voor ETA. Het zouden technische onderhandelingen zijn met als uitgangspunt wapens voor gevangenen of vrede voor gevangenen, dus een humaner beleid voor de politieke gevangenen op voorwaarde dat ETA de wapens neerlegt. Als tussenpersoon zou door beide partijen het Centre Henry Dunant for Humanitarian Dialogue uit Genève aangezocht zijn.
Dit is een hoopgevend bericht, maar er wordt getwijfeld aan de deelname van Eguiguren, die eerder zou thuishoren bij de onderhandelingstafel in Euskadi tussen alle Baskische partijen (PP uiteraard niet, die wenst dat er verder gemoord wordt om zo het stemmenaantal op te krikken).
De Noorse regering bevestigd, noch ontkent. De diverse partijen in Spanje blijven een politiek spelletje spelen: er wordt bevestigd en er wordt ontkend.
Gelijktijdig met dit bericht verklaart de Lehendakari Juan José Ibarretxe dat de dialoog met ETA formeel geopend is. Hij onderstreept dat de bevolking moet weten dat de politieke partijen in Euskadi aan het praten zijn. Dit is al zijn tweede optimistische boodschap in 7 dagen. De PP denkt daar uiteraard anders over, maar ik ben niet geneigd hun vuilspuiterij en vergif nogmaals uit de doeken te doen. Alleen dit: zij beweren dat er geen enkele reden is tot tevredenheid omdat ETA op één stap van de overwinning staat, omdat de slachtoffers in de steek gelaten worden, omdat er zal gepraat worden over de rehabilitatie van Batasuna, omdat zelfbeschikking mogelijks op de tafel wordt gelegd. De strategie van de PP bestaat er in de mensen te blijven ophitsen tegen elkaar en de onverdraagzaamheid aan te wakkeren (hier is werk aan de winkel voor ons Centrum met de lange naam en voor de concerten tegen onverdraagzaamheid).
Gelijktijdig met vorige berichten kwam ook volgend bericht in de nieuwsgaring (10.10.2006). Nobelprijswinnaar voor de Vrede, Adolfo Pérez Esquivel, bevestigt dat naar zijn mening ETA al de beslissing genomen heeft om de wapens neer te leggen, maar de onderhandelingsrondes afwacht tot er een oplossing voor de problemen is gevonden. Volgens Esquivel staan we voorlopig nog in het stadium van de minimale eisen, die uiteindelijk in de maximale eisen, en oplossingen ervoor, moeten uitmonden.
Pérez Esquivel is één van de belangrijke internationale figuren die het document "International Declaration to Support the Basque Process" heeft ondertekend.
P.S. De regering van Juan José Ibarretxe staat perplex!
La Sala de lo Civil y Penal del Tribunal Superior de Justicia del País Vasco (TSJPV) ha decidido abrir la fase de instrucción por un posible delito de desobediencia por la reunión que mantuvieron el lehendakari, Juan José Ibarretxe, y los representantes de Batasuna Arnaldo Otegi, Pernando Barrena y Juan Joxe Petrikorena el pasado 19 de abril.
Gisteren, 11.10.2006, heeft de TSJPV beslist een onderzoek te openen tegen Ibarretxe wegens een mogelijk delict van ongehoorzaamheid.
Wat is dat delict?
Op 19 april 2006 had de Lehendakari een vergadering belegd met de vertegenwoordigers van de verboden partij Batasuna, Arnaldo Otegi, Pernando Barrena en Juan Joxe Petrikorena, in het kader van de nakende vredesonderhandelingen. Die bijeenkomst was een doorn in het oog van het Foro de Ermua, (PP-recuperatieclubje van slachtoffers) die een klacht hadden neergelegd.
De voorzitter van Partido Popular, Mariano Rajoy (foto), is in alle staten omdat de Openbare Aanklager overweegt om de strafmaat voor Iñaki de Juana chaos te verminderen van 96 jaar naar 6 jaar, wegens het zware delict van het schrijven van twee artikelen in een krant. Stel je voor, twee artikelen in een krant laten publiceren en je riskeert een gevangenisstraf van 96 jaar. Zelfs de hoogste magistraten hebben uiteindelijk moeten inzien dat hun strafmaat buiten alle proporties was. Zij hebben evenwel nog niet ingezien dat er geen enkele grond is om ook maar 1 dag strafmaat te eisen.
Rajoy bestempeld de beslissing als uno de los mayores escándalos que se han producido en España en los últimos años (één van de grootste schandalen die zich de laatste jaren in Spanje hebben voorgedaan). Hij spreekt van nationale schande en nationale schaamte.
Hij vergeet er wel bij te vertellen dat het grootste schandaal dat zich in Spanje heeft voorgedaan de leugencampagne was bij de aanslagen in Madrid op 11 maart 2004. Een paar dagen geleden is aan het licht gekomen dat het boorzuur (voor het maken van bommen), gevonden in huizen van Etarras, doelbewust daar door de Guardia Civil gelegd werd om de aanslagen kost wat kost in verband te kunnen brengen met ETA. Dit gebeurde onder het goedkeurend oog van de toenmalige premier Aznar van diezelfde Partido Popular (die door Wilfried Martens opgevrijd werd om voorzitter van de EVP te kunnen blijven). Walgelijk!
De associatie 'España y Libertad' zal vandaag, 10 oktober 2006, een klacht indienen tegen de Federación de Fútbol Catalana en Federación de Fútbol Vasca, alsook tegen de eigenaars van Nou Camp, het stadion van Fútbol Club Barcelona. Zij doen dit op basis van, volgens hen, heel zware inbreuken. Bij verschillende voetbalmatchen vorige zondag zijn anti-Spaanse leuzen gehoord in die voetbalstadiums. Dit moet volgens die nuttige idioten gelijkgesteld worden aan racisme en xenofobie. In een communiqué verklaren die españolistas dat het ongehoord is dat beledigingen tegen vreemdelingen bestraft worden en leuzen tegen Spanje niet. Wat er echt niet door de beugel kan, is dat er plakkaten vertoond werden met de hongerstaker Iñaki de Juana Chaos. Op dit vergrijp, steun aan een politieke gevangene, moet minimum de doodstraf staan, en niet éénmaal, maar meerdere malen
P.S. Intussen heeft Iñaki de Juana na 63 dagen (08 oktober 2006) zijn hongerstaking beëindigd. Er zijn geruchten dat de strafmaat die geëist wordt, zou verminderen van 96 jaar naar 6 jaar. Weten die pipos eigenlijk waarover het gaat? Hebben zij die teksten wel degelijk gelezen? Zelfs 6 jaar is nog altijd buiten proportie! Trouwens wie de teksten gelezen heeft (zie artikel van 03.10.2006, Uitzonderingsrechtbank),zal zich met mij afvragen welk smerig politiek spel hier gespeeld wordt. Feit is dat hij al op 25 oktober 2004 een vrij man moest zijn.
Op 17 september ll. reed een Vlaamse priester, woonachtig in Iparralde en medeoprichter van Flandriatik Ikastolentzat, met een Belgische nummerplaat vanuit Madrid richting Burgos. Bij een wegomlegging ten gevolge van wegwerkzaamheden diende hij even de juiste route te vragen. Op hetzelfde ogenblik passeerde een jongere. Hij was iets ouder dan 20 jaar. Hij zag op de auto van de Vlaming een sticker (zie foto) die wel eens de EENHEID VAN SPANJE IN GEVAAR kon brengen. Het gaat om de sticker die vele jaren geleden werd uitgegeven door het Vlaams steuncomité voor Baskische scholen, Flandriatik Ikastolentzat (Vlaanderen voor de Ikastolas). Op de ene helft staat de Baskische vlag met erboven het woord EUSKADI en beneden het woord VLAANDEREN. Op de andere helft staat een Vlaamse Leeuw met erboven om van te houden en eronder hetzelfde in het Baskisch: maitatzeko. Meteen begon de kerel te roepen op de Vlaming: Jij bent van Herri Batasuna! Jij bent van Herri Batasuna!! en daarbij zwaaide hij met zijn beide vuisten! De jongere raakte door het dolle heen en bij het wegrijden zoefde een dikke kei door de het openstaande rechterraam rakelings voorbij het hoofd van de Vlaming en kwam tegen de binnenkant van de linkerdeur terecht! De man die hem aanviel was hoogstwaarschijnlijk een lezer van de Spaanse desinformatiemedia! Zijn hele jonge leven vernam hij dat alle Basken van ETA zijn. De Vlaming schreef een open brief naar de kranten ABC, El Mundo en La Razón en naar radio COPE van het Spaanse nationaal katholicisme, die elke morgen zijn neofascistisch zaad over de dorre Spaanse akkers strooit.
De situatie van de Baskische politieke gevangenen is de laatste 10 maanden aanzienlijk verslechterd:
1. De politiek van spreiding van gevangenen is toegenomen. Er zijn nu politieke gevangenen geplaatst in gevangenissen waar vroeger nooit politieke gevangenen zaten
2. Gevangenen met ernstige ziektes worden niet vrijgelaten
3. Volgens de wet moesten nu al 160 gevangenen zijn vrijgekomen na ofwel 2/3 van de straf, ofwel 3/4 van de straf, ofwel de volledige straf te hebben uitgezeten. Bijkomende instrumenten (de Parot Doctrine genoemd die toegepast werd op Unia Parot) werden in het leven geroepen: nieuwe beschuldigingen werden gelanceerd, de straffen werden zonder meer verlengd, nieuwe wetten zowel in Spanje als in Frankrijk
5. De elementaire regels van de rechten van de mens worden constant geschonden: verbod om te communiceren, verbod op studie, verbod op het gebruik van het Euskara, verbod op een effectieve en wettelijke verdediging
De alarmbellen rinkelen. Dit heeft niets meer met rechtspraak te maken, wel alles met hypocrisie en chantage. Is het misschien niet hypocriet te ageren tegen de Amerikanen om wat ze in Guantánamo uitrichten en tezelfdertijd ziende blind zijn voor wat er in eigen land gebeurd? Niet alleen ziende blind, maar ook daadwerkelijk uitvoeren. Wat in Spanje gebeurt, is veel erger dan wat de Amerikanen aanrichten. Wetten worden naar eigen goeddunken aangepast door de superdemocraten van de PSOE (socialisten) en de PP (Franco-adepten)
De Spaanse regering misbruikt de zaak Iñaki de Juana Chaos om twee duidelijke boodschappen uit te sturen:
1. Mensen worden nu veroordeeld louter om wat ze zijn en niet meer om wat ze deden, omdat het nu mogelijk geworden is om artificiële beschuldigingen te creëren
2. Dat elke Baskische politieke gevangene die veroordeeld wordt, alles hoop mag opdoeken om ooit nog vrij te komen
Er moet een eind komen aan de systematische verkrachting van de meest elementaire rechten van de meer dan 600 Baskische politieke gevangenen.
Het Forum van Ibaeta, die sociale en syndicalistische organisaties vertegenwoordigd, heeft gisteren de regering Zapatero gewaarschuwd dat zij het vuur aan de lont hebben gestoken met de zaak Iñaki Juana de Chaos. De enige mogelijkheid om de lont uit het kruitvat te trekken, is de vrijlating van de gevangene, die al op 25 oktober 2004 moest vrijgelaten worden.
De vertegenwoordigers van het Forum van Ibaeta, Mati Iturralde (LAB), Alazne Alonso (ELA) en Juan Mari Olano, maakten de gezondheidstoestand van Iñaki de Juana bekend: totale verzwakking, gewichtsverlies van 25 kg in 2 maanden, stap voor stap dichter bij de dood. De gedwongen voeding die men sedert een paar dagen toepast, lost niets op. Het vertraagt alleen de uitzichtloze situatie die nu al 60 dagen duurt. Men wil hem kost wat kost oplappen, om dan op 27 oktober 2006 een zombie voor de Audiencia Nacional te dagen. Als hij dan zijn straf van 96 jaar gekregen heeft (twijfel maar niet aan het vonnis), zullen ze hem dumpen in de cel en laten creperen.
De uitzonderingsrechtbank, Audiencia Nacional, heeft de toestemming verleend om Inaki De Juana Chaos over te brengen naar een hospitaal dat meer geschikt is om zijn gezondheidstoestand te evalueren en op te volgen. Hij verblijft nu in het hospitaal Punta de Europa te Algeciras, eigenlijk een ziekenboeg van de gevangenis. De toestand van De Juana is kritiek te noemen en nu wil men alle mogelijke medische middelen aanwenden om hem er bovenop te helpen. Heeft de Audiencia Nacional dan toch een hart? Niet te hard van stapel lopen. Ze willen hem alleen wat oplappen omdat hij op 27 oktober 2006 moet verschijnen voor diezelfde Audiencia Nacional.
En un escrito presentado hoy en este tribunal, el fiscal afirma que los últimos informes médicos sobre Iñaki de Juana, en huelga de hambre desde el 7 de agosto,indican "un elevado riesgo para su vida a corto plazo", por lo que considera imprescindible una "atención sanitaria adecuada" que "garantice su presencia en la celebración del juicio previsto para el próximo día 27.
Intussen wordt hij wel al twee jaar in preventieve hechtenis gehouden (hij moest vrijkomen op 24 oktober 2004, maar alleen de democraten in Spanje zijn in staat zoiets uit te dokteren). Waarvan wordt hij nu beschuldigd? Hij heeft twee opinieartikels laten verschijnen in de krant Gara. Dit wordt, om hem te kunnen vasthouden, uitgelegd als samenwerking met ETA en bedreigingen, waarvoor hij al eens gestraft werd.
Oordeel zelf en lees de twee artikels waarvan sprake:
Een professor in de Rechten uit het Instituto de Secundaria de Málaga, Manuel F. Trillo, heeft zich tot Amnesty International gewend om hen te vragen Inaki de Juana Chaos, die vandaag aan zijn 57ste dag hongerstaking toe is, te erkennen als preso de conciencia (gewetensgevangene). Hij onderstreept dat de situatie van De Juana een verkrachting is van de rechtszekerheid, één van de basissen van de samenleving. Hij geeft aan dat het nieuwe cursusjaar is begonnen, en dat hij niet weet op welke manier hij dit aspect van de rechtstaat aan zijn studenten moet uitleggen. Hij levert ook zware kritiek op de Spaanse minister van Justitie, Juan Fernando López Aguilar (zie foto), die een tijd geleden verklaarde dat misdrijven moesten uitgevonden worden om De Juana en andere Baskische gevangenen in de gevangenis te houden, zelfs als hun straf er op zit. Wat dus ook gebeurde. Hij verklaart: Het is bijzonder gevaarlijk omdat de juridische zekerheid totaal ondergraven wordt, en ik verzeker u dat de rechtspraak die hier toegepast wordt alleen zijn gelijke kent in de rechtspraak die de nazis of de sovjets hanteerden. Er worden misdrijven gecreëerd in functie van wat de regering wil.
12 oktober is de Día de la Hispanidad en de Día de la Guardia Civil.
Een aantal burgers uit Iruñea-Pamplona heeft op die dag opgeroepen voor een manifestatie onder het motto: Frente a los fascistas de ayer y de hoy. Euskal Herriak autodeterminazioa (Tegen de fascisten van gisteren en van vandaag. Euskal Herria zelfbeschikking).
Zij nemen het niet dat hun straten bevuild worden door de laarzen van de Falange, die deze dag aangrijpen om de españolidad (apologie van het Spaanse imperialisme) te verheerlijken. Een Spaans imperialisme waarvan ook Navarra nu nog de gevolgen draagt. Hun koninkrijk werd manu militare ingelijfd na de slag van Noain (1512).
Onder de promotoren van de manifestatie vermelden wij: vertegenwoordigers van de slachtoffer van de represailles na 1936, vrienden van Germán Rodríguez, door de politie neergeschoten op de Sanfermines van 1978, familieleden van Angel Berrueta, vertegenwoordigers van ex-politieke gevangenen en volksbewegingen.
