27 september 1975xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Twee ETA-militanten, Jon Paredes Manot, "Txiki" en Angel Otaegi “Nuarbe” worden, samen met drie FRAP-militanten gefusilleerd. Franco zal kort daarop zélf zijn laatste wind uitblazen, wat een toenmalig journalist deed besluiten dat de Caudillo al moordend stierf. Enkele maanden vóór hijzelf overleed, trakteerde dictator Francisco Franco het Baskische Volk op een laatste lading kogels. Hoewel na het Burgosproces van vijf jaar eerder de doodstraf, uitgesproken tegen zes van de 11 Baskische activisten, werd omgezet, liet Spanje nu 2 ETA-leden (en 3 militanten van FRAP) terechtstellen “om een noodzakelijk voorbeeld te stellen”, aldus Franco. Omdat de beul, José Moreno, uit Sevilla, niet op drie plaatsen tegelijk kon zijn, werd niet gekozen voor wurging (met de wurgpaal ‘garrote’) zoals twee jaar eerder nog het lot was van Salvador Puig Antich, maar voor een vuurpeloton. 

Wie er de manier waarop beiden "geëxecuteerd" werden nog eens op na leest, gruwelt nu nog steeds.

“Txiki” weigerde een blinddoek en toen het vuurpeloton klaarstond begon hij het "Lied van de Baskische Soldaat" (Eusko Gudariak Gara) te zingen. Daarop begonnen de "liquideurs" te schieten. Bij de tweede strofe schoten ze gericht op hem. Het was geen salvo, zoals dat hoort, maar de schoten vielen met secondelange tussenperiodes! Het was geen executie, het was moord.

“Nuarbe” werd naar het kerkhof geleid, en bij het binnenkomen riep iemand die achter hem liep: "Otaegi!" Toen hij zich daarop omdraaide, werd hij neergeschoten!

Franco werd toen al een tijd in leven gehouden. De Caudillo stierf dus al moordend, enkele maanden later.
-----------------------

AANDACHT

Op 1 oktober 2009 worden de dagelijkse berichten op deze weblog stopgezet en vervangen door een wekelijkse nieuwsbrief. Wie interesse heeft om die nieuwsbrieven te ontvangen, kan zich aanmelden op “NIEUWSBRIEF”.