|
Gisteren heb ik na de werkuren de hoge ligusterhaag geknipt. Vandaag na een dag Brussel het gras gemaaid en anti-mos gestrooid... in het weekend gaat het regenen dus moest ik mijn tuinagenda flexibel aanpassen. Maar is er iets opwekkender dan bezig zijn in de tuin? Alleszins de beste herstelremedie na lange vergaderingen, stil zitten en computertaken.
Morgen zal ook nog goed gevuld zijn en dan komt een langer weekend... we raken er nog aan gewend.
Maar op deze doodgewone weekdag is mijn oud tanteke gestorven. Ze was al bijna tien jaar bedlegerig, praatte niet meer, leefde als een teer plantje van de ene zit- en lighouding in de andere. Zonder meer. Het was niet te achterhalen of ze nog enig besef had en indien ja welk. Ik kan alleen vragen hebben bij zo'n situatie, geen antwoorden.
Lieve tante,
Ben je nu eindelijk verlost?
Wat was de zin van dit lijden
Wat heb je ons al die jaren willen zeggen
en hebben we niet begrepen
Wat ging er door je heen
en kon je nooit uiten
Waarom huilde je niet
Waarom gilde je niet
Hoe kwam het dat je met zo weinig
toch overleefde
Je bent een deel mijn vlees en bloed
de zuster van mijn moeder
een goed hart waar we altijd welkom waren
een mooi mens met een bewogen verleden
een vrouw die te vroeg geboren is
en te veel te vaak met eenzaamheid moest kampen
nu ben je gestorven alleen
zomaar op een mooie warme lentedag
stilletjes heengegaan
Wat laat je ons na
aan wijsheid
en filosofische erfenis
Wat wilde je ons
zonder woorden
toch vertellen?
xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />Floreanne
|
