We hebben vanavond weer eens mooi gezongen. Wij is het koor waarin ik zing. Het is niet direct groot nieuws tenzij je kan delen in mijn hernieuwd besef van de weldadigheid van zingen voor de gestresste geest. Maar tegelijk en spijtig werd ik vandaag weer geconfronteerd met het duale in het leven. De schoonheid van de muziek en de goed getrainde stemmen stond in contrast met de kille hardheid op andere theaters van het leven. Het verscheurende nieuws van mishandelde baby's, de stijging van HIV besmettingen in België, om nog maar te zwijgen van wat niet in de kranten staat.... Zachtheid en tederheid in woorden naast de botheid van wie blind slechts zichzelve ziet. Het leven kan zo simpel zijn en mooi, toch slagen mensen erin zichzelf of anderen kwellend te lijf te gaan. Waar is die pijn voor nodig? Waarom is en blijft de mens zo dom?
Floreanne
Reacties op bericht (1)
23-11-2005
.
Wijze woorden Floreanne !
Ik zal best wel eens miskleunen, maar ik probeer zo goed als mogelijk
te leven met liefde voor de mensen om me heen.
In 'mijn' theater zijn de gordijnen altijd wagewijd open.
Van mijn eigen blog meegenomen!
23-11-2005 om 00:52
geschreven door Chia
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
