Wat hebben we reeds een fantastisch verlof achter de rug. Op één dag na altijd zonneschijn gehad, het was daarom niet altijd even warm, waar wel veel zon. Eigenlijk was het één dag regen en gisteren zondag was het heel de dag mistig en koud . Maar deze morgen was de zon weer van de partij en konden wij onze schade van gisteren weer inlopen. We hebben na het middageten, onze wandelschoenen aan getrokken en een flinke duinen wandeling gedaan.

Vorige zaterdag was het dan de beurt aan Daniella en haar kroost om eens langs te komen. Iets voor de middag kwamen ze hier aan en de twee gasten vroegen al direct om op het strand schelpjes te mogen gaan rapen. Maar daar moesten ze voor wachten tot na het middag eten, want we hadden een tafel besteld in restaurant “Oberbayern”.

Na een stevige deugddoende maaltijd zijn we dan naar het strand getrokken om van het gezaag vanaf te zijn, van de twee pagadders en dat is begrijpelijk, we zijn met z’n allen toch ook klein geweest. Rond zeven uur zijn ze dan terug huiswaarts gereden, met het verzoek voorzichtig te zijn in het huiswaarts rijden.

Zo doende zijn we vandaag aan onze laatste week verlof begonnen, maar ja mooie liedjes blijven nooit duren en zaterdag middag keren we terug huiswaarts en het is ook de eerste dag dat ze regen voorspeld hebben en dat maakt het afscheid nemen van Blankenberge veel gemakkelijker

26-03-2012 om 21:03 geschreven door francis

Deze morgen wakker geworden met een stralende zon op de ruiten en een egale blauwe hemel en de belofte dat het de ganse zo zou blijven. Gisteren hebben we hier aan de kust geen regen gehad, maar de hele dag overtrokken en tamelijk een koude wind, welke ons toch niet weerhouden heeft om in de namiddag te wandelen. We hebben er een winkelwandel tocht van gemaakt, want op de wandeldijk was het tamelijk koud.

In de voormiddag een korte tocht gemaakt langs de rechteroever van de jachthaven, eerlijk gezegd ondanks de zonneschijn was het met de wind op kop tamelijk koud. Gelukkig dat bij het terug komen, de wind niet meegedraaid was en dat we de wind dan van achteren hadden. Toen we langs de taveerne “Evergreen” kwamen zag Anita dat er nog juist twee plaatsen vrij waren.

Jullie denken nu zeker en vast, die twee zijn stapelgek om nu op een open terras te gaan zitten, maar her terras was verwarmd en de zon stond er pal op. Reken daar bij nog op de zonneschijn en de warmte van een lekkere verse tas koffie en onze voormiddag kon al niet meer kapot.

Na de middagmaaltijd hebben Anita en ik een uurtje platte rust genoten en nadien een duinwandeling gemaakt en om af te sluiten in het strand café-tje een blonde Leffe te drinken. Dan werd het tijd om terug naar het appartement te keren. Ze voorspellen voor morgen nog warmer en eveneens droog weer en als ze zo verder gaan, kan ons verlof niet meer stuk.

19-03-2012 om 20:31 geschreven door francis

Vandaag zaterdag kregen we rond elf uur bezoek van onze zoon Willy en z’n kroost en vrouwtje. Dit was natuurlijk vooraf afgesproken, uiteindelijk komen ze elke keer als we hier vertoeven. Vandaag was de jongste jarig en hadden ze een taart meegebracht, om in de namiddag bij een tas koffie te verorberen.

Maar eerst moesten we het middagmaal gaan nuttigen en dat zou ditmaal gebeuren in het restaurant “ Bij Mama Tommi” een bekende naam in de wereld van de restaurants in Blankenberge. Gisteren hadden we telefonisch een tafel besteld voor zes personen. Gelukkig dat we dit gedaan hadden, want de zaal zat afgeladen vol.

Tussen de soep en de patatten, was het tijd genoeg om eens rustig te praten over ditjes en datjes. Zodat de wachttijd niet zolang duurde, want we hadden ieder een ander menu gekozen en de kok moest ook kunnen volgen natuurlijk. Na de maaltijd zijn we nog een kleine wandeling gaan maken en daarna was er nog de taart om de dag te besluiten.

Ondertussen zijn ze al terug naar Antwerpen gekeerd en zitten we terug met z’n beitjes op het appartement. Volgende week is het de beurt aan onze dochter Daniëlla, om tot hier te komen, eveneens met kindertjes en echtgenoot. Morgen is het reeds de derde dag van ons verlof wat vliegt de tijd toch snel.

17-03-2012 om 20:23 geschreven door francis

Sinds deze middag zijn we terug op ons vakantieadres. De rit hier heen is perfect verlopen ondanks het vele zware transport is de heenreis binnen de normale tijd gebeurd en konden we de sleutel voor de middag sluiting van het verhuurbedrijf af halen.

Na het afladen van de bagage en het boven brengen en neer zetten, zijn wij eerst iets gaan zoeken om de inwendige mens te versterken. Enfin iets zoeken om te eten is hier aan de jachthaven echt geen probleem, restaurantjes en taveernes genoeg en het was eigenlijk maar een kleine versnapering of een vlugge hap die de meeste honger kon stillen. Omdat we hedenavond uitgebreid wilden eten.

Dit is dan ondertussen reeds gebeurd en dan voelt een mens zich een stuk beter in z’n vel. Deze namiddag ben ik dan vlug naar de toeristische dienst van Blankenberge gewandeld om een internet code te kopen om op het internet te geraken, maar groot was m’n ontgoocheling toen bleek dat deze dienst zich daar niet meer bevond. Maar ze waren er gedienstig genoeg om het nieuwe adres, plus stratenplan mee te geven.

Uiteindelijk is dan alles in kannen en kruiken gekomen en kan ik terug met de laptop hier op het appartement spelen en het dagboek bij werken. Nu ga ik rustig in m’n luie zetel zitten en samen met Anita televisie kijken

16-03-2012 om 21:27 geschreven door francis

Zo weekeinde en maandag zijn weer voorbij en nu heb ik weer tijd om een berichtje op m’n blog te posten. De zaterdag verjaarde Anita en ’s avonds hadden we een feestje met de familie langs haar kant. Enfin nu moeten jullie niet denken dat dit veel volk te weeg heeft gebracht, juist wel geteld zes volwassenen en een kind van bijna zes jaar. Je moet niet met velen zijn om eens gezellig te gaan eten en daarna eens gezellig iets te gaan drinken. Het samenkomen en het eten was voorzien om zeventien uur in de Riddershoeve in het park van Schoten.

We hadden een tweetal weken reeds gereserveerd en gelukkig maar want anders hadden we er naast gegrepen en dan maar zeggen dat het crisis is en de mens z’n geld niet durft uit te geven. Enfin het werd een gezellige en smakelijke zaterdagavond, op het eten viel niets af te keuren en de bediening was eveneens perfect en wat moet een mens dan meer hebben.

De zondag was zoals iedere week het zelfde. Ontbijten en daarna het programma maken om ’s avonds naar de radio te gaan en daarna lekker op tijd in ons bedje te kruipen. Want op onze leeftijd de bloementjes eens buiten zetten, dat moet je ’s anderendaags toch wel bekopen en dan voel je dat de jaren beginnen door te wegen.

Zo de belevenis op de maandag zijn voor morgen, anders wordt het teveel. Nog een prettige avond en nog veel blog plezier en een fijne nacht rust.

06-03-2012 om 00:00 geschreven door francis

Ook vandaag 2 maart heeft de zon ook alweer forfait gegeven, de zoveelste dag op rij. Eerlijk gezegd het begint op de mensen hun moraal te werken, want als je zo langs een winkelstraat wandelt zie je weinig vrolijke gezichten. Misschien trek ik ook een lang gezicht, maar dat weet ik van me zelve ook niet want ik heb geen spiegel bij me.

Morgen wordt ons Anita vijfenzestig jaar en daar is ze eigenlijk niet echt gelukkig mee, waarom dat weet ik ook niet. Er is toch geen tegenhouden aan en hopelijk komen er nog een pak jaren bij. Vanaf morgen kan ze ook gratis zich met het openbaar vervoer verplaatsen, enfin zolang het nog duurt, want er is al een tijdje sprake dat het afgeschaft gaat worden.

Maar dat zijn problemen voor later, want tot éénendertig december blijft het ongewijzigd en als we nog eens in verlof zijn in Blankenberge zullen we een paar keer de tram nemen en de ganse kustlijn doen van Knokke tot De Haan. Dat kunnen we dan doen bij slecht weer en in Oostende eens afstappen, maar ja het is nog niet zo ver, we gaan nog niet in verlof.

02-03-2012 om 20:28 geschreven door francis

Gisteren in de vroege vooravond was er weer de jaarlijkse familie bijeenkomst van de familie Joossens. Tussen zestien en zeventien was het aperitief uurtje en dan werd er de maaltijd op gediend. Deze bijeenkomst werd opgericht, negen jaar geleden met als doel elkaar jaarlijks te ontmoeten, zonder dat er van een begrafenis sprake is. De familie was oorspronkelijk samengesteld uit negen kinderen, acht vrouwen en één man en dit was de vader van Anita.

Ondertussen is er van de stamvaders en moeders reeds lang geen sprake meer en nabestaanden ontmoeten elkaar dus eens per jaar tijdens deze bewuste eet en praatavond. Ook van deze kinderen zijn er reeds verschillende die er niet meer bij zijn. Ik kan jullie verzekeren dat er flink gegeten en gedronken wordt tijdens dit familie evenement en gedronken wilt niet altijd zeggen dat het allemaal alcoholische dranken zijn. Er wordt wel degelijk rekening gehouden met de promille in het bloed en de mogelijkheid op een pakkans tijdens de rit huiswaarts.

We waren terug thuis rond kwart voor middernacht en voor we te bed waren was een dik uur later; maar ja we hadden de tijd aan ons eigen en wanneer we teug op stonden dat speelde helemaal geen rol. Van de playlist voor de uitzending op Minerva, was er het grootste deel van klaar en ook die voor de uitzending van morgenavond is reeds een groot gedeelte klaar en nu ga ik kijken naar het veld rijden.

19-02-2012 om 15:48 geschreven door francis

Potverdorie nu heb ik drie dagen zonder internet gezeten, zowel op de vaste computer als op de laptop. Van alles geprobeerd maar uiteindelijk heb ik er hulp moeten inroepen van een specialist. Eveneens raad gevraagd aan Telenet service, zeer hulpvaardige mensen aan de telefoon en die gaven me de raad om een moderner moodem te laten installeren en dit is deze namiddag dan ook gebeurt. Hopelijk ben ik dan een paar jaar zonder zorgen en kosten.

Deze moodem ben ik zelf moeten gaan afhalen in een verkoopspunt van Telenet. Ik had de keuze uit vier vestigen en uiteindelijk zijn Anita en ik dan naar Kapelle gereden en wonder boven wonder het was er niet druk en we moesten er zelfs niet aanschuiven, het was direct aan onze beurt. We hadden gemakkelijk binnen het uur terug thuis geweest, maar Anita had niet veel vlees in voorraad. De moment om even langs de Vleesmeester te rijden om de diepvries terug aan te vullen.

Dat was het moment om ook een gebraden kip en tevens lekkere gebakken aardappelen mee huiswaarts te nemen en ik kan jullie verzekeren het was een lekkernij. Eigenlijk misdadig want een mens eet dan steeds veel te veel en nu zit dat ongemakkelijk. Het beste zou zijn om eens wat rondjes rond de tafel te maken, ’t Zal het maar laten want ons Anita zou denken dat ik een kwienk kwijt was en ze zou nog gelijk hebben ook.

15-02-2012 om 20:54 geschreven door francis

Het is alweer zaterdag, bij de mensen die nog moeten werken voor hun boterham met een beetje beleg is dit de mooiste dag van de week. De zondag is ook wel een mooie dag, maar het begin van de nieuwe werkweek is dan weer in aantocht. Wat zijn wij gepensioneerden toch gelukkige mensen, voor ons zijn alle dagen gelijk. Zolang ons pensioentje maandelijks maar op de bankrekening staat en liefst tussendoor met een indexaanpassing als dat nodig is.

Met ons Anita gaat het de goede weg op, het hoesten is al fel geminderd en ook de spierpijn van het hevige hoesten is ook aan de beterhand. Morgenavond zal ze dan ook wel kunnen meegaan, als ik ’s avonds bij radio Minerva tussen twintig en tweeëntwintig uur m’n programma moet doen. Voor hen die radio Minerva niet kennen, dit is de populairste zender in Vlaanderen en ook buiten de landsgrenzen, dankzij streamming op internet. Het internet adres van de radio staat in de rechter kollom van dit blog.

Hopelijk is het weer geen spelbreker, want de vooruitzichten voor zondagavond zijn niet al te best. De kans op ijzelgladheid is tamelijk groot maar de weersvoorspellers zijn nog niet eensgezind over de tijd. Zal het in de vroege avond of tijdens de nacht zijn daar zijn ze het nog niet over eens, in elk geval als de regen tijdens de avonduren valt blijf ik toch beter thuis. Ongevallen zijn vlug gebeurd en een mens moet het toch zelf niet gaan zoeken.

Vanavond blijven we eens rustig thuis, want gewoonlijk is zaterdagavond Chinees avond. Dan gaan wij beiden rustig eten in een Chinees restaurant, maar Anita had zin in een pakje frieten met een lekkere gebakken cervola en ik zeg er ook geen neen tegen. Ik moet ze dan wel zelf gaan halen, maar dat geeft toch niet. Deze week eigenlijk weinig beweging gehad en dat is slecht voor de spieren en de gezondheid. Smakelijk.

11-02-2012 om 15:47 geschreven door francis

Gisteren wat problemen met de computer gehad zodat ik moest overschakelen op de laptop en hopelijk blijf ik er nu van bespaart en kan ik rustig verder doen. Gisterenavond of beter gezegd deze nacht was het een beetje laat geworden en de schuldige was een mooie lange film op één van de filmkanalen op internet. Het was de film Exodus waar van ik reeds enkele stukken had gezien, maar nooit helemaal en dit is me gisteren dan uiteindelijk gelukt.

Het handelt over een schip die afgeladen vol zit met joodse vluchtelingen op weg naar het beloofde land. Juist enkele jaren na de tweede wereldoorlog., maar dat beloofde land was in handen van Engelland en daar waren ze niet welkom. Uiteindelijk worden ze er toch toegelaten,maar ze botsen dan regelmatig met het Britse bezettingsleger, tot ze dan in de jaren vijftig onafhankelijk worden

Ik ga nu de film niet helemaal vertellen, het is beter van hem eens helemaal zelf te bekijken. Deze morgen geraakten we daardoor moeilijk uit ons bed, maar ja dat is geen probleem we hebben de tijd voor ons eigen en we gaan eigenlijk nooit vroeg slapen, een half uurtje later in ons bed dat zal de zaak ook niet maken

10-02-2012 om 16:45 geschreven door francis

Na een lange onderbreking van meer dan twee maanden, kreeg ik vandaag zin om opnieuw te starten met m‘n dagboek blog. Er valt momenteel wel niet veel te vertellen, want we zitten wegens ziekte van vrouwtje Anita reeds heel de week binnen, het is niets ernstig maar de dokter oordeelde dat het toch veiliger was om een achttal dagen binnen te blijven. Zeker nu de winter zo ongenadig heeft toegeslagen

Ze had reeds een hoest, voor we drie weken geleden voor een vijftal dagen naar het bungalowpark vertrokken en daar is het zeker niet verbeterd, in tegendeel. Ze hoestte harder dan daarvoor, enfin nu is ze aan de beterhand en zondag zal ze dan wel mee naar de radio kunnen gaan, want alleen zonder telefoniste is dat niet meer te doen.

Natuurlijk moest er in het begin van de week naar de supermarkt gegaan worden en dat was dan een jobke voor de heer des huize. Dit was dan wel omdat ik dat wilde, want ik had maar een telefoontje naar dochter of de schoondochter te plegen en die hadden met liefde en plezier deze taak van me overgenomen. Maar waarom de kinderen voor zulke bagatel lastig te vallen en zoveel moest er voor twee mensen nu ook weer niet meegebracht te worden.

Zo ik ga er stilaan mee stoppen voor het eerste bericht na zulk een lange periode niet actief te zijn op het blog. Anita zal stilaan ook wakker gaan worden, want ze slaapt een beetje in de lange zetel en dat is goed voor de genezing en dan kan ze terug buitenkomen. Zolang stil zitten is voor onze leeftijd niet zogoed, want morgen moet ik ook naar de huisarts voor de twee maandelijkse chek up beurt.

09-02-2012 om 16:07 geschreven door francis

Waterval De Krimmler Oostenrijk.

Met zijn 380 meter lengte de grootste waterval van Oostenrijk, Zwiserland en Duitsland.  Ik heb alleen de laatste trap maar kunnen fotograferen, omdat het te zwaar was om tot boven te klauteren en onze conditie dat niet toeliet. Met de autobus was het verboden om tot de top te rijden.

12-11-2011 om 20:42 geschreven door francis

Duitslands hoogste waterval is gelegen in het Zwarte Woud in het stadje Triberg.

10-11-2011 om 20:19 geschreven door francis

Vandaag moest ik zeker naar de huisarts, want het was iets meer dan twee maanden geleden dat ik nog bij hem was geweest en mijn bloeddruk pillen begonnen op te geraken en dan wordt het gevaarlijk als je aan hoge bloeddruk lijdt. Maar enfin alles bleek normaal te functioneren en dat is wel het voornaamste.

Het weer was weer formidabel en ik besloot om m’n wagen in Deurne te parkeren en met tram tien verder te reizen tot het centrum van Borgerhout, dat doe ik wel meer. Een parkeerplaats vinden in Borgerhout is niet zo simpel. Ik was tamelijk op tijd vertrokken thuis en dat betekende dat ik tien voor twee reeds bij de dokter aanbelde. In de wachtkamer zat nog niemand en als ik geluk had was ik tijdig weer buiten.

Inderdaad juist twee uur stipt begon hij met z’n raadpleging en door het feit dat ik reeds meer dan dertig jaar patiënt bij hem ben, gebeurt het wel eens gemakkelijk, als het niet te druk is dat hij eens een praatje blijft maken. Al m’n gezinsleden zijn bij hem patiënt geweest of zijn het nog steeds.. Iets voor half drie was ik terug buiten en had ik geluk van dadelijk een tram te hebben en om drie ongeveer was ik terug bij moeder de vrouw.

Na de medicijnen afgehaald, zijn we nog even een bak palm (eigenlijk niet goed voor de bloeddruk) gaan kopen in de GB hier in Schoten en daarna even naar Ons Huis bij den Dirk om eens onder de mensen te zijn en per toeval ontmoeten we daar familie en dat maakte het dubbel zo gezellig en oh wat vliegt de tijd dan toch snel en is het direct laat. Dat was het voor vandaag.

04-11-2011 om 20:39 geschreven door francis

Ergens was het toch wel goed weer thuis te zijn, alleen al om terug in ons lekker eigen bedje te liggen. In het appartement te Blankenberge is het wel heel goed vertoeven, maar in de matras zak je helemaal door en dat is toch niet zo goed voor je rug. Daarom is het gezegde “oost west, thuis best” maar al te waar. Maar toch zijn we ook wel graag aan de kust, ondanks de slechtere matras.

Vandaag moesten we er tamelijk op tijd uit ons bedje want onze poetshulp kwam, zoals altijd tegen negen uur en steeds was ze stipt op tijd bij ons. We zaten nog aan de ontbijt tafel, maar ja dat hinderde niet. Na het ontbijt moest ik dringend naar de dienst bevolking voor m’n nieuw identiteitskaart ( mijn pas zoals het uit de volksmond klinkt). Want juist voor we in verlof vertrokken was het bericht aangekomen om het af te halen, maar daar voor had ik geen zin meer om het te gaan afhalen en nu zit er een volledig nieuw document in m’n portefeuille .

Voor vijf jaar ben ik alweer gerust. En met m’n nieuwe pas kon ik gelijk door wandelen naar het postkantoor, want ik had nog wat terug te trekken van de fiscus. Ge weet nooit, het land moest eens failliet gaan en daarom kan het geld maar beter in mijn zakken zitten. Na de middagmaaltijd zijn Anita en ik boodschappen gaan doen, de voorraad kassen waren zogoed als leeg. Zo leeg dat de muizen dood in de kast lagen.

Naar de bibliotheek om nieuwe lectuur moest ook gebeuren, want ’s avonds lees ik al eens graag en alle geleende boeken waren uitgelezen. Als je het mij vraagt was dit vandaag een vrij drukke dag en kunnen we nu genieten van een rustige avond. Dat was het voor vandaag en nog een gezellige avond gewenst door Anita en Francis.

03-11-2011 om 20:41 geschreven door francis

Ik moet even in de tijd terug, namelijk de tweede helft van oktober had ik niets dan problemen met het mobiel internet en gevolgd van een slecht werkende laptop. Het internet aangeboden door Citimesh tegen betaling, viel er twee dagen uit wegens een grote panne. Deze panne was amper hersteld of de laptop begon kuren te verkopen. Enfin de laatste twee weken van m’n verlof in Blankenberge was er eentje zonder de computer en zonder bijwerken van het blog.

Dat heeft natuurlijk ook z’n charme, ik kon samen met Anita meer naar de televisie kijken en tussendoor ’s avonds al eens een pintje gaan drinken, daarvoor moesten we zelfs niet eens zover wandelen. Gewoon de lift naar beneden pakken en buiten aan de jachthaven waren er ongeveer zeven à acht horeca zaken naast elkaar. Meestal begaven we ons naar de “Evergreen”. Dat was zowat de gezelligste taverne, met rustige muziek zoals de muziek geproduceerd door radio Minerva.

Dat was de reden waarom er meer dan twee weken niets op het blog werd bijgewerkt, niet dat dit een wereldramp betekende, maat toch was ik er eerst wreed door geambiteerd en het mooiste is dat de laptop hier thuis wel normaal werkt. Ik lig hier nu niet van wakker, maar toch vraag ik me af of alles niet aan dat mobiel internet lag, van zelf kan die draagbare computer zich niet herstellen..

Het spreekwoord zegt, oost west thuis best en ik moet het nog geloven ook. Tot een volgende keer.

02-11-2011 om 20:45 geschreven door francis

Gisterenavond was Anita en ik overeen gekomen om deze namiddag eens een bezoek te brengen aan Damme. Niet dat het zo speciaal was, maar als het waar was wat de weerman voorspelde, was het toch eens iets anders dan hier in Blankenberge te blijven rondlopen en inderdaad na elf uur deze morgen brak de zon schuchter door de massa grijze wolken en stond het vast dat we na het middagmaal, de auto zouden nemen en dan richting Damme.

Veiligheidshalve kleedden we ons maar warm aan, want ondanks de voorspelde zon zou de temperatuur niet al te hoog oplopen. Zo gezegd zo gedaan en we hadden er geen spijt van, want inderdaad we konden een wollen vest goed gebruiken. Ik vind de weg naar Damme een gezellige baan om op te rijden, zeker die baan die langs het vaartje loopt met langs beide oevers die rij bomen en voor de rest rijd ge op de boeren buiten.

Damme is nu niet bepaald een grote gemeente, maar het is er wel gezellig om de beentjes even te strekken, na een autorit. De gemeente is niet groot maar het is in het centrum wel betaald parkeren en het kost je toch één euro per uur. Met een maximum van twee uur en half, wil je langer blijven staan kun je terug naar de parkeermeter om er bij te steken en in principe moet je dan je auto verzetten maar geen mens die dat natuurlijk doet.

Na een kleine wandeling door de kleine dorpskern, hadden we er dorst van gekregen en ik moest zonodig een kleine boodschap wezen doen en als we in Damme komen gaan we steeds naar de taverne gelegen rechts aan de Damse vaart. De taverne is ook bekend om z’n grote dikke pannenkoeken en die hebben we er dan ook besteld en gegeten. Dat was niet van tevoren gepland, maar toen we arriveerden diende de garçon er juist enkele op aan het tafeltje waar wij juist passeerden. Ook erg toevallig en we konden er niet aan weerstaan om eveneens pannenkoeken met bruine suiker en een tas koffie te bestellen.

Tegen dat de parkeertijd bijna verstreken was zijn we terug naar de auto gewandeld en huiswaarts gereden en dan waren we terug voor de drukke avondspits zou beginnen. Terug op het appartement gekomen vlug de grote voorraam open gezet en de zon was nog niet van het terras, ik kon nog genieten van een deugd doende avondzon en de terassen van de horecazaken zaten nog goed gevuld.

13-10-2011 om 21:10 geschreven door francis

Deze morgen bij het ontwaken bleek de lucht één donkere grijze massa te zijn en dat beloofde niet veel goeds van te komen en inderdaad we zaten amper aan het ontbijt of de eerste druppels vielen reeds uit de hemel. We bezagen elkaar even en waren zonder veel woorden te verspillen akkoord, om in de voormiddag maar binnen te blijven en het appartement maar eens te stofzuigen en het stof af te nemen van de meubelen.

Na de middag zouden we wel zien wat we zouden doen en inderdaad rond half drie stopte het met regenen en toen zijn we naar het centrum van de stad gewandeld, want we moesten beiden naar de geldautomaat om wat geld af te halen en daarna ergens iets gaan drinken. Ondertussen was de zon stilletjes aan door de wolken gekomen en dat was een heel verschil met het weer van deze voormiddag.

De halte die we zouden houden om iets te drinken zou gebeuren in “Het Hof van Eden” een gezellige afspanning in de Molenstraat hier in Blankenberge. Het is gelegen een beetje achterin met een gezellige tamelijk grote tuin. Het was nu wel niet de bedoeling om buiten te gaan zitten, maar het was gezellig om zien door de grote glazen ramen vanuit de drankgelegenheid. Na het drinken van twee blonde Leffe zijn we dan op ons gemak terug naar de jachthaven gewandeld, want het werd dan stilaan tijd om de avond maaltijd te bereiden en nadien te verorberen.

Dit was onze dag indeling van woensdag 12 oktober 2011 en de rest van de avond ga ik lekker televisie kijken en het is dan te hopen dat er iets degelijks geprogrammeerd is. Anders zal ik vroeg in ons bed liggen zeker weten.

12-10-2011 om 20:31 geschreven door francis

Zaterdag laatsleden zijn Anita en ik rond half twee huiswaarts gereden, iets dat we telkens doen als we voor een maand hier in Blankenberge zijn. Het houd allemaal verband met m’n hobby’s, namelijk de zondag en de maandagavonden moet ik uitzending doen bij de vrije radio Minerva. Ook de maandagnamiddag zijn we ook steeds te vinden in zaal Bart te Merksem voor de show tussen drie en zes in de namiddag.

De maandagavond na tien uur na het einde van het mini-boeketje, vertrekken we dan dadelijk terug naar ons appartement hier aan de kust. Gewoonlijk arriveren we hier terug omstreeks half twaalf, want op de expresweg is het dan tamelijk kalm, maar één nadeel is er wel in het eerste gedeelte zijn dan wel alle lichten gedoofd en dat hindert me wel een klein beetje. Na een paar kilometers wordt men er wel gewoon aan en juist voor de tunnel van Zelzate branden de lichten opnieuw en dit tot de aankomst in Blankenberge.

Naar het schijnt wordt dit stuk van de expresweg niet als autostrade gerekend, omdat er nog teveel kruispunten zijn, veel tijd heb ik er daardoor niet verloren. Alleen een duistere snelweg is gewoon een gewoonte en volgende weekeinde zal dit al wel veel beter zijn. Na aankomst in het appartement hebben we nog eerst een tas thee gedronken en enkele wafels gegeten, want ik had tamelijk grote honger en met een lege maag kan ik niet slapen en terwijl nog evens naar het laatavond nieuws uitzending gekeken en dan lekker gaan maffen.

11-10-2011 om 20:32 geschreven door francis

Verdorie wat een zware storm heerste er vorige avond en een groot deel van de nacht. Alles wat los stond was aan het rammelen en het was juist hoogtij en dat maakte dat het water in de jachthaven z’n hoogste peil had en door die hevige wind hoorden we het water te keer gaan. De jachthaven ligt hier juist over de deur en de aangemeerde boten gingen zwaar te keer, maar gelukkig zijn ze allemaal blijven liggen.

Gelukkig hebben Anita en ik geen minuut langer wakker gelegen zoals altijd. Toen we deze morgen opstonden waren de windestoten van 85 kilometers per uur terug gevallen tot een gewone wind zoals anders rond deze tijd. Alleen was de wind vervangen door een stevige regenval, maar lang heeft dit ook weer niet geduurd.

Gisteren hebben we het tamelijk rustig gehouden, want we zijn niet meer van de jongst en een rustige dag mag dan wel eens. Na de middag zijn we even iets gaan drinken in taverne “Evergreen” en daarna terug naar het appartement om wat te lezen tot het tijd werd om de maaltijd te bereiden, maar dat is dan weer een job voor ons Anita.

Momenteel is het rustig buiten, want het tij is weer aan het opkomen en dan is er weer een kans op rukwinden en dat wisten ze ons vandaag te vertellen in de Evergreen. Of ze hebben ons daar blaasjes wijs gemaakt, maar dat weet ik jullie morgen wel te vertellen. Nu is het tijd om af te sluiten.

07-10-2011 om 20:20 geschreven door francis