Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
30-03-2008
Zondag 30-03-08.
Gisteren in de late namiddag waren we te gast bij ons schoonzuster Greta, zie foto dame met het gestreepte pulletje om haar verjaardag te vieren. Ik kleef er natuurlijk geen leeftijd op want als gentleman doe je dat niet, ik heb ook wat opvoeding meegekregen laat het dan niet veel zijn.
Op haar zoon Patrick na waren wij de eerste van de genodigden, ja als er te feesten valt ben ik er als de kippen bij, zeker weten. De rest van de familie sijpelde in een vlot tempo binnen en er waren in het totaal 13 personen plus een dreumes van bijna 2 jaar aanwezig.
De tafel was ruim voorzien van delicatessen, waaronder rijsttaart, bisquit, eclairs enz te veel om op te noemen. Ik heb bewust geen foto van de gedekte tafel willen tonen om jullie hart niet waterachtig te maken, goed laat het dan niet gezond zijn voor de cholesterol in elk geval het was toch lekker. Vandaag zal ik wel minderen, maar ja dat zeg ik iedere keer na een doodzonde.
De stemming was opperbest en er is wat af gebabbeld, dat is eigenlijk normaal als je verschillende personen een tijdje niet gezien hebt. Het was al ruim middernacht voorbij toen wij allemaal begonnen op te kramen om richting eigen woonst te trekken. Toen wij beiden thuis kwamen was het bijna tijd om over te schakelen naar de zomertijd nog zo iets waarvan ik het nut niet van in zie, slimmere mensen hebben dit voor ons bedisseld.
Ik stop ermee want anders mis ik de aankomst nog van de Brabantse pijl, niet dat ik daarvan zou wakker liggen want zo'n grote wiererliefhebber ben ik nu ook weer niet. Maar als je het gezien hebt kun je er over meespreken. Morgen is het weer artiesten gala en dat is voornamer, tot dan daag.
Hoe sommige dingen soms tot eigenaardige toestanden kan leiden. Neem nu die gekte die er ontstaan is door dat geval van verstoting. Een witte beremoeder ziet niet meer om naar haar jong,iets wat regelmatig gebeurt bij leeuwenwelpen maar dat is niet wereld schokkend genoeg.
Vorig jaar verstoot een witte beer haar jong in de zoo van Berlijn, de verzorger krijgt de opdracht het diertje op te vangen en proberen met de fles groot te brengen. Wat wonderwel lukt, het gebeuren word gemeld aan de pers die er een sensationeel artikel aan wijd. De buitenlandse pers springt mede op de kar en een sprookje is ontstaan.
Ik kan het me nog goed herinneren want toen waren wij in verlof in het Eifelgebergte en op uitstap in Cochem aan de Moezel en jij kon geen winkel passeren of de uitstalraam lag vol met Knutjes want dat was zijn naam geworden. We stonden eens te kijken aan een kraam en Anita kreeg een pluche bere Knut in haar nek gelegd en je kon hem horen knorren van deugd. De prijzen waren zeker niet goedkoop want er werd lekker misbruik van gemaakt.
Je ziet maar hoe alles wordt uitgebuit door de commercie, enkele weken terug is er ook een film uitgebracht over deze klein witte beer die ondertussen is uitgegroeit tot een bijna volwassen beer.
Zo dat wou ik toch eens kwijt en nu ga ik maar stoppen want we zijn van avond uitgenodigd op een verjaardagsparty in Sint Lenaarts bij schoonzus Greta en als er te feesten valt is bibi er bij. Meer nieuws hierover morgen zondag. Vergeet jullie wekker niet op zomertijd te zetten van avond.
Vrijdagvoormiddag zoals gewoonlijk gezamelijk de huishoudelijke karweitjes gedaan gelijk het spreekwoord zegt " Eendracht maakt macht", het staat zo mooi vermeldt in het Belgische wapenschild, maar wat eigenlijk een lachertje is als je onze excellentie's bezig ziet in het parlement.
Bij ons gaat die vlieger wel zo op en wij maken nooit ruzie. Na de middagrust moesten we nog enkele boodschappen doen waarvan één boodschap was, mijn verkorte nieuwe broek ophalen in Merksem. Wij hadden besloten om na het boodschappen doen te gaan eten in taverne Calesberg gelegen in Merksem. maar oh! wee toen we daar aankwamen stonden we voor een gesloten deur zo genaamd Paasverlof.
Wat nu gedaan en toen kreeg Francis( tussen haakjes dat ben ik) zo weer één van zijn briljante idee's, gaan eten in 't Koetsje. Een gezellig restaurt gelegen op de Brechtse baan in Schoten en dat droeg de volledige goedkeuring weg van Anita. Ze weet natuurlijk hoe knap mijn invallen zijn.
Het was er nog tamelijk rustig, uiteindelijk was het nog vroeg iets na vijf uur en een werkdag, soms vergeet ik dat niet iedereen op pensioen is zoals ik en Anita. We waren juist gezeten toen toch de volgende gasten aankwamen.
Ik bestelde een tomatenroomsoep en vervolgens een tournado stroganoff goed gebakken plus frietjes en Anita nam alleen een gebakken zalmmoot met asperges en aardappel pureé. Ik moet zeggen alles was prima naar wens en achteraf ieder een koffietje Ondertussen was het beginnen regenen, het viel er met bakken uit en toen we de zaak verlieten was de parking één grote plas, enfin we zijn toch met droge voeten thuis geraakt en om de dag te besluiten een rustige avond aan de beeldbuis.
Deze namiddag eventjes naar de krantenwinkel geweest gelukkig deed Anita me eraan denken om de paraplu mee te nemen, gelukkig was er geen wind, dat scheelt een slok op de borrel, deze uitdrukking heb ik heden morgen gelezen op de startpagina van seniorennet, waar die niet allemaal goed voor is.
Het tv blad was voor Anita dan weet ze wat er volgende week gebeurt in mooi en meedogenloos de perikelen van de familie Foresster. Het maandblad Pasc@l is voor mij en ik moet zeggen het verbetert alle maanden. Deze maand staan er weer enkele mooie artikelen in en het "dossier maak je eigen webside of blog" vind ik werkelijk de moeite waard om lezen. Het is gespreid over 16 uit neembare bladzijden en heel goed geschreven voor groentjes zoals ik.
Ik heb er natuurlijk nog niet veel van gelezen kan ook moeilijk anders, het was al late namiddag voor ik de deur uitging. Het blad uitlezen zal ik de eerst volgende dagen zeker en vast doen.
Ik heb mijn buikje goed rond en dik gegeten want het was mijn lieveling eten van avond. Koude schotel met sla, tomaat, hard gekookte eieren, hespenrolletjes met asperges en daarbovenop een dot mayonaise.In de plaats van koude aardappelen, vers gebakken "picolo's" of zoals ze op de verpakking vermeld zijn "petite pains" gewoon zalig.
Ik ga ermee kappen gedaan voor vandaag want als ik over eten begin ben ik niet meer te stoppen en ik moet al zo oppassen voor mijn postuur. Broeken innemen gaat gemakkelijk maar uit leggen dat is wat anders.
Het is alweer donderdag de week is in haar tweede helft en deze dag betekend inkopen doen om de voorraadkast aan te vullen, eigenlijk bestaat ons leven uit één vast stramien.
Maar joepie vandaag kunnen we terug naar onze vaste supermarkt van de keten A, want die is 3 maanden gesloten geweest wegens hernieuwing en uitbreiding. De mens steekt toch aardig in elkaar, als we ergens gewoon zijn om te komen krijgen ze ons er met geen stokken meer vandaan.
Toen we de parking opreden was het al snel duidelijk dat we er niet alleen zouden zijn, algoed want dan zou het stil geweest zijn en eentonig. Al de vertrouwde verkoopsters waren terug op post en de zaak zelf was een pak groter en natuurlijk mooier kan ook moeilijk anders.
We hadden vandaag tijd om een snack te gaan eten en dat deden we in Ons Huis bij den Dirk over de vaart. De zaak is gelegen recht over een klein maar zeer mooie kerk. De heilige familie of beter gekend onder de naam het kerkje van over de vaart. Toen we naar huis reden ben ik het speciaal gaan fotograferen om het jullie te kunnen tonen, zie links bovenaan.
Ik ga er mee stoppen want ik moet nog naar de gazettenwinkel om het nieuw tv blad en natuurlijk de nieuwe uitgave van Pasc@l, het blad van de 55 plussers te gaan kopen. Ik kom straks nog wel even terug.
Ik ben met Anita hedenamiddag naar de kinesist geweest, ze moest daar om half twee zijn en ik blijf dan gewoonlijk in de auto wachten terwijl ik de krant lees. Meestal duurt de behandeling zo'n drie kwart uur en nu we toch buiten waren reden we met de wagen gelijk door naar de riddershoeve om een pannekoek te gaan eten. De riddershoeve is de oude hoeve die bij het kasteel hoorde toen dit nog bewoont werd door de toenmalige edele familie. De riddershoeve is nadien omgebouwd tot een horecazaak toen het in handen gekomen is van de gemeente Schoten. Ik dacht dat dit in de jaren 50 was toen dit domein aangekocht is geworden door onze gemeente en bestemd als rekreatiegebied. Ook het hier boven getoonde gebouw de zo genaamde valkentoren het dateert uit de 16de eeuw en is 3 jaar geleden geheel gerenoveert. Het is een overblijfsel van de verdedigings muur omheen het kasteel. De afbraak van die muur gebeurde omstreeks 1750. Waarom het de valkentoren werd genoemd kan ik nergens achterhalen.
Hier op de foto Anita met P.C.Brown nadat de optredens gedaan waren. Ondanks zijn amerikaanse naam heeft hij de Belgische nationaliteit en is hij opgegroeid in Antwerpen en woont nog steeds in de middenstad. Zijn vader was een kleurling uit Frankrijk en moeder een blanke uit België. Hij is nederlands sprekend en aan den toog met antwerps aksent. Het is een joviale kerel die leeft voor zijn beroep en zeker geen dikke nek heeft. Ik hoop hem nog enkele keren te mogen ontmoeten en ga trachten het bestuur van de radio te overtuigen om hem van de zomer in de Minerva feesttent uit te nodigen voor een optreden. Als het in ons budget past natuurlijk. Dat is werk voor onze penningmeester.
Als derde op het rijtje is P.C. Brown opgetreden, hij was de vervanger van Marc Meersman, je moogt me geloven of niet maar niemand die het zich zal beklaagd hebben. Ik moet eerlijk bekennen ik had er ook nooit van gehoord en wat een showman ja watte zeg. Ongelovelijk hij komt de eerste maal op helemaal in het wit, met een lange pandjesjas.Als een wervelwind kwam hij vanuit de kleedkamer het podium op en wat een stem zeg en hij stond geen minuut stil een en al aktie. Zijn specialitijd was het brengen van medley's, die kon hij gemakkelijk onderbreken om kontakt met het publiek te maken en daar had hij het er bijlange na geen moeite mee. Het is van deze man moeilijk om te uit het hoofd enkele liedjes te noemen, ik had ze moeten opschrijven goed voor de volgende keer. Enkele weet ik nog wel "Las Vegas, "Love is in the air"en ook de Engelse versie van"jouw herken ik met gesloten ogen" van Eddy Wally. Hoe dikwijls hij de zaal introk en bij iedere vrouw die hij passeerde even een galant gebaar maken, ongelovelijk echt waar.In het begin was zijn presentatie in het engels maar gaande weg veranderde het in gebroken nederlands tot het tijdens een gesprek blijkt dat hij perfekt nederlandstalig is en zelfs met een antwerps aksent. Tijdens het tweede optreden na de pauze verscheen hij ten tonele met een blauw rood kostuum eveneens met lange pandjesjas, werkelijk hij verwende zijn publiek. Na het laatste lied bracht de zaal hem een staande ovatie dat minuten duurde. Hij moest drie maal terug op het podium komen zolang bleef het applaus duren.
Laurena en Marc Meersman worden steeds in een adem vernoemd, alhoewel ze ieder een aparte carriere hebben. Ze zijn ook als duo gekend en beide afkomstig uit West Vlaanderen. Ook vandaag zou Marc erbij geweest zijn, maar enkele weken terug heeft hij afgezegd wegens andere bezigheden. Laurena was er wel ondanks het feit dat ze grieperig was en ze verontschuldigde zich als haar stem wat schor moest klinken, maar werkelijk er was nauwelijks iets van te bespeuren en haar optreden een pareltje. Ze vertolkte enkele prachtige evergreens zoals "time to say goodbye" en "we'll meet again" beide bekende liedjes gezongen destijds door Vera Lynn, ook nog "boom bang-a-bang" in 1969 één van de 4 winnende liedjes uit het Eurovisie songfestival gezongen door de Engelse Lulu. Ze bracht ook een Ann Christy lied "dat noemt men dan gelukkig zijn" en ook nog het nummertje waamee Laura Lynn eigenlijk bekend is geworden "jij hebt mij 1000 maal belogen". Origineel een lied van de Duitse Andrea Berg. Met dit nummertje kreeg ze de zaal helemaal warm en ging iedereen uit de bol en dat was nog maar een voorproefje van wat er ons nog te wachten stond. Laurea bleef niet tot het einde maar vertrok na haar laatste liedje huiswaarts en dan kon ze onder de wol en haar griep uitzweten.
De eerste zanger was Marc Lain de man is van mijn leeftijd en ik ken hem reeds een tijdje, want bijna iedere maandag komt hij hier met zijn dame. In Deurne in de zaal Ritz treedt hij regelmatig op, is het omdat die zaal kleiner is en minder publiek heeft, in elk geval hij gaf de indruk zenuwachtig te zijn. Na ieder aplaus vondt hij meer en meer zijn draai op het podium en hij kreeg goede ondersteuning van de twee muzikanten. Hij bracht enkele evergreens ten beste en de flashlichten van enkele fototoestellen flakkerden en dat is voor een zanger altijd een hart onder de riem. Dit vind ik zo'n gezegde waarvan ik de definitie niet goed van snap. Een hart onder de riem steken, ik weet niet wat dat met opmonteren te maken heeft maar als iemand een verklaring heeft mag hij steeds reageren onderaan dit artikel. Hij heeft in het totaal een achttal nummertjes ten beste gegeven, zo dat was onze eerste artiest vandaag.
Gisterenavond toen we van de radio thuis kwamen, was ik te moe om nog een berichtje op mijn blog te zetten en deze morgen waren er eerst enkele huishoudelijke karweitjes te doen, zoals stofzuigen en matjes uitkloppen enz. Dit zijn taken die Anita niet meer mag doen om medische redenen. Na 13 uur moest ik eerst nog naar de bibliotheek want mijn lektuur was uit. Nu heb ik de tijd gevonden om onze maandag namiddag belevenissen in mijn dagboek te schrijven. Bovenaan links zie je de twee mannen waarvan weinig gesproken wordt maar die toch onmisbaar zijn in het geheel. Aan de drums en organisator van het artiesten gala Romain Callé, de bediener van het orgel maar niet altijd de zelfde muzikant ditmaal Jean- Pierre Van Roye. Het was gisteren alweer een koude dag de pasen onwaardig toen we vertrokken en als we omstreeks kwart voor drie in de zaal aankwamen, was de opkomst bevredigend en toen de show begon was de zaal zogoed als vol. Enfin aan het einde van het programma was iedereen voldaan en gingen de mensen lachend huiswaarts en wij een stukje eten in de cafetarie, nog iets drinken en een babbeltje doen. Rond half acht de auto opgezocht om tijdig in de studio te zijn.
Paaszondag, hadden jullie gekookte eitjes bij het ontbijt, zo neen trek het jullie maar niet aan bij ons ook niet, we kwamen tot de konclussie dat er geen eieren in huis waren. Kan gebeuren, vergeten is menselijk en wij drinken geen wijn zodat onze hersenen niet gekrompen kunnen zijn volgens een artikel van Pascal Vyncke geschreven in de laatste seniorenet brief die ik gisteren ontvangen heb. Met of zonder eieren de zon scheen lekker fel en de auto's hun dak waren mooi wit gevroren alsook de dakens van de huizen. Wat we nog niet dikwijls hebben meegemaakt dit jaar. In de Ardennen treffen ze het met de paasvakantie een pak sneeuw van om en bij de 20 centimeters en er zou nog bij komen en blijven liggen, toch zeker een paar daggen. Na het ontbijt zonder gekookte eitjes was het alweer tijd om ons radio programma samen te stellen, jullie weten het ondertussen al wel de zondag en maandagavond is voorbehouden aan Minerva en dit al 14 jaar lang. Zo dadelijk zullen we bezoek kunnen verwachten van Kelly, Hilde en Sam die eventjes langs komen. Ma en pa zijn naar de schouwburg om een voorstelling bij te wonen van de musical Grease en het zal gezelliger zijn voor Kelly om met broertje en zusje bij ons te zijn dan er mee thuis te blijven en ik kan ze geen ongelijk geven. Ik ga er mee stoppen want ik hoor money money van Abba op de televie en dat doet me eraan herinneren dat er een special is op een Franse zender. Nog een gezellige zondagnamiddag aan alle bloggers die bij me langs komen.
Een vrolijk Paasfeest voor alle bloggers en denk eraan wees matig met de chocolade eieren, slecht voor de lijn en de lever. We zijn vandaag toch maar niet buiten geweest ondanks mijn stelligste verzekering van gisteren, hadden we er geen zin in. We hebben ons koffietje maar thuis gedronken en we dachten de overwinning van Tom Boonen in de eerste klassieker van het wielerseizoen Milaan- San Remo mee te kunnen maken. Maar van Tommeke was weinig te bespeuren, alleen Phippe Gilbert heeft prima gepresteerd met een derde plaats en hij heeft ook getracht op de Poggio te ontsnappen maar helaas daar was hij niet sterk genoeg voor. De Zwitser Cancellara bleek uiteindelijk de sterkste te zijn. Dadelijk na de koers konden we nog onze landgenoot Kevin VanderPerre aan het werk zien in het wereld kampioenschap ijsschaatsen lange kuur waarin hij derde eindigde en samen geteld met de verplichte korte kuur was zijn eindstand een zesde plaats. Zijn beste uitslag in een wereldkampioenschap. Ik ga mijn zaterdagse blog afsluiten want binnen enkele minuten beginnen de kampioenen op televisie en daarna Lili en Marleen. Ook de samenvattingen van de voetbal uitslagen komen er dan aan. Nog een prettige paaszaterdag avond en later slaap zacht.
Van buiten komen zal er niet veel in huis komen denk ik, na het eerste berichtje van daar straks heb ik me in de zetel gezet en mijn boek uit de bibliotheek terhand genomen. Het is een prima geschreven boek met als titel, De da Vinci code van de schrijver Dan Brown. Het werd in het Engels uitgebracht in 2003 en de Nederlandse vertaling verscheen in 2004 door de uitgeverij Luitingh- Sijthoff B.V in Amsterdam. De vertaling werd gedaan door Josephine Ruitenberg. Het is nu niet bepaalt een gemakkelijk leesbaar boek, je moet steeds aandachtig blijven, het verwijst de ene keer naar het nieuw testament om vervolgens gekonfronteert te worden met de periode dat de schilder Leonardo Da Vinci leefde, enfin het is al bij al een heel goed boek en als je er aan begint kun je er moeilijk mee ophouden. Ik kan hem jullie zeker aanbevelen. De foto bovenaan is een deel van onze plantenverzameling voor de raam in de living, ondertussen zijn er al twee grote planten verdwenen. Ik moest ze voortdurend bij snoeien omdat ze tegen het plafond groeiden en benamen veel licht in de woonkamer daarom heb ik ze maar geliquideert. Voor morgen zijn de weermannen of vrouwen eensgezind, het zal alweer een kletsnatte dag worden. Maar wij willen toch niet meer binnen blijven, regenen of niet en als het niet anders kan nemen we de auto wel al is maar één kilometer verder om iets te gaan drinken.
Vandaag 21maart joepie de lente begint maar toen ik deze morgen buiten kwam om de vuilbakken binnen te zetten was daar weinig van te bespeuren. Er viel een koude regen uit de hemel en ik was blij dat ik met de bakken in de kelder terug was om ze met warm water uit te wassen. Toen ik terug boven kwam ging de slaapkamer juist open en verscheen mijn schone slaapster in de hal, maar ik mocht niet in haar buurt komen want ik bracht teveel koude mee binnen. Waar die vrouwen toch allemaal een drukte om maken, maar ja ze worden niet voorniets het zwakke geslacht genoemd. Wat een sekstist ben ik, zou ik dat wel kunnen schrijven zonder aangeklaagt te worden. Ik ga het proberen en we zullen wel zien wat er van komt wie bang is krijgt ook slaag. In de loop van de voormiddag viel er tamelijk veel sneeuw, maar gelukkig was het maar van die waterige sneeuw die vlug smolt als hij de grond raakte. In de inzet van dit artikel ziet u een aquarel dat geschilderd is door schoonzus Greta en het toont een pittoresk straatje in Girona. Toen ze in verlof in Italië was geweest, uiteraard met haar man Leo had ze een kaartje met dit zicht meegebracht en nadien deze aquarel thuis geschilderd. Toen we in januari tijdens de verjaardag van Leo daar waren werd ik stapel verliefd op deze schilderij en heb ik die dan maar gekocht voor Anita haar verjaardag begin deze maand en zodoende kan ik er ook alledagen van genieten.
Na de middag om 14uur40 moest Anita weer bij haar dermateloog zijn om de uitwerking van de behandeling van de voorbije week te laten controleren. Wie het zich nog herrinnert weet wat problemen we vorige week woensdag hadden om tijdig bij de dokter te zijn. Het is dat verslag met die ezelskop en de Amerikaanse vlag in zijn bek voor hen die het niet gelezen hebben. We gaan Brasschaat trachten te bereiken langs een andere weg, namelijk langs de Horstsebaan richting Bredabaan en zo deze grote verkeersader volgen tot aan de kerk van Brasschaat en linksaf tot aan het hopitaal Klina. Daaraan gekomen is het een plaatsje zoeken op die inmens grote parking, wat met het bezoekuur niet altijd van een leie dakje loopt. Na inschrijving kan ze naar de eerste verdieping waar het kabinet van de dokter gelegen is en ik ga intussen een grote tas koffie drinken. Net zoals de rit hierheen loopt het in de cafetaria ook lijk een fluitje van een cent en binnen de kortst mogelijke tijd zit ik aan een tafeltje met een grote koffie(een bakje troost in het antwerps). Na een twintigtal minuten staat Anita ook in de cafetaria en kunnen we huiswaarts rijden. Ook in omgekeerde richting loopt het verkeer zonder problemen. Intussen is het serieus aan 't regenen. Na het avond eten moet ik onze vuilbak en die van twee buurvrouwen nog buiten zetten want morgenvroeg komt de reinigingskar reeds vroeg.
Volgens de weerberichten gisterenavond zou het weer gene vette worden vandaag en spijtig genoeg moeten we er toch door, want de eetwaren kast moest aangevuld worden. In elk geval namen we onze tijd hedenmorgen om rustig te ontbijten en op de radio klonk die mooie rustige muziek van onze favoriete zender radio Minerva. Na het ontbijt met zijn beide de vuile borden en tassen afwassen en om negen uur liepen we nog steeds in nachtkledij en zo konden we natuurlijk niet winkelen. Resultaat een bezoek aan de badkamer was een must. Zo gezegd zo gedaan en dat maakt dat we omstreeks tien uur vijftien reisvaardig waren. De paraplu was een levens noodzakelijk atribuut wilden we geen nat pak halen. Voor de laatste maal moesten we voor onze inkopen naar Merksem, vanaf volgende week kunnen we terug terecht in die van Schoten, die wegens verbouwing drie maanden gesloten heeft geweest. Anita had een briefje met de benodigdheden gemaakt wat het inkopen een stuk gemakkelijker maakt. In de zelfde bouw was er ook nog de beenhouwerij en de groetenboer gevestigd en dat maakt drie vliegen in een slag. Terwijl ik de supermarkt inkopen in de auto deed kon Anita rustig de groenten en het vlees inkopen. Daarna terug naar huis en we hadden de paraplu nog niet nodig gehad en nu eventjes stoppen om het middag eten te nuttigen.
Hiernaast op de foto bemerken jullie onze kleinzoon die zoals ik maandag vermeld heb 10 jaar geworden is en het wordt al een hele kerel. Zijn geliefkoosde sport is het Japanse Kung-fu. Hij is er nog maar een jaartje meebezig en moet natuurlijk nog veel leren. Maar uiteindelijk is dat voor iedereen gelijk die met iets begint. Vandaag woensdag is de dag aangebroken dat Anita met mij naar mode De Deken zou gaan. Jullie zullen je nog wel herinneren dat ze zondag l.l. naar de modeshow is geweest en ze verschillende mooie kledingsstukken had opgemerkt die we van de zomer konden gebruiken. Het is nu niet bepaald mijn geliefkoosde bezigheid, maar ja wat doe je eraan gewoon erbij neerleggen en meegaan, uw noodlot ondergaan als een man. Ik moet eerlijk bekennen wat ze voor mij op het oog had was bijlange na niet mis. Het was een fijne groene zomerbroek van het sportieve tippe en voor de frissere avonden een vest in de zelfde kleur en nog een mooie polo erbij en ik kan er weeral tegen. Met mijn korte benen moest de broek een beetje verkort worden en die mogen we volgende week vrijdag afhalen. Ik was er vlug vanaf van mijn lijdensweg en nu is het de beurt aan ons madame. Dat zal wel iets langer duren schat ik daarom vlug ribbedebie naar de auto want daar kan ik dan naar de radio gaan luisteren en een driekwart uur later zag ik ze met pak en zak aankomen en ik ga jullie niet vertellen wat ze voor haar gekocht had. Al bij al viel het nog wel best mee en ik ga de boel nu stilleggen want mijn vinger begint pijn te doen, ik ben een twee vinger typist. Morgen is er nog een dag.
Als derde in het rijtje mocht Chrissy het podium opkomen.Anita en ik hadden haar al enkele malen zien optreden en ik kan jullie verzekeren dat geschiedt altijd met de nodige aktie. De keuze van haar repertoir is altijd heel gevarieerd, evergreens,franstalig, nederlands enz..enz..worden afwisselend opgevoerd. " Somewhere over the rainbow" wat we heel goed kennen van Judy Garland brengt ze voortreffelijk ten beste en dan "mijn dagboek" van Willeke Alberti is gewoonweg een pareltje en haar lach op het podium is meeslepend. Ze lijkt dan wel op de Woody Woodpecker. Het nummertje van Conny Frobüss "zwei kleiner Italiener" bracht ze heel gevoelvol en de ode aan Joe Harris bracht ze op haar meeslepende mooie manier en daarvoor had ze het wonder mooie "kiss me goodbye" van Petula Clark gekozen. Enfin uiteindelijk was onze namiddag toch geslaagt te noemen en haar applaus dat ze kreeg was gewoon weg overdonderend. We kijken al uit naar volgende week dan zijn Marc Lain- Laurena en P.C Brown te gast.
Rudy Clark mocht de eer opeisen om de nobele onbekende, de zingende schoenmaker uit Berlaar aan te kondigen. We zaten met zijn allen vol spanning te wachten op wat die ons zou vergasten. Hij kwam vol zwier op en in zijn dialectisch taaltje zou hij het ons allemaal eens gaan vertellen hoe Romain Callé hem ontdekt had en dat was wel goed en wel, maar al spoedig bleek dat hij nogal tamelijk vulgair kon zijn. Zijn grappen waren nogal persoonlijk op de man of vrouw in de zaal aanwezig gericht. Waarom hij zich de zingende schoenmaker noemt weet ik niet, want voor de pauze heeft hij wel geteld twee liedje gebracht. Waarvan ik er al één niet meer weet en het andere"zie ik de lichtjes van de schelde" maar een droevige bedoening vond. Na de pauze was het nog erger dan ging hij een parodie brengen op Frans Bauer en"heb je even voor mij".Hij speelde de rol van Frans en wij moesten dan tijdens het zingen van dat lied werpen met plastieken rozen en pluche beestjes die hij zelf eerst uitdeelde aan de tafels. Enfin om kort te zijn de meeste mensen waren blij dat hij stopte en het optreden van Chrissy maakte veel goed.
Bij het opkomen van Rudi Clark hoorden we al dadelijk dat hij in vorm verkeerde. Tell me quando-quando-quando dat was zijn openingsmelodie. Werkelijk waar je kunt aan een artiest zien of het hem voor de wind gaat, want ze zeggen soms zenne entree is alles, maar het is toch wel waar. Rudy kan de liedjes Van Engelbert Humperdinck geweldig goed brengen zoals" please release me". Een compositie die hem ook geweldig goed ligt is" love is all" van Malcolm Roberts. Na de pauze kwam hij op met het liedje" she wears my ring" gewoonweg zalig en zo ging het maar door tot zijn tijd opgebruikt was en verliet het podium met een staande ovatie en achteraf bekende hij dat hij er de tranen van in de ogen kreeg. Dat was dan het optreden van Rudy Clark.
Voordat we vertrekken naar het Schijnpoort moeten we eerst nog een ommetje maken naar de Heirmanstraat in Merksem om een verjaardagskaart in de bus te steken. Onze kleinzoon Kenzo verjaard vandaag, hij wordt 10 jaar maar aangezien we hedenavond niet vrij zijn maar vlug zijn cadeaubon bussen. Bij de aankomst in de sporthal Schijnpoort blijkt al vlug dat er vandaag meer belangstelling is dan vorige week, maar ja het weer is een heel pak beter dan vorige maandag. De patron moet overal weer stoelen bij plaatsen om aan iedereen plaats te kunnen bieden. Enfin de affice is een pak beter dan vorige week allee dat denk ik toch. De grote onbekende is de zingende schoenmaker, maar de twee andere zijn Rudy Clark en Chrissy de vroegere vriendin van de onvergetelijke Joe Harris en die is reeds enkele keren komen optreden net zoals Rudy Clark en daar van weten we welk vlees we in de kuip hebben. In elk geval de bezoekers zagen het wel zitten en toen de twee muzikanten Romain Callé drums en J.P Van Roije orgel het programma instrumentaal inzette was alles muisstil. Op de foto zien we links Chrissy en rechts Anita, om te vergroten klik op de foto.
Iets na vijf uur gisteren namiddag ben ik Anita van de modeshow gaan afhalen, toen ik de auto ergens in de buurt had geparkeerd zag ik haar reeds buiten komen en was ze in druk gesprek met enkele mensen. Ik zag dadelijk dat het haar heel goed bevallen was en ik kreeg al dadelijk heel het relaas te horen van wat ze allemaal gezien had en wat we nog zouden kunnen gebruiken, ik kan jullie verzekeren dat we deze week uitgebreidt op inkopen zullen moeten gaan. Zij en ook ik hebben nog wat zomerkleding nodig en nu is het moment aan gebroken om dat uitgebreidt te doen en vanaf vandaag is het open deuren dag met 10% korting. Tegen vrouwelijke logica is geen verhaal tegen. Ik moet stoppen want het is weer artiesten gala en ik moet nog eten en me in groot ornaat steken, zo dadelijke is het mijnen toer om bezit van de badkamer te nemen. Verslag van de optredens morgen bij leven en welzijn.
Wat ik gisteren verklaarde dat tussen dit en 10 minuten de bel zou gaan, kwam wel degelijk uit nog geen 10 minuten waren verstreken of Daniella en Daniël stonden aan de deur met de twee kleinste. De twee oudsten waren naar de cinema dat is natuurlijk interessanter dan naar oma en opa te komen. Ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt om mijn printer te laten nazien door mijn schoonzoon. De printer werkte al een tijdje niet meer, nadat ik nieuwe inkt kartouchen had geplaatst. Eigenlijk was ik de schuld dat hij niet meer printe. Ik was vergeten de beschermklever te verwijderen zodat de inkt geen lucht kreeg om in de printer te lopen. Ik had er nadien toch veel lol in want schoonzoon lief heeft er zelf toch bijna een uur naar het mankement gezocht voor hij het euvel ontdekte en hij was zo lief me niet uit te lachen schattig van hem hé Nadien 's avonds was het met Leo en Greta ook gezellig tijdens het verjaardagsfeestje van Anita in uitgesteld relais. Omstreeks middernacht begaven we ons ter rusten. De zondagmorgen was ik al vroeg op enfin vroeg is natuurlijk een rekbaar begrip, ik vind 8 uur toch tamelijk vroeg voor een zondagmorgen als ik heel de dag tijd heb om mijn radioprogramma te maken. Ik moest alleen Anita om half twee maar gaan afzetten bij mode De Deken in Merksem, want daar was ze uitgenodigd voor de lente modeshow. Ze was er afgesproken met onze vriendin Viviane en mannen mochten ook binnen maar dat zag ik toch niet goed zitten. Tegen 17 uur mag ik ze terug gaan oppikken en als we terug thuis zijn is het weer etenstijd. Dan wacht me nog een rit naar Antwerpen linkeroever voor drie uur uitzending op radio Minerva. Ik ga ermee stoppen natuurlijk niet met mijn hobby maar wel met het schrijven van dit artikel. Nog één uurtje tv kijken en tijdig terug ons Anita oppikken want alleen is maar alleen.
Deze morgen moesten we niet speciaal naar de markt, we hielden het kalmaan en dat wil echt zeggen luieren. Rustig ontbijten en lekker slurpen aan onze thee. Voor we ons kleden nog met zijn beidjes eerst de afwas weg ruimen en ik had nog voorgesteld om alles rechtstreeks in de vuilbak te kieperen, maar dat kon geen genade vinden in de ogen van ons vrouwtje zo lui wou ze het nu ook weer niet houden. Rond twaalf uur moest ze nog even naar de bakker want hedenavond krijgen we bezoek van Leo haar broer en Greta ons schoonzusje. Het is zo de gewoonte om met elkaars verjaardag die avond op bezoek te komen. Maar op de verjaardag van Anita waren we in Kempervennen in verlof en daarom komen ze nu op de koffie.Dit is altijd een gezellige bedoening, met een koffie en een versnapering en maar tateren. Na het middagmaal kregen we telefoon van dochterlief met de vraag of we thuis waren en of ze met de kinderen mocht langs komen. De foto links in de bovenhoek kunnen jullie al 3 van de 8 kleinkinderen bewonderen. Ik vermoed dat tussen dit en een tiental minuten de bel zal klinken en mijn rust zal verstoord worden, wat een grootvader lijden kan. Er zijn ook goede kanten aan maar ik zoek ze nog altijd( lachen). Ik ga nu maar vlug besluiten en ik wens jullie nog een fijn weekend toe.
Ik was eigenlijk niet van plan iets in mijn dagboek te schrijven want buiten de wekelijkse opkuis van de woonst was er geen nieuws te vergaren tenhuise Anita en ondergetekende ikke tot de televisie er anders over besliste. Na het V.T.M nieuws van kwart voor zes, schakelde Anita over naar de zender kanaal V voor de dagelijkse belevenissen van de familie Forrester uit de soapserie the bold and the beautiful. Ieder mag er zijn eigen gedacht over hebben daar gaat het hem niet om, maar op zeker ogenblik komt er een nederlandse vertaling op het scherm wipwappen. Ik weet niet voor welk engels woord dit een vertaling moest zijn maar lk dadelijk opgestaan en naar de computer gegaan en heb het woord wipwappen in den dikke Van Daele opgevraagd. natuurlijk zonder susses. De mensen die de vertalingen voor zulke Amerikaanse serie's maken zouden toch moeten bedenken dat er ook jongeren kijken en als die zulke woorden lezen en het ook in de dagelijkse omgangstaal gaan gebruiken, dat kan toch niet meer. Dat was alles voor vandaag of er moest nog zulke onzin op het scherm verschijnen, dan hoort u het wel van me.
Na het aanmelden en inschrijven ging Anita rechtstreeks naar de consultatie en ik ging ondertussen een koffietje drinken om de zenuwen te kalmeren en als je nu dacht dat alle ellende voorbij was, die komt bedrogen uit. Een lange rij hongerige en dorstige mensen stonden te wachten aan de cafetaria toog en toen ik eindelijk een koffie en een plaatsje aan een tafel had gevonden, kwam ons Anita er al aan. Maar ondertussen had de koffiejuffrouw assistentie gekregen en Anita had haar koffie vlugger dan ik. De weg terug naar huis zouden ze mij niet meer hebben, een ezel stoot zich maar eenmaal aan de zelfde steen.In plaats van over de Elshoutbaan te rijden nam ik de Bredabaan richting Merksem. Maar oh wee het was vandaag mijn dagje niet en bijna aan de kleine bareel had ik weer prijs werken aan de middenberm van de Bredabaan. Een rijbaan afgesloten voor het verkeer en de linkse file moest zich invoegen in de rechtse. Jullie zullen nu zeggen dat gebeurd wel meer en dat is inderdaad zo als er 100 meter verder geen verkeerslichten hadden gestaan. Uiteindelijk zijn we dan toch thuis gearriveerd maar is het nu echt niet mogelijk om een beetje samenwerking tussen aanpalende gemeenten om niet overal te gelijk werken uit te voeren.
Onze belevenissen om van Schoten naar Brasschaat te rijden met de auto. Anita had een afspraak gemaakt met de dermatoloog in de klina, een hopitaal in Brasschaat en de dame van de receptie had er op aangedrongen om zeker op tijd te zijn want de dokter was nogal streng op dat gebied. De afspraak was te elf uur dertig en om zeker te zijn vertrokken we half elf dan hadden we één uur speling en dit om 5 km te overbruggen. Omdat we weten dat de Paalstraat richting Brecht langs beide kanten onderbroken is wegens wegeniswerken, rijden we om langs de ring en de Kopstraat en daar is het reeds fout. Werken aan de zijberm van de baan, afwisselend verkeer langs beide kanten. Gevolg wachten aan de voorlopige verkeerslichten. Na vier maal wachten voor het rode licht kunnen we verder, juich en jubel nog niet zoveel tijd verloren en wij tuffen verder. Maar op het einde van de Elshoutbaan in Brasschaat hebben we weer van Jan. Het kruispunt met de Miksebaan is opgebroken in de richting centrum en we moeten een omleiding volgen. Dat is niet echt het probleem maar de moeilijkheid is met die omleidingsbaan moeten we op de Bredabaan geraken en dat is een ander paar mouwen. Aleer al dat omleidingsverkeer kans heeft gezien om over te steken zijn er verschillende minuten verstreken. Maar enfin we zijn toch nog op tijd gekomen maar veel overschot hadden we niet.
Nu de hoofd akte van dit artiesten gala, het optreden van niemand minder dan onze Will Ferdy. De lieve brave Will is die dag 81 jaar geworden en dat is er aan te zien natuurlijk, zoiets kunnen we niet wegmoffelen hoe graag we het zelf ook zouden willen. Dat noemen ze de sporen des tijds. Zijn optreden behelst een groot gedeelte oudere liedjes die hij nog vlekkeloos kan brengen en met de enkele nieuw geschreven liedjes heeft hij soms last met de tekst. Hij werd begeleid door een voortreffelijke pianist Jurgen De Smedt enfin alles bij elkaar geteld was het geheel best te smaken en keerden de aanwezige mensen tevreden huiswaarts en wij naar radio Minerva voor de uitzending van mini-boeketje iedere maandagavond van 20 tot 22 uur.
Zoals gisteren beloofd een verslag van artiesten gala, plaats gevonden op maandag 10 maart l.l. Er waren geen 3 artiesten zoals anders maar slechts 2. De jarige Will Ferdy naam tweederde voor zijn rekening, hij is die dag 81 lentes jong geworden. Maar als eerste trad het zangeresje Keely op. Ik moet eerlijk bekennen ik had er nog nooit van gehoord en het bleek dat ze jaren in Spanje had gewoond en daar ook opgetreden had. Ze was enkele maanden geleden terug gekeerd naar ons Vlaanderlandje. Ik moet bekennen ze verraste onze aanwezige luisteraars heel aangenaam, spijtig dat door dit slechte weer zoveel vaste aanwezigen verstek hadden laten gaan. maar ja wat wil je het zijn meestal bejaarde mensen en met deze stormachtige wind, het was te begrijpen. Ze had echt een stem voor country muziek en dat wist ze perfect, het grootste gedeelte van haar repertorium was gewijd aan deze muziekstijl. Werkelijk een heel mooie vertolking en de aanwezige luisteraars wisten dit te waarderen. Het tweede gedeelte bracht ze meer Nederlandstalig werk en ze sloot haar optreden af met de roos versie Ann Christy, wat een donderend applaus deed dit uitbarsten. Dit was dan het optreden van Keely.
Zaterdag en zondag was er niet veel te beleven tenhuize Francis en Anita. De zaterdagmorgen eventjes naar de markt geweest want ons madame had enkele bloeiende plantjes nodig om voor het raam te zetten, want volgens haar was er te weinig kleur tussen de groene planten. Als een vrouw iets in haar hoofd heeft is dat er met geen enkele logica uit te krijgen, dus geen haar op mijn hoofd dat daar aan dacht om haar op andere gedachten te brengen. Wij weg naar de wekelijkse markt. Het weer was tamelijk goed dus veel volk op de been en kennissen kom je allicht wel tegen. Het bloemenkraam had veel keuze en Anita koos voor een rode azalea en twee rose plantjes met een moeilijke naam, ik houd het maar op naamloos. Dan moest ze nog kruiden hehhen en ja het kraam stond er, deze dame liet ons proeven van een kruiden bouillon en dat kikkerde mij op want het was tamelijk koud en dat kon ik net gebruiken. Een koffie of thee in de Pepino kon er nog net af van ons budget maar we moesten ons haasten want om 13 uur kwam onze dochter Daniella en kleindochter Kelly iets brengen. De zondag slaan we gewoon over, mijn zondag aktiviteiten zijn ondertussen volop bekend en nu maandag 10 maart 's morgens programma maken en tegen 15 uur artiesten gala in de sporthal schijnpoort. Vorige week hebben we verstek moeten geven maar nu is Anita niet meer te houden, nieuws hier over een volgend artikel.
Ondanks alle donkere wolken vertrekken we vanuit Postel zonder regen en onze weg voert ons ditmaal over Kasterlee waar er word gestopt voor het middageten. Natuurlijk zie ik kans om verkeerd te rijden, ondanks de goede raad van Anita wilde ik weer niet luisteren naar mijn wederhelft en kwam ik uit in Geel. Maar eind goed al goed en uiteindelijk stopte ik op de markt in Kasterlee aan eetcafé De Leeuw schuin over de kerk. Dat is steeds ons doel als we in die streek vertoeven want het is er heel goed en uw buik vullen kost er niet veel. De leuze van de waard is" hier mag niemand vertrekken met honger" en de waard is geen eerbiedwaardige grijsaard maar nog een jongeling met verstand. Onze menu keuze was ditmaal voor Anita een schotel marcaroni met hesp en kaas en boterhammen en voor ondergetekende uw dienaar een uitsmijter maar dan ene op een reuze bord en voor een reuze honger en een kleine beurs. Nog eventjes de boel laten verteren met enkele tassen koffie voor aleer we in staat waren om terug naar de auto te gaan. Maar uiteindelijk lukte het ons dan toch en konden de laatste kilometers afgelegd worden naar onze heimat. Een geslaagde vakantie zonder twijffel.
Vandaag is het zover onze midweek vakantie zit er op want om 10 uur 30 moeten we onze sleutels binnen leveren, we mogen dan desgevallend nog de ganse dag in het park blijven. Maar dat hebben we nog nooit gedaan.Eens ingeladen zit er de vakantie op. We hebben rustig de tijd om te ontbijten ons toilet te maken en dan begint Anita onze klederen bij elkaar te leggen en alles in de valiezen te bergen. Ondertussen ga ik de auto van de parking halen en ik heb het reeds gezegd dat is een kleine 20 minuten wandelen. Dit is een drukke periode in het park want alleman vertrek zowat op de zelfde tijd en als ik terug aan de bungalow kom heeft Anita alles reeds keurig in gepakt en na het inladen, dag bungalow tot een volgende keer. Waarschijnlijk zal dat ergens in de maand november zijn. Het enige dat je moet doen als je vertrekt is zorgen dat de vuile borden en tassen afgewassen zijn, de rest behoort tot de eindopkuis en dat is in de prijs inbegrepen zo ook de verlichting en de verwarmingskosten. Dat vindt ik fijn eraan er zijn nooit geen onverwachte kosten nadien, De faktuur prijs is de definitieve prijs. Als we huiswaarts rijden doen we dat terug over Postel om nog een wandeling te maken over het domein van de abdij, maar we trekken het niet te lang want er waait een gure wind en er zijn hele donkere regenwolken. Voor we verder trekken nog een warme tas koffie en vervolgens verder richting Antwerpen.
Zijn ze niet lief deze eendjes. Als ze aan je bungalowdeur 's morgensvroeg komen bedelen dan kun je ze toch moeilijk iets weigeren, zelfs al is het amper licht en lig je nog te slapen. Maar ja door hun gekwaak is het ook moeilijk ze te negeren, eruit moet je toch.
Omdat het vandaag toch mieserig grijs bleef hadden we beslist om deze namiddag een tripje naar Postel te maken en dat is maar een 20 tal minuten rijden vanaf het domein dat is niet ver en we hebben dat al meer gedaan als we hier vertoeven. Gewoonlijk stoppen we dan in de Kaasboerin om iets te gaan drinken. Toen we op een 500 meter genaderd waren van de parking bemerkte Anita zo'n 10 à 12 grote autobussen op de parking van de Kaasboerin. Daar was hoogst waarschijnlijk een show aan de gang en dan kunnen we het wel schudden, waarschijnlijk geen plaats meer. We zijn dan maar niet gestopt en ineens doorgereden naar het centrum van Postel. Daar kennen we nog twee tavernes van vroeger, toen we er toe kwamen stopten we op de parking van de drie linden op de Abdijlaan. Dit is een heel gezellige taverne en een vriendelijke bediening meer moet een mens toch niet hebben. Toen we reeds besteld hadden drong de geur van verse pannenkoeken door in onze neus en het water kwam al uit onze mond gelopen van de goesting. Dus bij de volgende consumatie werdt het koffie en pannekoek met bruine suiker en wat voor een pannekoek. Dat moet een heel grote pan geweest zijn waarin hij gebakken werd en lekker mensen toch om duimen en vingers af te likken. Maar de tijd vliegt snel en het werd alweer tijd voor de terugweg aan te vatten. Morgenvroeg moeten we inpakken en wegwezen.
Vandaag houden we het rustig in de voormiddag. Frank De Boesere heeft schijnbaar weer gelijk het ziet er niet al te best uit en na onze hongerlijders eten gegeven te hebben, tussen haakjes (5 broden) heeft ons dat al gekost. Jij kunt wel degelijk spreken van veelvraten maar enfin ze zijn toch zo verschrikkelijk lief en de meeste komen het uit je hand halen. We trekken naar de supermarkt voor nog enkele boodschappen en de krant, die we gaan lezen gezellig onder de tropische bomen op een terrasje. De temperatuur is echt gezellig en in je hemdsmouwen bij een tasje koffie met gebak is het lekker vertoeven, lang leve het pensioen. In de bomen daar huizen 4 papagaaien en meestal is het daar een geweldig kabaal en als de kraanvogels er zich ook nog gaan mee bemoeien dan is het helemaal een hekseketel, dat kun je denken. Tussen de tafeltjes door loopt er een kunstmatige rivier en die is bevolkt met grote Japanese karpers en enkele snoeken als ik het goed voor heb tenminste. Maar één ding weet ik zeker er zwemmen veel tropische schilpadden rond, of ze liggen te zonnen onder de zonnelamp. Na nog enkele colaatjes gedronken te hebben is het alweer tijd om de inwendige mens te verzorgen, enfin als er nog iets binnen gaat na dat gebak van daar straks maar we zien wel.
Na een deugd doende wandeling smaken de boterhammetjes 's middags reuze lekker en daarbij een lekkere tas koffie, mijn liefje wat wil je nog meer. Een half uurtje afkappen in de zetel dat slaat geen zinnige mens af en als de eenden zich nu koest houden dan kan mijn dag en die van Anita niet meer stuk en als ze niet braaf zijn, gaan ze de pot in als Peking duc(grapje). Na onze rustperiode zijn we opnieuw op stap en ditmaal naar de skihut, jullie moeten nu niet denken dat we raaskallen hé, want inderdaad in de kempervennen kun je skien. De indoor skibaan is gelegen in het domein maar is geen eigendom van Centerparcks. Er is wel een toegang gevestigd binnen het domein en je kan gratis in en uit. Ik kan jullie geen foto laten zien want ze zijn tegen geslagen, inplaats daar van bemerken jullie Anita op het terras van onze bungalow. De skihut bevindt zich op het eerste verdiep en van daaruit hebben we een mooi zicht op de sneeuw helling en op de thermometer kun je zien dat het er konstant - 6 graden is. In de gelagzaal is het tamelijk druk alsook op de skipiste. We bestellen ieder een bakje thee en plaatsen ons aan de venster met zicht op de baan, werkelijk het is een geweldige belevenis om de ervaren en minder ervaren skiërs aan het werk tezien. Er is wel een aparte baan voor de leerlingen, anders zou het te gevaarlijk zijn. Na een tweetal uurtjes zakken we terug af naar de market dome. Daar is er voor de kleinste bezoekers "Pépéteve" en dat is een geweldig goed kinderprogramma en met ongelovelijke ambiance, de kinderen leven er echt met mee. Dan wordt het stilaan onze tijd om af te zakken, we hebben besloten om in dit verlof de maaltijden in de bungalow te nuttigen. Dit verlof geen restaurant bezoeken we willen het eens echt rustig houden en vroeg in ons bedje duikelen. Ze geven voor morgen minder goed weer, we zullen morgen wel zien wat de plannen zijn.
Onze derde dag is alweer aangebroken, van uitslapen kunnen we enkel van dromen, daar zorgen de eenden en ganzen wel voor. We zullen wel wat langer slapen als we terug thuis zijn. Tijdens het ontbijt is het gezellig om buiten te kijken het is werkelijk een begankenis op de vijver. De eendtjes gaan te keer, de mannetjes jagen op de vrouwtjes die zich te weer stellen of toch doen alsof. De blauwe reigers vliegen aan en af met takjes om hun nest te bouwen. Het is de eerste maal dat ik van dichtbij dit werk kan aanschouwen, werkelijk formidabel hoe zulke dieren dat werk opknappen, het zijn toch grote vogels die daar aan het werk zijn hoog in de bomen. Het zijn werkelijk geen dikke takken waar ze op balanceren gewoon ongelovelijk. Onze wandeling vandaag voert ons langs het grootste ven van het domein naar de portiersloge en wie komen we daar tegen op de grote laan van de receptie naar de portier ons Fien. Ze staat daar rustig te grazen tussen de paasbloemen of narcissen zoals je wilt. Ze stoort zich niet als ze met haar hoeven de bloemen vertrappeld, nee hoor ze doet rustig verder en als je haar roept gebaart ze van kromme haas zoals je op de foto kunt merken. Nog even dag zeggen tegen de portier en dan wegwezen naar de kinderboerderij, om eventjes te kijken naar de 3 lammetjes.en alles is okee. Aan de overkant daar bevinden zich ook nog 5 ezels op hun vaste stek. The doncky corner heet hun verblijfplaats. Dat was het alweer voor heden voormiddag en het is ruim een 20 tal minuutjes wandelen naar onze cotage en als we er aankomen is het ruim twaalf uur voorbij en we moeten straks nog naar de skipiste.
Zoals in deel 2 reeds vermeld vertrekken we zo dadelijk naar het stadje Valkenswaard, een drietal kilometers van het domein verwijderd. Aangezien er niet in het park mag geparkeerd worden, moeten we nog een wandeling van een kwartiertje maken om onze auto op te pikken. Naar Valkenwaard is het maar enkele minuten rijden om in het centrum te komen. Op de grote marktplein is er voldoende plaats om te staan, maar het is wel een betalende parkeerplaats. Maar ik had geluk, toen ik een stuk van twee euro wou insteken bleek het mekanisme geblokkeerd te zijn en de kontrolerende politie was juist aanwezig om het te melden. Ik moest enkel maar mijn parkeerschijf instellen en klaar was Kees, wat die Kees er kwam bij doen weet ik ook niet. Kees of geen Kees ik deed toch 2 euro profijt en dat in Nederland.!!! We waren speciaal naar hier gekomen om een klaargemaakte vleesschotel bij de plaatselijke beenhouwer( pardon slager in het mooi nederlands) te kopen. Het was een keurslager en we wisten uit het verleden dat hij prima kwaliteit verkocht en een tevreden kant is er twee waard. Dat was eigenlijk alles dat we nodig hadden en onze schreden wenden zich automatisch naar taverne De Bel op de marktplein. Een plaats waar we altijd bijtanken als we in Valkenswaard komen. Toen we terug bij onze bungalow kwamen hoorden we de eenden al van ver kwaken en binnen gekomen stonden ze op het terras te bedelen voor eten. Ze eten ons de oren van onze kop, de veelvraten maar ze zijn toch zo lief de deugnieten. Genoeg voor vandaag want mijn inspiratie is opgedroogd of ik ben te moe om verder te doen, dat zal het hoogst waarschijnlijk zijn.
Na het ontbijt en ons ochtend toilet zijn we klaar voor de eerste wandeling van de dag en het einddoel is de kinderboerderij en zoals de naam laat vermoeden bedoeld om de kleintjes te vermaken. Het moet zijn dat in ieder van ons nog wat kinds schuilt maar het krioelt er steeds van de volwassen personen. In elk geval wij komen er ook graag en met Frans de verantwoordelijke van de boerderij praten we graag. Zondag l.l. was er een witte geit bevallen van een drieling, echt schattig om te zien en de moeder dulde nog niemand bij haar kroost. Fien de koe was weer langs geen kanten te bespeuren volgens de Frans was ze reeds enkele uren partie. Over de kinderboerderij komen we later nog terug, we moesten dringend op zoek naar een plasgelegenheid want ik voelde een druk op de waterleiding en omdat mijn moeder zaliger mij goede manieren heeft geleerd, zal ik altijd trachten niet in het openbaar tegen een boom te plassen. Daarom bezochten we het sportcafé dat was het dichtste bij en het was al gelijk waar we onze koffie dronken. We moesten nog naar de supermarkt om brood en een krant te halen. Na de middagmaaltijd nog even verposen vooraleer we de volgende aktivitijd zouden starten,een ritje naar Valkenswaard.
Wij worden brutaal uit onze slaap gewekt door het gekwaak van enkele eenden, die voor zeven uur en het is amper licht aan onze terrasdeur staan te bedelen voor eten. Anita kan het lawaai niet meer aanhoren en staat dan maar op en dit met de slaap nog in haar ogen, ze doet de draperie van voor de deur weg en daar staan ze dan de hooligans rustig te trompetteren. Maar Anita's hart was vlug ontdooit want het bleek een koppeltje Egyptische ganzen te zijn met vier kleintjes en welke vrouw kan daar aan weerstaan, vier dotjes dons. Voor zulke voorvallen heeft Anita steeds een zak brood bij en in haar nachtjapon stond ze de beestjes te voederen, ik had het moeten fotograveren maarja wie denk daar nu aan in dat god vergeten uur. Van slapen kwam niet veel meer in huis, het was een liefelijk zicht Anita tussen de ganzen voor dag en dauw. Ik zal er dan maar ineens bij vermelden dat we voor de kleinste vogeltjes ook een zak melange bij hebben. Want er fladderen ook ontzettend veel meesjes, roodborstjes en merels rond en die worden zeker en vast niet vergeten, daar is haar hartje te week voor. Door het grote raam hebben we een prachtig zicht op de grote vijver, waarop vele eendjes rond peddelen en ik denk dat ze de lente reeds in het bloed voelen, ze zijn heel onrustig en dat word nog bevestigd door een kolonie blauwe reigers die voor ons op een eilandje nesten aan het bouwen zijn hoog in de bomen. Dit is allemaal mooi om af te zien, maar ondertussen begin ik toch ook honger te krijgen. Mensen mensen wat is het leven toch mooi. Word vervolgd.
Na geparkeerd te hebben moeten we ons melden bij de receptie( zie foto) om de inkomst formaliteiten te regelen. Dit gedeelte is vlug afgehandeld en kunnen we vrij beschikken tot het tijd is om te 15 uur met je wagen het park te betreden. Ondertussen wandelen we rustig naar de Dome, dat is in ieder bungalowpark het zenuwknooppunt. Daar is alles gevestigt zoals o.a. de supermarkt, verschillende restaurants, winkeltjes en de toegang tot het tropisch zwembad en ook het café, maar meer hierover later. We gaan ondertussen van de tijd die we hebben gebruik maken om wat te eten en ge moogt het geloven of niet maar iedere keer eten we een farmer sandwich. Een belegde boterham met ham en spek en garnituur geroosterd en opgediend in een rieten mandje met een namaakkrant. De eerste maal kijk je toch maar aardig op en denk je dat kan nu toch niet meer, maar het is geen echte krant. In elk geval de eerste keer komt het toch maar eigenaardig over. Ondertussen word het stilaan tijd om de auto binnen te rijden, want Anita zit te popelen om de bungalow te zien. Ditmaal hebben we niet de nr 962 maar wel het nummer 514, de cottages voor twee personen zijn wel altijd het zelfde ingericht, maar de ligging is helemaal anders. Alles voldeed aan onze wensen en het uitladen van de wagen was vlug geklonken. Op één ding moet je letten de wagen mag niet in het park blijven staan, hij moet steeds op de daarvoor voorziene parking gezet worden en dit voor de rust van de aanwezige bezoekers. Dan terug naar de Dome want we moeten nog winkelen om het nodige in huis te hebben, pardon in de bungalow te hebben. Natuurlijk een tropisch terrasje moet er nog bij kunnen zijn en dan terug om enkele pistolets met lekker beleg te gaan verorberen, dan is het slaaptijd onze eerste dag zit erop.
De reden van een dagenlang uitblijven van andere avonturen in dit blog is enkele dagen verlof in een bungalowpark. We zijn voor een midweek vertrokken naar de kemperven in Westerhoven in Nederland. Meer hierover zo dadelijk in het volgende verslag.
Rond 11 uur vertrekken we voor vier overnachtingen naar de kempervennen in Westerhoven, één van onze lievelings bungalowparken. De locaties liggen verscholen in de natuur en er heerst een geweldige rust en je leeft er zoals je wilt of kunt, op je eigen ritme en dat is heel voornaam voor ouderen. Vanuit Schoten rijden we richting Schilde over Zandhoven links afbuigend naar Zoersel, tot de oprit van de snelweg nr 34 in de richting Turnhout. Dan verder naar Eindhoven tot de afrit 32 te Eersel en we vervolgen de weg naar Valkenswaard tot het derde rondpunt. Daar gaan we rechtsaf, maar daar is de kempervennen reeds aangegeven. Gewoon de pijlen maar volgen tot je links van de baan het domein ziet liggen. We rijden tot we voor de slagbomen van de portiersloge staan en we het toegangsbewijs moeten tonen. We worden doorverwezen naar een parking. Ondertussen is het kwart na twaalf geworden.
Vandaag maandag 3 MAART verjaardag van Anita. Ik wou haar met dit berichtje verrassen maar bijna betrapte ze me, ik kon nog juist een ander programma oproepen en alzo de verrassing behouden. Ze is terug naar bed gegaan maar met een blik in haar ogen van nu krijgt hij het toch wel erg, totaal geschift en ze zou nog gelijk kunnen hebben.
Schat een gelukkige verjaardag en dat we dit nog heel lang samen mogen vieren.
Dadelijk na de avondmaaltijd moet ik me klaar maken om te vertrekken naar de studio om mijn programma van heden avond te doen. Ten laatste kwart na zeven moet ik vertrokken zijn om zeker op tijd in de studio te zijn, het verkeer is de zondagavond wel niet druk maar ik ben toch wel graag een kwart uur van te voren aanwezig. Van 18 tot 20 uur is er wel continu muziek maar als je toekomt moet ge alle toestellen terug activeren. Het is allemaal niet veel werk maar toch na het tijdsein van acht uur en de reklame moet alles inorde zijn. Nu we bij de grote gerekend worden moet alles zo vlot mogelijk verlopen, vroeger kon je al eens een misstap veroorloven, we waren toch maar amateurkens. Nu nog!!!! maar de situatie is wel anders geworden. Ik had vanavond een jarige te vermelden en een bepaald liedje ervoor te draaien ( mijn beste vriendin) gezongen door Mieke en geschreven door Pierre Kartner alias Vader Abraham. Dan waren er nog de verschillende berichtjes van onze info leden, aktiviteiten die er gaan plaats vinden enz... We hadden dan nog het overlijden van Iwan Rebroff te vermelden waar ik nog een verhaaltje moest rondbreien en een van zijn bekenste nummers draaien (Abend glocken). De binnenkomende telefoontjes beantwoorden, wat met de zondagavond nu niet echt veel is, want de luisteraars weten dat ik er alleen ben. Zo zijn die drie uurtjes alweer vlug voorbij en thuis wacht Anita op me met een lekkere tas koffie. Dit was dan mijn zondagavond indeling.
De zondagochtend heeft goud in de mond, allemaal truut, toen ik deze morgen opstond om zeven uur had ik helemaal niets in mijn mond. Ja toen ik uit de badkamer kwam dan had ik iets in mijn mond als je begrijpt wat ik bedoel. De ochtenduren zijn alweer voorbehouden aan het maken van een playlist voor heden avond en met het idee in het achterhoofd dat er alweer meer luisteraars zijn bij gekomen, moeten we alweer meer het beste van ons zelve geven. Vanavond zal moeten blijken of het me weer is gelukt en heel de zondag leef ik dan onder de stress en om 23uur sla ik een zucht van verlichting als blijk dat mijn luisteraars enkele positieve reacties gelaten hebben. Heden middag hebben we gedaan als het huishouden van Jan Klaas, Chinees eten gaan uithalen en af en toe vinden we dat wel heel lekker en het is zelfs nog goedkoop ook. Even een telefoontje laten en binnen de 25 minuten zit je aan de tafel en je hebt je buikje rond en dik gegeten. Waarom moeilijk als het gemakkelijk ook gaat. Eventjes het eten laten zakken en een uiltje knappen en de zondag kan alweer niet meer stuk. Nu ga ik naar de koers kijken, naar Kuurne- Brussel- Kuurne want onze Tom Boonen is er bij en gisteren was hij gelijk een tourist in het peleton.
Onze radio is in feest stemming want de SIM cijfers van de Vlaamse gemeenschap zijn van de week bekend gemaakt en we blijven maar altijd steigen. Bij de vorige telling waren er 49800 luisteraars die dagelijks naar radio minerva luisterden en nu stemmen er gemiddeld 54750 dagelijks af op de freqentie 98.0 . Daar mogen alle medewerkers best fier op zijn en dat zijn we ook. Van kleine radio op 25 jaar tijd uitgroeien tot zulke grote zender, je moet het maar doen. Vroeger werden we nooit meegerekend, voor reklame tijdens de uitzending we werden gewoon uitgelachen en nu staan ze aan te schuiven dat is het verschil. Enfin we zijn nu zover geraakt en dat werdt vandaag gevierd met een glaasje champagne voor de medewerkers en ook de luisteraars waren van harte welkom. Het was geen overrompeling maar het was gezellig en er is over vroegere tijden heel wat afgebabbeld. Nu zijn we vertrokken op weg naar de 60000 luisteraars, misschien is het een utopie maar vroeger konden we dat ook niet vermoeden dat het zo'n vaart zou lopen. Que sera sera van Doris Day.
Het was een woelige nacht met die storm en dat onweer mocht er ook wezen, op zeker ogenblik een knal die kon tellen, we sprongen recht in ons bed was dat schrikken zeg. Een groot deel van Europa was er het slachtoffer van, maar in ons landje was de schade ook heel groot. In onze straat recht over onze deur werden twee zonnetenten in de loop van de voormiddag met geweld uit de gevel gerukt en dreigden op straat te vallen. Anita heeft dadelijk de politie verwittigd , die een 10 tal minuten later arriveerden en ze sloten het voetpad af met blauw lint . Op de brandweer was het eventjes langer wachten. Deze mensen konden niet overal tegelijk zijn, want de sirenen waren de ganse ochtend te horen en eerlijk gezegd deze mensen kennen er wat van, op een wip waren de beide zonnetenten enfin wat er nog van reste van de gevel verwijderd en er wachten ondertussen al een nieuwe opdracht op hen. Dat was op de eerste dag van maart een geweldige sensatie, maar rond de middag was het ergste voorbij. Na de middag vertrokken we naar Sint Anneke Plage naar radio Minerva want we waren in feeststemming, meer hier over volgend artikel.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
