Start van de Advent.

Typisch voor de advent is de sfeer van verwachting. In de kerken, thuis en op school treft men een adventskrans aan en de laatste jaren duiken er ook vaker adventskalenders op. Ze bevatten een geschikte overweging voor elke dag van de advent en zetten ons aan om wat dieper na te denken over de komst van Jezus.

30-11-2009 om 11:29 geschreven door francis

Het is nu half vier en ik heb momenteel de tijd om even m’n blog bij te werken. Anita ligt nu op te zetel wat te soezen, want ik heb haar deze nacht wakker gehouden met m’n gesnurk. Ik zelf heb er niets van gehoord, maar volgens haar heb ik aan een dikke boom aan ’t zagen geweest en er moet zelfs nog een serieuze wier in gezeten hebben. Enfin uiteindelijk heb ik er toch spijt van, maar spijt komt steeds na de zonde is het spreekwoord.

Ik zal maar heel stil tippen, dat ik ze zeker niet kan wakker maken. Zoals iedere zondagochtend was m’n eerste bezigheid na het ontbijt, alles in gereedheid te brengen om het zondagavond boeketje samen te stellen en dan wat dubben en denken over wie en wat er mag inkomen. Soms loopt dat van een leien dakje, maar vandaag ging het niet zo vlot.

Want het ging zo traag dat ik het samenstellen moest onderbreken, voor het middagmaal. Maar zoals ze zeggen eind goed al goed, alles zit verpakt in m’n platen en cd koffer mooi te wachten tot heden avond tien over zeven. Het moment om te vertrekken naar de Linkeroever, om ons programma op antenne te brengen.

M’n inspiratie is op, tijd om ermee op te houden en nog eventjes in de clubzetel zitten en wat lezen.

29-11-2009 om 15:56 geschreven door francis

Ik kom heden nog even terug om nog wat te melden. Deze avond maar een boterhammetje gegeten, ik wilde niet dat Anita heden avond nog stond te koken nadat de kleinkinderen weg waren en een broodmaaltijd vind ik ook wel eens lekker. Een lekker vers boterhammetje met wat beleg gaat er bij mij ook wel in.

Als dessert een plak kerststol van bij de Aldi met een verse tas koffie gewoon zalig genieten. Na het eten nog eens wat gaan chatten hier bij het seniorennet bij de 60 plussers en daarna heeft Anita afgestemd op één van de Duitse posten voor een adventshow. Ben ook mee gaan kijken met haar, prachtig decor dat wel.

Maar zo vroeg voor kerstmis al in kerststemming komen dat kan voor mij niet. Ik weet wel dat deze show doorheen heel Duitsland moet toeren, maar nu reeds op televisie vind ik te veel van het goede. Sorry misschien heeft iemand anders er een ander gedacht over, ik kan er geen kwartier naar zitten kijken.

Denk nu niet verkeerd van mij want ik hou wel van die feestdag, maar alles op z’n juiste tijdstip. Nu werp ik de handdoek in de ring want morgenvroeg is het weer vroeg dag, maar dat is een onderwerp voor morgen.

28-11-2009 om 21:16 geschreven door francis

Ik heb zo juist m’n verlanglijstje aan de Goede Heilige Man afgegeven, want omstreeks half drie is hij door onze straat gereden, samen met Zwarte Piet. Hij heeft m’n lijstje aanvaardt en zag dadelijk in z’n grote boek dat ik dit jaar heel braaf was geweest. In de nacht van vijf op zes december mag ik zeker één van m’n gevraagde cadeaus verwachten. Maar door de slechte economische toestand kan hij mij het volledige lijstje niet brengen en dat versta ik ook best.

Ik had wel medelijden met de Goede Man, hij zag er maar wat verzopen uit en z’n baard had de neiging om door te zakken wegens het gewicht aan regenwater. Na het vertrek aan het nieuwe politiekantoor, is hij door een fameuze regenbui overvallen. Zijn mijter stond al wat schots en scheef, ik weet niet of het door de regen en wind kwam of door enkele borrels teveel. In elk geval snoep had hij genoeg bij, de kinderen wisten niet waar ze eerst moesten grabbelen, zoveel werd er uitgeworpen.

Het is toch altijd aangenaam om de kinderen bezig te zien. Ons Hilde en onze Sam hadden ieder een grote zak snoep bij zich toen ze beide terug boven kwamen. Ze kunnen er weer tegen voor een tijdje. Het was alleen spijtig dat het weer niet meezat, want het vraagt een massa tijd als voorbereiding en de belangstelling was maar povertjes.

28-11-2009 om 16:40 geschreven door francis

Goede raad.

Een bekende sopraan begon te zingen, nadat ze zich verontschuldigd had voor het feit dat ze verkouden was:
-  Ik wil mijn hart aan de wilgen hangen... aan de wilgen hangen... Haar stem sloeg over in de hoogste tonen en iemand in de zaal riep:
-  Hang het maar aan een lagere tak!

27-11-2009 om 20:26 geschreven door francis

-  Ik verveel mij hier hartstikke dood, zei Bavo op een feestje tegen zijn vriend.  Ik denk dat ik maar eens een beetje ga flirten met een mooie vrouw.  Dan weet mijn vrouw dat het tijd is om naar huis te gaan.

27-11-2009 om 19:47 geschreven door francis

Mensen, mensenlief wat een rot weer vandaag, van gewone malse regen naar stortbuien en hagel plus onweer. Alleen sneeuw hebben we niet gehad, hoe is zo iets nu toch mogelijk. Deze voormiddag zijn we zomaar voor de show naar het Shoppingscenter in Wijnegem geweest. Gewoon om maar buiten te zijn, natuurlijk als je de kat bij de kaas zet vraag je om problemen. Anita ziet toch wel altijd ergens iets dat ze kan gebruiken en een topje en een bloesje is snel gekocht bij haar.

Maar ja dat is helemaal geen probleem, kasten die te vol zijn daar worden de oudste kledingstukken van gesorteerd en het overbodige gaat naar moeders voor moeders. In Antwerpen bestaat een opvang tehuis voor vrouwen die te lijden hebben gehad van huiselijk geweld en die weggelopen zijn, daar kunnen ze die klederen goed gebruiken. Evenals kinderkleding en speelgoed, zeker in deze periode van de goede heilige man.

Ik heb dan zelf ook wat gekocht, want aan nieuwe cd’s kan ik moeilijk weerstaan. Dus ben ik bezweken aan de eerste uitgebrachte cd van een jonge zanger van Russiche afkomst namelijk Andrei Lugovski met als titel “my world.” Het is zeker geen miskoop, want deze namiddag heb ik hem al beluisterd.

De tweede cd is er ene van de vier tenoren Il Divo en de titel is “ Siempre.” Eveneens een goede schijf, maar dat is geen wonder want ze hebben er reeds meerdere op hun naam staan. Over iets anders gesproken, daar straks heb ik een krantenknipsel gepost over een reetje dat terug in de natuur is gezet. Jullie moet deze webside eens aanklikken, zeker de moeite waard.
http://www.voc-brasschaat.be

26-11-2009 om 20:48 geschreven door francis

Gevonden reejong na herstel met succes vrijgelaten.

Zes maanden geleden werd toen dit toen nog kleine bevende reetje gewond binnen gebracht bij het Vogelopvangcentrum in Brasschaat. Zopas kon het dier na een geslaagde revalidatie en het toedienen van vele goede zorgen opnieuw worden losgelaten in de vrije natuur. Het VOC won onlangs de milieuprijs van Schoten, dat de bouw van een reeënziekenhuis mogelijk maakte. Deze inspanningen blijken duidelijk vruchten af te werpen. Knap werk van stichter Marcel Peeters en zijn medewerkers. Zie voor meer info www.voc-brasschaat.be

26-11-2009 om 16:37 geschreven door francis

In m’n eerste posting vandaag heb ik gezegd dat er eigenlijk weinig gebeurd was, maar dat klopt niet met de werkelijkheid. Want gisteren hebben we eigenlijk wel druk gehad, in die zin dat het huis van de overleden moeder van Anita stilaan moest leeggehaald worden. Want de twee dienstdoende notarissen drongen er op aan dit zo snel mogelijk te doen, dan kon het te koop worden aangeboden als de tijd ervoor rijp was.

Anita en haar broer Leo hadden afgesproken om dit gisteren te doen. Er was wel niet zo veel dat ze beide konden gebruiken en gisterennamiddag was alles gebeurd. Ik was er niet kwaad om toen we het laatste rommel thuis afzette, want als je niet meer gewoon bent van te werken is dit vrij vermoeiend,

Daarom hebben we er vandaag een rustige dag van gemaakt, deze voormiddag enkele huishoudelijke karweien en na de middag gewoon dingen die we wilden doen zonder te veel inspanningen, zoals m’n blog bijwerken en wat lezen. Zaliger kan al niet meer en dan nog een lekker bakje koffie met een gebakje, meer moet dat niet zijn wat denken jullie er van.

Nu ik hier zo zit te tippen op het computerklavier denk ik er aan dat ik eigenlijk deze namiddag had willen telefoneren naar m’n schoondochter. Ik moet nog altijd het verjaardagscadeau van mijn oudste kleinzoon nog geven. Zeker en vast morgen bellen, zal het zodadelijk op een briefje schrijven, dat ik het morgen niet vergeet.

Dat zal het zo wel wezen voor vandaag en ik wens jullie nog een rustige avond toe en dat al je wensen mogen uitkomen.

25-11-2009 om 20:59 geschreven door francis

Ik ga vandaag er nog eens wat aan doen, want nu word ik toch wel een beetje verlegen. Buiten een paar korte artikeltjes heb ik m’n dagboek al enkele dagen niet meer aangevuld. Maar ja als het rustige dagen zijn is er ook toch zo weinig te vertellen.

Zaterdagavond zijn Anita en ik met de wagen naar Beerse bij Turnhout gereden voor een concert van Potr Izbach en aan de naam te zien is het geen Belg van oorsprong. Hij werd geboren in Mauravia en deed zijn klassieke opleiding in Moskou. Enkele jaartjes terug is hij dan hier in België terecht gekomen en probeert het met zijn Russische volksmuziek het als zanger waar te maken.

Wij volgen hem al een heel tijdje, want wij beide horen z’n repertoire heel graag en ik promoot z’n eerste cd op radio Minerva. Wij moesten in het cultureel centrum zijn in de gemeente Beerse en ik dacht dat ik de weg heel goed kende maar o wee. Ik nam de oude baan naar Turnhout en alles liep vlot tot ik aan het kruispunt kwam op de Turnhoutse baan en daar rechts afdraaide in plaats van links en uiteindelijk na terug gedraaid te zijn, kwamen we op onze bestemming.

Het was werkelijk de moeite waard om de verplaatsing te maken, misschien een beetje te weinig publiek. Maar ja z’n genre is nu niet bepaald popmuziek, in elk geval wij beide en het aanwezige publiek hebben er van genoten. Na het concert zijn we nog wat blijven wachten tot hij klaar was met kleden en hebben dan met hem nog een lange babbel gedaan, voor aleer we huiswaarts keerden.

Op achttien december zien en horen we hem terug aan het werk, maar dan dichter bij huis. Op die dag geeft hij een klassiek concert in Merksem in de zaal Bart, u weet wel waar alle weken de namiddagshow plaats vindt tussen drie en zes en we kijken er al naar uit. Al hoewel echt klassiek nu niet echt mijn ding is maar Anita hoort dat wel graag en dat gun ik haar van harte.

25-11-2009 om 15:55 geschreven door francis

We moeten meer volk trekken naar de Grote Markt zegt schepen van Stadsontwikkeling Ludo Van Campenhout.  Maar de gevel van het stadhuis is eigenlijk een doodse muur.  Door de deuren die in die gevel zitten open te zetten en er winkeltjes van te maken, zou het al veel vrolijker ogen..  De schepen dacht aan winkels van onder andere, diamant, chocolade of bier.  Maar dan wel een grondige selectie maken van de kandidaat uitbater.

Het moment zou goed gekozen zijn volgens de schepen, omdat de komende maanden er verschillende stadsdiensten zullen verhuizen naar de voormalige burelen in het kantoorgebouw van den Bell op het zuid. Er komt dus extra ruimte vrij voor m’n voorstel.   

24-11-2009 om 21:01 geschreven door francis

De achtermistlichten moeten gebruikt worden bij felle regen en bij mist of sneeuwval die de zichtbaarheid verminderen tot minder dan 100 meter.

24-11-2009 om 17:52 geschreven door francis

Een uitstekend management is je waarborg voor de toekomst van het bedrijf, waarvoor de ondernemer verantwoordelijk is. Wie hart heeft voor zijn medewerkers, klanten en omgeving, heeft een diepere motivering en kans op slagen. Meteen geeft hij een diepmenselijke inhoud aan zijn taakbehartiging. Leggen we ons hart in wat we verrichten, dan hebben we de meeste kans om excellent te scoren.

Valeer Deschacht

24-11-2009 om 17:34 geschreven door francis

Nu kan ik eindelijk ook mobiel bellen.
Op mijn nieuwe fiets zit een bel.

23-11-2009 om 12:04 geschreven door francis

Je lag zo zacht in mij geborgen
tot het vroege licht
van deze nieuwe morgen
onthulde ons je lief gezicht.
 
Nu je vredig ligt,
zachter dan de morgen
in de armen van de zon geborgen,
aan mijn hart zo dicht,

weet ik: je bent van deze morgen
zelf het vredig nieuwe licht.
In een wereld vol van zorgen
heb je weer hoop bericht.

Je bent de liefde, nieuw geboren,
waarvoor alle verten opengloren.

Emmy Swerts

23-11-2009 om 11:59 geschreven door francis

Na ons kopje koffie was het bijna tijd om een boterham te eten, want Anita moest om kwart voor één in de school van kleindochter Kelly zijn. Deze volgt de lessen voor schoonheidsspecialiste en een onderdeel hiervan is ook pedicure en voor haar examen moest ze een model hebben. Daarvoor had ze de hulp van haar oma nodig. Aangezien oma toch op regelmatige tijdstippen haar nagels laat verzorgen was deze bereidt om naar de school te komen.

Ik als oma’s chauffeur moest natuurlijk mee en zo moest ik verstek geven aan m’n middagslaapje. Enfin rond kwart na twaalf waren we weg richting Antwerpen Kiel. Daar Anita aan de poort afgezet en dan maar op zoek naar een parkeerplaatsje, niet zo gemakkelijk dat mag je wel weten. Eigenlijk viel het al bij al nog goed mee.

In een zijstraatje van de Jan De Vos lei had ik geluk. Voor de mensen die Antwerpen kennen, Jan de Vos lei is die grote straat die aansluiting geeft op de Boomse steenweg richting Brussel. Deze straat staat ook bekend om de middel grote flatgebouwen en omdat ik men compactcamera bij me had, heb ik enkele kiekjes genomen van die straat.

Nadien dan maar een drankgelegenheid opgezocht, om de tijd te doden en als het nodig was ook m’n water af te tappen ( ook plassen ) noemen ze dat. Wat ik wel vervelend vind in een vreemde café is soms het volledig links laten liggen als ze je niet kennen. Om kort te zijn kan ik nog zeggen dat Anita rond half drie terug buiten was, met verzorgde voeten en konden we terug huiswaarts keren.

20-11-2009 om 21:00 geschreven door francis

Ge kunt zo van die dagen hebben dat alles op een hoopje komt, zulke dag hadden wij vandaag. De algemene boodschappen moesten gedaan worden en dat betekende dat een bezoek aan de supermarkt Aldi niet kon uitblijven. Niet echt m’n aangenaamste bezigheid, maar lieve koekjes worden er niet gebakken, enfin toch niet altijd.

Schijnbaar waren de leverancier van de groenten te laat komen leveren, want in de gangen stonden de paletten zij aan zij. Zo dat men er met moeite langs kon geraken, mede door het feit dat er veel cliënten in de zaak aanwezig waren. Ik kan jullie verzekeren dat m’n humeur naar het zeropunt aan het dalen was.

Gelukkig was het boodschappenlijstje niet al te uitgebreid, zodat we er al bij al nog vlug terug in de wagen zaten. Eventjes de auto terug in de garagebox gezet want we moesten er kort na de middag nog mee weg. Toen ik van de garage terug was had Anita reeds alle koopwaar ingeladen en stond het water voor een filtertje reeds te pruttelen.

20-11-2009 om 20:25 geschreven door francis

Nonkel had in zijn testament gevraagd om na zijn dood te worden gecremeerd, wat ook gebeurde.  Na de crematie vroeg de begrafenisondernemer of tante een marmeren, een houten of een metalen urne wou.
-  O, ik zou liever een hebben van glas.  Hij zat toch zo graag voor het venster.

-------------------------------------
Diplomaat.

Onderwijzer( Die het huiswerk van Louis kritich nakijkt): Hoe is het mogelijk dat één mens zoveel fouten kan maken?
Louis (trots): Dat is niet van van één mens, meester. Mijn papa heeft geholpen.

19-11-2009 om 20:49 geschreven door francis

Deze morgen stond ik al om kwart voor acht met m’n fotoapparaat in de hand, want de zonsopgang had weer van die specifieke mooie kleuren. Die wilde ik absoluut vastleggen, moet wel een mooi zicht geweest hebben, ik met m’n pyjama nog aan en ongekamde haren maar met een fototoestel in de hand.

De achterburen zullen zich een kriek gelachen hebben. Maar dat speelt helemaal geen rol, de mensen kunnen er beter eens lachen dan huilen, vinden jullie dat ook niet. Nu het later licht wordt maak ik meer kans om zulke foto’s te kunnen nemen, want er speciaal vroeg voor op te staan dat is wat veel gevraagd.

Anita moest voor de uitslag van haar bloedonderzoek, eventjes naar haar huisdokter. Maar dat liep wel een beetje uit, want hij was nog volop inentingen aan het doen tegen de Mexicaanse griep. Dat maakte dat ze even na twaalf uur eerst terug was en haar afspraak was half elf. Die dokters denken gewoon dat een gepensioneerde mens zo maar de tijd heeft om daar nodeloos te zitten nagelbijten.

De diepvriesschuif van het vlees was bijna leeg en deze namiddag met die wat dreigende wolken was het ideale moment om naar de “Winkelstap” in Merksem te rijden om de voorraad aan te vullen en ter gelijkertijd een lekker gebraden kip mee te brengen om heden avond op te eten en ik kan jullie verzekeren dat het ons gesmaakt heeft.

Dat was het alweer voor vandaag en binnen weinige ogenblikken is het op tv1 het programma “Volt” en dat bekijk ik wel graag.

18-11-2009 om 20:38 geschreven door francis

Een zeer precieze officier, die met zijn compagnie in Leopoldsburg gelegerd was, liet de sergeant komen en vroeg hem hoe lang het geleden was dat de mannen hun ondergoed verwisseld hadden..

- Een maand was het antwoord.

- Je weet toch dat het reglement voorschrijft dat de mannen dat minstens elke week moeten doen.

- Ze hebben geen ander ondergoed bij zich, luitenant.

- Dan moeten ze maar onderling verwisselen, verdorie.

18-11-2009 om 11:27 geschreven door francis

Een jonge advocaat begon een praktijk in een klein dorpje. In het begin liepen de zaken niet zo vlot en hij zat hopeloos te wachten op z’n eerste cliënt. Om de tijd te doden, woonde hij dagelijks de verschillende hoorzittingen bij in de plaatselijke rechtszaal.

Op een dag kwam zijn secretaresse zeggen dat er een cliënt op hem zat te wachten. De advocaat sprong onmiddellijk recht en wilde naar huis rennen.

U hoeft niet te haasten, merkte zijn secretaresse op, hij kan niet weg, ik heb hem opgesloten.

18-11-2009 om 11:07 geschreven door francis

Hoe ontstaan burenruzies....

Jantje zeurt al maanden zijn ouders de oren van hun kop dat hij een broertje wil.

Op een dag is vader dat gezaag spuugzat, hij roept Jantje en zegt:

'Kijk, hier heb je wat graszaad. Strooi dit maar goed rond in de tuin en dan komt de ooievaar wel vanzelf.'

Jantje strooit het graszaad overal rond.

Twee maanden later krijgen de buren een baby.

Tijdens het kraambezoek zegt Jantje kwaad tegen de buurman:

17-11-2009 om 20:41 geschreven door francis

Ik kom zojuist van tafel, goed verzadigt want het was weer heel lekker. Al hoewel het maar een gewone burger tafel was,maar die zijn gewoonlijk nog het smakelijkst. Gestoofde wortelen met een grote ajuin er bij gesneden en daar gekookte aardappelen bij. Vooraf gegaan door een fijne groentesoep, mensen lief meer moet dat toch niet zijn. Als dessert ieder een Clementienetje en nu wat amuseren hier aan de computer.

Ik heb van heel de dag niet buiten geweest, Anita wel die moest boodschappen doen en als een groot meisje wilde ze die alleen doen. Uiteindelijk had ik wel mee willen gaan, maar de technieker van Van den Borre kwam vandaag langs om naar de koelkast te kijken. Zodoende moest er wel iemand thuis blijven.

De frigo is dan alweer dik in orde, want het was maar een kleinigheid. Ik denk dat deze man hoop en al maar een kwartiertje binnen is geweest. Maar ja ze is pas drie weken hier geplaatst en ze moet in orde zijn.

We wilden deze namiddag nog wel eens de benen strekken, maar het weder liet dat niet echt toe, heel de middag heeft dat hier geregend. We zouden echt zot zijn om zonder reden,alleen maar om zo maar een wandeling te doen, natgeregend te worden. Ben wel gek maar niet zot. Nu zitten we voldaan, ik hier aan de computer en Anita heeft zich neergevlijd in de luie zetel aan de televisie.

Ze kijkt rustig naar de soap “Familie”, ze zegt iedere keer dat het de moeite niet meer is. Maar telkens zit ze toch maar voor de buis.

17-11-2009 om 20:37 geschreven door francis

Hotsebotsend met zijn orgel
op een kleine hondenkar
liep hij spelend langs de straten
met een aap, gekleed als nar.

Voor zijn afgezaagde wijsjes
was men meestal onverschillig.
maar de mensen gaven hem
een paar centen gewillig.

Toen was hij nog maar een kind,
maar ik zal het nooit vergeten,
want door 't venster heb ik soms
een kwartje in zijn hoed gesmeten.

Alles is zo lang geleden.
die tijd komt nooit terug
en ik denk met stille weemoed:
"O, wat gaat het leven vlug!.."

Gerard Galle, de orgelman

17-11-2009 om 10:59 geschreven door francis

Guy Verhofdt zit bij Jean-Luc Dehaene een pintje te pakken.

Plots zegt Verhofstadt : Toen gij premier waart, draaide de regering toch veel beter dan nu?

Wel, zegt Dehaene : Ge moet zien dat ge u omringt met slimme medewerkers.

Hoe kun je weten dat ze wel slim zijn? Vraagt Guy Verhofstadt.

Door een klein raadseltje, antwoordt Dehaene en roept zijn vrouw en vraagt haar / Celie, uw vader en uw moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zuster, wie is het dan wel?

Zegt Celie : Dat is gemakkelijk, dat ben ik.

Terug op zijn kabinet denkt Verhofstadt eventjes zijn ministers te testen en roept Steve Stevaert bij zich en vraagt: Kijk Steve, je vader en je moeder hebben een kind. Het is niet je broer en ook niet je zus, wie is het dan wel.

De Steve fronst zijn wenkbrauwen en denkt diep na, ik weet het niet zo direct, ik kom straks even terug.

Steve gaat terug naar z’n bureel en komt onderweg Gerolf Annemans tegen.

Zeg Gerolf, ken jij het antwoord op dit raadseltje: Uw vader en moeder hebben een kind en het is niet je broer en niet je zus. Wie is het?.

Wel dat is een gemakkelijke, antwoord Annemans, dat ben ik.

De Steve bedankt hem en fier als een gieter gaat onze Steve terug naar Guy Verhofstadt en zegt hem: Ik weet het antwoord, het is Gerold Annemans.

Waarop Guy Verhofstadt paars kleurt en brult:

Neen, jij idioot, het is Celie Dehaene!

15-11-2009 om 18:33 geschreven door francis

15-11-2009 om 15:17 geschreven door francis

Enkele weken geleden toen we voor het weekeinde naar huis waren gekomen had ik Anita een etentje bij de Chinees beloofd. Maar ongelukkigerwijze was ik toen zwaar verkouden en zag ik het toen niet zitten om ‘ avonds nog buiten te komen. Maar dit etentje had ze zeker nog te goed van mij.

Maar vorige donderdag beloofde ik haar om vandaag zaterdag het etentje te herdoen. Voor de middag belde ze naar het restaurant om een tafeltje voor twee te reserveren, want in het weekeinde is dat verplicht, om zeker te zijn van je plaatsje. Na het nummer gevormd te hebben kreeg ze op een antwoordapparaat te horen dat het restaurant om familiale redenen gesloten was tot negentien november.

Dat is nu toch pech hebben zou ik denken. We stellen het weer maar uit tot een volgende maal. Dat was niet erg zei m’n schatje, dan kook ik wel zelf. Maar toen herinnerde ik me dat ik begin van de week de laatste aardappelen uit de kelder had gehaald en dit tegen Anita was vergeten te zeggen.

Nu was het wel een probleem, wat moesten we hedenavond dan wel eten. De redding was een bezoek aan de frituur, het was nu niet echt mijn volle goesting maar weer boterhammen daar paste ik toch voor vandaag. Rond half zes deed ik m’n schoenen aan en was op weg naar de frituur. Als die nu ook nog gesloten zou zijn, dan maakte ik amok zeker weten.

Maar zo ver is het toch niet gekomen, ze was open en een paar mensen voor me dat deerde me niet. Toen ik m’n bestelling betaalde kreeg ik een verrassing te verwerken, alles was aan halve prijs. Ik moest voor een groot pak frieten plus twee gebakken cervola’s maar twee euro negentig betalen. Zulke actie mogen ze voor mij nog meer doen.

14-11-2009 om 20:30 geschreven door francis

In de wiskundeles ziet de juffrouw dat klein Jefke niet oplet.Ze roept hem en vraagt : "Wat is 2 en 4 en 28 en 44?"
Klein Jefke antwoordt onmiddellijk: "Canvas, VT4, Vijftv en Eurosport!"

14-11-2009 om 15:49 geschreven door francis

Klein Jefke bezocht samenmet zijn vader een paardenveiling. Hij keek toe als zijn vader bijverschillende paarden zijn handen liet glijden over de benen, rompen borst van de dieren.Klein Jefke vraagt: "Papa, waaromdoe je dat?" Pap antwoordt: " Omdat, wanneer ik paardenkoop, ik wil weten of de paarden gezond en in goede conditie zijn."
Jefke kijkt bezorgd en zegt: "Pappie,ik denk dat onze postbode mamma wil kopen..."

14-11-2009 om 15:48 geschreven door francis

Koala's al of niet in nood in Australië



Uit de krant "Het Laatste Nieuws" van vrijdag 13-11-2009.  Gvv

14-11-2009 om 15:15 geschreven door francis

Vrijdag dertien november zijn we zonder kleerscheuren door gekomen, want op die dag kan er van alles gebeuren. Niet dat ik daar iets van geloof, maar toch zijn er mensen die daar in geloven en op alles letten en uiterst voorzichtig zijn.

Buiten onze boodschappen hadden we niets om handen, juist alleen deze morgen nadat de vuilkar geweest was, de vuilbakken binnen zetten en uitkuisen. Dat doe ik voor nog twee weduwen hier in het appartementsgebouw. Eenmaal per week sta ik er op om m’n goede daad te doen, kwestie om op een goed blaadje te staan als ik later ten hemel stijg.

Alle gekheid op een stokje, hiervoor moet ik vroeg uit m’n bed want de vuilkar komt hier vroeg voorbij en ik heb graag dat deze job voor het ontbijt geklaard is. Vandaag was ze er om drie minuten na achten en ik stond al hele maal klaar om naar beneden te gaan met m’n emmertje zeepsop.

Nadien heb ik dan zoveel meer smaak van m’n ontbijt. Voor de rest van de dag viel er dan niets meer te beleven, alleen na de middag moest ik nog even naar de bib om m’n boeken binnen te doen en twee andere meebrengen. Vanavond waren er bij het avondeten lekkere mosselen met een bruine boterham, heel lekker en nu zit ik hier te tippen met een gevulde maag.

Ik heb hier nog een krantenknipsel, maar dat zal voor morgen zijn, want ik moet het nog over scannen of een fotootje van maken. Maar ik heb er helemaal geen zin meer in.

13-11-2009 om 20:41 geschreven door francis

Een nieuwe onderwijzeres wil de klas psychologisch benaderen.Ze vraagt aan de kinderen:"Iedereen die denkt dat hij dom is...staat op." Na enkele seconden staat klein Jefke op.De juffrouw zegt: "Denk je dat je dom bent,Klein Jefke?"
Klein Jefke: "Neen juffrouw, maar ik vond het niet fijn jou alleen te zien rechtstaan."

13-11-2009 om 18:17 geschreven door francis

Klein Jefke mag met de klas naar het politiebureau voor een praktijk klas. Op een bord ziet hij foto's van de 10 meest gezochte criminelen. Een van de kinderen stopt bij een bepaalde foto en vraagt of dat werkelijk de afbeelding was van de gezochte persoon. "Ja", zegt een agent, "we zijn erg hard naar hem aan het zoeken".
Klein Jefke vraagt: "Waarom hield je hem dan niet vast toen je de foto maakte?"

13-11-2009 om 18:10 geschreven door francis

Tijdens onze wandeling gisteren in Vordenstein heb ik enkele opnames gemaakt van paddestoelen. Spijtig dat ik er zo weinig vanaf weet, buiten de vliegezwam ken ik er geen enkele andere van naam. Ik sta altijd open voor informatie van die bezoekers die mij daarin kunnen helpen. Ik zou vlug een vergiftiging oplopen als ik ze ging plukken om op te eten, al hoewel ik graag paddestoelen lust. Maar dat is iets anders natuurlijk.

12-11-2009 om 16:54 geschreven door francis

Amanita muscaria (vliegenzwam.

De hoed heeft een doorsnede van vijf tot twintig centimeter. Hij heeft een half bolvormige gewelfde hoed die later uitgespreid en scharlakenrood tot roodoranje-geel is. Later verblekend en meestal met gestreepte rand en iets kleverig. De bovenkant van de hoed is bedekt met witte of gelige schubjes, de steel is wit of roomkleurig met afhangende manchet en met gerande knol onderaan. Het vlees is wit van kleur, vlak onder de opperhuid van de hoed is het geelachtig rood.

Vindplaats meestal op zure grond en meestal in de buurt berk- den- eik of beukenbomen. Samen gevat in alle gemengde bossen. En is tamelijk giftig

12-11-2009 om 12:45 geschreven door francis

Wat kan een mens zoal doen op een officiële feestdag. De meeste winkels zijn gesloten en door het feit dat het grijs was maar niet regende, waren we niet van plan om heel de namiddag binnen te zitten. Er was ook de mogelijkheid om naar ergens in Holland, b.v Hulst te rijden. Daar is alles natuurlijk open, omdat het daar geen erkende feestdag is.

Maar daar hadden we echt geen zin en als alternatief koos Anita voor een wandelingetje in domein Vordenstein. De meeste bladeren zijn nu al wel van de bomen af maar de natuur biedt toch altijd wat ander mooi’s.

Dadelijk na het eten zijn we vertrokken naar ons lievelings wandeldomein en het is dicht bij huis. Even de auto uit de garage gereden en dan waren we er zo. Er waren nog vele andere mensen die gestoken waren door de wandelwoede, want op de parking stonden nog vele andere wagens. Naar dat is zeker geen bezwaar, want het bos is groot genoeg en zullen zeker niet op elkaars hielen trappen.

Bij het betreden van het domein ontmoeten we drie kippen, iets dat we er nog nooit gezien hadden en ik denk dat ze het er goed hadden ook want ze pikten er vrolijk op los en bekeken ons met een air van wat komen jullie hier nu toch weer doen. Zien jullie nu niet dat we aan het eten zijn, wij komen jullie thuis toch ook niet lastig vallen.

Toen we afscheidt hadden genomen van onze gevleugelde vrienden en een eindje verder gewandeld waren stond er op onze linkerkant de hieronder afgebeelde half vergane boom.  Die stond er al wel langer, maar nooit is het in me opgekomen om hem te fotograferen.  Maar eigenlijk is het iets speciaals en ik vermoed dat hij ooit is afgebroken tijdens een storm want van boven eindigt hij in een scherp uiteinde.   

Op de foto hieronder kunnen jullie nog iets eigenaardigs opmerken.  Men heeft er een rechthoekig stuk uitgezaagd, precies of ze hebben er een brievenbus van gemaakt.  Ik weet nu echt niet welke persoon nu midden in het bos zijn post laat brengen.  Als ik nu alle nuchterheid van denken van me afzet, zijn het misschien de boselfjes die er hun post laten brengen. Dat is zo wat de enige mogelijkheid die me te binnen schiet of nog een mogelijkheid die in me opkomt en dat zijn de reeën die er loslopen.

Maar alle gekheid op een stokje, ik geloof dat het gewoon amusement geweest is van een werkman die er voor het onderhoud van het bos rond loopt.   

Uit nieuwsgierigheid ben ik toch eens gaan kijken in de boomstam, maar kon geen brieven zien liggen.  Heel normaal natuurlijk het is een feestdag en dan werken de postbodes niet.  Zo dat was het verhaaltje van de boom met een brievenbus.  Misschien kan ik er tegen de volgende boekenbeurs een boek over schrijven en dan kunnen jullie er m’n boek laten signeren en nu ga ik wakker worden, want anders kan ik straks niet slapen. Genoeg gefantaseerd.

11-11-2009 om 21:09 geschreven door francis

Dit krantenknipsel is afkomstig uit het veertiendaags reklameblad " De bode van Schoten".

11-11-2009 om 12:03 geschreven door francis

De show van gisteren namiddag was weer super en de zaal zat zo goed als vol. Hier en daar waren er nog wat stoelen vrij, maar echt niet noemenswaardig. Ondanks er eigenlijk twee nieuwe artiesten op de affiche stonden, want ik had nog tegen Anita gezegd ’s morgens dat ik twijfelde of er wel veel bezoekers aanwezig zouden zijn. Ik vond het wel riskant van Romain Callé om op de zelfde dag twee nieuwe gezichten te programmeren, maar ik zat er naast.

Nu ben ik niet bepaald een allesweter, gelukkig maar voor de eigenaar van zaal Bart. Vanaf we hier in deze zaal zitten stijgt het aantal bezoekers wekelijks. Ik denk zelfs dat we bijna aan de maximum zitten, er komen veel ouderen van de gemeente Merksem eens een kijkje nemen en de meeste blijven de weken erna ook nog altijd komen.

De eerste zanger die het podium betrad was Ralf Pairiot en hij bracht uitvoeringen van o.a Adamo, Aznavour en Gilbert Becaud. Daarna een dame die als specialiteit de musicalmuziek heeft, maar eigenlijk allround is. Ze deed zelfs duetten met de twee mannelijke artiesten en dat bracht ze tot een goed einde. De derde zanger was een negentien jarige jongen van Afrikaanse origine die hier in België is gekomen toen hij tien maanden oud was. Hij woont met z’n pleegouders in Brasschaat. Zijn naam is Johan Kalifa Bals en ook de musical en filmmuziek behoord tot z’n genre.

In elk geval het was een namiddag om duimen en vingers at te likken, zo mogen er nog wel meer komen en dat zal zeker wel het geval zijn als ik de lijst van optredens bekijk tot het einde van dit jaar. Nadien tegen acht uur waren we in de studio aanwezig voor ons programma “Mini-boeketje”

10-11-2009 om 21:01 geschreven door francis

Vader kwam de huiskamer binnen.
-  Moeder, er is iemand aan de deur die om één van onze dochters komt.
Hoopvol sprong zijn vrouw op. Ze hadden nog vier ongehuwde dochters in huis.
-  Wat doet hij?
-  Hij is wijnhandelaar.
-  O, prachtig! Die wil natuurlijk een van de oudste jaren.

09-11-2009 om 11:49 geschreven door francis

Deze morgen was ik vroeg op, want het was weer zondagmorgen en tijd om het zondagavondboeketje samen te stellen. Rond acht uur kon ik de zon zien opgaan, toen ik in de achterste kamer enkele cd’s ging halen. Toen vlug terug m’n fototoestel gaan halen en hier onder ziet u het resultaat, niet echt perfect want nadien bemerkte ik dat het toestel ontregelt was, wegens een proef gisteren.

Enfin ik heb ze er toch maar opgezet. Voor de rest is het z’n gangetje gegaan zoals iedere zondag, behalve toen we deze middag zaten te eten hoorde Anita plots gedempt roepen. De uitgangsdeur van het appartement opengedaan en dan hoorden we één van de twee beneden buurvrouwen roepen vanuit de lift.

Die bleek geblokkeerd te staan tussen verdiep één en gelijkvloers en dat is natuurlijk niet aangenaam. Ik heb het ook al eens meegemaakt, gelukkig had ik geen last van clausefobie wat bij Maria wel het geval was en die nog wat last heeft van lichte hartproblemen. Gelukkig hangt bij ons de noodsleutel om de liftdeur te openen in zo’n noodgeval.

Al bij al waren ze door m’n tussenkomst vlug verlost uit hun benarde situatie en ondertussen had Anita de wachtdienst reeds opgebeld. Maar spijtig genoeg moet de definitieve herstelling wachten tot morgenvroeg, omdat de wachtdienst niet over de sleutel beschikte van de machinekamer en de persoon die de reservesleutel heeft, niet thuis was. Dat is een geval om besproken te worden, want dat mag nu eenmaal niet meer voorvallen. Dat moet anders opgelost worden.

Ik ga nu even wat rusten en straks vertrek ik alweer naar de Linkeroever naar de studio om m’n programma van deze avond af te werken.

08-11-2009 om 15:49 geschreven door francis

Het is alweer zaterdag en sinds vandaag een week terug uit verlof. Na een rustig ontbijt en de afwas, heeft Anita zich klaar gemaakt om naar de wekelijkse markt te gaan. Er was fruit en groente voor volgende week nodig en aangezien ik niet echt een marktloper ben bleef ik lekker thuis. In plaats van een douche was ik van plan om een lekker bad met veel badschuim te nemen.

In principe ben ik geen echte liefhebber van badcultuur, maar vandaag had ik er nu echt zin in. Lekker warm water met badzout en een goede scheut badschuim erin en dan lekker genieten maar voor een lekkere borrel vond ik het toch nog te vroeg Toen Anita thuis kwam lag ik er nog altijd in. Het water begon al koud te worden, de stop eruit en dan afspoelen onder de douche.

Na het middagmaal wilden we een wandeling naar het park van Schoten doen, begon het toch wel te regenen zeker en daar viel onze planning in duigen. Wat konden we nu doen, thuis blijven of een andere bestemming zoeken, waar we desgevallend de auto voor konden nemen. Wij beiden konden geen alternatief vinden en uiteindelijk zijn we dan toch naar het park getrokken, want ondertussen was het opgehouden met regenen.

Hieruit kun je de volgende les trekken, laat nooit de moed te vlug zakken. Alles lost zich zelf meestal wel op en kan je toch doen wat je van plan was te doen. In de Riddershoeve dat gelegen is in het park zijn we dan nog iets gaan drinken, voor aleer we terug huiswaarts keerden. Wie niet weet wat de Riddershoeve is kan een kijkje gaan in m’n openbaar fotoboek hier bij het seniorennet “Mijn gemeente Schoten” en dit is het adres http://fotoalbum.seniorennet.be/kemperke

07-11-2009 om 20:23 geschreven door francis

Zoals ik gisteren reeds laten verstaan had, wilde Anita vandaag maar het Wijnegem Shoppingscenter, want voor de feestdagen en dan voornamelijk met kerstmis wou ze nog enkele bloezen in de kleuren van kerstmis. Want dit feestgebeuren vieren we in Duitsland, ik weet niet of dit nu echt zo speciaal is maar eenmaal wil ik dit meemaken.

Niet dat ik zo katholiek ben grootgebracht, maar ja het is misschien een fictief idee. We zullen wel zien, slaat het tegen dan heb ik of wij beiden pech. Rond half elf waren we in het shoppingscenter en op dat moment was het er nog kalm. Maar dit zou uiteindelijk niet blijven duren, maar ik moest zeker niet zoeken naar een parkeerplaats.

Helaas was ik m’n fototoestel toch wel vergeten want ik had er niet aangedacht dat het de periode van de goede heilige man was en dat alles in teken van dit gebeuren stond. Enfin volgend jaar komt de Sint wel terug.

Wat ik wel gedaan heb of beter gezegd niet gedaan heb en dat is overal waar Anita wilde gaan kijken ben ik buiten in de gang op een bank blijven zitten. Uiteindelijk moest ze toch te voorschijn komen met al of niet een plastiek zakje in de hand.

Om af te sluiten zijn we een stukje gaan eten en zeker een onze dorst gaan lessen. Dan huiswaarts gereden, om daar eens een tukje te doen. Om half vijf naar de laatste aflevering van de bossen van Vlaanderen gekeken. Dit was een zesdelige serie uit de tijd van voor en na de eerste wereldoorlog en ik moet zeggen dat het een mooie serie was met allemaal de beste artiesten die Vlaanderen te bieden heeft.

06-11-2009 om 20:29 geschreven door francis

Bij het opstaan bemerkte ik dat het alweer een natte dag zou worden, maar wat zijn we eigenlijk toch moeilijke mensen, als het te droog is zoals deze zomer dan roepen we om regen en nu dat het regelmatig een bui doet is het ook weer niet goed. Ze hebben van het mensdom toch een zootje gemaakt.

Deze morgen had ik voorbehouden om de auto in de car –wash te gaan kuisen, want wat zag hij er uit met zo’n hele maand aan de kust buiten te staan. Ik was zelf verlegen geworden om er nog mee te rijden en ik word niet gemakkelijk rood hoor. Maar eerst moest ik van Anita het leeg glaswerk naar de container doen, want de plastieken bak stak boordevol en zoveel plaats hebben we ook weer niet om er nog een bak bij te zetten.

Zo dat was ook weer gedaan en nu de auto van stal halen en over de vaart naar de car-wash. Het was niet het ideale weer om dat te doen, maar het moest nu eenmaal gebeuren. Met die regen moest ik hem niet speciaal afzemen en dat was weeral tijd gespaard. Mensenlief wat was hij vuil, in plaats van hem met de borstel te doen, heb ik hem eerst een laag schuim op gedaan en dan met de spons helemaal geboend.

Nadat ik hem had afgespoten zag je maar eerst hoe vuil hij toch was geweest, ik haalde eer van m’n werk en dat is toch altijd plezierig. Na de zeep behandeling hem even voor de stofzuigers gereden om hem inwaarts te reinigen en dan terug naar huis en hem in de garagebox gezet. We wilden na de middag nog even weg te gaan, maar dat is afgeblazen als zijnde te slecht weer.

Morgenvroeg zou Anita graag eens naar het shoppingscenter in Wijnegem gaan om eens wat rond te neuzen en men blijft er lekker droog bij het shoppen. Ik weet niet of ze iets nodig heeft, maar dat zien we morgen al weer. Meer hier over in een volgende aflevering en slaap zacht in een bed vol rozen. 

05-11-2009 om 20:44 geschreven door francis

05-11-2009 om 15:56 geschreven door francis

Op een grijze miezerige dag valt er niet veel te beleven.  Alleen deze morgen even met Anita naar het hospitaal in Brasschaat geweest voor een kleine behandeling.  Het spijtige was dat we er reeds om half negen daar moesten zijn en dat maakt dat we reeds vroeg de woning moesten verlaten.  Het vervelende daarvan was het voor dag en dauw opstaan, ik had de wekker om zes uur ingesteld maar Anita was reeds een paar minuten voor het aflopen wakker.

Rond elf uur waren we reeds terug thuis en dan hadden we in de cafétaria nog een tas koffie gaan drinken.  Voor de rest van de dag niet meer buiten geweest en na het middageten nog een lekker gezondheidsslaapje gehouden.

Vanavond houden we een televisie avondje en als het niet veel soeps is op de zenders dan lees ik wel een beetje.  Want op negen november moeten m’n twee boeken binnen zijn in de bibliotheek of verlengd langs het internet.

Wat ik vandaag ook niet vergeten ben, dat was de verjaardag van m’n schoondochter Carine.  Dit is soms een groot probleem voor me, maar Anita had gisterenavond een spiekbriefje op tafel gelegd en dat help natuurlijk.  Als Carine nu m’n blog leest dat merkt ze dat ik hulpmiddelen heb gebruikt om het te onthouden.  Allemaal nog een prettige avond en tot kijk.

04-11-2009 om 20:24 geschreven door francis

De Sint-Petrus-en-Pauluskerk is de dekenale kerk in de Belgische badplaats Oostende.De kerk verving de Sint-Pieterskerk, die afbrandde op 14 augustus 1896.

De nieuwe kerk werd gebouwd in neogotische stijlstijl tussen 1899 en 1905 naar de gedetailleerde plannen van de Brugse stadsarchitect Louis Delacenserie (1838-1909). Eerst had hij die opdracht geweigerd wegens tijdgebrek, maar, onder druk van Leopold II, aanvaardde hij uiteindelijk toch de opdracht. De stijl van de kerk is gespiegeld aan de gotische stijl van de Dom van Keulen, maar ook aan de neogotische Votivkircke in Wenen. De plannen waren uiterst gedetailleerd. Elke steen, elk decoratief element werd nauwkeurig getekend. Delacenserie heeft het type van hooggotische kathedraal herleid tot een monumentale kerk met volmaakte proporties.

Het grondplan is gebaseerd op het Latijns kruis, met de middenbeuk iets hoger dan de twee zijbeuken. De kerk is 70 m lang en 36 m breed. De kerktorens zijn 72 m hoog. Het gebouw is opgetrokken met kalksteen uit de Maasstreek (pierre de Meuse), een steensoort reeds gebruikt in de tijd der Romeinen voor hun villabouw. Deze steensoort is ook uitstekend geschikt voor fijn beeldhouwwerk. Verder werden er ook baksteen, Belgische blauwe hardsteen en roze graniet gebruikt.

04-11-2009 om 00:00 geschreven door francis

Beheers je verleden
in het heden,
zoniet zal het verleden
je toekomst beheersen.

03-11-2009 om 20:53 geschreven door francis

Gisterenavond toen we terug thuis gekomen waren van de uitzending van het programma mini-boeketje, heb ik nog vlug de computer opgestart om naar de webbsite van de firma Van den Borre te kijken. Vandaag zou onze nieuwe koelkast geleverd worden en de dag daar voor staat de vermoedelijke leveringstijd op de site.

Na hier en daar wat aanklikken, kregen we de tijd te zien. Tussen kwart na elf en dertien uur konden we de levering verwachten. Ergens is dat tegenwoordig wel gemakkelijk en deze morgen juist na acht uur kreeg ik een telefoontje van de firma met nogmaals het uur van de te verwachten levering.

Kwestie van service mag dat wel tellen en deze middag net na het middaguur stonden ze aan de deur met onze nieuwe aanwinst. Anita was blij want zonder koelkast is toch geen leven, men kan z’n plan trekken dat wel. Met een koelbox en daar regelmatig koelelementen in leggen, kun je het hoogst noodzakelijke koel houden. Maar gemakkelijk is wat anders.

Enfin na het eten konden we naar de Aldi om de voorraad kas bij te vullen, want daar was het erg mee gesteld. Door het feit dat we de hele maand aan de kust vertoefde was er veel niet of te weinig aanwezig en dat mag niet.

Zo alles is terug aangevuld, misschien moeten we van de week nog naar de beenhouwer. Van vlees zijn we nog redelijk goed voorzien in de diepvriezer, dat is echt niet hoogdringend.

Gisterenmiddag waren we ook, net zoals elke week te vinden op de show tussen drie en zes in de zaal Bart. We hadden er een optreden van Eddy Smets en Letty Lanka en dat zijn toch nog altijd twee klasbakken. Het voorprogramma werd ditmaal toevertrouwd aan Alain Dolen, een nog jonge artiest met veel capaciteiten. Kort samengevat het was weer een prima namiddag en veel volk en de inrichter Romain Callé was zeer tevreden, wij eveneens.

03-11-2009 om 20:39 geschreven door francis

De eerste november heeft zich ingezet met een grijze sombere lucht met hier in het Antwerpse na de middag regen. Degene die voor de middag naar het kerkhof zijn geweest hebben geluk gehad, die zijn droog gebleven. Volgens de kwekers van chrysanten gaat de verkoop er op achteruit en dat is eigenlijk normaal. Wie zijn aflijvige laat cremeren en uitstrooien op de weide die gaan met Allerheilige geen bloempot meer zetten.

Genoeg over die droevige dag. Vanaf vandaag moeten we het terug gewoon worden thuis, want in ons vakantieadres hadden we een ver zicht over de jachthaven, maar hier staat de gevel van het tegenover liggend huis precies vlakbij en dat is toch even wennen. Maar dat lukt ons wel.

Voor de rest gaat alles natuurlijk z’n gewoon gangetje, deze morgen programma samenstellen en vanavond naar de radio voor de uitzending van boeketje en terug thuis even met Anita nakaarten en dan het bedje in.

Ik wens jullie nog een gezellige huislijke avond toe en nadien nog een goede nachtrust.

01-11-2009 om 16:16 geschreven door francis