Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
31-05-2008
Zaterdag 31 mei 08.
Het was heden morgen ruim kwart na acht toen ik door een bepaalde druk in m'n onderbuik wakker werd en dringend moest opstaan. Door de draperieen heen deed de zon zijn intrede in de slaapkamer en ons Anita lag nog lekker te slapen toen ik het bed verliet.
Alles liet voorzien dat het een rustige dag zou worden en rond negen uur hoorde ik een benepen stemmetje zeggen, oh! wat ben ik verlegen. Dat was Anita die haar intrede deed in het land der wakkere. Waarom zouden we verlegen zijn we hebben de tijd voor ons eigen toch en omstreeks 10 uur konden we aan de afwas beginnen.
Daarna moest het stof afgedaan worden een werkje voor Anita en het stofzuigen nam ik naar gewoonte voor mijn rekening. De zon scheen ondertussen volop zodat we de zonnetent moesten neerlaten en inplaats van na de middag ergens heen te rijden waren we besloten om rustig te genieten van ons terras.
Zo gezegd zo gedaan, na het middageten namen we plaats in onze terrasstoelen met een tas koffie en wat lektuur om alzo de zaterdag middag op een niet opgefokte manier door te brengen. Het resultaat was dat we beide door de slaap overmand werden en een uiltje knapten.
Eigenlijk waren we van plan om bij vrienden in de frituur te gaan eten maar dit plan werd vervangen door fritten met stoofvlees uit de plaatselijke frituur. Maar toen ik ter plaatse arriveerde bleek deze om medische reden gesloten te zijn en wat nu gezongen. We besloten dan maar eten uit te halen bij de Chinees eventjes de telefoon genomen en de bestelling door gegeven. Rond half zeven was de bestelling klaar en aangezien het restaurant schuin over de deur was ik tien minuutjes later met het eten thuis.
De vrijdag is somber begonnen en voor de rest van de dag is het zo gebleven. Maar van regen zijn we gevrijwaart gebleven, ook schijnbaar in de Limburg. Algoed op sommige plaatsen hebben ze wateroverlast genoeg gehad, als men de beelden tijdens het nieuws ziet het is om te bleiten snottebelle lang.
Deze morgen eerste werk dat er moest gebeuren, de vuilbakken binnen zetten en uitwassen. Dit is voor een deel het werk van barmhartigheid, buiten de vuilnisbak van onszelve zet ik de bakken van twee weduwen binnen en buiten plus reinigen. Als stoere man draai je daar je hand niet voorom en een goede daad komt steeds op je afrekening te staan als je later voor Sinte Pieter zijn poort komt te verschijnen.
Rond de middag eventjes naar Brasschaat voor een boodschap en bij thuiskomst had Anita de tafel reeds gedekt en kon ik direkt aan tafel voor het middagmaal. Na het eten een rustpauze inlassen om uitgerust een wandelingetje te maken naar het gemeentepark van Schoten.
Anita had een hele zak met oud brood en dat wilde ze vandaag naar de geiten en herten brengen en gewapend met mijn fototoestel waren we rond 15 uur op weg naar het park. Het gebeurt al wel eens dat ze het verrekken om het brood aan te nemen, maar dat wil zeggen dat vele mensen ons waren voor geweest. Vandaag was dit niet het geval en Anita moest uitkijken dat ze de plastiekzak niet uit haar handen trokken. Zelfs de herten waren van de partij, gewoonlijk houden ze zich wat afzijdig maar nu deden ze gewoon mee met de geiten en gingen een confrontatie niet uit de weg.
Nadien nog iets gaan drinken in de Riddershoeve en onze namiddag zat er weeral op. Nu nog enkele foto's verkleinen, die volgen dan later ook op de blog.
Zo begint onze Patrick z'n E-mailtje met foto's over Zweden waar hij voor zijn werkgever is. Hij verblijft in de omgeving van Göteborg en als ik mij nog iets van mijn aardrijkskunde uit het lager onderwijs kan herinneren is dat een havenstad.
Hij schrijft het is er best gezellig en knus maar in zijn ondertoon hoor ik toch dat hij een chauvinist is. Maar schrijft hij verder het is er niet zo goed en mooi als in ons eigen Antwerpen. Maar dan spreekt hij zich tegen, maar ik zou het hier toch wel kunnen wennen.
Een eerste reeks van vier mooie zichten uit de natuur, veel groen en water.
Tweede reeks van vier zichten ditmaal een blik op een viermaster. Op de tweede foto heb je een havengebouw. Het opera gebouw maar dan in een moderne uitvoering en als laatste een huizenblok met achteraan een kerktoren.
Dat waren de laatste beelden over mooi Zweden, ik weet niet wat z'n volgende opdracht zal zijn, maar we zien er naar uit.
De woensdag voormiddag ben ik er dan eindelijk aan begonnen om mijn gerariums te planten in de daarvoor bestemde bakken. Het was wat bewolkt met enkele opklaringen, dus ideaal weer om dit werkje op te knappen. Eerst de plantengrond in de plantenbakken geschept en vervolgens de planten geschikt en aangegoten met water. Als ik geweten had dat het hedennacht zo zou regen had ik dat watergieten kunnen overslaan, want ik heb een hekel aan nutteloze arbeid.
Gisteren was het maar een halve dag school en onze schoonzoon had getelefoneert om te vragen of de twee kleinsten mochten komen, want hij moest met Kelly ergens naar toe. Daar konden Hilde en Sam niet bij aanwezig zijn. Het zou wel eventjes kunnen uitlopen want ons Daniella had na haar werk om 17uur 30 een afspraak met de dokter.
Normaal is dat geen probleem, de oma moest nog enkele boodschappen doen en dan gaan ze graag mee. Nadat ze terug thuis waren begon onze Sam over zijn buik te klagen en is op de zetel gaan liggen. Zo een half uurtje later stond hij terug op en vroeg of ik de speelgoedbak uit de kelder wilde halen. We dachten dat alle problemen voorbij waren tot hij ineens moest overgeven en niet meer tot aan de wc geraakte met alle gevolgen vandien.
Wat was hij ongelukkig met dit voorval, hij dacht dat we kwaad zouden zijn maar dat was helemaal niet het geval. Aan zoiets kan een kind toch niets doen en met op te kuisen was het heuvel verholpen. Bij de dokter liep het ietsje uit zodat ze de kinderen tamelijk laat zijn komen halen.
Met zulke voorvallen voel je toch dat je ouder wordt en sneller moe bent, in elk geval nadat ze weg waren moest Anita toch eventjes bekomen. Maar ja toen was het tijd om haar portie familie op VTM en daarna sterren op de dansvloer eveneens op de zelfde zender. Wat waren we blij dat we ons nadien te ruste konden begeven. Met eens goed te slapen kun je wonderen verrichten.
Ik moet eventjes terug naar dinsdag, na de middag hebben Anita en ik tijd uitgetrokken om onze terras plantjes te kopen. Hiervoor zijn we naar het tuincentrum Rodenborg gereden, een tamelijk grote zaak hier in de gemeente gevestigd. Ge kunt er van uitgaan dat men er bijna alles kan vinden op gebied van terras en perkplanten.
Ook binnen planten zijn er in overvloed, evenals vazen en cache-pot. De stand met snijbloenen is een lust voor het oog. Vandaag waren we gekomen voor de buitenplanten en zoals het woord laat vermoeden dienden we daarvoor buiten te zijn. Dit jaar wilden we alleen maar gerariums hebben, zowel staande als hanggerariums.
Maar uiteindelijk stond er in ons winkelkarretje ook een grote fuchia en een dito margrietenplant. Anita denkt altijd dat ons terras rekbaar is, het is alle jaren het zelfde liedje. Ik moet eerlijk toe geven dat het dit jaar nog meeviel, het heeft al erger geweest want er staat een plantenbak nog ongebruikt dit is een unicum nog nooit gebeurt.
Midden in de serre is een vijver aangelegd met rondom tafeltjes en stoelen en een cafetaria, waar men rustig iets kan consumeren en genieten van de grote goudvissen en Japanese karpers die er rond zwemmen. Die zijn in de zaak eveneens te verkrijgen, ook waterplantjes en dergelijke.
Dit was onze uitstap naar Rodenborg voor de aankoop van onze plantjes en aangezien dat de kabouters niet bestaan, zal ik de plantjes zelf moeten planten. Ik zie geen andere oplossing zal zelf mijn handen moeten vuil maken.
Uit een brief aan een verzekeringsmaatschappij : _ Hierbij het adres van twee getuigen, die het echter ook niet hebben zien gebeuren. _ Aan de ene kant is mijn vrouw in verwachting en aan de andere kant regent het binnen.
Toen ik kind was, kende ik al veel woorden: weide, hooimijt, veldkapel, karnemelk, Ik ben ouder geworden en wijzer. Ik heb heel wat woorden bijgeleerd: stress, depressie, frustratie, complex, trauma.
Een korte samenvatting van de laatste show van dit seizoen in de sporthal Schijnpoort. Door het daaraan verbonden etentje was er veel volk aanwezig. De drie uitgenodigde artiesten waren ook niet van de minste, Marc Hofman, Viviane en de publieks lieveling Rod Sainclair.
De eerste die mocht optreden was zanger-conferancier Marc Hofman, deze man heeft een goede stem en hij kan reuze goede moppentappen. Waar hij ze allemaal vandaan haalt is mij een raadsel, spijtig dat als er een mop vertelt word er veel mensen met elkaar beginnen te babbelen. Ik vind dat dit getuigt van weinig respekt voor de artiest. Enkele van zijn vertolkte liederen zijn o.a born free, falling in love with you, red roses for a blue lady, what now my love en the last waltz.
Voor de tweede keer en op korte tijd na elkaar de vertolkster van Piaf liederen Viviane. Ik hoor graag Edith Piaf maar zo kort achter elkaar vind ik persoonlijk wel wat veel. Dat wil niet zeggen dat ik de kwaliteiten van deze zangeres laag inschat, zeker en vast niet want ik reken ze bij een van de drie beste van ons land. Vandaag bracht ze het klassieke Piaf repertoire met volgende liederen Non je ne regrette rein, mon dieu, padam-padam, hymne a l'amour et sur les ciel de Paris om er maar enkele op te noemen
De hoofdbrok van de namiddag was voorbehouden aan de Antwerpse neger Rod Sainclair, de man die er de beuk kan in gooien. Eigenlijk kunnen die kleurlingen dat allemaal nogal en het publiek is daar geweldig ontvankelijk voor. Op korte tijd was zijn hemd nat van het zweet en bij z'n laatste lied de medley van Nat King Cole kreeg hij een staande ovatie van de ruim 230 aanwezigen. Enkele van zijn ten gehore gebrachte nummertjes waren Lou Rawls medley, what a beautiful world, de Harry Belafonte medley, when i fall in love again en ook het lievelings nummer van hem have you ever been lonely.
We kijken alweer uit naar het nieuwe seizoen dat terug begint op 29 september met de Somebody's en Ann de Vries. Het zal er wel vlug zijn want wat is nu nog een maand, ze is zo voorbij.
_Een dame die een kamer betrokken heeft in het hotel, waar ze een voordracht moet geven over gezonde voeding, belt naar de receptie en vraagt. _ juffrouw beschikken jullie over een micro? _ Ik zal het even navragen, een ogenblikje... Even later komt de reeptioniste weer aan de lijn en zegt. _We hebben een micro mevrouw, maar hoe lang hebt u die nodig? _Toch wel twee à drie uur. _Een ogenblikje. even later: _Het spijt me mevrouw, maar na de middag kunnen de gasten hier terecht voor koffie met gebak en dergelijke en dan hebben we de micro voortdurend nodig. _Waarover hebt u het eigenlijk? vraagt de verbaasde dame. _Wel eh, over de micro...golfoven natuurlijk!
Gisterenavond na thuiskomst van de radio zijn we nog lang blijven nakaarten want we hadden eigenlijk een mooie uitzending neergepoot. Enkele leuke telefonische reacties gehad en de luisteraars hadden massaal mee gedaan aan het spelonderdeel 1 om terug te horen. Dit wil met andere woorden zeggen, de luisteraars krijgen drie opnamen te beluisteren, waarvan er eentje mag terug komen in de volgende uitzending van Mini-Boeketje.
De luisteraars kunnen bepalen wie de zanger(es) is die mag terug komen en dat doen ze telefonisch na het beluisteren van de drie opnames. Gisteren konden ze kiezen tussen Lee Towers met "love potion number nine", Wendy van Wanten met "woman in love" en Bobby Vinton en zijn top hit " roses are red my love".
Een kwartiertje voor het einde van de uitzending maak ik dan telkens de winnaar bekend en gisterenavond was het Wendy van Wanten met haar nummer. Er hadden in het totaal tijdens het uur dat ze konden bellen 32 luisteraars deelgenomen en daarvan stemden er 14 op Wendy. Niet slecht voor een vlaamse zangeres, het was wel met een engelstalig lied.
Dit spelletje loopt al van october 2006, toch blijft het nog tamelijk populair bij mijn luisteraars en als ik er enkele echte nederlandstalige producties bij doe reageren ze nog beter. Ik kom er later nog weleens op terug, nu ga ik de boel afsluiten en nog eventjes wat lezen als ik niet per ongeluk in slaap val want dat is tegenwoordig een probleem aan 't worden.
Gisteren had ik niet veel tijd om mijn blog bij te werken, ik was wel tijdig op maar eerst moesten de gebruikte cd's van zondagavond terug geklasseert worden. Daarna beginnen aan een nieuwe programma samenstelling voor 's avonds want dan word mini-boeketje op antenne gebracht bij de seniorenzender radio Minerva. Daar ben ik altijd wel enkele uurtjes zoet mee en dan heeft Anita met mij geen problemen enfin anders ook niet begrijp me nu niet verkeerd.
Na een onderbreking van twee weken moesten we in de namiddag naar de sporthal Schijnpoort voor het laatste artiesten gala van het seizoen en dat mochten we toch niet missen. Er waren drie goede artiesten uitgenodigd en bij aankomst in de sporthal was dat wel duidelijk te merken. Overal had de patron tafels en stoelen moeten bij plaatsen.
Na het laatste optreden van het seizoen is het gebruikelijk dat ge kunt inschrijven in een feestmaal als bekroning van acht maanden trouwe aanwezigheid aan het gebeuren. Wij tweeen kunnen hieraan nooit deelnemen omdat we om acht uur op linkeroever moeten zijn voor de uitzending.
Normaal eten we in de sporthal een snelle hap maar gisteren ging dat natuurlijk niet wegens het feestmaal. Daarom moesten we uitwijken naar Sint Anneke om in een taverne iets te nuttigen en tergelijkertijd snel in de studio van Minerva te zijn. Artiesten verslag volgt later.
Vandaag is het alweer de laatste dag van de week, maar de zon heeft het laten afweten op de dag die naar haar is genoemd. Zondag ook de dag waarop er weinig valt te vertellen op mijn blog.
Daarom dat ik het maar eens over een aktie ga hebben ingericht door radio Minerva de senioren zender bij uitstek. Vorig jaar vierden we zijn 25ste verjaardag en begin dit jaar met de officiele luistercijfers hadden we een daggemiddelde van 54.670 luisteraars. Zeker niet slecht voor een onafhankelijke radio.
Radio Minerva heeft besloten, om samen met zijn adverteerders en luisteraars een fietstocht te organiseren voor blinde passagiers en dit op 27 september 2008. Om dit te financieren is er vrijdag 23 mei een fietser met naam Ludo vertrokken naar Mira in Portugal. Hij word begeleid door Louis als verzorger, de totale afstand is 2265 km.
De luisteraars kunnen Ludo sponseren door een bedrag van 2 euro per kilometer te storten op een rekening daarvoor geopend of als ze er eens eventjes tussenuit willen zijn, dan kan men het geld persoonlijk in een collectebus komen steken in het minerva café.
Het Minerva café is gelegen op de wandeldijk 20 te Antwerpen linkeroever. Iedere morgen tussen 8 en 10 uur is er een speciaal programma met informatie, een verbinding met de volgwagen en een babbel over de streek waar Ludo doorheen rijd. De luisteraar krijgt ook een overzicht wat er in kas is gekomen. Dit was het voor vandaag, morgen krijgt u nog meerdere gegevens.
Deze ochtend geprofiteert van het mooie zonnige weder om verder te werken aan ons terras, er moest een nieuwe laag verf over de betonnen ballustrade Aangezien ik nog voldoende overschot had van de verf uit de slaapkamer was dit geen onoverkomelijk probleem.
De blauwe kleur vond ik een beetje te donker maar aangezien er nog licht blauw van het plafond over was heb ik beide kleuren maar gemengd. Dit was juist de kleur die mooi stond op ons terras en ook Anita was in de wolken met deze kleur.
Terwijl ik aan het terras werkte ging onze dame nog gauw naar de markt, want ik had zin in een gestoomde makreel en daar een bruine boterham bij. Tergelijker tijd bracht ze van dat viskraam eveneens vissalade mee die is daar formidabel lekker, gewoon om duimen en vingers af te likken. Ze moest ook nog in het kruidvat zijn voor enkele kleinigheden, toch zag ze nog de kans om voor het middaguur terug thuis te zijn. Ik moet zeggen een geweldige prestatie want als ze bekenden ontmoet en begint te babbelen kan het laat worden.
Rond 13 uur was ik klaar met mijn werk, insgelijk mijn borstels uitgewassen want als ik dat niet dadelijk uitvoer heb ik kans dat ik mijn borstels kan weggooien. Op dat gebied ben ik vergeetachtig en borstels zijn al niet meer zo goedkoop om ze zomaar in de vuilbak te kipperen.
Wat heb ik gesmult aan mijn makreel jongens, jongens wat was die lekker voor herhaling vatbaar zeker weten. Eventjes rusten na het feestmaal, dan gebruik maken van het goede weer om een flinke wandeling te maken in het domein Vordenstein en enkele foto's te maken van de bloeiende rhodondendroms.
Zoals reeds verkondigd zijn we in de namiddag vertrokken voor een wandeling in Vordenstein, het was dit keer lang geleden en hopelijk stonden de rhododendrom struiken in volle bloei. Maar helaas de bloei was reeds over zijn hoogtepunt, maar het viel nog mee. Zie foto 2 en 3.
Wat er ook veel te bespeuren was, het vingerhoedskruid waar van een mooi exemplaar afgebeeld staat op foto 1. eveneens in volle bloei de gele waterlis langs de grachtkanten in het hele domein. Deze foto staat in het klein op het dagverslag op datum van zaterdag 24 mei .
Wij beiden komen al zo lang in Vordenstein maar een reetje hadden we nog nooit gezien, hoe vroeg of hoe laat we er ook gingen wandelen nooit konden we er eentje te zien krijgen. Vandaag hadden we eindelijk prijs. Het reeën kopje is nog juist te zien op de laatste foto. Dat was het voor vandaag.
Op 15 mei kreeg ik onderstaande foto's toegestuurt door onze Patrick, hij was toen voor zijn werkgever in Italië. De eerste foto is een buitenzicht van zijn hotel, het tweede is een zicht op de zee vanuit zijn hotelvenster, dan enkele afgemeerde yachten en vervolgens twee zichten getrokken van bovenop de GSM masten.
De zon was weer niet van de partij heden ochtend alhoewel de tempratuur toch vrij behoorlijk was. Na het rustig genomen ontbijt ben ik weer onvervaard ten arbeid getrokken. Het terras was mijn doelwit ditmaal, heel de winter hebben mijn plantenbakken buiten blijven liggen wegens plaatsgebrek in de kelder.
Jullie kunnen wel begrijpen hoe ze er uitzagen, een emmer warm water met een grote scheut allesreiniger er in en mee buiten genomen eveneens mijn kniematje erbij. Zo was ik goed gestelt om aan het werk tegaan. De plantenbakken, plastieken hangkorven en dito onderleggers goed ingezeept eventjes goed laten intrekken. Daarna met een plantengieter alles goed afgespoelt en afgedroogt, Ik moet zeggen dat ze eigenlijk goed uit het winter offensief zijn gekomen.
Zo heb ik me een hele tijd zoet kunnen houden, ondertussen had Anita een telefoontje van de madame van de nieuwkuis gekregen met de mededeling dat de firma onze zonnegordijnen niet meer durfde te kuisen. Ze waren bang dat ze er niet meer heel zouden zijn na de reiniging, enkel op eigen risico wilde zij er aan beginnen. Dat was een streep door de rekening van Anita want nu moest ze er nog nieuwe laten maken en het duurt altijd een drietal weken voor ze gemaakt kunnen zijn.
Wij hebben wel een zonnetent maar als we niet thuis zijn is die gewoonlijk opgedraaid en aangezien we de ganse dag de zon op de ruit hebben staan is een zonnegordijn een must.
Na het middagmaal een driekwart uur platte rust genomen, want dat kan een mens toch deugd doen en zeker op onze leeftijd. Toen zouden we ineens door de zure appel bijten en de zonnegordijnen gaan bestellen. Inderdaad Anita had gelijk de wachttijd was drie weken en als we geluk hebben zijn ze klaar voor we een week maar de Hutteheugde in het noorden van Nederland vertrekken.
Ondertussen had ons vrouwtje in de winkel ook nog mooie bedkarpetten gevonden en die zijn dan van eigenaar verandert. Nu te bewonderen bij ons thuis en tegen betaling van vijf euro toegankelijk voor het grote publiek (grapje) om uit de kosten te komen, dat doet onze regering toch ook om de begroting in evenwicht te brengen.
Nadien voor heel de week groente en fruit gaan kopen in het winkelcentrum De Winkelstap en om de dag in schoonheid te beeindigen in de Pizza Hut gaan eten en als je tamelijk vroeg gaat valt het nog wel mee met de drukte.
We kozen voor een assortiment lookbroodjes en daarna een pan pizza suprème, met achteraf een lekkere koffie. Een voordeel van buitenhuis te gaan eten is dat ge de dag nadien geen afwas heht. Ik ga ermee ophouden mijn vinger begint pijn te doen van te tokkelen.
Op 22 april tijdens ons verblijf in Blankenberge hadden we een dag uitgetrokken voor een bezoek aan Brugge. In de archieven op datum 02-05-2008 kun je er meer over lezen, nu toon ik nog enkele mooie foto's.
Heden morgen konden we Danny en zijn twee maten verwachten om de resterende meubels op te laden en zoals hij gisteren voorspelt had hing hij klokslag 10 uur aan de bel. Eventjes goede morgen wensen aan zijn twee kennissen en ze schoten dadelijk aan de arbeid. Op nog geen tien minuten was alles beneden en in op het aanhangwagentje geladen. Toen ik eventjes mijn blik liet vallen op de terrasplanten bemerkte ik dat sommige buxusboompjes er maar bedroevend bij stonden. Met al die drukte om de grote schoonmaak was ik verdorie mijn planten vergeten water te geven. Vlug de gieter gevult en die sukkelaars van water voorzien, heden namiddag stonden ze er al veel vrolijker bij, enfin hoe zou je zelf zijn en voelen.
Anita moest nog een beetje klederen uitpakken terwijl ik nog wat met de stofzuiger rond liep, maar kom morgen is het vrijdag en dan zullen we het wat grondiger doen. Omstreeks het middaguur gingen we boodschappen doen, het geluk was aan onze zijde er was bijna geen volk en waren we vlug thuis. Met zoveel geluk had ik eigenlijk een loto moeten invullen, maar dat is natuurlijk morgen telaat.
Toen we thuis kwamen had de brievenbesteller een mooi kaartje gebracht van onze kleinzoon Kenzo want die was op bosklasse in Houthalen Limburg en op de achterkant stond geschreven " dag oma en opa het is hier super keitof koel kenzo" is wel tof van hem.
In de late namiddag kregen we bezoek van dochter en schoonzoon met de kinderschare, normaal vier kinderen maar Kelly was er ditmaal niet bij wegens sportkamp in de gemeente Brecht. Ze kwamen natuurlijk kijken naar de afgewerkte slaapkamer enfin dochterlief had geen kritiek op mijn werk en dat wil al veel zeggen. Ze bleven niet lang want ze moesten nog eten en wij eveneens.
Gisterenavond toen ik de computer wou afzetten nog eventjes gaan kijken of er geen E-mailtjes waren binnengekomen en inderdaad er was er eentje uit Engeland. De verzender was onze neef Patrick die voor zijn patron in het Verenigd Koninkrijk vertoefde. Hij doet metingen voor een gsm firma de hele wereld rond.
Normaal gezien moest hij na zijn metingen in Engeland, direkt door vliegen naar Zuid Afrika maar die zijn eventjes uitgestelt door de onrustige toestand in dat grote land. De foto's zijn genomen ergens in een plaatsje aan de zee.
Jabe dabe doe en beschouw dit als een vreugdekreet geslaakt zoals onze legendarische vriend Fred Flintstone dat deed in het stenen tijdperk. Zoals ik gisteren aankondigde zou ik een vreugdedans doen als alles vlekkeloos zou verlopen en dat is ook gebeurt. Inderdaad het kon werkelijk niet beter, geen enkel wolkje aan ons firmament vandaag.
Klokslag 10 uur stond de vrachtwagen van Pieters meubelen voor de deur en kort daarop verscheen eveneens de ladderlift van de firma DTM. Beide wagens moesten zich zo plaatsen dat het andere verkeer en zeker de autobussen van de Lijn door konden en dan kon het lossen beginnen. Mijn schoonzoon was reeds vroeg bij ons, nadat hij de twee kleinsten aan de schoolpoort had afgezet.
Hij kwam helpen om het oude bed uit elkaar te halen, tevens moesten we plaats maken aan het venster om er de meubelonderdelen te kunnen aanpakken als de ladderlift ze omhoog bracht. Het uitgebroken bed hebben we op het terras gezet want regen word er toch niet verwacht. Een grote plastiek erover gespannen en klaar was Kees.
Om het kort te maken omstreeks 11 uur 30 stond heel de slaapkamer in elkaar, maar ja voor een stielman is dat natuurlijk maar een fluitje van een cent. Hoeveel meubelen zullen ze zoal gemonteerd hebben in hun loopbaan, niet te schatten denk ik.
Voor 12 uur moest Danny terug weg want het was maar een halve dag school en de kindjes kwamen terug naar huis. Na de middag was het de beurt aan Anita om erin te vliegen en dat deed ze met de nodige elegantie en ik had aangeboden om voor de avondmaaltijd te zorgen. Het werd spaghetti Bolognaise maar zonder gemalen kaas want die was er niet meer in huis.
Ik moet zeggen de slaapkamer ziet er prachtig uit echt waar, die kan er vele jaren tegen en nu enkele dagen rustig aan en dan ons terras een goede beurt geven. Dan kunnen we er van genieten als de warme dagen zullen komen.
De dinsdag is weeral bijna teneinde en ik denk op weergebied dat we terug goed bezig zijn. Hopelijk houden ze het hierboven een tijdje vol voor mij niet gelaten.
Hier in huis zijn we zeker goed bezig, vandaag heb ik defitief een punt gezet achter de slaapkamer renovatie. Ge moogt het geloven of niet maar vandaag was het de lastigste dag van allemaal, ik voel mijn armen niet meer. Maar als ze morgen om 10 uur de meubelen leveren en een tijdje later wanneer alles gemonteert is zal ik als het nog mogelijk is een vreugdedans doen.
Maar dan begint de lijdensweg van Anita, want dan moeten de klederen terug in de kleerkast gelegt worden. Hoogst waarschijnlijk moeten er verschillende kledingstukken terug opgestreken worden, maar ze moet er de tijd maar voor nemen. Parijs en Rome zijn ook niet op een dag gebouwd en Rome stond er dan, toen een stomme keizer Nero er dan de fik in stak alles brandde af.
Heden middag zaten Anita en ik te eten toen er voor de venster een hoogtewerker verscheen en dat was eventjes schrikken, je verwacht dat niet direkt op de tweede verdieping om iemand aan je venster te zien. Alhoewel we wisten dat er twee vlaggenmasten moesten verdwijnen om morgen met de ladderlift de meubelen naar boven te krijgen, enfin dat is dan ook alweer inorde.
Normaal gezien kunnen die vlaggemasten zonder hoogtewerker verwijderd worden, maar boven aan de masten is een electriciteitkabel bevestigt die dient om het gemeentehuis voorlopig van electriciteit te voorzien tijdens de grote veranderingswerken en die moest los gemaakt worden.
Laten we duimen dat morgen alles goed verloopt en ik bij een volgende posting jullie goed nieuws kan verkondigen het zou een hele verademing zijn. Nu ga ik in mijn luie zetel zitten om eventjes op mijn verhaal te komen.
Een bezoek aan het museum Stampe en Vertongen gelegen naast de vlieghaven van Antwerpen op een regenachtige zaterdag namiddag. Het is niet groot maar zeker de moeite waard om het eens gezien te hebben. Nadien kun je in de cafétaria van de luchthaven nog iets gaan drinken en of eten.
Foto 1 Een toestel uit de eerste wereldoorlog met bewapening en in de kleuren van Duitsland.
Foto 2 Een V1 uit de tweede wereldoorlog, het zogenaamde vergeldingwapen van Adolf.
Foto 3 Bord met uitleg over de V1.
Foto 4 Zicht op een vliegtuigmotor, in vergelijking met nu is dit maar kinderspeelgoed.
Er is weer niet veel te melden enkel wat dagdagelijkse beslommeringen. Anita wat stof afdoen en ik alles gereed zetten om morgen de afwerking in de slaapkamer te doen en voor heden avond een programma gereed maken.
Om 13 uur moest ik met Anita eventjes naar de tandarts, maar dat had niet veel om het lijf en rond twee uur zijn we al terug thuis en kunnen we de inwendige mens versterken. Enkel het wekelijks bezoek aan het artiesten gala is in het water gevallen. Dit in het water vallen moet ge niet te letterlijk opnemen, dit is bij ons een gezegde.
Ik ben dan maar eens in ons foto albums geduikeld en heb enkele foto's klaar gemaakt om in het blog te zetten. Maar eerst een tasje thee met een zoetmondje verorberen, wat ben ik toch een lekkerbek. Moest maar zo lekker niet zijn.
1. Zicht op de slotgracht het enige dat er nog van rest, want het kasteel is al enkele eeuwen afgebroken
2 De zijingang langsheen de Kopstraat. De hoofdingang bevindt zich op de hoek van de Horsebaan en de Kopstraat, maar die is momenteel in verwaarloosde staat. Zogauw de Vlaamse regering het signaal op groen zet beginnen ze aan de restauratie.
3 De gerestaureerde Orangerie met aan de achterkant de toiletten. Als er in de tuin van de Orangerie iets te doen is kun je er iets drinken.
4 Mooi gezicht op een dreef van de blauwe wandeling.
5 Een partijtje witte waterlelies op de vijver in de tuin achter de Orangerie.
Zondag en zaterdag was er eigenlijk niets te vermelden buiten de traditionele zaken waar ik vandaag eens niets over ga vertellen, de trouwe blog bezoekers weten wel wat ik bedoel. Daarom dat ik gisteren die foto's van het stadje Damme op het blog gezet heb.
Een plek waar wij regelmatig onze beentjes eens gaan strekken is het domein Vordenstein hier in de gemeente. Het is een door het Vlaamse gewest aangekocht domein en opengestelt voor het publiek om te wandelen, het is niet toegankelijk voor fietsen ook niet vastgehouden aan de hand. Honden zijn eveneens niet welkom ook niet aan de leiband, dit om het kleine wild niet op te jagen.
Joggers en lopers zijn toegelaten op de verharde wegen en ze mogen de wandelaars niet hinderen. Maar problemen heb ik er nog niet weten zijn. Iedereen heeft respekt voor zijn medemens, spijtig dat dit zo weinig voorkomt.
Het is bij ons nu toch al een tijdje geleden dat we er nog geweest zijn, de reden is natuurlijk ons verlof in de maand april en nu door de werkzaamheden in het appartement is het er ook niets van in huis gekomen. We zullen maar zeggen uitstel is daarom geen afstel, al is het wel spijtig nu de rhododendroms volop in bloei staan. Maar spijt komt na de zonde zegt het spreekwoord. Ik ga eventjes enkele mooie zichten uit dit domein opzoeken.
Tijdens ons verblijf in Blankenberge zijn we op vrijdag 25 april na het middageten naar het pittoreske stadje Damme gereden. Vanuit Blankenberge maar een kwartiertje rijden als je de pech niet hebt om voor een wegomlegging komen te staan. Die brute pech hadden we die bewuste dag wel maar dat kon ons zonnig humeur zeker en vast niet bederven. Uiteindelijk zijn we er toch gekomen. Hieronder volgen 5 mooie opnames van onze uitstap.
1. Het stadhuis van Damme gebouwd tussen 1464 en 1468.
2 Anita in gesprek met de heer Tijl Uylenspiegel. Ze heeft me nooit vertelt waarover het gesprek handelde.
3 De Damse vaart getrokken in de vaarrichting van Brugge. De waterweg verbindt Sluis met Brugge.
4 Twee bekende cafe's langs de vaart, namelijk 't Meiliedje en daarnaast de Napoleon.
5 Schuinover deze twee zaken, maar op de andere oever een goed bewaarde molen.
Gisteren met die foto's te tonen van de Moezel, kreeg ik vandaag hiemwee en heb de opnamen op geroepen van ons verblijf in domein Heilbachsee. Dit om jullie mee te laten genieten.
Foto 1 Dit was het dorpje Gunderath zoals ik gisteren heb geschreven, dat piep kleine dorp. De dorpskern om vatte drie straten en hier heb je zicht op een van die drie straten, namelijk de kerkstraat.
Foto 2 Het restaurant in het zelfde gehucht waar wij 5 van de 7 dagen zijn gaan eten. Het was er gewoonweg zalig eten, veel wild op de kaart.
Foto 3 Zicht in een dreef op het domein zelf met enkele bungalows. Heel mooi domein maar geen enkel dreef was er vlak.
Foto 4 Om dit alles te bewijzen een vermoeide Francis in zijn zetel in bungalow nummer 48.
Vrijdag morgen voor de meeste mensen de wekelijkse kuisdag maar wij komen er vandaag vanaf met wat stofzuigeren en stof afdoen. Overal in de kamers staan dozen en manden met kleding, jullie weten waarom he. Als je nog maar alleen een bed hebt en geen kleerkast, kommode en nachtkastjes, moet je toch ergens met je kleding blijven bij ons staan die nu overal verspreidt. Nog enkele dagen geduld en dan behoort deze rommelige periode tot het verleden.
Vandaag zijn we nog enkele boodschappen gaan doen zoals onder andere de gordijnen die al van voor ons verlof klaar waren gaan afhalen. Er moest ook een nieuw lustertje aangeschaft worden en deze karwei hebben we vandaag eveneens geklaart. Ik vermoed dat hiermede zowat alles aangeschaft is wat er nog moest zijn.
Tussen de bedrijven door zijn we nog gezellig een kleinigheid gaan eten in taverne Butterfly gelegen in Merksem. Het was echt maar een hongerstiller en het had niet veel om het lijf. Anita had genoeg aan de soep van de dag met twee boterhammen en ik nam genoegen met een grote picalo gevult met kaas, ham en smos. Om dit alles door te spoelen een potje koffie wat de inhoud betekend van twee tassen.
Dat zullen zowat de voornaamste wapen feiten voor vandaag geweest zijn en nu vlug dit berichtje toevoegen aan het blog en het zit erop voor vandaag. Misschien nog wat televisie kijken of lezen ik zal het wel eens bekijken wat ik de laatste uren van deze dag nog gaan doen.
Boottocht op de Moezel vertrek vanuit de stad Cochem richting stroomopwaarts in juni 2006.
Wij waren toen voor 7 dagen te gast in het bungalowpark Heilbachsee gelegen in het Eifel gebergte nabij de twee piep kleine gehuchtjes Gunderath en Sassen. Het was er wondermooi maar zo vermoeiend om te wandelen.
Daarom hadden wij er een dagje uitgetrokken voor een bezoek aan Cochem en een boottocht op de Moezel.
We zullen vandaag eens terug proberen onze blog aan te vullen, alles lijkt bijna terug normaal te werken. Gisteren was het een soepje van jewelste hecht bangelijk en iedereen in paniekstemming. Nu eerlijk gezegt ik was er ook niet goed van en ben dadelijk naar het forum overgeschakelt, maar daar was al melding van gemaakt dus heb ik maar rustig afgewacht tot het in orde was.
Ik had medelijden met Redpoppy zou niet graag gisteren in haar positie gestaan hebben, al de blog posters op het forum schreeuwden ellende uit. Wat natuurlijk normaal is er steekt zo ontzettend veel werk en tijd in, enfin alles lijkt in orde te komen.
Bij ons lijkt ook alles prima te verlopen, vandaag de balatum gaan halen en deze namiddag hem in de slaapkamer gelegd. Dat was nogal een moeilijke karwei. Het is meestal gebukt staan of op de knieen rond kruipen en daar kan mijn rug niet meer zo goed tegen, maar eind goed al goed en Anita loopt met een stralend gezicht rond. Ze kan bijna de tijd niet afwachten vooraleer de meubelen gelevert worden maar ja ze zal toch moeten wachten tot volgende week woensdag.
Er is natuurlijk nog wat afwerking te doen zoals de scheiding tussen plafond en muren af bakenen met een mouluurtje en eveneens een nieuw lustertje hangen en nog zo enkele werkjes hier en daar. De electrische verwarmings radiator moet terug op zijn plaats gehangen worden, we gebruiken hem wel nooit maar hij behoort nu eenmaal bij het appartement.
Met andere woorden het einde is in het zicht en ik kan wel zeggen dat dit de laatste grote opknapbeurt is, de volgende maal zal het werk uitgegeven moeten worden zeker weten. Eens ik tot de 70 plussers zal behoren zie ik het me niet meer doen.
Deze morgen was het al wat minder stralend het weer, het duurde iets langer vooraleer ik de zonnetent moest neerlaten. Het pinkster weekend is alweer voorbij en we zijn terug aan de slag gegaan met de renovatie van de slaapkamer.
Er moest nog een laag middle indigo op de muren gezet worden en dan waren die klaar. De plafond is geschildert in de kleur tender indigo, de kleur schakeringen werd gekozen door Anita. Van kleur kombinaties daar heb ik geen boter van gegeten maar nu alles geschildert is moet ik zeggen het is mooi en ons madame heeft er donker blauwe draperies laten bij maken. Net als de adel vroeger over het groene salon of de rose eetkamer spraken, slapen wij in de blauwe slaapkamer dat is nu eens iets anders.
Tussen de bedrijven door zijn we nog wat gaan winkelen, want de inwendige mens moet ook aan zijn trekken komen. Zonder eten kan ik niet presteren en er valt toch nog het een en het ander te doen en morgen ga ik de tapis plain naar het containerpark brengen. Donderdagmorgen word de balatum gelegd want die zal dan in de winkel klaar liggen.
Dat zal nog een heel job zijn om die mooi bij te snijden, ik heb dat al wel meer gedaan maar om van me zelf te durven beweren dat ik een specialist ben dat is wel wat veel gevraagt. Enfin het zal wel lukken hopelijk. Ik ga nu naar de kinderen van De Windt zien want deze tv serie zie ik graag.
Op zaterdag 26 april kwamen twee van onze kleinzonen op bezoek bij bomma en bompa in Blankenberge. Ze hadden de zon voor ons meegebracht en het werd een schitterende dag. Een beetje wandelen en eens lekker gaan eten met zijn allen. Kenjiro en Kenzo zijn de twee jongens van Willy (zoon) en Carine ( schoondochter) van ons. foto 1 Kenzo op speelboot op de parking in de jachthaven. foto 2 Kenjiro eveneens op dito boot. foto 3 beide met bompa.
Tweede pinsterdag we worden alweer wakker met een stralende zon als goede kameraad aan de hemel. Wat gaat dat pijn doen als het weer gaat omslaan en ze voorspellen dat dit ons te wachten staat in de tweede helft van deze week, hopelijk zijn ze verkeert ditmaal.
Onze ochtend bezigheden zitten er alweer op en na het middagmaal zijn we met zijn tweetjes naar het terras getrokken om een uurtje te lezen. Deze ochtend heb ik al vroeg de zonnetent afgelaten en dat houd de zon lekker van de ruiten en is het in huis lekker fris.
Normaal gezien is ons terras reeds opgeplant, maar door de werkzaamheden in de slaapkamer moest dit eventjes uitgestelt worden. Volgende week wordt het toch de hoogste tijd want anders zijn de mooiste terrasplantjes niet meer te verkrijgen.
Morgen vliegen we er terug tegenaan en na donderdag als de vloerbekleding er ligt dan is er alleen nog de afwerking te doen en kan ik misschien al plantjes gaan kopen. Zoveel hebben we er ook niet van doen en ze in de bakken planten dat is nu ook de grote job niet, maar ik ken me zelfe ik panikeer nogal gemakkelijk.
De foto hier boven is twee zomers geleden getrokken in het domein Vordenstein gelegen hier in onze gemeente Schoten. Ik ga ermee kappen en ga terug naar het terras in mijn zetel zitten, de rest is voor een andere keer.
Wat is het toch zalig wakker worden met de zon op je slaapkamer venster, je denkt direct dat je in het zuiden vertoeft maar niets is minder waar. Want als je de weersberichten hoort is het in de zuidelijke landen aardig wat minder, maar ja we kunnen het maar hebben en krijgen is nog altijd de kunst zegt het spreekwoord.
Rond 7 uur ben ik opgewekt wakker geworden en dadelijk met de beentjes uit bed gewipt en het eerste dat ik dacht, vandaag houd ik het rustig. Volgende week is er nog werk genoeg en warm of niet dat werk moet gebeuren. Ik heb nog wel enkele dagen speling vooraleer de meubelen gelevert worden maar die zijn er nodig ingeval van pech.
Het is zondag en het enige dringende is mijn programma voor heden avond en als dat klaar is dan kan er niets meer stuk en is voor mij de hele de wereld een rozentuin al of niet met doornen. Wat ben ik toch een gelukskind en dat meen ik uit de grond van mijn hart.
Na deze bijdrage aan mijn blog ga ik samen met mijn wuffeke van de zon genieten op ons terras tot het tijd is voor het avondeten en vertrek naar de radio op de plage van 't sint Anneke. Neem van mij aan, dat het er zeer druk zal zijn met zonnekloppers en terrasjeszitters.
De foto hierboven is de verlichte speelboot op de parking van de jachthaven en dit tergelegenheid van de havenfeesten, maar spijtig genoeg moesten wij huiswaarts keren de dag ervoor. Maar wat moet kun je niet afwenden zo is het lot nu eenmaal.
Deze ochtend eens lekker uitgeslapen alhoewel met zulk mooi weer is het niet gemakkelijk om lang in het bed te blijven en zeker niet als het enige dat er zich in de kamer bevind het bed is. Ik weet niet zelfs al lig je met gesloten ogen in het bed voel je de leegte van de kamer.
Vandaag mocht ik van Anita niets uitvoeren, want na de middag gingen we een toertje maken het was veel te mooi weer om thuis te blijven. Maar een ding moest ik zeker toch doen en dat was de auto wassen. Het was geleden van voor het verlof dat hij nog een beurt heeft gehad en met zulke vuile ruiten durfde ik niet de baan op. Een ongeval is zo al rap genoeg gebeurt, een zeven euro in munten bij elkaar gezocht en weg was ik naar de carwash en er waren nog meerdere mensen die op dat gedacht waren gekomen.
Maar geduld is een mooie deugd en met een propere auto konden we rond 15 uur vertrekken naar de Weert een deelgemeente van Bornem. Daar kenden we een goede brasserie- restaurant D'oude Schelde en als het weer warm is kan men daar in de grote tuin aan het water zitten. Het weer was prima dus waren we blij dat er juist een ploeg vertrok en we een tafel aan het water konden bemachtigen.
Als we daar komen dan eten wij steeds gebakken Schotse zalm met gerookte spekblokjes en kruiden boter de specialiteit van het huis. Anita koos vandaag voor de zalm maar dan met verse asperges in een dille saus en krokketjes erbij. Achteraf nog ieder een koffietje en we waren voldaan, zo bedankte Anita mij.
Mensenlief wat kan een gepensioreerde toch tijd gebrek hebben. Op 21 mei word onze slaapkamer geleverd en de kamer moet nog geschildert worden en ook een nieuwe vloerbekleding. Maar ja daar voor moet eerst de oude meubelen uit de kamer gedaan worden, enfin dat is dan woensdag laastleden gebeurd en kon ik starten met het schilderen van plafond en de muren.
Gisteren vrijdag had de plafond zijn twee lagen latex gehad en de muren een koers en dan was mijn bobijntje af. De avond was voorzien om een concert bij te wonen en Anita en ik konden daar helemaal niet onderuit, wij hadden dat beloofd aan de organisator en wij zijn geen mensen die een gegeven woord breken.
Afgepeigert of niet wij tegen 20 uur naar Brasschaat in de Sint Jozef kapel. De zanger van dienst was de bariton Piotr Izbach een geimigreerde wit rus. Spijtig de datum was slecht gekozen het pinsterweekend en dan nog schittert weer dat is om moeilijkheden vragen. De kapel was nog niet voor de helft gevult.
Spijtig voor de zanger natuurlijk maar veel of weinig volk hij heeft het beste van zich zelf gegeven, wij hebben er van genoten en een kleine receptie nadien en omstreeks 23 uur waren we terug thuis.
Nu de bekenste van de drie aan de beurt Lia Linda. Ze stond in februari reeds op de affice maar toen heeft ze forfait moeten geven, omdat ze toen onverwacht een maand op tournee moest in Duitsland en dat kon ze niet laten vallen, ze zou wel gek geweest hebben. Maar vandaag maandag 5 mei was ze er dan wel degelijk.
Zij kwam ten tonele met de Marva medley en haar stem leent zich daar heel goed toe, ze vertolkte de meest bekenste liedjes van deze onvergetelijke zangeres. In volle glorie stoppen en nooit meer terug komen, dat is iets wat weinige artiesten kunnen. De drang word ooit te groot om terug op het podium te staan om het aplaus in ontvangst te kunnen nemen.
Terug naar onze Lia Linda na de Marva medley bracht ze een prachtig lied "ons huisje aan de zee". In mijn zondagavond programma Boeketje had ik dat nummertje ook gedraaid, toen ik mijn luisteraars vertelde dat deze dame te gast was in de sporthal Schijnpoort.
Haar repertoire bevatte nog de Conny van den Bos- de Vera Lynn en ook een Duitse medley iets waar ze in uitblinkt. Tussendoor bracht ze nog J' attendrai en geen 18 jaar meer. De tijd vloog toch zo snel voorbij en met Vera Lynn kwam er een einde aan de muzikale namiddag en ik denk dat er veel mensen spijt hadden dat het gedaan was zo ook Anita en ik.
De tweede artiest die zijn opwachting maakt is de kleurling Bill Ray Davis, je moet nu niet direkt gaan denken dat er een Amerikaanse zanger op het podium verschijnt. Ik vermoed niet dat de inrichters daarvoor de nodige financiele middelen hebben.
In elk geval hij was formidabel goed en direkt de nodige ambiance in de zaal. Met New York - New York liet hij dadelijk in zijn kaarten kijken en bekende hij zijn voorliefde voor Frank Sinatra. Verder nog twee liedjes van Old Blue Eyes the lady is a tramp en bad bad Leroy Brown en met what a wonderful world ging hij even te rade bij Louis Armstrong.
In den tijd van Louis Armstrong kan er nog sprake geweest zijn van een wonderbare wereld, maar als je nu naar de nieuws uitzendingen luistert en kijkt dan denk je er wel iets anders over. De wereld van nu is niet bepaalt het van het, al hoewel het niet aan de wereld ligt maar wel aan zijn bewoners.
We zijn aan het afdwalen van ons onderwerp, al de titels vermelden zou te veel zijn en daarom houden we het bij de bekenste. My way is zulk bekend liedje net zoals ook ol' man river, down by the riverside en ho Dannyboy enz enz. Toen zijn tijd opgebruikt was kreeg hij een staande ovatie en terecht zou ik denken.
De eerste artiest die op het podium verwacht werd was de mondharmonicanist Tom Berger. De muziek van het harmonica is nu echt niet spectaculair te noemen, je moet echt van deze klanken houden. Onze Tom is echt wel goed op dit instrument maar ik moet eerlijk bekennen het is mijn ding niet en dat doet zeker niets af aan de kwaliteiten van Tom Berger.
De nummertjes die hij vertolkte waren af en met de ondersteuning van de twee andere muzikanten, zeker met het vocale bijspringen van Jean Pierre Van Roye orgelist waren zijn twee optredens een succes.
Met een greep uit zijn gespeelde liedjes gaan we deze twee optredens besluiten. Hij bracht o.a caravan, i'm in the mood for love, smile klonk heel mooi, verder nog Catari heel bekent geworden destijds door Tino Rossi de Corsicaan en het vermelden ook zeker en vast waard een medley van de onvergetelijke Louis Neefs enzo voort.
Laten we Brugge even rusten want vandaag maandag is het weer artiesten gala in sporthal Schijnpoort, maar alvorens we kunnen vertrekken hebben we de ochtend bezigheden nog. Deze ochtend ben ik alweer vroeg uit de veren om het radio programma voor heden avond voor te bereiden. Zoals de meeste weten heb ik de maandagavond het radioprogramma "mini-boeketje" bij de senioren radio Minerva en dat vergt natuurlijk enkele uren voorbereiding.
Rond 11 uur heb ik ermee gedaan en ons Anita heeft ondertussen haar huishoudelijke karweitjes eveneens geklaart en dat maakt dat we rond 12 uur 30 aan tafel kunnen voor een broodmaaltijd. We nemen rustig de tijd om het middagjournaal van 13 uur op tv één te bekijken, als we om veertien uur vijftien vertrekken is het nog ruim voldoende tijd om terplaatse te geraken.
De zon is ook van de partij en dan lijkt het leven zich vrolijker af te spelen, ik hoop maar dat er voldoende publiek aanwezig zal zijn. Want met deze zomerse dag zouden de mensen weleens andere plannen kunnen hebben. Bij aankomst bleek dat niet het geval te zijn en de zaal zat goed gevuld. Gelukkig maar voor de inrichters van dit spectakel.
De drie uitgenodigde artiesten waren Tom Berger mond harmonica, Bill Ray Davis zang en Lia Linda eveneens zang. Bij het einde van het programma was iedereen blijkbaar tevreden. Wij namen nog de tijd om een kleine maaltijd te verorberen, om dan rond 19 uur 30 naar Antwerpen linkeroever te rijden voor onze avond programmatie bij radio Minerva.
De luisteraars waren heel tevreden om ons na een onderbreking van twee weken wegens verlof terug in de studio te mogen begroeten. De telefoon heeft twee urenlang onafgebroken gemarcheerd en Anita heeft zich geen moment verveelt. Dat was het dan voor maandag 5 mei 2008.
Inderdaad na enkele minuten hoorden we het kletteren van paardenhoeven en verscheen er achter ons een koets ten tonele. De passagiers betaalden de koetsier en maakte also plaats voor ons. De koetsier getooid met een strooien hoed, in de vorige eeuw omstreeks de jaren 20-30 een "Tits" genoemd begroette ons heel beleefd en noemde ons de prijs 34 euro en als we tevreden een giftje werd in dank aanvaard. De uitleg was in de prijs begrepen.
Toen waren we vertrokken voor de belevenis van de dag en ik durf gerust beweren onze dag kon niet meer stuk. Anita zat in haar koets zoals een madame de barones en had ze gedurft zou ze nog gebonjourt hebben onderweg.
In die smalle Brugse straatjes kletteren die paardenhoeven lijk gek en van de uitleg van de koetsier verstond ik niet veel, zelfs Anita had er moeite mee en die hoort veel beter dan ik. Het enige dat ik goed verstaan had was het moment dat onze koetsier vertelde dat we langs de brouwerij reden waar o.a de Brugse zot werd gebrouwen. Hoe is het mogelijk dat ik dat nu juist wel gehoort heb.
Toen belanden we halfwege waar het paard een tiental minuten rust kreeg en zijn eten uiteraard ook. De foto hier boven werd op die plaats genomen en de beentjes even strekken mocht eveneens, toen werd de terugweg aangevat. Het was in elk geval de moeite waard om het eens mee te maken en de volgende keer als we nog eens in Brugge komen doen we een boottochtje langs de ruien.
Nu gaan we even pauseren en ik kom zeker en vast terug met een vervolg van ons bezoek en dan ga ik jullie vertellen over onze maaltijd.
Toen we lekker aan het genieten waren van een tasje koffie en alles aanschouwde op de grote markt te Brugge, kwamen we op het schitterende idee om met paard en koets een stuk van de stad te bezien.
Ik veronderstel dat ge dan op de mooieste plekken in de stad komt en de paarden stonden niet lang stil zonder passagiers, konden we bemerken van op ons plekje op het terras. Na de koffie nog eventjes water aflaten en dan op weg naar het grote avontuur. Laten rondrijden zoals de grote seigneurs in de 18 en19de eeuw.
Ik veronderstel dat zo'n rondrit een half uurtje zal duren, maar dat zullen binnen enkele minuten weten. Eerst onze koffies betalen en dan op weg voor onze rondrit door Brugge of althans een stukje van de stad.
Aan de halte gekomen was er geen koets voorradig, maar de zon scheen zo lekker en dat was zo zalig dat het er eigenlijk niet toe deed. De koets zou wel komen en op die luttele paar minuten zou het er dan ook niet op aan komen, we hebben tijd zat en wat kan het ons schelen of dat paard er nu vijf minuten langer over deed of vijftien minuten. Wordt vervolgd.
Op dinsdag 22 april besloten we naar Brugge te gaan. De dag daarvoor waren Anita en ik op inspektie getrokken waar de bus vertrok en wat de vertrektijden waren. De bus vertrok op de Leopoldplaats recht over het station van Blankenberge. Met de trein vertrekken was natuurlijk ook een mogelijkheid, maar met de maatschappij De Lijn was het gratis wegens het 65 plus abonnement en voor niets ne dikke nek. De bussen vertrokken 20 minuten na het uur.
De dinsdag kort na 10 uur kwamen we aan de bushalte toegekomen en enkele minuten later verscheen de bus ook. We mochten dadelijk binnen en konden nog kiezen waar we wilden zitten. Een 25tal minuten later arriveerden we op het Zandt want zo noemt zich dit stadsgedeelte in Brugge, zou het niet geweten hebben als ik het niet had gezien op een grote plakaat aan de halte.
We waren niet alleen die daar uitstapten en aangezien we op onbekend gebied vertoefde volgden we de grote hoop mensen maar in de veronderstelling dat deze eveneens de stad kwamen bezoeken en ja hoor na een kleine wandeling belanden we op de grote markt met het Belfort als herkennings teken.
We keken onze ogen uit onze kop zoveel volk, eerst dacht ik dat we in Japan waren we hoorden niets anders dan japanees praten of een ander taaltje dat daar op trekt. Het eerste dat we deden een koffie gaan drinken en de dag indeling overleggen, want een goed overleg is het halve werk zo wist mijn vader dat vroeger altijd uit te leggen en de mensen van vroeger die wisten dat toch altijd beter. Wordt vervolgd
We zijn ondertussen reeds drie dagen terug thuis en ik heb zeker niet stilgezeten, want op 1 mei de eerste dag na ons verlof ben ik dadelijk in gang geschoten met de grote kuis in onze slaapkamer. Want op 22 mei wordt onze nieuwe slaapkamer geleverd en dan moet alles klaar zijn, van plafond tot en met nieuwe vloerbekleding.
De oude slaapkamer moet ondertussen ook van eigenaar veranderen, zo dus nog werk genoeg te doen. Gisteren heb ik de raam voor mijn rekening genomen en vandaag is de plafond helemaal afgewassen en staat hij klaar om geschildert te worden. Maar dat zal voor volgende week dinsdag worden of woensdag, dat zal afhangen wanneer ik de verf kan gaan halen.
Morgen zondag en overmorgen maandag zijn vrije dagen want na 2 weken afwezigheid word ik terug verwacht in de studio en in de ochtend moet ik dan telkens mijn programma samenstellen. Maar ja daar weten jullie al alles van.
Maandag middag is er dan ook nog artiesten gala in de sporthal Schijnpoort en daar hebben ze ons al 3 weken niet meer gezien. Het is een mooie affiche met onder andere Lia Linda, Tom Berger en Bill Ray Davis. Het gaat zeker en vast een leuke namiddag worden en ik moet dan ook ons Anita te vriend houden, want dat is iets dat zij heel graag doet.
Wij beide zijn dan ook nog uitgenodigt voor een optreden nu vrijdag aanstaande 9 mei van Piotr Izbach bariton en Nelly Nazirova piano. Zij brengen een Russisch concert in de St. Jozefskapel te Brasschaat en we kunnen deze uitnodiging niet negeren.
Ik ga er maar mee stoppen want zo dadelijk is het Lily en Marleen en ik begin last te krijgen van vermoeidheid, ben het werken niet meer gewoon. De kerk in het midden houden is nog altijd een schone deugd, dus niets forseren is de boodschap.
Dit beeldje tref je aan op de promenade langs heen de jachthaven, er stond geen titel vermeld op de arduinen voet. Heb het dan maar zelf van een naam voorzien " Moeder en Kind". In Blankenberge heb je wel meer beeldhouwwerken zonder naam, waarom ik zou het niet weten gebrek aan inspiratie hoogst waarschijnlijk, kunnen allemaal niet zulke knappe koppen zijn als ik.
We zijn ondertussen in ons eerste week-end beland en de temperatuur is er flink opgelopen, we hebben reeds volop kunnen genieten van ons terras. Ik kan jullie verzekeren in de zon en achter glas het was een zalige ervaring en vermoed dat ik met een farme rode kop zal zitten. Dan ben ik helemaal om te stelen en vergeten mee te nemen.
Met het weekeinde was er ontzettend veel volk op de been en al veel zonnebaders op het strand. De zetel verhuur deed het uitstekend, maar ja de verhuurders moeten ook leven en eten net zogoed als wij. Onze kinderen hadden zaterdagmorgen gebelt dat ze in het weekeinde niet overkwamen. dus lekker met zijn tweetjes.
We waren van plan om pladijs te gaan eten in restauranrt De Boeije gelegen op de wandeldijk, maar tot ons spijt en grote ergenis was deze zaak gesloten wegens familiale omstandingheden en moesten we het uitstellen naar een andere dag. Ik kan jullie alvast vertellen dat van uitstel, afstel is gekomen wegens gebrek aan tijd.
Jullie moeten nu niet denken omdat we pech hadden met De Boeije dat we dan honger hebben geleden, dan zijn jullie goed fout bezig, het krioelt er van de restaurants in klein Antwerpen aan de zee. Onze pladijs hebben we gegeten maar dan in de Blankenduyn en hij was zo lekker fijn, gewoon om duimen en vingers af te likken echt waar.
Dat was ons eerste week-end aan zee en we besloten de zondagavond met nog enkele uurtjes aan de beeldbuis.
Tijdens een van mijn ochtend strandwandelingen heb ik dit beeld geschoten. Die ochtend was er ontzettend veel wind en toen ben ik een golfbreker opgewandelt en heb getracht de zee die zich te pletter stort op de golfbreker te fotograferen. Wat maar ten dele is gelukt, maar gelukkig was er nog de kleine garnaalvissers schuit op de achtergrond en die bij aanklikken met de muis beter te zien is bij de uitvergroting.
In elk geval zo'n strandwandeling tijdens de vroege uurtjes is reuze fijn en zeker buiten het seizoen, dan kom je niet veel mensen tegen. Hooguit enkele joggers en nu en dan iemand met een hond en als de eigenaar een poepzakje bij heeft dan zie ik er helemaal geen probleem in want die hond moet toch ook eens zijn spieren kunnen strekken.
Na de zonsopgang begaf ik me richting strand, vanaf de plaats waar we vertoefde naar het strand is maar een vijf tal minuten wandelen. Langs de jachthaven en zo de in en uitvaargeul volgend kwam ik aan de pier met voorop de lichttoren om het de plezier vaarders gemakkelijk te maken in het donker binnen te varen.
Het was op dit ogenblik lage tij en kon dan gebruik maken van de trap om van de pier af te dalen naar het strand, om een grote strandwandeling te maken. Mensen, mensen wat heb ik daar een massa meeuwen gezien en op zeker ogenblik kwam ik te dicht bij hen in de buurt.
Wat was dat bangelijk als enkele honderden vogels te gelijkertijd de lucht ingaan en ik had al spijt dat ik ze stoorde bij hun ontbijt, lang bleven ze echter niet in de lucht en enkele meters verder zette ze zich rustig terug neer om verder te eten.
In elk geval mijn ochtend kon niet meer stuk en mijn ontbijt smaakte lekker en heb gegeten als een zeerob en dit is zeker voor herhaling vatbaar. Na het ontbijt moesten we wel boodschappen doen en daarmee wil ik jullie natuurlijk niet vervelen. Wordt vervolgd.
Ik had me voorgenomen om iedere morgen voor het ontbijt een flinke strand wandeling te doen, om in goede conditie terug huiswaarts te keren op het einde van deze veertien dagen verlof. Ik zeg niet dat het me iedere ochtend is gelukt, maar toch voor 80% heb ik de moed gehad om rond zeven uur uit mijn bedde te komen. Als je weet dat we nooit slapen gaan voor half een 's nachts is dat wel een prestatie van jewelste.
De eerste ochtend was ik al voor dag en dauw uit de veren, want ik moest en ik zou een zonsopgang fotograferen en zoals jullie zien is het me gelukt ook. De zon komt juist op boven de huizen van de oude binnenstad en ze is nog bloedrood. Ik vind de foto wel mooi en ben blij dat ik de moed had om voor licht worden buiten te zijn.
Toen we alles uitgeladen en boven gebracht hadden en Anita nog een half uurtje zoet was om onze kleding in de daar voorziene bergruimte te deponeren, opende ik de terrasdeur om enkele foto's te schieten. Zoals jullie gisteren reeds bemerkte op de bijgevoegde foto hebben we een mooi overzicht over de jachthaven en nu een blik op onze dichtsbijzijnde overburen.
Zonder verrekijker zullen ze zeker niet bij ons binnen kunnen kijken en dat is voor niets nodig, ondertussen was ons vrouwtje klaar met haar werk in het appartement en haar kennende weet ik pertinent dat alles picobello verzorgd is gelijk het thuis ook is. Theelichtje hier en een kaarsje daar, zo zit ze nu eenmaal in elkaar en ik heb het nog graag ook.
Nu is het ogenblik aangebroken om te gaan eten en de eerste avond eten we op restaurant, want we hebben natuurlijk nog geen boodschappen kunnen doen dat is voor morgen. We kozen voor de zaak Mammy Tomy, dat we kende van een vorige gelegenheid en die wat kwaliteit en prijs ideaal te noemen is. Na de maaltijd nog ieder een koffietje en voldaan keerde we terug naar ons appartementje om er onze eerste nacht door te brengen.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
