Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
31-03-2010
Woensdag 31 maart.
Deze morgen was het de laatste keer dat we hier in het appartement wakker werden. Twee weken waren alweer voorbij gevlogen. Het laatste ontbijt en dito afwas, nog enkele zaken aan de kant zetten, zoals de badkamer een laatste beurt geven en dat waren zaken die Anita voor haar rekening nam.
Het weder nam ook afscheid van ons en dit met een kanjer van een storm. Een zware storm was het, naar onze maatstaven genomen toch, maar de inwoners van Blankenberge hebben toch al wel wat anders getrotseerd. Dat vertelde ze ons toch toen we een laatste koffie gingen drinken in the Nordsea u weet wel ons stamlokaal aan de jachthaven.
Onderwegen nog even gaan tanken, want anders zou het moeilijk worden om thuis te geraken en duwen zagen we niet echt zitten. Zonder problemen zijn we hier in onze thuishaven aangekomen en het afladen was nog een hele klus. Ondertussen zijn alle valiezen terug uitgeladen en dat is natuurlijk een job voor ons Anita.
Morgen kan ze het wasmachine volladen, want ondertussen zijn de manden voor het vuile linnen vol geraakt. Maar daar heeft ons wasmachine geen probleem mee, knopje indrukken en klaar is Kees. Dit was de eerste posting vanuit de thuisbasis, maar genoeg voor vandaag en nog een prettige avond.
Vandaag onze laatste volledige dag hier in Blankenberge, maar die werd bijna gans ingepalmd door het opkuisen van het appartement en deze namiddag zijn we binnengebleven om even te recupereren. In oktober wanneer we hier voor een volle maand zijn, gaan we de opkuis spreiden over drie dagen, want eerlijk gezegd valt dat wel wat tegen.
Na het middagmaal dat dit keer iets later dan normaal geschiedde hebben we beide een rustpauze gehouden en daarna wat in onze leesboek gelezen. Er was deze namiddag ook een uitzending van de driedaagse van De Panne en koers dat ziet ons Anita graag en daarbij een lekker glaasje thee met een wafeltje en zo werd onze namiddag ook opgevuld.
Om morgenvroeg minder afwas te hebben, zijn we vanavond gaan eten in de Oberbayern en dat scheelt natuurlijk een slok op de borrel. Enfin morgen om twaalf uur eindigt ons verlof hier in Blankenberge, maar het heeft mooi geweest.
Nu is het einde van ons verlof reeds voelbaar, heden morgen zijn we aan de opkuis van het appartement begonnen. Want het ineens op één dag schoonmaken dat behoort tot de verleden tijd, ik ben begonnen met de grote voorruiten en ook de donker bruin gekleurde glazen terras afsluiting. Ook de binnenkant moest ik doen want het viel op die ook vuil waren. Hoogst waarschijnlijk door de vorige huurder niet gedaan geweest, de volgende keer het verhuurkantoor verwittigen. Daarmee was ik toch wel een uur en een half mee zoet en ondertussen deed Anita het stof af van de meubelen.
De rest is dan voor morgen, terwijl ons vrouwtje alles afwast zoals de keuken, badkamer en toilet, dan kan ik de tapijten stofzuigeren en nadien de stenen vloeren dweilen. Dit is wel een groot werk, maar dan kunnen we woensdag de bagage inladen, want om twaalf uur moet de sleutel afgegeven worden in het verhuurkantoor.
Nadat we vanmorgen gedaan hadden en even uitgerust waren was het bijna tijd voor de middagmaaltijd. De lucht was hier aan de kust bewolkt en een neiging tot regenen, dus wisten we nog niet goed wat onze middagplannen waren. Toen we aan tafel gingen voor de maaltijd werd het steeds maar lichter en dat nodigde uit tot een grote wandeling naar de duinen en een laatste bezoek aan het Strandcafétje.
Zo gezegd zo gedaan en na de maaltijd maakten we ons klaar, maar veiligheids zelve namen we onze paraplu maar mee. Als het in de duinen plots begint te regen, heb je nergens kans om te schuilen. Maar dat was een maatregel die overbodig bleek, ondertussen was de zon er door gekomen en zelfs tamelijk warm. Onze anorak met daaronder een trui was iets te veel van het goede, maar beter iets te veel kleding dan te weinig. Om de namiddag te besluiten in het passeren nog een laatste maal een bezoek aan het Strandcaféen dan de terugweg helemaal langs de jachthaven naar ons appartement.
Ondertussen hadden ze het baggerschip ook reeds weggehaald en ook de buizen waren deze ochtend of nacht reeds weggehaald en ik denk dat morgen de eerste boten hun aanlegplaats terug mogen innemen. In elk geval hebben deze mensen van het baggerbedrijf op een week tijd veel werk verricht, zeker een vermelding waard
- U en uw vrouw zijn du in gemeenschap van goederen getrouwd, mijnheer Dingemans? - Dat klopt, edelachtbaare, maar met uitzondering van de huissleutel.
**********
Vrouw tegen haar buurvrouw, terwijl haar echtgenoot de moestuin aan het besproeien is: - Vorig jaar is er niks gegroeid, met uitzondering van de rekening voor het waterverbruik.
Sinds vorig jaar maart zijn ze de jachthaven van Blankenberge aan het uitbaggeren en het eerste doel was de vaargeul en de grootste aanlegplaats voor de pleziervaartuigen. Toen wij na de zomervakanties in oktober terug waren voor een verblijf van een maand was het baggeren gedaan. Maar blijkbaar hadden ze het kleinere jachthaven niet gedaan.
Daar zijn ze dan aan begonnen in de tweede helft van maart, dit jaar. Dag en nacht hebben ze er aan door gewerkt en deze namiddag is de klus schijnbaar geklaard. Hoogst waarschijnlijk wordt vanaf morgen de slijk afvoerbuizen afgebroken en zullen de verplaatste boten tegen het Paasverlof terug hun plaatsen kunnen innemen.
Want met Pasen is het normaal zeer druk aan de kust en is dat voor de eigenaars van de pleziervaartuigen, het moment om hun boten eens een goede opknapbeurt te geven. Hieronder twee fotos van de baggeraar en ondanks de grote druk waarmede de smurrie door de buizen geblazen wordt is het lawaai van de baggeraar niet rustverstorend, ook niet s nachts.
Het afgezogen zand en smurrie wordt naar een schip gepompt die in de vaargeul afgemeerd ligt en telkens als de laadbak vol is, vaart die ergens op zee om alles te dumpen en keert dan terug voor een volgende lading.
Onze verlofdagen beginnen stilaan op te geraken, daarom dat we dit weekeinde niet naar huis zijn gereden. De luisteraars zullen zondagavond en dito maandag, zonder hun favoriete programmas moeten doen met de verzekering dat ik de andere week hun een goede uitzending zal verzekeren.
Vandaag was het zeer zonnig hier aan de kust, dit is goed nieuws want vandaag komt mn zoon Willy hier op bezoek met zn vrouw en de kroost. Het is altijd gezelliger dat de zon schijnt, dan kunnen we eens samen een wandeling doen. Rond half elf stopte ze hierover op de parking en dat wil zeggen dat ze geweldig veel geluk habben want een parkeerplaats in het weekeinde is geen sinecure.
Dadelijk een pot koffie opgeschonken, want dorst zullen ze wel hebben, na iets meer dan een uur in de auto gezeten te hebben. Babbelen bij een tas koffie is altijd aangenamer, dan wanneer je droog zit te keuvelen. Het was alweer een tijdje geleden dat we ze nog gezien, want we lopen elkaar deur niet plat. Want ondertussen was Kenzo jarig geweest en had zn geschenk nog te goed en geen enkel kind wacht graag lang op zn geschenk.
We hadden eerst een wandeling naar de pier gemaakt en daarna op de aldaar gelegen horecazaak een koffie gaan drinken, want in de zon en achter glas was het gezellig vertoeven. Ondertussen was de tijd ook niet stil blijven staan en werd het stilaan tijd om de inwendige mens ook iets te gunnen en dit in de vorm van een deugddoende maaltijd. Gisterenavond waren Anita en ik gaan eten in de zaak Oberbayern en dat was ons zogoed bevallen dat we vandaag met gans de hier aanwezige familie, weer deze zaak uitkozen.
Om kort te zijn iedereen was voldaan en om wat calorieën te verbranden een nieuwe wandeling gedaan en ditmaal kozen we voor de wandeldijk langs de zee. Terwijl de volwassenen iets gingen drinken, gingen de twee jongens wat op het strand spelen en toen we besloten om terug naar het appartement te wandelen was dat niet volledig met hun goesting.
Na op het appartement nog een pot koffie opgeschonken te hebben en daarbij nog een babbel gedaan te hebben, vertrokken onze kinderen terug naar Antwerpen en nu zitten we weer rustig onder ons beide. Anita aan de televisie en ik hier zwoegend aan de computer en proberend iets degelijks uit de mouw te schudden. Vooraleer ik ga stoppen, jullie nog de raad te geven om jullie horloge een uur vooruit te draaien. want om drie uur vannacht begint de traditionele zomertijd en hopelijk met een goede zomer.
Omdat het gisteren wat overtrokken tot zwaar bewolkt was hebben we de kusttram genomen om eens een wandeling in het mooie kustplaatsje De Haan aan zee. Op een kwartiertje tijd waren we daar en het was nog altijd droog, al hoewel het niet lang zou duren vooraleer we de paraplus moesten openen.
Toch nog tijd om vijf mooie gebouwen te fotograferen. Toen moesten we ons heil zoeken in een taverne en de eerst volgende tram terug naat Blankenberge. Dit zullen we herhalen als we in oktober voor een maand aan zee terug zijn.
We gebruiken onze tanden pas dan goed, als we er flink mee bijten en kauwen. Wie alleen zacht voedsel gebruikt om zijn tanden te ontzien, is verkeerd bezig. Het kauwen van hard voedsel daarentegen schuurt de tanden, houdt het tandvlees gezond en bevordert de speekselafscheiding en daardoor ook de spijsvertering. Bovendien speelt goed kauwen een belangrijke rol bij het opwekken van een gevoel van verzadiging.
De stad van goud grauwe daken vangen licht. Blauw vol beloften ruist de regen. Mensen blij ademen vreugde nieuw leven. de stad van goud eerste bloemen heldere klokken.
Gisteren was ik mn verhaal gestopt na het middageten en een rustpauze om het eten te laten bezinken. De bedoeling was om nog een kleine wandeling te maken naar de pier op het oost staketsel en ook eventjes over het strand. Maar niet te ver want de benen willen niet zogoed mee tijdens dit verlof, ik zou zeggen het zal wel beteren maar dat betwijfel ik tenstelligsten.
Het weer was fantastisch met bijna geen wind, het was een echte lente dag. Ik had mn anorak nog aan en die heb ik moeten openzetten, anders was het niet vol te houden. Dat is natuurlijk wel plezant als men in verlof is. Langs de waterkant lopen is gezellig, maar om terug naar de wandeldijk te keren moet men telkens een groot stuk door het mulle zand ploeteren en dat is vrij vermoeiend.
Maar aan het einde van de ellende wachten ons een deugddoende frisse pint bier. Ik kan jullie verzekeren dat het niet gemakkelijk was om op een terras plaats te vinden. Ik bedoel wel de terrassen gelegen aan de jachthaven, want daar schijnt de ganse dag de zon op en iedereen tracht daar een plaatsje op te vinden. Maar Anita en ik hadden geluk, in café Nordsea was nog plaats en dat is praktisch naast het appartement.
Het was ruim zes uur toen we terug binnen waren en een half uurtje later waren we aan het eten. Nog wat aan het blog gewerkt en televisie gekeken en dan was het tijd om te ruste te gaan. Dat deed goed om je vermoeide benen uit te strekken tussen de lakens en het deken.
Narkissos was een knappe jongeling, die zijn hart door geen enkele vrouw liet beroeren. Dat was niet naar de zin van Aphrodite. Dat hij dan verliefd worden op zichzelf, sprak ze. Toen hij op een dag zichzelf zag in het water van een rivier, kwamen de woorden van de godin uit.
Narkissos kon zijn ogen niet afwenden van zijn eigen spiegelbeeld. Hij bleef maar naar zichzelf staren aan de oever van de rivier, tot hij uiteindelijk wortel schoot en veranderde in een bloem, de narcis.
Gisterenavond omstreeks half twaalf terug in ons vakantieadres aangekomen. Eigenlijk kunnen we al spreken van s nachts aangekomen zijn, maar nog wel in goede conditie. In het eerste gedeelte tussen Antwerpen linkeroever en de afslag Kemseke was het nog tamelijk druk. Maar eens die afslag voorbij is het verkeer al veel verminderd en eens de tunnel van Zelzate voorbij, rij je precies alleen op de weg.
Af en toe komt er weleens een snelheidsmaniak voorbij gestoven, maar voor de rest valt het allemaal wel mee en ook het zwaar transport is zogoed als onbestaande. Toch ben ik altijd wel blij dat ik hier aan de jachthaven ben toegekomen, want het is toch wel een lange dag. s Morgensvroeg het programma klaarmaken voor s avonds op de radio en dan naar het showprogramma tussen drie en zes gaan. Het is dan toch wel een lange dag en we zijn niet meer van de jongste.
Maar ja vandaag hebben we het kalmaan gedaan, alleen een beetje pech gehad want hier aan de haven waren buurtwinkel en bakker gesloten. Dus moesten we na het ontbijt even naar het centrum een bakker zoeken. Uiteindelijk zijn we in een zelfstandige supermarkt terecht gekomen van de Delhaise, ergens kwam dat wel goed uit voor wat diepvriesgroenten voor bij de patatten deze week.
Toen we alles hadden afgezet in het appartement, zijn Anita en ik met de caddy nog naar de Aldi gewandeld voor de rest van de boodschappen. Alles bij elkaar hebben we toch uiteindelijk een flinke wandeling gemaakt en waren we blij voor de middagmaaltijd nog even te kunnen uitblazen en mn maag begon stilaan te knorren van de honger. Na de maaltijd even gerust, voor aleer de namiddag activiteiten aan te vatten. Meer hier over later.
Gisteren in de late namiddag waren we terug uit Blankenberge. Het was niet te druk op de baan en ik zou durven stellen dat het zelfs heel kalm was. Ondanks de overtrokken lucht waren er toch wel veel bezoekers aan de kust, want toen ik de zak met wasgoed in de auto deponeerde stond er reeds een andere auto te wachten om mn parkeerplaats in te nemen, maar dat is gewoonlijk wel zo aan de kust, tijdens het weekeinde.
Bij het betreden van het appartement, heeft Anita direct de verwarming aangeklikt, want het voelde tamelijk koud aan. Het nadeel van vloerverwarming is dat het lang duurt voor je resultaat voelt. Maar men kan ze nu ook niet laten opstaan, als men verscheidene dagen van huis is.
Oost west thuis best is een mooi spreekwoord, maar het moet telkens toch weer wennen, als ik van de kust terug thuis kom. Maar deze morgen toen ik weer aan de gewone gang van zaken gewoon was, want ik ben weer aan mn gewone zondagmorgen activiteit begonnen, namelijk het samenstellen van mn radioprogramma en toch was het anders. Gewoonlijk heb ik reeds een groot gedeelte van het programma in het hoofd zitten, maar nu was het precies of mn bovenkamer was leeggeblazen en duurde het even voor ik een goede start had.
Enfin of het een goed Boeketje gaat worden dat zien we hedenavond wel om elf uur, bij het einde hiervan. Gisterenavond heeft het hier geonweerd, mensen, mensen ongelofelijk en de regen werd er met bakken uitgekieperd. Het leek wel een wolkbreuk en ik was er niet gerust in. Ik was bang dat de kelders zouden onderlopen, maar gelukkig bleven we daar van gespaard. Stel je voor dat de brandweer moet langs komen om het water er uit te pompen, en het werk dat daar bij kijken komt om het laatste water met een opneem dweil weg te krijgen.
Mag er niet aan denken, anders krijg ik nog last aan mn rug, met constant gebogen te staan. Maar ja aan werken heb ik een broertje dood en tijdens mn loopbaan heb ik al genoeg werk verzet. Ik zie hier op de klok van de computer dat het bijna vier uur in de namiddag is, het wordt tijd dat ik de posting ga afsluiten. Nog eventjes wat lezen en ik mag niet vergeten om mn ontleende boeken van de bib te verlengen, want anders moet er begin april nog boete op betaald worden en dat is voor niets nodig.
Grootvader viert zijn 100e verjaardag. Iedereen zegt dat hij er nog heel goed uitziet voor zijn leeftijd. - Ik zal je een geheim vertellen, zegt grootvader. Grootmoeder en ik zijn 75 jaar geleden getrouwd. Tijdens onze huwelijksnacht hebben wij elkaar beloofd dat diegene die tijdens een echtelijke ruzie, ongelijk had, een wandeling moest maken. zo komt het dat ik de afgelopen 75 jaar véél in de frisse lucht heb vertoefd.
Amaai heb zojuist weer eens lekker gegeten, wij beide waren deze voormiddag eventjes naar de wekelijkse markt geweest, want Anita had zin in witte druiven en op de markt kun je die soms het beste kopen. Wat betreft de kwaliteit en zeker wat de prijs aangaat. We hebben een viertal groentekramen bezocht en wel vier verschillende prijzen per kilogram genoteerd. Uiteindelijk heeft ze twee kilo witte druiven gekocht aan vijf voor de twee kilo en dit was een verschil met het duurste kraam van twee de kilo.
Dat kan toch tellen als je het mij vraagt en de smaak was wel degelijk het zelfde want aan ieder kraam hebben we mogen proeven. Na verder gewandeld te hebben, kwamen we langst een groot kraam met gebakken kippen en daar kon ik niet aan weerstaan om een gebakken kip te kopen. Dat is dan de reden waarom ik vanavond zo lekker gegeten heb, want Anita kocht er nog gebakken patatjes en gestoofde champignonnen bij en de maaltijd was compleet.
Ons vrouwtje mag het tijdens het verlof ook wel gemakkelijk hebben. Na de boterhammen maaltijd van deze middag zijn we nog naar het centrum van Blankenberge gewandeld. Ik moest van de bank nog geld afhalen en ondertussen wilden we in de cafetaria van de statie nog iets gaan drinken, maar helaas die was gesloten, wegens grote schoonmaak. Dat was dan wel pech hebben, maar zo erg is dat nu ook weer niet. Maar dit is een gewoonte van ons, om telkens daar iets te gaan verteren en naar de binnenkomende en vertrekkende treinen te kijken.
Na de markt een koffie gaan drinken in de Northsea beter bekent als café den boot om reden dat de toog binnen de vorm heeft van een schip en de zaak is heel bekent in Blankenberge en is maar drie huizenblokken van onze woonst gelegen en zo een beetje onze stamkroeg als we in Blankenberge vertoeven. Zo dat is weeral bijna een dag voorbij en morgen zaterdag komen we tegen de avond naar huis, om zondag paraat te staan om naar de radio te gaan en ook op de maandagavond en dan vertrekken we direct richting vakantie adres.
Toen we gisterenochtend opstonden was het al zonneschijn wat de klok luidde, eerlijkheidshalve moet ik bekennen dat het al ruim kwart voor negen was voor we uit de slaapkamer kwamen. Maar ja we zijn in verlof en dan gelden er andere wetten. We waren toch niet van plan om die voormiddag een wandeling te ondernemen.
Enkel brood moest er nog gehaald worden, maar daar zat geen haast achter, want s morgens is het toch altijd cake met een tas thee. Rustig gegeten en genoten van het uitzicht op de jachthaven, maar helaas zonder boten. Die waren allemaal verplaatst naar een andere aanlegplaats, want ze gaan dit laatste stuk van de jachthaven nog uitbaggeren voor de paasvakantie.
Toch vind ik het spijtig want een jachthaven zonder boten is ook niet alles, ik zal me er bijneer moeten leggen. Rond elf uur waren we klaar met alles en konden we buiten gaan en de bedoeling was om een koffietje te gaan drinken in taverne Evergreens. Deze zaak is maar enkele appartementsblokken van ons verwijderd en de temperatuur was al ruim voldoende om op het terras plaats te nemen.
We werden hartelijk welkom geheten door de eigenares en ze wenste ons een prettig verlof toe. Dat vind ik er zo tof aan, de mensen uit de horeca zijn toch zo vriendelijk, eens ze je een paar keer gezien hebben. In Knokke-Heist hebben we ook eens een appartement gehuurd en daar waren de horeca-uitbaters nog te schoon om die zelfde dag nog een goede dag te wensen.
Na de middagmaaltijd hebben Anita en mezelve onze wandelschoenen aangetrokken en een wandeling in de duinen gaan doen en om uit te rusten even een bezoek aan het strandcafeetje gebracht. Mensen wat een volk dat daar verzameld was, het leek wel of het volle seizoen bezig was. Na een weldoende rustperiode, zijn we terug naar ons appartement afgezakt, ergens voel je wel dat je spieren te lijden hebben gehad van de winter en een lange inactieve periode.
Anita zit momenteel naar de soap Familie te zien, want ook vandaag hebben we flink gewandeld, maar dat ging al veel vlotter als je het mij vraagt, maar dat is voor morgen en ik ga dit verslag beëindigen en voor de rest van de avond wat lezen, als ik me kan wakker houden
Nadat we gisteren aangekomen waren en voor de ingang van het appartementsgebouw Havenzicht gestationeerd waren, want er is wel parkeerverbod. Moest ons Anita nog de sleutel gaan halen, bij het verhuurkantoor. Maar dat is maar een kleine twintig meter verder, ondertussen bleef ik bij de wagen wachten voor het geval er orde handhavers zouden aankomen.
Dan begon het zware werk, met de valiezen naar boven te doen, maar we moesten maar naar het eerste verdiep en natuurlijk is er een lift aanwezig. Na alles boven gezet te hebben, kwam het grote probleem en dat was een parkeerplaats zoeken, dat kan daar aan de jachthaven wel eens een probleem vormen. Dat was gisteren niet anders en na enkele malen rondgereden te hebben, vond ik een plaats een eindje verder weg.
Maar dat was alles behalve een probleem, nadat we in onze vaste taverne iets gegeten en gedronken hadden, moesten we onze inkopen nog gaan doen in een kortbij gelegen Aldi. Toen dit allemaal gedaan was zijn we eventjes gaan rusten, voor aleer Anita de bagage ging uitpakken en in de kasten bergen en het bed klaar maken voor de nacht.
We hadden geen van beide nog zin, maar een wandeling naar het toeristenbureel moest er toch nog bij, want anders kon ik de laptop niet gebruiken. Want de uitzendingen van radio Minerva wilden we niet missen en daarom waren we verplicht naar het centrum van de stad te wandelen en daar kon ik voor veertien dagen een vergunning kopen voor een mobiel internetaansluiting. Bij het terug wandelen heb ik nog nooit zo moe geweest als gisteren.
Voor de avondmaaltijd zijn we in het restaurant Victorie gaan eten, mensen ondanks hun grote naam die ze genieten in Blankenberge, gaan wij er nooit meer eten. Het eten was zeker niet slecht, de kabeljauw in een mosterdroomsaus was werkelijk heel goed te noemen. Maar vooraf hadden we een dagsoep besteld en na een tijdje bracht de ober ons een schoteltje met twee glaasjes met niet defineerbare drank en twee grote roze garnalen en dachten dat dit een voorafje van het huis was, die garnalen hadden we reeds opgegeten. De glaasjes waren iets groter dan een jeneverglas.
Uiteindelijk vroegen we wat er in die glaasjes voor drank zat aan de ober en dat bleek de soep te zijn. Dat heb ik nog nooit meegemaakt en dat restaurant bestaat dit jaar 30 jaar en dat wordt in de maand juni gevierd. Ons zien ze daar niet meer, zelfs al is dat het enige restaurant dat er in Blankenberge open is die dag. Einde van deze eerste mooie dag van ons verlof, al was het avondeinde wel een beetje in mineur.
Zo deze morgen was het dan zover, rond tien uur zouden we vertrekken naar ons vakantieadres in Blankenberge voor veertien dagen. Rond zeven uur waren we beiden wakker en sprongen als twee jonge veulens uit ons bed, enfin springen met het nodige zout te nemen natuurlijk. Gewoonlijk blijven we nog wat natafelen na het ontbijt, maar vandaag dadelijk aan de afwas begonnen.
Toen die gedaan was, de badkamer ingetuimeld om groot toilet te maken en me geschoren zoals in de tijd dat we op vrijersvoeten liepen. Zo fijn was mn huid, een kinderpoepje had er niets aan. Met andere woorden geformuleerd, binnen de ons opgelegde tijdsspannen waren we beiden klaar en kon ik de auto uit de garage gaan halen.
De achterzetel platgelegd om de bagage te kunnen plaatsen, want Anita denkt altijd dat we kleding te weinig zullen hebben en dat arme beestje van een auto moet dat gewicht allemaal maar dragen. Vooraleer we ons op weg konden begeven, moest ik eerst nog gaan tanken want zonder benzine vallen moest voorkomen worden.
Om iets na tienen konden we de Waaslandtunnel inrijden en daar was de grote drukte alweer voorbij en we konden zonder problemen de expresweg nemen richting kust en met een gangetje van plus minus 100 kilometer per uur kon ik het traject afleggen. Natuurlijk rekening houdend met de wachtbeurten aan de verkeerslichten arriveerden we in Blankenberge twintig minuten voor twaalf. (word vervolgd)
Vader, laat niet toe dat wij bezwijken onder de bekoringen die uw volk vanouds in de woestijn heeft gekend, die Jesus heeft doorstaan na zijn veertigdagentijd en die wij allen kennen, de verzoeking van elke dag, de verzoeking van geld, macht en eer.
Hier ben ik nog even, want met over het overlijden van mn schoonzus gisteren te babbelen, was ik nog vergeten ons etentje bij de Chinees te vermelden. Dit gebeurde vrijdagavond na thuiskomst van het bezoek aan de kinderboekenbeurs. Ondanks het overlijdensbericht, heeft ons eten ons toch goed gesmaakt. Een soepje, hoofdgerecht en nadien een koffie met voor mij een cognacje bij, ja dat kan niet slecht zijn.
Nadien thuis nog een crèmepje bij de beeldbuis, gelukkig was het crèmepje lekker want op de beeldbuis was het niet veel zaaks. Ik vind hoe meer zenders je krijgt hoe slechter de programmas zijn. Dit is mijn overtuiging, want een tv maniak ben ik eigenlijk niet.
De zaterdag hebben we eigenlijk rustig doorgebracht, Anita heeft de valiezen ingeladen, zodat die klaar staan om dinsdag ochtend gewoon in de auto te laden en weg te wezen. Gisterenavond dachten we om het ons wat gemakkelijker te maken, om frieten uit te halen, maar dat sloeg tegen. Waar we vroeger af en toe eens kwamen, was de zaak overgenomen door een familie Chinezen. Jongens, jongens sloeg dat tegen, die frieten waren niet te vreten, ik denk zelfs dat de varkens er hun hoofd bij neergelegd zouden hebben.
Het gezegde is wel degelijk van tel: schoenmaker blijf bij uw leest. Als ze zo verder gaan, dan zal het niet lang duren, alvorens de boel zal dicht zijn. Een ezel stoot zich maar eenmaal aan de zelfde steen, dus geen tweemaal frieten van bij de Chinees. Ik heb het nogal gehoord dat er een frituur overgenomen was door Chinezen, dat zal mode worden zeker. Het zal een nieuwe belegging voor hun geld worden.
Deze ochtend mn programma in elkaar gestoken voor de uitzending van heden avond. Ik ben er wel wat later aan begonnen, maar door het feit dat Anita wat later aan de middagmaaltijd was begonnen, was het programma toch voor het eten klaar, zoals altijd het geval is. Ik ga er mee stoppen en nog wat lezen voor het tijd is om te vertrekken naar de Antwerpse Linkeroever. Soms zie ik er wel wat tegenop om s avonds nog alleen naar de radio terijden,maar nu de dagen terug beginnen te lengen word het toch al terug wat gezelliger.
Gisteren is het er niet van gekomen om mn dagboek bij te werken. Het was nu niet echt tijdsgebrek dat er de reden voor was, dan wel een beetje te lui zullen we maar zeggen. Anita moest om half elf naar de kapper, om een kleuring van de haren en ondertussen kreeg ik telefoon van de firma Retro uit Merksem met de mededeling dat mn bestelding binnengekomen was.
Donderdag was ik daar geweest voor inkt in de printer. De drie hoofdkleuren waren toen in huis, maar het zwart ontbrak in de voorraad van de winkel. Dus gisteren kon ik hem komen halen. Toen ik terug thuis kwam was Anita ook reeds terug van haar kapper. In de late namiddag waren we uitgenodigd in de school van de twee jongste kleinkinderen. Na de officiële schooluren, was er een jeugdboeken tentoonstelling met aankoop mogelijkheid.
Aangezien Hilde in begin April jarig is kocht Anita haar een mooi boek, want ze is echt een boekenworm. De steeds wederkerende vraag, wat moeten we voor haar verjaardag kopen is hier mee opgelost. Deze boekendag stond in teken van de week van het kinderboek. We zijn daar nog gebleven tot na vijf uur en toen terug huiswaarts gereden.
Anita had tegen half zeven een tafeltje besteld bij het Chinees restaurant The Joy King. We waren nog even over huis gereden, want we waren toch te vroeg. Toen we eventjes nog in de zetel zaten kregen we telefonisch het bericht van het overlijden van de zuster van mijn overleden vrouw, met andere woorden het overlijden van mn schoonzuster Emma.
Deze week woensdag was ik er nog bij geweest toen één van haar kinderen me meldde dat ze in het gasthuis lag. Het was er niet goed mee en daarom was ik er direct heen gegaan en gelukkig herkende ze me nog. Uiteindelijk is het einde dan toch nog heel snel gekomen. Ik had nog regelmatig contact met haar, nadat ik met Anita verkeerde. Uiteindelijk is ze nog veel te jong gestorven, ze moest nog 82 jaar worden. Het spijtige is dat ik niet naar haar begrafenis kan gaan, omdat wij volgende week dinsdag in verlof vertrekken.
Maar mn kinderen zullen me wel vertegenwoordigen hebben ze beloofd, maar toch spijt het me. Dit was het dan voor hedenavond, nog een prettige avond en voor straks een fijne nachtrust.
Dokter: Neem me niet kwalijk dat ik de rekening op voorhand aanbied. U kunt niet geloven hoeveel moeite ik heb om mijn geld van de erfgenamen te krijgen.
**********
Janssens stapt uit z'n slee van een auto en botst op zijn vriend. - Waar heb jij die gehaald? vraagt hij - Van een tombola. - Het grote lot gewonnen? - Neen, de tombola georganiseerd.
********** De dokter doet zijn ochtendronde. In het verslag van de nachtverpleegster over patiënt x leest hij het volgende: 'LEG' - Wat betekent dat vraagt hij. - Lastig en grijpgraag!
Hoe ingewikkeld het leven tegenwoordig wel is, bewijst een verkeersbord op de kruising van twee snelwegen in de buurt van Keulen. - Links afslaand verkeer tweemaal rechts afslaan.
*******
_ Wat is het verschil tussen een psycholoog, een psychoanalyticus en een psychiater? - Een psycholoog bouwt luchtkastelen, een psychoanalyticus woont er in en een psychiater haalt de huur op
Ik heb het enkele dagen geleden reeds gezegd dat mn blauwe inkt op was en afprinten zonder inkt is natuurlijk lastig. Laat ons stellen dat het eigenlijk in het geheel niet te doen is. Daarom dat ik heden morgen het besluit nam om naar Merksem te rijden, naar de burelenspeciaalzaak Retro. Want thuis loop ik de donderdag toch maar in de weg, wanneer Leentje komt kuisen. Vlug de etiketten in mn zaak gestoken, dag tegen de twee vrouwtjes gezegd en weg wezen.
Begrijp me nu niet verkeerd, ik bedoel niet dat ik twee vrouwen heb hé. Tegen de kuisvrouw mag ik ook wel dag zeggen zeker hé. Ik moest zwarte inkt zeker hebben en ter gelijker tijd, eveneens de drie kleuren meebrengen, nu ik toch in de speciaalzaak ben. De winkel is gelegen op de Bredabaan, maar op dat stuk waar er wel parkeergelegenheid is. Maar het zat me vandaag helemaal niet mee, geen zwarte inkt voor de printer in voorraad.
De drie andere kleuren waren geen probleem, alleen geen zwarte inkt. Het verkoopstertje beloofde me, dat als ik morgen wilde terugkomen, zou ze dadelijk een bestelling doen. Ze heeft mn telefoonnummer genoteerd en zou me morgen bellen vanaf het moment dat hij zou binnenkomen. Hopelijk vergeet ze het niet, want voor mn programmalijsten van zondag zou ik toch graag terug kunnen afprinten.
Om mn ontgoocheling weg te spoelen ben ik dan maar in de Salamander in Schoten een koppel palmen gaan drinken. Het was ook min of meer omdat ik niet te vroeg thuis zou zijn, dat ik dat deed. Tegen half twaalf was ik terug bij de vrouwtjes thuis en Leen moest alleen nog de living stofzuigeren.
Bieke staat te huilen bij een brug. Een oudere heer ziet haar staan en vraagt: - Wat scheelt er aan, kindje? Waarom huilt je? - De jongens hebben mijn boterham in het water gegooid, snikt zij. - Was het met opzet? - Neen met speculoospasta.
Deze morgen moest ik op tijd het bed uit, want vorige week had ik een afspraak gemaakt met Rudy, mijn garagist. Deze ochtend mocht ik de wagen zo vroeg mogelijk in de garage afleveren, maar liefst niet voor acht uren. Dat maakt dat ik als de eerste aan de poort stond en moest daarvoor wel naar Borgerhout rijden.
Bij ons in Schoten zijn natuurlijk ook garages, maar ja ik ben al bijna 30 jaar cliënt bij de Rudy en altijd heel tevreden geweest. Gewoonlijk mag ik hem na de middag terug komen halen. Om terug thuis te komen, neem ik daar de tram tot de Victor Rooseveltplaats en daar dan bus 61 of 62 naar Schoten.
Iets voor negen uur was ik terug thuis bij ons Anita, die me nog niet zo vroeg terug had verwacht. Ik was juist op tijd om met haar nog een tas thee te drinken en een stukje cake te eten. Ik had niets meer te doen tot het middagmaal, want dan moest ik terug naar Borgerhout. Eerst voor ik de wagen ging oppikken nog even bij mn huisarts op bezoek, want de laatste keer dat ik bij hem op consultatie was, ben ik twee medicijnen vergeten te laten voorschrijven en van eentje hiervan had ik enkele dagen geleden, het laatste pilletje genomen.
Zo nu is alles terug in orde en ben ik gerust dat er niets kan gebeuren tot de volgende afspraak. Nu nog de auto afhalen en de woensdag is goed gevuld en bij de Rudy was ook alles in kannen en kruiken en bij de volgende onderhoudsbeurt zal het ditmaal om een grote onderhoudsbeurt gaan. Maar dat is voor in de toekomst, want zoveel kilometers doe ik nu niet met de auto. Het is nu vijf uur gepasseerd en straks begint Anita aan het avondeten.
Pluim wordt gebruikt in de betekenis van 'een sieraad op een hoed', een 'neerhangende kwast aan een hoofddeksel'. Figuurlijk betekent het een 'complimentje': zij verdient een pluimpje. Maar een vogel, een kip heeft veren: Wat heeft die haan mooie veren. Vandaar dat je een kip'plukt', de veren uittrekt: Een geplukte kip. Als je de braadkip nauwkeurig geplukt hebt en zelfs de kleinste veertjes uitgetrokken hebt, krijg je van mij een pluimpje. Pluimen betekent 'kaal plukken', iemand van zijn geld beroven.
Advocaat tijdens zijn pleidooi: - U moet bedenken, edelachtbare dat de verdachte als hij veroordeelt zou worden, geen ambtenaar meer kan zijn. Hij zal dan moeten werken!
------------------------------
De echtelijke ruzie galmt door het huis. Verwijten over en weer. Bij gebrek aan verdere argumenten roept de echtgenote tenslotte: - En je mag van geluk spreken dat ik wees ben! Anders ging ik terug naar mijn moeder!
Gisterenavond heel in het laat nog even een kleinigheidje gepost op dit blog, nadat Anita en ik terug waren van onze uitzending op radio Minerva. In de namiddag waren we zoals alle weken weer op de shownamiddag geweest in zaal Bart. Ondanks het miezerige weer van gisteren, met regelmatig een sneeuwbuitje, die gelukkig niet bleef liggen, was de zaal zogoed als volledig uitverkocht.
Misschien lag het aan de goede keuze van artiesten die uitgenodigd waren, of wel waren de mensen het moe om regelmatig thuis te zitten wegens het weer. In elk geval was het weer een gezellige namiddag, met drie prima showmensen.
De eerst artiest was Marc Hofman, die tevens instond voor de aankondiging van de twee andere zangers en Marc is een geboren conferencier. Hij zingt goed en zn moppen getuigen van zn vakmanschap. Ze getuigen tevens van zn fijnzinnige uitstraling en zn moppen zijn nooit op het randje van vulgariteit.
Daarna was het de beurt aan een zangeresje met als naam Yanni. Zij brengt hoofdzakelijk Amerikaanse muziek en af en toe ook eens een Nederlandstalig nummer. Het spijtige bij haar is dat men bijna steeds weet welk liedje er gaat komen. Z ijtige bij haar is dat men bijna steeds weet welk liedje er gaat komen.ende twee andere zangers en Marc is een geboren confereij heeft geen afwisseling in haar liedjeskeuze en dat is een spijtige zaak. Hopelijk staat ze nu niet meer te vlug op de lijst, maar ja ik kan Romain Callé, de samensteller van deze shows wel begrijpen, want hij moet binnen een betaalbaar budget blijven wat betreft artiesten keuze.
De derde was Gert De Schepper, een fantastische vertolker van het musicalgenre en werkelijk hij is er ongelofelijk in. Dat moet wel om tijdens zn twee maal twintig minuten zijn publiek te begeesteren. Chapeau als je dat kunt in zijn muziekgenre, is iedereen niet gegeven om dat te doen en zeker niet met liedjes uit de musical Jesus Christ super starr
Enfin om zes uur bij het einde zag ik niets anders dan gelukkige gezichten en bij de uitgang hoorden we niets anders dan, tot volgende week en nog een prettige week.
Talrijk zijn de mannen die Aphrodite bemind heeft. Was zij immers niet de godin van de liefde? Zo was de mooie jongeling Adonis eens het voorwerp van haar hartstocht. Maar de jaloerse god Ares verwondde Adonis dodelijk, in de gedaante van een everzwijn. Het bloed van de geliefde jongen stroomde recht naar de onderwereld en waar het samen met de tranen van Aphrodite de grond doordrenkte, ontsproten er prachtige bloemen: anemonen.
Sisyphos, koning van Korinthe had gezien dat de oppergod Zeus een nimf had geschaakt. Hij ging het vertellen aan haar vader, de stroomgod Asopos. Zeus ontstemd door dit verraad, wierp de verklikker in de onderwereld, waar hij zwaar moest boeten. Hij moest er een enorme rotsblok tot over de top van de helling rollen. Telkens als het blok de top bijna berikt had, ontglipte het hem en rolde terug naar beneden. Dat scenario blijft zich eeuwig herhalen
Een identieke tweeling ging een café binnen en bestelde een borrel. Een man die iets verderop aan de toog zat en al een en ander op had, keek het tweetal uitvoerig aan, schudde het hoofd en bestelde nog een borrel. - Geen paniek, man, zei een van de broers, wij zijn geen spookverschijning, maar gewoon een identieke tweeling. De man keek de twee nog eens aan en vroeg: - Wat alle vier.
Zo de zondagvoormiddag werkzaamheden zitten er alweer op, mn programma staat alweer op zn pootjes. Om kwart na zeven kan ik vanavond rustig vertrekken en hopen dat alles rustig zal verlopen. Ik heb er vandaag een beetje langer over gedaan, want ik heb geen zwarte inkt meer, zodoende heb ik mn speellijsten niet kunnen afprinten.
Ligt natuurlijk aan me zelve, enkele dagen terug heb ik al een verwittiging gekregen en toch geen nieuwe inkt gaan kopen. Nu heb ik mn lijsten met de hand moeten vervaardigen, maar moeilijk gaat ook natuurlijk. Morgenvroeg sta ik voor het zelfde feit, maar dinsdag, eerste werk nieuwe inkt halen.
Daar juist naar de stomme film met Charlie Chaplin en het bloemen verkoopstertje gekeken. Eigenlijk zaten die filmen wel mooi in elkaar en kon je de draad goed volgen. Met de middelen die ze toen hadden zaten die wel goed in elkaar en ergens waren de beelden in zwart wit wel heel mooi.
Meer valt er niet meer te vertellen en wens ik jullie allemaal een fijne namiddag toe en een hele gezellige avond toe en veel blog plezier.
Een Antwerpenaar rijdt door de polders en heeft een aanrijding met een veewagen met een paard erin. Een paar maanden later onderneemt hij een poging om de kosten van zijn letsels op de bestuurder van de veewagen te verhalen. - Waarom beweert u nu opeens dat u toen al die verwondingen opgelopen hebt? vraagt zijn verzekeraar. Volgens het politierapport zei u na het ongeval dat er u niets mankeerde. - Jamaar, ja zegt de Antwerpenaar, ik lag op het wegdek en verging zowat van de pijn. Toen hoorde ik iemand zeggen dat het paard een been gebroken had, waarop de politieagent zijn revolver trok en het dier dood schoot. Daarna kwam hij naar mij toe en vroeg: met u alles goed?.
* een schipper die het hoofd niet boven water kan houden. * een bakker die slechts met moeite zijn brood verdient. * een slager wie het niet om den vleze gaat. * een verpleegster die er geen doekjes om windt. * een ruiter die zich over het paard laat tillen. * een geheelonthouder die eist dat men hem klare wijn schenkt. * een kaalhoofdige die met z'n handen in z'n haar zit. * een muzikant die zich van de wijs laat brengen.
De onderwijzer tijdens de godsdienstles: - Vroeger was onze stad nog beroemd. We hadden onze Mechelse catechismus... en ons seminarie... - Wat een geluk dat onze kardinaal er nog is, nietwaar meester? zegt Jantje.
Anita had nog een aankoopbon van 39 euro liggen, op te kopen bij Damart. Volgende week hebben we helemaal geen tijd om hem te gaan verzilveren, eigenlijk is dit een niet geslaagde uitdrukking (hem verzilveren) want klinkende munt krijg je er niet voor. Dus is het eigenlijk opkopen dat de juiste uitdrukking is.
We moesten wel wachten tot de vuilkar geweest was, want deze week is de week van de restafval en soms durven die mannen van de reinigingsdienst wel eens laat komen. Ik kan me niet op voorhand klaar maken want de afvalcontainers moeten nog uitgekuisd worden en dat doe je niet met je uitgangskledij. Vandaag had ik geluk, want kwart over tien waren ze er al.
Om kort te zijn rond half twaalf waren Anita en ik klaar om te vertrekken en in het Shoppingscenter toegekomen bleek het nog niet druk te zijn. Toen we beiden in de grote toegangshal kwamen stond er een grote antieke paardenmolen. Volgens de affiche was het deze week, de week van de kermis en verspreidt over de ganse oppervlakte van het winkelcentrum stonden er artikelen die met kermis verband hielden.
Gelukkig had ik vandaag mn fototoestel bij me en na een foto van de draaimolen genomen te hebben, gingen we verder naar de winkel van Damart en dat is niet ver van de ingang. Toen we daar aangekomen waren bleek daar een antieke zwiermolen te staan en daar moest natuurlijk ook een foto van gemaakt worden dat is goed voor het nageslacht.
Er bleek niet veel volk in de winkel te zijn, gelukkig maar,dan moest ik niet te lang buiten op de bank blijven wachten en inderdaad na nog geen tien minuten kwam Anita terug buiten met haar aankoop.
We zouden vandaag in het shoppingscenter blijven eten, maar eerst nog wat rond kijken naar de kermisattributen en het volgende dat we tegen kwamen waren holle en bolle spiegels.U weet wel vroeger tijdens de kermis was er steeds een spiegelpaleis, waar je een vervormd lichaam had naar gelang of je voor een holle of een bolle spiegel stond
Op een affiche stond dat er op het eerste verdiep een overzicht stond van een kermis gebouwd in miniatuur.Dus wij met de roltrap naar boven en werkelijk in de verschillende gangen had je een tentoonstelling van alle aspecten van het kermisleven.Hierna volgend enkele beelden van deze mooie verzameling kermis van vroeger.Spijtig dat dit een leven dat gedoemd is om uit te sterven.De kinderen hebben zoveel andere ontspanningsmiddelen ter hunne beschikking, dat het foorleven er stilaan uitgaat.Door de vele taksen en belastingen door de diverse gemeenten geheven, wordt het stilaan onbetaalbaar, als je enkele kinderen hebt.
Na die mooie tentoonstelling bekeken te hebben, restte ons niets anders dan te gaan eten.Want anders zou ik het niet lang meer volhouden, want mn buik begon duchtig te rammelen en knorren.Gewoonlijk gaan wij altijd in het restaurant El Plaza eten en daarvoor dienden we terug naar de benedenverdieping te gaan.
Dit restaurant ligt zo een beetje uit de grote wandelroute en daarom kalmer dan de andere eetgelegenheden.Anita en ik hadden geen menukaart nodig, want we wisten al vooraf wat we gingen eten, namelijk Vol au Vent met frieten die is daar heel lekker en van al dat rondlopen had ik grote dorst gekregen.Na verzadigd te zijn werd het stilaan tijd om huiswaarts te keren.
Zoals ik gisteren heb meegedeeld was Anita jarig, maar als gentleman zeg ik lekker niet hoe jong ze geworden is. Dat doe je als man niet, zo ben ik niet opgevoed. Langs Anitas kant is het de gewoonte om die zelfde avond, de naaste familie uit te nodigen. Zodoende hadden we gisteren vier personen en een kleuter op bezoek.
Een groot feest hoeft dat niet te zijn, gewoon wat patisserie en een kop koffie en meer moet dat niet zijn. De genodigden waren broer en schoonzus van Anita, hun zoon en schoondochter, met kleindochter Elena.
Rond zeven uur was iedereen aanwezig en kon de taart aangesneden worden, want Elena zat er al met grote ogen naar te kijken en aangezien ze nogal veel mag, zal het geen probleem geven om haar een groot stuk te laten eten.
De taart was gegarnierd met slagroom en vruchten en Elena had graag de tak met rode bessen gehad en die heeft ze ook gekregen. Maar ik moet zeggen dat ze iedereen heeft laten proeven, gulzig was ze zeker niet.
In elk geval was het een gezellige avond, maar natuurlijk konden Patrick en Veerle niet te lang blijven, want de kleinste van de hoop moest natuurlijk op tijd in haar bedje liggen. Dat is het spijtige aan kleine kinderen, maar ja daar hebben we allemaal voorgestaan.
Greta en Leo die zijn huiswaarts gekeerd omstreeks elf uur, want ze moesten nog naar Sint Lenaerts. Nadien nog even de boel opgeruimd en dan konden wij er ook aandenken om ons beddetje op te zoeken.
Taart van fijne biscuit met slagroom en vruchten. Met een fijne dunne chocolade boord. Verder nog een rijstvla en eclaire met chocolade op de bovenkant.
Bovenzicht van de vruchtentaart. Anita is de taart aan het verdelen en ze heeft dat al meer gedaan. Verdeling van de stukken taart en dat heeft ze al meer gedaan en zonder te morsen. Hier is Elena bezig met de bessen van het takje te doen en ze doet het zoals een grote het zou doen. De dag nadien de gekregen bos bloemen gefotografeerd. Het bloemenboeket was meegebracht door Patrick en Veerle. Het bovenzicht van het boeket. Greta en Leo hadden voor de jarige een pot gevuld met een orchideeplant, die Anita vandaag voor het venster heeft gezet.
Nu eventjes wat werk maken van mn blog, want al enkele dagen geen tijd gehad om even wat te melden. Kan zijn dat mn leven de laatste dagen zonder gebeurtenissen is verlopen. Maar ik denk dat het de tijd is geweest die me ontbrak.
Zondagnamiddag zijn Anita en ik naar de voorstelling van de nieuwe cd van Dennie Damaro geweest. Deze voorstelling ging door in de zaal Trance Vision gelegen op de Kalmthoutse Baan in Wuustwezel. Mn programma voor de zondagavond had ik grotendeels de zaterdag reeds gemaakt zodat ik de zondagochtend vroeg klaar was. Normaal ga ik op zondag niet gemakkelijk weg, maar Dennie had ons vrijkaarten gestuurd en dan kon ik er niet te buiten, dan er naar toe te gaan.
Wuustwezel lag nu niet echt zo ver uit de richting en als het om vijf uur gedaan was had ik nog ruim de tijd om thuis iets te gaan eten en dan tijdig in de studio te zijn. Enfin het was werkelijk de moeite waard om zijn show eens bij te wonen, één min puntje was er wel, zijn nieuwe cd was niet klaar gekomen, met wat geluk zou hij vandaag van de persen komen.
Het voornaamste was dat we al weten wat er zoal op zal staan en dat is ook al iets. Tijdens de pauze kwamen ze rond met lootjes en ik dacht kom ik zal er maar eens een paar kopen. Iedereen had prijs en een pakje chips winnen was ook al iets. Groot was mn verwondering toen ik aan de prijzenstand bij het inleveren van mn twee lootjes zag dat ik een kleine koffiezet machine had gewonnen. Het was een machientje om ter gelijker tijd twee kleine tasjes koffie op te schenken.
Mn tweede prijs was iets om te werken, namelijk een rolmeter plus een breekmes om balatum te leggen. Omdat ik nu een hekel heb aan werken, zal ik die wel eens iemand cadeau die dat kan gebruiken.. Het was vijf euro per lootje, dus ik heb er mn broek niet aan gescheurd. De rest van het verhaal is voor morgen, want straks krijgen we bezoek, want Anita is vandaag jarig en dat vieren we met taart en koffie.
Het rijke Vlaamse wielerleven is weer losgebarsten. Met gespierde armen en benen beuken de renners op de bonkige keien van de Kemmelberg en de Kwaremont. De supporters verschijnen massaal op het parcours en juichen hun poulain vanonder hun paraplu, in een poging om zich te beschermen tegen de snijdende maartse buien.
Een vrouw die pas op haar vijfenveertigste moeder was geworden, ging met haar dochtertje, dat inmiddels zeven jaar geworden was naar het zwembad, waar het kind zou leren zwemmen. - Is dat een kleindochter van u? vroeg de lesgeefster. - Neen, antwoordde de vrouw diplomatisch, 't is het oudste kleinkind van m'n overleden vader.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
