*  een schipper die het hoofd niet boven water kan houden.
*  een bakker die slechts met moeite zijn brood verdient.
*  een slager wie het niet om den vleze gaat.
*  een verpleegster die er geen doekjes om windt.
*  een ruiter die zich over het paard laat tillen.
*  een geheelonthouder die eist dat men hem klare wijn schenkt.
*  een kaalhoofdige die met z'n handen in z'n haar zit.
*  een muzikant die zich van de wijs laat brengen. 

06-03-2010 om 20:32 geschreven door francis

Een man die ouder is dan 55
begaat
geen stommiteiten meer.
Denkt hij...

Maurice Chevalier

06-03-2010 om 20:19 geschreven door francis

De onderwijzer tijdens de godsdienstles:
-  Vroeger was onze stad nog beroemd. We hadden onze Mechelse catechismus... en ons seminarie...
-  Wat een geluk dat onze kardinaal er nog is, nietwaar meester? zegt Jantje.

06-03-2010 om 20:14 geschreven door francis

Anita had nog een aankoopbon van 39 euro liggen, op te kopen bij Damart. Volgende week hebben we helemaal geen tijd om hem te gaan verzilveren, eigenlijk is dit een niet geslaagde uitdrukking (hem verzilveren) want klinkende munt krijg je er niet voor. Dus is het eigenlijk opkopen dat de juiste uitdrukking is.

We moesten wel wachten tot de vuilkar geweest was, want deze week is de week van de restafval en soms durven die mannen van de reinigingsdienst wel eens laat komen. Ik kan me niet op voorhand klaar maken want de afvalcontainers moeten nog uitgekuisd worden en dat doe je niet met je uitgangskledij. Vandaag had ik geluk, want kwart over tien waren ze er al.

Om kort te zijn rond half twaalf waren Anita en ik klaar om te vertrekken en in het Shoppingscenter toegekomen bleek het nog niet druk te zijn. Toen we beiden in de grote toegangshal kwamen stond er een grote antieke paardenmolen. Volgens de affiche was het deze week, de week van de kermis en verspreidt over de ganse oppervlakte van het winkelcentrum stonden er artikelen die met kermis verband hielden.

Gelukkig had ik vandaag m’n fototoestel bij me en na een foto van de draaimolen genomen te hebben, gingen we verder naar de winkel van Damart en dat is niet ver van de ingang. Toen we daar aangekomen waren bleek daar een antieke zwiermolen te staan en daar moest natuurlijk ook een foto van gemaakt worden dat is goed voor het nageslacht.

Er bleek niet veel volk in de winkel te zijn, gelukkig maar,dan moest ik niet te lang buiten op de bank blijven wachten en inderdaad na nog geen tien minuten kwam Anita terug buiten met haar aankoop.

We zouden vandaag in het shoppingscenter blijven eten, maar eerst nog wat rond kijken naar de kermisattributen en het volgende dat we tegen kwamen waren holle en bolle spiegels.  U weet wel vroeger tijdens de kermis was er steeds een spiegelpaleis, waar je een vervormd lichaam had naar gelang of je voor een holle of een bolle spiegel stond

Op een affiche stond dat er op het eerste verdiep een overzicht stond van een kermis gebouwd in miniatuur.  Dus wij met de roltrap naar boven en werkelijk in de verschillende gangen had je een tentoonstelling van alle aspecten van het kermisleven.  Hierna volgend enkele beelden van deze mooie verzameling kermis van vroeger.  Spijtig dat dit een leven dat gedoemd is om uit te sterven.  De kinderen hebben zoveel andere ontspanningsmiddelen ter hunne beschikking, dat het foorleven er stilaan uitgaat.  Door de vele taksen en belastingen door de diverse gemeenten geheven, wordt het stilaan onbetaalbaar, als je enkele kinderen hebt.

Na die mooie tentoonstelling bekeken te hebben, restte ons niets anders dan te gaan eten.  Want anders zou ik het niet lang meer volhouden, want m’n buik begon duchtig te rammelen en knorren.  Gewoonlijk gaan wij altijd in het restaurant “El Plaza” eten en daarvoor dienden we terug naar de benedenverdieping te gaan.

Dit restaurant ligt zo een beetje uit de grote wandelroute en daarom kalmer dan de andere eetgelegenheden.  Anita en ik hadden geen menukaart nodig, want we wisten al vooraf wat we gingen eten, namelijk “Vol au Vent met frieten” die is daar heel lekker en van al dat rondlopen had ik grote dorst gekregen.  Na verzadigd te zijn werd het stilaan tijd om huiswaarts te keren.

05-03-2010 om 18:06 geschreven door francis

Zoals ik gisteren heb meegedeeld was Anita jarig, maar als gentleman zeg ik lekker niet hoe jong ze geworden is. Dat doe je als man niet, zo ben ik niet opgevoed. Langs Anita’s kant is het de gewoonte om die zelfde avond, de naaste familie uit te nodigen. Zodoende hadden we gisteren vier personen en een kleuter op bezoek.

Een groot feest hoeft dat niet te zijn, gewoon wat patisserie en een kop koffie en meer moet dat niet zijn. De genodigden waren broer en schoonzus van Anita, hun zoon en schoondochter, met kleindochter Elena.

Rond zeven uur was iedereen aanwezig en kon de taart aangesneden worden, want Elena zat er al met grote ogen naar te kijken en aangezien ze nogal veel mag, zal het geen probleem geven om haar een groot stuk te laten eten.

De taart was gegarnierd met slagroom en vruchten en Elena had graag de tak met rode bessen gehad en die heeft ze ook gekregen. Maar ik moet zeggen dat ze iedereen heeft laten proeven, gulzig was ze zeker niet.

In elk geval was het een gezellige avond, maar natuurlijk konden Patrick en Veerle niet te lang blijven, want de kleinste van de hoop moest natuurlijk op tijd in haar bedje liggen. Dat is het spijtige aan kleine kinderen, maar ja daar hebben we allemaal voorgestaan.

Greta en Leo die zijn huiswaarts gekeerd omstreeks elf uur, want ze moesten nog naar Sint Lenaerts. Nadien nog even de boel opgeruimd en dan konden wij er ook aandenken om ons beddetje op te zoeken.

Taart van fijne biscuit met slagroom en vruchten. Met een fijne dunne chocolade boord. Verder nog een rijstvla en eclaire met chocolade op de bovenkant.

04-03-2010 om 21:35 geschreven door francis

Nu eventjes wat werk maken van m’n blog, want al enkele dagen geen tijd gehad om even wat te melden. Kan zijn dat m’n leven de laatste dagen zonder gebeurtenissen is verlopen. Maar ik denk dat het de tijd is geweest die me ontbrak.

Zondagnamiddag zijn Anita en ik naar de voorstelling van de nieuwe cd van Dennie Damaro geweest. Deze voorstelling ging door in de zaal “Trance Vision” gelegen op de Kalmthoutse Baan in Wuustwezel. M’n programma voor de zondagavond had ik grotendeels de zaterdag reeds gemaakt zodat ik de zondagochtend vroeg klaar was. Normaal ga ik op zondag niet gemakkelijk weg, maar Dennie had ons vrijkaarten gestuurd en dan kon ik er niet te buiten, dan er naar toe te gaan.

Wuustwezel lag nu niet echt zo ver uit de richting en als het om vijf uur gedaan was had ik nog ruim de tijd om thuis iets te gaan eten en dan tijdig in de studio te zijn. Enfin het was werkelijk de moeite waard om zijn show eens bij te wonen, één min puntje was er wel, zijn nieuwe cd was niet klaar gekomen, met wat geluk zou hij vandaag van de persen komen.

Het voornaamste was dat we al weten wat er zoal op zal staan en dat is ook al iets. Tijdens de pauze kwamen ze rond met lootjes en ik dacht kom ik zal er maar eens een paar kopen. Iedereen had prijs en een pakje chips winnen was ook al iets. Groot was m’n verwondering toen ik aan de prijzenstand bij het inleveren van m’n twee lootjes zag dat ik een kleine koffiezet machine had gewonnen. Het was een machientje om ter gelijker tijd twee kleine tasjes koffie op te schenken.

M’n tweede prijs was iets om te werken, namelijk een rolmeter plus een breekmes om balatum te leggen. Omdat ik nu een hekel heb aan werken, zal ik die wel eens iemand cadeau die dat kan gebruiken.. Het was vijf euro per lootje, dus ik heb er m”n broek niet aan gescheurd. De rest van het verhaal is voor morgen, want straks krijgen we bezoek, want Anita is vandaag jarig en dat vieren we met taart en koffie.

03-03-2010 om 16:43 geschreven door francis

Het rijke Vlaamse wielerleven is weer losgebarsten.  Met gespierde armen en benen beuken de renners op de bonkige keien van de Kemmelberg en de Kwaremont.  De supporters verschijnen massaal op het parcours en juichen hun poulain vanonder hun paraplu, in een poging om zich te beschermen tegen de snijdende maartse buien.

02-03-2010 om 20:27 geschreven door francis

Familietrekje.

Een vrouw die pas op haar vijfenveertigste moeder was geworden, ging met haar dochtertje, dat inmiddels zeven jaar geworden was naar het zwembad, waar het kind zou leren zwemmen.
-  Is dat een kleindochter van u? vroeg de lesgeefster.
-  Neen, antwoordde de vrouw diplomatisch, 't is het oudste kleinkind van m'n overleden vader.

02-03-2010 om 16:11 geschreven door francis

02-03-2010 om 15:59 geschreven door francis

Onze droeve taak zit er weer op, de begrafenis van het nichtje van Anita. Mensen, mensen wat een volk in de kerk. Door parkeer problemen waren we maar nipt op tijd, ik dacht dat we er om vijf voor elf in de kerk waren en gelukkig dat we familie waren en doorvoor waren er nog een paar plaatsen vrij. Anders hadden we moeten recht blijven staan, gedurende de ganse mis.

Er was al bijna zoveel volk, als bij de ter aardestelling van nonkel Bob, ik zeg er wel bij bijna. Deze kerk was wel een stuk kleiner als de kathedraal van Antwerpen. Het was wel een offergang van ruim een kwartier en dat wil toch al wat zeggen. Maar koud in de kerk, ik zat er met koude voeten dat het niet mooi meer was.

We zijn daarom niet meegegaan naar het kerkhof, maar ineens een café ingetuimeld om een verse warme koffie te drinken. De zaak was gelijk goed vol, nadat enkele familieleden mee iets gaan drinken waren. Die madame zag ons wel graag komen, dat kun je wel voorstellen..

Omdat we morgenmiddag vroeg weg moeten ga ik zodadelijk aan m’n programma beginnen. Morgen om twee uur moet ik op een voorstelling zijn van een nieuwe cd van Dennie Damaro en die gaat door in Wuustwezel. Deze presentatie gaat door tussen twee en vijf uur. Want nadien moet ik natuurlijk om acht uur in de studio zijn voor mijn radioprogramma, misschien kunnen we in die zaak ook nog iets te eten krijgen. Want ik ken dat einde vijf uur, maar dat nakaarten kan wel iets uitlopen.

27-02-2010 om 16:21 geschreven door francis

De laatste maaltijd voor heden zit er al weer op. Zoals in m’n eerste posting was het een gewone broodmaaltijd, ter compensatie van deze middag toen we gebakken gezouten spek hebben verorberd. Een boterhammetje met charcuterie en twee sneden brood met honing en doorgespoeld met een tas of twee koffie en als dessert een appelsien en nog een potje yoghurt als besluit.

Als blikvanger tijdens het nieuws kregen we te horen dat er een wetsvoorstel werd goedgekeurd voor de vliegroutes vanuit de nationale vlieghaven van Zaveltem. Maar België kennende hoelang gaat dat standhouden, het is alleen nog maar in regeringskringen aangenomen. Nu moet het nog voor het parlement en senaat komen en dat is een ander paar mouwen, ik zal er zeker niet van wakker liggen.

Morgenvroeg moeten we naar een begrafenis, een nichtje van Anita is overleden en daar moeten we heen daar kunnen we niet te buiten. Hopelnichtje van Anita is overleden en daar kunnen we niet te buiten..eringskringen aangenomen.ute spek hebben verorbertnce ijk is het droog morgenvroeg en niet te koud, want op een kerkhof kan het verdommelijk hard waaien. De dienst gaat door in de kerk Onze Lieve Vrouwe van Smarten te Merksem.

Nadien zien we wel wat er nog gedaan kan worden. Veel zal afhangen van het weer dat er morgen zal zijn. Gewoonlijk na een begrafenis is er altijd wel een reden om eens weg te gaan. Maar dat gebeurd gewoonlijk na de koffie en hier is de verwantschap al veel verder, dat er geen uitnodiging tot de koffie bij is.

Heb deze namiddag nog wat aan m’n fotoalbum gewerkt, want ik heb nog veel foto’s van onze Kerstcruise te verwerken.  Wil je eens een kijkje komen nemen, dat kun je doen op volgend adres.

http://fotoalbum.seniorennet.be/kemperke/

26-02-2010 om 20:41 geschreven door francis

Ik las hier ergens op het snelnieuws dat we alweer een nieuwe partij gaan krijgen.  Halverwege maart gaat er een persconferentie komen om de nieuwe partij aan te kondigen.  Heel het boeltje werd in gang gestoken door Van der strepen ooit nog lid van het Vlaams Blok en dan overgelopen naar de partij lijst De Decker en daar lag hij regenmatig in de clinch met de voorzitter.  Ook Margriet Hermans is mede stichter van de al weer nieuwe partij, ook zij heeft al vele watertjes doorzwommen.

Als dat zo verder gaat, zijn er op de lange duur meer partijen dan kiezers.  Ik zie het nu al gebeuren, bij een volgende verkiezing om aan een meerderheid te geraken, hebben ze vijf of zes partijen nodig dat wordt een klucht.  Het is nu al een zottekens spel, wat wordt het dan wel niet.  Hopelijk komt er eens een tijd dat er kiesrecht is in plaats van stemplicht.  Ik denk dan dat er nog weinig mensen’s zondaags om te stemmen buiten zullen komen.

Binnen niet al te lange tijd zal er ook kunnen gekozen worden per computer en dat zou een slok op de borrel kunnen zijn.  Ik ga er maar mee stoppen met over politiek te klappen, want eigenlijk geef ik geen zier meer voor al dat gezever.

Deze middag hebben we lekker gegeten, Anita had gisteren spek meegebracht van de beenhouwer en daar straks heb ik dat gebakken en daarbij een lekkere bruine boterham bij en dat was een super maaltijd.  Ik weet het wel dat is niet goed voor de lijn, maar een enkele keer kan dat toch geen kwaad.  Vanavond eten we dan wel wat lichter, een boterham met confituur en dan komt dat weer overeen en is alles weer in evenwicht.

Over het weer heb ik het nog niet gehad, maar ja dat is momenteel ook weer gene vette.  Hier in Schoten hebben we een aaneen schakeling van regen, wind en af en toe wat zon.  Dus vandaag gaan we niet buiten, dat is ook alweer niet erg.  Ik heb de computer en het seniorennet, dus zal ik me niet vervelen.  Daarbij een goed boek en wat heeft een mens dan nog meer nodig. (wordt vervolgd)    

26-02-2010 om 15:49 geschreven door francis

Laat ons geen vooruitgang noemen,
waar een ander aan ten onder gaat.
Laat ons geen groei noemen,
waar een ander minder van wordt.
Laat ons geen vrijheid noemen,
wat een ander het recht ontneemt
om zich zelf te zijn.
Laat ons geen gemeenschap noemen,
waar de minste niet de minste aandacht krijgt.
Laat ons zelf de verandering zijn,
die we in de wereld willen zijn

Mahatma Ghandi

26-02-2010 om 11:50 geschreven door francis

Ik vond deze ochtend geen deugdelijke uitvlucht om de auto niet te gaan kuisen, zeker niet omdat ik zelf vond dat hij smerig is. Eigenlijk was het de gelegenheid om thuis weg te zijn, bij de twee vrouwen. Vandaag donderdag was Leen er om te komen kuisen, ze zeggen wel dat klappen en breien niet samengaat. Maar ik weet wel beter, je moet om de veertien dagen maar eens komen luisteren bij me thuis.

Al goed dat ze dat nog kunnen, dan weet ik dat ze nog gezond zijn. Waar zou anders het woord viswijf vandaan komen denken jullie, inderdaad van taterende vrouwen. Naast mij woont er een weduwe en is Portugese van geboorte. Als je die hoort babbelen, daar kun je geen speld tussen krijgen en als ze telefoneert och arme toch dat kunnen wij mee verstaan in onze huiskamer. Ik ben een beetje aan het afdwalen, natuurlijk kan ik geen vier uren uittrekken om een doorsnee auto te kuisen.

Maar toen ik terug thuis kwam, begon er juist de uitzending over de begrafenis van nonkel Bob en eens dat Anita aan de buis gekluisterd is, valt haar mondje toe. Mensenlief wat was er veel volk in de Onze Lieve Vrouwenkathedraal te Antwerpen. Na dat de dienst gedaan was en de offergang begon, waren dat twee lange rijen en daar kwam maar geen einde aan. Er zal aardig wat geofferd zijn in beide maandjes, op ATV spraken ze van 1200 kerkgangers en dan stonden er buiten ook nog een pak volk.

Maar ja dat was te voorspellen, het was nu eenmaal een mediafiguur en altijd een graag geziene figuur geweest. Een man met een geweldige uitstraling en een zeer lieve man tevens voor de kinderen.

Na het middagmaal zat er geen tijd in voor een uilenknapje, want om half drie had ik een afspraak met de kapper, want het was reeds van een week voor kerstmis geleden dat er nog iets aan gedaan was. Maar meer hier over op een later tijdstip. (wordt vervolgd)

25-02-2010 om 21:00 geschreven door francis

Zo de kapper zit er ook alweer op, ik zie er weeral 19 euro beter uit. Vroeger had ik een kapper die niet op afspraak werkte, maar door een woordenwisseling ben ik er buiten gebleven en deze werkt alleen op afspraak. Het heeft nu z’n voordelen en nadelen, als je vergeet te bellen voor een afspraak, kan je haar al wel eens een centimetertje langer worden, het voordeel is dat je niet moet zitten wachten. Maar wie let er nu op lang haar bij een man., toch niemand zeker. Maar toch bijgewerkt haar is toch properder.

Anita had ondertussen naar de bibliotheek geweest, want haar boeken had ze uitgelezen. Maar mijn boeken verlopen morgen, spijtig genoeg is er nog één boek die ik niet helemaal uit gelezen heb en daarom heb ik m’n boeken maar laten verlengen langs het internet. Dat is gemakkelijk en snel en je moet er de deur niet voor uit gaan Waar een computer en internet toch niet allemaal goed voor is. Vroeger moest een mens er voor buiten gaan en nu met een paar klikjes en het is zo gebeurd.

Ik begin precies last te krijgen met de tuner van m’n stereo installatie, ik denk dat ik in kosten ga vallen. De keten is ondertussen al wel enkele jaren oud en ondertussen word ik voort geholpen met een draagbaar toestelletje en ben ik gered. Ik kan radio Minerva natuurlijk ook op internet beluisteren, maar de moeilijkheid is, als ik programma aan het maken ben moet ik ook cd’s kunnen voor beluisteren en dan moet je voortdurend schakelen.

Maar we trekken onze plan wel en voor de rest er zo weinig mogelijk aan denken, het zal allemaal wel in orde komen. Toch geen problemen creëren om een onnozel tunertje. Ben onderhand leeg geschreven en ga m’n klak aan de wilgen hangen en jullie een fijne gezellige donderdag avond wensen.

25-02-2010 om 20:59 geschreven door francis

Deze voormiddag zijn we nog eens naar het Shoppingscenter in Wijnegem geweest. Gisteren liet Anita halvelings horen dat ze van Damart enkele folders had liggen en dat er mooie dingen instonden om dit voorjaar en deze zomer te dragen. Ik wilde me natuurlijk niet laten kennen en vooraleer zij het me kon vragen, stelde ik het dan zelf voor. Een dol gelukkige vrouw is er drie waard.

Toen we omstreeks elf uur daar aankwamen, zag ik al dadelijk dat het er niet echt druk was. De weg naar Damart is al helemaal uitgesleten, alleen al van onze voetstappen. Ik had Anita al verwittigt dat ik niet mee in de winkel binnen zou gaan, want ik ken dat. Ik lijk dan we een hondje die z’n baasje volgt, van het ene rek naar het volgende schap. Op den lange duur voel je, je voeten niet meer.

Ik heb haar afgezet aan de winkel inkom en dan wegwezen naar de Free record shop, daar kan ik dan lekker snollen in de CD’s of er niets naar m’n zin tussen staat en gewoonlijk vind ik wel iets naar m’n gading. Ditmaal viel m’n oog op een drie cd box “Funiculi Funicula nummer 30. uitgebracht in het jaar 2007. De samenstelling van deze cd box is van Marc Brillouet en dit in opdracht van de Vlaamse Radio en Televisie en het gelijknamige radio programma.

Deze verzamelboxen zijn allemaal pareltjes, voor de verzamelaars. Meestal licht klassiek, maar toch wel genietbaar, want echte operamuziek is niet aan mij besteedt, maar deze muziek die hier opstaat daar kan ik wel van genieten.

Enfin toen ik terug kwam aan de winkel van Damart, was ons Anita nog steeds niet klaar en gelukkig staan er juist voor de ingang twee banken. Ik vermoed dat die er gezet zijn om de mannen op te vangen, die uit de winkel zijn gevlucht. We zaten er al met z’n drieën te wachten, als er nog een persoon meer had gezeten hadden we een kaartje kunnen leggen om de tijd sneller te laten passeren. ( word vervolgd )

24-02-2010 om 20:35 geschreven door francis

Anita moest nog een apparaat hebben om uien fijn te snipperen en daar voor moest ze op het eerste verdiep zijn bij “Alice Délice” , een winkel met huishoudtoestellen. Enfin wie zoek die vind en nadien nog even een koffiepauze en dan terug naar huis om te gaan eten.

Voor we naar het winkelcentrum vertrokken, hadden we plannen gemaakt om na deze middag even naar het park van Schoten te wandelen. Want de zon scheen toch zo mooi en dan moesten we er maar van profiteren. Maar holala na het buitenkomen van het winkelcentrum bleek het weer omgeslagen te zijn en regen was weer heer en meester.

Thuis gekomen moest Anita toch dadelijk haar nieuwe kledingsstukken tonen en inderdaad het was werkelijk mooi en ondertussen had ze de soep al opgezet om warm te worden. Het was een lekkere erwtensoep en daar een bruin boterhammetje bij, hehe dat was lekker en geef het niet aan de varkens, die zeggen er niet neen tegen.

Na de maaltijd zijn we naar Rijkevorsel gereden, om bij Verhoeven busreizen ons verlof vast te leggen. Op 19 juni vertrekken we voor 8 dagen naar het Garda meer in Italië. Met uitstappen naar Venetië en Verona. Gelukkig dat we vandaag waren geweest, want wij waren de twee laatste die er nog bij konden op de bus, het moet niet altijd tegenslagen.

Als we ons eerste gedacht hadden gedaan, waren we deze reis misschien verspeeld. In de kataloog stonden natuurlijk nog mooie reizen in, maar ja we hadden nu eenmaal ons gedacht op het Garda gezet en de ontgoocheling had groot geweest. Enfin eind goed al goed en voor vandaag is het welletjes geweest en morgen vroeg moet ik met de auto naar de car-wash, maar dat is voer voor een volgende posting.

24-02-2010 om 20:34 geschreven door francis

Na een korte stilte ben ik er weer, gisteren waren Anita en ik weer te gast op de shownamiddag van drie tot zes. ‘ Morgens was het weer programma voorbereiding, want het programma op maandagavond moest natuurlijk ook doorgaan. Hiervoor was ik reeds om half zeven uit m’n bed, want de lp’s en de cd’s die ik de zondagavond gebruikt had moesten eerst terug geklasseerd worden, anders loop ik het risico dat het een warboeltje wordt.

Enfin kort na zeven kon ik aan het echte werk beginnen en tegen dat Anita te voorschijn kwam was ik al een heel eind gevorderd. Om er een mooi geheel van te maken gebeurd het regelmatig dat ik sommige liedjes moet voorbeluisteren en dit is tijd rovend. Rond kwart na elf was het klaar en de maandag moet ik de speellijst kopiëren. ’ s Avonds gaat Anita mee naar de radio en dan heeft ze graag een speellijst bij haar liggen.

Ik had wel pech met de machine, m’n papier blokkeerde steeds. Hopelijk kan ik euvel zelf herstellen, want ik moet er nog naar kijken. Waarschijnlijk zal ik de achterkant moeten openen, zal straks het boekje met raadgevingen eens uit de kast halen. Ik hoop dat het niet te moeilijk is, want met m’n twee linkerhanden is dat steeds een probleem.

We zijn een beetje aan het afdwalen van het onderwerp, maar na het middagmaal konden we ons reisvaardig maken om naar zaal Bart te vertrekken. Ondanks het regenachtig weer, was er toch veel volk aanwezig en de zaaleigenaar was tevreden. Met de voorbije weken was het soms niet het geval en moest de inrichter drie weken achterelkaar geld bij leggen om de artiesten te kunnen betalen. Wordt vervolgt.

23-02-2010 om 20:30 geschreven door francis

Ik kom nog eens met de rapte terug, om jullie te vertellen over de namiddagshow, van gisteren maandag. Ik had al verteld dat er tamelijk veel volk was komen opdagen. Want eigenlijk was er voor de doorsnee bezoeker weinig soeps, wat niet wil zeggen dat de artiesten minder waardig waren. Niets is minder waar, want er waren twee zangers met een klassieke opleiding en één er van Patrick Desmedt heeft drie of vier jaar geleden in Nederland de eerste plaats behaald in de muziekwedstrijd “Une Voice Particolare.”

Om daar de eerste prijs in te behalen moet ge wel degelijk uit het juiste hout gesneden zijn. Hij heeft een prima tenorstem. De tweede zanger was de Eric Lambrechts en hij heeft een typische basstem en kan heel diep gaan en zijn repertoire was gisteren overwegend het musicalgenre en dat deed hij dan ook schitterend. Zeker met het liedje “If i were a riche man” vond ik gewoonweg prachtig.

We hadden ook een dame te bewonderen, namelijk “Marleen” die bij VTM eens een tijdje aan de bak is kunnen komen. Zij zong overwegend Nederlandstalige liedjes en dat was wat mij betreft een hele verademing, want klassiek is nu niet echt mijn ding. Maar in elk geval, alle artiesten kregen een staande ovatie en iedereen had zich blijkbaar goed geamuseerd en gingen voldaan huiswaarts.

Voeger bleven wij dan altijd een kleinigheid eten, maar dat kan nu niet meer, met die nieuwe anti rookwet. De uitbater moest kiezen tussen eten blijven geven of laten roken en hij heeft gekozen voor het roken in z’n café. In zijn zaal achter mag natuurlijk niet gerookt worden, maar die wet is al langer van tel. Daarom brengen we nu boterhammetjes mee van thuis en eten die op in de telefonisten kamer bij de radio en dan hebben we ook gegeten.

23-02-2010 om 20:29 geschreven door francis

23-02-2010 om 00:00 geschreven door francis