De eerste dag van de tentoonstelling sloten de deuren om zeventien uur. Rechtover de Blommaert lag het gemeentepark van Wuustwezel en dat was zoverlokkelijk dat we vooraleer huiswaarts te rijden we er nog een korte wandeling in maakten. Alles was prachtig groen en de kleuren kwamen helemaal tot zijn recht door de zonnestralen.

      Het was niet groot, eigenlijk een oase van groen in een woonwijk. Maar in dat lapje park was alles voorzien wat een groot park ook maar te bieden heeft. er waren bomen, er liep een beek doorheen met twee bruggen er overheen, ook een vijver was voorzien met de traditionele eenden en niet te vergeten een fontein. De zon zette alles in wonderlijke kleuren. Dit alles is onderaan het artikel te bewonderen, evenals het gemeente huis van deze Kempische gemeente.

      Toen we dit allemaal bewonderd hadden was het al ruim zes uur gepasseerd en werd het tijd om huiswaarts te keren. Tijdens het rijden had ik het idee gekregen om in plaats van thuis frieten uit te halen, ergens te stoppen om te gaan eten. Ik had niets tegen Anita gezegd en toen ik stopte in brasserie “de Kolonie” in Sint Job, dacht ze dat ik nog een terrasje wou gaan doen. Met dat gaan eten daar, daar was ze vlug mee tevreden.

      Maar volk dat er was, ze spreken van crises maar we konden met moeite een tafeltje voor twee personen bemachtigen. We hebben eventjes buiten op her terras moeten wachten en in tussentijd iets drinken tot ze ons kwamen halen, toen er eindelijk plaats was gekomen. Zo slecht zullen de mensen het dan ook weer niet hebben.

31-05-2009 om 15:52 geschreven door francis

Gisteren op die prachtige zaterdag waren we uitgenodigd op een tentoonstelling van aquarellen. Greta onze schoonzus stelde samen met leden van het aquarelatelier tentoon in de GC Blommaert te Wuustwezel. Deze uitnodiging konden we natuurlijk niet negeren, zeker niet omdat een schilderij van ons die we vorig jaar van haar kochten er eveneens tentoon werd gesteld. In elk geval hebben we er prachtige werkjes kunnen aanschouwen.

Ik heb natuurlijk niet alle schilderijen gefotografeerd, enkel die van ons en nog enkele anderen. Deze tentoonstelling liep er drie dagen, de dagen van het Pinkster week einde. Er was redelijk wat volk, maar het overgrote gedeelte werd er op zondag en op pinkstermaandag verwacht.

31-05-2009 om 15:08 geschreven door francis

Frisbee :  plastic schijf met een gebogen rand die je naar elkaar toe gooit.

Het woord frisbee komt van een bakkerij uit de Verenigde Staten, de frisbie baking company.  Die maakten rond 1900 taarten in een tinnen bakvorm, waarin de naam van het bedrijf stondt afgedrukt.  Studenten begonnen die bakvorm (zonder taart in) te gebruiken als vliegende schotels, die ze naar elkaar gooiden.  Pas rond 1950 kwam W.F. Morrison op het idee om de schotelvorm te gebruiken voor het produceren van echte (plastic) werpvormen om mee te spelen.  Hij noemde zijn schotel Pluto Platter.  Pas nadat de rechten voor de speelschotel waren gekocht door een bedrijf genaamd Wham-O”, koos men in 1957 voor de naam frisbee, afgeleid van de Frisbie Baking Company; maar wel net iets anders gespeld.

Van Dale junior woordgeschiedenisboek.

Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen, 2007.

30-05-2009 om 12:12 geschreven door francis

Ondernemen is ..... vaardigheden ontplooien.  Onze medewerkers vertrouwen schenken is hen alle ruimte geven om initiatief te nemen en niet angstvallig alle verantwoordelijkheid naar onszelf toehalen.  De opdrachten worden in overleg gegeven en zeker niet tot in het kleinst detail omschreven.  We geven iedereen alle kansen om zijn vaardigheden te ontplooien.  In een bedrijf worden geen talenten begraven.

Valeer Deschacht

28-05-2009 om 21:02 geschreven door francis

Potverdorie om zes uur in de vroege ochtend opstaan om voor je kleindochter klaar te staan, als ze haar kunsten als manicure bij de oma moet demonstreren , vind ik toch godgeklaagd dat den opa er ook moet onder lijden. Ik moet eerlijkheid zelve bekennen dat ze er werk van gemaakt heeft en ik denk wel dat ze er wel veel punten voor gekregen zal hebben.

Om kwart na acht is oma mee naar het leslokaal gegaan en om vijf minuten voor tien uur zou ze terug buiten zijn. Het was nu aan mij om gedurende die tijd me bezig te houden. Toen ik buiten de school kwam, begon het juist te regenen en de auto stond wel een vijftal minuten van de school geparkeerd en de paraplu lag in de auto. Dat is handig en slim hé

In de gazettenwinkel die ik gelukkig passeerde kon ik een gazet kopen om die in de wagen te lezen. Maar na verloop van tijd werd ik gewaar dat het hoogtij aan het opkomen was en dat er vlug iets aan gedaan moest worden, maar de vraag was hoe en waar. Op de Boomse steenweg waren wel enkele drankgelegenheden, maar helaas waren die nog altijd gesloten en de vroegste deed maar om tien uur de deur open.

Dan maar richting school gegaan en als het niet anders kon moest de school maar een oplossing bieden. Maar zover kwam het gelukkig niet, op de hoek van de Boomse steenweg en de Zevende Olypiadelaan was een grote café die open was. Eerst dacht ik dat de kuisvrouw nog bezig was, maar aan de toog stonden ze al volop te pintelieren.

Volgens mij waren die twee vrouwen en drie mannen al vele uren bezig zich vol te kappen. De heren der schepping trachten de twee dames te versieren en of ze er in geslaagd waren dat weet ik niet. Na waterlozing en mijn koffie gedronken te hebben ben ik terug buitengegaan. Dit was nu niet echt de zaak die ik m’n voorkeur wegdroeg, maar het voornaamst was dat ik m’n plasje had kunnen doen.

28-05-2009 om 20:42 geschreven door francis

28-05-2009 om 16:05 geschreven door francis

Spotlijsters (Minidae) zijn een familie van zangvogels die in Noord – Amerika voorkomen. Het zijn vrij grote vogels die op een wat verlengde uitgave van de lijsterachtige lijken.

27-05-2009 om 17:37 geschreven door francis

Uitstekend middel.

Drinkebroer :  Ik geloof dat ik een beetje te diep in het glas gekeken heb, garçon. Kun je niets geven, zodat ik weer nuchter word?
Garçon :  Zeker, mijnheer ik zal u meteen de rekening brengen.

--------------------------------

In het oog houden.

Patiënt :  Wat denk je van die zweer op mijn rug, dokter?
Oh, die is helemaal niet gevaarlijk, maar je moet ze wel goed in het oog houden.

27-05-2009 om 14:10 geschreven door francis

27-05-2009 om 13:54 geschreven door francis

Het is eigenlijk niet te geloven, maandag 30 graden vandaag twee dage later halen we amper 16 graden. Van het ene uiterste in het andere en dat is het weer waar mede wij hier in de lage landen moeten leren leven. Enfin leren leven is de juiste uitdrukking niet, we doen het gewoon al ons leven lang.

Over een leven lang gesproken, gisteren waren we bij onze familie in Sint Lenaarts op bezoek geweest om hen te inviteren op mijn verjaardagsfeestje. Want volgende maand de dertiende juni verjaar ik en aangezien er dan nieuw cijfer vooraan komt, wilde Anita er een feestje voor inrichten.

Er wordt wel eens gezegd dat ge dan een nieuwe voordeur bijkrijgt en dat is wat bij mij gebeurt. De letter zes ruimt baan voor de zeven, maar ik lig er zeker niet wakker van en depressief word ik er ook niet van.

Alleen is er een probleem opgedoken, deze namiddag zijn we naar de horecazaak “ Ons Huis bij den Dirk” geweest om deze zaak te regelen. Maar helaas we vingen bot, want de patron is die week in verlof. Over pech gesproken, nu moeten we in allerijl iets anders uit de hoek zien te toveren, enfin wat er ook gebeurt het feest zal doorgaan al moet ik de onderste steen bovenaan krijgen.

Morgenvroeg moeten we er vroeg uit want Anita kreeg deze middag telefoon van kleindochter Kelly of ze morgenvroeg tijd had om naar de school te komen, want ze had een proefpersoon nodig voor het examen manicure. Dus de oma was natuurlijk bereidt om dat op haar te nemen, alleen moest ze reeds om kwart na acht morgenvroeg in de school aanwezig zijn. Gelukkig beginnen de scholen niet om zeven uur ’s ochtends.

Ik moet natuurlijk mee uit m’n bed om de oma naar de school te brengen. De school is gelegen op de hoek van de zevende Olympiadelaan en de Jan De Voslei te Antwerpen Kiel. Wat een grootvader lijden kan en dat mag ook eens gezegd worden.

27-05-2009 om 00:00 geschreven door francis

Mensenlief wat was dat vannacht, om half drie wakker geworden van de donder en de windvlagen. De draperie’s vlogen om m’n oren, want door de warmte gisterenavond hadden we de terrasdeur laten open staan om wat afkoeling in de slaapkamer te brengen.

Jongens, jongens was dat een spektakel met die bliksemschichten, de hemel was constant verlicht. We hadden ook wat hagelbollen, maar die waren gelukkig niet zo groot zoals die ze op het nieuws deze middag lieten zien. Wat een schade dat zulk weer kan aanrichten.

Tegen natuurgeweld is toch weinig te verrichten, men moet het gewoon ondergaan en hopen dat het wel zal meevallen. Ene margrietenplant was van zijn stoeltje gevallen door de rukwinden en enkele bloempjes ware er afgebroken, door het vallen. Hij zal zich wel herpakken en is het niet ja dan is het ook maar zo.

Gisterenavond na thuiskomst van de radio zijn we nog een uurtje op het terras gaan zitten, want het was niet te harden op ons appartement, toen we de deur opende. Kan ook moeilijk anders, we waren heel de namiddag weggeweest naar het artiestengala in de feestzaal Schijnpoort en dan met die overdreven hitte warmt het appartement snel op als er niet verlucht wordt.

Het was het laatste artiestengala in het Schijnpoort want vanaf volgende week wordt er verhuist naar een nieuwe zaal. Namelijk naar de zaal “Den Bart” in de Sint Bartholomeusstraat in Merksem. Meer hier over volgende week ter gelegenheid van het eerste artiestengala aldaar.

26-05-2009 om 20:25 geschreven door francis

De wilde Magnolia’s zijn bladhoudende of bladverliezende bomen of struiken en kunnen tot meer dan zes meters hoog worden. Van nature groeien magnolia’s (Nederlandse naam beverboom) in de Himalaya, oost en zuid oost China, noord en midden Amerika.

De wilde soorten krijgen eerst hun bladeren en daarna beginnen ze te bloeien. Magnolia acuminata is afkomstig uit de Verenigde Staten en zuid oost Canada. De bladeren zijn tamelijk groot en donkergroen van kleur, de bloemen zijn wit of groenig geel en de vruchten rood. Hij bloeit in mei – juni, er zijn een 130 soorten waarvan de meeste gecultiveerde zijn.

26-05-2009 om 00:00 geschreven door francis

Er werd gebeld en het bleek een dame te zijn, die liefdadige bedoelingen had.
-  Mijnheer, ik kom u vragen of u ons ook iets wilt geven voor een instelling voor alcoholici.
-  Natuurlijk, wat hebt u het liefst:  een fles cognac of een fles whisky?

24-05-2009 om 13:56 geschreven door francis

-  Wat heeft die oude juffrouw een lange hals zeg!
-  Dat is niet te verwonderen, als je zovele jaren uitziet naar een man.
---------------------------------

-  Het valt tegenwoorgig niet mee om een dochter te hebben, zucht een vader tegen zijn vriend.
-  Hoezo?
-  Wel, ten eerste kun je bijna geen geschikte man voor haar vinden en als dat uiteindelijk lukt, dan is het bijna onmogelijk om een geschikte baan voor hem te vinden.

24-05-2009 om 13:50 geschreven door francis

Jullie zullen opgemerkt hebben dat ik niet over de voormiddag heb gesproken, ja waar het hart van vol is loopt de mond van over. Donderdag laatstleden waren we in de namiddag naar Vordenstein geweest en ik had er foto’s genomen over de wilde magnolia. Van deze soort hebben ze er een drietal bomen of beter gezegd struiken, maar dan wel struiken die een zestal meters hoog zijn.

Nu was ik vergeten van zulk een struik een geheel foto te maken en deze vergetendheid heb ik deze ochtend goedgemaakt. Ik ben eventjes alleen naar het domein gegaan om deze reuzestruik te fotograferen, want zogauw ik tijd heb ga ik deze foto’s met jullie delen.

Toen ik terugkwam was het bijna etenstijd, want vandaag zouden we een half uurtje vroeger eten om tijdig naar de vlieghaven van Deurne te vertrekken want om twee uur zou het spektakel beginnen. Maar ja een boterham is vlug gereed en gegeten en om kwart voor twee waren we vertrokken.

Met één ding hadden we geen rekening gehouden en dat was parkeren. Normaal is aan de luchthaven tamelijk veel parkeerruimte, maar toen we er aan kwamen zagen we al enkele wagens toertjes maken, maar plaats nada, noppens, niets. Dan maar teug buiten gereden en in een zijstraat gaan parkeren.

Er waren heel veel toeschouwers en op de prijs van een foldertje na was de inkom gratis vandaag en voor de folder vroegen ze maar één euro vijftig. Dus dat was ook niet overdreven en dit voor een gezellige en leerzame namiddag.

23-05-2009 om 20:15 geschreven door francis

Vandaag zaterdag liet alles voorzien dat het een mooie zonnige dag zou worden, vanaf het ochtendgloren stond het zonnetje reeds aan de hemel te glunderen. Voor deze namiddag hadden we al iets geplant, namelijk op de luchthaven ven Deurne was er een “fiy inn” geplant en dat wil zeggen dat de motoren moeten opgestart worden.

Dit stond in het teken van honderd jaar vlieghaven in Deurne en deze happening werd dit jaar uitgespreid over twee dagen. De zaterdag en de zondag en er waren gasten uit binnen en buitenland. Vorig jaar hadden we reeds een motoren draaidag meegemaakt, maar dat was niets in vergelijking van dit jaar.

Het was werkelijk prachtig in elkaar gestoken, zelfs de brandweer van de luchthaven was aanwezig met z’n ditmaal moderne arsenaal. Ze deden een demonstratie met het waterkanon, maar mensen wat zit daar een enorme kracht achter, nu kan ik begrijpen dat bij een betoging en het waterkanon treedt in werking dat de mensen niet op hun benen kunnen blijven staan.

Zelfs mannen in soldatenkostuums uit de eerste en tweede wereldoorlog, zowel van het Duitse als het geallieerde leger liepen er rond en op bepaalde tijden deden ze exercities. Ze mochten rekenen op grote bijval van de aanwezige mensen. De foto’s staan nog niet op de computer, dat zal iets worden voor later op de week en dan krijg je nog meer uitleg over dit gebeuren.

Daar juist hebben ze beelden getoond op het nieuws van zeven over deze motorendraaidag op de luchthaven van Deurne.

23-05-2009 om 00:00 geschreven door francis

Toen ik gisteren ochtend opstond viel het op hoe stil het op straat was en toen viel m’n euro dat het een feestdag was, Ons Heer Hemelvaart en het feest van de katholieke arbeiderspartij. Beter bekend onder de naam van Rerum Novarum, de tegenhanger van het feest van de rooi op één mei.

Al wat ik hier boven heb geschreven heeft niets met m’n dagindeling te maken, integendeel het brengt onze dagindeling in de war. Normaal is het inkoopdag voor Anita en mij en nu moeten we dat uitstellen tot de vrijdagmorgen met alle gevolgen van dien en dat hebben we van morgen ondervonden. Op de grote parking van de supermarkt Aldi was met moeite een parkeerplaatsje te vinden en de winkelkarretjes waren bijna allen in gebruik.

Enfin daar zijn we dan toch ook weeral doorgesukkeld en van hongerlijden is geen spraken, zeker vandaag niet. We hebben er een sobere dag van gemaakt, na onze vreetpartij van gisterenavond, we hadden plaats gereserveerd in het Chineesrestaurant Joy King. Dit is een prima restaurant en de verschillende gerechten die er geserveerd worden, brengen je altijd wel in de verleiding om iets meer te eten dan goed is.

Enfin na de uitstekende maaltijd nog ieder een lekkere koffie en voor mij kon er nog een uitstekende cognac af om de maaltijd helemaal af te maken. We hebben toch ons verlofgeld getrokken deze maand, we kunnen ze niet meenemen als onze tijd hier op aarde er opzit.

In de namiddag waren we nog een wandeling gaan maken in het domein Vordenstein, want dat was er al een lange tijd niet van gekomen en de rododendron struiken stonden nog volop in bloei en dat is altijd de moeite waard om dat met eigen ogen te aanschouwen.

22-05-2009 om 18:04 geschreven door francis

Op een conferentie van dokters in Brussel

Een Engelse dokter zegt:
De geneeskunde in Engeland is zo geavanceerd dat wanneer we de testikels van
iemand bij iemand anders inplanten, die al na 6 weken werk kan gaan zoeken.

Een Duitse dokter daarop:
Das nog niks!
Bij ons transplanteren we een stuk hersens van iemand bij een ander en die
kan na 4 weken al werk gaan zoeken.

De Russische dokter zegt:
Voï, Voï, das nog niks vergeleken met ons.
In Rusland is de geneeskunde zodanig ontwikkeld dat, wanneer we een stukhart van de ene naar de andere
transplanteren, op het eind van de 2de week, ze beiden werk kunnen gaan zoeken.

Dit allemaal horende, zegt de Belz:

Dat zijn allemaal onbenulligheden in vergelijking met onze geneeskunde!

Wij, hier in Belgie,

wij hebben iemand genomen

zonder hersenen,zónder hart en zónder kloten aan zen lijf,

we hebben hem benoemd tot Minister van Financiën
en nu is GANS HET LAND op zoek naar werk

21-05-2009 om 17:26 geschreven door francis

Eerlijk gemeend.

-  Ach Albert, jij wilt alleen maar met me trouwen, omdat ik twee miljoen euro heb.
-  Maar dat is niet waar!  Al had je maar één miljoen, ik zou toch met je willen trouwen.


-------------------------------------

Een man en een vrouw bezoeken een museum.
-  O wat een lelijk schiderij, zegt de vrouw opeens. Ik heb nog nooit zoiets lelijks gezien.
-  Margriet zegt haar echtgenoot, zet je bril op en ga weg van voor die spiegel.

20-05-2009 om 22:33 geschreven door francis

De dinsdag was voor ons een drukke dag, zeker voor Anita want die moest op drie plaatsen zijn. Gisteren morgen hadden we geplant om naar het shoppingscenter te gaan in Wijnegem. Vorige week had ze weer een reclamefolder op haar naam van Damart gekregen, met de vermelding dat ze een prijs kon komen afhalen als het haar paste of anders kon ze het formulier opsturen naar het hoofdhuis en mits betaling van de portkosten zouden ze het persoonlijk geschenk opsturen.

Maar in het catalogus stond altijd wel iets dat ze kon gebruiken en ditmaal zou het een poloshirt zijn voor mij. Hopelijk wordt het een warme zomer want vooraleer ik mijn polotjes allemaal gedragen heb zal de zomer al een stuk voorbij zijn. Maar ik laat Anita maar betijen, het is niet altijd voor haar zelf dat ze kleding koopt, mij vergeet ze ook nooit.

Van de gelegenheid maakte ik gebruik om bij de mediazaak Fnac enkele cd tjes te kopen van onder andere Monica Martin, want daarvan had ik nog niets van in m’n collectie zitten en er zijn wel luisteraars bij radio Minerva die er wel eens naar vragen. Verder ook nog een digitale schijf van Wencke Myhre een Noorse zangeres die in de zeventiger jaren heel populair was in Duitsland. Om minder langspeel platen te moeten meenemen vond ik nog een cd van Peter Alexander met vele bekende nummertjes van deze zanger en die vervangt een drietal lp’s .

Dit waren dan mijn aankopen die ik in het shoppingscenter verrichte en om af te sluiten nog een belegd broodje met een tas koffie gaan nuttigen om dan terug huiswaarts te keren, want om twee uur werd Anita bij haar pedicure verwacht.

20-05-2009 om 21:07 geschreven door francis

Om tien minuten voor de tijd van de afspraak waren we bij de pedicuurster aan de deur en ik had afgesproken met Anita dat ik om de tijd te passeren een 100 tal meters verder iets zou gaan drinken in een taverne. Zij zou nadien tot daar komen om me op te pikken. Zo gezegd zo gedaan, maar er was iets dat we niet hadden voorzien en dat was de sluitingsdag op de dinsdag.

Nu zat ik met de gebakken peren, wat moest ik nu doen. De volgende drankgelegenheid was een 300 meters verder en dat was de gelegenheid “Ons Huis” bij den Dirk. Ik kon natuurlijk met de auto tot daar rijden, maar wat als Anita eens wat vroeger klaar was met de voetverzorging en ze niet wist waar ik was. Uiteindelijk besliste ik om maar in de auto op haar te wachten, ik had een krant onderwijl gekocht en eer ik die uitgelezen had zou ze er wel zijn. De auto stond voor de deur van de voetverzorgster en dan zou ze me wel zien zitten.

Uiteindelijk liep heel de zaak wat uit de hand en duurde het vijf kwartier vooraleer ze klaar was. Als je het mij vraagt had ik beter een palm gaan drinken bij den Dirk en had ik ruim op tijd teruggeweest aan de deur van Heidi. Dat is de dame die met je voeten speelt en waar je er nog moet voor betalen.

Dan was de tijd aangebroken om terug naar huis te keren, want na het avond eten moest ze eveneens nog naar de veertiendaagse massagebeurt. Daar moest ze om half acht aanwezig zijn, dit was binnen loopafstand en zodoende moest ik haar niet wegbrengen. Ik had haar wel gezegd dat ik haar te voet zou tegen komen om dan samen huiswaarts te keren.

20-05-2009 om 21:06 geschreven door francis

Op het artiestengala van gisteren maandag 18 mei was het toch al redelijk wat drukker dan de week er voor. Niet dat de zaal volledig uitverkocht was, maar er waren al wat minder lege plaatsen te bespeuren. Er waren twee namen op de affiche, die men onder de noemer opera kon plaatsen namelijk de gebroeders Lepoutre uit de streek van Menen.

Het valt toch op als er klassiek op het menu staat dat de mensen sneller afkomen, misschien dat ik er een verkeerde gevolgtrekking uit opmaak. Het is zeker omdat ik zo geen al te grote liefhebber ben van dat genre, dat ik denk dat de andere mensen er wel van houden.

De derde artiest is een man die een geweldige stemmenimitator is. Gisteren bracht hij weer een prachtige imitatie van een optreden van Shirley Bassey tijdens zijn optreden voor de pauze. Hij komt dan het podium op met een pruik net het zelfde kapsel als de zangeres in het echt heeft en dan heeft hij ook een prachtig lang glinsterende avondjurk aan.

Als hij begint te zingen dan word je er helemaal koud van en als je de ogen toe doet is het net of Shirley Bassey in levende lijve op het podium staat. De naam van de zanger is Johnny D en hij is afkomstig uit de gemeente Ekeren bij Antwerpen.

19-05-2009 om 21:46 geschreven door francis

Om te vergeten.

De mens gaat op reis om vanalles te vergeten en als hij dan ' s avonds in zijn hotelkamer zijn valies openmaakt, merkt hij dat hij dat ook werkelijk gedaan heeft.

----------------------------------------

Vreemd.

Het is toch vreemd, zei iemand die ossetong aan het eten was, dat zo'n beest zijn tong het hele jaar door in zijn mond heeft en niet weet hoe lekker die smaakt!

19-05-2009 om 16:36 geschreven door francis

Het juiste middel.

Georges laat zijn huis herschilderen.  De twee schilders zijn twee opgewekte jonge kerels, die de heledag lopen te fluiten en dat hindert Georges enorm.
-  Jan, zegt hij tegen zijn huisknecht, ga eens tegen die mannen zeggen dat ze moeten ophouden met fluiten.
Nauwelijks twee minuten later is het doodstil.
-  Amaai, dat is snel zegt Georges, hoe heb je hen de mond gesnoerd? vraagt hij verwonderd aan Jan.
-  Met een paar van uw sigaren mijnheer. 

19-05-2009 om 16:25 geschreven door francis

Ik kom nog eventjes terug, want gisteren voormiddag had ik op de hoek van het magazijn twee duifjes zien zitten en die lagen daar echt zo gezellig dat ik vlug m’n fototoestel ben gaan halen om dit moment te vereeuwigen. Dit magazijn is achter onze appartementsblok gelegen, spijtig van die verkiezingsaffiche op de achtergrond. Maar die gaan we nog veel tegen komen in de nabije drie weken.

17-05-2009 om 16:09 geschreven door francis

Zo dus ons olifantje is geboren in de Antwerpse zoo. Gisteren meerdere malen naar gaan kijken, eveneens heden morgen maar de geboorte zelf heb ik gemist. Dat was wel spijtig want zoiets gebeurt nu niet alle weken, toen het moment daar was, was ik met m’n programma voor heden avond bezig.

Toen ik nog eens overschakelde probeerde het al wat rond te stappen tussen de drie grote exemplaren. Dat was wel een het bekijken waard, hij had nog niet de kracht om rond te stappen, want zijn pootjes schoven telkens uit elkaar.

Ben daarjuist nog even gaan kijken, maar de live uitzending was reeds gestopt met beelden tonen. De webside blijft nog wel even bestaan en men kan er nog wel informatie bekomen en de eerste professionele foto’s bekijken. Voor de zoo zal dit wel een publiektrekker worden, van zogauw mama en baby in het buitenverblijf zullen rondlopen.

Zo dat was het wat het babyolifantje betreft en in afwachting van m’n vertrek naar de radio ga ik nog wat lezen en misschien nog wel een slaapje doen.

17-05-2009 om 15:44 geschreven door francis

Rond acht besliste ik maar om op te staan, maar eigenlijk had ik nog geen zin om uit het bed te komen. Anita had tijdens de voorbije nacht enkele hoestbuien te verwerken gehad en natuurlijk was daardoor mijn slaap ook niet zo perfect geweest. Rond half drie was ze wel opgestaan en in de living wat gaan lezen en van haar fles gaan innemen. Maar ja als men je wakker maakt in je volle slaap, heb je wel even een probleem om terug in te slapen.

Zodoende ben ik dan toch maar opgestaan, om geen rugproblemen te krijgen als ik toch zou blijven liggen. Na het ochtend ritueel heb ik de computer maar opgestart om te kijken naar de live uitzendingen van de Zoo van Antwerpen, naar aanleiding van de geboorte van het eerste baby olifantje. Dit is een primeur voor België, want hier is nog nooit een olifant bevallen.

Maar er was nog niets gebeurd en zelfs nu op de huidige moment is de bevalling er nog niet bezig . Het is toch wel knap met de huidige technieken om dat thuis te kunnen meemaken. Op het Mechelseplein staat zelfs een groot scherm waarop heel de geboorte te volgen is, maar voorlopig is het noch koffiedik kijken, het kan nog wel een volle dag duren dat de weeën aanhouden en misschien wel langer.

Heden morgen nog met de stofzuiger rondgelopen, terwijl Anita het stof afnam en daarna enkele boodschappen deed hier in de winkelstraat. Voor de rest wat lezen en me bezig houden, want de cd’s en lp’s moesten ook nog terug op zijn plaats gestoken worden. Morgenvroeg is het weer programma maken, zoals iedere zondagmorgen.

Ik ga er mee ophouden, want ons Anita zou graag nog eens naar de webside  http://baby-olifant.be kijken hoever ze nu staan. Nog een prettige avond.

16-05-2009 om 20:18 geschreven door francis

Mooie plaatjes langsheen de boorden van de Rijn tijdens onze mini cruise op de Rijn.  

16-05-2009 om 15:33 geschreven door francis

Dick Isabel - diëtiste.
Brandt Jo - verzekeringsmakelaar.
De Sloef Jef - schoenmaker.
Pereboom Leo - pruimenkweker.
Cardinael Frans - pastoor.
Vlaeminck Dirk - leraar frans.
De Vrieze Amedé.

16-05-2009 om 14:50 geschreven door francis

Tegen zes uur in de late namiddag kon ik Anita gisteren gaan afhalen van de seniorenbeurs in Brasschaat. Ik was wat vroeger doorgereden voor het geval het een beetje druk moest zijn op de baan. Maar dat viel allemaal wel mee en rond half zes was ik reeds ter plaatsen. Toen ik uit de auto stapte bemerkte ik dat de standhouders reeds bezig waren met afbreken en de ten toongestelde waren ze reeds aan het inladen .

Richard Cools een collega van de radio en zijn vrouwtje Simone waren ook een handje komen uitsteken en natuurlijk een babbeltje over ons geliefd onderwerp de muziek lag voor de hand. Enfin rond zes uur waren we riebedebie, voor hen die dit woord niet kennen, dat betekend wegwezen in het Antwerps.

Voor we naar huis reden maakten we een ommetje langs de frituur, want om half zeven nog gaan koken dat zag Anita niet meer zitten. Maar mensen toch wat een massa volk in de frituur en dit op een donderdagavond. Niet te geloven wat ik daar zag en niet alleen mensen die maar één pakje met iets bij kwamen halen, maar heel der bestellingen.

Voor de goede koop moet ge frieten toch niet gaan uithalen, ik moet stilaan denken dat de mensen niet meer graag koken en dit met de huidige crisis. ’t Zijn mijn zaken natuurlijk niet en ieder doet wat hij denkt dat hij moet doen.

Zo waren haar twee beursdagen alweer voorbij en vandaag heeft ze het er nog dikwijls over gehad, dus zullen ze haar wel bevallen zijn, Anita is nu eenmaal een gezelschapsmens, veel meer dan ik want in gezelschap voel ik me nooit echt happy.  Soms vind ik dat wel kinderachtig van me, maar ik heb me zelve niet gemaakt.

15-05-2009 om 20:31 geschreven door francis

De Grieck Leo - leraar latijn.
Duvel Jozef -pastoor.
D'Hoest Albert - dokter longziekte.
Baes Oscar - bediende.
Van Zeveren Leo - parlementslid.
Van Melckebeke Jef - bierhandelaar.
Boterbergh René -margarinehandel.
De Beule Nestor - scherprechter.
Kint Ernest - geriater.

15-05-2009 om 00:00 geschreven door francis

Toen Anita gisteren namiddag haar bekje aan het roeren was op de seniorenbeurs te Brasschaat, ontfermde ik me blijgezind over de aanplant van de plantjes op het terras. Toen ik haar had weggebracht stopte ik in het terug naar huis rijden bij Walter van Gastel, een gekend plantencentrum hier in Schoten, om een zak van 40 liter potgrond te kopen.

Voor de deur hier eventjes gestopt om die zware bladgrond af te zetten, want anders moest ik er nog mee sleuren nadat ik de auto terug in de garagebox geparkeerd had. Voor de deur mag men wel niet stilstaan, maar gewoonlijk zeggen ze er niets van als je maar niet overdrijft.

Ik moest nog twee plantenbakken leeg maken met potgrond van vorig jaar. Vroeger durfde ik dat zelfde zand wel eens twee jaar achter elkaar gebruiken, maar ondervond dat de plantjes het toch niet meer zogoed deden, als het jaar er voor. Uit ondervinding leer je het beste, het is een goede leermeester.

Ik heb me toch een twee uur en een half lekker bezig kunnen houden, gelukkig was het lekker goed weer om buiten te werken. Zogauw de plantjes ingegroeid zijn en al wat meer bloementjes hebben, maak ik er wel enkele foto’s van als illustratie op het blog..

Toen alles gedaan was, kwam het minst prettige van heel de zaak, het opkuisen van wat je heb vuil gemaakt. Zulk werk doen en niets vuil maken dat kan natuurlijk niet. De plastieken plantpotjes in een zak doen en beneden in de vuilbak steken en het gemorste zand van de tafel vegen. Enfin het laatste dat moest gebeuren was de kunst gazonmat stofzuigeren en toen ik Anita ’s avonds terug thuis bracht was alles netjes opgeruimd en was er van de noeste arbeid niets meer te bespeuren.

Opgeruimd staat netjes en vrolijk, nog een prettige gezellige avond en veel bloggenot.

14-05-2009 om 20:40 geschreven door francis

14-05-2009 om 16:05 geschreven door francis

Gisteren was het de eerste dag van de 50 plus beurs in Brasschaat en Anita was van dienst van vijftien tot twintig uur. Zij moest de stand van radio Minerva bemannen en de vragen van geïnteresseerde mensen beantwoorden en ik kan jullie verzekeren dat dit een kolfje naar haar hand is. Op haar vroegere job was ze public relations en eigenlijk wat ze voor Minerva gisteren deed was min of meer hetzelfde.

Ik weet dat ze dat graag doet en laat haar maar betijen, zolang ik er maar niet bij moet zijn. Dat is niet bepaald mijn ding. Toen ik ze gisterenavond terug ging afhalen zag ik haar gezicht stralen, ik moest direct horen wie er allemaal aan de stand was geweest en dat er veel luisteraars waren van ons programma op zondag avond en ook van de maandagavond. Ze had een badge met haar naam opsteken en verschillende mensen hadden haar aangesproken en gevraagd of zij de Anita was die in het mini-boeketje de telefoon aanpakte.

Enfin haar dag kon niet meer stuk, zo gelukkig was ze. Een uurtje geleden heb ik ze weer gaan afzetten in het cultureel centrum “ De Ruitershal” in Brasschaat. Maar vandaag is het maar tot achttien uur, als alles meezit zijn we rond half zeven terug thuis en in het naar huis rijden brengen we wel frietjes met het een of het ander mee, dan hebben we vlug eten en moet ze niet meer koken.

14-05-2009 om 15:33 geschreven door francis

Je foto aan de muur,
bekijk ik die maar even,
dan raakt mijn hart meteen in vuur,
voel ik mijn jeugd herleven.
Je blik op mij gericht,
kijk ik weer in die ogen
die mij met lachend blij gezicht
als kind zo vaak bewogen.
'k Voel weer je warme schoot,
waarop je mij zoet suste,
als je me in je armen sloot,
mijn koortsig mondje kuste.
'k Zie je grijze haren weer,
in een dotje samengebonden,
terwijl je lieve handen teer
zo innig strelen konden.
Als ik naar je foto kijk,
die kersenrode wangen,
dat wonder beeld, zo liefelijk,
dan barst ik van verlangen.

Henri Luyckx

14-05-2009 om 11:15 geschreven door francis

Een vette keuken
maakt een mager testament.

14-05-2009 om 09:06 geschreven door francis

13-05-2009 om 15:43 geschreven door francis

13-05-2009 om 11:34 geschreven door francis

Deze morgen moest ik om negen uur bij Heidi zijn en dat is de dame die alle zes weken m’n voeten onderhanden neemt. Na deze zes weken ben ik toch blij dat ik bij haar aan de bel kan hangen. Ik maak geweldig veel kalk aan en als ik langer wacht wordt de druk op de grote tenen te groot.

Binnen deze periode blijft alles vrij normaal, als ik mijn schoenen aan heb. Voor de rest van de dag hebben Anita en ik er een luie dag van gemaakt. Op wat kleine frulkarweitjes na hebben we echt niets gedaan en ik ben zelfs niet verlegen om dit te bekennen.

Sinds vorige week toen m’n fotoalbum “Mijn gemeente Schoten” in de maandelijkse seniorennet krant vernoemd werd door Pascal Vyncke, heb ik veel bezoekers mogen begroeten op dit album. Dat is altijd een opkikkertje en een beloning voor de arbeid dat ge er in steekt.

Dat zal het zowat zijn voor vandaag, er rest mij niets anders dan de bezoekers van dit blog een prettige avond te wensen en hopelijk heb ik morgen meer te vermelden.

12-05-2009 om 20:27 geschreven door francis

Naar wekelijkse traditie was het maandag namiddag weer artiestengala in de feestzaal Schijnpoort. Vorige week waren we niet kunnen gaan wegens de vierdaagse op de Rijn, waarvan ik reeds enkele foto’s heb laten zien hier op m’n blog.

In de voormiddag was het natuurlijk weer programmasamenstelling en na het middagmaal konden Anita en ik ons klaar maken voor de trip naar Antwerpen. Op de parking van de feestzaal aangekomen leek het ons, dat het precies niet druk zou zijn en werkelijk bij het betreden van de zaal was het maar povertjes. Maar ja het was nog vroeg en de mensen komen nu niet bepaald allemaal vroeg.

Doch toen om vijftien uur het muziek begon, was de zaal amper half bezet. Was de reden nu dat er twee nog onbekende namen op de affiche stonden, ik weet het niet. In elk geval deze twee artiesten hadden vorig seizoen ook reeds opgetreden in de feestzaal en toen vond iedereen hen heel goed zodat de inrichter ze op algemeen verzoek dit speeljaar terug had uitgenodigd.

In elk geval de afwezigen hadden ook nu weer ongelijk, want het werd een weergaloze namiddag en dit voor een inkom van acht euro de man hebben we drie uurtjes prachtige muziek gekregen.

Een ding was spijtig, ik had verdorie m’n fotoapparaat vergeten, ja daar valt nu niets aan te verhelpen. Het kan iedereen overkomen, de lompste het eerste. Het verslag zanger na zanger zal ik dan maar overslagen, men moet toch kunnen zien waarover ik het heb, als ze het volgende jaar nog terugkomen zal ik het apparaat zeker niet meer vergeten mee te nemen.

12-05-2009 om 15:53 geschreven door francis

Voor ijsheiligen bloemen buiten,
veelal kun je er naar fluiten.
Wacht af tot ze zijn voorbij,
de bloemen zijn dan blij.

12-05-2009 om 11:33 geschreven door francis

12-05-2009 om 11:28 geschreven door francis

Buiten de traditionele verplichtingen die iedere zondag terug komen viel er niet veel te beleven op deze zonnige zondag en dat de zon schijnt dat is ook al iets dat het vermelden waard is. Het programma voor hedenavond is ook weeral klaar en de innerlijke mens is versterkt met een prima maaltijd. Wat kan een mens al meer verwachten van het leven.

Vorige zondag waren we naar de truckersday bij radio Minerva geweest. Het was de eerste maal dat we dit ingericht hadden en eerlijk gezegd de belangstelling was niet overdreven druk te noemen. Iedere trucker die toen met zijn wagen naar Linkeroever kwam kreeg een radio Minerva fanion aangeboden plus een pak friet met mayonaise en een curryworst.

Uiteindelijk zijn er maar vijf truck komen opdagen, maar eerlijkheid zelve moet men wel rekening houden dat niet elke chauffeur van z’n patroon toelating heeft om op zondag met zijn mastodont rond te rijden. Misschien volgend jaar beter met de tweede uitgave van dit gebeuren.

De Amerikaanse langneus truck die de ganse namiddag tentoongesteld stond op de terreinen van radio Minerva had wel veel beziens. Het was toen ook zonnig en op de dijk waren veel wandelaars.

10-05-2009 om 15:26 geschreven door francis

Ik heb nog enkele interieurs beelden van het schip, waarop we vier dagen verbleven hebben.
 

Dit was onze kajuit, heel veel plaats was er niet maar dat was ook niet noodzakelijk, want we moesten er alleen maar zijn om te slapen en 's morgens om ons te wassen en te kleden. Buiten de twee opklapbare bedden was de kajuit ook voorzien van douche, wastafel en ook voor de dames een kaptafel. Eigenlijk was er alles aanwezig wat een mens nodig heeft om enkele dagen in door te brengen. Ik zou de flatscreen televisie nog vergeten, maar die heeft eigenlijk bijna niet opgestaan.


Als dekoratie een kompas die in de hall stond op het derde dek, van waaruit men in de eetplaats kon en eveneens toegang verleende tot de lounge en de bar.

Zelfs de schilderij De Nachtwacht van Rembrant was aan boord. Hoogst waarschijnlijk niet de originele versie.

Schilderijen waren er genoeg aan boord, zoals onderandere deze mooie met een zicht op de Don van Keulen, met aan de rede de Statendam. Op de voorgrond twee glazen vazen met bloemstukje.

Typische Hollandse schilderij met windmolen en een waterloop met bootjes.

09-05-2009 om 22:33 geschreven door francis

Vandaag zaterdag zijn we beide eens lekker langer blijven slapen, want eigenlijk waren deze vier voorbije dagen best vermoeiend te noemen. Men wil zoveel mogelijk zien op die reis en zolang als je actief blijft voel je dat niet. Maar gisteren de eerste volledige dag nadat we thuis waren, kregen we de klop van de traditionele hamer.

Dus de boog eventjes ontspannen voor de pees breekt, enkel wat kleine klusjes in het appartement en dat was ruim voldoende voor vandaag. Met een boek in het salon zitten lezen tot het tijd werd voor de middag boterham.

Nadien zijn we met zijn beide naar bloemen en plantengroothandel “Rodenborg” gereden om plantjes te kiezen om het terras aan te kleden, want hopelijk is stilaan de tijd aangebroken om van de zon te genieten op ons terras.

De moeilijkheid is bij zo’n groothandel dat je zoveel verschillende mooie bloeiende platen ziet staan, dat het lastig kiezen wordt. Maar we hebben ons gehouden aan die soorten die we thuis voorop gesteld hadden.

De meeste waren voor het terras, maar Anita had er ook een drietal bloeiende plantjes voor in de woonkamer nodig. Ze vond dat er te weinig kleur voor onze venster was en misschien had ze wel wat gelijk. Elk jaar kopen we twee grote margrietenplanten, daar voor moest ik in de kelder nog twee cache-pot’s gaan zoeken en dat was een ander paar mouwen en dat deed me denken dat ik die kelder eens moet uitmesten.

Maar dat is voor later, Rome en Prijs zijn ook niet op één dag gebouwd en zoals ik hier boven reeds vermeld heb de boog mag niet altijd op gespannen staan. Dat doet me er eveneens aan denken dat m’n artikel al lang genoeg is, de groetjes en tot een andere keer.

09-05-2009 om 20:26 geschreven door francis

Deze morgen was het eventjes wennen bij het ontwaken, om terug in ons eigen kamer te zijn en niet in die kleinere kajuit. Maar dat was maar even en dan loop je terug in het gareel. Maar in plaats van bediend te worden bij het ontbijt moesten we het zelf gereed maken en wat er ook bij kwam om aan te wennen zelf de afwas doen.

Maar we zijn nu eenmaal geen koningskinderen, dus zonder morrren namen we de huiskarweitjes er met de glimlach bij. Bij het ontbijt hebben we nog veel bij gepraat over de belevenissen van de voorbije dagen en dat is toch een leuke bezigheid. De tijd vloog zodoende snel vooruit.

Deze voormiddag moesten we dringend naar de Aldi om boodschappen te doen, want dat hadden we vorige week niet meer gedaan en er moest het één en het ander in huis gehaald worden. Daar kun je in een huishouden niet onderuit, of je nu bedient word of je moet het zelf gereedmaken, eten moet je toch willen of niet.

Na de middag eventjes naar de bibliotheek, want m’n twee boeken waren uitgelezen. Ondertussen had Anita reeds een wasmachine gevuld met kleren die we gedragen hadden en zo was zij ook terug in de weer met haar huishouding.

Om af te sluiten wil ik nog een mooie foto van een rivier cruiseschip tonen, want die waren er veelvuldig te bewonderen op de Rein. Dit was wel een heel mooi schip en zo speciaal van vormgeving.

08-05-2009 om 20:38 geschreven door francis

Gisteren heb ik vertelt dat de eerste aanlegplaats Köngswinter was en daar hadden de passagiers één uurtje en een half de tijd om het pittoreske stadje te verkennen. Natuurlijk op die tijd kun je niet veel bezienswaardigheden bekijken, na het avondheden kon je terug van boord maar daar had niemand behoefte aan.

Het stadje telt ruim 35 duizend inwoners en ligt in een mooie omgeving en bekijk de foto’s maar eens die ik hier onder afgedrukt heb.

Dit mooie wit geschilderde gebouw is het raadhuis, bij ons bekent onder de naam van gemeentehuis of in dit geval stadhuis omdat het een stad is.  Als je er voorstaat geeft het iets warms af en met die boom er recht voor is het een idyllisch zicht. Omdat er die dag niet veel wind waaide hing de stadsvlag er rustig bij.

In dit eveneens witgeschilderde gebouw wordt de stadsadministratie gedaan.  Het is schuin over het raadhuis gelegen met een pleintje ervoor, er kunnen enkele auto’s parkeren.  Deze twee eigendommen van de stad Königswinter zijn gelegen in een straat die uitkomt op de promenade, die gelijklopend is met de rivier de Rijn.

We blijven op het zelfde pleintje en bewonderen nu de waterput die zorgde dat de bewoners van het stadje water hadden, maar ze diende het wel met teilen te gaan halen.  Het was drinkbaar water toen maar nu hangt er een plaatje op “Niet van drinken” dus zal de bron ook niet meer zo zuiver zijn als toen in die lang vervlogen tijd.

Toen we op de terugweg waren naar onze boot, passeerde we dit mooie beeld dat langs de promenade stond.  Het stelt twee ezeltjes voor, maar waarom juist ezels dat weet ik niet.  Misschien is er een legende aan verbonden, maar dat is maar gissen van mij.  Het is in elk geval toch een mooi beeldhouwwerk.  

08-05-2009 om 00:00 geschreven door francis

Na een afwezigheid van enkele dagen zijn we terug in het land en inderdaad Anita en ik zijn een viertal dagen in verlof geweest. Wij hadden enkele maanden terug een mini cruise geboekt op de Duitse rivier de Rijn, met vertrek vanuit Keulen stroomopwaarts tot aan de Lorelei en terug naar vertrekpunt.

Maandag 4 mei om negen uur moesten we met onze bagage klaar staan aan Berchemstatie langs de kant van het oude sorteercentrum van de post. Daar zou een autobus ons oppikken, maar uiteindelijk werd het ruim half tien vooraleer de bus verscheen. Ze had oponthoud gehad wegens de grote drukte op de baan, want ze moest van Gent komen.

Na ons opgeladen te hebben, samen met nog een tiental andere reizigers reed ze door naar Hasselt om nog enkele mensen op te pikken. Uiteindelijk waren we te dertien uur aan boord van het motorschip “De Statendam” een 104 meter grote boot van een Nederlandse eigenaar, maar varend onder de Zwitserse vlag

Juist op tijd om aan te schuiven voor het middagmaal. Ondertussen werd onze bagage in de voor ons bestemde kajuit gezet door de bemanning en kon Anita na de maaltijd onze valiezen uitpakken en opbergen in de kast.

We waren amper aan de tafel gezeten toen het schip reeds vertrok, op weg naar onze bestemming. De eerste aanlegplaats en overnachtingplaats was het mooie stadje Königswinther. Daar konden we even van boord om onze benen even te strekken en de honger op te wekken want om zeven uur werd de avondmaal geserveerd en ik kan jullie verzekeren dat het de moeite was.

Nadien konden we beschikken over onze tijd. Anita en ik besliste om wat te lezen in het prachtige salon en ondertussen konden we iets te drinken bestellen. Om elf uur begaven ons te rusten in onze kajuit, ieder in zijn eigen bed, dat door de kajuitjongen iedere avond uitgeklapt en opgemaakt werd.

07-05-2009 om 21:19 geschreven door francis

Heb zo juist m’n programma voor hedenavond beëindigd en alles is reeds ingeladen, klaar voor uitzending. Maar dat moet toch nog eventjes wachten.

Na het middagmaal vertrekken we wel naar de Linkeroever, maar dat is om iets te drinken en te kijken naar die Amerikaanse langneustruck. Zal we een formidabel gevaarte zijn, maar spijtig dat het weer niet meezit dat zal wel veel volk thuis houden.

Volgende week horen jullie er wel van, als het jullie interesseert natuurlijk maar dat zal wel en als ik er een goede foto kan bij afdrukken dan zien jullie waarover ik het heb.

Dat zal het zijn voor vandaag, de beste groeten van Anita en Francis en nog een prettige zondag. Hopelijk komt de zon er nog wat door, maar de twijfels zijn heel groot, misschien zoals gewoonlijk tijdens de avond uurjes.

03-05-2009 om 12:01 geschreven door francis

Ben deze namiddag reeds begonnen aan de samenstelling van m’n radioprogramma “boeketje” van morgenavond. Normaal doe ik dat niet zo graag de dag tevoren, maar als het morgen redelijk weer is rijden we naar het Sint Anneke. Daar zou een Amerikaanse langsnuit truck tentoon staan op de terreinen van de radio.

Daar zou ik toch graag een fotootje van nemen en sinds meer dan een week is er een reclameboodschap lopende langs de radio die de truckers vragen om met hun mastodont naar de parking op Linkeroever te komen, dan krijgen ze een vlaggetje van radio Minerva om in hun cabine te hangen.

Dat is nog niet alles, bovenop krijgen ze een pak frieten met mayonaise en een curryworst. Daar alleen al zou je voor naar de plage komen en dat zou ik toch willen meemaken. Daarom deze ijverige toestanden heden namiddag.

Ik ga er mee ophouden want zo dadelijk is het de serie “FC De Kampioenen” en daar kan ik me goed mee amuseren, al zijn het herhalingen.

02-05-2009 om 20:42 geschreven door francis

Met het weekeinde is het weer maar aan de wisselvallige kant, vrijdag hebben ze de mensen naar de kust gelokt met reeds vanaf de morgen mooie zonneschijn en lekker warme toestanden. Anita en ik hebben gans de namiddag van de zon kunnen genieten op ons terras en ’s avonds had ik een rode kop van in de zon te zitten. Vandaag een lekker bruin kleurtje en ik had tegen Anita gezegd dat als het morgen ( vandaag dus) nog zoveel zonneschijn is dat we de zonnetent verder naar beneden zullen moeten laten.

Maar dat hoefde dus niet te gebeuren, geen zon vandaag. Toen Anita de morgen naar de markt ging, heb ik vlug de stofzuiger te voorschijn gehaald en heb daar het appartement een beurt mee gegeven. Ons madam had gisterenmorgen het stof afgenomen en nu is alles weeral proper overdrijven hoeft voor mij niet. Niet zoals onze buurvrouw, potverdorie dat mens is gewoon een maniak die is niet te schatten. Ik denk dat die constant aan het kuisen is uit verveling en ze is ook al niet van de jongste. Ik vermoed dat ze de zeventig al ruimschoots gepasseerd is en als je ze tegenkomt staat ze steeds te jammeren dat ze van alles mankeert.

Heb zo juist een mailtje van de voorzitter van radio Minerva gekregen, dat de radio weer gevraagd is om met een stand te komen staan op de 50 plus beurs in Brasschaat en dit op 13 en 14 mei. Dit zou doorgaan in de CC Ruiterhal en ditmaal zou de inkom gratis zijn. Anita heeft haar kandidatuur reeds toegezegd voor één of twee namiddagen, want dat doet ze graag contact hebben met de mensen en babbelen. Voor mij geen probleem laat ze maar doen een vrouw die haar zin krijgt is een gelukkige vrouw.

02-05-2009 om 20:15 geschreven door francis

Aannemer:  Kun je werken?
Sollicitant: Werken? Ik dacht dat u een ploegbaas zocht?

01-05-2009 om 17:40 geschreven door francis

Taalpitjes.

Cola: bruine priklimonade.

Het woord cola komt van de merknaam Coca-Cola ( dat bestaat sinds1886). Het bedrijf dat Coca-Cola maakt, koos voor die naam omdat Coca-Cola onder andere bestaat uit een aftreksel van de bladeren van de cocaplant en het stroperige sap van de kolanoten.

Behalve Coca-Cola heb je ook het merk Pepsi-cola. Het eerste naamdeel hiervan komt van het Griekse pepsis, dat “Spijsvertering” betekent. Dat is het proces in je lichaam waarbij je voedsel door de maag en darmen wordt verwerkt.

Van Dale junior woordgeschiedenisboek.

Van Dale Lexicografie, Utrecht- Antwerpen

01-05-2009 om 17:35 geschreven door francis