Poets uw tanden minstens tweemaal per dag. Gebruik daarvoor een hoeveelheid tandpasta gelijk aan een erwt en poets minstens twee minuten, ook als u een electrische tandenborstel gebruikt. Gebruik tandzijde om de ruimte tussen de tanden te reinigen en vervang uw tandenborstel om de drie maanden. Breng tot slot minstens eenmaal per jaar een bezoek aan de tandarts.
Leef lang en schoon.
Omega 3-vetzuren zijn van groot belang voor de goede ontwikkeling van het zenuwstelsel van de foetus en de zuigeling. Daarnaast helpt een voldoende inname van omega 3-vetzuren tijdens de zwangerschap vroeggeboortes voorkomen. Omega 3-vetzuren kunnen ook een rol spelen bij het voorkomen van een postnatale depressie.
leef veilig en lang.
Wijze raad voor elke automoblist:: - Elke weg levert een potentieel gevaar op, elke bocht evenzeer. - De kans op een ongelik is recht evenredig met de snelheid waarmee u zich verplaatst. - Voorzichtigheid is de weg naar een hoge leeftijd, snelheid en roekeloos rijgedrag leiden naar het kerkhof. - Houd u aan de voorschriften van het verkeersreglement uit angst voor uw leven, niet uit angst voor de flitspaal - Als u langs het kanaal rijdt, bedenk dan dat ook u erin terecht kunt komen. - Voorzichtigheid heeft de remmen uitgevonden, hoogmoed de versnelling. - Als er een fietser voor u rijdt, vraag u dan af welke onverwachte manoeuvers hij zou kunnen uitvoeren. - Pas op voor plots opduikende spelende kinderen.
test
Leef lang en schoon.
Sojabonen, kikkererwten, bonen, linzen enz. bevatten genoeg eiwitten voor een volwaardige maaltijd zonder vlees of vis. Daarnaast bevatten peulvruchten ook extra veel voedingsvezels.
Als de vrouwen op het slechte pad gaan, volgen de mannen.
Drukfouten vallen dikwijls de lezer meer op dan denkfouten.
Het is bijna ziekelijk, maar de mensen willen nu eenmaal dat alles " schoon " is. De boreling is een" schoon kind ". De trouwers zijn een " schoon koppel ". Zelfs de dode "ligt schoon ".
Leef lang en schoon.
Bij een oorinfectie is een bezoek aan de dokter geen overbodige luxe. Ze kan immers chronisch worden en zo een ontsteking van het trommelvlies veroorzaken, wat dan weer voor een leerachterstand kan zorgen, als een kind leert praten.
Goudkorrel
Het gebeurt wel meer dat ouders het moeilijk hebben met hun opgroeiende kinderen en omgekeerd. De jonge mens op weg naar volwassenheid, wil zelfstandig zijn en voelt zich geremd door allerlei afspraken. Wat voortkomt uit zorg en goede bedoelingen, wordt ervaren als bemoeizucht en gebrek aan vertrouwen. Toch moeten beide partijen beseffen dat zij samen door het leven moeten. Er is geen alternatief. Ze behoren tot hetzelfde gezin.
Nikolaas Devinck o.s.b.
Wees flexibel genoeg om halverwege wijzigingen door te voeren.
De moeilijkheid is tachtig te worden.Daarna hoef je alleen maar in leven te blijven.
Het mooie van een hoefsmid was dat, als je je paard bij hem liet beslaan, hij niet meteen veertig andere dingen vond die ook nog gedaan moesten worden.
De oude mensen leven in het verleden, de jonge mensen in de toekomst en de rijpe en wijze man in het heden.
Eerst neemt de man een borrel; dan neemt de borrel een borrel; daarna neemt de borrel de man.
Een poeslieve stem laat vermoeden dat iemand een muis van je zou willen maken.
Zoeken met Google
Woordspelingen.
-Mag je op zondag weekdieren eten? -Drinken halveert je leven, maar je ziet dubbel zoveel. -Eet meer Freud, dan blijf je jung. -Die malle dieven bezorgen Filip pijnen.
Roerende goederen.
Zij; Als de deurwaarder komt, zal ik hem even mijn tanden laten zien. Hij; O nee, dat mag je niet doen, schat, anders legt hij daar ook nog beslag op.
Een jongeman maakt een proefrit met een kleine auto. _ Vertel mij eens, zegt hij na een tijdje tegen de verkoper, die heeft plaatsgenomen in de passagierszetel, wat is dat voor een ellenlange muur waar we nu al meer dan een kwartier langs rijden? _dat is geen muur, antwoordt de verkoper vriendelijk, dat is de rand van het trottoir.
VASTEN IS DELEN
Tegenover de eigenliefde en alle middelen die gebruikt worden om macht en aanzien te verwerven, plaatst Jezus het beeld van de "broeder", van de "vriend"en van de "dienaar". het zijn drie modellen van medemens zijn, drie manieren om met elkaar om te gaan. Ze zijn zo inspirerend dat ze ons een creativiteit kunnen losmaken die ons in staat stelt te bouwen aan nieuwe menselijke verhoudingen.
Menig man begint pas dan verstand van vrouwen te krijgen, als het te laat is om er verstand van te hebben.
-Ik heb gehoord dat u uw vakantiewoning in de Provence hebt verkocht? Vond u het daar te eenzaam? -Neen, integendeel. Er kwamen bijna wekelijks vrienden vragen of we ons niet te eenzaam voelden.
-U beweert dus dat wij geen nieuwe belastingen zullen moeten betalen? vraagt iemand uit de zaal aan de minister van financiën. Maar hoe wilt u dan de uitgaven van de staat bekostigen? -Door de oude belastingen te verhogen.
Leef lang en schoon.
Slaapwandelen komt vooral voor bij kinderen tussen zes en twaalf aar en meer bij jongens dan bij meisjes.Ze lopen "automatisch" rond,openen kasten en deuren enz. Probeer te voorkomen dat een slaapwandelaar zich bezeert door bovenaan de trap een stevig traphek aan te brengen en verstop uw huissleutels. Laat een slaapwandelaar zeker nooit schrikken, maak hem niet wakker, maar breng hem rustig terug naar zijn bed.
Nieuwwoord.
Het woord viaductvandalisme komt sinds april 2005 in het nederlands voor. Met dit woord wordt een vorm van vandalisme van jongeren bedoeld, die het verkeer hinderen of in gevaar brengen door het vanop snelwegviaducten te bekogelen met stenen en dergelijke.Viaductterreur komt wel vaker voor, maar er wordt bij voorkeur niet te veel aandacht aan geschonken in de media om niemand op ideeën te brengen. Afgeleide en verwante woorden zijn: viaductvandalen, viaductgooiers, risicoviaducten en stoeptegelsvandalisme.
Leef lang en schoon.
Melk, kaas, chokolade, thee en vis bevatten elementen die het risico op tandbederf gevoelig verkleinen. Caeïne in melk bevordert de doorgang van calcium en fosfaten tijdens de remineralisatie van de tanden. Tannine(looizuur) in cacao, het bassiselement van chocolade remt de werking van zure bacteriën. Thee en vis ten slotte zijn prima leveranciers van fluor, het voornaamste wapen in de strijd tegen gaatjes.
Definities
Cinema: Plaats waar mensen achter je rug spreken. Cirkel: Een ronde rechte lijn met een gat in het midden. Snob: Iemand die meer weet dan hij begrijpt.
Eierenraap
Bij de germanen stond het ei symbool voor de vruchtbaarheid van de nieuwe gewassen en het vee. Het verstoppen van eieren, wat ook bij ons nog gebeurt, gaat terug op een oud gebruik, waar de eieren in de akkers verborgen werden om de grond vruchtbaar te maken.
De allerprimitiefste vorm van spreken is : niets zeggen.
De allersubliemste vorm van spreken is : zwijgen.
Heel de taal ligt vervat tussen uitersten van zwijgen. Zwijgen uit onwetendheid. Zwijgen uit wijsheid.
Zoeken in blog
Zoeken in blog
van dag tot dag
ons leven
31-10-2009
Zaterdag 31 oktober 09.
Zo we zijn terug thuisgekomen en het verlof zit er alweer op. Deze morgen rond elf uur hebben we de sleutels terug gebracht in het immobiëllenkantoor. Dan vooraleer we de terugtocht aanvatte nog gauw iets gaan eten in ons stamlokaal The Nordsea .
Anita koos voor een bord soep met een dubbele boterham en ik had zin in een goede spaghetti daarbij een lekkere palm. Nog even naar de toiletten en dan rustig naar Schoten en daar wachtte Anita nog een grote job. Want al wat ingepakt zat moest natuurlijk ook nog uit de valiezen en momenteel staat er al een wasmachine te draaien. Anita laat er geen gras overgroeien en ik kan ze natuurlijk geen ongelijk geven. Gedaan is gedaan, dat is haar motto soms is ze eigenlijk wel wat te vinnig.
Gisterenmiddag heb ik toch iets stom gedaan, we wilden nog een wandeling maken. Ik pak de sleutel van de kas en ondertussen had Anita de deur reeds opengedaan en we gaan buiten. Anita laat de lift komen en ondertussen trek ik de deur toe, nog steeds niet bewust wat ik gedaan heb. Ik steek de sleutel in het slot om de deur af te sluiten, maar o wee de sleutel wil niet omdraaien, nog eens geprobeerd en toen besefte ik dat er langs de binnenkant nog de tweede sleutel stak.
Toen overviel mij de paniek, want ik besefte dat we niet meer binnen konden en wat nu gezongen. Uiteindelijk nogeens geprobeerd om de tweede sleutel uit het slot te drukken, maar dat hielp helemaal niet. Uiteindelijk zijn we naar het makelaarskantoor gegaan met ons probleem en daar wisten ze dadelijk de oplossing, namelijk de slotenmaker die regelmatig voor hen werkte laten komen en binnen het uur was alles in kannen en kruiken.
Hoeveel het zal kosten dat weten we binnen dat weten we als de waarborg verrekend wordt eind goed al goed en nu is de tijd gekomen om te stoppen.
Blankenberge is momenteel in de ban van Halloween. Waar je ook maar komt in de stad, overal wordt je er aan herinnerd dat de eerstvolgende dagen in teken van heksen, vampiers en alle andere lugubere wangedrochten staat. In Oostende is het nog erger gesteld want daar gaat morgen een hele bekende Halloweenstoet uit.
Vroeger toen ik klein was heb ik er nooit van gehoord, dit is later overgewaaid uit de Verenigde Staten van Amerika. Daar is de zotte griezel boel al langer bezig en wij volgen dit dan ook maar op. Eigenlijk is het een Iers- Keltische aangelegenheid, die ook navolging genoot bij de in Engeland woonachtige Kelten.
Gisteren liepen we over de zeedijk en bijna aan het casino stond er een levensgrote heks in al haar glorie te pronken en ze was nog mobiel ook. Ze hadden haar wieltjes onder haar voeten gezet, maar veiligheidszelve was ze geketend en dat was maar goed ook volgens mij.
Het was een raar weertje hier in Blankenberge, deze morgen heel vroeg toen ik even kwam drinken zag ik de boten hier beneden in de jachthaven niet meer liggen van de mist. Toen ik dan uiteindelijk om half acht definitief opstond was de mist grotendeels opgelost en nog een tijdje later kwam de zon boven het centrum van de stad aarzelend te voorschijn en beloofde het een mooie dag te worden.
Het is uitendelijk een mooie en zelfs warme dag geworden, maar toch kwam er rond tien uur weer een dikke mist opzetten, komend vanuit de Noordzee. Nadien heeft het nog tot zeker drie uur grijs geweest en toen we langs het strand richting pier liepen kwam de zon er terug door. Op de zee is de mist heel de dag blijven hangen, want het duurde lang vooraleer we de haveningang van Zeebrugge konden ontwaren.
Bijna aan de pier gekomen hebben we het strand verlaten en zijn dan naar het piergebouw gewandeld om iets te drinken in de horecazaak aldaar gevestigd. Hier onderaan drie foto's van de gelagzaal. Binnen was de zaal bijna leeg, maar buiten op het terras zat veel volk.
Groeten en fruit verliezen tijdens het koken een groot deel van hun vitaminen en mineralen. Daarom is het goed om regelmatig wat rauwkost te serveren, bijvoorbeeld bij een broodmaaltijd of als tussendoortje.
De mens is het meest invloedrijke wezen op aarde. Het is zijn plicht om ervoor te zorgen dat alle wezens zich verder kunnen blijven ontwikkelen en dat ook zijn nakomelingen de biodiversiteit van de ongerepte natuur kunnen bestuderen en gebruiken.
Een controleur wiens gewicht de honderd kilo ruimschoots overtrof, hees zich in de trein en begon de passagiers te controleren. Hij kwam bij een man die zat te dutten en niet het minste teken van leven gaf, toen hij hem om zijn ticket vroeg. De controleur werd ongeduldig, werkte eerst de aandere passagiers af en keerde toen terug bij de slapende man. - Nu kunt u kiezen tussen drie dingen: u toont uw biljet, u betaalt voor uw rit, of u verlaat de trein. De man haalde onmiddellijk zijn ticket boven en toen de controleur aanstalte maakte om de wagon te verlaten, zei de man - u kunt kiezen tussen drie dingen. - O ja en wat mag dat dan wel zijn? vroeg de controleur. - Meer lopen, minder eten of ontploffen, luidde het antwoord.
Vandaag hebben de wolken de kuststreek ook verlaten en stond het zonnetje er reeds van deze morgen te pronken aan de hemel, maar spijtig genoeg konden we deze morgen niet buiten. Zoals ik gisteren reeds gemeld had zijn Anita en ik reeds aan de opkuis begonnen, want ons verlof eindigd zaterdag.
Alleen al met de ruiten vooraan en het gekleurd glaswerk van de balustrade was er heel wat tijd mee gemoeid maar met de zon vooraan was het heerlijk werken en een heel verschil nadien toen ik achteraan de ruiten moest doen. Daar komt de zon nooit en de achterkant der gebouwen van de zeedijk staan maar op een korte afstand van de onze. De slaapkamers zijn altijd heel donker bij gebrek aan zonlicht.
Na de middag ben ik niet vergeten te telefoneren naar Kenjiro onze kleinzoon die vandaag jarig is. Hij werdt vandaag dertien jaar en is daarmee reeds een jonge kerel. Natuurlijk zijn we na het middag eten buiten geweest om onze beentjes eens te strekken en nadien eens een lekkere donkere Leffe te gaan drinken. Dat had ik natuurlijk wel verdient en Anita ook overigens want die heeft overal reeds het stof afgedaan.
Alleen vrijdag de vloeren nog dweilen en dan is het appartement alweer in de staat waarin wij het hebben aangetroffen en meer moet dat niet zijn. Deze morgen rond half acht wilde ik de computer opstarten om naar de uitzendingen van Minerva te luisteren via internet. Maar helaas geen internet te krijgen, steeds de vermelding" kan de webside niet vinden". Dan maar getelefoneerd naar Citymesh de leverancier van internet hier aan de kust en daar kregen we de melding dat er een panne was aan de verbindingpost boven het casino van Blankenberge en dat het wel even kon duren.
Dan maar een vrije zender op de radio gezocht, waarvan de muziek goed was en ook gevonden. Ik dacht dat het radio Koksheide was, in elk geval de muziek mocht er wel zijn.
Een vrouw zit met haar baby op de trein. Voor haar neemt een oudere man plaats. Na een tijdje spreidt de vrouw een doek naast zich uit en legt de baby erop om hem te verschonen. De baby heeft echter niet veel in de pamper gedeponeerd en de medereiziger merkt dat op. - Ja, maar, ik wil dat de baby altijd een propere pamper aanheeft, antwoordt de vrouw. - Tja, zegt de man, maar ik vind het toch de moeite niet. Op die zak staat toch niet voor niets: 'Van 4 tot 9 kilogram'?
We zijn hier aan de kust vandaag niet uit de bewolking geraakt, ja eventjes toen we terug van een wandeling kwamen omstreeks half vijf. Toen deed ze een schuchtere poging om er toch nog door te geraken, maar veel stelde het niet voor. Met het middagnieuws stond Frank de Boossere honderd uit te vertellen hoe zonnig het in het binnenland wel was en wij hier maar op onze kin kloppen.
In elk geval koud was het zeker niet alles behalve, maar met wat zon had het feestelijker geweest. Weet je wat het fijne er aan is, we leven alweer in de hoop dat het morgen wel zal lukken en ik ben zeker niet rancuneus voor mij mag het in het binnenland morgen ook zonnig zijn.
Onze tijd hier in Blankenberge zit er bijna op, zaterdagmiddag twaalf uur moet de sleutel op het immobiliënkantoor afgegeven worden, vanaf morgenvroeg beginnen we aan de opkuis. Eerst neem ik de grote ruiten vooraan en ook achteraan voor m'n rekening, want met die regen die we soms hadden zien die er nogal uit. Zeker langs de voorkant, daar hebben we enkele malen slagregen op gehad en met die wegenwerken achteraan de straat bracht dat veel stof mee.
Ondertussen kan Anita het stof afnemen en de rest is voor later want we zijn niet van plan om hier de grote kuis te doen. Enfin tegen zaterdag zal alles wel in orde zijn. Ik mag niet vergeten morgenmiddag naar m'n oudste kleinzoon te telefoneren want die is jarig en dat is bij mij soms het probleem om dat te onthouden. Zal zodadelijk een briefje op tafel leggen om me er morgen aan te herinneren.
Toen we gisteren namiddag vanuit Blankenberge huiswaarts keerden, zijn we even onze koelkast tafelmodel gaan bestellen. Zoals ik al in een vorige posting meldde was de onze vorige week gesneuveld en toen we die zaterdag thuis kwamen brandde alleen het lampje nog maar de thermostaat deed het niet meer.
Het kiezen van een nieuwe was vlug geklonken en dinsdag 3 november wordt ze al geleverd. Dat had al vlugger gekund maar ja volgende week zijn we nog niet thuis. Dan vlug naar huis want gisteren avond moesten we om acht uur in zaal forum zijn voor een optreden van Gunther Neefs. Het voorprogramma werd gedaan door de Schotense Strangers, een groep waar ik nog nooit van gehoord had. Voor alles is er een eerste keer.
De zaal was volledig uitverkocht, kan ook moeilijk anders, rekening houdend met de bekendheid van Gunther Neefs. Enfin kort samengevat het was een mooie avond, zelfs het voorprogramma was redelijk goed. Al hoe wel het toch gewaagd is om een carrière op te bouwen met het oeuvre van de legendarische Antwerpse Strangers.
In elk geval ik vond ze niet slecht en afkeuren is altijd gemakkelijk. Rond half twaalf waren we weer thuis en nog een lekker bakje koffie voor het slapen gaan en nog wat nakaarten. Voor aleer in bed te gaan eerst de wekker een uurtje teruggedraaid, van zomertijd naar wintertijd. Want als ik dat niet deed was de kans groot dat ik een uur te vroeg uit bed zou zijn en dat is voor niets nodig.
Deze morgen terug mn programma gemaakt, want nu mn stembanden terug normaal zijn moet ik hedenavond mn uitzending bij radio Minerva gaan doen. Hopelijk krijg ik niet teveel negatieve reacties, maar dat denk ik niet. Tot later want ik ga er mee stoppen, geen inspiratie meer dat komt zeker met die wintertijd.
Amaai wat een zielig triestig ontwaken deze morgen, de straten kletsnat en bij het licht worden een donkere zwaar bewolkte hemel. Echt het weer om zonder bezwaren voor het weekeinde naar huis te rijden en dan hopen dat we maandagavond het ideale weer kunnen mee terug brengen naar de kust.
Het wordt onze laatste week hier aan zee, maar ja aan alles komt een einde en aan een worst zijn er zelfs twee einden. Deze namiddag vertrekken we omstreeks drie uur naar Antwerpen, want we moeten nog bij Van den Borre een nieuwe koelkast gaan bestellen. Vorige week zaterdag toen we thuis kwamen voor het weekeinde bleek onze koelkast het begeven te hebben.
Gelukkig lag er niet veel bederfelijke voeding in en bleef de schade beperkt tot het minimum. Als we ze vandaag bestellen dan is de kans groot dat ze begin november zeker geleverd kan worden, als ons verlof teneinde is. Want zonder koeling is niet meer van deze tijd, hoe deden ze dat dan vroeger toen er nog geen ijskasten bestonden of enkel de begoeden klasse die het zich permiteren konden.
Niet te veel over nadenken, anders krijg ik nog hoofdpijn. Laat het nadenken maar aan die grote koppen in Brussel, die worden er goed voor betaald. Ik wens jullie nog een prettig weekeinde en niet te veel mopperen op het weer. Tot morgen alweer als onze herder het ons beliefd en zeker veel plezier op ons Seniorennet en den blog.
Met de gezondheidperikelen gaat het de goede kant uit, de verkoudheidverschijnselen verdwijnen stilaan uit m'n lichaam en het ademen gaat al stukken beter. Vandaag was het hier in Blankenberge overwegend zonnig en tamelijk warm voor de t i jd van het jaa r.
Deze morgen moesten we eventjes naar de markt voor een gebraden kip en ik dacht bij me zelve ik zal maar een trui aandoen onder m'n anorak. Maar verdorie dat was veel te warm, ik heb m'n jas moeten open maken want anders kon m'n hend uitgewrongen worden als we terug thuis waren.
Nadien zijn we nog een terrasje gaan doen en enkele koffietjes gedronken aldaar. Tenopzichte van een week terug is het toch merkelijk kalmer geworden hier in Blankenberge. De grote drukte op de verwarmde terrassen is verminderd en een goed plaatsje is gemakkelijk gevonden.
Onze tijd zit er ook bijna op, nog één week en volgende zaterdag moeten we de sleutel inleveren en vertrekken we terug naar Antwerpen en over heel de lijn genomen mogen we zeker niet klagen.
Treinconducteur Charles ziet een vrouw die met één handschoen in de hand, koortsachtig aan het zoeken is in de wachtzaal van het station van Bouwel. - Hebt u een handschoen verloren, mevrouw? vraagt Charles, die zeer hulpvaardig is. - Neen, antwoordt de vrouw, ik heb er één gevonden en nu zou ik graag de andere vinden.
------------------------------------------
- Zeg Els, ik heb groot nieuws. Ik ga me verloven met....raad eens! - Tja, hoe kan ik dat weten? - Wel, dan zal ik het zelf maar zeggen, met Karl, m'n buurjongen. - Met Karl? O, proficiat zeg! Dat is één van de liefste jongens die ik ooit de bons heb gegeven.
Deze morgen bij het opstaan constateerde ik dat er een duidelijke verbetering van mijn ademhaling was en dat stemde me heel tevreden. M'n medicijnen nu nog goed verder innemen en bij het einde van de week ben ik weer de oude. Zonder echter een speciale nadruk te leggen op dat woord oude, gewoon zeggen terug zoals ik was voor die mottige verkoudheid mij teisterde.
Anita en ik hebben eens lekker lang getafeld, vooraleer we aan de afwas zijn begonnen en lekker geluisterd naar radio Minerva langs het internet. Kan toch lekker ontspannend zijn eens wat babbelen over koetjes en kalfjes, hoe noemen ze dat nu weer " alles kan, niets moet en alles moet kunnen". Tot ik er aan dacht dat ik nog naar de bakker moest om een brood, want de bakker hier in de buurt is vlug uitverkocht met zijn brood of hij bakt niet genoeg.
Uiteindelijk is de afwas dan ook gedaan geraakt en na het middag eten hebben we de kusttram genomen en een ritje naar Oostende gemaakt. Ik had me goed warm aangekleed, maar oh!wee het was helemaal niet koud buiten en op de tram daar was het helemaal om te bakken. De tram was helemaal goed vol, want ik denk dat iedereen zowat het zelfde gedacht hadden als wij.
Het was er gezellig wandelen en enkele fotootjes genomen. Die moet ik nog op de computer zetten maar dat is voor later op de avond of voor morgen, die opnames gaan zeker niet lopen van m'n fototoestel. Na nog een pintje te zijn gaan drinken, hebben we de tram teruggenomen en waren terug in ons appartement omstreeks half zes.
Nu houden we het rustig, een beetje bloggen en ook later wat naar de televisie kijken. Zo zal de avond weer heel vlug voorbij zijn.
Twee dieren ontmoeten elkaar tijdens hun ochtendwandeling en slaan een praatje. - Wat voor een dier ben jij? vraagt de ene. - Ik ben een wolfshond. - Een wolfshond? Wat een rare combinatie. Hoe komt zoiets tot stand? - Ik zal het je uitleggen. Mijn moeder is een hond en mijn vader een wolf. En wat ben jij? - Euh,...een neushoornkever...
Gisterenmorgen voelde ik me nog steeds niet goed en na de middag even op bezoek geweest bij de huisarts. Het was een kou die zich had vastgezet op m'n stembanden en ook m'n ademhaling functioneerde niet helemaal zoals het moest. De nodige medicijnen voorgeschreven gekregen, maar ja die werken ook niet dadelijk en afwachten is de boodschap.
Terwijl ik naar de dokter ben gereden, heb ik Anita afgezet in zaal Bart. Dan kon zij genieten van de show van drie tot zes, met gisteren drie goede artiesten en ik wilde niet dat zij die miste omdat ik ziek was. Later ben ik haar terug gaan afhalen en zijn dan direct door gereden naar Blankenberge. Van morgen voelde ik me nog steeds niet lekker in m'n vel en hoop dat het nu stilaan zal beteren.
In verlof zijn en ziek dat werkt deprimerend, vandaag me lekker kalm gehouden en niet teveel buiten gekomen en nu voel ik als ik hoest precies alsof het een beetje loskomt. Misschien dat ik toch maar eens vroeg moet gaan slapen, inplaats van tot middernacht wakker te blijven aan die verslavende televisie. Ik zal eens laten zien dat ik karakter heb.
Ik hoop morgen beter nieuws te hebben, want nu wordt het toch stilaan tijd. In elk geval rijden we zeker morgenmiddag met de kusttram naar Oostende, dit hebben we vorige week reeds uitgesteld en we zijn reeds over de helft van ons verlof. Het is niet alleen Oostende maar ook Nieuwpoort staat op ons verlanglijstje. Naar Nieuwpoort dat is zo'n gezellig reisje met de kusttram als het wat regenachtig is, lekker lang in die tram zitten.
Het is alleen spijtig dat Anita nog niet gratis mag rijden, zoals bij mij het geval is maar dat is niets dat kan er deze maand nog af van m'n pensioen. Genoeg onzin vertelt, ik ga nu maar afsluiten want anders wordt het bericht te lang. Nog een gezellige avond voor alle bloggers.
Ik dacht gisterenavond dat ik met een nachtje slapen er wel terug bovenop zou zijn gekomen, maar niets is minder waar in tegendeel. Deze morgen voelde ik me nog beroerder, ik heb er nog keelpijn bij gekregen en de hoest zit vast. Dat word morgen dokter gaan en medicijnen laten voorschrijven. We hebben nog veertien dagen verlof te doen en hoop dat ik niet nog enkele dagen er van moet binnen blijven.
Voor mn uitzendingen op Minerva heb ik ook forfait moeten geven zowel voor vandaag als voor de uitzending van morgenavond. De luisteraars zullen niet weten wat er staat te gebeuren, want zo dikwijls is dat nog niet voorgevallen. Maar niemand is immuun voor ziektes, maar met verstopte luchtwegen en een rauwe stem dat is niet te doen.
Inentingen tegen griep wil nog niet zeggen dat ge geen verkoudheid kunt krijgen, gelukkig gebeurt het niet veel bij mij. In elk geval morgenavond rond zes uur zou ik toch graag op weg zijn naar de kust. Eens ik bij de dokter geweest ben en al eens van mn medicijnen heb ingenomen moet me dat toch lukken.
Deze namiddag nog een oude film gezien met Doris Day in de hoofdrol, dat waren vroeger toch mooie filmen en dat doet goed dat je er nog eens terug kunt van genieten. Ik bedoel niet dat er nu geen goede acteurs meer zijn, verre van, maar tegenwoordig zijn de films vol geweld scènes en liters bloed moet er bloeien. Enfin ik heb er van genoten en nog eens goed mee kunnen lachen, al was dat soms wat moeilijk met die verkoudheid.
Tijdens het wandelen kwamen we in een klein straatje dat uitkwam op de grote markt en daar zagen twee in het oog springende uitstalramen. Het eerste was een winkel die reeds kerstversieringen aan het publiek toonde. Het was wel heel speciaal en het was afkomstig uit Duitsland. Eigenlijk was het een dubbele etalage, maar het tweede was nog niet helemaal klaar.
Naast deze winkel bevond zich een snoep winkel, maar allemaal zo mooi uitgestald dat het een foto waard was en voor de rest bevonden zich in dat straatje enkel maar etalages van kantwinkels.
Toen ik me omdraaide zag ik juist dat Anita een geldstuk in de schaal van de straatmuzikant wierp. Met op de achtergrond de uitstalraam van een kantwinkeltje. Maar ja dat is typisch Brugs.
We zijn voor het weekeinde weer thuis, enfin eigenlijk is het voor zondag en maandag dat we huiswaarts zijn gekeerd. Deze morgen ben ik met Anita nog een korte wandeling gaan maken, maar oh wee wat was het nog veel wind aan de kunst en het was daarbij nog tamelijk koud ook. We hebben er niet veel van terecht gebracht en uiteindelijk zaten we vlug in de kroeg.
Eerlijkheidshalve moet ik er aan toevoegen dat ik me niet al te best voel, een kleine verkoudheid speelt me parten en de adem wil niet goed mee. Ik hoop er vlug bovenop te zijn en straks voor het slapen gaan een warme thee met een Sedergine opgelost in wat water en dan diep onder het dekens een beetje zweten.
Zo lang het de Mexicaanse griep maar niet is, voor de rest komen we er wel door, ben er nog ene van net voor de tweede wereldoorlog. Mijn grootmoeder zaliger zij altijd tegen me als ik eens ziek was per toeval: jullie kinderen van uit de mobilisatie zijn gedriegt in plaats van genaaid. Voor een kind was dit wel een moeilijke uitdrukking, maar later als je er aan terug denkt begrijp je die uitdrukking beter.
Ik denk dat ik maar eens vroeg ga slapen, want het gaat me toch niet zo goed af, dan kun je het maar beter voor bekeken houden. Morgen nog een fijne zondag en voor de inwoners van Antwerpen ook een goede volksraadpleging voor of tegen de Lange Wapper.
Woensdag laatstleden waren we op uitstap in Brugge, voor meer informatie kijk in de archieven langs de rechterkant van dit blog. De zes hieronder vertoonde fotos zijn uit zes invalshoeken genomen opnames van een fantastisch mooie fontein. Ze staat op die grote plein t Zand bijna recht tegenover de haltes waar de streekbussen aankomen. Langs één kant van de plein liggen de drankgelegenheden met hun terrassen zij aan zij.
Ik moet toegeven deze week was niet van de slechtste, gisteren was het zonnig met wat bewolking en tijdens onze strandwandeling van de ene pier naar de andere was er wel wat wind. Voor we aan de wandeling begonnen was ik nog eerst naar de krantenwinkel geweest. Toen ik terug was heb ik m'n dikke trui uitgetrokken want ik vond het te warm. Anita maakte nog bezwaar en dacht dat ik er spijt van zou krijgen als we op het strand waren. Maar dat was niet het geval, in het eerste gedeelte van de wandeling hadden we wind op kop, maar tijdens het terug keren was het zalig en het gekabbel van de golven geeft zoiets rustgevend.
In de vroege uurtjes van deze ochtend moest ik er even uit om te drinken en van de gelegenheid maakte ik gebruik om te controleren of de weervoorspellers gelijk zouden hebben. Inderdaad deze ochtend om half zes was het aan het regen zoals ze gezegd hadden, toch knappe bollen onze weermannen (vrouwen) en de wind was toegenomen. Dat bemerkte ik aan masten van de boten in de jachthaven.
Ik ben dan maar niet opgebleven en lekker terug in het warme bed gestapt bij ons Anita en twee uur een half later ben ik terug opgestaan en kort daarop was ons Anita er ook. Na de slaap uit onze ogen gewassen te hebben, beslisten we om deze voormiddag in het appartement te blijven en van de gelegenheid gebruik maken om eventjes te boel op te kuisen en dat moet op gebeuren.
Als je bezig bent dan vliegt die tijd toch geweldig, want nadat Anita het stof had afgedaan en ik met de stofzuiger had rondgereden. Want je kan het toch moeilijk een hele maand niets uitrichten op een gehuurt appartement, was het ondertussen al ruim over twaalf uur en stilaan etenstijd.
Na de maaltijd maakten we ons klaar om een korte wandeling te doen en ditmaal bleven we beneden de zeedijk. Want ondertussen was de wind wat aangewakkerd en telkens je een straat passeerde die naar de dijk toe liep, moest je je toch schrap zetten. Maar de zon kwam er af en toe even door de wolken heen kijken en dat maakt veel goed.
Uiteindelijk zijn we op de koning Leopold drie plein terecht gekomen en Anita moest nog wat uit het Kruidvat hebben en ik ben m'n proton gaan bij laden en tevens wat geld tanken uit de automaat. Want geld in de portefeuille geraakt toch eens op en dan moet er vers geld gevonden worden en dat is net het zelfde wat onze regering ook moet doen, maar die gaan dan in conclaaf in Hertoginnedal.
Nog even iets gaan drinken in de cafétaria van de statie en dan terug naar het appartement aan de jachthaven en we waren misschien een kwartiertje binnen toen er een regenbui plaats vond. Je moet maar voor het geluk geboren zijn, onze tweede week verlof zit er bijna op. Morgenavond vertrekken we weer voor twee dagen naar huis.
Je schrift is Latijns, je cijfers zijn Arabisch, je democratie is Grieks, je wagen is Duits, je stereoketen is Japans, je pizza is Italiaans, je koffie is Braziliaans, je sinterklaas is Turks, je vakanties zijn Spaans, je wijn is Frans, je kaas is Hollands, je geliefkoosd restaurant is Thais, je cola is Amerikaans, je tapijt is Perzisch, je christus is Joods, je dromen zijn Exotisch. Alleen je buur is vreemdeling.
De pastoor was het verschil aan het uitleggen tussen zekerheid en geloof. - Op de eerste rij, zei hij, ziet u mijnheer Heymans met zijn echtgenote en hun drie kinderen. Zij weet dat het haar kinderen zijn. Dat is zekerheid. Hij vertrouwt erop dat het zijn kinderen. Dat is geloof.
Plant jouw blik in mijn blik. Dan gloort voor ons beide een toekomst waar geen hindernis beletsel voor vrede kan zijn en ontij slechts voorbode van zonneschijn is
Voor ons verlof hadden we al beslist om zeker nogeens naar Brugge te gaan, want ondertussen was dit al twee jaar geleden en de hoofdstad van West Vlaanderen is een meermaals bezoek zeker dubbel en dik waard. Gisteren had ik op de site van de De Lijn gezien wanneer de bus naar Brugge juist vertrok en dat was twintig minuten na het uur.
Vandaag zag het er naar uit dat het weer prima zou worden en twintig na elf zaten we op de bus. Na drieendertig minuten zette de chauffeur van de bus ons af aan de halte 't Zand en hadden we maar juist de straat over te steken. Vorige keer was het juist kermis en de foor stond toen op die grote plein, Daarom hadden wij niet gezien dat er midden op dat plein een groot fontein stond.
Het was reeds na twaalven toen we op de Grote Markt kwamen, ondertussen hadden we in een doodlopend straatje een fantastische mooi hotel gezien met nog een echte portier (of hoe ze zoiets ook mogen noemen) in livrei. Ik wist niet dat zoiets nog bestond, zeker geen spek voor onze bek. Ik zal wel in een kleiner hotel overnachten als dat nodig is.
Op de Grote Markt aangekomen begon Anita al te zeggen dat ze honger kreeg en ik had dat zelfde gevoel en we zijn dan maar in één van de vele restaurants binnegegaan om dat hongerig gevoel weg te werken.
Even met de vlugte zeggen wat we zoal hebben gegeten in dat restaurant, ieder een groente soep en daar na een waterzooi van kip en daarna elk een koffie. Ondertussen waren we weer wat uitgerust en konden we op verkenning gaan in de binnenstad. Vorige keer hadden we met de koets gereden, ditmaal kozen we voor de twee voeten. Vanaf de prachtige Grote Markt gingen we een straat in en zagen op de rechterkant het stadhuis van Brugge staan en er even de prachtige schilderijen gaan bewonderen.
Enfin we zijn altijd maar verder gewandeld en genoten van al die mooie plaatsjes en op een moment was ik blij dat ik een lege bank zag staan om eventjes te zitten. Want eigenlijk had ik geen al te goede wandelschoenen aan, maar na een paar minuutjes was ik alweer reisvaardig en konden we onze weg verder zetten. Uiteindelijk kwamen we uit in het zij straatje naast het Belfort en waren we terug aan het beginpunt van onze wandeling.
Dit betekende dat het er opzat voor vandaag en gingen we de Nieuwstraat in op weg naar de halte van de bus en aan de halte 't Zand konden we de bus verwachten om twintig over vier en werkelijk de bus was er stipt en zo eindigde de reis aan het station van Blankenberge. Het was een prachtige dag en hoogst waarschijnlijk mogen we morgen weer mooi weer verwachten.
Bij de handelaar in tweedehandswagens: - Wat krijg ik nog voor deze wagen? - Is hij volgetankt? -----------
Een dokter wist geen goed woord te vertellen over advokaten. - Waarom bent u zo tegen ons beroep? vroeg een advokaat hem tenslotte. - Geef toe dat jullie beroep nu niet bepaald engeltjes maakt van de mensen. - De klopt, zei de advokaat, dat is het voorrecht van u.
Gisterenavond omstreeks half twaalf zijn we weer veilig hier in onze vakantie basis aangekomen, na een weekendje Schoten. Al bij al was het toch een drukke bedoening. De zaterdagavond waren we op het verjaardagsfeestje van Patrick en het was bijna elf uur vooraleer we thuis waren. De zondag was dan weer traditioneel, zoals elke zondag.
Op de maandagmorgen ook weer programma maken en na de middag vliegensvlug naar zaal Bart in Merksem voor het artiestengala van drie tot zes. Ik kan jullie verzekeren dat het weer te moeite waard was. Ook de publieks belangstelling was meer dan goed. Nu ze in die nieuwe zaal zitten komt er ook veel nieuwe gezichten en als het zo door gaat zal binnen afzienbare tijd ook deze zaal te klein zijn.
Maar dat zijn problemen voor later en niet op de dingen vooruit lopen. Ik was in elk geval blij toen ik de auto op de parking van de jachthaven kon neerzetten, want het begint toch zwaar te worden om na tien uur 's avonds nog naar de kust te rijden. Ik denk dat ik er een beetje te oud voor word, maar enfin deze morgen heb ik lekker kunnen uitslapen en dat heeft Anita en mij goed gedaan.
Gisteren was het weer motoren draaidag in het museum Stampe en Vertongen aan de luchthaven Deurne. Dit gebeurd twee maal per jaar, eenmaal in het voorjaar en eenmaal in het najaar. Dat betekend dat de oude vliegtuigen uit het museum ruimte worden getrokken en op de tarmac geplaatst. Daar worden ze een voor een gestart om ze een tijdje te laten draaien. In de lente worden de vliegwaardige in de lucht gebracht door ervaren piloten en dat is de moeite waard om dat te kunnen zien.
Ik heb dit al driemaal meegemaakt maar gisteren heb ik forfait moeten geven omdat ik in Blankenberge was en eerst laat terug huiswaarts ben gegaan. Maar toch wil ik jullie even wat fotos laten zien die getrokken waren in betere weersomstandigheden in de lente van dit jaar. Zeker de moeite waard om dit eens meegemaakt te hebben.
Gisterenavond laat hebben we het hier aan de kust ook een lelijke veeg uit de pan gekregen. Gelukkig waren we juist terug, want we waren op restaurant gaan eten en rond half acht is het hier beginnen regenen. We zaten juist aan de koffie toen ik tegen Anita zei, dat we moesten haasten om op het appartement te zijn want ik betrouwde de zaak niet.
Vlug afgerekend met de eigenaar en toen we boven waren viel het er lekijk uit, het leek wel een wolkbreuk en m'n eerste gedacht was aan de "Ark van Noach"want als het zo een paar uur zou verder regenen konden we die wel eens nodig hebben. Enfin als wij tot de uitverkorenen zouden behoren, wat misschien twijfelachtig zou zijn.
Tijdens het laatavond nieuws toonden ze beelden van Oostende en Middelkerke. Maar lieve god daar stonden de straten en kelders goed onder water, dan hebben we hier in Blankenberge nog geluk gehad. Volgens de weersvoorspelling zou het volgende week droog blijven maar een ietsje frisser en dat mag natuurlijk wel zijn.
Straks rijden we terug naar Antwerpen, want we moeten heden avond naar een verjaardagsfeestje van Patrick en de jarige zou zelf voor de feestmaaltijd zorgen en ik weet dat hij een goede amateurskok is. Dus dat beloofd, deze middag hier maar niet teveel eten want het kan beter van een stad dan van een dorp.
Momenteel is het hier zwaar bewolkt maar droog, maar dat speelt geen rol want we blijven toch binnen tot we terug vertrekken deze namiddag.
Deze morgen ben ik dan toch naar het kapsalon geweest, want met die wind van tegenwoordig was het niet meer te doen. Mijn haar was veel te lang, ik leek wel een overjaarse Beatle. Gisteren al reeds gezegd dat het geen probleem was om een kapper te vinden op vijf minuutjes was ik er.
Toen ik binnen kwam kwam er een dame naar me toe, die m'n jas aannam en toen kon ik al direkt aan één van de lavabo's plaats nemen om m'n haarbos te wassen. Toen ik gezeten was werden m'n beentjes een beetje naar boven gebracht en terwijl de kapster de haren waste kreeg ik een automatische rug en benen massage.
Daarna mocht ik plaats nemen aan de grote spiegel in de kappersstoel en vroeg men me hoe de haren gesneden moesten worden en binnen het half uur was alles in kannen en kruiken en mocht ik afrekenen aan de kassa. De prijs viel ook goed mee, voor twintig euro veertig was m'n kapsel weer up to date en kon ik iedereen weer recht in de ogen kijken.
Anita schrok zich een aap dat ik zo vlug terug was en kon ik mee gaan naar de markt. Ze moest druiven hebben en nu het vandaag toch marktdag was in Blankenberge konden we ze even goed daar gaan halen. Niet dat ik zulk een grote marktliefhebber ben, maar in een verlofperiode doen we alles samen
Ik kom eventjes terug op de dag van gisteren, want gisterenavond had ik niet genoeg fut om nog op de computer te werken. Dus gisteren namiddag zijn we gebruik makend van het goede zonnige weer nog een flinke wandeling gaan maken.
Anita had zin om naar de duinen te wandelen, maar wel de duinen langs de kant van Wenduine. Dat is een mooie wandeling en op de terug weg kunnen we gaan uitrusten in het strandcafétje. Maar het noodlot was tegen ons, want was het toch niet net gisteren donderdag juist de vrije dag van de zaak. Het enige wat ons een gelegenheid gaf om eens eventjes te rusten waren twee betonblokken, iets is altijd beter dan niets. Maar op de lange duur wordt dat toch zo koud aan je achterste en dan zit er niets andersop dan door te wandelen.
De zitbanken op de dijk langs de jachthaven zou wel een uitkomst bieden aan onze vermoeide benen, als ze niet allemaal bezet waren door gepensioneerde mensen zoals je ziet op de foto in de aanzet van deze briefing. Toen we er aankwamen bleek er toch wel enkele leeg te staan en wij er vlug één van in gebruik genomen. Na een kwartiertje waren we terug bij onze positieve en vervolgde toen onze weg naar ons vakantieadres waar we ons neervleidde in die goede luie stoel, tot het etendtijd werd.
Ondanks het feit dat we beide goed door en door nat terug op het appartement waren gekomen, na een wandeling naar de pier aan het einde van de zeedijk. Hebben we toch geluk gehad en tot die conclusie ben ik gekomen na het bekijken van de beelden op het laatavond nieuws. Toen moest het ergste nog komen op sommige plaatsen, mensenlief wat een massa water is er op korte tijd uit de hemelsluizen gekomen.
Vandaag een verschil als dag en nacht, al vroeg was de hemel stralend blauw en toen we buiten kwamen, want we moesten nog enkele inkoopjes doen was het al warm in de zon. Wat een geluk dat ik geen trui had aangedaan, anders had ik goed gezweet denk ik. Ondertussen hebben we rondgezien waar er ergens een kapper was en blijkbaar is dat een goed beroep want op een korte afstand van elkaar vonden we er vier.
Daarvan was er ene dat een echte herenkapper was, maar helaas was hij tot de twaalfde oktober in verlof. De drie andere waren gemengd, zowel voor vrouwen als voor mannen. Morgenvroeg ga ik m'n manen laten bijwerken, dan kan ik terug onder de mensen komen.
In het terugkeren hebben we nog een terrasje gaan doen en die terrassen hadden reeds goed te doen, iedereen wilde lekker in de zon zitten. Zo hadden we een gevulde voormiddag en was het reeds een stuk na twaalf uur voor we terug op het appartement kwamen.
Potverdorie, deze middag klaarde de lucht wat op en wij dachten dat is het moment om de benen even te strekken. Direckt na het middagmaal hebben we ons reisvaardig gemaakt om er eventjes tussenuit te zijn. De bedoeling was om de ganse wandeldijk af te gaan tot aan de oude pier en als het café open was er iets te drinken en dan terug te wandelen tot het ooster staketsel en dan richting appartement.
De temperatuur was heel goed, zelfs warm te noemen en gelukkig had ik geen trui aangedaan. Want dan zou ik het veel te warm gehad hebben. Boven de zee hingen zware donkere wolken en dat was geen goed vooruitzicht. Hopelijk bleven ze nog een tijdje ter plaatsen blijven hangen en van den avond laat hun lading over het land te lossen.
Enfin we zijn droog aangekomen in het café op de pier,want gelukkig was het open en tamelijk veel volk die het zelfde gedacht hadden als wij. Daar zijn we dan een drie kwart uur blijven zitten en toen we de terugweg aanvatte begon het juist te regenen. Maar niet noemenswaardig, maar steeds werd het harder en harder en we hadden wel een grote paraplu bij ons maar op de langen duur drupt die regen van achter op je jas en broekspijpen en tegen dat we aan het appartement waren, waren we lekkende nat.
Maar ja als je in dit seizoen op het weer moet letten, heb je kans van een hele week binnen te moeten blijven en daarvoor hebben we natuurlijk niet een appartement gehuurd. Eerst droog goed aangedaan en nu is het leed geleden. Ga even afsluiten want Anita is reeds aan het eten bezig en dan kan ik de tafel dekken, want ze is aan m'n lievelings eten bezig namelijk "lozen vinken met gestoofd witloof".
Ik kom nog eens langs, want de avond is nog lang en momenteel is er toch nog niet veel zaaks op het televisietoestel. Want van die soaps zoals familie en thuis moet ik niet veel weten, laat me dan maar op de laptop spelen. Ik ken er wel niet veel van, maar toch amuzeer ik me best.
Deze ochtend stond Anita op met een zere keel, ik kon ze bijna niet verstaan toen ze sprak, kan ook zijn dat ik zelf nog niet goed wakker was. Neen het was wel degelijk erg en later begon ze nog te hoesten en toen zijn we maar eens naar een apother geweest voor een hoestsiroop en neusspray. Hopelijk moet er geen dokter bij komen, want welke dokter moet men hier in Blankenberge gaan raadplegen.
We zullen morgen wel zien, want het lijkt me toch al iets beter te gaan. Straks een goede hete thee en een laatste lepel van de fles en ze zal morgen wel beter zijn. Oh ja, de loze vinken met witloof waren overheerlijk en heb m'n buikje goed vol gegeten. Nu geef ik er de brui aan, nog een prettige avond en hopelijk valt het wel mee met die zware regenval van heden avond en nacht die ze voorspelt hebben.
Het is van belang dat u een dokter raadpleegt, als u vermoedt dat u een blaasontsteking hebt. Zo'n infectie kan zich immers snel uitbreiden naar de nieren en weefselschade veroorzaken. Dit gaat meestal gepaard met koorts, zweten, pijn in de lendenen en de rug.
_ Wij zullen ervoor zorgen dat u het hier héél leuk vindt, zo leuk zelfs dat u niet eens zult beseffen dat u niet meer thuis bent, zei de pensionhoudster. _ O nee, juffrouw. Dat is precies de reden waarom ik hier ben. Ik wil juist mijn gevoel van thuis zijn een poosje kwijtraken, antwoordde de nieuwe gast.
-------------------------------------
In een Antwerps antiquariaat hingen een paar oude Hollandse portretten. Een klant vroeg aan de handelaar welke personen op die portretten afgebeeld waren. _ Het zijn voorouders, antwoordde de antiquair. _ Voorouders? Van wie? vroeg de klant. _ Van iedereen die ze kopen wil, was het antwoord.
Gisterenavond na de uitzending ben ik samen met Anita rechtstreeks doorgereden naar ons vakantieadres hier in Blankenberge. Het was toen tien uur vijftien toen we van de Minervaparking vertrokken en aan de jachthaven toe gekomen om vijf voor half twaalf.
Boven in het appartement binnen gekomen, zijn we natuurlijk nog niet dadelijk gaan slapen maar eerst nog iets te drinken klaargemaakt. Gauw wat water voor de thee warmgemaakt en met een wafeltje nog wat nagekaart over de voorbije dag. Want van drie tot zes hadden we naar de artiestenshow gaan kijken in zaal Bart. Die is gisteren definitief van start gegaan, alle weken tot einde mei.
De artiesten waren weer heel goed, er werd gestart met Francis Guntler die in stond voor de zang en tussendoor enkele goede moppen tenbeste gaf. Hij werd opgevolgd door de zangeres Anina, die als specialitijd de musicalmuziek bracht en haar grote voorbeeld is Barbra Streisand. Daarna was het de beurt aan Viviane een dame uit Gent die bekend staat om haar prima Piaf vertolkingen.
Enfin het was weer een prima vertoning en we kijken al uit naar volgende week. Het was eigenlijk een zware dag gisteren met 's morgens programma samenstelling, na de middag de show en 's avonds de uitzending van Mini-boeketje en dan nog een rit van iets meer dan honderd kilometers naar de kust. Vandaag hebben we het rustig aan gedaan en dat kwam goed uit want het heeft hier toch de hele dag geregend.
De eerste nacht terug in onze eigen bedje was geen onverdeeld succes. Ik kon de slaap niet vatten en was verplicht om half een nog even op te staan om nog wat te lezen en toen lukte het wel, maar om zes uur was ik terug wakker omdat ik dacht te laat te zijn om mn programma samen te stellen voor heden avond.
Bij ons Anita daar was het ook kommer en kwel met haar slaapactiviteiten, ook niets om over naar huis te schrijven. Hopelijk zal het deze nacht wel beter lukken, daar juist na de middagmaaltijd toch eventjes een uiltje geknapt. Vooraleer ik aan de computer begon.
In mn gastenboek stond een afbeelding met een fles Champagne en de tekst luidde: Francis ik kom een glas met je drinken of zo iets in den aard en ik vermoed dat dit was om Paola zn verjaardag te vieren, dat had ik precies op zn blog gelezen. Enfin ik wens hem in elk geval een schitterende verjaardag toe en nog vele jaartjes in voorspoed en gezondheid.
Voor heden avond ben ik helemaal klaar, mn programma zit reeds volledig in mn koffer te wachten op het grote moment hedenavond. Nu had ik nog even de tijd om het blog bij te werken, maar nu stop ik er mee, want ik moet nog enkele ideeën noteren die ik voor morgenavond niet mag vergeten. Want als ik het niet direct noteer vergeet ik het toch maar.
Amaai wat was er veel wind aan de kust en aan de straat en de eerste parking daar zijn ze veranderingswerken aan t uitvoeren. Door de lange droogte kregen we telkens,met iedere windstoot precies een Sahara zandstorm te verwerken. Deze voormiddag ging het nog wel maar later op de dag kon je bijna de overkant van de jachthaven niet meer zien door het voorbij vliegend zand.
De ochtendwandeling voerde ons naar het centrum van de stad, enfin zoveel centrum heeft Blankenberge nu ook weer niet te bieden, maar je voelde er de wind toch wat minder. Eventjes een bezoekje gebracht aan het station, maar de juist aangekomen trein loste geen grote lading reizigers. De cafétaria was open en we hebben van de gelegenheid even gebruik gemaakt om er een tas koffie met een gebakje te nuttigen, vooraleer we terug richting jachthaven trokken.
Na het middageten hebben we er een luie namiddag van gemaakt, want rond vijf vertrokken we terug naar huis, want morgenavond en eveneens maandagavond moet ik mn radioprogrammas presenteren. Want een ganse maand niet op post zijn dat kan natuurlijk niet, als je iets doet moet je het ook goed doen. Want uiteindelijk verwachten je luisteraars dat je er voor hun klaarstaat zelfs al doe je dit volledig belangloos.
Toen we aan de auto gekomen waren, dan schrokken we nog geen klein beetje, wat een zand lag daarop, gelukkig dat er bij die stormwind ook geen regen gevallen was. Dan weet ik niet of ik dan dadelijk had kunnen vertrekken, zonder er eerst een emmer of twee, drie water over te kieperen. Maar toen ik enkele kilometers had gereden was al het zand er terug afgevlogen.
Nu zitten we lekker in ons eigen appartement en Anita is televisie aan t kijken en dat ga ik seffens ook doen.
Twee foto's van het station van Blankenberge, maar dan wel in maart van dit jaar, want vandaag zag de hemel er niet zo diep blauw uit zoals op de foto waar de naderende trein staat afgebeeld.
Zo onze eerste volle dag in Blankenberge zit er op, deze ochtend was het droog toen we opstonden, maar het was belange na nog niet licht. Het daglicht was moeite aan het doen, maar lukte er nog niet volledig in. Eigenlijk waren we tamelijk vroeg uit de veren en ondanks het feit dat het een vreemd bed was hebben Anita en ik toch een goede nachtrust genoten.
Het eerste wapenfeit dat ik presteerde was het internet op starten om onze favoriete radio Minerva te kunnen horen op internet streamin'. Dat was zalig om te horen, die bekende stem van de presentator bij je ontbijt. Dat is nu eens echt genieten van je verlof, maar toch nog geluiden horen van het thuisfront.
Lekker lang aan het onlbijt gezeten en dan gewoon je tijd nemen om in de badkamer je verder klaar te maken. Anita had geplant om vandaag gebraden kip te eten, want de vrijdagmorgen is het hier markt en we weten dat de kip hier lekker goed doorbraden is. Voeg daar nog gebakken aardappels bij en als klap op de vuurpijl eveneens gebakken championnetjes en de maaltijd is kompleet.
In het teruggaan nog eventjes een terrasje meegepikt en de ochtend kon al niet meer stuk. Jullie zullen denken een terrasje doen nu op dit moment, die is goed gek. Maaar verre van en ik kan jullie verzekeren achter glas en in de zon, zalig gewoonweg. Zo was onze morgen op een fantastische manier voorbij gegaan en de rest van de dag later.
Een hele goede avond vanuit Blankenberge, vanaf vandaag resideren we vanuit ons vakantieadres hier aan de Belgische kust. Na een voortreffelijke reis zijn we hier toegekomen omstreeks kwart na elf en na het uitladen van de bagage, eerste een bezoek aan de supermarkt want we hadden hier natuurlijk nog niets te eten deze middag. Dit werd dan verholpen na het bezoek aan de desbetreffende winkel.
Om met de laptop te kunnen werken, had ik natuurlijk draadloos internet nodig en dat was te bekomen op de toeristische dienst van de stad Blankenberge te bekomen mits betaling van 35 euro voor een hele maand kreeg ik een code om in de computer ter verwerken.
We huren wel voor een hele maand, maar toch komen we meerdere malen naar huis, want m'n hobby kan ik niet verwaarlozen en iedereen die regelmatig op bezoek komt op m'n blog weet wat m'n hobby is. Laat ons hopen dat het weer hier een beetje goed is en dat we regelmatig kunnen gaan wandelen en is het niet zo, ja dan zien we wel. Nog een prettige avond en tot morgen.
Meng gelijke delen brandspiritus,olie en citroensap om gepolitoerd hout schoon en glanzend te maken.Goed schudden voor gebruik.
Goudkorrel.
Engelen van goedheid houden zich niet veilig op afstand, wanneer iemand in nood verkeert en verwijzen niet naar anderen die het wel zullen doen. Verantwoordelijkheid ontlopen ze niet en ze gaan tot het einde met je mee.
Valeer Deschacht.
Firma in moeilijkheden vraagt klokkenluider. om de touwtjes in handen te nemen.
Taalpitjes.
Vitamine: Bepaalde stof in het voedsel die voor iedereen nodig is om gezond te blijven. Het was de Pool Casimir Funk (1884-1967) die ontdekte dat er in voedsel vitaminen zitten. Toen hij zijn ontdekking deed, bestond er dus nog geen woord voor. Hij koos voor een combinatie van het Latijnse woord vita(=leven) en het Duitse woord Amin van aminozuren, omdat hij dacht dat die zuren in de vitaminen zaten.
Van Dale Lexicografie, Utrecht-Antwerpen 2007
Niewoord.
Door de zeebeving in de Indische oceaan op 26 december 2004 ontstond er een enorme vloedgolf, die meer dan 250.000 dodelijke slachtoffers maakte in de kustgebieden van Indonesië, India, Thailand en Sri Lanka. Sedertdien is iedereen vertrouwd met het woord tsunami, Japans voor “havenvloed”. Voor kerstmis 2004 stond het woord al in het Groot woordenboek der Nederlandse taal, maar in vernederlandste spelling “tsoenami”. Na de kersttsunami werd het vervangen door de schrijfwijze met “u”. in het kielzog van dat wwoord ontstonden er heel wat afgeleiden: Tsunami- ramp, hulp, landen, wezen, alarm, waarschuwingssysteem, zone, proof, en tsunamidiplomatie.
Bron: Taal van het jaar vijf.
(Van Dale Lexicografie bv)
NIEWOORD
Dierentekens zijn tekens waarmee dieven huizen markeren, symbooltjes waarmee inbrekers elkaar tippen over de mogelijke buit in een woning én de inbraak risico's
Nieuwoord.
Tegenwoordig hebben wij heel veel vrije tijd. Bovendien zijn we voldoende welgesteld om tijdens die vrije tijd niet achter de geraniums te hoeven blijven zitten. Vandaar dat de media het wel eens hebben over de huidige ontspanningseconomie. Musea en pretparken varen er wel bij. Wie zich daarnaast in zijn vrije tijd maatschappelijk nuttig wil maken, kan onbetaald aan de slag in het verenigingsleven, de vrijwilligerseconomie.
bron:: "taal van het jaar vier" (van dale lexicografie bv)
Roest op klederen
Druppel gezouten citroensap op de vlek en laat het een uur inwerken. spoel goed uit. Eventueel deze behandeling herhalen. Op leer Wassen met een sopje en spoelen
Vlekken van roet en rook.
Stofzuig of borstel zoveel mogelijk weg. Was dan het kleding stuk. Op wol en zijde: dep de roetvlek met trichlooretaan of perchlooreleen.
Kleurvast? Eerst even testen!
Test altijd vooraf of de stof die u wilt ontvlekken, kleurvast is. sommige soorten verf zijn maar voor een bepaalde tijd kleurvast. Breng de ontvlekker aan op een onopvallend plekje Leg het behandelde stukje stof tussen twee zuivere witte doeken. Druk er een warm strijkijzer op. Als er kleurvlekken op de witte doeken zitten, is de stof niet kleurvast. In dat geval laat u het kledingstuk beter in de stomerij ontvlekken.
Deodorant vlekken
Behandel de vlek met een ontvettingsmiddel en daarna met huishoud ammonia.Grondig spoelen.
Onderhouden wat u lief is.
Uw mooe tafelzilver.
De meeste vlekken verdwijnen met brandspiritus. daarna afwassen, goed spoelen en afdrogen. Zwart geworden tafelzilver kunt u schoonmaken met partjes citroen. Wrijf het zilver daarna in met pasta van citroensap en zeer fijn schuurpoeder. Spoelen en afdrogen. Gebruik voor het opblinken een zeemleer of een oude katoenen sok.
Uw dure juwelen.
Laat gouden juwelen een nachtje weken in een lauw sop met afwasmiddel. Maak ze daarna schoon met een zachte tandenborstel. Goed spoelen en afdrogen, vervolgens drogen met warme lucht.
Uw bronsen schouwgarnituur.
Borstellen met een zachte tandenborstel en afspoelen. zonodig deze behandeling herhalen.Erg vervuild brons kunt u schoonmaken met een oplossing van gelijke delen azijn, water en ammonia. Goed afspoelen en laten drogen. Daarna opblinken met een wollen doekje. Opgelet: gebruik geen schurende produkten op verguld brons, Want daardoor wordt het brons mat.
Uw kristallen vaas.
Maak kristalwerk schoon in een sopje van afwaswater waaraan u een handvol grof zout en drie eetlepels azijn hebt toegevoegd.
Uw ivoren beeldjes.
Schoonmaken met lauw water en zeep. Daarna oppoetsen met een zeemleer. Erg bevuild ivoor laat u weken in melk, dan schoonmaken met een zacht borsteltje.
Uw marmeren salontafeltje.
Drenk een doekje in zeepvlokkensop, wring de doek goed uit en maak er het marmer mee schoon. vervolgens met zuiver water afnemen en droogzemen. Een marmeren schoorsteen krijgt u schoon met een oplossing van zuurstofwater en een beetje fijn zout.
Milieuvriendelijke ontvlekkers
Citroen/ het sap is een bleekmiddeltje, het verwijdert verse roest-,fruit-en inktvlekken. Voorwerpen van koper en messing polijst u met citroen. Het frist ook strooien en rieten stoelen op en wrijf leer eens in met citroenschil: een echte verjongingskuur.
Oesterschelpen houden kalk vast.Om kalkaanslag te voorkomen, kunt u een oesterschep in een waterketel leggen.
Keukenpapier : Wit keukenpapier zonder opdruk kan vloei of toiletpapier vervangen, als onderlaag bij ontvlekken.
Ei : met stijfgeklopt eiwit kunt u al uw leren en dito kleren onderhouden.Zo verwijdert u kalkaanslag in glazen of kristallen vazen, giet er eierschalen en water in en schud flink.
Zout absordeert goed, strooi het op verse wij of fruitvlekken. Zout opgelost in water maakt manden en stoelen die van wilgetenen werden gemaakt, weer soepel en frist ze op. Grof zout opgelost in witte azijn verwijdert kalkaanslag.
Talkpoeder: strooi talk op vetvlekken om het meeste vet te absorberen.Als het poeder er koekachtig gaat uitzien, schudt of borstelt het weg.
Witte azijn: is een prima ontvetter met veel goede eigenschappen, het reinigt en ontsmet de koelkast, verwijdert witte vlekken op rubber, maakt de toiletpot schoon als u de azijn er een nacht in laat staan en het herstelt de kleur van stoffen.U mag het gebruiken op alle stoffen, ook op wol en zijde. Gekleurde stoffen wel eerst testen op kleurvastheid.
Hoestdrank.
Was de vlek uit met lauw water en zeep of hou de stof met de vlek naar beneden onder een straal lauw water. Een hardnekkige vlek kunt u bleken met verdunde ammonia en daarna deppen met amylacetaat. Op wol en zijde: dep met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn.
Inktvlekken.
Verse inktvlek: spoel ze onmiddellijk uit met lauw water en behandel ze daarna aan de achterkant met vloeibaar wasmiddel. Uitspoelen en de behandeling herhalen tot de vlek weg is.
Gedroogde inktvlek : nehandel de vlek met citroensap of met een speciaal ontvlekkingsmiddel voor inkt. Daarna eventueel bleken met verdunde ammonia of bleekwater. Grondig uitspoelen.
Balpen-vlekken : behandelt u met menthylalcohol . Leg papieren zakdoekjes onder de vlek, breng menthylalcohol aan op een schoon handborsteltje en klop daarmee op de vlek. Vervang regelmatig de zakdoekjes waar de uitgeklopte inkt in terecht komt.
Viltstift- vlek: maak de vlek goed nat met citroensap, wacht 20 minuten en was de plek uit met water en zeep.
Op wol en zijde: dep de vlek met lauw water en daarna met citroensap, menthylalcohol of met een oplossing van gelijke delen ammonia en witte azijn. daarna opnieuw deppen met water. let op dat de kleuren niet worden aangetast!! Dus eerst even uitproberen op een onopvallend plekje.
Op gekleurde stof: week de vlek een uur in lauwe melk en dan goed spoelen.
Op meubilair: neem de inkt op met vloeipapier, was met lauw water en droog af. Sprenkel citroensap op de vlek en laat inwerken tot de vlek is verdwenen.
Bloedvlekken.
Spoel onmiddellijk grondig in lauw water(maximum 35°C).Voeg eventueel een beetje zout toe aan het spoelwater. Daarna gewoon wassen. Opgedroogde vlek : verwijder eerst de vlek zo goed mogelijk met een borstel. Stop de stof dan een nachtje in een lauw sopje van inweekmiddel. Kleurresten kunt u bleken in een oplossing van zuurstofwater. Goed uitspoelen. Daarna wassen volgens het wasvoorschrift van de stof. Op gekleurde stof : spoelen in een oplossing van ammonia en nadien grondig spoelen in lauw water. Op wol en zijde : dept u de de vlek met lauw water en zout, daarna met een sopje van wolwasmiddel en tenslotte opnieuw met lauw water. Op tapijt : deppen met witte azijn. Op een matras : een aspirientje oplossen in water en de vlek daarmee doordrenken. Laten drogen en afborstelen.
