Na een lange onderbreking van meer dan twee maanden, kreeg ik vandaag zin om opnieuw te starten met m‘n dagboek blog. Er valt momenteel wel niet veel te vertellen, want we zitten wegens ziekte van vrouwtje Anita reeds heel de week binnen, het is niets ernstig maar de dokter oordeelde dat het toch veiliger was om een achttal dagen binnen te blijven. Zeker nu de winter zo ongenadig heeft toegeslagen

Ze had reeds een hoest, voor we drie weken geleden voor een vijftal dagen naar het bungalowpark vertrokken en daar is het zeker niet verbeterd, in tegendeel. Ze hoestte harder dan daarvoor, enfin nu is ze aan de beterhand en zondag zal ze dan wel mee naar de radio kunnen gaan, want alleen zonder telefoniste is dat niet meer te doen.

Natuurlijk moest er in het begin van de week naar de supermarkt gegaan worden en dat was dan een jobke voor de heer des huize. Dit was dan wel omdat ik dat wilde, want ik had maar een telefoontje naar dochter of de schoondochter te plegen en die hadden met liefde en plezier deze taak van me overgenomen. Maar waarom de kinderen voor zulke bagatel lastig te vallen en zoveel moest er voor twee mensen nu ook weer niet meegebracht te worden.

Zo ik ga er stilaan mee stoppen voor het eerste bericht na zulk een lange periode niet actief te zijn op het blog. Anita zal stilaan ook wakker gaan worden, want ze slaapt een beetje in de lange zetel en dat is goed voor de genezing en dan kan ze terug buitenkomen. Zolang stil zitten is voor onze leeftijd niet zogoed, want morgen moet ik ook naar de huisarts voor de twee maandelijkse chek up beurt.

09-02-2012 om 16:07 geschreven door francis

Waterval De Krimmler Oostenrijk.

Met zijn 380 meter lengte de grootste waterval van Oostenrijk, Zwiserland en Duitsland.  Ik heb alleen de laatste trap maar kunnen fotograferen, omdat het te zwaar was om tot boven te klauteren en onze conditie dat niet toeliet. Met de autobus was het verboden om tot de top te rijden.

12-11-2011 om 20:42 geschreven door francis

Duitslands hoogste waterval is gelegen in het Zwarte Woud in het stadje Triberg.

10-11-2011 om 20:19 geschreven door francis

Vandaag moest ik zeker naar de huisarts, want het was iets meer dan twee maanden geleden dat ik nog bij hem was geweest en mijn bloeddruk pillen begonnen op te geraken en dan wordt het gevaarlijk als je aan hoge bloeddruk lijdt. Maar enfin alles bleek normaal te functioneren en dat is wel het voornaamste.

Het weer was weer formidabel en ik besloot om m’n wagen in Deurne te parkeren en met tram tien verder te reizen tot het centrum van Borgerhout, dat doe ik wel meer. Een parkeerplaats vinden in Borgerhout is niet zo simpel. Ik was tamelijk op tijd vertrokken thuis en dat betekende dat ik tien voor twee reeds bij de dokter aanbelde. In de wachtkamer zat nog niemand en als ik geluk had was ik tijdig weer buiten.

Inderdaad juist twee uur stipt begon hij met z’n raadpleging en door het feit dat ik reeds meer dan dertig jaar patiënt bij hem ben, gebeurt het wel eens gemakkelijk, als het niet te druk is dat hij eens een praatje blijft maken. Al m’n gezinsleden zijn bij hem patiënt geweest of zijn het nog steeds.. Iets voor half drie was ik terug buiten en had ik geluk van dadelijk een tram te hebben en om drie ongeveer was ik terug bij moeder de vrouw.

Na de medicijnen afgehaald, zijn we nog even een bak palm (eigenlijk niet goed voor de bloeddruk) gaan kopen in de GB hier in Schoten en daarna even naar Ons Huis bij den Dirk om eens onder de mensen te zijn en per toeval ontmoeten we daar familie en dat maakte het dubbel zo gezellig en oh wat vliegt de tijd dan toch snel en is het direct laat. Dat was het voor vandaag.

04-11-2011 om 20:39 geschreven door francis

Ergens was het toch wel goed weer thuis te zijn, alleen al om terug in ons lekker eigen bedje te liggen. In het appartement te Blankenberge is het wel heel goed vertoeven, maar in de matras zak je helemaal door en dat is toch niet zo goed voor je rug. Daarom is het gezegde “oost west, thuis best” maar al te waar. Maar toch zijn we ook wel graag aan de kust, ondanks de slechtere matras.

Vandaag moesten we er tamelijk op tijd uit ons bedje want onze poetshulp kwam, zoals altijd tegen negen uur en steeds was ze stipt op tijd bij ons. We zaten nog aan de ontbijt tafel, maar ja dat hinderde niet. Na het ontbijt moest ik dringend naar de dienst bevolking voor m’n nieuw identiteitskaart ( mijn pas zoals het uit de volksmond klinkt). Want juist voor we in verlof vertrokken was het bericht aangekomen om het af te halen, maar daar voor had ik geen zin meer om het te gaan afhalen en nu zit er een volledig nieuw document in m’n portefeuille .

Voor vijf jaar ben ik alweer gerust. En met m’n nieuwe pas kon ik gelijk door wandelen naar het postkantoor, want ik had nog wat terug te trekken van de fiscus. Ge weet nooit, het land moest eens failliet gaan en daarom kan het geld maar beter in mijn zakken zitten. Na de middagmaaltijd zijn Anita en ik boodschappen gaan doen, de voorraad kassen waren zogoed als leeg. Zo leeg dat de muizen dood in de kast lagen.

Naar de bibliotheek om nieuwe lectuur moest ook gebeuren, want ’s avonds lees ik al eens graag en alle geleende boeken waren uitgelezen. Als je het mij vraagt was dit vandaag een vrij drukke dag en kunnen we nu genieten van een rustige avond. Dat was het voor vandaag en nog een gezellige avond gewenst door Anita en Francis.

03-11-2011 om 20:41 geschreven door francis

Ik moet even in de tijd terug, namelijk de tweede helft van oktober had ik niets dan problemen met het mobiel internet en gevolgd van een slecht werkende laptop. Het internet aangeboden door Citimesh tegen betaling, viel er twee dagen uit wegens een grote panne. Deze panne was amper hersteld of de laptop begon kuren te verkopen. Enfin de laatste twee weken van m’n verlof in Blankenberge was er eentje zonder de computer en zonder bijwerken van het blog.

Dat heeft natuurlijk ook z’n charme, ik kon samen met Anita meer naar de televisie kijken en tussendoor ’s avonds al eens een pintje gaan drinken, daarvoor moesten we zelfs niet eens zover wandelen. Gewoon de lift naar beneden pakken en buiten aan de jachthaven waren er ongeveer zeven à acht horeca zaken naast elkaar. Meestal begaven we ons naar de “Evergreen”. Dat was zowat de gezelligste taverne, met rustige muziek zoals de muziek geproduceerd door radio Minerva.

Dat was de reden waarom er meer dan twee weken niets op het blog werd bijgewerkt, niet dat dit een wereldramp betekende, maat toch was ik er eerst wreed door geambiteerd en het mooiste is dat de laptop hier thuis wel normaal werkt. Ik lig hier nu niet van wakker, maar toch vraag ik me af of alles niet aan dat mobiel internet lag, van zelf kan die draagbare computer zich niet herstellen..

Het spreekwoord zegt, oost west thuis best en ik moet het nog geloven ook. Tot een volgende keer.

02-11-2011 om 20:45 geschreven door francis

Gisterenavond was Anita en ik overeen gekomen om deze namiddag eens een bezoek te brengen aan Damme. Niet dat het zo speciaal was, maar als het waar was wat de weerman voorspelde, was het toch eens iets anders dan hier in Blankenberge te blijven rondlopen en inderdaad na elf uur deze morgen brak de zon schuchter door de massa grijze wolken en stond het vast dat we na het middagmaal, de auto zouden nemen en dan richting Damme.

Veiligheidshalve kleedden we ons maar warm aan, want ondanks de voorspelde zon zou de temperatuur niet al te hoog oplopen. Zo gezegd zo gedaan en we hadden er geen spijt van, want inderdaad we konden een wollen vest goed gebruiken. Ik vind de weg naar Damme een gezellige baan om op te rijden, zeker die baan die langs het vaartje loopt met langs beide oevers die rij bomen en voor de rest rijd ge op de boeren buiten.

Damme is nu niet bepaald een grote gemeente, maar het is er wel gezellig om de beentjes even te strekken, na een autorit. De gemeente is niet groot maar het is in het centrum wel betaald parkeren en het kost je toch één euro per uur. Met een maximum van twee uur en half, wil je langer blijven staan kun je terug naar de parkeermeter om er bij te steken en in principe moet je dan je auto verzetten maar geen mens die dat natuurlijk doet.

Na een kleine wandeling door de kleine dorpskern, hadden we er dorst van gekregen en ik moest zonodig een kleine boodschap wezen doen en als we in Damme komen gaan we steeds naar de taverne gelegen rechts aan de Damse vaart. De taverne is ook bekend om z’n grote dikke pannenkoeken en die hebben we er dan ook besteld en gegeten. Dat was niet van tevoren gepland, maar toen we arriveerden diende de garçon er juist enkele op aan het tafeltje waar wij juist passeerden. Ook erg toevallig en we konden er niet aan weerstaan om eveneens pannenkoeken met bruine suiker en een tas koffie te bestellen.

Tegen dat de parkeertijd bijna verstreken was zijn we terug naar de auto gewandeld en huiswaarts gereden en dan waren we terug voor de drukke avondspits zou beginnen. Terug op het appartement gekomen vlug de grote voorraam open gezet en de zon was nog niet van het terras, ik kon nog genieten van een deugd doende avondzon en de terassen van de horecazaken zaten nog goed gevuld.

13-10-2011 om 21:10 geschreven door francis

Deze morgen bij het ontwaken bleek de lucht één donkere grijze massa te zijn en dat beloofde niet veel goeds van te komen en inderdaad we zaten amper aan het ontbijt of de eerste druppels vielen reeds uit de hemel. We bezagen elkaar even en waren zonder veel woorden te verspillen akkoord, om in de voormiddag maar binnen te blijven en het appartement maar eens te stofzuigen en het stof af te nemen van de meubelen.

Na de middag zouden we wel zien wat we zouden doen en inderdaad rond half drie stopte het met regenen en toen zijn we naar het centrum van de stad gewandeld, want we moesten beiden naar de geldautomaat om wat geld af te halen en daarna ergens iets gaan drinken. Ondertussen was de zon stilletjes aan door de wolken gekomen en dat was een heel verschil met het weer van deze voormiddag.

De halte die we zouden houden om iets te drinken zou gebeuren in “Het Hof van Eden” een gezellige afspanning in de Molenstraat hier in Blankenberge. Het is gelegen een beetje achterin met een gezellige tamelijk grote tuin. Het was nu wel niet de bedoeling om buiten te gaan zitten, maar het was gezellig om zien door de grote glazen ramen vanuit de drankgelegenheid. Na het drinken van twee blonde Leffe zijn we dan op ons gemak terug naar de jachthaven gewandeld, want het werd dan stilaan tijd om de avond maaltijd te bereiden en nadien te verorberen.

Dit was onze dag indeling van woensdag 12 oktober 2011 en de rest van de avond ga ik lekker televisie kijken en het is dan te hopen dat er iets degelijks geprogrammeerd is. Anders zal ik vroeg in ons bed liggen zeker weten.

12-10-2011 om 20:31 geschreven door francis

Zaterdag laatsleden zijn Anita en ik rond half twee huiswaarts gereden, iets dat we telkens doen als we voor een maand hier in Blankenberge zijn. Het houd allemaal verband met m’n hobby’s, namelijk de zondag en de maandagavonden moet ik uitzending doen bij de vrije radio Minerva. Ook de maandagnamiddag zijn we ook steeds te vinden in zaal Bart te Merksem voor de show tussen drie en zes in de namiddag.

De maandagavond na tien uur na het einde van het mini-boeketje, vertrekken we dan dadelijk terug naar ons appartement hier aan de kust. Gewoonlijk arriveren we hier terug omstreeks half twaalf, want op de expresweg is het dan tamelijk kalm, maar één nadeel is er wel in het eerste gedeelte zijn dan wel alle lichten gedoofd en dat hindert me wel een klein beetje. Na een paar kilometers wordt men er wel gewoon aan en juist voor de tunnel van Zelzate branden de lichten opnieuw en dit tot de aankomst in Blankenberge.

Naar het schijnt wordt dit stuk van de expresweg niet als autostrade gerekend, omdat er nog teveel kruispunten zijn, veel tijd heb ik er daardoor niet verloren. Alleen een duistere snelweg is gewoon een gewoonte en volgende weekeinde zal dit al wel veel beter zijn. Na aankomst in het appartement hebben we nog eerst een tas thee gedronken en enkele wafels gegeten, want ik had tamelijk grote honger en met een lege maag kan ik niet slapen en terwijl nog evens naar het laatavond nieuws uitzending gekeken en dan lekker gaan maffen.

11-10-2011 om 20:32 geschreven door francis

Verdorie wat een zware storm heerste er vorige avond en een groot deel van de nacht. Alles wat los stond was aan het rammelen en het was juist hoogtij en dat maakte dat het water in de jachthaven z’n hoogste peil had en door die hevige wind hoorden we het water te keer gaan. De jachthaven ligt hier juist over de deur en de aangemeerde boten gingen zwaar te keer, maar gelukkig zijn ze allemaal blijven liggen.

Gelukkig hebben Anita en ik geen minuut langer wakker gelegen zoals altijd. Toen we deze morgen opstonden waren de windestoten van 85 kilometers per uur terug gevallen tot een gewone wind zoals anders rond deze tijd. Alleen was de wind vervangen door een stevige regenval, maar lang heeft dit ook weer niet geduurd.

Gisteren hebben we het tamelijk rustig gehouden, want we zijn niet meer van de jongst en een rustige dag mag dan wel eens. Na de middag zijn we even iets gaan drinken in taverne “Evergreen” en daarna terug naar het appartement om wat te lezen tot het tijd werd om de maaltijd te bereiden, maar dat is dan weer een job voor ons Anita.

Momenteel is het rustig buiten, want het tij is weer aan het opkomen en dan is er weer een kans op rukwinden en dat wisten ze ons vandaag te vertellen in de Evergreen. Of ze hebben ons daar blaasjes wijs gemaakt, maar dat weet ik jullie morgen wel te vertellen. Nu is het tijd om af te sluiten.

07-10-2011 om 20:20 geschreven door francis

De laatste twee weken van september was mijn kapper juist in verlof, dat was wel jammer nu moest ik hier in Blankenberge, vandaag een kapper gaan opzoeken. Twee jaar geleden heb ik dat ook eens moeten doen en dat was toen wel meegevallen, waarom zou het dan nu mislukken en inderdaad ze hebben dat prima gedaan. Misschien een ietsje te kort maar dat groeit wel vlug genoeg bij.

Tijdens het haar wassen kreeg ik nog een rugmassage op de koop bij. Dat is een dienst die mijn vaste kapper niet voorziet en het mooie is dat ik maar even veel moest betalen, voor deze massage en haarknipbeurt. Terwijl je in de zetel zit te wachten voor de haarwasbeurt, zet de coiffeuse twee been steunen in werking en vanaf je zitvlak tot aan je schouders wordt je automatisch gemasseerd en dit zolang je haar wordt gewassen.

Enfin ik ga er niet langer over uitweiden, m’n haar is terug in fatsoen en ik was er tweeëntwintig euro aan kwijt en bij m’n vaste kapper betaal ik even veel. Het weer liet al veel te wensen over vandaag, maar na de middag deed de zon verwoedde pogingen om door het wolkendek te geraken en we waagden het er op om een wandeling te doen. We moesten ons wel schrap zetten tegen de wind op kop. Op de wandeldijk ging het al wat beter, want we hadden wind inde rug. Maar terugkomen dat was een ander paar mouwen, toen hadden we hem vlak van voren.

Maar arm aan arm worstelden we er door, maar was toch blij dat we in café “ The Nordsea “ waren, om er een stevige drie en dertiger Palm te drinken. Morgen volgt er meer nieuws uit het winderige Blankenberge.

06-10-2011 om 20:06 geschreven door francis

Vorige zondag was het hier een drukte van jewelste, vanaf een uur of tien was het hier door de toekomende automobilisten die rondjes moesten rijden om toch maar ergens een parkeerplaats te vinden. Meestal zonder succes zoals het mij was overkomen de dag daarvoor, tot ik uiteindelijk de privé parking had gevonden.

Nadat we ons gewassen en gekleed hadden, zijn we buiten gegaan om ons eerste wandeling te maken en die zou gericht zijn naar het ooster staketsel. Eens een kijkje gaan nemen naar de vele vissers die er gewoonlijk staan te vissen en daarna in het terug komen in de drankgelegenheid die daar gevestigd is een frisse pint gaan drinken om vervolgens terug naar het appartement te wandelen.

Ondertussen was het al na twaalven geworden en dus hoogtijd voor de middag boterham te verorberen. Het was maar een gewone boterham, want ’s avonds waren we van plan om in een restaurant warm te gaan eten. Normaal gaan we de dag van aankomst eerst naar de supermarkt onze noodzakelijke voedingswaren kopen, maar nu met die geweldige drukte die hier aan de kust heerste waren we van gedacht veranderd en deze job maar uitgesteld tot maandag.

Enfin we hebben dan uiteindelijk nog een gezellige zondag gehad en goed van de zon genoten en een verlof kan al niet beter starten als het onze dit jaar. Spijtig genoeg is het weer vandaag omgeslagen en was het heden morgen zwaar overtrokken gestart, maar na de middag kwam het zonnetje toch een poging wagen om door de wolken te geraken en wat we hebben dat hebben toch maar gehad.

04-10-2011 om 00:00 geschreven door francis

Sinds zaterdag één oktober zijn we weer op ons vakantieadres en dit voor heel de maand oktober. Heb nog geen tijd gehad om jullie mijn vakantie ervaringen te vermelden, want zaterdagnamiddag ben ik niet meer op het kantoor voor toerisme van de stad Blankenberge geraakt wegens tijdsgebrek. Wij waren wel tijdig aangekomen, maar na de bagage in het appartement af te hebben gezet, was het niet simpel om een parkeerplaatsje hier te vinden.

Het was hier rondjes draaien in de oude stadkern en dit zonder resultaat. Uiteindelijk kwam ik terecht in een privé parking en daar was nog plaats genoeg en te prijs voor twee dagen, was nog voordeliger dan aan de stedelijke parkeermeters. Normaal betaal je één euro per uur en dit van negen uur tot zeven uur ’s avonds en in de parking betaalde ik maar tien euro voor zaterdag en zondag, dat maakt een heel verschil.

Ondertussen had ons Anita al een groot deel van de bagage uit geladen en in de aanwezige kasten gestapeld. Maar het eerste dat we dan deden was ergens een snak gaan eten, want ondertussen was het al drie uur geworden en het was van ’s morgens half negen geleden dat we nog iets tussen de tanden hadden gehad. Maar volk dat er in Blankenberge was, ongelofelijk. Het leek de zomer drukte wel, al de hotels waren volzet en dit in de herfst.

Ik ga er voor vandaag voor bekeken houden want het is zodadelijk Aspe op de televisie en daar heb ik nog nooit een aflevering van bekeken, omdat we de maandagavond nooit thuis zijn. De reden er voor is dat we die avond steeds de uitzending hebben op radio Minerva van het programma “ Mini-boeketje“. Nog een fijne avond en veel blogplezier en morgen een gezellige en hopelijk nog een warme dag.

03-10-2011 om 21:13 geschreven door francis

Sinds deze voormiddag is m’n nieuw identiteitskaart in bestelling. Nu nog wachten op het bericht wanneer ik ze mag afhalen. Dat kan nog wel enkele weken duren, maar ondertussen kan ik met het oude document verder.

Deze namiddag hebben Anita en ik gebruik gemaakt van het zonnetje om de beentjes eens te strekken. Een wandelingetje van ongeveer één uurtje gemaakt en halverwege een sanitaire stop gehouden in een taverne “ ’t Rommelpotje” en eveneens een goed glas bier gedronken. Vermoedelijk door het goede weer was er veel volk in de zaak aanwezig, want het terras was helemaal vol en zo doende moesten we binnen plaats nemen.

Van de week kreeg ik een mailtje binnen met foto’s van een gebeeldhouwde boom in de bijlage. Ik vond dit zo prachtig dat ik die jullie niet wil onthouden. Het is een levende boom waarin prachtige dieren zijn gebeeldhouwd en het mooie is dat de boom nog steeds verder bloeit en groeit.

De plaats van het gebeuren zou in Zuid- Afrika zijn. Ik vond dit toch zo prachtig en uniek.

22-09-2011 om 20:14 geschreven door francis

Vorige week toen we thuis kwamen van ons uitstapje naar het Zwarte woud , stak er een oproepbrief in de brievenbus om mijn identiteitskaart te komen vernieuwen. Schijnbaar was de mijne verlopen en wat doe je dan als brave burger, juist doen wat ze van je verlangen. Deze voormiddag ben ik dan naar de fotograaf geweest om pasfoto’s te laten nemen en dan kunnen we volgende week naar de dienst bevolking in het gemeentehuis van onze gemeente gaan.

Toen ik in de winkel binnen kwam wist de dame achter de toog, reeds waar voor ik kwam. Ze ontving me met de woorden “ Het is voor pasfoto’s zeker” en ik kon niet anders dan dit te beamen. Enfin op een kleine zeven minuutjes en twaalf euro’s en vijftig eurocent armer was ik gesteld.

Voor de dame haar toestel afdrukte, vroeg ze me om niet zo ernstig te kijken, want een lachje was in de prijs in begrepen. Toen ik buiten kwam ben ik Anita gaan zoeken want zij was boodschappen gaan doen en als ik haar vond dan kon ik haar boodschappentas mee naar huis dragen. Want ik veronderstelde dat ze in verschillende winkels moest zijn en dan is de vracht direct al meer dan genoeg en met haar rechterarm mag ze niet te veel aan gewicht dragen.

Ik had ze al vlug gevonden en ik kreeg er m’n dochter bovenop. De eerste de beste winkel die ik binnen liep daar vond ik ze alle twee, twee voor de prijs van één. Buiten de winkel nog een babbeltje gedaan en dan naar huis, want het was ondertussen al twaalf uur gepasseerd en dat wil zeggen tijd om de innerlijke mens te verzorgen.

Voor de rest van de dag was er ten huize Franita niet veel meer te beleven en kan ik rustig dit bericht besluiten. Alleen deze namiddag nog zonder internet en telefoonaansluiting gezeten, maar het was nogal vlug voorbij en ons speelgoed terug bruikbaar.

16-09-2011 om 20:54 geschreven door francis

Sinds enkele dagen zijn Anita en ik terug van een weekje Zwarte Woud. Eigenlijk had ik al jaren lang een droom om toch eens een bezoek te brengen aan dit gebied in Duitsland en nooit was dit er van gekomen. Dit jaar is het er dan toch van gekomen. Tussen een reis naar de bloemen Riviëra in Italië en een bezoek aan het Salzburgerland in Oostenrijk, hadden we nog in extrema geboekt voor het Zwarte woud.

Als ik eerlijk moet bekennen is deze reis toch de minste van allemaal die we reeds gedaan hebben.. De natuur zelf was mooi en prachtig om te zien, maar de dorpjes die we passeerden, die waren niet zoals ik ze in mijn gedachten had. Zelfs het dorp waar we logeerden, zou eveneens een dorp uit Vlaanderen kunnen geweest zijn.

Hier onder enkele foto’s

15-09-2011 om 20:32 geschreven door francis

Vandaag in de late namiddag, namelijk om half zes ben ik met Anita naar haar huisarts moeten rijden, want ze sukkelt met een dikke enkel. Deze klachten heeft ze al vanaf we terug uit verlof zijn uit Oostenrijk. Maar gisterenavond werd het toch te erg, deze morgen heeft ze haar arts opgebeld voor een afspraak.

Nu moet ze haar voet op een verhoogde stand laten rusten, want de dokter heeft een injectie rechtstreeks in het gewricht gegeven. Dit was geen lachertje, want dat moet een pijnlijke operatie zijn en Anita is geen klein pijnige patiënte maar ze trok toch een pijnlijk gezicht.

Ik hoop dat het vlug genezen is want kortelings vertrekken we terug voor enkele dagen naar het Zwarte Woud en dan moet er weer gewandeld worden. De uitstappen zullen we maar zo kort mogelijk houden, want dat is nu de tweede keer dat ze problemen heeft met haar gewrichten. De vorige keer was het aan haar rechtse voet en nu hare linkervoet.

Gisteren ben ik voor de twee maandelijkse controle eveneens naar m’n huisarts geweest, maar alles was in orde en ik kan er weeral tegen tot binnen twee maanden. Gewoonweg de voorgeschreven medicijnen blijven nemen en de bloeddruk blijft dan perfect 12 tegen 8 staan. Meer is er niet gebeurt tenhuize Franita en straks weeral lekker bedje in.

01-09-2011 om 20:51 geschreven door francis

Zo ik zit weer voor het scherm van de computer en ga trachten een verslaggetje in elkaar te puzzelen. Gisteren namiddag is het er niet meer van gekomen, wegens tijd gebrek. Ik was nogal laat aan m’n programma begonnen tijdens de morgenduren en de inspiratie was niet zo schitterend. Enfin, uiteindelijk was het dan in de namiddag klaar gekomen, maar de zin om het blog aan te vullen was helemaal verdwenen.

Tegen kwart voor acht ’s avonds waren we in de studio aanwezig, zodat ik nog rustig alles kon voorbereiden om op acht uur het programma te starten. Alles verliep tamelijk rustig, mits enkele kleinigheden niet te na gesproken. De muziek keuze was volgens de telefoontjes die Anita ontving naar de zin van mijn luisteraars en dan ben ik een gelukkig man. Om het kort te houden waren Anita en ik tegen half elf terug thuis en konden we het laat avond nieuws nog zien op de televisie.

Omdat we nog langer naar het scherm hadden gekeken, was het opstaan niet zo gemakkelijk deze ochtend. Maar wat maakt het uit, als gepensioneerden zijn we toch onze eigen baas en wie zal zich daar zorgen om maken, als wij maar eerst om negen uur uit het bed waren. Na de kleine klusjes gedaan te hebben, moesten we wachten tot de boekhouder geweest was om onze belastingsbrief in te vullen. Want hij had nog enkele gegevens nodig, om die elektronisch te verzenden.

Daarna konden we eten en nadien de wekelijkse boodschappen doen. We hadden ook nog enkele gebruiksartikelen die in de kringloop winkel afgegeven moesten worden en dan hadden we nog de tijd om iets te gaan drinken. Anita is ondertussen reeds in de keuken bezig om de avondmaaltijd voor te bereiden en ik ga er maar een punt achter zetten en dit geschrijf maar eens verzenden.

30-08-2011 om 16:51 geschreven door francis

Gisterenavond is het tamelijk laat geworden, door allerlei bezigheden zoals onderhanderen televisie kijken en tussendoor aan de computer zitten. Dat maakt dat het moeilijk wordt om tijdig in bed te geraken, maar dat maakt de moeilijkheids graad groter om ‘s morgens tijdig uit het bed te geraken. Daar maak ik gewoonlijk geen problemen mee, maar voor de zondagmorgen is dit wel een verschil, want dan moet ik mijn radioprogramma klaar maken, zoals de vaste lezers van dit blog zullen zich nog herinneren dat ik de zondag en de maandagavond een programma heb bij de vrije radio Minerva.

Voor hen die deze radio niet kennen, radio Minerva is een seniorenzender die uitzendt van op de Antwerpse Linkeroever, met als frequentie 98,00 fm voor Antwerpen en wijde omgeving. Eveneens uitzendend op de 105,6 voor Blankenberge en een groot deel van deze kust en hinterland. Iedere presentator maakt thuis z’n eigen programma en dat is niet zo eenvoudig en is tijd opslokkend, maar wel plezierig en geeft veel voldoening.

Ik was deze ochtend nog maar pas in de gang geschoten, toen de bel ging en we hadden bezoek van dochter Daniëlla. Dit was wel een verrassing, want ik dacht dat ze nog in de caravan vertoefde met de kinderen. Ze waren gisteren terug huiswaarts gekomen, omdat de weersvoorspelling niet goed meer was en ook omdat volgende week de vakanties toch teneinde zijn en de kinderen donderdag terug naar school moeten. Ze was naar de bakker geweest en dacht bij zichzelve, vlug even goede dag gaan zeggen.

Iets voor één uur was het programma klaar en dit samen met het eten dat Anita ondertussen klaar had gemaakt. Nu had ik nog wat tijd om m’n blog bij te werken, ik ben van plan om terug regelmatig dit werkje te klaren.

28-08-2011 om 16:25 geschreven door francis

We waren amper terug thuis of we moesten alweer vertrekken naar Middelkerke, naar de show van Luc Caals in het casino van boven vermelde gemeente aan de Belgische kust. Onze schoondochter Carine had enkele maanden terug, elektronisch vier kaarten bestelt. Er was helaas geen rekening gehouden dat we de dag daar voor pas terug waren van de reis.

Anita had juist tijd genoeg om het hoogst noodzakelijke uit de koffers te halen om te verluchtten, want om half één vorige zaterdag zouden ze ons komen oppikken. Want het zou te zot zijn als we met twee auto’s naar de kust zouden rijden. Door het goede weer melden de radio grote verkeershinder op alle wegen naar de kust.

Enfin met de nodige verkeershinder zijn we dan omstreeks drie uur in de namiddag zijn we dan in Middelkerke aangekomen en dan straat in en straat uit om een parkeerplaatsje te vinden. Dat is nog gene zever om je wagen kwijt te geraken, uiteindelijk gelukte dit dan toch en eigenlijk niet eens ver van het casino vandaan.

Eerst iets vinden om de nodige dorst te laven en dat is een werk van barmhartigheid, maar dat was nu echt geen probleem. Om de tijd te verdrijven dan maar een wandeling maken langs de wandeldijk en tegelijkertijd de prijzen van de restaurants vergelijken. Want omstreeks zes uur moesten we nog iets vinden om het laatste avondmaal te nuttigen ( niet te verwarren met de laatste maaltijd van Christus). De show zou beginnen om stipt half negen.

We hadden genummerde plaatsen, moest de maaltijd wat uitlopen, maar dat was geen probleem want we waren stipt op tijd in de zaal. De show was lachen geblazen van begin tot het einde en omstreeks middernacht, konden we de auto terug opzoeken en de lange weg huiswaarts keren. Zonder problemen zijn we dan thuis aan gekomen, maar laat of niet laat toch nog eerst een tas thee gedronken.

27-08-2011 om 16:13 geschreven door francis