Diano Marina is een kleine gemeente of zoals wij het in de volksmond noemen, een dorpje. Gelegen in de Italiaanse provincie Imperia en nader omschreven in de regio Ligurië. Het is een gemeente met plusminus 7500 inwoners en een oppervlakte van amper 6,5 km². De bevolkingsdichtheid wordt gerekend op ongeveer 1030 inwoners per km².

Het dorp vind ik persoonlijk nu niet echt zo denderend, de beroemde boulevard is maar een klein stuk aangelegd en voor de rest is het gewoon een stuk strand met veel stenen en kleien, dat gewoon niet kan tippen aan de Belgische zandstranden. Alleen de temperatuur en de heldere blauwe hemel, maakt veel goed.

Wel hebben we veel mooie plaatsen bezocht, maar later meer hierover.

21-06-2011 om 00:00 geschreven door francis

Eindelijk heb ik een beslissing getroffen over het lot van mijn blog. Ik was reeds een tijdje aan het zoeken wat ik nu eigenlijk van plan was met m’n dagboek blog. Zoals ik enkele jaren bezig was met de dag dagelijkse beslommeringen van huize Franita, zo kon het niet verder, maar een degelijke oplossing zag ik niet direct zitten.

Het blog zomaar vernietigen wou ik ook niet, daarom ga ik verder met het zelfde blog maar dan als foto blog met wat informatie over de al of niet reisfoto’s. Het kunnen reisherinneringen zijn of kiekjes zo maar. Ik ben nu niet bepaald een groot licht als fotograaf, maar dat is niet de bedoeling van de ganse zaak.

Mijn fototoestel is maar een simpel compact kamera, zonder enige technisch snufje. Maar voor mij is het meer dan voldoende. Eerste prijzen zal ik zeker nooit halen, alleen amusement dat telt.

Vorige maand zijn Anita en ik met Verhoeven reizen voor acht dagen naar de Italiaanse Riviera geweest. Tijdens deze reis hadden we als uitvalbasis het hotel Helios in het dorpje Diano Marina. Geregeld zullen over deze reis enkele foto’s verschijnen.
 
Het wapenschild van de gemeente Diano Marina.

18-06-2011 om 00:00 geschreven door francis

05-06-2011 om 00:00 geschreven door francis

Toen we vorige week onze dagelijkse wandeling deden langs de jachthaven, zagen we dit ongewoon koppel op de bank zitten. Een mevrouw met haar hond zittend op een bank langs de jachthaven. Het was zo vertederend om te zien dat ik vlug er een foto van heb genomen. Het eigenaardige van heel deze story was, dat het niet de eerste keer was dat we deze mevrouw met haar hond gezien hadden.

05-05-2011 om 20:36 geschreven door francis

Na meer dan een maand niets meer aan m’n blog te hebben gewerkt, ben ik weer terug. Waarom deze stop periode zullen jullie zich afvragen en eerlijk gezegd weet ik het zelf ook niet. Mijn boogie leek opgebrand te zijn, ik had er gewoon geen zin meer in en ook had ik m’n nieuwe aanwinsten van Cd’s, gedurende maanden niet meer ingegeven in de cataloog hier op de computer. Dit was op z’n eigen al een hele boterham, maar ik ben nu toch blij dat ik er aan begonnen ben.

Komt daarbij nog het presentatiewerk bij radio Minerva, die steeds maar groter wordt en zodoende meer aandacht moet krijgen en was ik een beetje opgebrand. Vorige week zijn Anita en ik nog een drietal dagen naar Blankenberge geweest om eens goed uit te waaien en echt waar dat heeft ons goed gedaan. Daarom is misschien de drang terug gekomen om m’n dagboek bij te werken.

Ik heb enkele foto’s genomen van de jachthaven, want dat is m’n lievelingsplaats in Blankenberge, echtwaar. Niet dat ik zelf een zeil of een motorboot heb gehad, maar dat stilletjes deinen van die schepen aan de aanlegsteigers vind ik zo rustgevend, ik kan daar uren naar zitten kijken. Het weer was behalve de donderdag mooi en zonnig en ik had spijt dat we de zaterdag namiddag reeds huiswaarts moesten rijden, maar ja mooie liedjes blijven niet eeuwig duren.

04-05-2011 om 20:51 geschreven door francis

06-04-2011 om 15:28 geschreven door francis

06-04-2011 om 00:00 geschreven door francis

Als je momenteel door parken en bossen wandelt, valt het je op dat de struiken en kleine boomsoorten, getooid zijn met van dat mooi helder lentegroen. Dit kom je alleen maar tegen in de lente maanden. Het is werkelijk een genot om de stijve winterspieren eens te strekken in een park of domein.

Dit hebben we vandaag eens gedaan in domein Vordenstein. Natuurlijk mag men zijn compact fototoestelletje niet vergeten en dat is dan ook niet gebeurd. Het zijn er niet veel, maar toch enkele om jullie te tonen hoe mooi dat eerste groen toch is. De beuken en eikenbomen staan er nog maar mistroostig bij en niet waard om er tijd aan te verdoen. Binnen een dikke maand gaat dit ook wel veranderen en zeker de zomereik staat dan ook te pronken met zijn donker rode bladeren.

02-04-2011 om 20:15 geschreven door francis

Vorige vrijdag heb ik m’n beklag nog gemaakt dat het begin van ons verlof zulk een slecht begin had genomen. Maar vanaf de zaterdag nam het plots een goede wending, vanaf ‘s morgens scheen de zon hier in Blankenberge en van de kinderen heb ik vernomen dat ook in het Antwerpse de zon was verschenen. In tussentijd zijn we al in de helft van de nieuwe week en nog steeds is het hier volop zonneschijn.

Deze morgen zijn we zelfs niet buiten geweest en zijn we na de huishoudelijke karweitjes met een leesboek op het terras gaan zitten. De zonnetent een beetje afgelaten en met zicht op een zon overgoten jachthaven hebben we genoten van een ochtend zonder verplichtingen. Dit hebben we volgehouden tot het tijd was voor de middag boterham.

Anita en ik hebben van dit rustig ochtendje op het terras, een rood hoofd overgehouden. Hopelijk vervellen we binnen een paar dagen niet, want dat zou geen mooi zicht zijn. Na de middag zijn we dan een grote strandwandeling gaan doen, want een mens moet toch in beweging blijven. Op het strand heerste al volop bedrijvigheid, want de mensen van de strandstoeltjes zij al met man en macht bezig hun plaatsen af te bakenen en de cabinetjes te plaatsen.

Van een stevige strandwandeling krijgt de mens dorst en is het moment aangebroken om ergens iets te drinken te vinden. Maar eerlijk gezegd op de wandeldijk zijn nog niet veel horecazaken open, dus moesten we terug naar de jachthaven want daar is alles open. Ik moet er ook bij vertellen dat het aan de jachthaven ook warmer was, want op de wandeldijk voelde de wind maar koud aan. In café “De Noordzee” was er op het terras nog plaats voor ons en met enkele palmen werd het tijd om terug te keren naar ons appartement.

U zult zich misschien afvragen, waarom we terug moesten en daar volgt een simpel antwoord op: etenstijd en Anita heeft vandaag loze vinken met gekookt witlof en aardappelen klaar gemaakt en de vermoeidheid is alweer verdwenen. De weersvoorspelling is alweer positief, dat wil zeggen weer volop genieten morgen.

23-03-2011 om 20:47 geschreven door francis

Gisteren zijn we nog gaan wandelen, maar deze namiddag na het middagmaal hebben we het voor bekeken gehouden. Dit zou echt te gek geweest zijn om ons te laten nat regenen. Na het ontbijt wilde Anita even naar de markt om druiven te gaan halen en eveneens een gebraden kip mee te brengen. Dat is gelukt om dit droog af te handelen en ook nadien toen we onze inkopen boven in het appartement hadden gedeponeerd en terug buiten waren gegaan om ergens nog iets te gaan drinken, hadden we onze paraplu niet nodig.

Na de beslissing om binnen te blijven, hebben we beide een platte rust genomen en dat heeft ons goed gedaan en nu zit Anita te lezen en ik zit te tippen op het toetsenbord van m’n laptop. Veel inspiratie heb ik niet en ik denk van de boeken vlug toe te doen en hopen op betere tijden. Voor morgen hebben ze beter weer voorspelt en dat is te hopen. Morgen komt er een eerste gedeelte van onze kroost op bezoek en dan is het te hopen dat we dan buiten kunnen om eens een serieuze wandeling te maken.

Morgen komt onze Willy met vrouw en twee kindertjes, enfin zeg maar kinderen de oudste is al boven mijn hoofd gegroeid en de jongste is al flink op weg om me te overgroeien. Je kunt het stellen dat de kindertjes niet klein blijven en wij worden oud. Maar gelukkig nog gezond en wel. Zondag is het dan de beurt aan Daniëlla en echtgenoot en drie kinderen, maar de oudste kleindochter brengt haar vriendje mee. Dat wordt direct al een grote hoop om ze samen te vragen, daarom hebben we de gewoonte aangenomen om ze steeds apart uit te nodigen.

Ik kijk even door het raam en de lucht is nog altijd even grijs en de regent nog altijd even hard en laat ons duimen dat het weer tegen morgen zal omslaan.

18-03-2011 om 16:38 geschreven door francis

Sinds gistereren middag zitten we weer op ons vakantieadres. Inderdaad woensdag kort na twaalf zijn we weer in Blankenberge gearriveerd, voor een verlof van een veertiental dagen. Ik ga nu niet vertellen dat het weer hier goed is, want liegen is een zware overtreding van de welvoeglijkheid en voor het gerecht is het zelfs een strafrechtelijke daad.

Toen we hier de vorige dag aankwamen, scheen de zon in al zijn glorie, maar dat deed ze in Antwerpen ook toen we vertrokken. Maar ja vandaag speelde het weinig rol, omdat we toch boodschappen moesten doen. We moeten die veertien dagen ook kunnen eten, want alle dagen op restaurant gaan dat zouden we financieel niet aankunnen. Ontbijt, middagsnack en avondeten en dit maal veertien en dit van ons pensioentje gewoon niet haalbaar.

Deze namiddag rond half drie hebben we beide een korte wandeling gemaakt op da wandeldijk tot de trappen van de kerkstraat en daar naar beneden gegaan en bij “ Mama Tommy” iets gaan drinken, vooraleer we terug keerden naar ons appartement aan de jachthaven. Beneden de wandeldijk was het al veel warmer, omdat daar geen wind meer te voelen was.

In het terug wandelen heeft Anita natuurlijk haar tijd genomen, om wat etalages te bekijken en natuurlijk vond ze iets van haar keuze. Een mooie handtas en ruim genoeg om er veel gerief in te steken en als compensatie voor mij een pak babelutten waar ik verzot op ben. Momenteel zit ik hier te schrijven, terwijl ik op een babelut ziet te knabbelen en het ergste is dat ze constant aan je gehemelte kleeft. Maar dat ongemak neem ik er graag bij

17-03-2011 om 20:35 geschreven door francis

Hip, hip hoera, de griep overwonnen. Amaai dat was gene kattenpis, ondanks preventie inenting toch zo ziek geweest als een hond. Stomme vergelijking, maar zo voelde ik me toch de eerste dagen, daarna was het wel doenlijk. Gisteren voor de eerste maal buiten geweest en in de namiddag naar de huisarts, om te laten controleren of de bloeddruk terug gestegen was en dat was inderdaad het geval.

Anita had hedennamiddag in het Vijverhof een samenkomst van de oud leerlingen van het Sint Cordula instituut. Om de drie jaar gaat dit door en dit jaar waren er reeds enkele die het aardse tranendal reeds verlaten hadden. Om drie uur moest ik haar afzetten aan de taverne en terug oppikken omstreeks half zes.

Ondertussen had ik de tijd om in de doe het zelve zaak enkele boodschappen te doen, onder andere twee TL lampen met dito starter kopen want we hadden in de rommelplaats een kapotte lamp en van dat knipperen word je horendul van. De tweede lamp houden we in reserve, ingeval van herhaalde pech.

Van de gelegenheid gebruik gemaakt om in het “Rommelpotje” een Leffe te gaan drinken, was toch alleen thuis en dan ging de tijd wat vlugger voorbij. Ik vond nog juist een tafeltje voor twee en er alleen aanzitten gaat natuurlijk heel goed. Daarna even de lampen thuis afzetten en het was bijna tijd om ons Anita terug op te pikken.

Even het verslag beëindigen, want het is een mooie show op Duitsland twee, namelijk 30 jaar “ Musicantenstadl” en dat is altijd wel de moeite waard om er naar te kijken. Wens iedereen een gezellige blog of televisie avond en morgen een gezellige zondag zonder zorgen.

12-03-2011 om 20:07 geschreven door francis

Gisteren heb ik een foutieve datum in m’n posting geschreven. Het gaat over het lenteconcert en ik had een melding van het 18 de lenteconcert gemaakt en dat was foutief, het is reeds het 27^ste concert. Ik maak van de gelegenheid gebruik om jullie de volledige aankondiging te doen, want het is voor een goeddoel.

27^ste Lenteconcert

dat doorgaat op vrijdag 18 maart 2011 om 19.30 uur

in de Koningin Elisabethzaal, Koningin Astridplein 26 te Antwerpen.

Het concert wordt uitgevoerd door

De Koninklijke Muziekkapel van de Gidsen

Onder de leiding van Luitenant Kapelmeester Yves Segers

Solisten

Lies Vandewege (sopraan ) – Ludwig van Gijsegem (tenor )

En Geena Lisa

In een programma “ Music of the Seventies”

Zo dat was een hele boterham om te verteren en spijtig genoeg kunnen wij er zelf niet naar toe, wegens niet thuis te zijn die dag. Het gaat me vandaag al beter af en morgen zoek ik terug buiten te komen. Want er moet zo stilaan naar de supermarkt gegaan te worden, want de muizen beginnen stilaan dood in de kast te liggen, wegens gebrek aan voeding en dat mogen we die beestjes toch niet aan te doen. Dat wil ik niet op m’n geweten te hebben, wel of niet genezen buiten zal ik moeten gaan.

Meer heb ik niet te melden, dus nog een prettige avond en misschien tot morgen.

09-03-2011 om 22:17 geschreven door francis

Ondanks de preventieve inenting hebben ze mij zaterdagnamiddag toch platgelegd. Na al die jaren dat ik me preventief laat inenten heb ik dat nog nooit voorgehad, juist nu ik in het weekeinde zoveel te doen had, merde. Mijn verontschuldiging voor deze vloek aan het einde van vorige zin.

Die zelfde zaterdag hadden Anita en ik een afspraak met iemand die om drie uur verwacht werd voor een interview bij onze radio en aan ons gevraagd had om er bij aanwezig te zijn. Het interview ging over het 18 de lenteconcert van het Belgische leger, dat zou door gaan in de koningin Elisabeth zaal in Antwerpen. Toen voelde ik eigenlijk er nog niet veel van, misschien enkel wat stijve beenspieren, maar voor de rest alles nog piccobelo.

We waren met z’n vieren nog iets gaan drinken op de Linkeroever en daar voelde ik me slechter worden, ondanks dat het er in de zaak goed verwarmd was, kreeg ik daar koude rillengen zodat ik m’n handen amper kon stilhouden. De verwarming van auto goed voluit gezet en dan lukte het me om normaal thuis te komen.

Mijn avondeten smaakte me niet en dan moet het al heel erg zijn dat ik m’n eten laat staan. Dan maar vroeg het beddentje in en hopen dat het ’s anderendaags de koorts zou over zijn. Gezweet heb ik wel genoeg gedaan, Anita moest de zondag ochtend de lakens verproperen, ze waren kleddernat en ik maar bibberen van de koorts. Na de middag heeft Anita dan maar de dokter met wachtdienst opgebeld. Haar verdikt de griep en daling van de bloeddruk. Voor de griep kon ze dan iets voorschrijven, maar de verlaging van de bloeddruk die zou wel normaliseren als de koorts weg zou gaan en zeker deze week nog een bezoek aan de huisarts ter kontrole.

We zijn nu een paar dagen verder en stilaan begint het te beteren. Morgen al eens proberen een stapje buiten te zetten, als de zon van de partij is en hopelijk kan ik zondagavond terug naar de radio gaan, want dat is ook afgelast moeten worden door die stomme griep.

08-03-2011 om 21:16 geschreven door francis

Na de middag maaltijd vertrokken Anita en ik naar het park van Schoten. Er was nog altijd een stralende zon aan een heldere blauwe hemel en de temperatuur was al opgelopen tot een graad of acht. In de kasteeldreef hadden we het gezelschap van onze kameraad de zon en al babbelend ging het richting kasteel. We hadden een plastiek zakje bij met in stukken gesneden appelen en worteltjes en die diende als voeder voor de herten, want dat lusten ze graag. Daar komen ze gegarandeerd voor recht, want dat is een feest maaltijd voor hen.

Toen we de poort van het park door liepen, viel het ons op dat er veel volk aanwezig was op het grote terras van de Riddershoeve. Maar eerst onze vriendjes de herten gaan voederen, toen we op korte afstand genaderd te zijn hadden ze ons al zien afkomen en stonden ze aan de omheining reeds te wachten. Ik weet niet hoe dat komt, maar het is een feit dat ze het weten van wie ze appelen en wortelen krijgen. Een ding waren we vergeten, dat was de zak met oud brood voor de geiten, maar die hadden niets te kort want er stonden verschillende andere mensen met een zak oud brood.

Na het voederen trokken we naar de brasserie Riddershoeve, want daar sluiten we onze wandeling af met een goede Leffe. Het buiten terras stond vol volk en iedereen stond met een glas Cava of een glas appelsiensap in de hand. Toen we ons een weg baande door het volk, want we hadden geen zin om buiten iets te verteren, want zo warm was het nu ook weer niet, kregen we ook een glas aangeboden. Dit was bedoeld om de vernieuwing en de aangelegde speeltuin voor peuters en kleuters te vieren. We konden niet anders dan de vriendelijk aangeboden consumptie aanvaarden.

Ik denk wel dat dit van de zomer een schot in de roos zal blijken te zijn. De ouders kunnen rustig genieten op het terras, terwijl hun bengels hun hartje kunnen ophalen in de speeltuin. Onder het waakzaam oog van de ouders. We zijn daarna binnen in de gelagzaal onze Leffe gaan nuttigen en tegen half vijf keerden we huiswaarts.

02-03-2011 om 21:46 geschreven door francis

Vanaf het opstaan was er zon, ik weet niet van waar ze vandaan is gekomen. Maar dat speelt gewoon geen rol, ik aanbid ze gewoon weg. Maar het gevaar bij een winterzon is het feit dat daarom de temperatuur niet echt de hoogte in gaat. Dat onder vond ik heden voormiddag maar al tegoed. Ik moest geld afhalen bij de bankautomaat, maar had mijn trui uitgelaten in de veronderstelling dat het reeds warmer was. Dat verraste me toch erg en toen ik kort daarna terug vertrok met de bus van “ De lijn “ had ik ze toch wel terug aan.

Inderdaad moest ik heden morgen met de bus naar Antwerpen, om daar tram 10 of 24 te nemen naar Borgerhout. Ik had gisteren de wagen naar de garage gebracht voor een gewoon onderhoud en toen constateerde de garagist dat het beter was om de achterste vering (amortiseurs) te vervangen. Daarom mocht m’n wagen bij de garagist overnachten. Het blijven slapen was gratis, maar de herstelling kwam natuurlijk duurder uit dan een kleine onderhoudsbeurt. Daarom moest ik deze ochtend dringend geld uit de muur gaan halen.

Enfin ik heb er niet van wakker gelegen en binnen enkele dagen komt m’n pensioen op de bankrekening te staan en is alles weer ok. Eerlijk gezegd de wagen reed toch weer soepeler over de baan en toen ik terug thuis kwam, stelde ik voor om straks een wandeling naar het park van Schoten te maken. Want met zulk goed weer kun je toch niet binnen blijven zitten.

02-03-2011 om 20:53 geschreven door francis

Een half uurtje geleden ben ik voldaan van de tafel gekomen. Anita heeft vanavond één van m’n lievelingsgerechten gereed gemaakt. Er lag in de diepvries nog een halve gebraden kip en werd die terug warm gemaakt en daarbij een koude schotel en gebakken petatjes er bij. Mensenlief wat heb ik goed gegeten, dat kun je al beter vreten! noemen en het was nog snel gereed ook. We waren in de vooravond tamelijk laat thuis en dan is het wel gemakkelijk wanneer er niet veel werk aan het gereedmaken van de maaltijd is.

Deze namiddag moesten we voor Anita nog bij de optieker zijn. Vorig jaar had ze bij optieker “ Ten Eeckhoven” een nieuwe zonnebril gekocht en op het einde van vorige zomer bemerkte ze dat er twee glinster steentjes waren afgevallen. Met het feit dat het tamelijk goed zichtbaar was, had ze toch graag dat de open plekken terug opgevuld werden. Maar helaas waren dit model van steentjes niet voorradig en moesten ze bij de verdeler van dit merk besteld worden.

Het duurt nog wel even, vooraleer het lente is, zodoende kan ze hem nog wel even missen. Anita heeft hier of daar nog wel ergens een reserve zonnebril liggen. Vanuit Deurne noord moesten we dan verder naar Merksem, want in de Laaglandlaan aldaar moesten we bij “Mode De Deken zijn. Op dertien maart is het er modeshow en als je niet tijdig besteld is er al vlug geen plaats meer voorradig. Tegelijkertijd kon ons Anita al eens zien wat de zomermode zoal in peto heeft.

Ze heeft me zover gekregen dat ik die zondag, voor de eerste maal eens meega naar die mode defilé. Hopelijk verveel ik me niet te erg, want nu moeten jullie niet denken dat dit top mannequins zijn, want het is mode voor mensen met een maatje meer. Zal bij mij wel twee maatjes meer zijn, als het daarbij blijft. Ik ga maar afsluiten want zodadelijk komt inspecteur De Cock ( met COCK) op het scherm en daar ben ik een geweldige fan van.

24-02-2011 om 20:52 geschreven door francis

21-02-2011 om 11:55 geschreven door francis

Ik val al direct met de deur in huis. Gisterenavond was het groot feest, de jaarlijkse bijeen komst van de neven en nichten langs Anita haar kant. Voor ons was het drie jaar geleden dat we daar nog eens aan deelgenomen hadden, het wordt ingericht telkens op die voorlaatste zaterdag van februari hadden, we hadden dit jaar niets anders om handen . Namelijk in verlof gaan naar het bungalowpark “ De Kempervennen,” maar dit jaar hebben we er van afgezien en daarom konden we er gisteren wel aanwezig zijn.

Het gezellige samenzijn begon om plus minus zestien uur met aperitief uurtje en de begroeting van de familie. Wij waren er als de eerste bij, ik vind dat altijd gemakkelijker, dan is er nog niet veel volk en is de handjes kusjes geven vlugger gedaan. Nadien moeten de daarna gekomen familieleden de hele ronde doen. Het moeilijkst vind ik de namen onthouden, zeker nu dat het zolang geleden was,

Ik ga het heel kort houden, het eten was perfect en de ambiance (met elkaar praten) was gezellig en het duurde tot twee en twintig uur dertig, vooraleer we terug huiswaarts reden. Eigenaardig wat een mens op die tijd allemaal te vertellen heeft tegen elkaar, ongelofelijk maar toch waar. Anita en ik zien er weer al naar uit voor het feest van volgend jaar.

Ik ga maar afsluiten, want zo dadelijk is het etenstijd, want rond zeven uur moet ik alweer m’n programma gaan verzorgen en sinds vorige week rijdt Anita mee naar de studio, om de telefoon op te nemen. Het is niet meer alleen te doen, want de mensen willen dikwijls informatie over het programma en dit is niet altijd gemakkelijk. Morgen zal er ook niet veel tijd overschieten om wat te bloggen.

20-02-2011 om 17:01 geschreven door francis

18-02-2011 om 22:37 geschreven door francis