Kijk es aan, het Waalse ABVV vindt dat premier Di Rupo zich te veel inzet voor de werknemers van Ford Genk!
De premier werkt liever voor de Vlamingen dan voor de Franstaligen. Dat vinden we echt spijtig, aldus Egidio Di Panfilo, secretaris van het ABVV in Luik, in De Morgen. En nog: De premier geeft minder aandacht aan onze problemen. Nou, Egidio Di Panfilo, dat swingt de pan uit van kinderachtigheid. Benieuwd wat de N-VA en haar leider BDW nu gaan bedenken. Die beweren toch dat Di Rupo de premier van de Franstaligen is?

Ford Genk gaat dus dicht. De directie heet verrast te zijn door de snelheid waarmee de markt instort. Zei de CEO van Bekaert enige tijd geleden ook niet zoiets, maar dan over staaldraad? Is het niet erg vreemd dat toplui van multinationals verrast worden door de snelheid waarmee een markt instort? En als dat wel zo is, mag dan de vraag gesteld worden of die toplui wel geschikt zijn voor hun exuberant betaalde topjob? Minister Vande Lanotte zegt dat hij niets gelooft van het verhaal van overcapaciteit enzovoort. Voor hem is de echte reden dat werknemers in Spanje de helft verdienen van wat hun Belgische collega's in hun loonzak vinden. De een zijn dood is de ander zijn brood. In Valencia zullen ze blij zijn met de bijkomende werkgelegenheid. Logisch. Multinationals worden geleid door figuren die alleen oog hebben voor de winst van hun onderneming, en derhalve ook voor hun eigen inkomen. Ondernemen lijkt geen ethische kant meer te hebben.
Gisteren haalde minister-president alle grote woorden uit zijn woordenboek: mokerslag, nachtmerrie... God zij geloofd, hij zal met zijn regering een taskforce opzetten. De op straat gegooide Ford-werknemers staan niet alleen, heel Vlaanderen leeft mee. Maar mag de vraag gesteld worden of de politiek niet veel eerder al had moeten nadenken over een oplossing voor wanneer de moker Limburg zou treffen? Ford Genk heeft toch al een bewogen geschiedenis achter de rug en er is toch enige ervaring met de bloedbaden van andere autobouwers?

En vandaag in De Standaard nog iets meer dan een pagina over het boek van Frédéric Deborsu. Waarom we hem moeten geloven? Omdat ik een serieuze onderzoeksjournalist ben, heet het. Een uitermate zwak argument voor een serieuze onderzoeksjournalist want de kracht van een serieuze onderzoeksjournalist moet juist zijn dat hij onomstotelijke argumenten en bewijzen levert voor wat hij schrijft. De antwoorden van Deborsu op de kritische vragen van journalisten zoals die door Veerle Beel in De Standaard weergegeven worden, tonen vooral aan dat Deborsu eerder een fantast is dan wel een serieus onderzoeksjournalist. Om het bij één enkel item te houden: Deborsu suggereert dat de kinderen van Filip en Mathilde via een ivf-behandeling verwekt zijn. De geboorte van die kinderen vond plaats in het Erasmusziekenhuis waar ivf-behandeling toegepast wordt. Deborsu meent ook te weten dat het huwelijk van Filip en Mathilde gearrangeerd is. De combinatie van Erasmusziekenhuis en gearrangeerd huwelijk leidt tot de volgende uitleg: Het zou niet de eerste keer zijn dat een man die een gearrangeerd huwelijk aangaat zijn vrouw niet zou aanraken. Tja, om zoiets te bedenken moet men inderdaad een serieuze onderzoeksjournalist zijn!

Vandaag verschijnt het dus, het boek 'Koningskwesties', van de hand van Frédéric Deborsu. En er is al heel wat over gezegd en geschreven, wellicht ook omdat het paleis al heel snel reageerde. Vandaag, net als gisteren trouwens, wijdt De Standaard er twee pagina's aan! Is zo'n boek nog voor het in de boekhandel ligt echt wel zoveel aandacht waard, dames en heren van De Standaard? Titel van het artikel vandaag in DS: 'Veel rumoer rond Filip, weinig harde bewijzen'. Dat is heel anders dan wat de krant gisteren liet uitschijnen: dat Deborsu echt wel een voortreffelijk staaltje journalistiek zou afleveren. Het artikel van vandaag laat er weinig twijfel over bestaan: het boek brengt vooral insinuaties en roddels. Wat zou Deborsu met zijn boek beogen? In de belangstelling komen met een verzameling wilde verhalen die bij royalty watchers - een soort dat over nogal wat fantasie beschikt - de ronde doen? Of ronduit het koningshuis en de monarchie schade toebrengen? Hoe dan ook, gesteld dat de beweringen dat het huwelijk van Filip en Mathilde gearrangeerd is, dat beide families er beter van werden, dat de kroonprins belangstelling heeft voor mannen enzovoort waar zijn, wat is daar de relevantie van voor welke inwoner van dit land dan ook? Ook de koninklijke familie heeft recht op privacy, maar sommigen schuiven dat recht makkelijk aan de kant met het argument dat een koningshuis doorzichtig moet zijn. De burger moet zogenaamd op de hoogte zijn van wat er zich in het koningshuis afspeelt.
De uitgeverij probeerde de kritiek al voor te zijn en publiceerde een officiële, ergerlijk moralistische mededeling: Het is belangrijk voor iedereen dat macht, en dan vooral die van de koninklijke familie, gebouwd is op gezonde waarden. Zonder te moeten leven in leugens.
Hoe gezond zijn de waarden van een uitgeverij en een journalist die een boek als 'Koningskwesties' op de markt brengen?

De Standaard, Knack, de VRT... ze dragen meer dan hun steentje bij tot het succes van de N-VA. In de weekendeditie van De Standaard was het weer raak: vier pagina's over de Vlaams-nationalisten, het overgrote deel van de hand van Bart Brinckman. Je krijgt de indruk dat het N-VA zijn dagdagelijkse drug is. Wat verder in diezelfde krant publiceert de man die de titel van senior writer torst dan nog een stuk over de tranen van de burgemeester. Uitleg hierbij overbodig.
Het verbaast hoe de Vlaams-nationalisten permanent het nieuws blijven beheersen. Je kunt daarbij niet anders dan bepaalde scribenten van grote sympathie voor BDW en de zijnen te verdenken. Afstandelijkheid en kritische zin zijn soms ver te zoeken. Sommige journalisten worden bijna propagandisten en dat is het laatste wat een journalist die naam waardig behoort te zijn.
Het discours van (de leider van) de Vlaams-nationalisten wordt doorgaans moeiteloos overgenomen. Zelfs woordgebruik. BDW heeft besloten zichzelf informateur te noemen en meteen wordt hij aan alle kanten zo aangeduid. Zelfs Turtelboom noemde hem gisteren in De Zevende Dag zo.