Als er in Belgenland verkiezingen op til zijn, weet je dat je gedonder kunt verwachten in de faciliteitengemeenten. Dat behoort tot de traditie en het is ook nu niet anders. Vlaams-nationalist Geert Bourgeois wil iedereen in snelheid nemen en vandaag de oproepingsbrieven laten bezorgen, in het Nederlands uiteraard. Oké, prima, zijn goed recht. Maar wat haalt dat uit, behalve dat Bourgeois zich op de borst kan kloppen: de oproepingsbrieven zijn in het Nederlands verstuurd?
Didier Reynders vraagt zich af waarom die brieven niet tweetalig kunnen zijn, in het Nederlands en in het Frans? Een idee dacht ik dat Joëlle Milquet vroeger al had geuit. Ja waarom? Wellicht omdat politici niet van eenvoudige, efficiënte, pragmatische oplossingen houden. Omdat ze denken dat het electoraal lonender is om spelletjes te spelen en de onenigheid tussen Nederlands- en Franstaligen te blijven voeden. Laten we wel wezen, dat hele gedoe met de oproepingsbrieven heeft iets kleinzieligs. Dat Franstaligen in de faciliteitengemeenten de Nederlandstalige oproepingsbrieven niet zouden begrijpen is uiteraard onzin, dat ze op zoek moeten gaan naar een Franstalig exemplaar kun je als pesterig beschouwen. Ik zie niet in op welke manier Vlamingen beter worden van Nederlandstalige oproepingsbrieven. Net zo min als ik inzie op welke manier de Franstaligen beter worden van het verbod om de Gordel in Sint-Genesius-Rode te laten starten (en ik maak hierbij abstractie van de electorale berekening van de burgemeester).
Tweetalige oproepingsbrieven zouden alvast de extremistische Franstaligen veel wind uit de zeilen nemen.