Je had ook een vraag over klanktaal, ( spreken in tongen).
Misschien kan het onderstaande je dienen:
Het is een zeer goede zaak om de Goddelijke liefde 'na te jagen' en daarbij behoort het streven naar de Geestesgaven'.(1 Korintií«rs 14 v 1). Wat de klanktaal betreft, die in Korinthe klaarblijkelijk wat meer in de aandacht stond dan de profetie, daarvan zegt Paulus: "Fijn hoor....die klanktaal...zo langs de rechtstreekse weg van je menselijke geest spreken met God, (2). Maar denk erom; niemand in de gemeente kan je verstaan, dus voor hen heb je geen nut. Voor hen is je taal onbegrijpelijk. Voor hén baat meer de weg van de profetie, (3) Het is geweldig, dat je zelf bij de klanktaal zo gebaat bent , dat het je zelf zo sticht en bouwt. (4). Het is mijn grote wens, dat jullie allemaal in klanktaal zou kunnen spreken (5). Nu ja....ook voor de anderen in de gemeente kan de klanktaal meer rendabel gemaakt worden; als je die uitlegt door middel van 'de gave van vertolking'. Dan staat het op éen lijn met profetie.(5).
Overschat de klanktaal nu toch niet in zijn nut voor de gemeente, maar geef de klanktaal zijn vaste plaats ....in het stichten van je zelf (6 -12)
Dus goed onthouden: wil je deze 'gave allereerst voor jezelf', (dus middellijk toch weer voor de gemeente), van rechtstreeks nut doen zijn voor de medegelovigen: dán de gave van vertolking erbij!( 13).
Wanneer je bidt in tongen, (klanktaal spreekt), staat je verstand even op non-actief, kan het lekker even uitrusten), (13).
Nu ook niet het klanktaal-bidden gaan onderwaarderen: nee...het is een eis om met je geest te kunnen communiceren én met je verstand...ik zeg het nog scherper : je moet met je geest kunnen zíngen én met je verstand, (15). Nog eens: zonder vertolking heeft de geemeente niets aan datgene, wat uzelf verrijkt, 16-17.
Ik zelf -Paulus- ben er God zó dankbaar voor, dat ik meer dan jullie allemaal in klanktalen spreek, maar ik geniet er zelf van en laat anderen in dit opzicht met rust, (18).
In 1 Korinthe 12 gaat Paulus dan nog nader in op het tot een bedíening worden van de gave om klanktaal te spreken. Je kunt een karaktertstructuur hebben, die het aan God mogelijk maakt om zijn genade aan jou zo uit te breiden, dat je véle klankltalen kunt spreken. Tot zover Paulus
Maar jullie, mijn hoorders, mag al blij zijn , als je heel ongedwongen deze vanzelfsprekende gave kunt beoefenen, wanneer je op je stille plekje, je gebedsheuvel bent, met alleen de wind als getuige enz...enz.
Wat is dat een mooi initiatief; dit door Zoemerke gestart topic. "Ik ben de weg, de waarheid en het leven", spreekt Jezus.
Later is de discussie verbreed. ik heb er alle bewondering voor, dat dit niet hatelijk is gebeurd, maar vol onderling begrip, waarbij iedereen aan iedereen de ruimte liet.
Daarom vind ik in deze, toch in het algemeen wel vriendelijke, atmosfeer de vrijmoedigfheid om iets te vertellen uit eigen leven.
Maar eerst een bijbeltekst: Psalm 34 v 9: "Proef....en geniet de goedheid van de HEER, gelukkig de mens die bij hem schuilt".
Mijn vrouw is 83 en ik ben 84. En van 1992 gaan wij een zware weg door de kwalen van mijn vrouw, waarvan de voornaamste is een bijna volstrekte blindheid. (Inmiddels, 85 en 86)
Maar wij merken soms opeens van die lichtstralen, zo blij en goed, dat eigenlijk die zware weg er helemaal door wordt verzoet.
Mag ik eens een voorbeeld noemen. Drie jaar geleden werd mijn vrouw gekweld door een zware , een zeer zware hoest. Wij baden er veel voor. Ik legde haar ook de handen op ter genezing in de wonderbare naam van Jezus, maar die hoest bleef maar doorduren en was soms heel beangstigend. Zelfs onze naaste buren konden er soms niet van slapen, want vooral ´s nachts was het moeilijk.
Maar een half jaar geleden sprak de buurvrouw mij aan. `Ze hoest nooit meer hè...´t was indertijd zo erg met haar....en nu...` En toen pas realiseerde ik mij, dat de hoest al veel langer dan een jaar weg was.
Een ander voorbeeld. Mijn vrouw had later dan die hoest vreselijke hartpijnen, wanneer ze te bed lag. Ze kreeg voor die pijnen een ´onder de tong-spray', die heel naar prikte. maar soms nam ze in haar wanhoop wel tien van die sprays achter elkaar. Totdat zij een keer besloot: " Die sprays zijn onderhand nog pijnlijker dan die hartpijnen. Ik houd er mee op en 'lig' het dan maar uit".
Natuurlijk baden wij ook voor dit verschijnsel , zonder direct gevolg. En ook hiervoor legden wij in Jezus' naam de handen op Maar na dat gesprek met de buurvrouw realiseerde ik mij opeens, dat ook de hartpijnen al een jaar weg waren op zo nu en dan iets sporadisch na.
En terwijl ik dit aan jullie schrijf, schiet het mij opeens te binnen, dat we jarenlang 's nachts hebben opgezeten, omdat mijn vrouw de slaap niet kon vatten. Ook helemaal over.
En toen schoot mij op eenmaal Jesaja 28 v 16 te binnen In een wat oudere vertaling staat. "Hij. die gelooft, haast niet`.
En ik leerde er het volgende uit: wanneer je de Heer te hulp neemt, zul je er genoegen mee dienen te nemen, dat hij, de Alwetende, in zijn eigen tempo werkt en dat tempo ligt soms sneller, soms langzamer dan wij wel zouden willen. maar zijn tempo is uiteindelijk het beste voor de ontwikkeling van ons geloofsleven.
Nu is er ook een nieuwe vertaling van deze tekst, die luidt: "Wie zijn vetrouwen op de door mij ...God... gelegde hoeksteen grondvest hoeft geen andere toevlucht te zoeken".
* volgens latere ontwikkeling mogen wij voor 'dat fundament, die hoeksteen' lezen : Onze Heer Jezus Christus` Jesaja was immers een profeet, die de dingen al 600 jaar van te voren ´zag´.
En na al die ontdekkingen heb ik mogen juichen `Proef....en geniet de goedheid van de HEER, gelukkig de mens die bij hém schuilt`.
In deze aardige discussie wilde ik toch ook deze persoonlijke ervaring eens inbrengen.
Gisterenavond stond ik even versteld. Voor een ander doel verzorgde ik een bijbelstudie. En toen bedacht ik opeens: hiermee kan ik wellicht ook Jantine dienen. Jouw vraag ging over de tempel , die nederdaalt uit de hemel, ( Openbaring 21 v 2, al formuleerde je het wat anders) en wij, mensen die toch ook weer kleine tempels zijn. En dit kwam allemaal in die bijbelstudie ter sprake.
Mag ik die aan jou overhandigen. Zeg niet: "Ger maakt er zich maar gemakkelijk van af. Even 'kopiëren...en daar ís weer een posting".
Nee Jantine; het is alleen maar bedoeld om een aanzet te geven tot een mogelijk verder gesprek, voor het geval je vragen hebt.
Daag Ger
Bijbelstudie 192
De gemeente in relatie met de Heilige Geest.
Eerst de teksten . Weet u niet, ( gemeente), dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in uw midden woont ? 1 Corinthe 3 v 16.
Vanuit hem groeit het gehele gebouw, steen voor steen, uit tot een tempel, die gewijd is aan hem, de Heer, in wie u ook samen opgebouwd wordt tot een plaats waar God woont door zijn Geest. . Gedachten bij 1 Corinth 3 v 16: De tempel van God wordt gebouwd op het ware fundament, zoals wij dat vinden in Hebr. 6 v 1-3:, die zesvoudige , oersterke grondslag: - zich afkeren van daden, die tot de dood leiden - geloof in God - de leer over het dopen - de leer over de handoplegging - de leer over de opstanding van de doden - de leer van het laatste oordeel De gemeente, die in haar kernleden doordrongen is van de hartenkennis van deze vaste gegevens, mag een gemeente naar Gods hart heten. Natuurlijk is het ook weer zo, dat elke gemeente een mixtuur is van min of meer gerijpte Christenen, waarin echter de kernleden de koers behoren uit te zetten. De gemeente van God is tegelijk een tempel van God. Hij, die de allerhoogste is en de volmaakte en de heilge en de alleen wijze, woont in de gemeente, want haar smaakmakende kern bestaat uit in de Geest gedoopte gelovigen.
Wonen is een blijvende zaak. God woont door zijn Heilige geest maar niet bíj ons, maar ín ons, ( (Joh 14 v 17).
De Heilige geest is de eerste gave aan ons . Hij is het onderpand van een nieuw, geestelijk, blijvend verbond. Hij schenkt de zekerheid dat wij zullen groeien naar de volwassenheid en de volkomenheid. Zoals de levensgeest van de mens zorgt voor de juiste opbouw van het lichaam, zo zorgt de Heilige geest in het meer samengestelde lichaam , de gemeente, voor de groei en de instandhouding van de gemeente.
Gedachten bij Efeze 2 v 21 en 22:
De gelovige bevindt zich in het lichaam van Christus, de gemeente. Het gemeentelichaam is, net al het menselijke lichaam, opgebouwd uit vele cellen, de afzonderlijk gelovigen, geheel of ten dele op weg naar de doop in de Heilige geest.. Elk gemeentelid, op de goede weg omhoog zijnde, is op zichzelf genomen al een klein bouwwerk, dat steeds stralender en heerlijker wordt. En als al die cellen gezond aan het worden zijn, wordt ook de gemeente steeds stralender en heerlijker. Daarom zegt 1 Petrus 2 v 5 : en laat ook uzelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. De wedergeboren Christenen, waaraan Petrus schreef , waren dus nog niet allen gedoopt en vervuld met de Heilige Geest en nog niet allen volkomen vrij. Hier komt weer dezelfde gedachte naar voren, die ik ook al aanstipte bij bespreking van de eerste tekst.
De bouw van Gods geestelijke tempel vordert tijd. Maar wanneer de tweede komst van Jezus daar is, zal hij de gemeente stralend en zonder vlek en rimpel aan zijn Vader voorstellen. Jezus komt niet terug om halmen te oogsten, maar rijpe aren. Dus door steeds meer stralend en heerlijk te worden helpen de gemeenteleden de gemeente vooruit en maken Jezus tweede komst mogelijk.
De gemeente is Vaders huis, zijn woning met daarin vele woningen. En al die woningen zijn woningen van God en levende stenen in Gods tempel. Zij zijn dat door de Heilige Geest.
Behalve de fundamenten, waarop de gemeente steunt, is er uiteraard ook een hoeksteen, ook weer een fundament, onze Heer Jezus Christus.
De eeuwige bestemming van de ware gemeente is niet alleen, - dat haar leden weten , voor eeuwig gered te zijn - ook niet dat dezen zich voor eeuwig in hun Heer mogen verheugen - maar dat zij Gods heiligdom mogen zijn, een woning, waar God zelf permanent woont. - 2Corinthe 6 v 16 zegt immers: Ik zal onder hen wonen en wandelen.
Nu zien wij nog maar een begin. Maar God gaat door
Op oudjaarsmorgen hoorde ik toch een leuke preek in de kerk.
Ik heb mijn indrukken daarover al op een andere site vermeld aan iemand anders.
Mag ik dat stuk even blauwen. het scheelt zoveel werk. Hier komt het ................................. zondag jongstleden hoorde ik een goede preek. En met een uittreksel daaruit hoop ik nu jou -als eerste- te kunnen dienen.
Vóor we van start gaan, Steffanie, even dit: de bijbel zegt: (Hebr 10 v 25): "Laten wij, in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen en dat des te meer naarmate u de dag van Jezus' komst ziet naderen".
Wanneer ik toch die samenkomsten had verzuimd, wat zou ik veel gemist hebben! En wat voor mij geldt, dat geldt voor jullie allen.
Maar nu die preek van zondag; Kort samengevat komt het hierop neer: In Matth 25 v 14 -30 wordt onder andere verteld van mensen, die vijf talenten te leen kregen en er vijf talenten bijverdienden.
De gebruikelijke les die wij er uit trekken is deze; Wanneer wij ons hele leven in dienst van de Heer Jezus stellen, dan bespeuren wij blij verrast, dat wij zélf in innerlijke waarde toenemen. Wij bespeuren bij onszelf onvermoede karaktereigenschappen, die wij kunnen gebruiken ten dienst van de Heer. Steeds meer van die innerlijke schatten bloeien open. Houd die gedachte vooral vást.
Maar let daarnaast eens op wat Jezus in Johannes 17 zegt: "Ik heb aan de mensen, die u mij uit de wereld gegeven hebt uw naam bekend gemaakt. Ze waren van u , maar u hebt hen aan mij gegeven".
En dan legt Jezus verantwoording af aan God over de aan hem gegeven mensen. Hij heeft ze innerlijk 'opgewaardeerd'. Ze zijn mensen geworden, die innerlijk hoger van gehalte zijn geworden.
Lijkt dat niet precies op de mensen van Matth 25, die met hun talenten aan de slag moesten.
En toen kwam in de preek déze oproep: "Alle mensen, die jullie pad kruisen, zijn in zekere zin jullie talenten. Tracht zó te zijn voor hen, dat zij geestelijk dichter bij God en zijn rijk en zijn schatten komen en daardoor ook zelf 'upgraded'worden".
Ik luisterde geboeid. En opeens wist ik: "Op ' Vraag het Ger´ heb ik nu honderdduizend inputs gehad. En ik heb geprobeerd aan al die mensen goede dingen van God te vertellen. O wat een kansen door Gods genade. Dank u Heer".
En tegen jou Steffanie, zeg ik dit: - jou pa naast jou in de kerk - die Russin, die een waardevol contact blijkt - die collega's op kantoor - die jongen in de trein.
O Steffanie....: wat een kansen voor jou en voor mij en voor iedereen.
Daag Ger
Nog even dit voor mijn Vlaamse vrienden
Zoëven zei hier iemand `Wat heb je nu aan dat geloof`.
Nou.... echt heel veel voor het leven van alle dag, vind ik.
Als er in het Nieuw Testament over Profeteren gesproken wordt in Handelingen 19 betekend dat voor mij dat je over God en Goddelijke zaken spreek namelijk verkondigen wat de profeten van het Oude Testament bedoeld hebben de komende Messias. 1Co 14:3 Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning (leren) en vertroosting (in Christus).
Volgens mij bouw je dan aan een gebouw niet met handen gemaakt maar eeuwig in de Hemel.
2Co 5:1 Want wij weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.
Dan pas kunnen wij in de Ark der behoudenis gaan gelijk de dagen van Noach.
En wat die tongen betreft Ger Paulus zegt er dit van: Want die een vreemde taal (met een tong) spreekt, spreekt niet den mensen, maar Gode; want niemand verstaat het, doch met den geest spreekt hij verborgenheden. Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning en vertroosting. Die een vreemde taal spreekt, die sticht zichzelven; maar die profeteert die sticht de Gemeente
Dag Jantine,
Volgens mij trek je twee bedieningen samen, die van profeet en die van leraar.
Efeze 4 v 11 leert ons: "(Jezus) is het die apostelen heeft aangesteld en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren".
Hier worden bedieningen naast elkaar gesteld van profeet en leraar.
Maar jij bent van mening, dat een dominee op kansel eigenlijk staat te profeteren, omdat hij 'stichtend, vermanend en bemoedigend 'spreekt. Maar dat is de bediening van 'leraar', die natuurlijk ook nog meer omvat, bijvoorbeeld onderwijs in de schriften.
Maar daarnaast is er de profeet, die speciáal 'stichend, opbouwend en bemoedigend' spreekt.
Mag ik je een voorbeeld geven. Gisteren , in onze samenkomst, was ik nog onder de indruk van een woord uit Habakuk, op zaterdag overdacht, namelijk 3 v 17: "Al zal de vijgeboom niet bloeien, al zal de wijnstok niets voortbrengen, al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen, al zal er geen koren op de akkers staan, al zal er geen schaap in de kooien zijn en geen rund meer binnen de omheining- toch zal ik juichen voor de HEER, jubelen voor de God die mij redt". Ik was blij met dat schriftwoord, omdat het mij niet 'voor de wind ging'. Ik ontleende er kracht aan om de Heer weer te loven en te prijzen.
Terwijl ik daar zo stond in de aanbiddingsdienst, toonde de Heer mij een beeld van een man, die radeloos in een verdorde wijngaard stond. maar plots verhelderde zijn gezicht, strekte hij de hand uit en plukte als het ware hemelse, onzichtbare druiven.
En het woord daarbij had een stichtende, vermanende en opbouwende strekking.
Even later begon de prediker met zijn betoog en bepaalde ons bij Jacobus 1 v 2: " Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat".
Dat past toch precies op elkaar en was zo door de Heilige Geest gearrangeerd.
Hier zag je de profeet en de leraar naast elkaar achtief. Na de dienst kwam er een blij iemand op me toe en zei: "Dat woord was voor mij!"
Het is goed om van alle rijkdommen te genieten, die God ons door Jezus'overwinning geeft.
Op je andere punt kom ik in een volgende posting te spreken.
Jezus ZEI: ik ben de weg en de waarheid en het .leven
Dag allemaal,
In het bovenstaande heb ik het woord ZEI groot weergegeven. Want ik wilde daar toch wat over zeggen. Jezus zegt dit nog steeds. Want hij leeft. Hij zit aan Gods rechterhand. Hij is nog volkomen actueel. En al zijn woorden zijn nog volstrekt actueel. Ik ben met mijn 84 nog blij met al zijn woorden.
Welke plaats geven jullie het OT? Is die gelijk aan het NT? Bestaat het NT ten dienste van het OT? Bestaat het OT ten dienste van het NT? Heeft het OT afgedaan? Ik merk dat door sommigen het OT minder wordt gewaardeerd dan het NT en dat heeft best grote gevolgen: de doop wordt dan niet gezien als voortzetting van de besnijdenis, de zondag niet als voortzetting van de sabbath (werken op zondag is dan dus geen oprobleem), enz. Ik ben benieuwd naar jullie visie hierop en o Onderbouwing ervan!
Dag Sjaan,
Romeinen 15 v 4 zegt over het Oude Testament: ............. Alles wat vroeger is geschreven , is geschreven om ons te onderwijzen, opdat wij door te volharden en door troost te putten uit de Schriften zouden blijven hopen ........ Het oude verbond staat in dienst van het nieuwe. Het is alles nog schaduwachtig. Aan de gemeente , die door Gods genade de werkelijkheid mag beginnen te zien, is in het Nieuwe Testament meer licht geopenbaard. Maar.... al behoren besnijdenis naar het vlees, spijs-en reinigngswetten , het vieren van sabbatten tot voorbij zijnde tijden... ... dan nog: - in het O.T. is er al de belofte, dat God bij ons zal zijn, dat wij hem tot een volk zullen zijn, tot zijn zonen en dochteren, (Lev.26 v 11, Ex 37 v 28, zie ook 2 Cor 6 v 18). - de profeten schreven al over de uitstorting van de Heilige Geest, de Trooster, die ons verlost en geneest en door wiens kracht wij de mannelijke rijpheid bereiken - en al die heerlijke dingen, die met name Jesaja mocht zeggen over de komende Verlosser - en dan al die prachtige verhalen, waarmee jullie allemaal van peuter af al vertrouwd zijn, van 'Jozef in Egypte' en zo nog wel honderd 'standaardverhalen' meer.
Oude en Nieuwe testament horen bij elkaar, zijn eigenlijk een eenheid, net als zo'n modern verlichtingselement, dat je kunt verstellen van minder naar meer licht. Maar steeds is het LICHT.
Spreuken 4 v 18, zo'n heerlijke tekst uit het O.T..... we KUNNEN het niet missen ....schrijft: "Het pad van de rechtvaardige is als het glanzende morgenlicht, dat steeds helderder straalt tot de volle dag .(NBG)" .
Laten wij dat verrukkelijke pad gaan aan de hand van de hele bijbel..
Daag Ger (Sommige gedachten ontleend aan de werken van J.E.v.d.Brink, maar dat zet ik er maar niet altijd bij). G
Ik zag net in een film iets over een beeld dat bloed huilde, een Christelijk beeld...in een kerk. En ik had er al eerder iets van gehoord..
Ik wil nu weten: Waar slaat het op, waarom gebeurd dat (komt het uit een bijbel verhaal?), en is er bewijs gevonden dat dit echt is?
Niem....
dit is in beginsel allemaal : AFLEIDING.
De duivel, onze grote tegenstander, is er altijd op uit, 'de vaart eruit te halen'... bij iedereen.
Er is niets rijker dan te kunnen belijden: "Jezus Christus is mijn Heiland, mijn Redder, mijn Verlosser...en bij alle heerlijke dingen die ik nog meer van hem zou kunnen noemen, is hij nu ook nog 'de Doper met de heilige Geest !!! O, wat een perspectieven voor mij...voor iedereen...!!!
En satan wil ons van ieder woord van deze belijdenis afhouden. En hij leidt ons af op alle mogelijke manieren.
En éen van die ongetelde manieren is: - "in Brunssum* staat een Mariabeeld, dat huilt. Ik ga er eens heen". (*: ik noem maar een willekeurige plaatsnaam). "Ze zeggen, dat mensen daar troost vinden, wanneer ze bidden, dat ze gered worden van hun zwaarmoedigheid, verlost van hun haatgevoelens".
Kijk, daar heb je nu zo'n voorbeeld. Later blijkt dan soms dat zo'n beeld wat hars uit het hout vrij liet komen, omdat het bijvoorbeeld warm was in het vertrek, waarheen het was verplaatst. Maar er zijn altijd weer mensen, die bij zo'n beeld een schijn-oplossing vinden voor hun problemen.
En nu Niem, ga ik iets zeggen, dat misschien verwarring kan scheppen.
De Heer God is zo oneindig goed voor ons mensen. Ik zou mij een streek kunnen voorstellen, waar de kennis omtrent Jezus in feite helemaal is 'weggesleten'. En ik wil de mogelijkheiud niet uitsluiten, dat God dan de meditatie van mensen, die daar knielen, op enigerlei wijze ombuigt tot iets beters.
(Dit durf ik dan weer niet te laten gelden voor mensen, die naar 'personen' toegaan, waarvan een 'roep van bijzonderheid', (lees: occultheid) uitgaat; dat is weer een station verder)
Maar nog eens: Al is het zo, dat God 'met een kromme stok best een rechte slag kan slaan'....de enige échte troost , beide in leven en sterven is déze: "Dat ik met lichaam en ziel, beide: - in het leven - ...én sterven niet mijn éigen eigendom ben, maar eigendom van mijn trouwe Zaligmaker, JEZUS CHRISTUS. - Met zijn dierbaar bloed heeft hij voor AL mijn zonden volkomen betaald - Hij heeft mij uit alle heerschappij van de duivel verlost - Hij bewaart mij volkomen in de wil van zijn en mijn Hemelse Vader. - Hij maakt het zo, dat alle dingen, die mij overkomen, voortaan tot mijn zaligheid dienen - Hij geeft mij zijn Heilige geest, die mij innerlijk verzekert van het eeuwige leven, dat wacht - Hij maakt mij zó, dat ik gewillig en bereid word om voortaan voor hém te leven. (vrij naar Zondag 1, vraag 1 van de Heidelbergse Catechismus)
Dus Niem; rechtstreeks naar Jezus. Als je op de duur, via 'een kaarsje branden' of zo, toch nog bij hem terechtkomt, is dat 'alle geluk van de wereld', een verdrietige omweg.
O ja Niem; híer vroeg je nu niet om, maar zie het als een toegift: Zo dikwijls ontmoet je mensen, die met mooie , warme stem dingen zeggen, die aangenaam klinken, die over God gaan.... (dus 'het zal wel goed zijn'). ....maar die niet de naam van Jezus noemen, terwijl God juist in Jezus gekend wil worden, immers; "Wie mij gezien heeft, heeft de Vader gezien", zegt Jezus, (Johannes 14 v 9).
Ook een afleiding , afkomstig vasn satans voorraardzolder, waar hij zakken vol van dat goedje heeft staan.
Ik persoonlijk ben erg gebouwd door de doop in de heilige Geest, met al zijn gaven en vrucht. Ik kan dat iedereen aanraden.
Leg eens uit hoe je dat gebouw bouwt.
Dag Jantine,
Dat gebouw bouw je door op de Heer te vertrouwen op dezelfde manier, waarop Abram dat al deed volgens Gen 15 v 6. Vertrouwen, geloof kun je ook zeggen, is een sleutelwoord.
Toen mij in 1960 de handen werden opgelegd voor de doop in de Heilige geest, (Hand. 19), ben ik gelijk in tongen gaan spreken , ('klanktaal' zeggen we tegenwoordig) en bouwde zo al aan de fundamenten, die elke Chrirsten zou dienen te hebben.
Kort daarop begon ik mij ook uit te strekken naar de gave van profetie en ik kreeg ook daartoe vrijmoedigheid. En door vallen en opstaan heen, (want 1960 is al weer een eind terug), ben ik nu nog bezig, op mijn 85 ste, om aan dat gebouw verder te bouwen.
Jantine....ik kan het je aanraden : deze weg. Je komt veel sterker te staan tegen de verleidingen, die steeds meer geraffineerd worden, naarmate de tijd vordert.
Zo nu en dan kom ik eens langs en volg met aandacht jullie berichten.
De laatste tijd gaat het veel over gewicht en eetgewoonten.
Maar ik heb de ervaring dat Jezus op ieder gebied de weg, de waarheid en het leven wil zijn.
Als 83-jarige heb ik veel te maken met de sluipende aanvallen op mijn gezondheid, doordat ik omringd bven met 'lekkere dingen', die ik echt niet goed meer kan verdragen, omdat mijn conditie wat kwetsbaarder wordt.
Ik bespeur in mijzelf een zwakheid, die mij bemoeilijkt in mijn weerstand bieden aan mijn snoeplust en heb dit probleem voorgelegd aan de Heer Jezus. "Wilt u mijn zwakheid te hulp komen Heer".
En hij doet het. Ik kan niet zeggen, dat het gemakkelijk gaat. maar gaandeweg leer ik afzien van het onbekommerde veel-eten, dat ik mijn hele leven heb gedaan.
Jezus' waarheid is in dezen: "Uw lichaam is een tempel van de Heilige geest". Ik leid daaruit af, dat ik de heilige en plezierige plicht heb om daarom mijn lichaam in goede conditie te houden.
Jezus wijst mij ook de goede weg: "Weersta in mijn naam de duivel, die alle mensen wil plagen met snoeplust enz enz. Dan zal de boze van je wijken".
En nu ben ik hoopvol, dat ik door Gods genade nog lang mag leven.
En nu ....vaarwel vrienden, medezoekers naar een leven vol levenskwaliteit.
Ik las een dezer dagen in Matth.24:37 "En gelijk de dagen van Noach waren, alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen. 38 Want gelijk zij waren in de dagen voor den zondvloed, etende en drinkende, trouwende en ten huwelijk uitgevende, tot den dag toe, in welken Noach in de ark ging; 39 En bekenden het niet, totdat de zondvloed kwam, en hen allen wegnam; alzo zal ook zijn de toekomst van den Zoon des mensen".
Wie zijn die "zij'"?
Chaver.
Dag Chaver,
Deze tekst lees ik ook nog eens in de '2004'vertaling; .................. Zoals het was in de dagen van Noach, zo zal het zijn, wanneer de Mensenzoon komt. Want zoals men in de dagen voor de vloed alleen maar bezig was met eten en drinken, met trouwen en uithuwelijken, tot aan de dag, waarop Noach de ark binnenging, en zoals men niet wist dat de vloed zou komen, totdat die kwam en iedereen wegnam, zo zal het ook zijn, wanneer de Mensenzoon komt. ................... Let op dat 'alleen maar bezig was' en ook op dat 'niet wist dat de vloed zou komen'.
De mensen, die zo bezig zijn, - dat hun wezenlijke belangstelling alleen maar uitgaat naar aardse zaken, al doen ze er misschien nog best wel wat religieuzerigs bij - dat ze 'horende doof zijn', omdat de 120 jaar door Noach verspreide mare wel door hen gehoord werd, maar niet GEHOORD, lijken wel wat op de rijke man uit Lucas 16, die wel geen kwaad deed, maar ook helemaal geen goed. Hij had geen oog voor Lazarus, die daar maar lag.
En je weet, hoe het met de rijke man afliep.
Aan het eind van deze bedeling worden alle boze geestren ontketend en zij brengen een verzoeking en een verleiding over de wereld, die erger is dan ooit te voren of ooit daarna, (Matth 24 v 21). En al degenen, die in beginsel werelds zijn, zullen hier niet tegenop kunnen, in de verste verte niet en zullen geestelijk worden verslonden door deze vloed van demonisch vuur.
En zij, die Jezus kennen: hoe gaat het daar mee ? Als ze het ook maar een beetje 'met de Franse slag gedaan hebben' met hun geloof, dan zijn ook zij niet bestand tegen deze verleidingen en gaan zij geestelijk dood.
Alleen zij, die alle wapenrusting-onderdelen van God uit Efeze 6 volkomen gebruiken, vanuit een de Heer toegenegen hart, zullen het vol kunnen houden.
Ik persoonlijk ben erg gebouwd door de doop in de heilige Geest, met al zijn gaven en vrucht. Ik kan dat iedereen aanraden.
Maak er in ieder geval ernst mee om niet tot die 'zij' te behoren , maar - door de genade van God- tot de gezegende 'wij'.
Is het zo dat God bepaalde dingen nog niet toelaat (wensen van je hart) omdat er nog bepaalde zaken zijn die nog tussen jou en God in staan? Ik heb in het verleden bepaalde dingen gedaan die niet goed te praten zijn. Niemand weet er verder van en ik heb ook vaak om vergeving gevraagd. Nu krijg ik vaak gedachten van dat ik dit tegen mijn man moet zeggen. Ik weet alleen niet of dit van God is of juist niet. Al vertel ik deze dingen doe ik mijn man heeel heel veel verdriet en hij zal erg boos zijn daarom denk ik van ik doe het niet. maar dan krijg ik weer de gedachten dat God wil dat ik schoon schip moet maken. Maar dat brengt alleen maar verdriet mee en wellicht einde relatie. Hoe zit dit precies? Dank je wel voor je antwoord!
Sheila
Dag Sheila,
Allereerst:
Ken je mijn andere blogs wel. Zij betreffen mijn volledige activiteit tezamen, verdeeld over zes blogs dus.
Volledige informatie krijg je via onderstaand algemeen rondschrijven
Maar nu over je brief:
Ik heb een aantal teksten nagegaan en vond als eerste Handelingen 19 v 18: "Veel nieuwe gelovigen kwamen in het openbaar hun practijken opbiechten". Ook vond ik nog: Jaobus 5 v 16: "Beken elkaar uw zonden en bid voor ekaar , dan zult u genezen". 1 Johannes 1 v 9: "Belijden we onze zonden, dan zal hij, die trouw en rechtvaardig is, ons onze zonden vergeven en ons reinigen van alle kwaad". Matth 3 v 6: "(De toegestroomde mensen) lieten zich door Johannes de Doper dopen....terwijl ze hun zonden beleden.".
Ik heb eerst gelet op Jacobus 5 v 16: Aan wie moet men een zieke zijn zonde belijden. Allereerst aan de Heer.(Psalm 32 v 5). Bovendien moet hij zijn zonden belijden aan degenen die hij iets misdaan heeft. Maar hier komen wij aan een kardinaal punt. Heb je aan je man iets misdaan. Nee. Je hoeft niet alle zonde te belijden, die je gedaan hebt. Het gaat om het rein houden van verhoudingen. En je man schiet er niets mee op, wanneer hij weet, wat je ooit allemaal bestoken hebt. Maar.....en nu komen we aan een eerste belangrijk punt. Als je in het verleden ANDEREN dan je man gekwetst hebt, kun je dat dan nog bij die mensen goed maken. Iemand schaadde mij in 1969 eens heel erg. We ontmoetten elkaar weer in 1970 en toen- alweer een jaar later- zei ze: "Vergeef me Ger". Dat deed zó goed. En ik vergaf gaarne. Maar goedmaken, wat ze had aangericht, kon ze niet, al wilde ze het graag. Zo zou het bij jou ook kunnen zijn.
En nog eens : je bént ziek, waarop deze tekst in Jacobus vooral betrekking heeft....wel niet lichmelijk. Maar...."een langgerekt hopen krenkt het hart" en je verlangt vurig naar "...maar een vervulde begeerte is een boom des levens, (Spr 13 v 12), Zou je niet eens kunnen overwegen om het toch aan je man te vertellen, wanneer er echt niemand meer 'over' is of niemand is meer te traceren van degenen, die je indertijd benadeeld hebt. Als dat je kan opluchten, waarom niet. En nóg iets: misschien heb je alleen maar gezondigd in onreinheid tegen je eigen lichaam. Ik denk hier aan ernstige vormen van masturbatie, ( neem me niet kwalijk, dat ik wel heel grondig op de aangelegenheid in ga). In dat geval zijn alleen jij en God erbij betrokken. Zo is het ook met 'innerlijk vloeken', jezelf snijden, nooit openbaar geworden haat, jaloezie, eerzucht en hoogmoed.
Mijn advies is dus: vertel het óok aan je man en bid aan de Heer of hij het goed laat aflopen. Want de mensen, die zich door Johannes de Doper en Paulus tot bekering lieten brengen, beleden hun zonden vrijmoedig aan Paulus, Johannes de Doper en aan alle omstanders. Nu kun jij daar niet veel mee, denk ik, maar het eens aan iemand uitzeggen, kan al zo opluchten. Impressie zonder expressie leidt tot depressie. Een mens moet zó oppassen voor obsessieve gedachten.
Tot zover ditmaal. Ik blijf ´stand by´.
Hier dus dat bijschrift:
Daag.
Wat een rijkdom en diversiteit aan gedachten in al die blogs van jullie.
Mijn complimenten !!!
Mag ik jullie aandacht eens vestigen op mijn zes blogs.
1: geloofsaangelegenheden;..voor vragen en antwoorden op geloofsgebied 2: Bijbelstudie;....voor een voortgaande inleiding in de bijbel. 3: Jan en Joke,. ...( als 1), (in het Engels en Duits). Aanvankelijk 'Jan en Joke', eerste deel 4: Mijnboeken;....door mij geschreven boeken op geloofsgebied. 5: Mijnleven;.....een overzicht van mijn leven tot dusver 6: Jan en Joke vervolg. .'belevenissen';..een groepskroniek, zich richtende op steeds meerdere bijfiguren rond de twee hoofdpersonen uit die groep: Jan en Joke. Vervolg op 3 'aanvankelijk' Vermeld eerst : http://blogs.seniorennet.be/ En dan vervolgens de hierboven aangegeven beginwoorden. U kunt 1, 2, 4 en 5 ook bereiken via de lijst ' Algemeen' En 3 en 6 via de lijst 'actualiteit', .onder het hoofd : Jan en Joke. Velen gingen u al voor en zijn vaste lezers geworden. Voeg u bij hen. Geef '4 'ook eens een kans. Wordt in Nederland goed gelezen. Maar in Vlaanderen blijft hij achter. Ikzelf vind hem -uiteraard- heel goed. En '6'. Wordt eens in de twee weken aangevuld . Als u de draad niet te pakken kunt krijgen, doe dan zó: herlees '3 'nog eens helemaal vanaf het begin.
Allereerst een 'bravo' voor de redactie. Religie is zo iets belangrijks. Het hoort niet te worden weggestopt op een sub-subforum: "Overige Discussies". Godsdienst is iets, wat miljarden op aarde beweegt. Op de zeven miljard mensen zijn er nu 2.2 miljard NOMINAAL Christelijk, .... hoor, wat ik zeg; want al vroeger was het zo, dat gezegd moest worden: "Het is niet allemaal Israel, wat Israel genomed wordt. .....1.8 miljard de Islam toegedaan, ook NOMINAAL . Verder zijn er nog miljarden Boeddhisten, enz.
Godsdienst is in mijn ogen alleen maar de schreeuw van verlangen, door de mens geuit....het verlangen terug naar God.
Wat is er toch fout gegaan?! Alle mensen weten ergens nog, dat er vroeger een band is geweest met de Eeuwige, de Onvolprezene. Ze weten er nog iets van, dat hij het was, die hen de levensadem inblies.... er staat zelfs 'sperma'. ... stel je voor; de Goddelijke genen zijn ons ingeblazen (Genesis 2 v 7) ....en zelfs weten ze ook onbewust, dat er iets kwaads zich tussen de mensen en God heeft gewrongen.
De Christen weet, dat de duivel, een afgevallen aartsengel, (Ezechiël 28), de eigenlijke vijand is, (Efeze 6 v 12), zoals God de enige, wezenlijke vriend is.
En God kwam in de gestalte van Onze Heer Jezus Christus naar de aarde. Jezus toont ons de enige weg, die ons de dwaalwegen van satan, die alle naar de dood leiden, kan doen vermijden en die ons aan doet koersen op het licht van God.
Jezus toont ons als enige de waarheid, tegen alle verzinsels van de duivel in Zo is er dat verzinsel, dat in alle tijden opgeld doet, dat Onze Heer gehuwd zou zijn geweest met ene Maria van Magdala, door de verbreiders van dit verzinsel verfraaiend 'Maria Magdalene ' genoemd. ....
Stel je voor.....de man met de oneindig -alleen door God te volbrengen-grote taak om alle zonden van alle mensen van alle tijden te boeten vóor hen en zo bíj hen de band met God te herbevestigen, die naast die taak iets anders in dit leven, wat dan ook, zou willen bestreven
Ach ....en zo zijn er 'duizend' verzinsels méer om Onze Heer maar naar beneden te halen. Satan weet namelijk, dat Jezus je naar het leven brengt. En dat wil hij niet: satan, die je naar de eeuwige dood wil leiden
Zoemerke, veel zegen op je noeste arbeid toegewenst door je medestrijder
Jouw vraag betrof 1 Petrus 3 v 9 en 10: Jezus is naar de geesten gegaan die gevangen zaten om dit alles te verkondigen aan hen, die ten tijde van Noach weigerden te gehoorzamen , toen God geduldig wachtte en de ark gebouwd werd. In de ark werden slechts enkele mensen, acht in totaal van de watervloed gered.
De mensen die ten tijde Van Noach leefden, kregen een geweldige kans om zich te bekeren. Met een minimum aan bekeringsprediking bekeerde Nineve zich op de prediking van Jona,.
Maar deze mensen .moet je toch je voorstellen. 120 jaar lang ging dit nieuwtje over de wereld van tóen: Ergens is een zekere Noach bezig om een reusachtig schip te bouwen. Hij predikt voortdurend dat wanneer dat schip klaar is en er 120 jaar zijn verstreken, een grote watervloed alles zal doen verdrinken, wat niet in dat schip is. Rare boodschap van een rare vent ..
En het schip vorderde en de 120 jaar ( Genesis 6 v 3) krompen in . Al die tijd werden alle mensen in woord en daad met Noachs prediking in aanraking gebracht. Ze verhardden zich echter tot op het laatste moment, toen het te laat was en het schip onbereikbaar. Voor de enkelen die te laat- nog mochten zijn toe gesneld, was de deur dicht. In dit handelen waren deze kansverspelers type van de ongehoorzamen in de eindtijd die in een vloed van vuur, ( de demonische machten), geestelijk zullen ondergaan.
In de prediking die Jezus in de krochten van de verkeerde kant van het dodenrijk (Lucas 16) bracht in de dagen tussen zijn sterven en zijn opstanding , lag een profetie voor ons wees waakzaam in deze tijd. Zeker je weet niet, wanneer dag en uur komen van Jezus terugkeren. Maar sla geloof aan de prediking van deze tijd, Als je net zo smadelijk blijft lachen als de verharde zondaren van toen, komt er dadelijk een hels vuur van demonen over de hele aarde, waarin jij geestelijk ten onder gaat.
Hoe kijken jullie aan tegen het bestaan van een goede God en het bestaan van het kwaad? Ten tijde van het paradijs was daar al de slang die klaar stond om de mensen te verleiden. De slang is dan blijkbaar al gevallen van zijn goede staat als engel. Waarom koos die engel voor het kwade? Waarom was er in die goede schepping een prikkel voor die engel om slecht te doen? Hoe rijmen jullie dit met elkaar?
Stelling: "God moet wel een onvolmaakte schepping hebben gemaakt, anders was deze schepping niet ten val gekomen." (en bij die val, doel ik dus niet op de val van de mens, maar op de val van satan)
Dag Antiblob,
Met je stelling ben ik het niet eens; alles ligt toch wat meer ingewikkeld.
Jesaja 43 v 7 geeft ons een begin om alles te ´begrijpen´: "Breng mijn zonen terug van verre mijn dochters van de einden der aarde, allen over wie mijn naam is uitgeroepen, en die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd".
Ik wil mij nu vooralsnog beperken tot die laatste regel: "...en die ik omwille van mijn majesteit geschapen heb, gemaakt en gevormd".
In het hierna volgende noem ik bijna geen verwijsplaatsen meer. Die houd ik in reserve om nu eerst een aaneensluitende redenering te volgen.
God is oneindig ver boven ons mensen verheven. Zijn gedachten zijn voor ons niet te peilen. Wij nemen aan, dat in alle eeuwigheden , toen er nog geen tijd was, God de Vader, God de Zoon en God de heilige Geest, in een onderlinge liefde volkomen 'zichzelf genoeg waren'.
Waarom de Onuitsprekelijke dan toch mensen én engelen schiep 'om wille van zijn majesteit': het is zijn eeuwige raad, waarin wij niet kunnen inblikken. Maar wél is het ons- naar mijn mening- toegestaan om enige veronderstellingen te maken.
Ik zou mij kunnen voorstellen, dat God er naar verlangde om zijn liefde naar wezens uit te strekken, die in liefde hunnerzijds zijn liefde zouden weerkaatsen en terugkaatsen.
Maar zou er die liefde bij hen bestaan, dan moest dat vrijwillige liefde zijn, want wie kan er in voorgeprogrammeerde robots zijn geïnteresseerd. En 'vrijwillige liefde' veronderstelt 'een vrije wil'die "Ja' kan zeggen tegen God.
Echter....wanneer die vrije wil tot een "Ja" zou kunnen leiden dan zou die ' vrije wil' ook tot een "Nee" kunnen leiden, een verschrikkelijke, maar logische gevolgtrekking.
En dat "Nee' kwam - volgens Ezechiël 28- uit de mond van een belangrijke engel, die in zijn val.... want God wilde de opstandige niet langer bij zich dulden ....een groep andere engelen met zich mee trok, als eersten door hem tot daadwerkelijk zondigen gebracht en dat al in hun wezen als 'innerlijk willen' meedragend. Want de gevallen engelen hebben onberouwelijk gehandeld. Maar later bleek aan deze gevallen engel, dat hij tóch moest blijven binnen de perken van Gods almacht. Hij mocht wél aan de mensen schudden om hun "Ja"of "Nee" tegen God als het ware uit hen te trekken. Maar.... en heel duidelijk bleek dat uit het 'geval Job' ......hij mocht niet verder gaan dan God hem toestond.
Echter: alle mensen zondigden dan toch maar, omdat niemand bestand was tegen de gemene aanvallen uit de onzichtbare wereld, (Romeinen 3 v 23). En hoe ging God voor al die zonden, ook van de ' Ja-zeggers', een oplossing vinden ?
Van eeuwigheid had God die oplossing al gereed. Maar precies op het uitgelezen moment liet God de Zoon zich door God de Heilige Geest inbrengen in de schoot van Maria. En Jezus, God en mens, heeft toen voor alle mensen van alle tijden, van Adam tot aan het eind van het duizemndjarig rijk, ook dus voor de kleinkinderen van jouw kleinkinderen, alle zonden, gedaan, of nog te doen, uitgeboet.
En toen Jezus riep: "Het is volbracht", veranderde alles.
God de Heilige Geest ging in de alras gevormde gemeente wonen en vormt ieder, die dat wil, om tot een drager van zijn gaven en zijn vrucht.
En gewapend met die heerlijkheden , raakt Gods volk in een gezegende situatie om de duivel te bestrijden op zijn eigen terrein en daar uiteindelijk te overwinnnen.
En door dat alles heen komt Gods tempel, het nieuwe paradijs, steeds meer gereed en Gods kinderen, door genade steeds meer naar de volmaaktheid toegroeiende, - nu al de vrouw van Jezus Christus - ....zullen eens de bruid van God zijn , (Openbaring 19 v 7 en 8)
En het woord wordt waar, door Jesaja gesproken, hiervoor al vermeld: "Hij roept zijn dochters en zonen van de einden der aarde om voor eeuwig bij hem te wonen in een eeuwig paradijs".
Adam en Eva werden uit een aards paradijs verdreven, omdat zij zich als eersten lieten verleiden. Maar een gelouterde mensheid, veel beter in staat om Gods liefde terug te geven, treedt binnen in die heerlijkheid.
Je zult ongetwijfeld vele vragen hebben. Ik wil vast verklappen, welke ik in ieder geval verwacht van jou of anderen: "Waarom dat gepraat over een vrije wil, als Jezus toch duidelijk zegt in Johannes 6 v 44: ' Niemand kan bij mij komen, TENZIJ de Vader die mij gezonden heeft, hem bij mij brengt' ".
En ik verwacht nog tien andere 'diepe' vragen.
Maar in ieder geval: zorg dat je er bij bent, Antiblob, bij een van die feestelijke intochten.
Hier is zo juist een topic geopend, waarin de initiatiefnemer bepaalde misstanden in en rondom de Verenigde Staten aan de kaak stelt.
21 van jullie hebben daarop gereageerd....dan weer relativerend....dan weer instemmend. Mag ik nu even een afwijkend geluid laten horen.
Komt-ie:
Velen van jullie hebben met een armbandje of een kettinkje gelopen, met daarop "WWJD'.
Ja; wat zou Jezus gedaan hebben bij het horen van zulke berichten: éen ding weten wij: Hij zocht altijd de diepte op; Hij zocht altijd de diepere achtergronden. Ik zou dat ook graag eens hier doen.
Maar eerst een verhaaltje mijnerzijds: onlangs zat ik met een groep te wachten op een toespraak van de bekende evangelist Anne van der Bijl. Wij wisten al, dat het een vraag zou zijn, of hij komen kon; er zijn in zijn leven altijd onverwachtheden. Er werd afgekondigd, dat Anne niet kon komen. Als reden werd het volgende gegeven: Eén van de teamleden in een regioteam in Pakistan was vermoord door Moslimfundamentalisten. Nu was hij er op stel en sprong heengegaan om de andere teamleden moed in te spreken. Zo maar een klein bericht, dat geen enkele krant haalt.
En door mijn contacten wereldwijd weet ik, dat zich over de hele wereld verbijsterende voorvallen afspelen.
En nu komt dat grotere verband.
In zijn rede over de laatste dingen zegt Jezus onder andere( Lucas 21 v 25):
"En er zullen tekenen zijn aan zon en maan en sterren en op aarde radeloze angst onder de volken vanwege het bulderen van zee en branding, terwijl de mensen bezwijmen van vrees en angst voor de dingen, die over de wereld komen. Want de machten der hemelen zullen wankelen...".
Zie die zon en maan en sterren en branding en machten nu niet al te letterlijk. Ik durf te stellen, dat het uitzicht op zon, (God) en maan, (Jezus, de weerspiegeling van zijn heerlijkheid), sterren, ( de gedienstige engelen, die uitgezonden worden ten behoeve van hen, die het heil beí«rven), branding, ( het steeds meer beklemmende wereldgebeuren), opgeschuimd door de zee, (van meningen en ideologieën), machten ( de weerhoudende menselijke ordening)....dat het uitzicht daarop , het algemene inzicht daarin, verloren gaat, zodat de mensen gewoonweg geen ráad meer weten, niet weten, waar ze het zóeken moeten.
En van die algemene ontreddering beleven wij nu een eerste opmaat. Wanneer de initiatiefnemer van dit topic zich verbijsterd afvraagt: "Hoe kan dit toch allemaal. In wat voor krankzinnige wereld leven sommige mensen toch", dan heeft Jezus in een voorspelling al gezegd: "Dergelijke berichten zullen in de toekomst van alle kanten op je neerdaveren....ze zullen niet van ver komen, maar van heel dichtbij. Jij zult er persoonlijk door geraakt worden. Er zullen stofstormen opsteken, die jouw uitzicht op God en Jezus en de Heilige Geest zullen willen belemmeren. Er zullen zoveel verwarrende dingen op aarde geschieden, dat je het overzicht en het inzicht helemaal kwijt raakt".
Maat troostend zegt de Heer Jezus nu verder: "Wanneer deze dingen beginnen te geschieden, richt u op en heft uw hoofden omhoog, want uw verlossing genaakt".(v 28).
Voor mensen, die geloven in Onze Heer Jezus Christus als hun redder en verlosser en genezer en vervuller met zijn Geest...voor mensen, die geloven in een Vader, die hen met open armen opwacht en alle tranen van alle ogen wil afwissen...voor mensen, die geloven, dat de Heilige Geest, waarin zij gedoopt zijn, hen altijd wil troosten...voor zulke mensen past maar éen woord: - houding, fier als overwinnaar, blij als mensen, die leven in een bezet land en de bevrijding zien aankomen.
Dat geldt over een poosje, wanneer de verwarring volkomen wordt, dat geldt ook nu, bij het begin van de 'grote verwarring'.
Lieverds, iemand verzuchtte op Forum eens ergens: "Ger is zo 'afhakkerig', hij probeert elke leuke discussie af te kappen, zodat je geen zin meer hebt om verder te gaan. Maar lui; zie me niet zó: ga gerust door....maar ik wilde dit zo graag even gezegd hebben.
Je vroeg, waarom wij niets meer hoorden van 'de hof van Eden', die Adam en Eva moesten verlaten, waarna er een cherub voor kwam te staan.
Je zegt, dat volgens jouw idee die hof wel verwoest zal zijn bij de zondvloed.
Allereerst dít, Mark .... hé...ik merk daar ineens, dat ik je niet in mijn lezersbestand zie...nieuw?....welkom...welkom... ..... God heeft in zijn boek precies dát laten opnemen, wat Hij tot onze zaligheid nodig oordeelde. Voorbeeld: 'de drie mannen in de vurige oven'. Iedereen vraagt zich af: "Waarom was Daniël er toen niet bij". Maar de Heer oordeelde het niet nodig, dat de reden van Danií«ls afwezigheid vermeld werd. God heeft een hogere efficiency, waardoor Hij ons wél de ellenlange naamregisters uit Kronieken geeft en andere zaken aan ons onthoudt. Maar dat laten wij in vol vertrouwen aan Hem over.
Toch valt er wel iets over het paradijs te zeggen. In Genesis 2 v 10-14 wordt ons de toenmalige aardrijkskundige situatie geschetst. Daarin komen twee bekende namen voor: Eufraat en Tigris. Maar met de andere rivieren weten wij geen raad. Wij kunnen dus ten naaste bij zeggen, dat het paradijs, de Hof van Eden, gelegen zou kunnen hebben, waar nu nog die beide bekende rivieren zijn.
Maar wij mogen veronderstellen, dat bij de zondvloed de hele aardrijkskundige situatie is veranderd, waarbij de rivieren Pison en Gihon niet meer voorkwamen.
In dat totaal veranderde landschap , met ook nogeens grote klei-afzettingen, wellicht door de zondvloed, waarvan latere bewoners gretig gebruik maakten, (Genesis 11 v 3), was de hof verder spoorloos voor alle tijden.
Maar houd moed, Mark: geestelijk zal het paradijs er weer zijn. En ook de boom des levens, tegen het eten waarvan die cherub stond opgesteld aan het begin van de geschiedenis. Aan het eind van de geschiedenis zal het zó zijn, dat wáar wordt , wat in Openbaring 2 v 7 staat; "Wie overwint....hem zal Ik (Jezus) geven te eten van de boom des levens, die in het paradijs Gods is".
Mark; wat zou ik je graag vertellen van dát paradijs en díe boom. Maar voor ditmaal genoeg. Kom je met nadere vragen?
Ik gloof wel in God, maar niet in zijn grondtroepen
Hallo allemaal,
Wat een interessante gedachtenwisseling over dat 'sig': "Ik geloof wel in God, maar niet in zijn grondtroepen".
Ik denk, er toch nog wat nieuws over te kunnen zeggen:
Toen onze Heer Jezus Christus dat wonderbare woord uitriep: "VOLBRACHT", en er daarna de glorierijke opstanding uit de dood was, (voorspelling van onze eigen opstanding), werd het de duivel 'koud om het hart'.
Hij wist als eerste: "O née.....als ze toch in de gaten krijgen, dat dit 'verschrikkelijke' woord hun opgang en mijn ondergang betekent....als ze toch gaan zien, dat de Heilige Geest in hun harten kan gaan wonen...en dat zij zo in Gods sfeer binnen kunnen komen....eens geestes worden met de vijand....dat tenvolle doorpróeven... ...dan ...word ik uit de hemel geworpen...dan gaan zij daarin...dan wordt ten volle openbaar, waartegen ik al millennium na millennium strijd: mensen op de troon van het heelal ...en ik volslagen buiten spel...totaal uitgeworpen".
En vanaf toen was zijn plan: "Houd ze dom...houd ze klein...houd hun blikken op de wereld van alle dag gericht. Van alles zal door mij en mijn knechten gedaan worden om hun blik af te houden van de geestelijke wereld, de onzienlijke wereld, waar hun toekomst ligt en ...helaas, helaas...mijn nederlaag"
En in die eerste , voor hem vreselijke tijd kon hij alleen maar uitroepen: "O...daar heb je het al!....die geweldige windvlaag....tongen als van vuur...o...daar heb je het gegooi in de glazen..."
En het werd allemaal nog enige tijd veel erger; totdat hij eindelijk op de rem kon gaan staan: - de aandacht afleiden van de grote , geestelijke tempel, die ging verrijzen - die vestigen op grote gebouwen in de zichtbare wereld, die gebouwd moesten worden.
(Wat zal hij gegrinnikt hebben, toen er gezanten uit China kwamen: "Stuur ons tweeduizend priesters; we willen deze God kénnen...." en toen de Paus zei: "Twée kun je er krijgen : een kreupele en een bultenaar; meer kan ik er niet missen. Want ik ben de grootste kerk van de hele wereld en alle tijden aan het bouwen, de Sint Pieter in Rome...en daarvoor is alle geld nodig").
Wat haalde de duivel er de vaart uit. De vervulling met Gods Geest, de eigenlijke sleutel tot de hemelse werkelijkheid, het eens geestes zijn met God, nam hij weg....de Geestesgaven gingen mee..de Geestesvrucht werd aangetast.
Daarmee niet tevreden sleep hij het begrip 'wedergeboorte ' af...ja zelfs 'bekering' was op een gegeven ogenblik niet meer zo nodig, wanneer je maar kerklid was.
Maar de mensheid, die in Christus geloofde, is veel te complex om onder éen noemer te vatten. Zeker; er waren er, die in hun optreden begonnen te lijken op dat zangkoor, waartegen de dirigent in wanhoop roept: Dames alten....als je toch vals wilt zingen....zing dan goed vals...dat 'net er tegenaan ' van nu...o; dat is het ergste , dat men zich voorstellen kan".
Maar er waren er ook, die ondanks alle handicaps van niet goed bewerktuigd te zijn, toch geweldige dingen bleven doen. En door alle positieve en negatieve handelingen heen, werd het toch zo, dat het 'geloof in Jezus' een wereldvervullende godsdienst werd.
Maar: de mensen, die bleven ontdekken, wat mogelijk was door dat woord 'Volbracht'..die werden door de mensen, die zich wel Christen noemden, maar die helemaal in het uiterlijke opgingen, vaak vervolgd.
Jezus profeteerde al van die tijden, toen hij - zoals in Mattheüs 24 en 25 opgetekend - sprak van : - uiterlijke zaken, die moesten verdwijnen, hoezeer er altijd mensen zouden blijven, die het altijd in uiterlijke, zielse zaken zouden blijven zoeken, (2). - en Hij sprak over de valse Christussen, die zouden komen en mensen verleiden, die de onzienlijke wereld met de op de loer liggende demonen niet kenden, ( 5). - ...en hij sprak van godsdienstoorlogen, die er zouden zijn en van kerkelijke twisten, (want zo'n oorlog als tussen Amerika en Irak, daar gaat het de Heiland niet om; die zijn er om de haverklap en brengen mensen zonder diepe, geestelijke achtergrond voortdurend in opschudding.(6) - en Hij sprak van hongersnoden op geestelijk gebied, omdat het goede, gulle brood van de vervulling met Gods Geest niet voldoende bekendgemaakt werd. - en Hij sprak van allerlei kerken, die zich minachtend zouden uitlaten over mensen, die het meerdere ontdekt hadden, die begonnen te spreken in tongen enz enz.(9). - ...en Hij sprak...ach laat ik het hier even bij laten
Nu even een nieuwe lijn: - er is sprake van 'een valse kerk': al degenen, die het in uiterlijkheden of in schijnbare innerlijkheden zoeken, zonder werkelijk contact te willen - of door onkunde- te kunnen hebben met Gods Geest - en er is sprake van een ware gemeente, die hunkert naar 'het volgen van het Lam op de voet'.
Nu even 'koppie erbij mensen': -de valse kerk heeft haar vertakkingen in elk Christenhart. Wij allen kunnen een neiging in ons voelen om het maar een beetje kalmpjes aan te doen, niet dat 'zweverige',niet dat 'dweperige'. - de ware gemeente heeft haar vertakkingen in elk Christenhart. Allerwegen is er de hunkering naar het 'meerdere van de Heer', de hunkering naar 'the paradise lost'.
Laat ons allen de Heer bidden om steeds minder valse kerk in ons innerlijk en om steeds meer van 'zijn ware gemeente' daarbinnen.
Nog even over de term, die aan het begin van dit topic werd genoemd:
Er zijn mensen, die altijd maar naar de verdrietige kant van het Christendom kijken: - de kruistochten - de godsdienstoorlogen - de moorden; op zeker moment werd je in het Tsaristische Rusland op de brandstapel gebracht, wanneer je het kruisteken maakte met een gebaar met twee vingers in plaats van met drie vingers. Het is nu niet meer úit te leggen, waarom dat toen was. Die mensen zeggen: "Ik geloof wel in God,maar niet in zijn grondtroepen"
En er zijn ook mensen, die redeneren: "Ondanks alle verschrikkelijke dingen zijn er ook gróte dingen gebeurd. God was bij machte, om met de halve kennis, die wij hadden, toch nog veel te doen. Maar nu zijn we op weg naar de volheid; we kennen iets van: - doop ín en vervulling mét de Heilige Geest - Geestesgaven en Geestesvrucht - de fundamenten - de strijd in de hemelse gewesten. O...en dat wordt steeeds meer!
O....ik zie ze; de helden van de nabije toekomst....door het slijk van de straten komen ze onafwendbaar opgemarcheerd; (Zacharia 10 v 5); zij, met wie God is.
O....dank U Heer...ik geloof in U....maar nu geloof ik ook in uw grondtroepen, die er nu werkelijk aankomen.
Manuela vroeg, hoe je de Heilige Geest in je leven kon vasthouden. Zij wil de Heer graag dienen, maar merkt, dat de satan erg aan haar trekt.
En Swirly maakt daarbij al aardige opmerkingen.
Mogelijk kan ik jullie nog met het volgende van dienst zijn:
De apostel Paulus schrijft; "De gedachten van satan zijn ons niet onbekend", (2 Corinthe 2 v 11).
Nu is het toch niet zo moeilijk, hoe de gedachten van de duivel in dit geval zijn. Hij heeft heus wel in de gaten, dat hier een mensenkind is, Manuela, die zich gaat bekeren tot God en voor hem gevaarlijk wordt. Heel de mensengeschiedenis door 'ligt hij voor de ingang van zijn hol' en snuift de geuren op, die hem bereiken. In het geval van Kaïn snoof hij met welbehagen de geur van wrevel op, die van Kaïn uitging en zei: "Aha...goede lucht...hier kán ik wat mee", (Genesis 4 v 7). En hij sloop nader. God zei nog tegen Kaïn: "Pas nu op!!...alarm...alarm...je moet over de duivel heersen". Maar Kaïn luisterde niet en het liep allemaal heel triest.
Maar toen Manuela haar hart in de richting van God keerde en Jezus ontdekte als haar verlosser en haar bevrijder en haar vervuller met zijn Heilige Geest....wat toen? Satan snoof een gevaarlijke geur en zei: "Hier gaan we iets tegen doen" En hij sloop nader.....
Laat Manuela daar nu niet van schrikken. De strijd in de hemelse gewesten is reëel, maar hij is niet griezelig. Die strijd is niet iets wazigs, maar hij is duidelijk omlijnd. De bijbel zegt: "Bied weerstand aan de duivel en hij zal van u vlieden", (Jacobus 4 v 7). Het is toch ook volkomen logisch, dat God, die ons in Christus de beste gave aanreikt, die maar aangereikt kan wórden....dat God dan ook alle middelen geeft om die gave tegen alle aanvallen te beschermen.
Dus Manuela, wanneer de duivel op enigerlei manier bij je komt met wat dan ook om je tegen te houden, zeg of doe iets, waardoor hij 'met de staart tussen de benen' afdruipt. Je kunt in ieder geval bij een vervelende gedachte zeggen: "Satan...in de naam van Jezus ...wijk!"
Natuurlijk komt hij terug om het weer te proberen en nóg eens te proberen. Maar dat weet je nu.
Een mooi voorbeeld vind je in het boek Nehemia:
De duivel gebruikte daar allerlei mensen om Nehemia 'van z'n a propos af te brengen'. Nehemia wilde de stad van God beschermen, door een in verval geraakte muur te herstellen. Maar dat was de duivel niet naar de zin en hij stuurde Sanballat, Tobia en Gesem, drie vervelende heren, die hun uiterste best deden om alles lekker te verzieken.
Eerst bespotten zij Nehemia en zijn helpers: "Wat wil dat achterlijke zootje?", (2 v 19 en 20) Toen kleineerden zij hun werk: "'Allemaal waterverf'. Als er maar een vos tegen dat wrakke muurtje van die lui opspringt, dan verpuint het al, (4 v 3). Daarna probeerden zij verwarring te stichten, (v 8). Ook wilden zij bruut geweld gebruiken, ( v 11). Toen bakten zij zoete broodjes en zeiden: "Wij moeten eens de koppen bij elkaar steken", ...maar houd ze in de gaten, (6 v 2). Daarna probeerden zij het met vrome praatjes, 6 v 12.
Maar Nehemia had die hele trucentrommel, (want er kwam nog meer) door en hield stand.
Manuela,.... volg Swirly's raad. "Lees je bijbel bid elke dag, dat je groeien mag".
Manuela...jij denkt missachien: "Gunst...ik dacht, dat het leuk ging worden bij de Heer Jezus, maar dit valt met toch ietsepietsjes tegen". Het wórdt leuk en het ís al leuk in de dienst van God voor jou. In de strijd groei je en dan kómt er toch een MANUELA te voorschijn! Je zult zeggen: "'k Wist niet, dat het in me had". Manuela...ik zou veel meer tegen je willen zeggen . En tegen Swirly zou ik ook veel meer willen zeggen. Maar laat ik het even hierbij laten. Ik ben de wereld niet uit en jullie ook niet.
Hierbij dan het tweede artikel in mijn nieuwe, onbepaald lange reeks bijbelstudies. Wij begonnen over het onderwerp 'Bekering' en ik wil nu aan een aantal teksten uit het Oude Testament wat gedachten verbinden. Kómen ze:
Deuteronomium 4 v 30 "Wanneer het u bang zal zijn en in de toekomst al deze dingen u zullen overkomen, dan zult gij u bekeren tot de HERE, uw God en naar Hem luisteren".
Uit deze tekst is de volgende conclusie te trekken. Zonder de Heer in je leven als vaste metgezel, zullen je zeker nare dingen gaan overkomen. Nare dingen overkomen gelovigen ook wel, maar gelovigen zien die altijd in een geloofsperspectief, krijgen er verlichtende gedachten van God bij. Maar mensen-zonder-God-en-zonder-hoop hebben zulk een toevlucht niet. Het wordt hun bang om het hart. Maar de Heer zal altijd zorgen, dat er op de een of andere manier een mogelijkheid is om naar Hem te vluchten en te leren luisteren naar Hem.
Dus; bekeren wordt dikwijls voorafgegaan door een nood, die je ertoe brengt, op zoek te gaan naar God, van Wie wij in Nederland altijd wel eens gehoord hebben. Een belangrijke factor in 'bekering' is verder: naar God luisteren.
1 Samuel 7 v 3 "Samuel zei: 'Indien gij u met uw gehele hart tot de HERE bekeert, doet dan de vreemde goden uit uw midden weg en richt uw hart op de HERE en dient Hem alleen, dan zal Hij u redden uit de macht van uw vijanden'".
Conclusie: bekering is niet iets, wat we zo'n beetje doen, maar wij bekeren ons ook van vuile praat, om nu maar eens iets te noemen. En wij vragen de Heer , om ons ook te helpen bij de reiniging van onze gedachten van verkeerde ideeën. Pas dan komt er opluchting in onze angsten voor 'nachtspoken' of wat er wat meer moge zijn aan angsten en fobieí«n.
Hier wilde ik het maar even bij laten. Wij hebben de tijd.
