Kent u hem ? Pietje met de zeis. Mooier afgebeeld dan hij in werkelijkheid is.
Hij is al jaren mijn metgezel. Nooit is hij ver uit de buurt. Hij kwam meermaals op bezoek en tot op heden heeft hij slechts éénmaal succes gehad en heeft zijn zeis in mijn gezin een levensdraad doorgesneden. Dat was op 26 januari 1996 toen hij het verwoestende werk van haar ziekte overnam en mij mijn vrouw heeft ontnomen.
Het leven, zoals ik het kende, verdween en kwam nooit meer terug. Maar Pietje kwam weer en houdt de wacht. Ditmaal heeft hij mij in het oog.
Zijn aanval was reeds ingezet doch ik was hiervan volledig onwetend tot op het ogenblik dat de dokter darmkanker bij me vaststelde en met spoed het aangetaste deel operatief verwijderde. Pietje haalde zijn slag ditmaal niet thuis. Maar hij wacht geduldig op een gunstig moment om toe te slaan. We schrijven dan 21 december 2001.
Op 15 maart 2004 zwiepte hij weer met zijn zeis naar mij doch faalde andermaal. Ik overleefde de aanrijding door een onvoorzichtig chauffeur, wel met een gebroken heup als aandenken. Nog dagelijks ondervind ik de gevolgen van Pietjes aanval. Maar ik kan nog steeds lachen en geniet met volle teugen van het leven, al is het met loerend Pietje aan mijn zij. En 'k zou bijna nog een belangrijk iemand vergeten : mijn engelbewaarder.
Vindt u ook niet - met zo'n twee tegenpolen altijd bij u - dat het leven geweldig is ?
... de politieke wereld reageert op de oproep van Bertje enz... (herlees vorig berichtje). Ik ga zelfs de moeite niet meer doen het hier neer te pennen. Raadpleeg uw kwaliteitskrant. Je wordt daar zo moedeloos van, hé. Van ons, de burgers, wordt vereist dat we ons als volwassenen gedragen, Maar zij ... Es ist zum kotzen.
Wat is het gemakkelijk en plezant om kritiek te leveren op kap van een ander. Maar als die ander nu eens de nagel op de kop slaagt, wel dan krijgt die van mij een proficiat. Neem nu Bertje (den bleiter) van Spirit : hij stelt voor dat de Vlaamse excellenties niet zouden opkomen op kieslijsten als zij niet het voornemen hebben effectief te zullen zetelen maar hun opvolger naar voren schuiven. Dat ze zouden afzien van deze - voor de kiezer -bedriegelijke stoelendans. Awel, je zou het hem niet aangeven maar met zo'n idee afkomen (en het nog menen ook), chapeau, Bertje. Nu nog 100 % Vlaams worden en je bent op de goeie weg.
... hokken we samen op deze draaiende bol, lustig rondjes makend om de zon en het enige dat we nu eens volledig onder de knie hebben en naar hartelust beoefenen is ... ruzie maken en vechten. Gelukkig voor de mensheid leven onder ons nog de "uitzonderingen". Zij zijn een schaars artikel, maar zij zijn er wel. Graag wil ik hen tot mijn voorbeeld nemen en worden zoals zij maar helaas lukt me dat slechts met mondjesmaat en soms helemaal niet. Rest me dan : niet opgeven en verder doen, stap voor stap, niet iedereen is een Gandhi. Tevreden zijn met wat we hebben (ook al stelt het niet altijd veel voor) en uitbundig met het goede dat we ontvangen. Geniet van elke dag. Ik ben er mij van bewust dat dit maar woorden zijn, dat het leven niet altijd even genereus is, maar weet dat ondanks verdriet en pijn, het toch waard is geleefd te worden.
... anders blijft het op mijne lever liggen. Hebt u al enig idee hoeveel liters inkt verbruikt werd om Lauretteke van Just is Just zowel te bejubelen als de mantel uit te vegen naar aanleiding van de jongste gebeurtenissen, o.a. ontsnapping Erdal, uitbraken uit gevangenisen, Kaplan? Lees de verschenen commentaren in de media. En dat zal nog even duren. Mij kwetst het vooral te weten dat onze excellenties niet het toonbeeld zijn dat zij behoren te zijn. Dat zij wetten strikt toepassen (voor anderen) of aan hun laars lappen (voor zichzelf) naargelang het hun goed uitkomt. Hoe kunnen we dan nog in hen ons vertrouwen stellen ? Het is dan ook niet verwonderlijk dat men andere wegen wenst te bewandelen. Of op die manier de goede richting wordt uitgegaan, zal de toekomst moeten uitmaken. Homo sapiens heeft een stel hersenen meegekregen. Wordt het niet stilaan tijd dat hij ze eens nuttig gaat gebruiken ? Zal het een moeilijke keuze worden?
Uwe thermostaat moet serieus ontregelt zijn om niet te voelen dat het verdekke warm is. Het is zelfs te warm om kwaad te worden. Goeie raad nodig ? Kies uit uw huisraad die zetel waarvan u weet dat u binnen de kortste keren zalig zult wegdommelen. Om dit proces te bespoedigen is het dwingend dat binnen handbereik een recipient klaarstaat, zeg maar een glas, met een koele drank, type fruitbier bvb ne kriek. Zet u confortabel, neem een flinke teug, smak een paar keer van plezier en leun zachtjes met welbehagen achterover in uw zetel en begin te genieten van deze dag ook al is het de voor velen gehate maandag. Maar dit gaat volkomen aan u voorbij, neem nog een goeie teug, smak nog eens een paar keren en geniet verder. Zaaaaaalig. Vanavond herhaalt u dit ritueel maar dan wel in gezelschap van de kinderen vrienden, buren of ... stiekem in uw eentje. Ach wat kan het u schelen, een mens leeft maar één keer. Carpe diem.
... naar de verkiezingen (van welke aard en jaartal ook) lijkt het mij best aardig zo af en toe een stok in het hoenderhok te gooien. Kwestie van de geesten even wakker te schudden want te vaak ingedommeld en zeer goed gespoeld. Lees even en vertel me of hier enige logika inzit. Zoals eerder geschreven geeft de brave burger bij verkiezingen zijn soevereine macht om te regeren in andermans handen, da's duidelijk. Dat de "verkozenen" daarvoor betaald worden is ook niet meer dan logisch want ze worden verondersteld hierdoor hun gewone job niet meer te kunnen uitoefenen, klopt toch? Wie betaalt hen ? Aha, niemand minder dan de familie Gepluimd en lotgenoten, m.a.w. u. En nu komt het : lijkt dit niet op een arbeidscontract ? Zo in de aard van : u werkt voor mij in de praatbarak en ik betaal u daarvoor. Pikant detail : kent u uw volksvertegenwoordiger, de man of vrouw die voor uw arrondissement in het parlement zetelt ? Het zijn niet altijd diegenen achter wiens naam u een bolleke kleurde hoor. Soit, de personen die dus verondersteld worden voor u te werken houden er eigenaardige principes op na, vindt u ook niet ? Doen zij werkelijk datgene waarvoor u ze naar het Huis zond ? Nee, ze doen wat de partijtop hen opdraagt te doen. Al gemerkt wat een eeltplek op hun stemvinger ? Maar hun stem in't parlement al gehoord ? Er zijn zelfs exemplaren die het bestaan in de loop van een legislatuur hunne kop maar ene keer te laten zien en dat is ... bij de eedaflegging want vanaf dat ogenblik begint namelijk hun pree te lopen. Hebt u ook weet van arbeiders die zelf hun wedde bepalen ? Ik niet. Met deze kleine prikjes moet u het dit weekeinde stellen. Foeter erop, lach ermee, doe ermee wat u wil maar vooral denk er eens over na. Wanneer ik er zelf over uit ben, volgen misschien bijkomende prikjes.Hopelijk. Allez, nog een goed weekeinde.
De uitspraak van de kersverse kamervoorzitter/ster is typerend voor de ingesteldheid van onze excellenties. Het illusteert volkomen dat hun leefwereld niet dezelfde is als die waarin de gewone burgers leven. En dan schrikken ze zich een hoedje wanneer het voor hen eens falikant verkeerd loopt.
diegenen onder de bloggers, die toch wel over een behoorlijke kennis van HTML beschikken want zij zetten hun blog volledig naar hun hand. Proficiat, maar ... niet iedereen beschikt zomaar over een monitor -LCD of plasma - met een luxe schermbreedte van zeg maar 20" of meer. Bij het openen van het blog is 'em al daar. De horizontale schuifbalk onderaan en maar van hot naar her schuiven om dan - al die mooie dingen weliswaar - op het scherm te kunnen bekijken. Maar het is vervelend en beneemt de lust om verder te gaan, zeer zeker wanneer er een heleboel (schoons) te bekijken valt. Ik wil niet vitten maar het is een feit. Daarom deze oproep : denk ook, al was het maar voor een ogenblik, aan de bezoekers van je blog en maak het hen gemakkelijk zonder ze het heen en weer te bezorgen. Alvast bedankt.
Meestal zijn het leden van het mansvolk, meestal met balken onder de ogen van te weinig slaap. De ogen nog half dichtgeknepen want moeten terug wennen aan het zonlicht. Weinig van zeggen want schor geschreeuwd in het donker kamertje waar ze zich de voorbije weken hadden teruggetrokken om gebiologeerd naar een flikkerend lichtbakje te staren. Af en toe kregen ze een hoogtepunt zo opgewonden als ze waren van het geboden spektakel. Maar dit is nu afgelopen. De dagelijkse routine stelt zich weer in. De partner krijgt terug hun aandacht, eerst nog wat onwennig want waarover gaan ze nu praten. O ja, de kinderen, als er die al zijn. Of even niksen om bij te komen van de doorstane emoties. Nu mag het, het WK voetbal is achter de rug.
Niet langer dan enkele dagen bezig met dit blog, een beetje proberen van dit en dat en dan maar eens - uit nieuwsgierigheid, jawel - gaan kijken in mijn eigen gastenboek en lap ... wat een verrassing. Een hele reeks verwelkomingen. Wat een prettige ervaring. Aan alle bezoekers - al dan niet met een achtergelaten bericht - bedankt. Voordat ik met dit blog begon, bezocht ik reeds meerdere blogs zonder evenwel een boodschap achter te laten met uitzondering van 1. Laat ons maar gewoon verder doen en bij gelegenheid een tegenbezoekje brengen. Carpe diem.
... jaagt het gezelschapspel "Mens erger je niet" je in een mum van tijd de kast op. Het speelbord is niets minder dan je lijfkrant. De spelers, de familie Honoré Gepluimd en zijn verkozenen. Het startsein wordt gegeven en men begint te lezen. Wat bij menigeen van de familie Gepluimd de kriebels gaf, is de zet van de voorzitter van het Vlaams Parlement. Anderen deden het hem al voor. De Norbert zegt "Salut en de kost", verlaat het Vlaams Parlement om bij de Nationale Bank een hoog postje te gaan bekleden. En onzen Honoré die dacht met den Norbert een goeie zaak gedaan te hebben, is er aan voor de moeite. Nu volgt een uiterst gevoelig moment. Allen, de Norbert en zijn voorgangers, gaan staan en zingen uit volle borst als eerbetoon aan Honoré en consoorten : "Wie zal dat betaaaaalen ... ". Dit lijflied zal wel niet voor de laatste keer gezongen zijn, of wat dacht je wel.
Was ik gehaast ? Speelde het warme weer me parten ? 'k Weet het niet maar ik maakte wel een fout. Had ik het vorige stukje de titel "Overmorgen" meegegeven dan moest ik mij niet verplicht voelen hier een rechtzetting neer te pennen. Welnu, dat is dan bij deze gebeurd.
... zijn we op kop af nog 3 maanden verwijderd van het meest democratische moment van een vrij mens. Die dag zal hij zijn macht afstaan aan een ander persoon, die in zijn plaats in het bestuurlijk apparaat, "het" zal moeten doen. Maar dit is dan ook het enige wat van een echte democratie in dit land is overgebleven, ondanks alle uitspraken van de politiekers van welke pluimage ook. Wie kiest de bestuurders ? Zij moeten met zo'n 500 tot 1000 zijn, in de partijbesturen die hun mannetjes op verkiesbare plaatsen neerpoten. Zij zijn het die werkelijk kiezen en niemand anders. En Honoré Gepluimd, je weet wel, 's lands geldschieter mag, nee, moet een bolleke rood inkleuren - achter de naam van een persoon die anderen al voor hem gekozen hebben - idem voor zij waar er meer en meer met de computer gewerkt wordt. De meeste kiezers (?) denken dat zij gekozen hebben, maar er is dat subtiel verschil, nietwaar ? Begint het een beetje te dagen ?
Het moet wel via deze weg omdat ik pas met seniorennet bezig ben en er niet alle mogelijkheden van ken, laat staan kan van benutten zoals reageren met een rechtstreeks mailtje op een reactie.Zodus. Weten uit ervaring en dan nog wel door een dramatische gebeurtenis zoals afscheid moeten nemen van een geliefde, geeft een diepere betekenis aan het leven. Zelfs het woord "relativeren" krijgt een andere inhoud. Maar zolang er in het hart een plaatsje is waar ze voor altijd in liefde mogen huizen, is men nooit alleen.
Ik ben alleen maar ben niet eenzaam. Omstandigheden maakten dat ik alleen kwam te staan. Mijn partner ontviel me vroegtijdig op de leeftijd van amper 50 jaar en de kinderen groeiden op en verlieten het ouderlijk nest. Er zijn mensen die er wel voor kiezen om alleen te zijn, om te ontsnappen aan de druk van deze wereld of om zich te wijden aan hogere idealen. Men kan er gemakkelijk een boompje over opzetten maar dat ga ik niet doen. Voor diegenen die niet kozen voor het alleen zijn doch omwille van een gebrek aan sociale vaardigheden om contacten te leggen, biedt seniorennet - naar mijn bescheiden gevoel - een volwaardige uitweg. De eerste stap zetten is in zulke gevallen meestal de afschrikkende drempel die moet genomen worden. Aan allen die komen snuffelen maar er zelf nog niet mee bezig zijn : doen, mensen. Doen, u gaat het nog plezant vinden.
... op deze 4de juli van het gezegende jaar 2006. Waarschijnlijk een verwarde uitspraak van een grappenmaker want het kostte mij bijna de halve linnenkast aan sponzen handdoeken om het zilte goedje - dat zo overvloedig van mijne rug stroomde - in de loop van de dag te kunnen opvangen. De balans is vlug gemaakt : het was hels om het wegstromende water met eenzelfde hoeveelheid aan te vullen. Aan dit tempo blijft er van mijn voorraad 5-liter flessen Montcalm niet veel meer over op het einde van de dag. Morgen zal het weer een stroopdag naar meer drank worden ... want de warenhuizen zullen wel bij dit weer stilaan door hun voorraad heen geraken. Dus voor morgen : goede jacht.
Als de Quick dat doet, awel, dan doe ik dat ook. En zo verscheen in de Gazet van Antwerpen het GSM-nummer van Els Van Weert, Staatssecretaris voor Duurzame Ontwikkeling. Van wa ???
Als klap op de vuurpijl zal ze niet kunnen antwoorden op complexe vragen van de burgers, aldus nog haar woordvoerster. Is deze Spiritiste helemaal de pedalen kwijt of wat ?
