De avondwolken zijn killer dan gisteren, de laatste bloemen wensen klaarblijkelijk niet langer te leven, de zon is afgereisd, de velden zijn alweer met zorg geschoren.
Niemand ziet de verkleumde dag verdrinken in een plas tussen het riet.
Het was allemaal maar om te lachen zullen we zeggen wanneer we zijn uitgehuild. Drie veren draagt de wereld een gele van hoop een rooie van liefde en een zwarte van de dood.
