Voor jezelf opkomen (assertiviteit)

Verscheidene hulpverleningen komen in aanraking met mensen die niet of nauwelijks voor hun eigen wensen kunnen (durven) opkomen.

Personen die zwijgen en zich telkens weer neerleggen bij de mening of besluiten van de anderen. Vaak wordt er dan ook misbruik hiervan gemaakt .

Hoe kunnen deze mensen meer weerbaar, assertief woorden?

Allereerst door hen bewust te laten worden van zichzelf en van hun eigen gevoelens en wensen.

Meestal zitten ze echter al jaren in een vast patroon en is er tijd nodig om hun bewust te laten worden van zichzelf en naar zichzelf te leren luisteren.

Hoe kun je nu voor je eigen wensen en behoeften (leren) opkomen?

1.    Je kunt de wereld alleen vanuit je eigen gezichtsveld bekijken
Je bent altijd je eigen middelpunt in de wereld: geografisch, sociaal, cultureel en in alle ervaringen. Je bent wel geboren in een bepaalde socio-culturele context: familie, opvoeding, religieuze overtuiging van je ouders, buurt, enz. welke allemaal bijdragen aan de vorming van je persoon en visie. Wanneer je denkt hieraan te kunnen ontsnappen en hier boven te staan, bedrieg je jezelf en zullen er veel dingen misgaan in je relatie met je omgeving. Je moet leren zien wie je bent en welke factoren een rol spelen in je denken en gedrag.

2.    De mens leert zijn eigen persoonlijkheid kennen en gebruiken over de grenzen die hij om zich heen ervaart.

Deze grenzen zijn de natuurwetten maar ook de medemensen. De natuur daagt de mens uit haar te exploiteren en te beheersen. Maar ze laat ook ervaren wat de grenzen en beperktheden zijn. Zo is het ook met de intermenselijke relaties. De ander ontmoeten is ook tegengas en kritiek krijgen, te horen krijgen wat de ander al wel of niet aangenaam ervaart in ons gedrag. Doordat de ander zo reageert, is er sprake van een echte ontmoeting en leren we waar de genzen van de ander liggen. Dit maakt onze zelfkennis groter en geeft ons informatie hoe we de relatie met de ander dienen aan te gaan.. Als de ander zich niet kenbaar maakt in zijn eigen wensen en verlangen, mar zich willoos ten dienste stelt, kan er geen sprake zijn van een echte ontmoeting; het bezorgt ons verwarring en we blijven zoeken naar de grens (soms door machtsmisbruik) bij de ander.

3.    “Heb je naaste als jezelf”

Het is onze bestemming om te voorzien in de behoeften van de ander. En wel op dezelfde wijze als je zorgt voor de behoeften van jezelf. Je kunt geen oog hebben voor de noden van de ander als je die van jezelf niet kent en niet durft te erkennen. Dus niet of-of, maar eerst het één en dan het ander. Eerst de vervulling van de geestelijke behoeften en daarna pas de andere levensbehoeften. Onze huidige maatschappij faalde hier enigszins in.  We schiepen een verzorgingsstaat,  gelijke kansen voor iedereen en een sociaal zekerheidsstelsel dat alle problemen moest opvangen. Maar werden de mensen gelukkig(er)? Integendeel, er heerst een grote onvrede. Velen zoeken via drugs, kicks, occulte geneesmiddelen, machtswellust, New Age, enz.. naar de zin van het leven en naar geestelijke vervulling.

4.    We mogen ons beschermen tegen het kwade in de ander.

We leven niet in een veilig paradijs. Anderen kunnen ons (al of niet bewust) kwetsen, vernederen of geweld aandoen. Tegen dit kwaad moeten we ons en elkaar beschermen. We moeten niet onnodig lijden gaan zoeken en onze waardigheid vergooien.

We zijn gemaakt om “iemand” te zijn en tot ontplooiing te komen met al onze gaven en mogelijkheden.

In de ontmoeting met de ander (vaak met de nodige conflicten) zien we onszelf, maar ook de ander en ontdekken we hoe we de

onderlinge relaties kunnen hanteren.

5.    Eerbied, zorg, groei, waarheid

Wanneer we duidelijkheid scheppen in onze relaties en eerlijk om gaan met onze behoeften, doen we dat met inachtneming van deze waarden.

Eerbied: als we iemands gedrag als negatief ervaren, mag het niet zo zijn dat deze persoon voor ons in waarde daalt. We moeten, ondanks alles, de goede kanten ook proberen te erkennen en hem het goede blijven toewensen.

Eerbied voor jezelf heb je wanneer je in je werk zoekt naar kansen voor je eigen ontplooiing maar je niet op een zijspoor laat rangeren. Eerbied voor jezelf en de ander voorkomt dat conflicten uit de hand lopen en bitterheid en wrok een kans krijgen.

Zorg: Ik ben verantwoordelijk voor het geluk en welzijn van mijn medemens. Daardoor is de ander, met wie ik moeilijk kan omgaan, tevens voorwerp van mijn zorg. De grenzen die ik aangeef en waarmee ik duidelijkheid geef in onze relatie, mogen er niet toe leiden dat ik de noden va de ander niet meer zie en geen bezorgdheid voor de ander kan hebben;

Groei: wij zijn geen statische wezens die onveranderlijk blijven. De ander verandert en wij veranderen ook. Dat is onze hoop. Ieder mens heeft de hoop “morgen zal het beter zijn” of “eens zal er wel een oplossing komen”. Wij moeten de ander daarom aanspreken op wat hij/zij kan worden en niet op wat hij/zij is. We moeten openstaan voor nieuwe dingen en verrassingen(veranderingen) zowel bij onszelf als bij de ander.

Waarheid: Onze relatie is het best gediend bij eerlijkheid en waarheid. De ander om e tuin leiden of oneerlijke informatie geven, zullen geen betere relaties geven. Waarheid doet soms pijn. Maar ieder heeft er recht op. En allemaal wensen we eerlijk behandeld te worden.

We moeten blijven geloven in een samenleving (een toekomst) waarin belangen niet tegenover elkaar staan maar elkaar insluiten, een dienende en liefdevolle samenleving.

8 tips om voor jezelf op te komen en erkenning af te dwingen maar met de erkenning van de ander in zijn of haar wensen.

- Luister naar je lichaam. Wanneer jij je niet lekker voelt (hoofdpijn), komt dat misschien doordat er iets onprettigs gebeurd is. Durf het bespreekbaar te maken.

- Hou het bij jezelf.  Zeg duidelijk je wens of kritiek in de ik-vorm.

- Herhaal je wensen. Was je boodschap wel duidelijk genoeg?

- Vraag of de ander je gehoord heeft. “wat denk je eigenlijk dat ik nu van je wil?”

-Houd je aan één onderwerp.  Verbindt je wens niet aan allerlei andere wensen of gebeurtenissen, zodat de ander alleen maar verwijten hoort en in de verdediging gaat.

- Erken je eigen aandeel en maak dit bespreekbaar.  Durf eventuele fouten te erkennen en bied je excuses aan.

- Geef de ander de gelegenheid te antwoorden en bevestig hem/haar als hij jou begrepen heeft.

- Laat het doel niet zijn om te winnen maar om erkend en begrepen te worden.  Vb: Ik zie dat je mijn wens niet kunt vervullen, maar toch ben ik blij dat ik het kunnen zeggen heb.

Literatuur:

“De waarde van zelfrespect” Bruce Narramore

“Als ik nee zeg, voel ik mij schuldig” Manuel J. Smith

Toetje

There is one person whom you have no choice but to believe -- 
yourself. Just to make sense of the world, you must believe 
what you say to yourself. To do otherwise would lead to insanity.

The problem is, not everything you tell yourself is in your 
best interest. Have you ever caught yourself saying 
"I'll never get that done" or "I'm just no good at this"? 
Now what is the point of saying something like that to yourself? There is no point! It accomplishes nothing but to convince you of your own weakness.

When you catch yourself doing this, STOP. 
And instead, tell yourself something like 
"I'm making good progress on that" or 
"I'm getting better and better at this.
" Whatever you say to yourself, you'll believe. 
And whatever you believe, you'll be. 
That is the power of positive affirmations. 
They're not just "feel good" escapist rituals -- 
they actually program your mind for success.

21-04-2005 om 11:12 geschreven door nadie

Roep om de lente!

Lieve mensen

Nog even voor het slapen gaan... deze bezinning van mijn lievelingsauteur Phil Bosmans.

Verrijkend voor mij (en misschien voor sommigen onder jullie?)

Veel mensen zijn ziek van verveling,

levensmoe, omdat ze oververzadigd zijn.

Het huis staat vol. De tafel is rijk gedekt.

Er komt geen 'nieuwe' dag. Alle dagen hetzelfde: consumptie.

Ze gaan een avondje uit tot in de morgen,

om te slapen als de zon schijnt.

Ze gaan naar de dokter, naar de zenuwarts, naar de psychiater.

Want ze voelen zich nooit echt goed.

De gewichtige mensen zitten rond tafels

in luxueuze gebouwen tussen glas en beton,

doodernstig in eindeloze palabers over grote en kleine problemen.

De dossiers stapelen zich op. ze groeien als reuzenpaddestoelen,

de kasten vol, de kantoren vol, de wereld vol,

tot het pikdonker is. waar wil je met zo'n wereld naar toe?

Roep om de lente. Roep om de zon.

Laat je vangen door het wonder van het licht en het leven.

Wat meer vrolijkheid, wat meer frisse levenslust

en heel wat problemen verdwijnen vanzelf.

Zie naar de hemel en zing,

omdat de zon gratis voor jou schijnt.

Kom mee in de zon!

Voel je de 'lente' niet groeien in je hart?

dat is de tijd voor vernieuwing,

voor een nieuwe hoop in een vermoeide wereld.

Ik geloof in de verrijzenis, omdat ik in de liefde geloof.

Kom mee in de vreugde!

Verrijs uit de duisternis en de uitzichtloosheid

van materialisme en zelfbevrediging,

uit de banale zorg voor gevulde buiken en beurzen.

Vernieuw jezelf en zuiver je hart!

Ieder hart heeft van tijd tot tijd een grote kuis nodig

om het stof ervan te verwijderen.

Vergeet je mislukkingen en herbegin weer

met de overgave van jezelf, zonder een prijs te vragen,

en je zult weer vreugde vinden.

Kies voor de vreugde!

Kies voor de verrijzenis!

Kies voor de lente! Dorre takken vallen af!

Alleen in alles wat nieuw en vernieuwd is,

vieren we het feest van de vreugde!

Keep smiling!

Sincerely yours

Nobodygdp

21-04-2005 om 10:59 geschreven door nadie

VANDAAG

                        is de dag om gelukkig te zijn

                        Geen enkele dag is je gegeven

                        dan de dag van vandaag om voluit te leven

                        om blij en tevreden te zijn

                        Gisteren ben je kwijt,

                        morgen moet nog komen.

                        Vandaag is de enige dag

                        die je even in handen mag houden.

                        Maak er je beste dag van.

                        Om echt te leven moet je vandaag leven.

                        Als je vandaag niet leeft

                        is dat een verloren dag.

                        Laat je geest niet benevelen

                        door angst en zorg voor morgen

                        en draag in je hart

                        niet alle miseries van gisteren mee.

                        Je leeft maar één dag: VANDAAG!

Ik ben die ik ben.

Met dit lichaam en deze geest moet ik het doen.
Dit is alles wat ik heb.
Ik kan niet meer ruilen.
Dit is blijkbaar precies zoals ik moet zijn; zonder mij, zoals ik op dit moment ben, was de schepping niet volledig.
Ik houd op mezelf verwijten te maken voor dingen die ik (nog) niet kan.

2. Ik hoef niet perfect te zijn.
Ik hoef niet te kunnen wat ik niet kan.
Perfectie is stilstand en stilstand is dood.
Ik leef dus ik maak fouten.
Ik mag ook fouten maken.
Van fouten leer ik.
Sterker nog: ik ben perfect juist omdat ik de fouten maak die ik maak!
Zo houd ik de evolutie op gang.

3. Ik krijg precies wat ik nodig heb.
Alles helpt mij om mijn opdracht op aarde te vervullen - ook de tegenslagen en de ziekte, de vijanden en de ruzies, de verloren liefdes en de gebroken harten.
Als ik dat nu niet zie, zal ik het later wel kunnen zien.
Ik besef bij elk moeilijk moment, dat alles nog veel erger had kunnen zijn.

4. Ik hoef alleen maar volsterkt eerlijk naar mezelf te zijn.
Soms moet ik selectief met de waarheid omgaan.
Totale eerlijkheid naar andere mensen is niet altijd liefdevol, integendeel.
En soms moet ik mezelf beschermen, dat is nu eenmaal zo in deze wereld.
Als ik maar niet lieg tegen mezelf; als ik maar weet wat ik doe en waarom.

5. Ik kan het nooit de hele wereld naar de zin maken.
Wat de een goed vindt, vindt de ander waardeloos.
Er zal altijd iemand zijn die mij bekritiseert; er zal altijd iemand zijn die mij bewondert.
Ik moet maar gewoon doen wat ik voel dat ik moet doen.

6. Ik houd mijn aandacht in het nu.
Oude koeien horen in de sloot.
Alles is gebeurt omdat het moest gebeuren,het heeft geen zin er over te piekeren.
Ook vage fantasieën over de toekomst verspillen energie.
NU is verreweg het boeiendste, interessantste moment van mijn leven, want alleen NU gebeurt er echt, in vlees en bloed, wat er gebeurt!
Gebruik maken van mijn geheugen en het opdiepen van nuttige herinneringen, best maar ik ga niet zeuren.

7. Ik houd mijn aandacht hier.
Hier is mijn lichaam dus hier ben ik.
Hier is de belangrijkste plek op aarde!
Alleen hier kan ik werkelijk zien, ruiken, horen, voelen, proeven
Hier klopt mijn hart, hier haal ik adem, hier voel ik mijn spieren onder mijn vel.
Ik ga niet zweven, geen twee dingen tegelijk doen met mijn geest, want dan doe ik er minstens eentje half.
Ik ga me niet nodeloos druk maken over de eventuele gevoelens en gedachten van andere mensen over mij elders.
Ik ben hier.

8. Iedereen mag van mij genieten op zijn/ haar eigen wijze.
Ik ben hier nodig.
Anderen leren van mij, ik leer van anderen.
Maar hoe dat weet ik niet altijd en dat hoef ik ook niet te weten.
Ik laat iedereen zijn/haar oordeel over mij; positief of negatief.
Ik mag genieten van complimenten.
Ik kan ook kritiek incasseren.
En ik hoef niet elk beeld van een ander over mij te corrigeren.

9. Ik hoef niet bang te zijn.
Ik houd mijn angsten kritisch tegen het licht.
Lijdt een mens niet het meest onder het lijden dat hij vreest?
Ik wacht rustig af en ik bereid me voor, maar ik ga niet fantaseren over alle vreselijke dingen die eventueel ooit zouden kunnen gebeuren.
Dat vind ik zonde van de tijd.
We zien wel !
Als alles goed gaat heb ik gelukkig niet vergeefs geleden.
En als er wel iets akeligs gebeurt, heb ik tenminste niet vooraf geleden.

10. Ik houd ontzettend veel van mezelf.
Daarom kan ik ook van andere mensen houden.
Net zoals ik houd van dieren, planten, bomen, rotsen.
En alles houdt van mij.
De stoel waarop ik zit, houdt van mij.
Het tijdschrift dat ik in mijn handen heb, houdt van mij.
De zon bemint mij, de maan ook.
Alles is Liefde en ik ben er een deeltje van.

14-04-2005 om 18:29 geschreven door nadie

“Kleur je dag” en “Je mag zijn wie je bent.”

Kleur je dag rood,

kleur je dag met liefde.

Kleur je dag groen,

met wat hoop kan je dat doen.

Voeg daar nog wat geel,

blauw en oranje aan toe,

en je bekomt een

boeket van zaligheid.

Alle kleuren van de regenboog schijnen,

als iemand zegt:

“Je mag zijn wie je bent.

Voor mij hoef je geen masker op te zetten.

Ik ken je zo goed en

ik zie je graag met al je gaven

en ook met je gebreken.

Je mag je niet verbergen

achter valse kleuren.

Verberg je angsten en zwakheden

voor mij maar niet,

maar laten we samen

naar een oplossing zoeken.

In goede en kwade dagen

kan je op mij rekenen,

ik laat je niet in de steek.”

Als iemand dat kan zeggen,

dan is geen duisternis machtig genoeg,

om de vele kleuren van de regenboog

te doen verbleken.

Het kost niet zoveel, iemand een glimlach te schenken,
Of je hand op te steken voor een vriendelijke groet.
Zoiets kan opeens de zon laten schijnen, in het hart van
de mens, die je zomaar ontmoet.

Het kost niet zoveel een hand uit te steken,
Om een ander een beetje behulpzaam te zijn.
Een dankbare blik is vaak de beloning,
Al was de moeite, voor u slechts klein.

Het kost niet zoveel om je hart wat te openen,
Voor de mens om je heen in zijn vreugd en verdriet.
Wees blij, dat je zo wat kan doen voor die ander
Of is die ander je medemens niet?

Het kost maar weinig, je arm om een schouder.
Of alleen maar een zachte druk van een hand.
`t Is vaak voor de ander of hij heel even in een
klein paradijs is beland.

Het kost zo weinig om een ander te geven,
Iets wat je zelf ook zo heel graag ontvangt.
Liefde, alleen door dat weg te schenken,
Geef je iets waar ieder mens naar verlangt.

Een zaadje in de grond dat gaat groeien.
Een stengel met een knop die gaat bloeien.

Zo mooi als een bloem kan het leven zijn.
Maar het leven kan ook zijn, met heel veel pijn.

Als een bloem die geknakt is door wind en regen,
en je de blaadjes bij elkaar moet vegen.

Het zaadje geeft weer een nieuwe bloem.
Eerst een stengel met blaadjes, o zo groen
en dan ontplooit die bloem.. vol pracht en kracht.

Maar als de pracht is verdwenen
blijft er toch nog wat staan.
Dit is de kracht die je hebt opgedaan.

Zoals een bloem.. ja zo is het leven.

Rood is de klaproos
de kleur van het hart.
Maar juist in het hartje,
zit ook nog wat zwart.
Zo heb je in je leven
en in ieder vertrekje,
ook wel eens een donker plekje.
Maar ik zeg je van harte:
let meer op het rode
dan op het zwarte.

14-04-2005 om 18:22 geschreven door nadie

Lieve senioren

Seniorennet is uitgegroeid tot een communicatieve en educatieve website, een oase…waarin alle senioren zich goed voelen.

Dit dank zij de voortdurende inzet van Webmaster Pascal (en zijn ouders) en de mentors (groepsverantwoordelijken) van de mail- , chat- en andere groepen.

Voor jullie constante, altruïstische inzet voor ons, senioren, zijn we jullie blijvend dankbaar. Ook voor onze promotor en mentor Hugo een dankbaar woord voor zijn constante inzet en diplomatische opvolging van EZW.

Ongeveer een drietal jaren geleden zocht ik naar iets zinvols in de puzzel, wirwar  van het internet en via de chat- en mailgroepen kwam ik bij seniorennet terecht. Eerst via de mailgroep “Filosofen” en later bij de oprichting ervan via “EZW”. Daar ontmoette ik fijne, hartelijke mensen die ons verheugden met een lach, een traan, iets ludieks en iets zinvol, kortom spijs voor het hart.

Kenmerkend voor de mailgroepen van Seniorennet is ook dat men telkens hoopvolle, hartverwarmende teksten mailt, die het leven aangenamer maken.

Mails waarin mensen elkaar (onder)steunen, dragen en zich gedragen weten in empathisch meevoelen.

Veel opbeurende mails alhier hebben mij (en ongetwijfeld veel anderen) meer leren genieten van het leven en de kleine, fijne dagelijkse dingen.

Daarom:

Weg met, de somberheid, de stuursheid, de bitterheid waarmee medemensen ons benaderen. De, bijna angstwekkende, doordringende, afkerende blik, van iemand waar je, noodgedwongen, rechtover zit of staat.... De ijzige stilte van stoïcijns "bekeken" te worden...

En avanti! Kom op, vooruit nu maar: zing, dans, fluit, knipoog, lach en geniet tenvolle!  Maak aldus jezelf en je medemensen vrolijker gestemd.

Carpe Diem! Pluk elke dag en geniet van al het mooie om je heen.

Humor is immers je zwemgordel op de stroom van het leven!

Phil Bosmans verwoordde het aldus:”Humor en geduld zijn de kamelen waarmee ik door de woestijn ga”.

Laten we dankbaar zijn voor de liefde, de warmte en de tederheid van al die fijne mensen om ons heen (zeker in EZW), en ook voor de schoonheid van de natuur.

De lach is, empirisch onderzocht, de beste cosmetica en het beste heelmiddel voor je innerlijk.

De humor laat je de betrekkelijkheid van de meeste zaken inzien en het verlost je van valse, beklemmende ernst. Het haalt de spinnenwebben uit je hart en geest.

Lieve medemensen, laten wij weer allemaal een beetje clown worden, een beetje gek doen, glimlachen en ons met een kinderhart verheugen om het fijne, mooie en gezellige in (de kern van) elke medemens.

Mensen zijn immers geschapen om te lachen, te genieten, om lief te hebben en elkaar te dragen en gedragen worden, steeds met de glimlach elkaar te blijven ondersteunen. Beleef vreugde aan de kleine geneugten des levens, aan de spontaniteit, het is immers de sleutel om altijd en overal een beetje gelukkig te zijn.

 Lieverds, met een knipoog, vanuit een kinderhart, wens ik jullie allemaal het allerbeste. Laat het zonnetje volop schijnen vanuit je hart!

Lieve medesenioren, graag citeer ik hieronder enkele bezinnende teksten uit vroegere mails:

Eens zal er, hier ben ik zeker van, een tijdstip aanbreken waarop de mensen vleugels zullen vinden in elkaar, want dan zal elke mens een fonkelende ster zijn voor de andere.
Dan zal elke mens zijn medemens als muziek beluisteren.
Dan zullen de vrij geworden mensen niet langer over de aardbol hollen, maar zij zullen door het leven wandelen...groots in hun vrijheid.
Met ontvankelijkheid zullen zij wandelen.

Dan zal ieders hart bevrijd zijn van jaloersheid en hebzucht.
Heel de mensenfamilie zal van dan af zonder boosheid leven.
Geen splijtzwam zal hart en geest nog scheiden.
Heel het leven zal één grootse dienst worden aan de mens zelf.

De Droom van het hart.

Een wereld,een land,waar niemand gebrek lijdt,

waar mensen dagelijks lief en leed delen, waar

mensen als noten zijn van een zelfde lied, elke

noot met haar eigen klank op het onuitputtelijk

thema van menselijke vrede en vriendschap!

Een wereld, een land, waar alles weer kleiner

wordt op maat van de mens, met ambachten en

kleine winkeltjes,waar hartelijkheid het huis vult

en mensen weer menselijke warmte vinden,waar

gezonden en zieken, validen en minder-validen,

jonge mensen en bejaarden elkaar weer vinden

herbergen en geborgenheid geven!

Een wereld,een land,waar rijken hun rijkdom

verzaken om hun hart terug te vinden,

waar menselijke belangen voorrang hebben op

politieke en financiële belangen,waar ruimte is

voor het lied van de natuur,voor een kermis en

een fanfare,een moppen-tapper en een clown,

waar mensen gelukkig kunnen zijn met een

geluk,dat gratis is!Een wereld,een land,met een

menselijk gezicht,het gezicht van de liefde!

                                               Uit

                     (in Liefde weer Mens worden)

                               (Phil Bosmans)

LEVEN  IS ...

Leven is een uitdaging         
Ga het aan

Leven is een avontuur         
Durf het aan

Leven is een schoonheid     
Bewonder het

Leven is een droom            
Verwezenlijkt het

Leven is een reis                
Voltooi het

Leven is kostbaar               
Schat het op waarde

Leven is rijkdom                
Behoed het

Leven is lijden                   
Overwin het

Leven is een strijd             
Ga het aan

Leven is geloven                
Houd het vast

Leven is hopen                   
Geef het niet op

Leven is Liefde                   
Leef er van!

Tenslotte, onderstaand geicht verwoordt misschien nog het beste wat veel mensen van seniorennet drijft en zorgt voor de empathisch tedere verbroedering en verzustering:

Indien ik je dragen kon (Marcel Weemaes)

Indien ik je dragen kon

over de diepe grachten

van je gesukkel en je angsten heen

dan droeg ik je,

uren en dagen lang.

Indien ik de woorden kende

om antwoord te geven op je duizend vragen

over leven, over jezelf

over liefhebben en gelukkig worden,

dan praatte ik met je

uren en dagen lang.

Indien ik vrede in je hart kon planten

door geduldig te wachten en te hopen

tot het zaad van vrede in je openbrak,

dan wachtte ik,

 uren en dagen lang.

Indien ik genezen kon

wat omgaat in je hart aan onmacht,

ontevredenheid en onverwerkt verdriet,

dan bleef ik naast je staan,

uren en dagen lang.

Maar ik ben niet groter,

niet sterker dan jij,

en ik weet niet alles

en ik kan niet zoveel,

ik ben maar een vriend op je weg

al uren en dagen lang;

En ik kan alleen maar hopen

Dat je dit weet:

Je hoeft niet alleen te vechten

Of te huilen

Als je een vriend hebt

Voor uren en dagen lang.

Dankbaar genegen

Nobodygdp (Guy De Prez-

10-04-2005 om 00:00 geschreven door nadie

Voor alle lieve medemensen

*          Geef ons een oor dat graag luistert

naar de vragen van anderen.

*          Geef ons een hand dat graag helpt

            en mooie dingen maakt.

*          Geef ons een voet die graag weggaat          

daarheen waar iemand op mij wacht.

*          Geef ons een stem die zachte woorden spreekt

en vriendschap uitzingt

die troosten kan en moed inspreekt.

*          Geef ons een oog dat ziet waar nood is

en zich niet afwendt.

*          Geef ons vooral een hart

dat warm is van uw liefde

en warmte over heeft voor anderen. 

Voor de eventueel licht geknakte mensen!

Ik geef je een bloem

opdat je haar schoonheid kunt ontdekken

haar tere blaadjes kunt bewonderen

haar kracht leert kennen als zij in zware stormen

zich staande houdt

Ik geef je een diamant

opdat je haar zuiverheid ontdekt

hoe klein en doorzichtig haast

verborgen in de kracht van steen

Ik geef je de troost

opdat je jou tranen kunt vergieten

Ik bied je mijn armen

waar de kracht van troost je hart bereiken kunnen

en zend het gebed

dat jouw hart geheeld mag worden

als je door de storm geknakt wordt

als de zuiverheid vertroebeld lijkt door de slijpsteen van het leven

Ik ben er voor je.

09-04-2005 om 13:16 geschreven door nadie

Onthaasting (voor mijn lieve medesenioren)

 Je doet het wat kalmer aan. Je laat je wat minder opjagen en je kunt ook wat meer tijd voor je zelf nemen.

Misschien heb je inmiddels genoten van een welverdiende rust en denk je er weer tegen te kunnen. Maar ben je nu echt rustig en ontspannen? Ben je nu vrij van de prikkels die jou tot ongezonde hoge prestaties aanzetten? Mag het nu wat langzamer aan?

Lieve mensen we worden bedolven onder een overvloed van informatie op alle terreinen? Computerprogramma’s die je vandaag onder de knie hebt, zijn morgen verouderd. Handboeken, cursussen, op welk vakgebied dan ook, zijn de volgende manden al achterhaald.

Veel onder ons zoeken ook naar de ultieme kick en bevrediging. De reclame jut ons hier enorm in op en vaak zijn we teveel bezig met wat we nog niet gezien, gehoord, beleefd hebben of naartoe geweest. Maar nooit zal dat tot uiteindelijke bevrediging leiden.

We slapen te weinig, we rusten niet genoeg, we hebben het druk, drukker, drukst, we sporten (wandelen) te weinig. We hollen maar en soms onszelf voorbij.

En nog zoiets: De ongebreidelde consumptieverslaving, want veel mensen kopen dingen die ze niet nodig hebben met geld dat ze niet hebben, om indruk te maken op mensen die ze niet graag hebben.

En zo kunnen we maar verder opsommen.

Alleen onthaasting helpt hiertegen. We moeten leren vrede en vreugde vinden in het HIER en NU. Carpe Diem. Genieten van wat zich nu aanbiedt en vrede vinden met de plaats waar je nu bent. Onthaasten lukt het best in correlatie met je omgeving, via steun en erkenning bij lotgenoten en leeftijdsgenoten. Gesprekken met anderen helpen je om alles te kunnen duiden, te relativeren en selecteren wat echt belangrijk is. En je weer meer te laten lachen, en nog eens lachen, en elkaar nabij zijn en elkaar dragen in onderlinge verbondenheid.

Genieten van de bloem die bloeit op je pad en de vogel die fluit bij het ontwaken en vooral de zon in je eigen hart laten stralen bij elke ontmoeting.

Maar in plaats van ik daarover veel te vertellen, en wie of wat ben ik, hieronder een tekst waar ik zelf heel, heel veel aan gehad heb en misschien sommigen onder jullie ook.

Het leven is geen race

Ondermijn je eigen waarde niet

door je met anderen te vergelijken.

Juist omdat we verschillend zijn,

is ieder van ons bijzonder.

Ga bij het vaststellen van je doelen

niet af op wat andere mensen

belangrijk vinden.

Alleen jij weet wat het best voor jou is.

Beschouw de dingen die je het

meest aan het hart liggen

niet als vanzelfsprekend.

Koester ze, zoals het je het hele leven koestert,

want zonder die dingen zou je leven

geen betekenis hebben.

Laat je leven niet door je vingers glippen

door in het verleden of

in de toekomst te leven.

Door per dag te leven,

ervaar je alle dagen van je leven.

Geef niet op,

als je nog iets te geven hebt.

Niets is werkelijk voorbij

totdat je ophoudt met proberen.

Wees niet bang om te erkennen

dat je niet perfect bent.

Het is deze tere draad

die ons allen met elkaar verbindt.

Wees niet bang om risico’s te nemen.

door kansen te benutten

leren we moedig te zijn.

Sluit liefde niet buiten je leven

omdat je denkt dat het onmogelijk te vinden is.

De snelste manier om liefde

te ontvangen is door het te geven,

en de snelste manier om

liefde te verliezen is door er

te sterk aan vast te houden.

De beste manier om liefde

te behouden is om

het vleugels te geven.

Blijf vooral dromen.

Zonder dromen is er geen hoop.

En zonder hoop is er geen doel.

Ren niet zo snel door je leven

dat je niet alleen vergeet

waar je geweest bent,

maar ook waar je heen gaat.

Het leven is geen race,

maar een reis die bedoeld is

om van elke stap te genieten.

Genegen

Guy (nobodygdp)

Neem de tijd om
-te luisteren
-te denken
-te lezen
-te lachen
-te spelen
-om lief te hebben
-te huilen
-te dromen
Neem de tijd om te leven
Want de tijd gaat zo vlug
En komt nooit meer terug

09-04-2005 om 13:15 geschreven door nadie

Kennismaking met moniaal leven

Lieve mensen

Onlangs genoot ik van de gelegenheid van een driedaags bezoek bij de monialen (zusters) in de Priorij O.L.Vr. van Bethanië te Loppem (bij Brugge), onder het motto:”thuiskomen …bij jezelf …en bij elkaar” samen met een tiental echtgescheidenen. Het werd een (geluk)zalig, weldoend, bezinnend, verrijkend en hartverwarmend verblijf en kennismaking met.

De onthaalzuster ontving, maakte ons wegwijs en begeleidde ons zeer hartelijk.

De rustige ritmiek tijdens het zingen van de psalmen, gezangen en lofzangen tijdens de lauden, de sext, de noon, de vespers en de completen lieten een intense beleving en verbondenheid toe.

De (gasten)maaltijden waren zeer smakelijk, overvloedig en verrukkelijk, een vijfsterrenhotel waardig.

Wij leerden daar beter en meer luisteren naar elkaar, ons inleven in de problematiek van de ander, elkaar dragen en gedragen weten in verbondenheid.

Tijdens ons weldoend abdijverblijf ervaarden wij ook of wij sterk genoeg waren om doorheen de dag, de stilte en het alleenzijn aan te kunnen en daarenboven discreet genoeg om die van de anderen ten volle te eerbiedigen.

Dat het inlevingsvermogen van de onthaalzuster heel groot was, moge blijken uit het volgende: Een onlangs gescheiden lieve dame onder ons, wat depressief door het onrecht haar aangedaan, door haar man bedrogen en in de steek gelaten en daardoor nu in financiële nood, getuigde openhartig dat zij haar geloof daardoor bijna volledig verloren was. De zuster luisterde er tactvol en ingetogen naar, sloeg haar arm om haar schouder en weende samen met haar (en met ons) om dat onrecht. Zij oordeelde of veroordeelde niet, maar maakte een uur vrijaf om verder in dialoog dat even uit te diepen. Na dat onderling gesprek kwam  onze lieve dame als herboren terug en heeft zij samen met ons nog hartelijk kunnen lachen tijdens onze activiteiten en losse babbels. Hartverwarmend was dat!

Anderen getuigden als volgt:

“Dit abdijverblijf was als een haven van vrede en geestelijke bron in mijn leven”

“Hier hoor je je hart weer kloppen,kijk je naar de diepte van je leven. Je ervaart Gods aanwezigheid als ‘Moeder’ in de gastvrijheid van de zusters, in hun bemoedigend woord en het schouderklopje dat je krijgt.”

Lieve mensen, zo’n verblijf in groep met lotgenoten kan louterend en bevrijdend werken, absoluut een aanrader!

Aan elkander prijsgegeven, vindt gij honderdvoudig leven.

Jezus zegt:”Mensen bemint elkaar.”

Enkele wetenswaardigheden

Monastiek leven bestond lang voor het christendom: in het hindoeïsme; bij de Perzen, in het jodendom ten tijde van Elia in Qumran  ruim anderhalve eeuw voor Christus. Monnik of moniale zijn is een levensstijl die het aspect alleen (monos) zijn van de mens uitbouwt, om langs de weg van innerlijk leven, door praktijken als ascese, liturgie, gebed, nachtwake en schriftlezing, tot de bron te komen.

In het christendom was pas echt sprake van monastiek leven vanaf de 4^de eeuw in Syrië en Egypte. Aanvankelijk ging het om kluizenaars (woestijnvaderen), maar snel ontstonden communiteiten en gemeenschapsmonniken. Ze leefden samen in een klooster en dienden onder een regel van een abt.

Gemeenschap vormen, samenleven met concrete, zeer verschillende mensen, gericht blijven op hetzelfde doel, elkaar dienen en toch voldoende ruimte laten om een eigen weg te gaan: het is een hele opgave.

Daarom schreef Benedictus voor hen  leefregels (richtlijnen) voor.

Benedictus (480 tot 547) werd geboren in Nurcia, ten noorden van Rome, Hij studeerde in Rome waar hij een decadente kerk aantrof. Daarom koos hij voor de harde opleiding tot kluizenaar maar later werd hij driemaal abt te Vicovaro, Subiaco en Monte Cassino. Hij was een liefdevolle herder, leraar en vader voor zijn monniken. Op het einde van zijn rijk gevulde leven schreef hij de leefregel voor monniken, die uitmunt in menselijkheid, soepelheid en evenwicht.

Naar zijn leuze Ora et Labora beleven de monialen tijden van gebed en van lectio divina naast handenarbeid en gastvrijheid binnen het kader van het monasteriam. Dit alles gesteund door een intens gemeenschapsleven;

Zo komen ze tot een harmonische eenheid in hun leven, het best uitgedrukt door het woord VREDE van het hart.

De benedictinessen van Bethanië leven volgens de regel van de H. Benedictus: gebedsleven, lectio divina, werk, gemeenschapsleven, openheid en zendingsbereidheid. Onze onthaalzuster bijvoorbeeld deed meer dan 10 jaar apostolaatwerk in de sloppenwijken van Brazilië. De merkwaardige combinatie van kloosterleven en zending naar de priorijen in andere landen gaat in wezen terug op de stichter van de abdij van Zevenkerken. Zevenkerken ligt op een kleine kilometer verwijderd van Bethanië te Loppem. Te voet bezochten wij er de pottenbakkerij en de boekenwinkel.

De naam “Bethanië” werd aan deze gemeenschap gegeven als een spiegel waarin de zusters lezen hoe Jezus verlangt dat zij/

-         biddend luisteren zoals Maria

-         dienen zoals Martha

-         en getuigen zoals de verrezen Lazarus dat Christus leven is en leven geeft.

Bethanië is een huis van Verrijzenis.

De liefde van de zusters voor Christus, voor elkaar en voor de medemens wordt gekenmerkt door mildheid, goedheid, tederheid, vriendelijkheid, zachtmoedigheid en vreugde.

Enkele teksten ter overweging

1 Geef mij, Heer, een waakzaam hart

Geef mij, Heer een waalzaam hart

dat niet leegloopt

in de drukte van de onmiddellijke dingen

en dat niet wegloopt

voor het gelaat van de mensen.

Help mij, Heer,nu al te denken

aan de mensen

die ik vandaag zal ontmoeten

mensen in vreugde

mensen door het leven gekwetst

vrienden en vervelende klanten.

Plooi mijn gemoed

tot luisteren en geduld.

Breng me woorden bij

van hoop

en verzoening

en laat mij straks niet in de steek.

2. Geef ons, Heer, een goed begin

Maak ons hart vrij

van nutteloze herinnering

en van alle ballast

van vooroordeel en berekening.

Maak ons aandachtig

voor elk goed ding

dat gij onder ons begint.

Geef ons

bij elke kans of karwei

een welgezind gezicht.

3.Bidden doe je met je ogen

Bidden is in jezelf kijken

jezelf voor jezelf openleggen

niets te verbergen hebben.

Bidden is om je heen kijken

in de mens het goede willen zien

over het kwade heen stappen.

4. Een psalm van vertrouwen (psalm 16-antwoordpsalm)

Behoed mij, god, tot U neem ik mijn toevlucht.

Gij zijt mijn Heer, ik erken het,ik vind geen geluk buiten U.

De Heer is mijn erfdeel,mijn dronk uit de beker,

hij heeft mijn lot in zijn hand.

Een heerlijk land is mij toegemeten,

mijn erfdeel is al wat ik wens.

Ik dank de Heer die mij altijd geleid heeft,

hij spreekt ook des nachts in mijn hart.

Steeds houd ik mijn ogen gericht op de Heer,

ik val niet, want hij staat naast mij.

Daarom ben ik vrolijk en blij van geest,

daarom kan ik rustig gaan slapen.

Mijn ziel laat Gij niet aan het dodenrijk over,

Gij levert uw dienaar niet uit aan het graf.

Gij zult mij de weg van het leven wijzen

om heel mijn vreugde te vinden bij U,

Bestendig geluk aan uw zijde.

Genegen

Guy De Prez (alias Nobodygdp)

09-04-2005 om 12:40 geschreven door nadie

Wees kalm te midden van het lawaai en de haast, en bedenk, welk een vrede er in stilte kan heersen.

Sta op goede voet met alle mensen zonder jezelf geweld aan te doen.

Zeg de waarheid rustig en duidelijk en luister naar anderen: ook zij vertellen hun verhaal.

Mijd luidruchtige en agressieve mensen: zij belasten de geest.

Wanneer je je met anderen vergelijkt. zou je ijdel of verbitterd kunnen worden;

want er zullen altijd kleine en grotere mensen zijn dan jezelf bent.

Geniet van zowel wat je hebt bereikt als van je plannen.

Blijf belangstelling hebben voor je eigen werk, hoe nedrig dat ook moge zijn:

het is een werkelijk bezit in het veranderlijk fortuin van de tijd.

Betracht voorzichtigheid bij het zakendoen want de wereld is vol bedrog.

Maar laat je niet verblinden voor de bestaande deugd:

veel mensen streven hoge idealen na en overal is het leven vol heldendom.

Wees jezelf.

Veins vooral geen genegenheid.

Maar wees evenmin cynisch over de liefde, want bij alle dorheid en ontevredenheid

is zij eeuwig als het gras.

Volg de loop der jaren met gratie, verlang niet naar een tijd die achter je ligt.

Kweek geestkracht aan om bij onverwachte tegenslag beschermd te zijn.

Maar verdriet jezelf niet met spookbeelden.

Vele angsten worden uit vermoeidheid geboren.

Leg jezelf een gezonde discipline op, maar wees daarbij lief voor jezelf.

Je bent een kind van het heelal, niet minder dan de bomen en de sterren.

Je hebt het recht hier te zijn, en ook al is het je al of niet duidelijk,

toch ontvouwt zich het heelal zich zoals het zich ontvouwt en zo is het goed.

Heb daarom vrede met God, hoe je ook denkt hoe Hij moge zijn

en wat je werk en aspiraties ook moge zijn:

houd vrede met je ziel in de lawaaierige verwarring van het leven.

Met al zijn klatergoud, somberheid en vervlogen dromen is dit nog steeds een prachtige wereld.

Wees waarachtig, streef naar geluk.

Tekst gevonden in de oude St.Pauluskerk te Baltimore gedateerd 1692

08-04-2005 om 12:50 geschreven door nadie

ANGST of LIEFDE

ANGST is de energie die doet samentrekken, afsluiten, naar binnen trekken, wegrennen, verstoppen, hamsteren, schade berokkenen.
LIEFDE is de energie die doet uitbreiden, openstellen, naar buiten zenden,onthullen, delen, genezen.
ANGST hult onze lichamen in kleding, LIEFDE staat ons toe naakt te zijn.
ANGST houdt vast aan en grijpt naar alles wat we bezitten, LIEFDE geeft alles wat we hebben weg.
ANGST reserveert, LIEFDE respecteert.
ANGST grijpt, LIEFDE laat gaan.
ANGST knaagt, LIEFDE sust.
ANGST valt aan, LIEFDE verbetert.

De essentie van het leven
is altijd bij ons.

Ik laat het verleden los en
ik vertrouw op het levensproces.
Ik laat mijn grieven los en
vergeef iedereen,mijzelf inbegrepen.
Ik visualiseer een rivier voor me.
Ik neem al mijn oude pijn en wonden,
al de ervaringen die nu voorbij zijn,
en leg ze in het water.
Ik zie hoe ze oplossen en
meegevoerd worden door de stroom,
totdat ze helemaal verdwenen zijn.
Ik ben vrij.
Iedereen uit mijn verleden is vrij.
Ik ben vrij om verder te gaan.
Er wachten mij nieuwe avonturen.
Levens komen en gaan,
maar ik ben eeuwig.
Ik leef en ben vitaal,
in welke omstandigheden
ik ook verkeer.
Liefde omgeeft mij,nu en voor altijd.
En zo is het!

Uit het boek "Leef nu" van Louise L. Hay.

07-04-2005 om 12:38 geschreven door nadie

Jouw vriendschap is speciaal
zoals de bloem die gaat bloeien
of zoals de kleine vlinder
die net uit de cocon gekomen is

Je doet me denken aan die vlinder
liefdevol en vrij
stralend en kleurrijk
voor iedereen te zien

We zullen zonneschijn en regenbogen delen
en soms ook regen of sneeuw
we zullen alles samen doorstaan
als de koude wind blaast

En als het tijd er rijp voor is
zullen we niet stoppen om te vragen "waarom"
onze vriendschap zal een vlucht nemen
op de vleugels van een vlinder

http://www.tarasfunpages.com/butterflydreamskw.html

- Als ieder mens een ander mens gelukkig zou maken ,

was heel de wereld gelukkig !

- Ware woorden zijn zelden mooi ,

mooie woorden zijn zelden waar !

- Liefde is niet alles ,

maar zonder liefde is alles niets !

- Een huis bouwt men met mensenhanden ,

een thuis met mensenharten !

- Gelukkig is hij , die zeggen kan :

" Ik heb iemands tranen gedroogd ! "

05-04-2005 om 00:00 geschreven door nadie

Het kost niet zoveel, een hand uit te steken
om een ander een beetje behulpzaam te zijn.
Een dankbare blik is vaak de beloning,
al was de moeite voor u slechts klein.

Het kost niet zoveel, om je hart te openen
voor de mens om je heen in z'n vreugd' en verdriet.
Wees blij, dat je zo wat kunt doen voor een ander,
of is die ander soms je naaste niet?

Het kost maar heel weinig, je arm om een schouder,
of alleen maar een zachte druk van een hand.
't Is vaak, voor een ander, of hij even
in een klein stukje paradijs is beland.

Het kost maar zo weinig, om een ander te geven
iets, wat jezelf toch zo heel graag ontvangt.
LIEFDE!   Alleen maar door dat weg te schenken,
krijg je terug, meer dan je verlangt.

oh die vriendelijke glimlach, dat eventjes groeten,
die arm om de schouder, de hulp die je bood.
Het kost allemaal bij elkaar toch zo weinig
maar in wezen is het ontzaglijk  GROOT.

Bron:  G. Dokter van Dasselaar

03-04-2005 om 00:00 geschreven door nadie

02-04-2005 om 18:34 geschreven door nadie