Ik voel me nog altijd redelijk beroerd en ik heb de ganse dag weinig uitgericht. Toen ik vanavond toevallig door het raam keek zag ik dat de hemel vol mooie kleuren zat en dat was een trigger om me er alsnog toe over te halen er even op uit te trekken om één of meerdere foto's te scoren. Ik ken onze streek goed genoeg om plekken te vinden waar ik zonder beeldvervuilende elementen landschapfoto's kan maken en in dit geval ben ik naar de Harredonken gereden in de buurt van het brugje over de Kaliebeek. Ondanks de korte rit was het toch al minder mooi dan toen ik er naar toe gezogen werd. Het feeërieke roze bovenin was zo goed als helemaal verwenen. Zo gaat dat, je hebt vaak maar weinig tijd om het goede moment te pakken te krijgen. Ik was te laat. Toch vind ik deze foto ook de moeite waard.
Ik ben het vandaag weer eens gaan zoeken in het kleine, in het eenvoudige. Is er een beeld dat beter de onvermijdelijke komst van de lente kan illustreren dan een paardenbloem waarop een zweefvlieg is neergestreken? Het weer kwakkelt voorlopig nog een beetje tussen buien, opklaringen, schuchtere voorjaarszonnetjes en frisse winden, hoop, die dan weer verdwijnt en de weermannen en -vrouwen houden de spanning er nog wat in, maar... vroeg of laat zal het echt lente worden. Voor deze opname moest ik niet eens de deur uit. In ons (nog niet gemaaide) gras stond ie samen met enkele soortgenoten knalgeel te pronken. Een bezoeker er op was voldoende om mijn aandacht te trekken en mijn Sonytje deed de rest.
Indien het vandaag een gewone vergadering van de fotoclub zou geweest zijn, dan had ik gepast. Ik wil de medeleden de besmetting met de virussen, microben of andere vieze beestjes van mijn verkoudheid besparen. Maar vandaag zou het gaan over lightpainting en meer nog: we zouden het donker in gaan, op locatie, een plek met weinig lichtvervuiling, om het allemaal in de praktijk mee te maken. Het fietsbruggetje van het Gewad over de Aa in Gierle leek ons een ideale plek. Afstand houden en toch maar aanwezig zijn. Eerlijk gezegd, lightpainting, ik had er al wel van gehoord maar er mee bezig geweest? Neen. Enkele leden van de club waren echt wel meer geroutineerd op dat gebied en die hebben dan ook het voortouw genomen. Na wat experimenteren met de instellingen ben ik er ook in geslaagd meer dan geslaagde foto's te maken van de vele mogelijkheden die ons gepresenteerd werden. Met dank aan Bert, Jan en Cis die meestal onherkenbaar op de catwalk liepen met in alle mogelijke richtingen bewegende diverse lichtbronnen. In deze foto is het Bert die met brandende staalwol staat rond te zwieren.
Ik heb nog steeds weinig puf, al meen ik dat vandaag de rochel- en hoestbuien iets minder levensbedreigend leken dan gisteren. Wie weet is er een kentering ingezet in het weer-gezonde-mens-worden proces. Gustje was vandaag nog eens te gast in huize Pol en Josee en met zulke schattige pup kon ik niet anders dan toch het fototoestel boven te halen... Goed teken! De goesting is er precies alweer een beetje.
Ziek! Ik weet uit ervaring dat een verkoudheid bij mij meestal erg hard toeslaat maar deze keer is het wel heeeel erg. Als ik me morgen niet beter voel moet ik toch eens naar de dokter gaan om één of ander paardenmiddel te scoren. Ik had absoluut geen puf om te fotograferen vandaag en ik moet dan ook terug vallen op een opname van eerder deze week. Op deze manier wordt dit beeld van de voetgangerstunnel bij het station van Herentals uit de mappen van vergetelheid gered. Graffity zijn meestal wel leuk, tenminste als het geen kliederwerk is en dat is hier zeker niet het geval. Maar één detail wil ik toch even aanwijzen. Er is een boom die van uit de geschilderde muur zo maar het echte leven in klimt...
Het gaat van kwaad naar erger met de verkoudheid. Na een dag doelloos, slapjes rondhangen in huis, sudokus oplossen en door het raam kijken voelde ik vanavond toch de drang om alsnog een foto te maken. Ik heb van de nood een deugd gemaakt, een lekker flesje rode wijn gekraakt en voor het eerst een van de kristallen glazen uit een familie-erfenis gebruikt om er uit te drinken. Ik heb een goud-reflectiescherm achter mijn doelwit geplaatst, de camera even op statief en dit is het resultaat. De wijn smaakte niet beter of niet slechter dan in een ander glas maar de foto leek me niet verkeerd. De exif gegevens voor de liefhebbers: ISO 100 - F 5,6 - 4 sec. - 105 mm.
We hebben dit weekend weer enkele fotosalons van clubs uit onze regio bezocht. Gisteren waren we in Wiekevorst, ik vond het een van de betere dit jaar, en vandaag zijn we naar Mol gereden. Ook daar kon ik wel genieten van het gebodene, ook al omdat ik enkele fotografen kende en wat leuke gesprekken kon aanknopen. Het was o.a. interessant om naar kortfilmpjes te kijken van het werk dat de leden gemaakt hadden, getriggerd door maandelijkse opdrachten. Een van die opdrachten was: blauw. Toen we weer buiten kwamen en ik zoals zo vaak eerst nog wat wilde rondwandelen in de buurt om te zien of er niks te fotograferen viel kreeg ik zo maar ineens de ingeving ook eens met het thema "blauw" aan de slag te gaan. Het gebouw langs de parking bood met zijn blauw getinte ramen een prima onderwerp trouwens. De Lucht heb ik wat meer zomers blauw gemaakt en al de rest kreeg een zwart-wit omzetting mee. Ik rangschik 'm bij architectuurfotografie.
