We hadden weer een logee vandaag. Wij mochten een hele dag hondesitten. Jultje, de huiswoef van zoon Michael en zijn gezinnetje was te gast in huize Pol en Josee. Dan gaan we aan de wandel natuurlijk. De energie van Jul is ongekend, hij is in de fleur van zijn leven en van Hongaarse Visla's is het sowieso geweten dat ze veel beweging nodig hebben. Tot we in het bos zijn houden we hem aan de lijn (en daar krijg je lange armen van), maar als de kust veilig is laten we hem rennen. Zelf zijn we niet meer zo fit dat we ons kunnen meten met zijn sprintprestaties maar als we het slim spelen kunnen we hem toch moe maken. Het vrouwke blijft bvb soms 100 meter achter en dan roepen we hem om beurten. Al doen we dat tien keer na elkaar, dan blijft ie toch telkens een spurtje trekken. Enkele keren heb ik dan ook het fototoestel in aanslag als ie weer naar mij toe komt gelopen. Als we dan thuis komen is ie afgemat genoeg om een tijdje heerlijk rustig in de zetel te liggen.
|