Min of meer onverwacht werd het in de vroege namiddag droog en het leek er op dat het ook droog zou blijven. Daar hebben wij meteen van geprofiteerd. Toen we al fietsend in de buurt van de jachthaven kwamen in Herentals besloten we er toch eens aan te leggen. Ik ben geen fan van de vele pop-up drankgelegenheden die in het vette seizoen het gras komen wegmaaien voor de voeten van de reguliere horecazaken maar het spreekwood zegt: Als de dorst is in de man moet je drinken waar je kan... (of zoiets?)... 
Onwaarschijnlijk toeval, de eerste mensen die we daar zagen zitten waren kennissen, aangetrouwde familie van het vrouwke zelfs, die we in jaaaren niet gezien hadden. Het werd een gezellig samenzitten bij het genieten van enkele Duvels. Extra leuk was dat zij hun hond, Thor, bij hadden en dan smelt ik natuurlijk. Eigenlijk zijn we nog steeds niet over het verlies van Phaido heen maar dan tref je een even lieve goeierd, ook een golden retriever. Dat ik 'm diverse keren gefotografeerd heb is vanzelfsprekend. De eendjes op het kanaal trokken constant zijn aandacht en dat bracht dan ook weer herinneringen terug. Reden te meer om vandaag voor dit beeld te kiezen.