Ik denk dat niemand van mijn vrienden of kennissen gelooft dat ik ooit naar Tomorrowland zou gaan. En toch... Er is sedert vorig jaar een soort spin-off, een deelaspect van het oorspronkelijke festival, op donderdag, daags voor de start van het tweede weekend boenkeboenke. Dat heet dan Love Tomorrow. Niet alle, maar de meeste podia en sites van Tomorrowland zijn dan voor het publiek toegankelijk en er komen bekende en minder bekende sprekers hun ideeën verkondigen over de toekomst van de mensheid, artificiele intelligentie, en nog veel meer toekomst gerichte thema's. Mijn zus, die in de evenementensector actief is, had kaarten kunnen bemachtigen en ik mocht mee. Bij sommige sprekers had ik wel eens het idee dat er sprake was van wishfull thinking, bij anderen kon ik me best aansluiten en het gebeurde ook dat ik de induk kreeg dat we met brainwashing werden overspoeld. Ik wilde eigenlijk in eerste instantie gewoon het terrein zien en de highlights fotograferen. Grosso modo gezien is dat ook gelukt. Er waren weliswaar enkele delen van het terrein die bij dit event afgesloten waren maar een los staand nadarhek opzij schuiven is niet zo moeilijk en als er dan niemand van het personeel of de security komt vragen wat je daar doet kun je toch je gang gaan? Zo kon ik ook de main stage te pakken krijgen. Het is waarschijnlijk een zeldzaam beeld zo zonder publiek. Vanaf morgen zie je hier zonder twijfel geen sprietje groen gras meer omdat daar het merendeel van de 70.000 bezoekers zal staan maar vandaag was ik de bevoorrechte toeschouwer van de onbevlekte scene.
|