|
We waren vanavond op bezoek bij dochter Ilse en haar gezin in Loenhout. Ze zijn daar nogal poezengek en er lopen dan ook enkele prachtige exemplaren rond. Ik ben zelf eerder een hondenmens en met honden weet je wat je er aan hebt, je kunt ze africhten en als je bevelen geeft luisteren ze. Poezen zijn meer eigenzinnig, vaak lief en aanhalig maar ze blijven hun eigen willetje hebben. Ik dit geval dacht ik de aandacht van de poes te hebben nadat ik ze met wat sis-geluidjes gelokt had en toen ze naar me toe kwam bleek ze op het allerlaatste moment toch weer een ander doel te hebben. Net op dat moment drukte ik af. Achteraf vond ik dit toch de beste van de reeks opnames die ik aan haar besteedde.
|
