Mijn kennissen weten wel dat ik geen ochtendmens ben. Men hoeft dan ook niet verwonderd te zijn dat ik vandaag het meest fotogenieke deel van de ochtend gemist heb. Het heeft gevroren en daar waren veel fotografeerbare tekenen van in de omgeving. Ik moest evenwel absoluut eerst nog enkele koffies naar binnen gieten om helemaal wakker te worden en toen ben ik toch ook maar op fotojacht gegaan. Ver hoefde ik niet te lopen, het braakliggend stuk grond aan de overkant van de Kasterleesteenweg bood voldoende mogelijkheden. Het dooide al snel helaas en de vrieskou-restanten verdwenen snel. Toch kon ik nog een en ander scoren. Uit de oogst is dit een willekeurige greep.
Ik heb het vrouwke gevraagd om me desnoods met geweld uit bed te sleuren als er morgenvroeg weer zoveel schoons te fotograferen valt.