Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
04-03-2012
JUNI - JULI 2009 NAAR DE NED. EN DUITSE WADDENEILANDEN
VAN BURGHSLUIS NAAR DEN HELDER
De tijd van het grotere werk is aangebroken !! Afgelopen winter hebben we een reis gepland naar de wadden, van Vlieland tot Wangerooge, waarbij we gaan proberen zo veel mogelijk eilandhavens aan te lopen. De wintermaanden hebben ons de gelegenheid gegeven om kaarten te verzamelen en routes te bestuderen. Voor de terugtocht hebben we besloten om Willemshaven aan te doen en door het Ems-Jade kanaal naar Emden te varen omdat de getijde uitstroom op de wadden van oost naar west 2 uren korter loopt en we ook 2 uren korter hebben om de wantijen over te steken.
De heenreis verloopt vlot via Willemstad(Hollands Diep), Dordrecht, Gouda en Amsterdam. Té veel wind op het IJsselmeer doet ons kiezen voor de rustige en schilderachtige Zaan en het Noord-Hollands kanaal, recht naar Alkmaar.In Den Helder worden we geschut in de Koopvaardersschutsluis. Als de deuren opengaan hebben we weer zeewater onder de kiel en door het openstaande raam ruiken we de zilte lucht van het wad. We meren aan bij de Kon. Marine Jachthaven op schiereiland Harssens recht tegenover de afdeling van de Belgische Marine die een samenwerkingsverband hebben met de Kon. Ned. Marine.Het is mooi weer maar er staat een harde NW-wind en vanop de dijk kunnen we Texel zeer goed zien. We wachten hier kalmer weer af om aan onze eerste waddentocht te beginnen, bestemming Vlieland !!
We hadden 27 vaaruren nodig om in 5 halve vaardagen van Zeeland tot in Den Helder te geraken. We bleven ook 3 dagen in A'dam.
Een wantij is de plaats onder de eilanden waar de getijstroming zand afzet en zo ondieptes veroorzaakt die bij LW moeilijk of niet te passeren zijn. Bij LW is een tijstop, dus ankeren, hier meestal op zijn plaats.
Het is een feit.....Jan en Marinus houden ermee op. Jarenlang hebben zij het "Oliegeultje" uitgebaat, het ons zo vertrouwde clubhuis. Jan deed de toog en Marinus de keuken. Ze vinden het welletjes, ze gaan op pensioen. Wat zullen we ze missen : Jan die altijd een grapje met je maakte en waar je alles tegen kon zeggen en de goedlachse Marinus die heerlijke sliptongetjes bakte en lekkere mosselen kookte. Ze verlaten zelfs Nederland en gaan volop genieten van Gran Canaria en komen alleen terug naar Zeeland "op bezoek".Daarom is er een receptie voorzien om ze te eren voor al het knappe werk dat ze in het Oliegeultje geleverd hebben. Ze worden in de watten gelegd met allerlei kado's en het geestrijk vocht vloeit overvloedig zodat de stemming er al vlug inzit. !!Ondertussen is er al een nieuwe uitbater gevonden maar eerst wordt het "Oliegeultje" met de grond gelijk gemaakt en komt er een nieuw, moderner clubhuis met vergroot terras plus havenkantoor en toiletten annex stortbaden. We staan er allemaal een beetje onwennig tegenaan te kijken.....we zullen al die spulletjes uit ons oude clubhuis missen zoals het naambord van hun vroegere schip de "Marinus-Jan 's Gravendeel" en het bordje waarmee ze hun verrekijker aanprijsden en ook het bordje "bal gehakt - dagprijs" was goed gevonden !! Ook de grote ronde tafel waarover menig pilsje heeft geschoven zal er niet meer zijn. We kijken nieuwsgierig uit wat het allemaal zal worden. Adieu Jan , adieu Marinus, het ga jullie goed : bedankt voor alles !!!
11/12 okt.: Op deze zonnige najaarsdagen varen we nog eens uit alvorens de "Catharina" wordt opgelegd voor de winter. Sonja stuurt haar de haven uit op de vloed naar Zierikzee met een ZZW 3 Bft. Om 12.30 h draaien we de geul in en vinden nog een plaatsje tegenover "Boa Tarde". We staan versteld dat het nog zo druk is, zo laat op het seizoen. Tegen de avond is de haven overvol en sommigen liggen "7 dik". 's Avonds weer lekker getafeld in "Boa Tarde", ook al overvol.
Om 08.30 h opgestaan voor de laatste trip van het jaar. Sonja gaat van boord om de auto op te halen en in de plaats komt Ad om mee over te varen naar de winterstalling in Yerseke. De laatste reis is traditioneel voor de mannen alleen. Rond 11.00h zijn we uit de geul en op de Oosterschelde richting Zeelandbrug. We treffen het niet.....mist !! De verkeerspost geeft "zichtbaarheid 1000m" maar dat is hier duidelijk minder en de plotter wordt bijgezet. De wind is Z 2-3 later ZO 2 en we volgen de tonnenlijn naar Kats met hulp van de plotter. Bij Wemeldinge de post opgeroepen terwijl het zicht beter wordt.
In Yerseke meren we in de Beatrixhaven. Ook Sonja is gearriveerd die koffie maakt en we eten koffiekoeken....ook traditie !! Morgen komt André Pekaar aan boord voor het jaarlijkse motoronderhoud en dan gaat de "Catharina" onder de kraan. Op de afspuitplaats spoel ik het zout water uit de motorkoeling en de generator. Dan gaat ze in de (verwarmde) loods voor haar jaarlijkse winterslaap. Einde van een zeer mooi seizoen.
De herfst kondigt zich aan door condenswater op het dek en een heiige lucht: temp. 18-20° C. Met de vloed hebben we precies één uur nodig om door de Hammen tot aan de aanloop van Zierikzee te geraken en dan nog 20' door de geul naar de haven. In het zonnetje meren we aan tegenover café "De Gekroonde Suikerbiet". De naam verwijst nog naar vroeger toen hier vele lichters werden geladen met suikerbieten voor de fabriek in Dinteloord.
We slenteren door de winkelstraten, doen boodschappen en vallen op het terras van "De Banjaard" voor den apéro. 's Avonds vieren we het einde seizoen in ons favoriete resto "Boa Tarde" waar we de nieuwe 4-gangen tapa-menu ontdekken. In de late avond duiken we nog bij een zeer drukke " Biet" binnen voor een afzakkertje. Ondertussen liggen 1 Duits en 2 Britse jachten langszij.
's Morgens vertrekken we, in karavaan, de haven uit met schitterend weer naar Burghsluis. Het weer is té mooi om zo vroeg onze haven binnen te lopen dus besluiten we om de Schelphoek in te draaien waar sinds kort 3 ankerboeien liggen van Rijkswaterstaat. In 1953 brak ook hier de dijk......men probeerde het enorme gat te dichten met betonnen caissons die vanuit Frankrijk versleept werden. Ze werden in het gat afgezonken en liggen daar nu nog altijd als stille getuigen van deze watersnoodramp....zo ontstond de Schelphoek.
We lezen nog wat, drinken koffie en genieten van het mooie nazomertje. Sonja valt uitgeteld in slaap ! Met de kentering laten we "onze Peer" weer brommen om even later op de stroom naar Burghsluis te drijven. 's Avonds eten we pasta i pesto met een glas frisse Picpoul de Pinet.
Hoge bewolking en zon, goed zicht en een ZO-windje kracht 4. Dat zijn goede voorwaarden om nog een najaarstocht te maken, een rondje Oosterschelde, zeg maar. Langs de Hammen en de Overloop van Zierikzee belanden we aan de overkant in Colijnsplaat. Grote haven, klein dorp. Enkele beroepsvissers hebben hier nog hun thuishaven. Achter de dijk ligt het oude gedempte haventje, nu een mooi grasplein. De havenpalen heeft men in de grond laten zitten.De zon heeft het ondertussen gewonnen van de wolken, daarom beleven we hier nog een mooie namiddag.
10 sept.: we maken los in Colijn en tuffen zachtjes de haven uit, de zon op zak !! In de verte zien we de buien landinwaarts trekken. De nu lopende vloed zal ons bij hoogwater afzetten in St. Philipsland dat helemaal aan het einde van de Krabbekreek ligt. Het is een goed betonde, kronkelende kreek met droogvallende platen aan beide kanten. Ook in het kleine haventje zullen we bij laagwater met de kiel op de grond staan. St. Philipsland wordt weinig bezocht door watersporters omdat er niets te zien is en de haven slecht toegankelijk is vanwege de diepgang. Maar MOET er eigenlijk wel iets te zien zijn ?? Niet voor ons....wij komen hier voor de stilte en de natuur. En daarin is VEEL te zien !!!
Als we aanmeren hebben we de hele kaaimuur voor ons. De eb is begonnen, de "Catharina" zakt langzaam mee en zet zich zachtjes in het slik. Sonja gaat zwemmen aan het nabijgelegen strandje maar er is wat bewolking gekomen en dat maakt het toch wat fris! Een warme douche aan boord doet goed en ondertussen is er koffie. 's Avonds zitten we samen onder de plaid naar de avondlucht te kijken en luisteren naar de fouragerende vogels op de zandplaten........Zeeland op z'n mooist !!!
Augustus loopt reeds op z'n einde. Het is zwaar bewolkt doch rustig weer -ZW 2-3 Bft- en de voorspelling is dat het droog blijft. Vandaag hebben we 2 nieuwe bemanningsleden aan boord : Lotte en Tom. We sturen de "Catharina" over de Oosterschelde op Kats aan. Bij de Zandkreek draaien we naar de sluis voor het Veerse Meer. Na de schutting hebben we één uur en 40 min. nodig om het héle Veerse Meer af te varen tot aan sluis Veere. Daar worden we op het Kanaal door Walcheren gezet en een uurtje later liggen we in Middelburg voor het bruggetje want de Rouaanse kade ligt vol. Els en Fien wachten ons al op en "den apéro" is aan boord.
's Avonds eten we samen in het clubhuis van W.V. DE ARNE "De Kemel" of "'t Kemelken" zoals de Belgische uitbater zelf zegt. Die is van Wachtebeke!! Ge kunt hier ook "ne Westvleteren" nuttigen, wél tegen E 10,-- /stuk
Op de terugtocht zijn we weer met ons twee. We hebben veel condenswater aan boord, de voorbode van de herfst, maar een weldadige zon doet zich al voelen en het belooft een prachtige dag te worden. We treffen een bomvolle Zandkreeksluis maar we passen er als laatste nog net bij. Op de Oosterschelde zit het tij tegen. Sonja stuurt door de tonnenlijn richting Zierikzee. We kachelen drie uren tegenstroom tot Burghsluis. Ook heb ik het steunzeil niet bijgezet (gemakzucht) want die had ons nog een duwtje in de rug kunnen geven met deze oostenwind. Stom, stom !! Maar ach, morgen is het weer een mooie dag en ideaal om mosselen te trekken.
Begin augustus, we zijn weeral op het water met een matige ZZW 3 Bft. Aan de Schelphoek zetten we het steunzeiltje bij. Eigenlijk meer voor de show dan voor het nut, maar ja, het oogt ook mooi !! We stuiven met de vloed door het Keeten en als de wind helemaal wegvalt haal ik ook het zeiltje terug weg, anders wordt het belachelijk !!
We draaien stuurboord de Krabbekreek in en meren 20 min. later in de haven van St.Annaland. 's Avonds aan boord gegeten en nog naar 't dorp geweest voor koffie en ijs. Tot donker aan boord buiten gezeten in deze zachte avond.
De zomer weet van geen ophouden; reeds om 08.00 h 's morgens zwemmen er vaders met hun kinderen in de haven. Een mooie dag om te ankeren vinden wij en even later gaat in de Krabbekreek de "spijker" overboord op 5 m diepte. Hier is het genieten van de droogvallende plaat met z'n fouragerende waadvogels. We luieren in de kuip, lezen wat, bekijken de scheepvaart en vergeten ook niet om commentaar te geven ...In de namiddag voelen we de wadsteunen de grond raken maar drie kwartier later zijn we alweer los en gaat het "anker op". Zachtjes vooruitschuivend verlaten we de Krabbekreek en in het Mastgat en Keeten krijgen we lastige hekgolven van de beroepsvaart. Op de Slikken van Viane zien we nog een zeer grote zeehond en er duikt een bruinvis naast ons op in het Keeten. Sonja is weer roerganger. Met tegenstroom komt Burghsluis in zicht. 's Avonds zitten we in onze thuishaven weer tot donker op het voordek.....zalige dagen !!! Maar 's nachts : donder en bliksem en ....véél regen !!!
23 juli : de zomer heeft eindelijk z'n intrede gedaan, zij het schoorvoets. Eerst maar eens een paar emmers mosselen rapen aan de Westbout. In de late namiddag vertrekken we nog onder een stralende zon en met weggevallen wind naar Stavenisse. Enkel aan te lopen vanaf 3 uur voor tot 3 uur na hoogwater dus met de vloedstroom varen we door de Hammen richting Zeelandbrug. Sonja is roerganger. Bij de Witte Tonnen Vlije laten we ons verrassen door de hekgolven van een raceboot en verliezen daarbij 2 schone glazen. Ik maak me kwaad.....maar ook op mezelf; de kombuis moet altijd opgeruimd zijn tijdens het varen.
We lopen Stavenisse binnen om 18.45 h en meren aan tegenover L. Merks. We geven Leo en Marleen een emmer mosselen die onmiddellijk op 't vuur gaan. 's Avonds nog een plezante babbel op de steiger, we hebben wél last van de muggen, hier in Stavenisse en als we later in bed liggen houdt één enkele mug ons bezig, GRRR......
