Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (Belgiƫ) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 77 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
24-08-2012
EEN WEEK AAN BOORD - 11 AUG TOT 20 AUG
Terwijl onze kleinkinderen Hannelore en Lotte vakantie houden aan het strand van Renesse blijf ikzelf meestal aan boord om zomerwerk te verrichten zoals de relingen poetsen, de kuipvloer schuren met bruine zeep en de badkamervloer eens onder handen nemen. Uiteraard vergeten we ook niet de "steigerbabbel" met de buren, het zogezegde "ouweteuten", meestal vergezeld van een hapje en een drankje en het uitermate schitterende zomerweer leende zich hier dikwijls voor. De eerste avond toch met de fiets naar Renesse gereden waar er zes (!) kg mosselen wachten om gekuist en gespoeld te worden....gelukkig vind ik in Tom een handlanger. Het feestmaal laat niet lang op zich wachten....in de avondschemering zitten we met z'n allen knarsetandend naar Tia te kijken die met een sprong van 1,97 m onder de verwachtingen blijft. Toch is het voor ons een unieke sportvrouw !! Het is 23.00h als we de gordijntjes van de "Catharina" dichtschuiven.
Als Sonja naar het strand is, de dag is weer mediteraan, ben ik aan boord aan het klussen, regelmatig onderbroken door bezoek. Eerst zie ik Ad verschijnen, daarna komt ook ouwe Willem voor een praatje....en altijd moet er koffie bij !! In de namiddag doe ik nog een fietstochtje en maak 's avonds wat spaghetti voor mezelf.
Ik sta op om 08.30h maar voel me nog altijd niet lekker. De verkoudheid speelt me parten. De weergoden zijn nog altijd in een goede bui en blazen een zachte wind uit het oosten. In de voormiddag met Sonja, Lotte en Hannelore naar de Plompe Toren gereden voor het verhaal van de zeemeermin die door vissers gekaapt wordt. Zij is de vrouw van Neptunus die behoorlijk boos is en bezweert dat Koudekerke in de golven zal vergaan...."alleen de toren zal blijven staan" ! En zo geschiedde !! Daarna rijden we naar de Pannekoekmolen in Burgh. Als ik terug aan boord sta komen Dennis en z'n dochter Claire binnen met hun zeiljacht "Yoda". Ze hebben er een reis naar Duinkerke en Oostende opzitten en komen bij mij aan boord voor een pintje. Dennis doet weer lyrisch over de Belgische keuken, hoe goed je wel in Belgiƫ kunt eten en hoe verzorgd het allemaal op tafel wordt gebracht...de rest van de dag trekken we samen op en zitten meestal op het balkon van het havenkantoor waar we de totale controle over de haven hebben...genoeg om alle schepen van commentaar te voorzien !! 's Avonds speelt de interland Belgiƫ - Nederland waarbij onze noorderburen met 4-2 worden ingepakt..joehoe !!
Als we opstaan is het nog altijd zomer, zij het met mildere temperaturen van 23-25Ā°C. Na de middag komen Ad en Jacqueline, Dennis en Anita en ook nog Jan aan boord. Lap, 't is weeral prijs !! Maar Dennis komt z'n schilderij afleveren, het is gewoonweg een schitterend stuk geworden. Hij heeft er tot 02.00h aan gewerkt !! En hij wil er nog niks voor ook...alleen onze vriendschap....is dat niet mooi, jongens !! Maar dat laten we niet zo, we verzinnen nog wel wat !!! Als 's avonds iedereen weg is, zitten we nog bewonderend naar het schilderij te kijken en we zijn het eens dat het dienblad nooit meer een dienblad zal zijn..... Morgen naar huis.......
Vr. 03 aug : gisteravond hebben we het tij al uitgerekend om nog voor het hoogwater in Antwerpen te zijn dus vertrekken we om 09.20 h naar het Kanaal v. N-Beveland en sluis Hansweert. De wind is nog altijd ZW maar afgezwakt tot 3 Bft en we worden op de Westerschelde gezet om 11.30h . Met de vloed halen we in het Zuidergat al bijna 7 Kn. en varen al vlug over de ondiepe Schaar van de Noord, langs het troosteloze Doel en aan de overkant Lillo. Ook de oude sluis van de vroegere marinebasis van Kallo wekt bij mij nostalgische gevoelens op...wat een mooie tijd beleefden we daar !! Aan boei 114 zijn we bij "Boomke" en hier wordt volgens oude traditie een borrel genomen. Deze gewoonte stemt uit de tijd van de grote zeilschepen waarbij de bemanning door de kapitein getrakteerd werd op een jeneverke voor de behouden thuiskomst....dat gebeurde bij boei 114-Boomke !! Er stond vroeger een eenzame boom op de dijk, een aanwijzing voor de kapitein voor z'n traktatie. Met de dijkverhoging verdween ook de boom maar het siert de Antwerpenaars dat er nu een nieuwe geplant is....godzijdank !!! Het wordt tijd om de Kattendijksluis op te roepen en we krijgen te horen dat er binnen een kwartier geopend zal worden. We schutten met zes andere yachten naar het Kattendijkdok en moeten dan drie kwartier wachten voor opening van de Londenbrug....tijd voor koffie en een praatje met de Nederlandse buren. Ondertussen heeft de havenmeester al poolshoogte komen nemen en we krijgen een goede ligplaats in het Willemdok aan de lange steiger. We zijn verrast door de vriendelijkheid van zowel sluismeester als havenmeester en we voelen ons hier direkt thuis !! Bravo Antwerpen !!
Wo. 08 aug. : zwaar bewolkt en motregen. Tijd om Antwerpen te verlaten. Omdat het tij ons niet uitkomt kiezen we ervoor om via de doorgaande route door de dokken naar Tholen te varen. We maken los om 09.50h en passeren de Londenbrug om 10.00h, de Siberiabrug om 10.20h en aan de Noordkasteelbrug wijst de peilschaal 6,5 m terwijl de kaart 7m aangeeft. Onze mast heeft een hoogte van 6,55m dus die wordt gestreken binnen 10 minuten. Geen meevaller in die klotsbak van dokken. We varen door het 5e Havendok, waar ik m'n oude werkterrein nog zie, door het Hansadok, Kanaaldok B1 en B2 naar de ingang van de Schelde-Rijnverbinding. Hier roepen we de havendienst op met vermelding van ons FD (financiele dienst) nummer en melden ons af op Kan. 2 . Weerom worden we zeer vriendelijk te woord gestaan en men wenst ons nog een goede vaart naar Tholen. Nogmaals, bravo Antwerpen !! Slecht zicht, regen en motregen....de Kreekraksluis komt in zicht en na een vlotte schutting maken we vast in Tholen terwijl het zonnetje weer door de wolken priemt en de mast, de fierheid van een schip, wordt weer gerecht.. We zitten zonder lucifers en we lopen ons te pletter om dit onmisbare kleinood te vinden...de C1000 brengt de oplossing waarna we op het terras van "The Sixties" vallen voor een verfrissing terwijl het weer zich herstelt. Pfff, wat is reizen vermoeiend !!